Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

121쪽

DE EPISCOPIS.

modum idem S. Ignatius ait Ep. ad Trall.), ut Issum Christum, cujus locum tenet 12. Splendidissimam igitur hanc dignitatem, quam cum ipso Christus communicavit, discat Episcopus ipso

Prae caeteris, ut Par est, Venerari, eamquo omni quo potest modo servare ac tueri. Quod optimo ac sacillimo procul dubio emist, si contemptis hujus mundi divitum ac Potentiorum opinione et exemplis, omno ambitionis Studium a se caute repellat, si fastum et saeculi pompam Perpetuo mersetur, Si tota Vitae Mendae ratione manifeste prodat nullum Ss spem aut curam ponere in suis Suorumque commodis conquirendis Vel augendis. Curet ut haec dignitas non solum tuta servetur, Sed incrementa in dies accipiat, eam iis potissimum Virtutibus exornando, quae Episcopum maximΘ decent, inter quas elucent humilitas, caritas et gelus animarum. Audiat Petrum I. Pet. V. 3ὶ vetantem no quis dominetur in cleris, contra hortantem ut fiat forma gregis ex animo. Gregem igitur suum Viam salutis doceat non tantumV0cΘ quantum Vita et exemplo, quibus homines facili et essicacius ad praecepta divina et Vitam aeternam Pertrahuntur. Audiat Paulum Ι. Um. m. 2, 3, 4; Tit. I. 7, 8, 9; II. 7) qui in Epist0lis ad Τimotheum et Titum

dotes enumerat quibus fulgere debet Episc0pus, Sancti quo Apostoli monita et hortamenta secutus, em omnes indefesso studio sibi comparam aut jam diuturna exercitatione comparatas Perficere conetur. Praecipuo in Clero Populoquo regendo nunquam immemor sit Boni illius Pastoris et Episcopi animarum nostrarum, qui etiam sub Agni mitissimi figura Seipsum nobis commendare dignatus est. Itaque etiam dum legitimum potes

122쪽

10 TITULUS II.-DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

Sive etiam puniendo, Paternas charitatis Viscera potiusquam regentis auctoritatem et imperium PraeSeferat. Saeps enim emcacior est benevolentia et charitas in

malis arcendis et sanandis quam judiciorum austeritas et rigor potestatis. Quod si quando ad poenas deveniendum sit, posthabita omni cogitatione humana omnique Violatas dignitatis sensu seposito, nil aliud sibi animo praefigat Episcopus, quam ut rei emendentur aut, SimSi Piscere nolint, eorum poena ab hujuscemodi culpis ceteri deterreantur. Cf. Cone. Trid., SeSS. XIII., de Res e. 1.)13. Canonicis institutis sapienter inductus fuit mos, quo Episcopi statis temporibus ad sacra Apostolorum Limina accedunt, ut obsequium et obedientiam suam Pontifici praestent, eidemque do pastorali ipsorum munem

rationem reddant, deque eccleSiarum Suarum Statu ceterisque omnibus reserant, quae Summum Ecclesias Rectorem Sciro Opportunum et utile est. Et hoc quidem Episcoporum ossicium ab antiquissimis Patribus tanquam ex intimis Primatus juribus derivatum commendatur, laudaturque quasi tessera unitatis ac communionis, quam omnes qui sunt undiquo fideles per pestesules Suos habere debent cum maxima et antiquissima omnium Ecclesia et gloriosissima B. Petri Sede. Episcopis et Vicariis Apostolicis nostris indultum fuit ut hanc sacrorum Liminum visitationem intra decennium Peragerent. Unde Veroinitium hujus decennii computandum sit, nulli dubium esso potest qui Congregationis de Propaganda Fido

declarationes hac in re perlegerit. Diserte enim edicunt, decennia ita esse computanda, ut initio sumpto a dis quo Sixti V. Constitutio Romanus Pontifex edita fuit,' nimirum a dis 20 Decembris anni 1585, perpetuo et sine ulla interruptione pro omnibus Successoribus Episcopis decur-

123쪽

DE EPISCOPI S.

