장음표시 사용
51쪽
v x capiam. Sed & audi duo quae subsequatur Verba, planissime omnem tollentia diia sicultatem , aureis scribenda litteris: deu tione utique , non praeuaricatione. Lege, di intellige: deuotione, non praeuaricatione. Hinc pendet omnis omnium solutio . Hinc arbitror sumpsere omnes quicunque
Prodeat secundo loco excellentissimus ille , & vere oris aurei & cordis seruefitissimi Dolstor, D. Ioan. Chrys. , qui , Ut D. . Pauli nedum sensum seu intellectum , sed di affectum, cum in alijs tum praesertim hac in re omnino assequutus , ut et inseritis ex Metaphraste comprobabimus adeo flammanter , adeo ut in amorem ipsum versus, ac trinssormatus, hac de ignita atque aestuantissima charitate mille in locis est loquutus , ut nemo sere sit tam frigidus, & ridus, qui non ex eius dictis totus succedatur & colliquescat. Is super locum illum, arcanam & nouam vocat hanc dilectionem& ibidem paulo iserius: Quod si dicta hec-ee tanquam infirmiora te conturbant, rem
considera, non solum , quod separatum se esse vellet, sed&causam propter qua Veru
52쪽
let, actum demum , quasi ea quae oculis cernuntur , videbis illius magnitudinem directioniti Et adhuc inserius. Propterea discrutior ait , ac si liceret ab eo choro separari atquii alienati qui Christum circundatmo ab ipsius amore absit hoc. quandoquidem ysi amorem hec faciebat sed S illa frui tione & gloria priuari sustinuerim, ut ne dominus meus conuicio assiciatur maleque audiat. Et non multo post. Sed quoniam J-cul ab hoc amore absumus, ne animi quiadem cogitatione dicta haec complecti possimus . Et post multa ore illoTaureo , flammantiq; atq; i nito verὰ corde expressa ad uersis hanc non capientes dilectionis flammam, expositionesq; quasdam asserentes sono humiliores, atq; frigidiores, quas i ridet : & postea quam multis eam: mpr bauit, ostenditq; argumentationibus atque smilibus: inter caetera aurea haec subiungit verba os illud velia aureum. Etenim omni pelago latior , omni samma vehemetior
rat haec dilectio, ac nulla illam pro dignita-tate dictabit oratio ; sed ille solus eam n uerit, quisquis eadem exacte Ditus suerit., Idem Homil. r. de laud. Pauli pulche
53쪽
xime hunc articulum prosequitus, i que bretiitatis gratia omitto, ubi inter caetera Pau tum ait non planctorie hoc optasse. Quod sane notandum est ; ne putemus nos lixe quaedam esse tantum imaginaria . Omitto etiam loca alia plurima, ubi semper mirabiliter effert, ac prosequitur eandem exposutionem Doctoriste praecipuus: ut Hom. de
laud. Paul. j.&vj.&in Epistolam ad Phia lipp. Hom. q. & de prouid. Dςi ad Sta iarium lib. iij.&latius lib. i. de compunct.cord. ubi non omiserim , quod inter caetera ait: Quod tamen etiam beatus ipse , quia incredibile nobis suturum esse perspexit, cuquadam protestatione signauit, dicens: Veritatem &c. Ettamen cum protestatus sit, α conscientiam suam ad testimonium euocauerit, adhuc minus credibile videtur
pud homines, quod ab ipso velit anathemasteri, pro quo vult & anastema fieri. Strictius haec coprehendit ibi breuiator
eius Theophylactus ille insignis fulgariae
chiepiscopus. Viden' igitur , quod ex amore, quo in Deum inflammatus est, optat , si modo seri possit, separari a cartu eo-rxim qui cum Christo sternum vivunt Z No
54쪽
