장음표시 사용
41쪽
erea, quod eadem , Pae illi, dicamus sed quod ueritatem ipsam profiteamur , suscipi ac probari petimuου. - - .mo , priusquam CHRISTUS homo inter homines esset, non uulgi per Poetas, instinctu, quos diximus, maior geniorum, ista perinde , atque iam facta essent, fabulis compositis im usa referre occuparunt. Similiter Theophilus ad Autol eum, Libr. I, p. 77 : Si credis, inquit, Herculem, quem flamma absim it, uiueres Aesculapium fulmine tactum uitae r intutum; quae dementia es, nosie dare fidem Egis, quae Deus loquitur ' Supersedemus , plura eius generis loca nunc excitare .
Verum enimuero sunt, qui existiment, homines paganos potius Christianorum sacra , et diuinas mysteriorum uoces, impia quadam κακοθλia ad stas stuperstitiones fabulas. que transtulisse. Id adeo maxime egit Antonius van Dale, in Disseret. de origine ac ritibus ocri Taurobolii , quae prima est inter Dissertationes VIIII, Antiquitatibus inseruieu tes, ut ostenderet, Ethnicos multa a Christianis fuisse mutu los , eiusque rei insigne exemplum esse Sacrum Taurobolium, seu Regenerationem mysticam per Baptismum Sanguinis. De Aesculapio idem fere sientiunt uiri eruditissimi, Michael Ros- saltus, et Theodorus Hassaeus; quorum ille edidit Dissertationem de Regno Pergameno Groningae habitam ; cuius argumentum , quod ad Aesculapii cultum pertinet, excerptum affertur, in Fascis. I G s. III. Bibliothecae Memensis. Sic uero, Sect. 3 : Olim, inquit, gentilis impietas Apostonium Paneum Sanctissimi Saluatoris miraculis opponebat: id, s dicamus, Graecoxs Maticos s generis humani,
eiusque miraculis, suum AEs CVLAPIVM, optimum Deorum,
ut putabant, et maxime beneficum, opposuisse 2 Atque paul, lo post , Sect. , idem : Turio, inquit, a plui, Iusticis, et F a mal
Au et pro modo pagani Aescula pium oppo stuerim
42쪽
maledici , et is i homises, et E RIPIEBANT, quae eorum erot propria, et qVae ueri Σωτ ος erant αἰ sirtutes, uel miracula, in omnia eius Satanae et aduersa.
rio per Asiam maximo, seumma cum idololatria tribuebant. Cui opinioni calculum suum addit CL. Hassaeus, in Dissere. de Throno Satanae apud Pergamenos ad Apocal. II, , quae in eodem Fasciculo continetur ; item in Analectis Biblioris , quae in Fascis. VI Class. II eiusdem Biblioth. extant. Quae res ut luculentius intelligitur, haud existimandum est, Paganos demum post CHRISTVM natum peruersia Aesculapium uenerari coepisse, et in illius sacris lacra Chri stianorum foeda quadam imitatione expressisse. Multo amtiquior est fabula Aesiculapii. Iam in comoedia Arotophanis,
qui quadringentis circiter annis ante natum CHRISTUM ut, xerat, Aesculapius Deus celebratur. In Pluto enim, Act. III,
c Deum istum ) filium boni Patris, insigne iubar mortalibus, A
