Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

131쪽

DE DE CANIS SEU VICARIIS FORANEIS.

DE DEOANIS SEU VICARIIS FORANEIS. 27. Ex historia Ecclesiae compertum est Episcopis in conservandre ecclesiastica disciplina, egregie Operam naVasse per plura saeculis Decanos Seu Vicarios Foraneos. Nostris qu0que .temP0ribus cum magno religionis emolumento ad Episcoporum alumentum adhibentur ubicumque in satis extensis dioecesibus frequens invenitur clerus. Hinc etiam secundum suggestionem Concilii Plenarii Bal.

timorensis II., Νο. 743 in nonnullis partibus instituti fuerunt; atquo in aliis prosecto utiliter institui possent.

28. Eorum RΡud Π0S munus, praeter alia a Concilio Baltimorensi indicata, potissimum esset collationibus Sivo congresSibus Sacerdotum Pro rebus theologicis discutiendis praesidere, invigilaro Presbyteris intra suum de natum degentibus, itemquo aliquoties per annum Episcopo referro quae in ipsorum districtu notabilia continguΠt. 29. Quo essicacius implere Valeant haec ossicia, oportet ut ordinarii his suis vicariis facultates quasdam plus

minusve extensas concedant, atque aliquam etiam Prae- eminentiam inter rectores conserant.

30. Ad munus istud eligendi tantum erunt ii presbyteri, qui experientiam sacri ministerii jam adepti, doctrina, pietate sto prudentire sint praediti, quiqus tali modo

auctoritatem suam exercere Sciunt, ut Vero sint Episcopi sui oculi et aures, discreto Vigilrentes, Paterne monentes, fideliterquo reserentes num clerus et Populus ut decet vivant, num proprius in ecclesiis cultus adhibeatur, num supellex, Sacra Pru iPue, debito nitore conservetur, et visitationum decreta suae sint executioni mandata. '

132쪽

20 TITULUS II. E PERSONIS ECCLESIASTICIS.

DE RE ORIBUS INAMOVIBILIBUS. 31. Antiquitus non erant Paroeciae distinctae, Sed Episcopus totius dioeceseos animarum curam gerebat Perpresbyteros suo libitu ex ecclesia cathedrali in varias civitatis et dioeceseos partes ad Sacra obqunda miSSOS, et ad nutum revocabiles. Sed decursu temporis quum augeretur populus Christianus, Paulatim usu receptum et Sacris canonibus pro meliori et tutiori regimino spirituali animarum Sancitum eSt, ut dioeceSeS in Paroe-cias subdividerentur, et unicuique proprius parochus assignaretur, qui ratione sui ossicii teneretur ad sibi concreditas certisque limitibus circumscriptae partis gregis curam habendam, Sub Episcopo universae dioeceseos

Ordinario. Concilium Τridentinum dein Episcopis injunxit, ut in iis civitatibus et locis, ubi nullae essent

parochiales ecclesiae, quamprimum fieri curarent; ubi parochiales eccleSiae certoS non haberent fines, Sed earum rectores promiscue Petentibus Sacramenta administrarent, pro tuti0ri animarum Salute, populum in certas propriasqus parochius distinguerent, et unicuique suum Perpetuum peculiaremque Puroelium RSSignarent. SeSS. XXIV., de Ref. c. 13.)32. Hac de re Patres Concilii Plenarii Baltimorensis II. statuerunt: Quum olim jure optimo, ut ait Τridentinum Concilium, distinctas fuerint dioeceses et Parochiae, ac unicuique gregi proprii attributi pastores et inseriorum ecclesiarum rectores, qui Suarum quisque ovium curam habeant' Sess. XIV., de Ref. c. 9, optandum omnino esset, ut juxta Ecclesiae universae consuetudinem, Pnr0chi proprie dicti, quemadmodum in Catholicis regionibus existunt, in notrarum quoque Provinciarum

133쪽

DE RECTORIBUS IN AMOVIBILIBUS.

