Opes sacerdotii num reipublicae noxiae? : Ex rerum natura, sana politica, et communi sensu generis humani examinatum

발행: 1753년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Pontificis potestas an noceat Reipublicae' s

abuti non facultatibus modo externis, sed etiam corporis& mimae viribus. Quid tum Ergo prudenter non possunt admitti hominibus corpora lanimae, non mercatori- hos pecuniae, non nobilibus praedia, non principibus arma quia hi omnes possunt instrumentis istis abuti, sicut omnes homines possunt abuti membris suis, intellemi suo, itaque voluntate. Haec philosophia tuis opus es.sit mundo, una omnibus migrandum esset sorte in lunam aut Saturnum, rogandusque D. Wolffugit in illis orbibus nobis assignet territoria, ea tamen conditione pacta, ut non posmus facultatibus his novis acquintis abuti. p. 2. Etiam non omnia sunt abusus, quae politicis quibusdam videntur, suum cerebrum prae omnibus maj rum institutis praeque religionis hierarchia magni facientiabus quin contra multa, quae politicis interdum proba tur, revera abusus sunt, non raro ad interitum Nrum publicarum tendunt ea, quae ipsi suaserunt tanquam ad rem publicam unice necessaria Graecum Imperium

nihil magis perdidit extinxit, quam inobedientia erga pontificem, cum tamen ipsi existimarent, salvam sibi rempublicam non lare, si penderent a Pontifice.

112쪽

76 Parsa Examen IV.

EXAMEN DECIMUM

QUARTUM.

AN ERIERIT REIPUBLICAE QUOD SACER'

DOTIO DATURI AN SACERDOTUM MANUS SIT MORTUA 8z5 quemur hic naturaliter si1ne suco phaleris, ut res habet quamquam existimo, me etiam hactenus satis ex natura fuisse locutum. Quid si Ante omnia decernendum est, quid sit hoc, PEM

IRE aliquid rei PUBLICAE 'Naves, quae charybdi vel naufragio absorptae cum auro, argento, mercibus Mannona abierunt in prosum dum maris, ille omnino videntur periisse reipublicae. Ita sylvae Pyrenae antiquitus exustae periere tum quudem Hispanis. Sed DEUS radices servavit, e quibus prognatae paulo post aliae, quae hactenus suffecerunt. Semen Semen tritici, quod terra contegit agricola, perit&--δrixi noritur, neque ex eo panem conficias mortuum est, ut inquit Christus. Verum paulo post resurgit, missi prius moreretur, non resurgeret. Nec simplex resti git semenin solitiarium, sed cum faen pre ingenti. Reddit enim aliud centuplum, aliud trigecuplum. Nisi periisset, non redderet, non ergo Vere periit. nec cibus Quae in ventriculum conjicitur annona, perit ire secessum ejicitur, non quidem sine omni usu futurum,

113쪽

Sacerdotio dura an perierint reipublicae

cum in agris lineis tum in re medica Malias. Verumne reliquum quidem periit, sed meliori illius pars conve fa est in substantiam aliam adhuc meliorem, nempe in ipsum hominem, in chilum, in sanguinem , in carnes, ossa, medullas, cerebrum, spiritus vitales , nobilissimarum actionum instrumenta. Certe frumentum, ex

quo tam pretiosum aliquid factum est, non periit, que parum credo ac perierit aurum, ex quo matula facta est

delicatae Reminae.

Curtius eques si vera historia est, credo veram

esse in barathrum desiiliens armatus Wornatus, periit Urbi. Verum cum pestifera scrobs clausa esst, .mephitis cessavit corporum tabem spagere, non periit urbi urtius, sed urbem Curtius servavit,' lucrum fructusque Curtii fuere multa civium millia Nec videtur periisse Curtius: vixit in reliqua multitudine ac diutissime superstes fuit. Decem, viginti triginta millia, qui in acie Oecubue neo siestrunt coram hoste, illa perierunt Sed eorum mortibus in I:ςRο- aversus est hostis, aut retardatus, ut interim reciperent se reliqui in tutiora, aut majorem defensionem pararent. Non perierunt hi certe Servati enim omnes ceteri his debent sese ac sua. Quae igitur tellus dehiscens orae, aut mare gluti aut ignis depascitur ita, ut nec illa usui cuiquam amplius sint, nec ex iis fiant alia, nee per ea serventur alia, haec perierunt.