11rant. Nequo alia est computandi ratio, etiam si agatur de sedibus recenter erectis. Harum ergo sedium Episcopi, sicut in aliis disp0sitionibus, etiam in hac constitutioni Sixtinas adhaerero debent. Ita respondit S. Congregretio do Pr0paganda Fide in Comitiis generalibus dis 3 Μ i 1875 habitis, ut refertur in Instructione ejuS-dem S. Congregulionis super Visitatione SS. Liminum. in Episcopus, qui non pote8t Per se, tenetur per Proeur

torem Visitare.

14. Quum boni pastoris sit, exemplo Christi Domini

oves Sum nOSSe et ab iisdem cognosci, Visitatio dioecesis cum pastorali Episcoporum ossicio tam arcte conjuncta est ut nullo modo omitti aut negligi possit. Unusquisque igitur Episcopus saltem unoquoque triennio totam dioecesim perlustrum teneatur, non Solum ut gregem Suum cognosent eaque omnia quae ad spirituale eorum bonum neceSSaria sunt suis ipse oculis perspiciat, sed etiam ut fideles tot amittendas fidei in hac regions periculis expositos Sacramento Confirmationis munimpossit. Quod si per so ipso sacere nequeat, id per alios idoneos Viros praestet, adhibito etiam pro Sacramento Confirmationis alicujus inter Viciniores Episcopos ministerio. Quum Vero, inter cetera, in temporalem Ecelesiarum administrationem accurate inquirere maximi intersit. si fieri potest secum ducat duos conVisitatores, Vel saltem unum, h0squo eligat ex praestantioribus inter presbyter0S, Qt praesertim ex iis qui in bonis temporalibus Ecclesiae administrandis scientia et experientia excellero noScuntur. In Visitations Peragendu, praeter caeremonias Praescriptas, Serventur quas in jure praecipiuntur. Vide Caeremonials Baltimoras anno 1883 editum.) Nequo omittat Episc0Ρus prae oculis habere quaesita a S. Congregatione Proposita, quo accurretiorem

Vide in Appendiee, p. 197. Juramentum episcopi in consecr., ib. p. 202.

124쪽

12 TITULUS II.-DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

de Statu Dioecesis Relationem ad Sanctam Sedem juxta morem hujus S. Congregationis singulis quinquenniis

transmittat. De expenSis Episcopi eorumque quos Secumducit providebitur in Synodo Dioecesana. Denique accuratam Visitationis relationem in scriptis fieri curet Epis

15. Quam utile sit sanctae Dei Ecclesiae, immo quam necessarium ut Dominicus grex nonnisi per Episcopos doctrina, prudentia, Pietate ac zelo Praecellentes regatur, et cordutus quisque per so probe novit, et historia omnium Saeculorum luculenter testatur. Quapropter tribus abhinc saeculis Sacrosancta Τridentina Synodus, quo melius collapsa ecclesiastica disciplina revivisceret, moresque cleri et populi in deterius Versi reformarentur,

sapientissime judicavit ab ipso Episcopatu exordiendum

esse; Salutem enim subditorum in praesidentium integritate consistere credebat. Cf. Conc. Τrid., SeSS. VI., c. 1 de Resin Romani Pontifices canones hac de re in memorata Synodo lutos non solum Vehementer probrerunt, Sed et executioni mandandos semper et ubique fidelissime curarunt. Ut de nostra tantummodo Ecclesia loquamur, omnibus notum est quanta sollicitudine laboraverint, ut singulis per hasce regiones dioecesibus Episcopi, quales postulabat religionis honor et rerum nostrarum tempora, doctrina praediti, pietate sto prudentia insignes praeficerentur. Quod apprime testantur tot declarationes, instructiones et decreta per S. Congregationem de Prο-

paganda Fide edita jam inde ab anno 1834 ad annum 1883, quo Patribus hujus Concilii tanquam normis quam

prae oculis haberent, propositu fuero quae sequuntur. Quam normam pleno mentis et cordis Obsequio Nos Sequentes decernimus: I. Quando ob sedem Vacantem proponenda sunt S. Sedi nomina eorum qui commendandi Videantur Pro

125쪽

DE EPISCOPI S.

