장음표시 사용
101쪽
probi. t . explicans, docuit id fieri, quia pituitae multum una ebrilemine eijcitur. Sed cauendum est a Gaza,qui Hippoc. vo cem pro immodica libidine non absque summo periculo interpre latus suit: cum ea ipsi vel coitum, vel semen significet, ut in Lingui,
monstrat Galenus. Hanc eandem sententiam habuit Hippoc. in i . de Diaeta, sed aenigmatico hoc modo: -νἐρι δε υδατος ἐφοδω
, tendum esse pluri coitu in aquae accessibus , pauciore in ignis impressionibus. Iam vero somnus admonet, ut communem Omnivse
re errorem detega, qui si altiore capite dormiant, a destillationibus minus tentatum iri sperant; cum contrarium potius euenire, praeter rusticorum omniu experientiam qui ut plurimum capite toti compori aequo situ posito dormientes, urbanis minus catarrhis veXari clare conspiciuntur ratio etiam atque auctoritas Arist.in 16. probi. euidentissime demo strant. Ibi enim quaerens Philosophus, cur unus homo ceterorum animalium maxime & sternuat, & consequent destillationibus laboret: inde euenire determinat, quoniam in alijs brutis neque calor,neque ipsum consequentes humores recta ut est eius naturalis promptitudo serri ad caput queunt, sed in armos; ceruicem, atque alia membra per refractionem disiecti dissipantur; quo minus caput pertentent,sed in homine, erectaefigurae ratione, sator & subinde humores faciliter in caput offeruntur, ubi is rarefacienS meatus, calefaciensque, hi vero subeuntes, dc postmodii crasses acti, varias destillationes gignunt, quod item contingere ijs, qui altiore capite dormiunt, nemo sanus non videt, quemadmodu per
spicuum est, si humiliori & toti corpori aequali capitis situ dor 'tu idem euenire, quod in brutis, calorem scilicet & humores Π0n posse recta secundum naturalem inclinationem in caput attolli , sed in caetera mebra partitos necessario difflari, interrumpique . Atqdς hanc dormiendi consuetudinem fortasse approbari ab Aetio qui putet,quando sublimiorem capitis situm in iis solum commedauit, qui ventriculi imbecillitate laborant: quod ijs opus sit huiuscemodierectiore figura cibum in ventruuli flando cotinere. Addam his mygnum medicinae auctorem Hippocrat. non absque summa rationς I. aphor. 13. scripsisse, Somnos fieri longissimos hieme, tum ob no ctium longitudine, um ob pituitae copiam: & iccirco AlexandrWm Aphrodisiensem errasse. qui a. Quaest. nai. c. ao. nos aestate quδη hyeme fieri somnolentiores, tribus de caussis putauit. una, qu04 3 destillationib. hyeme nativus calor minus vincatur, citiuSq- obrygnitudinem suam vapores dissoluat: altera, quod aestate plu d'
102쪽
---eamur ob noctium breuitatem, nempe cum aliquam diei em somno transigamus : postrema, quod tunc ob calorem emritis deum sensoria sint debiliora , & iccirco operari nequeuntia ;somnum faciliorem & maiorem ericiant.
cum examinatuερο me datus. CAP. XV L.