Fulvium . Adhaec in eadem Comoedia, quod stupra ostendimus, tanquam Deus salutaris apparuisse fingitur. Et ne plura circumspiciamus testimonia , iam Hippocrates Aesculapium cum Hygea inter Deos uerendos memorauit, per quos Medicos iurare uoluit. Clemens AleXandrinus, Libr. I Strom. p. 7, ex Apollodori Chronicis tradit. a regno Herculis, quod fudirat Argis, usque ad ipsius Herculis et AEsCvLAPII in Deos relationem , colligi annos triginta , adeoque septingentos a nos post Mosis tempora . Pausianias uero in Corinthiacis, p. XXVI, p. 17a, putat, sed infirmo argumento nixus, Deum statim ab initio habitum Aesculapium , neque eius religionem solo temporis progressu et fama hominum prosecisse. Quamuis adeo commentitia Aesculapii diuinitas longe ante CHRISTUM humana carne indutum increbuisset ; nihilominus tamen, cum Satanas, insensissimus ille DEi humanique Seneris
43쪽
generis hostis, perpetua , honorem cultumque e uinum sibi uindicare allaborarit; facile inducimur , ut credamus, illum etiam iam tempore ueteris Testamenti , in fin. genda propagandaque Aesculapii fabula , sanctissima diuinorumiritum uaticinia de MESSI A , humani generis sERvATORE in mundum uenturo, imitari , et, quantumuis confusius adhuc obscuriusque, exprimere uoluisse. Postquam autem hi in plenitudine temporis , uti sacrae literae loquuntur , inter homines APPARUERAT forma humana , . et iam mysteria Christianae religionis luculentius proponerentur, atque ineffabilia sΕRvATOR Is beneficia illustrioribus documentis e plicari intelligique coepissent; tunc idem Satanas per Pagan rum turbam etiam illam Aesculapii fabulam noua latius extendere , et, quicquid sere elogiorum, quicquid miraculorum , CHRISTO SERVATORI tribuebatur, ad eundem Aesculapium temere et Jmpie accommodare ausus est, ita tamen, ut fabulae uanitas impietasque ex omnibus partibus ipsia sesie proderet. Id quod probe animaduerterunt, multisque locis ostenderunt prisci DoctoresEcclesiae Christianae. Z quibus nunc iterum nominatim excito Clementem Alexam drinum , qui Prore r. p. 16, ita sicritae : Tον γὰρ ἐ'υεργμτουντια συνιεντες θω, AN EII AAΣAN τ=νας ΣΩTHPAΣ, Δ κουρους , καὶ Ηρακλεοι αλι μακον , κη ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ i. e. Nam cum Deum benignum non intes erret E F F I mTERYNΤ quosdam sERVATORES, Castorem et Posiucem, et Herculem Averruncatorem, et AEs CVLAPIVM Medicum.
cum adeo sigillatim Iuli ius, sata , cui mysteria christianae religionis non fuerant incognita, iis ad incrustandam Aesicae pii sebulamprae ceteris abuteretur ; recte Cyrillus, Archiepiscopus Alexandrinus, contra eum dis utauit, et Libr. VIII,
288, commonstrauit, 'Iουλιανον πεποτηκεναι
44쪽
στερρις , Dανθ ρωπιήσαντος του μονογενῆς. i. e. Iulianum ρι tulantiae suae occasionem ex Ego tam eximio tamque au.
gusto mysterio cepisse, quod praedictum quiἀem est per legem
et sianctos Prophetas , ueruntameia ad exitum perductum,
postgMm homo factus est Unigenitus.
XVIIII. Vt uero istius modi ratio eo magis pateat; cisis inae agedum, adhuc quaedam cliuinae ueritatis testimonia de casti κακοζηΠας STo conseramus cum illis elogiis, quae coeci Pagani suo tri testimma buerunt Aesculapio , quamquam fateamur, quaedam eius ge- Σὸ italas; scriptorum ueterum iam a utris Clarissimis , RO se tis. Silo et Hastaeo , praeoccupata fuisse. Quod si igitur du