13 inamovibiles praedictae dioecesis. Horum erit tria nomina eorum qu0s dignos judicaverint Episcopis provinciae indicare, ut hi prae oculis habeant haec nomina in proponendis Sedi Apostolicas candidatis. ΙΙ. Consultoribus et rectoribus ita congregatis pr-sideat Archiepiscopus, vel si impeditus est, Episcopus suffraganeus ejusdem provincias ab ipso delegrendus; si Vero de sedo metropolitana Vacante agatur, congregatis praesideat suffraganeus antiquior ratione ordinationis, vel eo impedito, alius Episcopus ab ipso delegandus. IIL Antequam ad suffragia ventum fuerit, consultores et rectores praedicti jurent se neque gratia neque favore induci ad suffragium serendum. Hujusmodi autem sunfragium erit secretum et consultivum tantum. IV. Praeses mittet verbale hujus conVentus, secretariis scriptions signatum, ad ceteros Episcopos et ad S. Congregationem. V. Dis constituta convenient Episcopi et nomina sic

proposita, Vel alia ab ipsis proponenda, juxta Instructionem S. Congregationis dis 21 Januarii 1861 datam discutient, et notulam trium candidatorum Sanctas Sedi exhibendam conficient. Quod si judicaverint nomina a

clero propositst esse rejicienda, rationes Suas S. Congregationi exponere non omittant. VI. In reliquis omnibus praedictam Instructionem

sequantur.

16. Quum vero agitur de designando Episcopo costi

lare cum jure Successionis omnino SerVentur quae in reguliS I., III., IV., V. et VI. Supris citatiS enumerantur.

Regula autem M. Aio immutabitur: Consultoribus et rectoribus ita congregatis praesidebit Archiepiscopussius Episcopus pro quo conlutor eligendus est; nut, si impeditus sit, Vicarius generalis, Vel alius sacerdos ab ipso delegandus. Episcopus autem hoc in casu Poterit,

3 Vide inter Decreta Conc. Plen. Bult. II., Tit. m. CRP. m.

126쪽

14 TITULUS II.-DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

si velit, suggerero aut designare nomina eorum, qui ipsi pro hoc munere maxime accepti larent. In elections Episcopi pro dioecesi noviter erecta Obser- Ventur, quae in regulis II., III., IV., V., VI., SuPris Prae Scribuntur. Regula nutem I., erit sequens: Quando S. Sedi proponendre sunt nomina eorum qui commendandividentur pro dioecesi nοViter erecta, convocentur conSQ-tores dioecesis Vel dioecesium, e quibus nova dioecesislarmata est, et rectores inamovibiles novae dioecesis.

Horum erit tria nomina eorum quos dignos judicaverint Episcopis proVincias exhibere, ut ii prae oculis habeant haec nomina in proponendis Sedi Apostolicae candidatis.

1 7. Provide admodum in Ecclesia Dei instituta sunt capitula cathedralia seu collegia canonicorum in ecclesiis cathedralibus, qui Episcopis in gubernandis suis dioecesibus consilio et opera adsint, tanquam eccleSine SenatuS, praecipuiquo Episcoporum coadjutores ac consiliarii. Sane tot sunt tantaque onera et sollicitudines pastoralis ministerii, ut administrandis suis dioecesibus Episcopi

per se solos Vix Sint pares. Hinc magnopere optandum, ut hisce etiam in regionibus executioni protinus possent mandari, qusto canonicis Sanctionibus de capitulo ecclesiae cathedralis sapientissime habentur constituta. Quod quum rerum conditiones, in quibus dioeceses nostrae praesenti Versantur tempore, fieri non sinant, Visum est

Patribus hujus Plenarii Concilii, donec aliter provideatur,

quae sequuntur decernere Re mandare.

18. Quamdiu, in praesenti rerum statu, capitula cathedralia erigi nequeunt, instituantur Consultores Dioecesani, sacerdotes pietate morumque integritate, sollicitudino pro

127쪽

DE CONSULTORIBUS DIOECESANIS.

