장음표시 사용
141쪽
Gerus Germania quid pendet Imperio ros
iana libenter ea carebunt oves, Psio tondeas, ut succrescere possit. Sin aliter, Moves peribunt cic publica nudis manebit Quod enim accidit, si reliquus popu Nimi
ius nimium oneratur tributis, id accidere etiam debebit, ei
abstrahendo ab omni jure praedia omnia aequa calamitas lia faciendo nimium oneretur illa reipublicae pars, quam objectio haec dixit meliori oeconomia pollere. De Regno Gallia quid acciderit suo tempore Loysatus libro des Ordres Chap. VIII describit paucis, apud Limnaeum Lib. II. Cap. IX. se Francia nostra, inquit, si hodierno tem, pore reserta es: mendicis validis propter talearum eracessum, qui cogit operarios, ut omnia potius derelii D, quant & fiant vagabundi canendici, sicque vivant in se otio in cura , impensis ab aliis subministrandis,
is quam ut continuis laboribus fatigentur nec tamen
si quidquam sibi parare possint, sola talea omnia devo-- ante. Cui rei nisi tempes ive remedium applicetur, si duo nascentur mala ex permagna quotidiana multi-- plicatione hujus hominum faecis nempe agricultura si cessabit, non extantibus qui eam velint exerceret nee se itinera erunt tuta peregrinantibus, nee domus securae umis
villaticis. Haec ille Quodsi dein eadem immoderatione Op- abstrahendo semper ab immunitate obruantur etiam diei: ' ecclesiassica praedia, quae hactenus pauperibus alendis,
praeter duplum in rempublieam auxilium, prae et scit beralius se impenderant, necesse erit calamitatem fieri universaliorema tunc demum apparesnt manus alias vivas clericorum esse mortificatas, ut ita dicam.
142쪽
Ecelesia objicit autem etiam Lymnaeus aliquid non modo, i bu, de Ciero Gallicano, sed de omni in universum, cum ditatar Lib. III cap. V. scribit Mon nego ecclesiam multa utimo titulapraesertim eo tempore, quo adhuc in re gione B actio
ne castas pura erat. bi acquisivisses a bis longe plura
essen0vi,quae malis artibus praesertim Roma bi paratit. Et adoritur deinde donationem Constantini. Qua non opus habent Romani pontifices, satis tuti donationibus ippini, Carolique magni, repetitis ab Ottone Imperatore ac Rudolpho Habsburgico Rege. Aeeusa I, Limnaeus qui eadem dicunt possunt inju-ii ix postulari a sacerdotibus. Asserenti incumbit prin
a. Quodsi vel dubium tantum est, malas adhibitas arte fuisse, nec ulli tituli ostendi possent ab ecclesia, decidendum esset pro ecclesia, eaque ex possessione sine injustitia dici non posset, nisi probationes luce meridiana ariores afferrentur. Hoc volunt omnia notissima ara Nam si susipicari ac injuria verba actare susticit ad possessione quemquam depellendum , in tot terrarum orbe nemo unus diem securum habebit posissionis suae,' pulcris scilicet principiis innituntur heterodoXO-rum ac politicorum doctrinae. 3. Etiam cum his probationibus nescio an non praescripssisset celessia civile dominium & civilem immunitatem quintuplicata longissimi temporis praescriptione: Quae certe in civilibus locum habet, etsi inter gentes si Ve
143쪽
Cleri opes an mali acquisita Z io
v jure gentium nunquam futura sit certi juris. Eadem namque de universiis fere hominibus dici possent, nimirum maximam illorum partem aliorum injuriis sibi peperisse aliquid. φ . Et quis hic erit de malis artibus judex, con tra quem non exceptio δs Limnaeus ipse allegat pulcram Eranciscissi es Regis. liarum regis responsitnem ex Florimund Raemundo de sententi, origine haeresiam Lib. IV Cap. XL quam sic ipse interpretatur: Cum aliquando magni duo viri sui remporis, Case lunus Bu ι proente rege Franeis magno sermones, suissent de origine fremediis, quibus ecclesia divitias suas Minui siet, Rex in haec tandem prorupit verba:
Ecce egregios titulas, quibus Petrus bona seu tenet si omnia documenta, quae in thesauro meo rec0ndua titulique omnes maximorum Principum orbis evolvantur, i dabitur reperire tam antiquos D authenticos. Habent enim pro fundamento DOMATIONES erantiquas
liberalitates Imperatorum, regum, principum ac popu*rum Ui vero acquisitiones bella factas, aut 0tius meiso e
ast PATIONES G violentas occupationes majorum
nostrorum. Haec rei magnanimus & doctor' justus sum. 6. Limnaeus auctores & testes calumniae suae alle Aeetis,to
gat maximae, scilicet, fidei auctores ODINUM de clesiae manifestum hostem: Henricum STEPHANIAE nui. Calvinistam insensissimum: SI EIDANUM etiam, quem Carolus V. Inm mendacem declaravit denique Su- α --
144쪽
HONEM politieum de Hiqiuat sacerdotum avaritia ac Simonia loquentem. Qui adeo non perhibet testimonium calumniae Limnaei, quae asserit Longe plura malis artibus quam bonis acquisiit sacerdotio fuisse. Scelera tos quosdam, Maliquando multos sacerdotes fuisse, qui pecuniae inhiarint, etiam rebus sacris divenditis, si permitteremus Lymnaeo ' Verum praedia ecclesiae longe plura sacrilege parta fuisse, ut probet Limnaeus vel alius, evigunt sacerdotes idque tabulis aut testibus idoneis. Iatium 3'. 7. Solari se doloremque suum Lymnaei aliquis ciei discipulus per hoc interna potest quod On tantum illis pravis sacerdotibus sed etiam toti bono proboque sacerdotio amissa jam sint plurima, non tantum pecuniae per aliquorum avaritiam male corrasse, sed etiam praedia sanctissimorum virorum meritis maximis olim donata. Sicut ergo solatium aliquod est bonis, si viderent foeneratorem, praedonem, oppressorem pupillorum facultates male partas iterum amittere; sic Limnaeus frui potuisset hoc solatio, quod multa etiam praedia amissa fuerint praedonibus4 sacrilegis sacerdotibus, quos dicit. Depeete 8. Quod in uniVersum ait Ecclesiam olim prosae anti bam fuisse' tunc optimo titulo acquisivisse multa vi-bitate ea. Getur hoc Velle, Ecclesiam postea degenerasse, quae ve-1 muta. h. reticorum cantilena. Sed hic Limnaeus non animadvertit, si degenerationem etiam concedimus, ipsius
etiam jugulum peti. Nunquid enim soli degeneraverint Rcerdotes , reliqui autem in vita apostolica cum Limnaeo
145쪽
Cleri opes an male acquiptae rospermanserint 7 Magnum miraculum hoc seret vulgo
enim sicut populus sic sacerdos. Quid ergo objic C
tilina Cethego Deinde Lutheri tempore similis Desta est:
ecclesia ecclesiae antiquae, sed diverso sane a Limnaeo sensu. Nam sicut in veteri ecclesia primo, altero ac tertio seculo ex ecclesia exierunt magno numero haereses ita ad classicum Lutheri ab ecclesia desciverunt magno numero haereses varie antiquis similes ut ovum ovo. e rum contra o Limnaee accipe Maliam comparationem ecclesiae modernae cum antiqua sicut ecclesia antiqua bona fuit bona agnoscitur ex hoc, quod diversa a se sentatientes a sein Christo extraneos semper agnoverit is se in dentitate sollicite .conserVaverit, ita eadem ecclesia, quae eosdem hodie errores damnat, agnoscitur esse bona ac proba. Et si vetus ecclesia bene acquisivit sua ex hoe capite, ut asserere videtur Limnaeus; quia bona fuit; eccle si moderna non minus bona aeque bene acquiret, si per Limnaei gratiam licet. Verum ecclesiastici non petunt novas acquisitiones veteres salva Volunt. Veteres a
quisitiones sic fatetur Limnaeus bonae sunt. Hae ergo si jus aliquid valet, servandae.