21 ecclesiis constituerentur. Verum ea sunt nostra rerum tempora', quae id fieri nondum patiantur. Patrum tamen hujus Concilii Plenarii mens est, ut paulatim, et quatenus per adjuncta liceat, disciplina nostra hac in re Ecclesias universae disciplinae conformetur. NO. 123) Volumus igitur, ut per omnes hasce Ρ Vincires, Praesertim majoribus in urbibus ubi plures sunt ecclesiae, districtus quidam, paroeciae inStur, descriptis accurate limitibus, unicuique ecclesiae Usignetur; ejusque reotori jura parochialia vel quasi-parochialia tribuantur. Νο.

Parochialis juris, paroeciae, et parochi nominu uSurpando, nullatenus intendimus ecclesiae cujuslibet rectorijus, ut a junt, inamovibilitatis tribuere; aut potestatem illam tollers seu ullo modo imminuere, quam ex recePin in his provinciis disciplina habet Episcopus quemvis sacerdotem munere privandi aut alio transserendi. Μο- nemus autem et hortamur ne Episcopi h0o juro Suo, nisi graves ob causas et habita meritorum ratione, uti Velint.

33. Ex quo superius Concilium Plenarium celebratum fuit, ΠοStrarum rerum Status Prosecto non adeo est immutatus, ut ad literam Servari possint omnia et Singula, quae Sacris canonibus, et praesertim Concilii Tridentini decretis de instituendis paroeciis sapientissimo provisa sunt. Verum ut disciplina nostra hac in re ad normam Sanctionum canonicarum in tantum redigatur, in quantum locorum circumStantiae Sinunt, haec Statuenda censuimus:

In singulis dioecesibus, auctoritato Episcopi, de conSul-t0rum suorum consilio Seligantur certae miSSi anes quus magis reptae Videntur ut paroeciarum instar haberi pos- int, atque a rectoribus miSsionariis permanenter institutis seu inamovibilibus sicut in Anglia regantur.' Rus-

Vide Excerpta e Cone. Prov. Wostmonas . I., in Appetulice, P. 230.

134쪽

22 TITULUS II. E PERSONIS ECCLESIASTICIS.

modi missio, cui praeficiendus erit rector inamovibilis,

omnino instructa esse debet ecclesin congrun, Sinoia pro utroque sexu, domo Sacerdotis usui accommodatu, et prο- ventibus suffcientibus et satis certis in Sacerdotis,

ecclesiae et scholae necessarium Sustentationem.

M. Missio cujus Rector semel inamovi bilis est constitutus, in posterum semper habebit Bectorem inamovi- bilem, licet aliqua territorii parte juxta normam in n. 20

descriptam minuatur. Novarum autem Paroeciarum ex dismembratione efformatarum rectores non erunt inam 3-

Vibiles, nisi Episcopi auctoritate tales constituti suerint.

Paroeciae eadem dismembratione efformatae independentes tamen constituentur ab ecclesia matrice.

35. Pro nunc instituantur in singulis dioecesibus rectores missionarii inamovibiles tali numero, ut inter omnes dioeceseos rectores missionari0S decimus quisque sit inamovibilis, dummodo conditiones requisitae adsint tum ex Parte missionis, cum ex Parte rectoris eligendi. Quas proportio sunus inter decem) ne inconsulte excedatur intra Viginti primos annos post concilium Promulgatum. Institutio autem rectorum inamovibilium, ut Praescripta, ultra triennium a promulgatione concilii

computandum non erit differenda. Inter rectores ina-movibiles tamen rector ecclesiae cathedralis non est ponendus; et quando nova di0ecesis erigitur, rector

ecclesiae quam Episcopus in cathedralem eligit, ipso facto erit amovibilis. m. Ad conditiones quod spectat, quae ex Parte eligendorum ad missiones inamovibilitatis privilegio insignitas requiruntur, ut quis sacerdos ejusmodi missioni praefici valeat, opus erit: I. ut per decem saltem annos in dioecesi sacrum ministerium laudabiliter exercuerit; II. ut intra idem temporis spatium sese habilem probaverit ad parochiam administrandam et in temporalibus et in spiritualibus; III. ut cο eursum faciat juxta normam

135쪽

DE RECTORIBUS IN AMOVI BILIBUS.