15 animarum salute, doctrina, prudentia, rerum hominumque

experientia, necnon Sacrorum canonum et dioecesanorum

stat Aum observantia insignes. Rusmodi consultores numero debent esso sex vel saltem quatuor; ubi Vero nullo modo tot haberi poterunt, sint saltem duo. 19. Eligendi erunt consultores ab Episcopo, en tamen ratione, ut dimidiam eorum partem eligat ex Sese, alteram vero partom nonnisi post propositionem cleri. Propositio autem ex parte cleri fiet hoc modo: singuli sacerdotes qui in dioecesi sacro ministerio funguntur, Episcopo exhibebunt nomina eorum Scripta, quOS Pro munere consultorum idoneos putaverint, quin taxatius aliquos designent. Pro unoquoque Seligendo consultore tria nomina

proponi debent; ex his Vero Episcopus eos eliget, quos ipse in Domino aptiores judicaverit. 20. Ad Considiorum attributiones quod pertinet, Patres

de his convenerunt: 1' Consilium consultorum exquiret Episcopus pro synodo dioecesana indicenda et publicanda. 2' Si contingat ut missio Seu parochia aliqua sit dismembranda, exquirendum erit conSilium consultorum, necnon et rectoris dismembrandae missionis. 3' Consultorum item requiretur consilium, quando id agetur, ut missio seu parochia tradatur alicui familias religiosae; quo in casu necesSaria erit etiam Venia S. Sedis. 4' Consultorum consilium exquiretur in constituendis deputatis pro seminariis dioecesanis. 59 Item consultorum consilium necessarium erit in eligendo novo consultore et in eligendis examinatoribus qui sint loco synodalium. 6'Quando agitur de bonis et fundis dioecesis Vel missionum permutundis aliisque agendis, quae Speciem alienationis pras se serunt, ubi Summa Pecuniae non excedat valorem quinque millium scutatorum, Episcopi liberierunt; ubi vero negotium eam Summam Superat, tunc requiritur consilium consultorum, eoque Praehabito, necessaria est S. Sedis permissio. Verum quum Pecu-

128쪽

I6 TITULUS II. E PERSONIS ECCLESIASTICIS.

liares circumstantiae in quibus Ecclesia in Statibus Foederatis impraesentiarum versatur, non permittant habere in singulis casibus recursum ad S. Sedem', Sanctissimus D. N. Leo XIII. ad preces Patrum benigne indulget, ut interim per S. Congregationem do Propam ganda Fide speciales et extraordinarias facultates hausuper re tribuantur. Item, praehabito consilio consultorum, necessarius erit recursus ad S. Sedem in singulis casibus, in quibus agaturdo imponenda nova taxa pro Episcopo qum excedat limites a canonibus constitutos. 21. Consultores eligentur ad triennium. Postquam electi fuerint nullus eorum invitus removeri potest nisi ex legitima et justa causa, et do consilio ceterorum consultorum. Justa nutem aderit causa, si ob senectutem, infirmitatem et similia ad consultoris Partes obeundaSinhabilis effectus fuerit, aut graviter delinquendo munere ejusmodi honorifico indignum sese reddiderit, Vel propria culpa notabilo passus sit famae detrimentum. In locum consultoris recedentis, Sivo remotionis, Sive renuntiationis Via, Episcopus ullum sussiciet, do consilio

tamen reliquorum consultorum. Casu quo triennium exspirare contigerit tempore Vacationis sedis episcopalis, consultores in ossicio manebunt usque ad accessum novi Episcopi, qui intra Sex menses a consecratione Sust ad novum consultorum electionem instituendam tenetur.

Consilium consultorum praestabitur collegialiter, et quoties eis ita Videbitur, secretis suffragiis, ideoque Epis-c0Pus eos quater in anno Sintutis temporibus convocabit, vel, ubi id fieri non potest, saltem bis in anno; alias Vero quoties ud pertractanda negotia erit necessarium. 22. Sede episcopali Vacante, administrator dioecesis

consilium consultorum adhibere tenetur, juxta normam Supra Statutam quoad conSultorum attributiones.

in Vido Docrotum do Bonorum Eccl. Alienatione, supra, P. citi.