Praelationes. IZ charitate ipsius: sed gloria ipsius, & illiusvsu: perinde , ac patres saepenumero a filijs segregatur , ut glorificentur fiij; intelea loci tamen non dissociantur a dilectione liberorum , verum ut illi qui incelebres esse v Iunt , probentur. Itaq; ipse inquit ego, qui innumera transegi diligens Deum , si Pra quam natura ferat opto pro gloria Dei excidere gloria a Christi. Hoc aute no est excidere, sed potius adsequi. Eandem ibi sententiam ex Photio prolitidie admodum prosequitur Oecumenius. Vbi inter caetera ait. Vides eximium Chri sti amorem. Postquam ab omnibus quae sunt, Christi amorem ostendit: cudem nucdemonstrat ab ijs que non sunt, sed iuxta hypothesin, per intellectum supponuntur. Meam etiam salutem in hypothesi ob ipsius gloriam & Iudaeorum ad ipsum conuersi
nem omnino negligerem. Etenim separ
tus Paulus pro Christi gloria , & Iudaeoru i
ipso vniohe, sicile rursum vniretur, ac c
iungeretur: quemadmodum pullus aliquis paululum a matre distractus & ita rursum ipse saluus seret, ac Christus magis gloristia retur, genusq; Iudaeorum saluaretur, de D et test
55쪽
testamentum, ac promissiones ad sine d ducerentur. Quin potius, ita & propter haec diuisus, non diuideretur, sed magis v iitretur. Hoc est dilectionis Christo digne: hoc est animae uniuersae in Christi desideriuabunde inflammatae. Eadem sere omnii bhabet, et Theodulus Caele Syriae praesbyter siue Episcopus, in eundem locum, vetiistissimus pariter Ecclesiae Doctor. Ad eundem sensum haec Pauli verba i terpi etatur Magnus ille Simeon Metaphrastes 1 Vi.D. Io. Chrysost.quae habetur in t s. Vis. Sancto. quas collegit Reuerendisi. Lippom. se. 89. ubi plane ostendit, eodem quo diuus Paulus arsit gehensis poenae desiderio, ut sui Hebrei salui fierent; arsisse non minus & ipsum aurei oris & flammei cordis Doctorem pro suis: idq; eiusmet testimonio comprobat Hom. in Acta Apos . m. ad si . quam ad verbum refert ipse , & vo non exscribo prolixitatis vita lar gratia . Q iid λ Rupertus Abbas ille insignis Tuitiensis nonne optime, & mirabiliter hic est. loquutus, & ita sine, ut an melius loqui possit ac praecellentius plane ignorem p Ait igitur in Exod. cap. 92. posteaqnam coue G tulit
56쪽
tulit, x valde extulit Mosis Aiaestatem te Pauli, in hunc modum . Vtriusq; dicta magni ponderis sunt, & nostras vires excedui
Magni etiam viri hactenus utranque sententiam humeris suis versaverunt, & rem,sicut est, satis verbis exprimere non potuerunt . Est enim hoc pend ineffabile, nec,nisi aliquid de eiusde charitatis spiritu habentibus, salte sensu perceptibile est; quo modo homo Deo familiaris, qualicunq; causa
vel ratione hoc animo suo admittere possit, ut a Deo anathema esse , vel de libro eius concedat se ipsum deleri: quo modo in ista concessione non solum nulla incurrat po nam aut culpam , sed etiam ampliore apud Deum mereatur gratiam. Nobis hoc solside tanta re sublucet : quia Deus charitas ,
Deus humilitas est; &cum per humilitate sue charitatem a Deo quisquam procul a sistit, indigniorem se iudicans cis pro quiabus nite uenit: is miro modo quantum se deprimit, tantum ascendit: quantum coimdemnat , tantum iustificat: quatum a Deo
57쪽
anathema se esse pro se tribus optaten osti de libro Dei deleri se concedente: aut dicta dissimulamus, aut in sensum exilem grauis sinae prolata detorquemus. Caeterum que spiritus idem tetigit., videt ex parte aliqua , quantum talis habitus mentis apud Deum Valeat, pro sua reuerentia. Subdit quaedaad id comprobandum prorsus diuina & mirabilia: ad quae lectorem remitto. Lucidissimus Dodior& scolasticorum sacile princeps D. Tho. Aquinas, qui vere Angelici cognomen est assequutus, cum ve. re Angelico nobis ore loquatur et enarrans