23 infra statuendam. Inter eos qui hisce conditionibus satis- secerint, electio dignioris relinquitur judicio et conscientias Episcopi, salva appellations juxta constitutionem s. m. Benedicti XIV., Cum iliud, diei 14 Dec. 1742.37. Volumus tamen, ut Episcopi facultato gaudeant,

Pro prima vice, omisso concursu Rectores inamovi biles designandi quos magis dignos et idoneos coram Deo judicaverint, praehabito consilio Consultorum suorum. 38. Rector missionarius permanenter institutus Seu inamovibilis, a sua missiono definitive removeri non poterit, nisi ob causam canonicam, et tam in remediis praeventiVis quam repreSSivis Servata forma procedendi juxta normam Instructionis S. Congregationis do Propaganda Fide de cognoscendis et definiendis causis criminalibus et disciplinaribus clericorum, quae incipit um Magnopere,' nuperrime ad Episcopos Foederatorum Statuum Americae Septentrionalis directae.'Causas ob quas rector inamoVibilis deponi possit et debeat in jure continentur, et ad eas pertinent generatim omnia delicta in grave discrimen disciplinam ecclesiasticam vel jura sive spiritualia si vo temporalia missionis

adducentia, quorum reus conVictuS fuerit. Pro praesenti rerum nostrarum conditione ud has causas nominatim pertinere declarantur Sequentes :I. Inobedientia pertinax in re magni momenti regulis ab Ordinario constitutis sive pro administrations ipsarum

etiam temporalium rerum Suae mi SSioniS, Sive Pro oneribus dioecesanis Sublevandis.

II. Aperta detrectatio mandatorum ordinarii post

repetitas admonitiones ad scholas catholicas sustentandas cum Mari earum damno, Vel ad ΠοVM erigendas, postquam ordinarius re mature ponderata declaravit,

Quam vide integram cum aliis hac de re documentis in soliis periodicis Aiaci S. Sedia, Vol. VII., P. 363 sqq.; et apud Lucidi, l. c., p. 246. ido in Appe iee, p. 287.

136쪽

24 TITULUS II. -DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

considerata missionis conditione, Scholas novas erigi posse et debere. III. Τemeraria et post admonitionem repetita SuSceptio aeris alieni pro ecclesia seu missione, Vel pro ipso sacerdoto, sine ordinarii licontia; aut mandesta inobedientia in solvendis debitis contractis. IV. Collusio cum aedituis laicis ad dandum nomen ecclesias Notri in agnitionem falsam pecuniae veluti debitas ipsi rectori. V. Fraudulenta deceptio Ordinarii per deliberatam falsitatem in annua relations status spiritualis ac temporalis missionis, in re scilicet magni momenti vergente ad grave detrimentum missionis ipsius. VI. Publica et pedurans infamatio quoad mores Sacerd0tales, qua curis unimarum grave damnum patiatur. VII. Si quis rector inamovibilis absquo sua culpa redditus vel compertus est notaria ratione et Permanenter inhabilis ad missionem administrandam, is inducendus est, ut sponte renuntiet. Si vero id recuset et per juris remedium, constituendo ei scilicet vicarium cum congrure pensione Cons. Trid. Sess. XXI., c. 6 de Res; et Bened. XIV , do Syn. Dioec. lib. XIII., c. 9, n. 2I; U. 10, n. 163 provideri nequsat, Episcopus, Propter Speciales missionum nostrurum conditiones, ex grmissima crevsis legitimo demonstrata, poterit etiam sto irrationabiliter

invitum amovere. Sive nutem amoto Sive SPonto renuntianti procurabit pensionem, quae ex conSultorum consilio congrua censebitur, eique titulum rectoris emeriti conservabit. Quoad appellationes, Vide infra, nn. 286,

39. Pro gradu quo rectores inamovibilitatis titulo condecorati aliis praeeunt sacerdotibus, eo strictiori filialis obsequii Vinculo cum Episcopo constringantur oportet. Ita fiet, ut a Christo, summo animarum

137쪽

DE CONCURSU.