146쪽
SET SI SACERDOTIBUS DETRACTA IN RELIQUOS DISTRIBUERENTURII ' Caepe multaque exaudkintur querelae de universali ho-ii inVa die pauperie inissicientia rerum. Fundantur illae querelae in magna multitudine mendicabulorum in magno passim aere alieno, quo oneratae iunt non minus totae provinciae & regna, quam cives sim-gulares praeterea in aliis rebus. Ggm ς tuleherrimu fateor hic esset campus, 'igm pQ ilan e liticorum aliquorum studio magis, quam indagati VIa-T 8'' rum omnium, quibus accidantur cives, pauperum nur mehu exaugeatur. Et debilior sum ego vir absconditu , quam ut sententiam de his feram. Neque hoc loco sp tium susscit libri, alias jam magis voluminosi quam ellet
sed: Quoniam vero nemini, qui homo sit, debet esse V prohibitum modeste aliquid proferre quod ad salutem ho- 'nsili hi ,. ad uti amque partem pertineat, licebit
h solum jam dicere, mihi videri, plerasque Ias, quas M' ineunt aliqui a scopo longe abducere iotiu. pertatem deflectere. Aliqui pro remedio suadent mercimonia a mihi persuasum est, hanc potissmm esse causam paupertatis,
147쪽
An sacerdotiospoliato cessaret pauperies Irrquae Europam cum reliquis orbis partibus comprehendit ab aliquo tempore, magisque comprehendet quo magis mercimonia ista excrescunt ParadoXum hoc sit primum. Alii pro remedio pauperiei universalis excogitant ζ' rnovos semper modo eliciendi pecunias. Hoc si dixero ad pauperiem tendere , non videbor paradoxum adeo quid loqui. Bellum hujus exemplum de Gallia habet Limnaeus Regni Franciae Lib. s. cap. VII. Lit n. Alii denique existimant, causam paupertatis publicae lepiesse, quod Ecclesiastici tot praedia possideant Ergo baca': ,.sublata causa iraediis ecclesiarum aut ademptio inter reliquos homines distributis , vel alias attritis ac per contributiones exhaustis, cessaturam esse paupertatem im blice reditura aurea secula. Quod videt sibi polliceri
Auctores Spectaculi Naturae hane istorum opinionem ponunt, ac respondent: Se certos esse , ex hoc
consilio non tantum non redituras publice divitias essu ρficientiam, sed PAUPERIEM PUBLICE FORE MAJOREM: Quod timen ad alia properent
isti auctores nempe ad consilia, quomodo pauperes ab otio abstrahendi alendi sint: csponsionem suam n
. Enimvero positim mihi sorte blandiri, ex toto hoc Commentario meo, tametsi de hac quaestione nihil eo sim dicerem, apparere tamen aliquantum posse, sacerdotum facultates non nocere reipublicae, nec esse causam
148쪽
paupertatis p ublicae, atque adeo non cessaturam paupertatem, si vel mιlla plane in sacerdotum praedia. Ante Sa Verum ego hoc loco id aliquot argumentis manife-
: stius reddere seorsim debeo , quia id interesse reipublicae
gna fuit Primum Ar umentum hoc est. Antequam sacer-ties, dotium Catholicum praedia sibi servaret, illo tempore, quo Apostoli dicuntur pauperes sine sacculo iera missi fuisse omnium egeni, mundus de paupertate querebatur, revera pauperum erat magna copia,' magna miseria: idque in illis regionibus, quae institutae fueruut ad normam hodiernorum politicorum , nempe in commerciis, indisciplinis, in commodis hujus vitae. Tales autem regiones fuerunt Graecia, Italia, Asia, .mgyptus. Quas regiones pauperibus & proletariis abundusis ex historiis discere potes. Non igitur in universum paupertatis causa sunt divitiae ac praedia Clericorum neque adeo sublatis his divitiis es abit causa paupertatis neque cessabit ipsa
