장음표시 사용
141쪽
29Νοrint etiam examinatores, in relatione Episcopo facienda non satis esse, si de eo tantum referant, qui ipsis magis idoneus videatur; tenentur enim renuntiare quotquot idonei judicati fuerint. Ibid., l. c., n. 3.353. Examinatores sua suMagia ferre debent, priusquam a loco examinis discedant et ab Episcopo ejusve vicario sejungantur. Nihil resert utrum SMYagia secreto vel palam dirantur; congruentius tamen ridetur, ut examinatores inter se suMagia communicent, quo ad actis re-
serri possit, qui approbati, qui reprobati fuerint. Ibid ,
54. In hoc examinatorum judicio nullae sunt partes Episcopi vel vicarii, qui Episcopi loco examini assistat, nisi forte examinatorum vota sint paria aut singularia: tunc enim integrum erit Episcopo vel vicario cui voluerit accedere, juxta Τridentinum. Sess. XXIV., c. 18 do Resin At, sicuti ab examinatoribus suffragia serenda sunt statim peracto examine, ita etiam in eventu quod Episcopus aut ejus ricarius alicui accedere possit, coram iisdem examinatoribus explicare debet cuinam accedat, cum id pertineat ad examinis complementum. Ibid.,
55. Prolato ab examinatoribus judicio, missio uni ex approbatis erit conferenda. Ibid , t c , Π. 6.)66. Quum contingero possit ut Episcopo tanquam in specula constituto subditorum pateant excessuS examinutoribus ignoti, integrum ei erit, pr0pter morum defectum, competitorem, quem examinatores hujusmodi labis ignari moribus quoquo idoneum renuntiaverint, Praeterire, aliumque immunem a S0rde Praeeligere. Const. sit
67. Praedictum examen, salva Episcoporum facultate pro primu Vice rectores inamovibiles instituendi absque z0ncursu, in Posterum ab omnibus aspirantibus admissionem inamovibilitatis privilegio condecoratam Sub
142쪽
30 TITULUS II. - DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.
eundum erit, nisi in casu quo Ordinarius, audita examinatorum Sententiis, quempiam eximendum censuerit, de cujus Scientia, Propter muneris, quo fungitur, dignitatem vel propter diuturnam operam, qua Ecclesiae cum laude servierit, abundans testimonium habeat. 58. In casu ecclesiarum, qustrum cura familias Vel societati religiosorum commissa est, non adhibetur concursus, relicta Episcopo facultate eos, si Velit, exalainandi. 69. Si ob dioecesium extensionem et distantiam locorum, aut alia peculiaria obstacula, nonnisi difficulter fieri possit, ut quoties ecclesia per concursum conferenda Vacare contigerit, t0ties ad illam adspirantes in unum locum conveniant, licebit examen de doctrina separare ab examine de ceteris canonicis requisitis, ea ratione, ut Semel in anno, Statuto tempore, examen generias de Scientia pro missionibus in futurum Vacaturis, juxta formam SuprR Statutum, instituatur ad explorandam scientiam eorum qui ad rectorum inamovibilium munus adspirant; ceterae vero dotes n. 513 expendantur ab examinatoribus quando ecclesia Vacans conserenda sit. Qui in ejusmodi doctrinas tentamine praevio approbati fuerint, ad obtinendum quemcunque rectoratum inamovibilem intra sex Proxim0S annos Vacaturum quoad scientiam habiles cen- Sebuntur. Elapso Vero Sexennio, examini denuo Aesistere tenebuntur, si missioni inamovibilitatis privilegio insignitas praefici velint.
ῆ 1 De Ordinandorum Dioecesi. 60. Quo magis hierarchiae ecclesiasticas in recta
membrorum dispositione ordo eluceret, atque abundan-
Vide Instr. S. C. d0 P. F. de Concursu, in Appendiee, p. 203.