Uam Taminiam apud Cornelium Celsum Si philagriam vocatam esse,puto dubitare neminem: sicuti apud Apuleium Uua Taminia Italiae est Bryonia Graecorum.Quae vero illast penes Plinium,nonnulli in cotrouersiam vertunt : Na qui sub nomine Taminiae uuae Plunium lib. a 3 .vitem siluestrem,& non labrusca, explicasse existimant, id necessario . sentire vudentur, quod Plinius duplicis agrestis vitis sermone habeat, eo feriame pacto,quo a Dioscoride duobus diuersis capitibus Q ααπέλωάγρώιο mentio facta fluit, ita ut ibi dicit, Labrusca quoque oenanthenseri satis dictam.de vite lib. s. cap. a. a Dioscor. evlicata loquatur. ubi vero subiungit,Quae a Graecis ampelos agria,&c. eam vite plane ad verbu explanet, quam in .lib. susius Diosc.declarauit. Hanc sententiam tribus potissimis rationibus confirmare nituntur, quaru
prima est, quod quado Plinius inquit, Labrusca quoque Oenanthea Ieri satis dictam, de oenanthe fructu siue flore labruscae nil se amplius dicturum insinuat, nempe cum in prooemio eiusdem libri, &in λο-capit. lib. is acvltimo idi. de illa abundetractauerit, & ob id wqRentia verba, in quibus Taminiam memorat, de labrusca nullo m0do esse intelligenda. Secunda ratio est, oenanthen florem esse Π0Rvd mr quemadmodum testatur ipsemet Plinius cap.ritim. I a.
Α/0xi tunde verba haec post labruscam prodita, Fert uvas rubentes 2 ds , ei conuenire minime posse. Tertia ratio est, quod ea ς 'i Quae a Graecis ampelos, usque ad eu locu, Est huius similis, 'φη/R Dioscoridis capite,vel saltem ab auctore eodem, Unde sua
a, i TVV 4ςprompta sunt; in quo is auctor de vite siluestri, & non
Vς Φῆdrusca Latinorum,sermonem fecit. Ego vero, qui Plinium sub IR/R a labruscam edocuisse potius credo, primae illi rationis. P0qςxς soleo, verba illa, Satis dicta, alio fine ab ipso prolata suis- ἡ ' 'In qui aliorum auctoru sermones in suu volumen tranSse xu ,in hac quoq. re Dioscoridis, seu alterius scriptoris Verba
103쪽
aucta diminuta,& transsermata pro more suo transtulerit. Dios rides etenim de labrusca Latinorum loquens, ait: ὰ, δι*ῖν. η-μ αυτλου περ ori τἰω ταφνδε ώθκαέιbi: b, inta λόγοι - οkάνθιμ:Paem locu PliniuS cum absque dubio aemu latus siti facile eruditus lector cognoscere potest, Plinianum nosthitemporis codice mendosum,& particulam illa, Satis,vel abundase vel eius vice particulam, Sic, legi debere: ut haec sit genuina lecti Oenanthen sic dictam,quae Graecas voces, τί- ωγο lis οἰνά θύ selicius fine dubio exprimere videatur. quando & Scribonius Lar
gus cap. a .sta loquitur:Adimpetigines uua Amine quae odicitur,
benefacit inio in loco & cap. 6 .nemo est qui non videat legendum esse non Aminae, sed Taminiae: siquide uua Aminea faciendo vino praestantissima,alias vires habebat, quam ut posset in iis medicam iis usuuenire, Secundam ratione propterea nihil valere assero, qu nia nisi1 Plinij verba extorqueamus, tantum abest ipsum oenanthen Vuam esse negare, ut potius ore pleno affirmet hisce verbis, Eodem& oenanthe pertinet , Est autem vitis tib ae uua,culigitur m ore, eum optime olet. Ide asseuerat Columella, qui ita 8. p. s. labruscam ipsum uuam nuncupauit. Quod porro tertio loco subiungitur,vit,ma illa rerba, Quae a Graecis ampelos, usque ad illud, Est huius stimilis labruscae no esse attribuenda; propterea quod tota illa series ex Dioscoridis cap. de Siluestri vite transtata fuerit sicut & ego stateor)opinioni eoru nequaqua fauere opinor,quandoquidem si tabnius & illis & antecedentibus verbis no de labrusca lata, sed primo de labrusca, deinceps de siluestri vite sermone faceret, da ait, Quae