plex generatio et natiuitas CBRIs ΤΙ in facris literis celebratur ; altera aeterna , qua tanquam Filius DEI a Patre ante saecula genitus est: Psalm. II, 7. AN. XIII, 3 altera temporaria, qua in tempore ex muliere natus est homo. Imruch. III, 3 8 . Posthaec in terris usus est, et cum hominibus conuersatus est. l. III, 4. ED. II, I . et I ad τι moth. III, 16 : DEus manifestatus es in carne, iustificatus est in Spiritu, apparuit Angelis, praedicatus est Gentibus. etc. Sic de duplici quadam Aesculapii generatione etiam loqui ut,
45쪽
ximum . - . IVPITER euim inter ea , quae mente sunt; Ex sE GENUIT AESCULAPIUM; IN TERRAM autem p foecundi soLIs uitam im Tvs EsΤ. ΠΙC E COELOis TERRAM PROGRESSUS HOMINIs FORMA unice
quidem circa Epidaurum APPARVIT. Inde longius profectus
Is OMNEM TERRARUM ORBEM SAL TAREM DE YTRAM extendit. Porro , si IEsvs CHRIs ΤVs audit Mεγας Θεος, κα3 Σωτηρ , i. e. Magnus Deus et si
uator noster, ad Tit. II, 13. Hic erit MAGrsus et suus Altissimi uocabitur, Luc. I, 3 a. Item ό Κυριος 'sησῆς, Dominus Iesius , I Corinth. XI, 23. μ ος δεσποτης καὶ κυσιος , Solus Dominator et Dominus noster, Epist. Iudae , v. q. REX IUST VS et sALVATOR, IX,9. Si est sANCTVs, Osini. IV, 4. Marci I, et . Si Po TE N s, P alm. XXIII, 7. Matth. XXVIII, 18. Si est Lux, V. IX, 2. LXII, 1. Matth. IV, C. et STELLA, Num. XXIIII, II : uidebis huius generis elogia etiam tribui Asculapio. Sic ACKAHΠm ΘΕ I Cta THPI , i. e. Aesia D DEO sERVATORIA. Minitius Natalius Consul templum et aram dedicat, apud Gruterum, p. LXIX, 8. Et ne plura , quae stupra iam excitauimus, testimonia nunc repetamus, Hierocli, ueterinariae medicinae scriptori, appellatur o ToΤ Ts1N ANΘPΩΠsbNTENO TC ΣΩΤΗΡ , i. e. Aesculapius, generis humani Seruator . in Epigrammate apud Gruterum, p. LXVIII, 6, dicitur: Κ T PIO C 'Aς λοπιο , Dominus AesculapiuΥ. In
46쪽
46 inphico hymno audiit πάντων , λο ποτης i. e. Aia nator omnium, Dominator Pae- . Sicuti autem Aristophani, META APOTOICI ΦΑΝΟΣ, i. e. magnum lumen mortalibus; et Homero, in Hymno: Xαρριαμεγ ἀνθρωποισιν, i. e. ingens gaudium et uoluptas mortalibis ita ab Aristide, in Sem. Dcm, passim quasi κατ-MEP AcACKΛΗΠΙOC, i. e. magnus Aesculapius, inclamatur. SNcundum eundem enim, Orat. in Aesculap. p. 67, Ἀσκληπιῶδ- κεις μεγάλα/Πε κω δ' ἄπασαι , Dονο των ἀνθρωπων βίος ουτος εργ' ο το πτῶ --, ΣΩΤH P I ΩΝ Ο Λ Ω N, σώζων τά τε ονη, ἀει, s τἀ γιγνόμενα. h. e. Aesculapii uir magna uot et multae aut potiuου omne nec quantas humana capit vita. Hic est, qui Universium gu. hernat et regit, omnium Seruator; qui, quaecunque sunt, uel funt, conseruat. Sic et apud Aristophanem, in Ptato, u. 7 8, ubi Aestulapius uisium restituerat Pluto , mulier quaedam exclamat: 'hσην-τV δ: αρον , ω ANAE AEC IIo TΑlo Rex et Domine, quantam habes potentiam s Peculiari uero ratione accendi solebant faces in templo Aestulapii, quibus ad se euntibus undique eius ope indigis praelucere dicebatur hie Deus. Vnde Aristides, in Orat. de Concordia Vrbium, T. I
ces omnibus hominibus a Deo praeferuntur, qui Eos AD ssVOCAT , ac pro με uerum flendere facit LUMEN. Vid. Spanhem. Epist. IIII ad Morestium, p. a 36. Adhaec aliquot