26 grave munus digne ac P SPem obeundum, necnon R. populo Christiano Obedientiam ac observantiam Suao auctoritati debitam.

DE CONCURSU.40. Concilium Τridentinum perpendens, maxime Saluti animarum expedire ut Dominici gregis regimen nonnisi dignis atque idoneis parochis concredatur, decrevit in conferendis paroeciis adhibendam eSSe formam concursus, quo fieret, ut non solum indigni arcerentur, sed digniores eligerentur. Summus Ponti sex Benedictus XIV. in Const. Cum illud supra n. 36 cit., deinde sormam statuit seu methodum Pro eXamine in concursu eligendorum ad ecclesias Pstrochiales servandum. Ut igitur hisce in provinciis, in concursu promovendorum ad missiones inamovibilitatis dolo insignitas, methodus adhibeatur, quas hinc, quoad Substantialia Saltem, ad

tramitem memoratas constitutionis sit redacta, inde vero rerum nostrarum statui accommodata, Praesens Synodus haec Servanda decrevit: 41. EXamen seu concursus ad missiones inamovibilitatis privilegio gaudentes institui debet coram Episcopo

Vel ejus vicario generali a tribus saltem ex dioecesanis examinatoribus loco synodalium Vel prosynodalium, constitutis, quos Episcopus designavit Conc. Τrid. SeSS. XXIV., de Ref. c. 18.) Pauciores quam tres adhibere non licebit, nisi tot examinatores ob sacerdotum paucitatem nequaquam haberi possunt. G. Vacante missione, quae Sit per concursum conserenda, Episcopus idoneum Vicarium in ea constituat;

138쪽

26 TITULUS II. -DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

. indicendo; et dies decem assignabit ad concurrentes adscribendos; hunc Vero terminum prorogare poterit ad viginti dies. Non ultra autem Sex menses eX quo miS-Sionem Suo rectore orbatam cognoverit, differet novi rectoris nominationem. Opportunum etiam erit, ut

Episcopi a S. Pontifico facultatem implorent pro dicto

termino dierum decem ad dies triginta prorogando. 43. Ad subeundum examen admittentur tantum Sacerdotes fido sto moribus integri, qui per decennium Saltem sacrum ministerium laudabiliter exercuerint in dioecesi, et intra idem temporis spatium per tres saltem annos alicujus ecclesias curam habuerint tanquam simplices rectores, Rut aliter specimen dederint suas habilitatis admissionem administrandam, tam in spiritualibus quam in temporalibus. Qui igitur admitti cupient, statuis tempors ab Episcopo licentium petent, cujus erit de eorum admissioris judicare. In scientias periculo subeundo respondendum erit tum Voco tum scripto. Quaestiones ab examinatoribus proponendas depromuntur e theologicis disciplinis, prassertim o meologia Μοrali, Dogmatica et Liturgica Jureque Canonico; nec Versentur nisi circa ea quorum scientia ud munus pastorale rite obeundum requiritur; in his etiam ea potissimum deligantur, quorum notitia prompta ac Parnis Semper habentur oportet, eo quod solutio dilationem communiter non patitur. Singulis etiam assignetur ex catechismo una alteraquo quaestio catechetico exponenda, ut uniuscujusque patescat methodus ac peritia in explicanda illustrandaquo doctrina Christiana, plano ac lucide et accommodato ad captum Parvulorum ac rudium. Proponatur demum textus Evangelii super quo singuli concurrentes concionandi

facultatem probaturi scribant. Const. cit. ῆ 7 3

139쪽

DE CONCURSU.