114쪽

Quae vero ita esse desinunt, ut reliquias utiles haheant, vel ut pro reliquiis habeant ea omnia quae per ipsorum destructionem servata sunt, illa sane non perierunt reipublicae.

st RQR cet. Ea quae igne ex Mntur usque in cinerem, ita ut

re publi nil esui vestituique hominum reliquerint non tamen perierunt, si DEO immolata sunt, Win qu dominii iummi significationem des ructa. Sic pretiosum linguentum a peccatrice insusum salvatori non periit; nec periisset, etiamsi tam Simon epuli praebitor quod hospites omnes linistri catarrho pio laborantes nihil ex ejus fragrantia voluptatis percepissent. Non enim parum utilitatis videtur hominibus cete-

iis etiam Irokis praeter Atheos) habere significatio subseetionis erga creatorem agnitum etiamsi nihil ex illo ipso sacrificio in nos' cibum amictumque nostrum rediret, etiamsi nullum aliud bonum pro hoc ipso sacrificio redde

retur.

. ' Ceterum homo, qui non est Atheus sed agnoscit a D urbe DE se accepisse annonas, amictus, corpus, animam, 'φyHςi plenurn mundum divitiarum is homo ad utilitftem capta dam non debet exigere, ut DEUS pro hoc cremato Q ificio aliquid aliud reddat neque debet cogitare, sacrificium inutile esse ac periisse, si nihil pro illo reddatur. Quamvis enim nihil penitus pro hoc sacrificio redditur, tamen hoc ipsum sacrificium non de suo dedit, sed de acceptis

115쪽

Sacerdotio data an perierint reipublicae 8 β

ceptis a Deo: hoc habet satis utilitatis, quod relinquantur psit cetera tam multa. Exemplum accipe. Rex tibi, qui pauper eras, dii , I . quot centones habebat, dedit praedium decem millium iei. reditu. Frueris illo annis viginti, tum incipis recognoscere beneficium Datque, ut gratitudinem testeris, accendis ignes artificiales speciosos & multi pretii cum explosionibus bombardarum, facibus, vini perpetuo fluentis multis amphoris, cujus major pars defluat in terram &ά-sundatur. Jam si nihil tibi pro hac impensa reddat rei neque reddet certe interroga de teipso politicos, num inutiliter perierint hi sumptus, hi ignes , haec vina praesertim num tibi perierint Num reipublicae nocueri ' Rogem te, ut tenue hoc memplum aequa mente conseras cum hominibus Dei beneficio existentibus: judicium seras, quod vel Hottentotae non rideant aut detinentur. His eum in modum generatim expositis, quaero jam saectilo opes, quae templis, sacerdotiisque ob Dei respectum tibiis da- utenda dantur, perierunt ta non

Non periissent etiam si omnia ista in rogos imposta II ha

sammisque voracibus data praeda uisent, aliove mari nillil inde

demersa modo id divini Numinis causa, amore cultuque intra

accidisset datores.