mus 3 v. g. apud Gruterum, p. LXVIII, 4. p. LXI, . Idem inter psidera splendere creditus, atque Ophiuchus )ictus est. Sic Eratosthenes in Ophiucho 2ripsit: ΛΘGis 'Ἀσκληπιὰ , τZεῶ χα μιενος 'Aπολλωνι δε ταὶ ἀνήγαγε. Atque si praedicatur sERvATOR Is nostri κών
47쪽
ad Tit. III, u. 4; non minus et Aesculapius iactabatur Θεος φιλανθ ρωποτατος, L q. humani generis amantissi min id quod iam supra, 3o, commonstrauimus; subi uelimus,ut in uersu 3I legatur: -ο τῆς τεχνης S τῆς κ. τ.λ. J Secundum enim Lucianum , in Bis accusato, p. a Iar 'O 'Aσκληπιος ἐπ συμφορα ς ἰλας καρπήτοι λμας πανυ δεταυτα - ψιλανθρωπίας ποιῶ. i. e. Aesculapius alienis ex malis propriaου sibi contrahit molestias s omnia autem haec ea; fmguiari erga homines amore facit. Atque eo nomine Arbstides etiam Aestulapium, in Oratione eius Numini dicta, p.7I, allocutus est : 'Εμοὶ γάρ , ω δέσποS 'Aσκληπιε, τύ oridia κἀπαποῖα σῆ κω τῆς σῆς ΦIA AN OP ιΠIAC γεγενηται. i. e. Ego quidem , o Domine Aesculapi , multa hum et uaria tui amoris expertus argumenta. Quis uero neget, eidem Chiamnουη ἰοτητος laudem attributam fuisse, si quidem haec Iuliani uerba, apud Cyrillum, VII, p. 23s , legerit: Tὐ 'Aσκλητικ γῆς ἐςὶ XPΗΣTHPIA, a δίδωσιν-ο Θεος με ἶλαγχάνων . i. e. Aesculapii ubique terrarum seunt commoda, seu beneficia, quae nobis perpetuo fruenda largitur se Dem. Vbi φιλανθρωπία, ibi et χρηςοτης. Hinc, uti hoc loco Diuus Paullus ; ita et alibi, utramque coniunXerunt Plutarchus, in Vita ciceronis i Herodianus , Libr. V Hisor. et Dionysius Halicam. Libr. IIII; quae loca iam annotauit IO. Pricaeus, in Comment. ad N. T. p. so1. Simili modo Aristides, Orat. in Asclepiadas, p. 83 , in laudandis filiis Aesculapii coniunxit ΠΡ AOTH TA κώ Φ IAANOPΩΠIAN. Verum et ipsa MIRACvLA affingebant Aesculapio sto. CHRI-
TVS , Seruator noster , reuera τά Θαυμασια εποιησε , i. e.
miracula edebat, Matth. XXI, u. Is: de quo DEVs Pater ῆpud Maiam cap. XXXXII, u. 6 : Ego Dominin dedi te ira
LUCEM GFrSTIVM , ut APERIRES OCULOS COECO RUM , et educeres de conclusione uinctum , etc. Et E
d tunc aperientur omis coecorum , et aures surdorum
48쪽
patebunt. - Tunc Fabet , sicut ceruus , claudus s et aperta erit lingua mutorum. Vnde re ipsa de se sivisque miraculis asseuerabat sanctissimus SERVATOR e Matth. XI, I. LucVII, 18: Coeci uident; claudi ambulant f leprosi mundo. urdi audiunt s mortui resurguut. Idem praeterea,
dum in humana apparuit carne, e maris periculo sieruauit suos, utpote cui uenti et mars obediunt: Matth. VIII, u 26. et a7: et mille alia patrauit miracula. Itaque non sere minora de suo quoque Aesiculapio affirmare ausi sunt temerarii Pagani. Audiamus Aristidem eo nomine gloriantem, cuiuS uerba dumtaxat Latine reddita ex Orat. in Aesculapium, T. I, p. nunc licebit afferamus. Midam, inullast, dicunt, A MOR. TE RE svRREXIssE ; id quod uulgare est, et a DEO M.
Fulvio dudum factitatum : nos autem nou semel, sed faspius e ho: beneficium consecuti humus . Gibusdam etiam
v I VENDI TEMΡVS PROROGAVIT; inter quos et nos sim mus: id quod fatemur verissime. MEMBRA qωoque C ORPOR Is quaedam, cum utri, tum mulieres, Dei huius proui.