143쪽
parochias, et unicuiqu0 gregi pr0prii attributi pastores,
et inseriorum ecclesiarum rectores, qui Suarum quisque ovium curam habeant, Conc. id., Sess. XIV., de Res c. s.) ceterisque omnibus ad Sacros ordines evectis assignata sua loca et ossicia, ita ut ex innumerabilibus Ecclesias sacris ministris ne unus extra ordinatum clericoetum incertis sedibus Vagetur. Ibid., SeSS. XXIII.,
c. 16.) Hoc praetera fino Sta tutum est, ut quicumque ad sacra ministeria in dioecesi obeunda ab Episcopo proprio, vel cum ejus licentia ab alieno, sive ad titulum missionis, sive ad alium titulum ordinantur, eo ipso huic dioecesi adscripti sint. Hinc et Concilium Provincials Bhltimo ASB Ι., Π. 2, Statuit, et Concilium Plenarium Baltimorenso II. confirmavit: quemlibet sacerdotem qui pro quacumqus hujus provinciae dioecesi ordinatus fuerit, teneri vi promissionis in ordinatione factae ad permanendum in eadem dioecesi, et ad se subjiciendum praesuli Suo, usquedum canonico dismissus fuerit. ' Hoc
decretum, S. Congregatio de Propaganda Fido Instr. 16
Oct. 1830.) iis consentaneum declaraVit, quae Benedictus XIV. eadem de re docuerat. 61. Imo Vero, ii omnes, qui titulo missionis inter sacros ministros cooptari cupiunt, juxta repetitas S. Congregationis declarutiones, prius jurumentum emittere tenentur, quo SPonderent, qu0d in sua dioecesi perpetuo in divinis administrandis laborem suum et operam, Sub omnimoda directione et jurisdictione R. P. D. pro tempore ordinarii, pro Saluto animarum impensuri sint.
Instr. S. C. do P. F., 17 Apr. 1871, n. 8 'i Unde, qui
hoc titulo Ordinati sunt, quod in nostris regionibus communiter fit, tam arcto Vinculo suas dioecesi obliguntur,
ut ne ab Episcopo quidem absolvi possint, sed Sanctae
144쪽
32 TITULUS II. -DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.
Sedis dispensatione opus sit, non illi tantum, qui ad
alium dioecesim cui incorporetur transtro Velit,' sed etiam cui sacram religionem ingredi desiderium sit.
ῆ 2. Do Sacerdorum Incredinacione. 62. Cum Varias ob causas quandoque fieri soleat, ut sacerdos uni dioecesi vi ordinationis adscriptus ad aliam tranSire cupiat, Vel Sucerdos regularis ab ordinis sui vinculo Solutus, clero Saeculari adscribi petat, Visum est Nobis certum modum definire, quo in hisco nostris provinciis sacerdos alienus clero dioecesano incorporari debeat. Duplicem itaque statuimus incorporationem, velut appellari solet, incardinationem, formalem scilicet et
Episc0pi d0cumento signatum essicitur, qui Sacerdotem alienae dioecesis, dummodo utique literas commenda- titias et excardinationis a suo Episcopo afferat atquo exhibeat, in clerum suum adscribit. Haec tamen adscriptio non statim facienda est, cum quis admitti in aliquam di0ecesim postulat, qu0cumque titulo Ordinatus fuerit, Sed Episcopus eum inter triennii spatium in ministeriis Sacris exercendo ad tempus probabit, exquirendo interim peculiares Informationes ab Ordinario, a quo fuerat dimissus. Exigere tamen poterit experimentum ultra triennium, Sed non ultra quinquennium, quo in casu EpiScopus h0c suum propositum ulterioris probationis sacerdoti in scriptis significare debet, antequam triennium expiret. Priusquam Vero triennale Vel quinquennale experimentum absolvatur, si illum idoneum reperiat,
expresso decreto dioecesi adscribat; idqus Episcopo, cui ille proximo subditus fuit, significet. Ex communi vero consilio et c0nsensu utriusqus Episcopi atqus ipsius
ido tamen docretum S. C. supra, P. etV.