2745 Quaestiones et casus scripto resolvendi omnibus concurrentibus iidem eodem tempore dictentur; omnibus pariter idem eodem tempore textus Evangelii tradatur; certum demum idemque temporis spatium praefiniatur intra quod casus resolvant, quaestionibus respondeant, conciunculam componant. ConSt. cit. l. c.)46. Examinatores partes suas religiose agant adeo ut competitori necessaria ignoranti nulla assulgeat spes sorout idoneitatis testimonium obtineat. 47. In eodem conclavi examinandi omnes congregentur sub praefecti ab Episcopo deputati vigilantia;

ad quod conclave ante examinis finem nemini praeter concurrentes et praesectum aditus pateat; nemini examinandorum Praeter necessitatis casum exire liceat. Const. cit. l. e.)48. In responsis scripto absolvendis Scripturae Sacrae, Concilii Tridentini, Corporis duris Canonici et Concordantiarum Sacrorum Bibliorum usus permittatur. Aliorum Scriptorum vel librorum usum, aut ori uspiam adjutoris operam omnino Veturi, ex iPSa rei nutura patet. Fraudis reus et convictus ut indignus ab examine repellendus erit. Suas quisque responsiones conscribat et Propria manu Subscriptas praesecto deputato tradat; quae responsiones Subscribantur etiam a cancellario concursus, ab examinatoribus, et ab Ordinario vel ejus vicario. 49. Examini Voce peragendo praeter Episcopum aut vicarium generalem tres Saltem examinatores interesse debent. 50. Ut autem examinatores Valerent nequum ferre

judicium, diligenter expendant singulorum peritiam in

evolvendo explicandoque oretenus doctrinas capite pr0- posito, necnon Sollertiam in frangendo parvulis pnno Praebendoque, quibus opus sit, lacte coelestis doctrinae; librent sollicite scripto praesertim datas responsiones;

140쪽

28 TITULUS II. - DE PERSONIS ECCLESIASTICIS.

scrutentur demum attente, quae sit sententiarum gravitas et Sermonis aptitudo, perspicuitas et eleguntia in conciuncula re quolibet Scripto exarata. Const. cit.

61. rum, in judicio serendo de idoneitate competitorum, non tantum scientiae habenda est ratio, sed aliarum qu0que qunlitatum, quae rectoris animarum congruant ossicio. Probe igitur advertant examinatores, accurato examine sibi inquirendum esse, non solum de concurrentium Scientia ac doctrina; sed eandem immo forte .majorem conferendam esse industriam in alias perscrutandRS dotes animarum regimini consentaneaS.

No igitur gravi suo muneri desint, literarum peritiae scrutinio minimo neglecto, diligenter inquirant de ceteris

qualitatibus regendae ecclesiae necessariis; de aetate scilicet, de anteactae Vitae ratione, muniis anten eXerciti S, gravitate et honestate morum, prudentia, temporalium rerum administrandarum peritia, obsequiis Ecclesiae hactenus praestitis; qui demum tales sint, ut oves Sum Verbo et exemplo Pascere queant. Const. cit. passim.)De his rebus notitia depromenda erit ex probationibus, attestationibus, aliisquo id genus adminiculis, quae fraude vacent, intraque terminum ab Episcopo assignandum exhibeantur. Const. cit. g 16, Π.) Quibus omnibus conjunctim ponderatis, inhabiles et indignos per sua Sustragistrejiciant, idoneos nutem Episcopo renuntient. 52. Examinatoribus tantummodo competit facultas renuntiandi quotquot regendae ecclesiae Vacanti idoneos judicaverint, reservato uni Episcopo jure eligendi inter sic idoneos repertos, quem ipse digniorem in Domino censuerit. Non igitur pertinet ad examinatores judicare, qui magis idoneus sit; poterit tamen Episcopus, si velit, antequam digniorem ex approbatis seligat,

quo cautius agat, examinatorum conSilium exquirere.