dentia sibi ENATA praedicant, prioribus perditis, et horam
aliud a ii recensent, partimore, partim in donariis. - Dμlores praeterea et languores tam diuturnos quam nocturnos, cum a multis, aut in meris potius, abstulerit , nostras certe
IMMENSAS MISERIA s IPSE ET NOVIT OPTIME ET
s EDAT. Etiam hominibus in mari periclitantibus salutarem apparuisse Aesculapium , idem Orator , l. c. p. 7O, tradidit. Narrant etiam, inquit, hunc Deum sibi, cum nauigantes is discrimine uersarentur, APPARUISSE, MANvM VE POMRE X I s s E et alii quoque yraedicaui, se res multas praeclare Dei huius monitis obtemperassent. Atque idem, Sermone sacro II, p. si 7, ubi quoddam naufragii periculum memorat: Tum nautae, inquit , sudare ac tumuis ri, uecto' resque cuncti clamare : mihi uero hoc duntaxat susserit di μυοῦ ω Neque uero solum corporis, sed et ANI
49쪽
uasi sos PITATOREM, Omnisque felicitatis auctorem, colebant Aesiculapium. Vnde Aristides eidem omne felicitatis suae genus, omnes in studiis et uirtute progressus, omnem, qua pollebat apud homines, gratiam, omnesque honores, prusim retulit in acceptis. Et in Orat. ira Aesiu . p. 7o, ait: Alii praeterea uel patientiam Dam narrant, quantaque er ualia hoc Deo tabente fortiter tulerint; uel malorum Du tionem, quam siunt ab eodem consecuti: nos autem et multa uariis modis pertulimus , et uoluptatem saepe magnam sensimus, adeo, ut nusquam alibi, si instituatur comparatio , δε- ae locum sint habiturae. Iulianus etiam, apud Cyrillum, Libr. VI p. a 3 prodit, ANIMAE SANATIONI Aesculapium et Mercurium cum Apolline et Musis praeesse. Atque ibidem, Iibr. VK p. aco, haec iactabundus scribit e ,πα 1IANT
Aesculapius VBΙαvΕ terrarum et maris est, nec ad nos singulos priuatim commeat, sed ad omnes; A NI M o s uitiis deditos CORRIGIT, sime sanat, et corpora infirmitate laborantia. Quid uero iactantius, quam Aesculapii ope etiam MORTVos REsvRREXIssE, quod iam supra innuimus Z Alii alios commemorant , uel quod opinati sunt, plures ab Aesiculapio uitauredditos fuisse ; uel quod nomina diuersa inter se confuderunt, uel potius quod euidentius falsae historiae prodidere documentum. Scholiastes Pindari, ad Pyth. Od. III. haec exempla
οὶ δε Γλαυκον. i. e. Fertur Aesculapius auro inescatus resusciatasse mortuum Hippolium s alii dicunt, randareon ; alii, Capanea ; alii Glaucum. Plura adhuc exempla addit Scholiastes Euripidis, ad Alcest. u. I.; quo commemorante, Apol l0dorus, Hippolytum; Anceles agoras, Glaucumi Parin is .
50쪽
T 3ndareon , I 8Ne mm; Stesichorus, Capanea et L euetum ; Pherecydes, mortuos Delphis; Phylarchus, Phoe ni j; Thelesiargus, OrioNem s tradiderunt beneficio Aesicu
lapii a morte et inseris reuocatos fuisse in uitam. Supra etestimonio propertii praeterea nominauimus Androgeona, fili. um Minois , Regis Cretensiumet neque dubium est , quin ab
aliis et alia narrentur exempla. Verum eo usque illa, de qua diximus, κακοθηλία progressa est, ut eius uestigia quaedam etiam in imitandis diuinorum Saframen torum mysteris deprehendi ui deantur. Erat iam inpet. Test. promissum uariisque modis prae. ssnificatum BAPTISMI Sacramentum: u. g. Est XII, 1 3: Hau
rietis apsas tu gaudio de FONTIBUS SALVATOR 1s. Zachar. XIII, i : In die illa erit fons patens Domui Daui et habitantibus Ierusalem, M abluitionem peccatoris et men. struatae Et Cap. XIIII, u. 8: Et erit tu die isti: exibunt quae
Uiuae de Ierusialem. etc. Quod Sacramentum deinceps Ser. Dator hoster instituit Matth.'X II, 18, 19. Et hoc est illud LAVACRUM REGE NE TIONIS et RENOVATIO NIS Spiritus Saucti, per, quod S ERVATOR nosternos sALVOS FECIT. Epist. ad Titum III, 3. Scimus praeterea, iam in Veteri restames to institutas fuisse Doras epu-I , diuini Paschatos, ut significarent CHRISTI, Serusitoris
Sacramentum coenae, docente Paullo, I Corinth. V, 7.
Haec est me a Domini; et calix Domini Κυe, i , Psalm, XXII, s. I Corinth. I, et s. ' L Ipoculum salutum , ποτ ριον. - aim. CXVI, 'I3. Huiusmodi mysteriorum quandam similitudinem etiam in Aesculapii sacris affectatam obseruamus. Commemorat Pausianias,un Corinth. p. I Z , AOTTPON i. e. Iauacrum Asculapis , cuius aquae sine dubio stlutares habitae suerunt. Erat et Pergami, in Templo medio Aesculapii ἰ FONS s CER, cuius diuitias sicilicet uires peculiari oratione, T. I, p.
4 6, extisid Aristides. Ait uero ibi, aquam illius fontis e salutari