Non periissent etiamsi nullueex iis mortalium alere tur. Non

116쪽

Non periissent, tametsi Deus ob haec sacrificia ac

pro illis nihil aliud redderet. 1 i

Non periissent, si sacerdotes iis uterentur in suam solorum utilitatem δε nemini mortalium ex hisce vel obolum impertirentur, vel panis buccellam. Nunc an Nunc autem quomodo perierint illa bona, etsi a- in ' erificia non essent cum sacerdotes minima eorum parte ψmni dZ utantur, pleraque omnia alendis ceteris impendant, tiinti e ad detractum sibi ab ore panem praeter illa quotidiana largiad xψxς conserant in communes rei publicae niecessitates '

ρ. Recte igitur in aliquot tales politicos tam parum plum aequos convenit id, quod audior acatholicus de Christia-h24,ium is in comparatione gentilium Minfidelium queritur. Is RCδ'V est Alexander On Anglus, qui scripsit librum Anglicum, Gallice dein interpretatum sub titulo ues Religions

D A nde, in cujus praefatione num 3 sic profatuita ne monendis omnibus religionibus possum aDertere, filios hujus mundi sapienιiores esse in generatione sua filiis Dei. Illi enim quidquid ipsis per eoruo sacerdotes sapientes praecipitur, nihil detrectant aut parvi pendunt, nullum laborem, nullum onus. Non es ullum medium quod non exquirant, ut a deatitudinem pervenire possint esci Illi parum a leo exi stimabant quidquid in servitio faι sorum fluorum deorum impendistient: At nos existimamus, quidquid impendimus infervitio DEI veri, id omne periisse. Illi obediebant Θ remerebantur sacer te suos: nos vero conti meliis asscimus no ros, nec obedimus M

117쪽

Saeerdotis data an periem reipublicis gi

festorum mussitudinem bonoribus idolorum suorum olebant nos murmuramus, siqua dies donanda es servitis veri Numinis Haec Anglus. Prosecto quid existimabunt Turcae ac barbari, si in thristi.-telligent, Christi sacerdotibus invideri eleemosynas na

sionem

bores suos, datasque ab aliis, auferri ab aliis idque Chri partar stianis y Si hoc per Christi religionem ac reverentiam li

cet, dicent Latrocinium esse christianam religionem. Si per Christi religionem & reverentiam id non licet, videant illi, qui sorte tali desiderio aliquando laborabunt, quid , Christi faciei sint responsuri. Quodsi contingeret, ut Tur ea, quae in sacerdotes

Argumen-

religionis suae impendunt', pro perditis haberentopro de bym , trimentis rei publicae, sive ut impensa antiquitus iisdem auferrentur ex toto vel ex parte, certe diceremus, religionem Turcarum esse institutam tantum propter temporalia hujus vitae bona, non propter aeterna esse religionem falsiam; non mereri ut ejus ministris haec merces tri buatur; nec ut per eorum manus transeant eleemosynae ad alia rei publica membra talem sacerdotem talis religionis quemlibet esse .essse poste ipsos Muselmannos parum fidere religioni suae, cujus religionis ministros eum in modum haberent aliaque multa diceremus. Eadem autem ipsa dicere facimus Turcas de religione christiana, si hujus religionis ministris eadem facimus. Tandem etiam MANUS sacerdotum quales snt, vu

118쪽

Sacerdotes certa ratione mortui sunt

8 Pars L Examen XIV.

Equidem mortuortim appellationem refugere acerbdotes christiani non debent. Divus enim Paulus Aprustolus eos antecessit, qui eos hortatur: Rogo vos, ita. tores mei estote sicut ego risti. I. Corinthior. V.V. I 6. qui paulo ante de se Collegisque suis dixerat . 9. Puto

enim , quod Deus, Volas novissimos ostendit tanquam AIORTI DESTINATOS, E II Corinthior. VI. v. 8 de iisdeni dixit praeter alii: Quasi morientes, ecce vivimus, ut castigati, es non mortificati quasi tri. ses, semper autem gaudentes scut egentes, mulis autem locupletantes tanquam nihil babentes omnia possis

dentes. Si vel nihil aliud mortui sint, qui nullum ex se bonorum heredem procreant, sed ita omnia relinquunt aliis, ac si1 ipsi in mundo nunquam fuissent.