145쪽
33Sacerdotis, poterit is ex propria dioecesi exo porari et in alteram incorporari absoluto et immediate, praetermisso probationis temPore. 64. Si do sacerdote agatur, qui ordinatus est titulo missionis, Episc0pus sex mensibus antequam illum absoluto dioecesi adscribat, supplices ejus preces S Congregationi do Propaganda Fide commendet, ut haec a juramento quo adhuc obstrictus est, illum dispenset. Qua dispensations obtenta, Episcopus novum ab eo juramentum in favorem suas dioecesis recipiat Cono. Prov. Balt. VIII., decr. III ), illiusque formulam a Sacerdoto subscriptam in tabulario episcopalis curiae Servandam mandet. Episcopum vero, re quo Sacerdos discessit, do receptiono re Se lactu moneat. 65. Quod Vero pertinet ad sacerdotes religiosos, qui Vota Solemnia nuncuparunt, atque ex ΑΡοStolica indulgentia in saeculo Vivero permittuntur; Vel qui ediderunt Vota simplicia et a suis Congregationibus seu institutis
egressi sunt nisi qui a Votis riis soluti jam in presbyterorum saecularium conditions Versanturin, si ad Episcopum accedant petaninus in ejus dioecesim adscribi, primo quidem tantum ad missas celebrutionem, dummodo literas saecularigationis ac commendatitias Ordinarii loci a quo discesserunt exhibeant, admitti possunt, nondum Vero ad triennale experimentum in ministerio pastorali. Volumus enim, ut ad hanc pr0bationem in ministeriis hujusmodi subeundam non admittantur, antequam Episcopus, exquisitis ab Ordinis vel Instituti superioribus et Episcopo commendante Secretis informationibus, iisqus ad S. Congregationem remissis, hujus veniam sciscitatus sit; qua obtenta, peractoque eXPeri-'mento, ii qui non ad tempus, sed in perpetuum S. Congregationis Episcoporum et Regularium rescripto saecularigati sunt, clero dioecesano incardinari Possunt,
146쪽
34 TITULUS II. - DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.
dummodo prius do titulo canonico sibi providerint. Quod si assumunt titulum missionis, simul juramentum dioecesi perpetuo inserviendi praestare tenentur. ΙnStr. S. C. cit., A. 12.)66. Praesumptam incardinationem haberi declaramus, si Episcopus elapso triennio Vel respectivo quinquennio probationis, actum adscriptionis formalem omiserit. Qui enim eo elapSO tempore, clericum qui dioecesi adscribi petierat, nec formaliter admittit nec admittere plane diserteque recusat, jure praesumitur adscripsisse. Quod quidem valet etiam pro ordinatis titulo missionis, quo in casu juramentum praestitum in aliena dioecesi, censetur Pro novis eSSe Servandum. Idem Valet de regularibus modo quo dictum est Saecularigatis, qui consentiento S. Congregatione ad experimentum admissi sunt. Isti enim in hoc casu dioecesi titulo missionis snisi de alio titulo canonico sibi providerint) adscripti esse praesumuntur, iisdemque tenentur obligationibus ac si juramentum Praescriptum revera emisissent. 67. Declaramus porro Sacerdotem, Sive in nostras provincias pertineat, sive ex Europa aliundevo advenerit, etsi re proprio suo Episcopo literas excorporationis Exeu' jamjam obtinuerit, a Vinculo communionis et subjectionis erga ipsum solutum haberi non posse, donec alteri dioecesi vel formaliter vel praesumptive adscriptus sit; simulque, Si do formali adscriptions agretur, EpiS-c0pus proprius de est Peructa authenticum monitum acceperit. Rus enim jurisdictio in sacerdotem tantum cessat post hanc monitionem. Itaque declaramus literas dimissoriales quantumvis dimissionem seu excardinationem plenam et absolutam enuntiars Videantur, SenSu exposito
intelligendas esse, ns ovis quasi perdita et errans inveniatur. C. 1, dist. 72.) Simul decernimus quod,
sicut nullus sacerdos exterus in dioecesim adscribendus
Vido Dubia de ordinatis Titulo Μissionis, in Appendis Ρ. 209.