Apζ 616. Dico a Illo Apostolorum initio omnes Christiani. erant modo quodam pauperes cum ipsis sacerdotibus suis Christiani sive Apostolis Presbyteris. Nec paupertas Apostolorum Pg 'P- - de t Christianos dimites. Ita ne nunc quidem paupertδω sacerdotum ditabuntur Christiani. Apostoli Dico recito Apostoli non fecerunt Christianos δ- j mites secerunt tamen ne emens, hoc est ne essent pau-runt, ne peres eumque in modum non causa paupertatis fuit hic
149쪽
An sacerdotio sponto eviret pauperies' a 13
sacerdotium, sed causa sussicientiae,AE paupertatem sustulit. Nam in actibus Apostolorum post primam . Petri concionem tria statim millia conversi omnes erant pariter e habebant omnia communii Polstitiones Θ sub santia vendebant , is dividebunt illa omnibus prout
cuique opus erat. Cap. II. M. Non Apostoli vendebant possessiones suas, qui jam reliquerant omnia sed ceteri Christiani. Quodsi gicii hodierni Christiani volunt sacerdotes redigere ad paupertatem Apostolorum , debent etiam seipsos resolvere ad imitationem illorum Christianorum,' substantias vendere , ut pauperes possint ali idque per Apostolorum manus, seu sacerdotum. Nam si Apostoli nihil habent, ipsisque nihil datur a divitibus, ni hil illi possunt in pauperes dispensare, re pauperes mane buuit pauperes. Audi autem ex ipso sacro Codice camsam cur per Apostolos paupertas sublata sit. Actor Cap. IV. v. 34 sic habetur Neque quisquam egens erat in ter illos. Cur vero aut quomodo Respondet: Quotquot enim sessores agrorum aut domorum erant , vendente asserebant pretia eorum quae vendebant, reponebant ante pedes Apostolorum. Dividebatur autem sin' eulis prout cuique opus erat.
Cur vero non ipsi possetares statim dividebant Τί ou chfi ou Apostolis afferebant, is hoc est contra politicam. . Hoc modo Apostoli fiunt divites , Apostoli pau fectuT peres esse debent juxta regulam politicae, si Apostoli divites sunt, multi eruat pauperes in republica Apo- stol
150쪽
stolorum divitiae sunt causa paupertatis publicae: aufferendae sunt apostolis divitiae Non: respondent veteres iique boni Christiani. Di-ly6stolo vitiae asserendae sunt ad Apostolorin pedes Divitiae IVN postolarum facient paupertatem Vanescere. Si volumus ut nulli sint inter nos gentes debemus substantias nostras afferre ad Apostolos , ut' ipsi Ande vivant alios inde vivere faciant. Cur autem ipsi non distribuerent Christinat, variae potuerunt esse cauta. Unam statim prodit sequens caput V Actorum, si incipiens: Vir autem quidam namine Ananias eum Saphira uxore sua, vendidit agrum fratres lavi de pretio clyse conscia uxore sua es asserens partem quandam a pedes Volorum posui Dixit autem Petrus et Anania, cur tentavit Satanas cor tuum, mentiri Spiritu Sancto, framdare de pretio agri Nou ne manens tibi manebat , venundatum in tua erat potestate Quare posuist iu corde tuo hanc rem Non es metimus homini sed DEO Audiens autem Ananias otii, , verba, eo idit Causi a tur Apostolos
dos Ap0 afferrentur, haec fuit, quod ceteris non poterat tanta' mi 'φω bH ede . . Si enaei ii ipsi devoverant DEO, ut Ananias tam facile cedeband tentationi, partem abrappropriabant; quomodo non facilius huic tentationi cederent alii, qui forte ad haec dividenda constituerenturqIn Apostolis autem omnes habebant magnam fidu- elata; quia ipsit erant incitatores' origo bujus operis: