장음표시 사용
31쪽
sim8 inuenies collectum. Vt,utem in oratione prosequenda, rein caeteris omnibus peragendis rebus, spiritus discerneremmies,quid i a Deo, quida natura, quid a Diabolo sit, quid ite plus, quid minus a iusto reccdativaleas agnosce re, tutissimamq; semperincedere mediam, ac regalem viam , relictis extremis vitroobnoxijs; ita ut & tibi, & caeteris omnibus,ῖ- feetiim,ac saluberrimum semper omnibus in rebus, cum e priais , tum internis cap re , ac suggerere possis consitum: Iege de
,psequi,nec ad exitum perduci possitnt, nisi& prius diligenti vitiorum omnium qua tenus quidem fieri potest intrigiletur ad
mortem usque quotidianae extirpationi; imprimis , & ante omnia accipe, nunquamq; derelinque aureum illu librum de seijps. Cogn. atque Vicit'. ni septem capitaria vitia , tanquani septem Hydi ae Le nee , vel potius Tartarei illius Draconis capita , quoniodo in nobis , & oriantur , & succrescant, & alantur ; unde omnia
plane diuinum. Cum vero haec omnia nec incip
32쪽
i Praefationes. et 'omnia in nobis pullularcunt vitiorum germina; quomodo rursum , ct decrescant, di succidantur , & quatum quidem seri potest exti Tentur; ita ut omnium mox inno Dis surgere possit virtutum , atque diuin rum charismatum pulcherrima structura; distincte ade ac plane descripta coperies, ut nemo sit, qui quide diuina suffultus grotia, velit aduersis seipsum arma assumere: qui hunc legens librum non maximam assergat certissimamq; seipsem deuincendi in
spem, idq; facile sit quantum quidem illsi
Deus vocare dignabitur: non enim omnes
ad eundem vocat Deus persectionis gradu, sed pro modulo suo γ praestiturus : modo velit, quam hic docet, viam incedere, sit uissimasq; eius praeceptiones obseruare. Vt vero & possis subinde tanqua in speculo teipsem contemplari, qui te omnibus simul in supradictis, vel unoquoque eorsi habeas ; lege admirabile illud, ac planε dia uinum internum speculum , cum annexobreui Costendi modo, inde desimpto Ibi totius altissimae persectionis, cilin inactiva, tum in c5teplativa vita sormam , normaq; uniuersam,ab initio ad summum usq; , ν datim
33쪽
datim, strictimq; comprehensam offendes. Ita ut quotidie quantum in unoquoq; eorum, quae ad persectionem capessendam sunt necessaria, vel proficias, vel deficias ,
quantumq; ab ipsa summa perseetione, vel absis, vel adsis, abesse autem te loge semper, immd semper magis; si verE proficis,laenies. Ea enim est Christiana persectio,
ut semper currendo ad finem nunquam P- ueniatur: cum semper in ea inuenire sis unde amplius proficiatur ; quoq; magis crescit verus illius gustus, eo crescit, & desideriu atq- esuries infinita) possis agnoscere.' De expositione porro in Apocalypsin, quam clare, quam dilucide, simul ac comprehensio , Ibmmm tendens semper admirabili cum contextus serie, ordineq; Tuo illo pland diuino ad scopum , nedum earuomnium rerum & aenigmatum abditissima enodarit mysteria, quae iam erant complotae ; sed & de instantibus quoque, quae nos
impleta cerissimus, acu nonnulla tetigerit, ut de acrius irruitura per aliquatum adhuc temporis in ecclesiam Luterana haeresi t depcuttedis suo Ue Pricipibus nonullis a se
34쪽
taq; posturo illo Angelo,cuius pedes tan columna ignis , de posituro inquam Ang lo illo , cuius pedes tanci colum ignis &α pedem suum dextrum stiper mare, sinistrii
autem super terram &c. nihil volo loqui magis tuumipsius volo super his sustis, dia sertids, eruditius, maioriq; praesertim cum spiritus lumine contemplantis , iudicium ut spero breui) expectare. Satis sit loca indicasse. Scripsit autem auctor hic noster supra
dicta haec omnia modo ouoda, ac meth
do sibi peculiari, ac plane singulari,& qu . lem, qui pristiterit, vidi adhuc neminem . Scripsere etenim, fateor quidem , hac de materia viri plures, & sanctitate, & eruditione conspicui: sed alij longa texetes volumina, variam variis in locis tractantes ; alii exhortatorios habentes Sermones, variaq; interserentes, quae declarabant , scripturae mysteria: alij magis contemplationum, internaeq; , ac mysticae penitus Theologis materiae intendentesa alij de mera, & simplici agentes externa mortiscatione, id fecerati
scripserest: eorum plerique ea sese ratione, quae non iacile nisi tantum doctis, & erudiu
35쪽
Interpretis ad Lect. tis, subtilioriq; praeditis ingenij acumine se
peruia, & perceptibilis. Qui autem breui Enchiridij serma , quod semper ad manum haberi , in sinu gestari, sicile memoria coprehendi, in eoque iugiter se exercere quia libet posset, totam sex, vel septem opusculis persectionis conscendendaci clim in actiaua , tum in contemplativa vita formam , ita ut nihil omnino intactum remanserit, quod sit necessarium, nihil admixtu sit quod non sit maxime necessarium , comprehenderit: idque verbis adeo apertis , sine suco orn iis , comprehensis , cfficacibus, admirabilique contextu , atque ordine plane diuino, vidi adhuc sane neminem . Vt mirum non
sit , si tanto animi cum ardore pijssima , ac deuotioni plane addicta Hispania opuscula haec arripuit, voravit, deglutiviti, &ivivere eius sint propria, fructusq; possint ibi admirabiles producere in propriam eoru' vulgarem linguam , & transtulit , & tertio
iam, & quarto, & eo amplius Sal amanticae praelo sunt excusa. Prae caeterisque excelletissimus, ac tempestate nostra, & vitae pietate cruditione catholica, ut innumera
eius declarant scripta , clarissimus F. Alolas
36쪽
sius Granatensis ord. Praedo in eo quem de Orat. edidit libello cap. xxv. prae omnibus ab ecclesia probatis spiritalis vitae opusculis ea censet longe utilisfinia, atq; fructii sissima, & cap. L I 1 1 . integrum huius auctoris cap.prolixum valde suis non dedignatur inserere, nominato ipso auctore, opemribus.
Accipe igitur , accipe mi lector librum huc, tandiu contra meum dcsiderium Deo omnia suauiter, & sortiter, simul ac sapienter,&suo quaeq; in tempore disponente ) tibi dilatum: accipe inquam, & in eo tanquam in agro illo, quem qui inuenit homo , prae gaudio illius vadit & vendit uniuersa quae habet ,& emit agrum illum , te exercens, effodere non dei ne thesaurum illum abscoditum, mariaritum illud pretiosissimum hic delitescens, quod solis illis aperi ur, qui
caetera omnia, prae illius comparatione,obliuioni tradunt & nihili pendunt: contritionis nempὰ, veraeque ad Deum couersionis, Cruriformisq; CHRIsTI vitae, ac virtutum eius omnium ad mortem usque imit tionis . Vnde verum illud oriatur in anima via omni in tempore omnique in euent'
37쪽
quantumuis aduerto gaudium, quod nemo novit nisi qui accipit, gaudium absconditu, gaudium persectum, gaudium quod nemo potes: tollere, gau diu quod exuperat omnem sensum , & sine quo infausta & infelix est omnis, quae salso dicitur nomine', mundana felicitas. Simulque eum qui hoc praestitit, immo qui hoc praestiterunt non .n. ego solus, sed & ille; immo ille praesertim, de quo in superiori habes nucupatoria Epistola, hoc quicquid id est operis praestitit tuis semper commendatos habe precibus Iector in optime,atque mi C H R I s Τ r viasceribus intimis desideratissime. Vale it
ratam sententiam confirmantes.