147쪽
35 est, Priusquam literas dimissoriales proprii Episcopi rito consectas ordinario loci exhibuerit, ita neque has literasulli sacerdoti a suo Episcopo dandus esse, nisi certo constet, eum ab alio Episcopo in dioecesim sors admittendum. Insis. S. C. de P. F., 31 Jan. 1866. Cono. Plen. Ball. II. No. 122.)y68. Commendamus, ut omnes harum prorinciarum Episcopi iisdem formulis literarum excorporationis et incardinationis, imo et sacras Ordinationis, typis impres-Θis, utantur, quo major in hac summi momenti disciplina uniformitas habeatur. 69. Quae de sacerdotum excorporatione, et in aliam dioecesim adscriptione si vo formali sive praesumptis definivimus, nullatenus obstant consuetudini, juxtis quum Episcopi sacerdotes, si qui in sua dioecesi satis abundent, egentioribus dioecesibus ad auxilium in cura animarum ferendum pro longiori etiam tempore concedunt. Quem morem, uti geli Apostolici indicium, S. Sedes commendaVit. Instr. S. C. C. ad Conv. Epp. Prov. Mediol.
g 3. De Sacerdotibus In mis. 70. Qui bene praesunt presbyteri, duplici honoro digni habeantur, maxime qui laborant in verbo et doctrina. I. Tim. V., 17. Apostolica Verba de iis quam maxime intelligenda sunt presbyteris, qui diuturno in
vinea Domini ministerio Vel operoso Vocationis Sacrae labore exhausti, aut gravi inter labores morbo confracti, muneribus Apostolicis inter populum fidelem obeundis impares redduntur. Singulari quo infirmos istos constatres Prosequimur umore ac Veneratione commoti, Summopere desideramus optima qua fieri possit ratione providere, no inopias affictione urgeantur, neque inhuc temporali sollicitudine premantur; sed ea cunctis Prae-
Vide Responsum de Literis commendatitiis, in Appe iee, P. 211.
148쪽
36 TITULUS II. -DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.
Stare, quibus Senectuti Solamen asseratur vel morbo citius
71. Statuimus igitur ac decernimus, ut in singulis nostris dioecesibus Episcopi, inito prius cum clero Suo consilio, quamprimum constituant modos mediaque opportuna, quibus subsidia ad decentem illorum sacerdotum sustentationem elargienda praesto habeantur. Quem in finem ab Episcopo aerarium Vel gaga instituatur, imposita lina Singulis Paroeciis, quae OPPortunis Videbitur. Huic pecunias juxta normas claro definitas administrandae commissio presbyterorum, ipso Episcopo praeside, PruePonatur.
Si quis Vero Episcopus, Ob Dequentes ad populum de
pecunia appellationes, hanc novam laxam imponendam non esso judicaverit, ab aequitatis ac justitias tramite ulienum non erit, taxum annuam ipsi sinet dioecesis sacerdotibus imponere, qua singuli pro rata Salarii pecuniam contribuant. Μοdus alius praedictae necessitati prospiciendi in eo est, ut societas mutui subsidii inter presbyteros constituatur, quae Societus aerarii Seu Pecuniae congestas administrationem, item Episcopo praeside, curabit. Huic societati unusquisque sacerdos dioecesi adscriptus nomendare urgeretur.* 4. Da Sacerdotibus Lusiis. 72. Ex lugenda nimis humanae naturae Dagilitate, necnon Satanae tentatione, qua maxime Salvatoris ministros semper expetivit, ut eos qumi triticum cribraret, quando-qus fit, proh dolori ut in eo qui ad sacerdotalem dignitatem evectus fuit, est Vitae conversatio inveniatur, quae Vel status sanctitati ac muneris Ductuoso ministerio, Vel obedientias debitas et recti ordinis rationi, plane contraria sit. Unde, ns qui fideles in Christi Ecclesiam aedificare deberet, eis lapis scandali sit in destructionem,