eum locum, clarissime more suo distinctionem ponit, de separatione a Christo ob culpam, & sic a charitate & amicitia eius : et separatione ob charitatem , & sic a fruitione eius que habetur in gloria. Primu ait nullo pacto licet: & est contra ordine charitatis , S id minime poterat Apostolus optara, qui nulla re mox 'fatus erat posse se a Christi charitate diuelli. Secundo aute modo optabat Apostolus, scilicet s fieri potuit
sei., anathema esse, idest separatus a gloria,
vel simpliciter, vel ad tempus, propter honorem Christi qui est ex couersione Iudi
58쪽
xum. Ecce non dissitetur excellentissimus
Doctor posse ii testigi de perpetua separatione locum hunc , si sane intelligatur tandemiententiam. ibi sequuntur cel bres. Theologi , Guilliaudus , & Vigue
Luculentissime eandem ibi sententiam sequitur doctissimus Benedeetinensis M nachus, ac pi)ssimus postea Fulginatiu A tistes Isidorus Clarius in haec verba. Ta
tum abest ait) ut odio eos prost ear, ut si feri posset, optari ni ipsa , quam a Christo
expectamus'uo Christo nihil mihi charius, ne coelum ipsum quidem: s licitate priuari, re paratis ab eo ineffabilibus bonis v ut meo interitu & aeterno exilio salus Iudans pararetur. Et Moses : Aut dimitte inquit; eis noxam hanc: aut dele me de libro , que scri sisti. Et paulopos uocirca optasset,si suo interitu reconciliari potuisset haec gratia , relegari a Christo, ut haec glosia seruata: Iudee gentis ipsi Christo accederet . Accedit & grauissimum eruditissinu, ac in Tridentina presertim Syriodo probatissi mi, F. Dominici a Sotho superbae re iudia
59쪽
sariam contingit: uno modo, cum quis volunt ate ab eo desciscit. Et hoc nullatenus licet: cum teneamur Deum supen innuia diligerer atque id minime Paulus poterat,qui nulla re existimabat poste a charituet Christi deturbari. Et nonnullis interiectis , A cipitur ergo anathema, hoc est separatio,in
alio sensu; nempe pro eo quod est ,, besse a Christi praesentia & fruitione, quam*rde--tissimc exoptabat. Et paulo post,facta sibi obiectione: si elongari a gloria Dei nequit
homo, nisi per culpam, quo modo id Paulus optare poterat λ Affert primo eorum responsionem, qui intelligunt de temporaria separatione, seu remoratione a gloria.. Secundo in haec verba ipse respondet . t 1 Tametsi dum Orig. Chrys. & Patres super hunc locum meditatius lego, sublimiorem mihi videor hic sensu ni intueri. Vis etenim amoris,ubi in ecstasin rapit amantem, non sinit rationes has cir spectare, ut sese latius wserat. Quocirca qui ut paulo ante meditabar neq; cxulare a coelo, neq; in tartara detrudi, vilius momenti arbitrabatur, ut
separari posset a charitate Christi, eade nuccharitate absq; pra scriptione veI temporis,
60쪽
.s Praefationes o 7 37 vel loci, ait cupere se anathema esse a Clirusto pro fratribus: non considerans , quo id pacto fieri possen. Quasi optasset charitas Dei in Paulo , fructu gsoriae orbari, ut plures Deus haberet amatores. In quo prosecto se maxime dilectio patefacit. Et pa lis post. At quoniaio nos ab hac dilectione , quam longis i me absumus, neq; intellige re haec possumus. Subdit & postea Orig.
Nec vero indiscussum reliquit hunc arti culum , immo optime clucidauit atq; enucleauit ibi, subtilis, & eloquens Cain artianus, in hunc modum. Neq; vcro per boc quod optat se anathema a Christo P fratribus , putare debes id suisse contra chaxit rem, tanquam optauerit separari a gratia Christi propter aliquod peccatum. i Abs; hoc omnino ; sed solummodo renuntiabat bono proprio , quod cosistit in visione Dei ac fruitione, ut sic complures animae stra rasaluae fiercnt; & illud ad maiorem Dei ho norem pertinere existimabat, iuxta illud: In multitudine populi dignitas regi . N que est contra charitatem, quae non ut vulgus temere est incipit a seipso. Non enim