Ceterum, qui de MANU MORTUA Cleri

loquuntur, non hoc sensu, quem nos diximus, mortem illam accipiunt, nihil ad eos attinet neque de manibus neque de pedibus sacerdotum bivsit illa an sint mortuae, quid refert istorum 8 Non igitur manibus mortem tribuunt, sed iis rebus qui putant terrenis, quae ad sacerdotum manus deferuntur. Habes in6 reum argentum o civis, o mercator, o colone. Vivit, Viget, ii lux δ' valet si vis etiam saltat, loquitur, cantat, ridet. De-

fers illud ad altare, aut in manum sacerdotis deponis Imirabile dictu, eodem momento omnis argento Xcessit vita, exanime acet , cadaver est . labes agrum 2 vivit,

33. aliter tamen quam dicant O-

litici

119쪽

An manus Sacerdotum mortuae finii squotannis enim germinat messem reddit. Donas eum ecclesiae moritur,' Iam Archaeus sive anima mundi, quam anima vegetativa nulla est amplius neque in tellure illa neque in segete.

Idem tamen nummus sacerdotis, ridem ager si de Rursus inde aliquis calculum divitiarum sacerdotalium subducit, eundem

non tantum duodecim obolos valet sed alterum tantum c d

non triginta modios pro uno reddit ager sacerdotis, sed punt .ee- centum adeo magnae nimiae Videntur sacerdotum bricii in opes Nisi forte ea discrepatitia non tam in rebus eunt. est quam in diversis perspiciliis, quibus homines utuntur. Cum nummum ab aliis ipsi accipiunt, perspicilio concavo eum intuentur, quod objecta minuit cum sacerdoti eundem nummum dant, aut eum is possidet, intuentur illum microscopi Anglicano dicto, quod auget non rem sed speciem rei. Sic quidem interdum ab aliquibus fieri videmus atque judicari. Verum missis istis serio jam loquamur animoquesta saeerdotes terno Volumus primo atque optamus , ut sacerdotes die do nihil despiciant aut parvi pendant omnem obolum cum gratiarum actione recipiant pro magno habeant; qui fere. pe est sacrificium Deo praestitum, tametsi simul sit merces justitiae; nam Dei causa haec merces datur, haec justitia exercetur a fidelibus. Deinde Christi fideles sacrificia sua, ac mercedes Fideles

Dei causa in Christi nomine datas non debent pro per ,2bii: r a ditis dati.

120쪽

s Pars V Examen XIV.

ditis habere. Sic enim corruinpunt omne quod dederunt, 1ic ostendunt, ipsos poenitere dati,is quomodo hinc po terunt a Christo sperare mercedem mercedem tantam quanta est illa invitatio Chrilli judicaturi te Benedicti patris mei, ad percipiendam mercedem, inuidem mercedem pro potu etiam aquae rigidae uni ex minimis Apostolorum porrectae in nomine Curisti aut in nomine discipuli tantum Matthaei Cap. X. Nap. XXXV. Quodsi vero dati eos paeniteat, aut data ab aliis invideant ipsi sacerdotibus, minuique vel auferri optent, nescio quam mercedem accipient. Iacerdotes autem ne his quidem debent optare mercedem malam, sed pro eorum salute Deum obsecrRre. Minui Recte igitur considerantibus rem ii, qui mortuas . .. . esse res terrenas dicunt, quando ad sacerdotum collegiorum piorum manus deveniunt, re ipsa idem dicunt, academ ' ista terrena tunc periisse rei publicae, periisse populo, ex ea ii: in usu humano esse secreta excussa, ac toti provinciae vel Iuth regno nihil amplius prodesse. De hac male rationabili sententia jam sorte satis diximus restare tamen videntur quaedam objectantibus respondenda. his . f. Igitur objectant: fortuas dici res sacerdotibus datas m/m' tu ab his emptas , quod eorum nihil deinde revertature hi iii ad alios populares, sed sint in alienabiles. iiiis: ' Ilis an satisfecimus supra de inalienabilitate loquentes. Nuta. 7a.

SEARCH

MENU NAVIGATION