149쪽
37 Episcopo, si jam alia media aberrantem ad Vitae meliorem frugem revocandi frustra tentaverit, ea sane durissima necessitas occurrit, ut talem ministrum ab ossiciis sacris exercendis suspensionis Vel alius spiritualis poenas gladio arceat. Tristissima profecto, ac periculi plenissima hujuscemodi sacerdotis conditio est, Praesertim ex Peculiaribus hujus regionis circumstantiis, ita ut in spirituali ac temporali sun egestate, filio prodigo, cujus Evangelium meminit, Vero comparari possit. At non minus Verum est, eodem Nos ac Patrem, de quo Sacris Parabola, parentalis umoris ac piae commiserationis effectu filiosnOStros aberrantes prosequi. Semper enim sumus parati eosdem, dummodo de insipientia sua dolentes cordique patris confidentes in domum paternam redeant, brachiis apertis recipere, eisque jura fratris junioris reStaurare, gaudentes quod filius qui mortuus erat revixerit, et qui perierat inventus sit. sLuc. XV. 24.)Quamvis itaque Sacerdotes, qui ob Suum culpam RSacris arcentur functionibus, non possint titulo justitias ab Episcopo exigere, ut eorum temporali necessitati
missionis ordinantur ex missione sustententur, ita ut ii solum qui in sacrario operantur, quae de Sacrario Sunt,
edant; et qui altari deserviunt, cum altari participoni; et qui Evangelium enuntiant, de Evangelio Vivunt I. r. IX. 13, 14); uitamen, quo essicacius aberrantes in
semitam rectam reducantur, enixe commendamus ex S.
Congregationis de Propaganda Fide consulto, ut domus quaedam re religiosis Viris regendas instituantur, ubi sacerdotes lapsi, qui spem fundatam conversionis exhibent, pro temp0re ab Episcopo Sintuendo, Vitam degunt. Ubi vero id propter rerum adversus conditiones adhuc fieri nequit, Episcopis onus imponimus pro Viribus Satagere, ut tales Sacerdotes in aliquas domos religiosas
150쪽
88 TITULUS II. -DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.
Pro Sacerdotis Sustentatione, sive in priori sive in altero casu requisita, colligenda sit, id Episcoporum in synodo sive provinciali sive dioecesana congregatorum Sententiae
73. Laetissimo certo animo audivimus, literis ab Illino. Delegato Apostolico ad plures ordinum Religiosorum Superiores missis fausta responsa data e8Se,
quibus paratos se praebent ad recipiendos ad tempus in domos suas sacerdotes, quos Episcopi reformationis causa mittere Velint. Gratias pro tanto favore debemus Rmis. Abbatibus Cisterciensibus B. Marias de Trappa in Gethsemani, et in Tracadie, Nova Scotia, necnon Adm. Rev. Priori Abbatias Neo-Μelleray, ejusdem ordinis; tum Rino. Abbati O. S. B. apud S. Joannem in Minne- Sota ; necnon Adm. Rev. Priori O. S. B. Prope civitatem Erie; tum Adm. Rev. Provinciali C. P. in Hoboken, Ν-Caes.; Adm. Rev. Provinciali O. S. F., S. Ludovici; necnon Ven. Provinciali Fratrum Alexianorum in Chi--go; maxime Vero Rmo. Archi-Abbati Bonifacio Wimmer, O. S. B., apud S. Vincentium, qui ut in praecedenti
Concilio Plenario aliasque ita et nunc Paratum Seexhibet, certis servatis conditionibus, domum huic speciali fini destinatam, ad quam sacerdotes mis undi confugere Possint, erigere ac Rdministrare. Μaximum hoc nostrae sollicitudinis negotium absol-
Vere non Possumus, quin omnes noSustrum P Vinciarum
Religiosos Virorum ordines toto cordis affectu iterum imploremus, ut omno quod Valent auxilium in hoc caritatis sacerdotalis Opere Nobis pra0Stent, pro majori Dei et Ecclesiae Matris honore.