I M primis Doctor ille diuinus, & excellentissimus cotemplator D. Io. Rusbroch. o Gn.
38쪽
Can. noster Reg. quem Dionys Carthus tract. r. de Don. Spiritusi. Art. Is .propter eminentiss. eius sapientiam alterum appellat Dionysium Ariopagitam, ita inquit lib.
de praecip. Virtui. cap. q. Porro cum animaduertit Deum, non modo peccata ipsi remittere velle, sed etiam consolatione ii
fundere , auxilium que pra lare ex in cffabili bonitate, ac misericordia sua : simul clia attendit Dei, ac Domini sui immensa m testatem, ac dignitat , & quod is talis,ac
tantus ipsum consolari dignatur: iam ta ta intus animi contritione accenditur,
ut se putet nunquam satis dolere posse: nec solum petat a Deo ut is peccata sua sibi re mittat per bonitatem , & misericordia sua, sed etiam, si ad maiorem Dei laudem c dat, per iustitiam suam ea in se vindicet.
Quanto enim maiorem erga se experitu Dei benignitatem, tanto peccata sua magis ponderat: quemadmodu etiam D. Petrus,
visa Christi benignitate, ait ad eum : Exi a me Domine, quia homo peccator sum. Sa ite si quis eo posset pertingere, ut Dei erga se iustitiam perinde ut misericordiam mos. cularetur , ac diligeret, is reuera peccato;-C a rum
39쪽
arum suorum omnium, atque etiam poen rum illis debitarum tam facile plenam obtineret veniam, quam una aquae guttula in ardenti sornace consumeretur. Nec in hoe
grandis situs est labor, sed potius gaudium ingens; quandoquidem multue est. iucundius diuinae se permittere, vel resignare iu-ilitiae, quam misericordiar, eo quod maior in illo sita sit mortificatio. Atqui quo est mortificatio maior, eo & gustus copiosior. Caeterum quantb se quispiam pluribus senserit implicitum culpis & desectibus, tantδmaiorem habet causam sbi displicendi, tantoque sortius amore inseparabili Deo sese coniungeretcum eoque foedus inire debet: quem quidem amorem nusquam melius lueet perspicere & cognoscere , quam ubi v rius , ac magis proprie Dei sumus. Interim tamen qui ad hanc persectam cottitionem pertingere non potest, minime despondeat animum, nec de infinita Dei misericordia desperet. Si enim tanta est contritione prsditus, ut se peccasse doleat, velitq; ex animo plus se dolere, idq; potius ob honorem Dei, quam iacturam tuam, studeatq; iuxta S. Ecclesiae Catholicae instituta poeniten
40쪽
tiam agere, omnino potest constare Desa peccatis suis veniam daturum.' Idem lib. j. de orna. Spirit. Nupt. c. XV. Hominem inquit) Deum amantem , ae humilem voluntas Dei maximo, & praecipuo gaudio , & delectatione assicit: neque secundum spiritum quicquam magis illi libet : etiamsi Deus, quod tamen impossibiala est, in infernum eum demergere vellet. Et hic natura extremὸ deprimitur, & Deus altissime sublimatur: estque istiusmodi homo capax donorum Dei omniti, co quod seipsum abnegarit, propriae luc renuntiarit voluntati, dederitq; omnia pro omnibus e neque tamen quicquam ob id recipere des Aret , neq; exigat quicquam , nis Quod Deus dare velit. Siquidem voluntas Dei
illius gaudium est. Hoc pacto quisquis ex
amore sese Deo penitus permittit, & re gnat , idem mortalium omnium liberrimus est, vitamq; agit cutis vacuam, certus Dea quod seu est amittere vel perdere no posse. . Rursum i pinemorato de prsesp.quibus.
Virent. lib. c. v. ante med. Sane dum alte
te perspicimus , quae & quanta maiestas illa inhumana natura pro uobis perpessa sita