a Graecis ampelos agria: demonstraret utique labrusca etita Gradicis ampelon agriam non fuisse vocitatam quod tamen falsissinistest, cum labrusca non minus,quam vitis siluestris, illud nome obtinuerit. Relinquitur ergo, Pliniu loco citato delabrusca, qua vulgo Tyminiam dicta arbitratur,mentione facere, atq penes ipsum,quad
nullo alio loco quod recorder) de siluestri alia vite locutus est , utramque Dioscoridis si labruscae nomine appellata
esseammo fortasse pro Vna atq. eade habitam, quemadmodu cen
suisse quoq. ab aliquibus creditur Galenum, Paullum, & Avicenna, diligentissimos Dioscoridis obseruatores, & interpretes, qui Vnum dumtaxat de Siluestri vite caput condiderunt; sicut pariter euenissippotest, Vt ex uno Dioscoridis capite vel ineruditi librarij, vel scioli aliqui,duo fecerint;eo magis,quod in labruscae cap. paucissima b bentur,quae sere viti siluestri non coueniant. Taminiam hanc Vuam Verrio appellatam esse tradit Festus,quae ta mira sit,quam minium
104쪽
i , Vtia Theriacae: de Mulpoquaedam. Plutarchi. ror deUino Massico, s cur Vinum percolaretur . Niny locvi restitutus. Theodori error. CAP. XVI L
ib. 23.cap. r. nominatura Plinio ma Τheri cae;qua & vino eius contra serpentium ictus Thasios pro remedio usos memoriae mamdauit in 18. cap. lib. I . Vini huius potionem Theriacam appellatam non insulsh aliquis xistimarit;atque eam sortasse M. Varronemi intellexisse apud Nonium, quando ait', Vel maxime illic didici, & sitienti Theriacamu
sum, elurienti panem cibarium siligineum,& eXercitato sume somnum. id antem vinum vitis: Theriacae biberetur, atque in v rios h9Minu V us veniret,locupletissima testimonia habentur apud Plinium medicum libro primo capit. vigesimosecundo,& apud Palladium in Februario cap. 28.&apud Geoponicos scriptores lib. s cundo cap. 6. &lib. .capit. 8.vbi,& quomodo fieret, & in quem usum, tam ipsum vinum,quam acetum, uua, cinisq; adhiberentur, 3octissimus in primo Variarum orrepta inde occasione dubitat,ani si s in berou sempe)quae tempestate nostra crassior,
ut potui idonea sit,temperetur: haudquaquam factne quaestiones dignum mihi videtur. quoniam nullus est in antuM rum medicorum, & praesertim Galeni lectione versatus, qui Rusciat,Theriacam, quamuis crassam,modo vino modo alijs liquoribu dissolutam propinari solitam; quam siue mulso hac rationeVδrro comararit, siue theriaca vae ut dixi vinum, non mul xum laborol. Quod magis mirum est, M. Antonium Muretum smVixῆς lectionis atque egregii iudicij virum, aduersus Victorium in myssessiuasi theriacam potari inauditum fuerit:quado apud me :'φς β δntiquos, quorum doctrinam scio ipsi non esse ignotam, id
φ ςiligere poterat. At nec illud facile Mureto concedo,theriacam ηψit Rin eandem esse, quam tempore Varronis & antea habuerut ς ςyς Vt enim non infieior, ea tempestate fuisse in usu medica 'ξ δ α quod aduersus serarum venena valerent , appella
' ςς quibus copiose scripsit Nicander: certe Theriaca nostram
105쪽
nime excogitata fuerat,sed Andromsichus primus Neronis prius patu eam composuit, Vt monet Galen. in principio libri de Anii dotis . Quas vero antiquiores habuerunt theriacas, etiam ipsos ubtasse docet Plinius, qui libro vigesin cap. yltimo scribit, theriaca illam incisam lapide versibus in limine aedis Aesculapij, qua ma gnus Antiochus rex utebatur, vino mixto dissolutam bibi solitam, ne quamplures alias a Galeno nominatas adducam M. Varro apud Noni im si ix timuidmedico mihi opus Θ nempe tuo, ab nutum oti bibam, graue isti e ureum , leuems robu . Iam vero Castoreum quale sit, solidiusculum quam visit potando, omnes norunt: & ta men Varro bibi solitum monstrat. Quod idem de theriaca cogutandum .sId praeterire nolo, Mulsum hodie ab omnibus fere neglectum, antiquitus maximo in honore fuisse, quod Varro praeter c, tatuna iocum etiam in secundo de Re rustica, Virgilius in Georgiacis, Celsus, qui quendam toto anno a vino,mulso, venere, sibi temperantem, a podagra tota vita incolumem vixisse scribit,& alij multi scriptum reliquerunt. Vnde mirari soleo,cur Plutarchus auctor grauissimus,octavo Sympos problenian 9. scripserit: αγουοντων si ἀβρώτων τερον, ἔλσα εν Θο ἐν οἰνόαελι, - - - . nisi forte ipsum temporaante rarronem intelleΕisse die damus. Sed Plautus , qui saepius mulsi montionem facit, nos hac in re facile conuincet ;ίne Hippocratem vetustissimum scriptorem in medium proferam: quem si quis in libris ad Gnidias sententias,& alibi lectitare voluerit, certus siet , Plutarchum vel errasse, vel eius codicem deprauatum haberi, Vbi legitur, veteres mulsum non
gustasse: ne praeteream Plinium, qui Aristaeum Thracium huiusmodi potionem primum inuenisse tradit. Idem quoque de Uilbua suspicandum estin Plutarcho: quam veteres in delicijs habui,
Quirinelim turdo, quidvulva pulchrius ampla. constare potest,& Plinius fuse monstrat lib. 1 1 . cap. 3 . Sed Plutar chimentio admonet me, ut nonnulla de mulso ex ipsomet prostra, quae in Φ. Prob. Sympos prob. s. sic Latine sonant; Praeterea in se crisicin Iudaei mel non adhibent, eo quod Uno contemperatum illud crem ere videatur: quamuis antequam Gies essent inuectae, melle si δ' ren ac inebriaretur: sicuti etiam hae tempestate Barbarorum quam pis es. aequi vino carent, musum bibunt, duleedinem mellis minosis qui -m ct auψferis radicibus temperantes. Ex aduersis Graeci abyum, ρ hae mulsum inlibationibus sacrificiorum Verani, quast mel MamrAE U si ata sit. χuod autem sinum Hebraei magna in exist
106쪽
is, ne remant , 1llud πωρ ruum argumentum en apudi os eum misia aὸ poenaesint, unam omnismma*-e ignominiosam haberi, quando Li.nuipuniuntur , ων si tempore, Pantum rite, cui in puniendi pote
sta Meris,a 'inipst μ -hibentur, Fiebat optimum mulsum , ut qa6eet Dioscorides, eX Vino austero, & melle: proptereaq. ex Mas. seo vino & melle Attico factum remmendabatur. sicuti Martialis attestatur hisce versibus:
Tam bene rara Iust mrycentur Cinnama nardo,
is ea Theseis tam bene vina fauis. ob quod iure damnatur ab Horatio Aufidius, qui mulsum ex F Ιerno & melle factitabat: forumiscebat vina Falerno,
Nil nisi lene decet : eni Braecordia mulso
. Prolueris meli ἔ risi dura morabitur alum.
Massicum autem vinum, si vo Mallicum ut Galenus & Athenaeus dicunk nascebatur ii monte Gaurano, in Puteolorum Baiarumq. prospectu,quod liket apud si re omnes Latinos poetas maxime celebratum extet, crassumtamen ac turbid um aliquanto fuisse,ex his Horatii verbis colligitur r ficu si cyelo ponas vina freno,
mocturnasi. θ d exosi est ienuabitur aura , it i l Et decedulo rem Munimicus; mitiua in I. ita n In esissi ἐν grum peront lino vitiata saporem. II
Nam Vina crassuscula sacco lineo percolare consueuisse maiores pr/ζter Lucretii, Horatijs, Martialis, & aliorum testimonia, Plutam situ Problemate in id instituto abunde monstrauit . Cur vero id ςrent, e planata videtur Plinius cap. vitium, libri 1 . ubi diSit, V;RQtum Vires sacco frangi iblitas, ut potores plus bibere possenta 'δζtenim ditasia, perstigetata,& exeolata, tenuiora fieri, atque Vςpyii etiam in libello ζώω - θλ ι sub Hipeocratis nomine ' Syrii ''tatur inuenitur his iure Plinius, vina inueterari , lac ς/iquo si lirari dixerit lib. ly. capit. 4: Apud quem etiam sacci anism amaras nupes ad eommendanda vina addi solitum, legitur. 9ψς ςΠim lib. χωρε thh . vulgato sed ut extus restituendo puto. 'μqque additumium amata nuci in mina commen t. iam προωψdiu imp.uα ac Falerni non saccati mentionem faciat: . ,2 φ 0dum est valentius extitisse, & cuius vires saccis non Τι i I gRx Ie . Huius vini percolati mentio quoque est apud 'pRx stum 6. do Caussis plant. cap. 24. ubi Theodorus mire
107쪽
hallucinatus est; σοῦς ηθικους ο οἰ- , non Percolatum de abat, sed Μorale vinum , inepte transferens.
edrinam,'eimi regulis ab eis Ipto manasse: NAcm Hippocratis, Herodoti, Aristotelis Plutar ehira Celsi in id de purgatione . Aeliani improueatio de lingua Hippocratis.
Edicinam, sicut & omnes serh artes; apud AN gyptios ortum habuisse, probatissimi auctores scribunt propterea regulas medendi praecipuas ab ijs quoque manasse, rationi consentit . qualis est illa a maximo Hippocrate om
Etenim Aegyptiorum medicos purgantia medicamenta in princ, Pijs morborum vitasse, abunde testatur Aristoteles: qui, ubi haecin 3. Polit. c. I I. scribit, im εν Ah υ πω μετατ υτετρημερον κινῶν εs- ας τοκ ἰατροτο, εὰν δὲ προτερον. αἰ τὼ αμῶν kινδ-ω , de tribus nos commonefacit. Vnum est, quod apud Aegyptios vetabantur iaprincipio purgationes: alterum, vocem illam κινῶν, antiquitus pro Purgare ut Hippocrates ) usurpari consueuisse: postremum, quod in morbis quarta dies tanquam iudicialis fere semper & ubiq. 0bseruata inuenitur. Hoc idem elegantissimum Celsum intellexisse Puto, quando lib. 3.cap. . ait, antiquos medicamentis quibusdam datis concoctionem moliri solitos, eo quod cruditatem maximς horrerent; deinde eam materiam, quae laedere videbatur, duceo
do, saepius aluum subtrahere; Asclepiadem vero medicamenta sustulisse, aluum non toties, sed sere tamen in omni morbo subd0 cendo. Aduersari tamen hisce videntur, quae de Aegyptijs ab H rodoto in secundo libro memoriae mandata sunt, eos sanitati tu dae studuisse, tum quibusdam purgationibus, quas singulo mζημPer triduum faciebant, tum vomitibus atque ciysterijs; quasi ny
iam quatridui antedicti rationem habendam vellent, sed ill04 φ
108쪽
Is eurandis, hoc vero in valetudine conseruanda lenioribus .gieinis ab ipsis commendatum,non inconuenit . ut pariter non se de factum appareat, dum Aegyptios omnes medicos esse proh bis dicebatur: nam ciborum abstinentiam, succorum,herbaruq .hon incuriosam cognitionem, clysterij sirequentem usum ab Ibide hue commonstratum, Lumpas im OmneSin Aegypto affectarent,
hiiid aliud nisi medicinam profitebanturὸ Veluti significatum ab laetate puto in Busiride,dum hunc in modum scripsit: μεθ' ω, is in
Ne sileam, quae ad hanc rem pertinentia sic a Plutarcho de Aegra ptijs in libro ος , - Οούριδος reseruntur, nostra lingua: me
primum confideres,quod maxima cura prosequantur ini homines ea insi iura, quae ad sanitatem pertinent. Et eis sane in acri esse, lustrationi Ario victu non inferio anctitate sanitas. Neque enim rectum puta sunt, ut corporibus subputidis, se morbosis colerent id, quodpurum cerum, ct immaculatum est. uoniam itaque aer, quo plurimum utimur, o in quo maxime versamur, non eandem semper temperiem habet, sed noctu condensatur, is stendit caput, o animum contrahit in anxietates, o curas, dum quas nubilosus redditur, ac grauis: surgunt
statimore a se tum faciunt, o sanant, purgantq. dissipationibus
aerem , is innatum corpori iritum iam marcidum refocillant, cum his . odor vehemens quiddam, se incitatiuum habeat .ucium cum circa me. ridie entiunt a sese copiosas, ac graues exhalationes vi ex terra subotrahi, mrrham incendunt , quam aeri immiscent: resoluit enim calor , ct disipat id, quod concretum in aere, se turbulentum, firmosum eis. tqμidem se medici aduersuspectilentes morbos ita succurrere videntur,
Os mmam ingentem accendunt, quae aerem attenuet '. attenuant auae
rectius, s odorata ligna υrant, qualia sunt pari si, iuniperi, ct μέως. Acronem itaque mediosem Athenis ex eo fuisse celebrem me σα ' a Dod magnae pestis te ise ignem accendere iuxta ae ratos ius V GNonpaucos iuvit. An Hippocrates, qui discendae medicu'' ia Delum, Libyam atque Scythiam ut in Prognosticis, de Riib de Aere, aqua, & locis innuit peragrauit, Aegyptum quo quo ii uiserit, non liquido mihi constat .s Attamen ab Aegyptijs est multa mutuasse facile credo. Quemadmodum ex alcera parte i ut tym Aeliano fidem habeo dicenti . De varia hist. Hippocratem Oct*δ lingua natum Democriti persuasionibus inductum I ice fcri psisse.
109쪽
psisse.Neque vero inficias eo, Doricam linguam Hippocrati qu64
Paetus etiam in epist.ad ArtaxerXem fatetur natiuam extitissi qui Siculos, Calabros, Anconitanos, alioSque innumeros populos ob lasciuam quandam eius dulcedinem amplexos suisse scimus; at Ioianica potius monumenta sua posteris relinquere voluit, quod ipse ost Atticam alias elegantia & facilitate superaret, ipsaque Attieaoc maius commodum haberet, ut cum facilitate iunctam quadam gratiam in explicandis rebus maiorem seruare posset. At quoniam in citatis Plutarchi verbis Acronis medici fit metio, sciri volo eum Acronem suisse Agrigentinum, Empiricae sectae, Ut ait Plinius,a ctorem, ab Empedocle commendatum, atq; Hippocrate antiquiorem : cuius facti Aetius quoq; Tetrini. a.lib. r .cap.9 . & Paulus lib. 2.cap. 3 3 .meminerunt. Quod igitur secisse Hippocratem constat,cii Graeciam prope uniuersam peste vexatam crebris ignibus accensis
liberauit, ab Acrone didicisse facile credi potest.
De unguentis: s quid Hippocrati significet Unguentum Aegyptium. De Metopio locus Hippocratis emendatus. Auaedam ex Plutarcho de Unguentis , Myrrha.
Eteres tam potibus quam cibis unguenta admiscuisse, Plinius, Plutarchus, & Athenaeta
memoriae madarunt.Ratio autem erat,quod
ut musicis sonis cantibusq; aures, spectacsi visum,edulijs palatum, sic & varijs unguentorum atq; florum odoribus nares in conuiuijs delectare studebant. Quem tamen usum non primis illis saeculis,quando nondum increuerat luXus,inuectum credimus,sed multo post Hippocratis temPox iapud quem de unguentis varijs saepius quidem facta mentio inu nitur,at medicinae potius, quam ullius libidinis loco. Aegyptij quipPe omnium primi on myrrhae copiam inter alia medicamentorum genera Vnguetorum mixtiones excogitarunt,& tamdiu caeterae sytiones ab illis per uniuersum orbem transportare durarusi quam igin diuersis regionibus illa parare viri & mulieres edocti sunt.Qu0ςix ca mirari debet nemo, si penes celebriores veterum auctores m/iq
unguentorum atq; oleorum pars Aegyptiorum cognomilia sibi νς'
110쪽
.-biIt Hippocrates enim,ut Galenus in eius Vocum exposscribit, uor eorum genera memorauunum oleum Aegyptium,alterum Tum Aegyptium album,tertium Vnguentum Aegyptium album, ouartum unguentum Aegyptium- hoc postremum quod esset, expli
inbitum & Ruellium secuti, hac in re Galenum damnare ausi sint, o obterea quod Didymu pud Athenaeum unguentum Aegyptiustactem faciat,met piumq; Dioscoride & a Paulo valde ab Ae evotio diuersum ponatur Caeterum facile ij redarguentur, si quaet Theophrasto ac Athenae memoriae prodita leguntur, in mediu', seramus. Ille enim in libello, - σμων hunc in modum ait: Φοδῖ
up-: τι δε ἐκ πλειόνων τουτωντο μεγαλειον. id est ; Aegyptium autem unguentum pluribus, eX cinnamomo scilicet, myrrha , atque alijs. Adhuc ex pluribus quam istud componitur Megaleum. Et paulo post: ςαητηγι υλῶτα , ἡ το καταμικρον ςάων, ο δῆ μόνον τινές φατὶ, α λοῦν εινου κει ἀσι θετο τ δ μοροον. Iterum πολυχρονιειρατον δὲ Γ i τοτ' ΑἰγυπΓιον, Φροι το litον, το ἀμα κινον, e τονάρδινον, πάντων δε φιάλι ι ἡ τακτη . Adhuc, τής δε γαυιαξιν η σώκΦη, ι, το μεγαλειον, te τὸ ΑἰγυπΓον. Amplius: -δι μυεων , τὸ Ab ον,- ςάκτη. id est, Gutta vocatur 2guttatim decidendo,quod metuentumsolum simplex esse, ct alicui misime commixtum quidam aiunt. Diutius autem manet Aegyptium , ct irinum, se amaracinum, o nardinum , omnium autem maxime gutta . e uberibus gutta ,
Megaleum, se Aeraptium. Vnguentorum vero Aegyptium se gutta. EX quibus omnibus luce clarius apparet,aliud Aegyptium ungue xum eZ pluribus pharmacis commixtum, aliud Stacten extitisse: Rςmpe quam unguenti genus simplicissimum fuisse omnium,TheOPhr stus ue ex sola myrrha constitisse , Athenaeus cap. 13. lib. I .lpijRβ myrrhae pinguitudinem suisse, Dioscorides scribit. Sed huic Obijciant fortasse , unguentum Ae yptium Theophrasti id
ςiisti quod ab Hippocrate Aegyptium album nuncupatur, pyψpterea ex verbis a nobis propositis nil aliud colligi, quam Hςgyptium unguentum album , & Stacten , non autem Aegy P ΦRI simpliciter differre . Quam obiectionem minime arduum Rit refellere . Siquidem Galenus id σωσινον-κE νόμ, ον vocatumi bu ; Theophrastus vero manifeste Susinum unguentum ab 'gyptio separauit, ubi ait, Unguentorum alia a floribuS nomen