129쪽

DE EXAMINATORIBUS CLERI DIOECE SANI.

c. 7 de Ref., decrevit ut Episcopus priusquam ordines conserat, aliquot sibi adscitis sacerdotibus, aliisque prudentibus Viris, divinae legis peritis, et in ecclesiasticis

sanctionibus exercitatis, ordinrendorum genuS, Per80num, aetatem, institutionem, mores, doctrinam et fidem diligenter investiget et examinet.' Et c. 15, statuit, nullum sacerdotem, etiam regularem, POSSe conseSSioneS SMUularium, etiam Sucerdotum, audire, nec ad id idoneum reputari, nisi aut parochiale beneficium, aut ab Episcopis per examen, si illis Videbitur esse necessarium, aut alias idoneus judicetur et approbationem . . . obtineat.' POSt- quam autem, SeSS. XXIV., d. 18 de Res Praemiserat, animarum Saluti maxime expedire, a dignis et idoneis parochis gubernari, ut id diligentius ac rectius perficiatur, edixit, Vacantes ecclesias parochiales illis duntaxat esse ab Episcopo conferendas, qui in experimento, Seu examine, eorum eodem Episcopo aut ejus Vicario generali, aliisque examinatoribus non paucioribus quam tribus instituendo, fuerint approbati et idonei renuntiati. Jussit praeterea, Sex ad minus examinatores ab Episcopo, Vel ejus Vicario, in synodo di0e Sana, Singulis annis Pr0P0ni, qui synodo satisfaciant et ab ea probentur; ' e quibus, adveniente parochialis ecclesiae Vacatione, tres ab Epis-00po Selio Voluit, qui una cum eo examen perficiant, addiditque: Sint vero hi examinatores magiStri, Seud ictores, aut licentiati in theologia, aut jure canonico, vel alii clerici, seu regulares, etiam ex ordine mendicantium, nut etiam saeculares, qui ad id videbuntur magis id0nei; jurent quo omnes ad Sancta Dei Evangelia, Se,

130쪽

18 TITULUS II. E PERSONIS ECCLESIASTICIS.

quacumqu0 humanu affectione postposita, fideliter munus executuros. .aveantque ne quidquam Prorsus, Occasione hujus examinis, nec ante nec post accipiunt; alioquin simoniae vitium, tam ipsi, quam alii dantes incurrant; aqua absolvi nequeunt, nisi dimissis beneficiis, quas quomodocumque etiam antea obtinebant, et ad alia in posterum inhabiles reddantur.' Ita Bened. XIV., do Syn. Dioec., lib. IV., c. 7, Π. 1.)24. Ut igitur mentem Sacrosanctae Synodi Sequamur, quamdiu paroeciae cun0nice erectae non sint, constituant singuli Episcopi examinatores cleri dioecesani Pro concursibus ad missiones, in quibus rectori privilegium tributum est inamovibilitatis, ad instar examinatorum

synodalium Vel P Synodalium; et eorumdem examinatorum opera utilius et Securius utentur etiam Sive pro approbandis consessariis, Sive Pro Ordinandorum Scrutinio, sive pro examine juniorum Sacerdotum, Sive Pro examinandis alumnis qui in seminarium majus admitti Volunt. Ad examinatorum munus Maumantur Viri ecclesiastici morum probitate maxime commendabiles

et, quantum fieri possit, in sacris disciplinis et juro

25. Hi examinatores, in quantum fieri potest, sint ad minus Sex. Obtenta facultate S. Sedis, Episcopus poterit

eligere Examinatores extra Synodum, auditis tamen consultoribus. Quod si morte, aut renuntiatione, aut alia causa Praescriptus examinatorum numerus deficiat, EpiScopus, do consilio consultorum, alios Subrogabit. 26. Electi examinatores juramentum praestent de munere Suo Sincero adimplendo ac de donis non recipiendis intuitu examinis. Quod juramentum in ipsa synodo erit emittendum, si examinatores in synodo eligantur et electi synodo adsint; sin minus correm Episcopo aut ejus Vicario. Bened. XIV., l. c., Π 6.)