장음표시 사용
111쪽
ἡοων alia a solijs, ut myrrhinum, di coenam binum: alia a fidicibus, ut nardinum : alia a ligi O , Ut phoenex: alia a fructu, Cmelinum, myrteum,& laurinum; Αζgyptium Vero ex pluribus eqeinnamomo, ex myrrha, atque alijs. Neque illud Verum puto qd Theophrasto adscribunt, nimirum in Aegyptio unguento albedi nem commendatam: quoniam is, dum myroplastas alia unguenti utpote viliora certis coloribus inficere , alia Vt preciosioranullis. tefert , propterea Aegyptium tanquam preciosum album, hoc est.
nullo colore extraneo saturatum, sed αχει τις ον eos voluisse in
nuit. quamquam scio Pollucem nigri quoque Aegyptij, & alteriue quod Saraas ab ipso ; & ab Hesychio etiam φέγδαο, vel , ut insia
leno & Athenaeo,psamas vocatur,mentionem secisse, forsan quod alterum colore nigro infectum componeretur,cuius ab alio nullam mentionem factam adhuc obseruarim. His omnibus addo,quod si
Theophrastus diuersium agnoscit Megaleum ab Aegyptio; Galenus vero ambo haec, & Mendesium, unum atque idem facit:quomodo Aegyptium album Hippocratis sub nomine Mendesij &Megaleis gnificatum pro Aegyptio Theophrasti.'quod a Megaleo distingui
tur, accipi queat, intelligere non possum, nisi forsan contendant , Megaleum Theophrasti aliud fuisse a Megaleo Galent . Quam rem si ipsis concessero, illud tantum consequentur, verum Megaleum Galeni aetate fuisse desideratum, homenq. in aliud transiisse. Dio scorides enim scribens, tempore suo Megalei mixturam fieri desiisse, id ait, quod Galeni tempestate extitisse verissimile est: quando Megaleum quidem illud vetustum non amplius conficiebatur , sed eius nomen duntaxat in Aegyptio albo conseruabatur. Vt non si ne ratione is dixerit, Aegyptium album ab aliquibus Megalem re Mendesium esse vocatum. Atque in hac sententia ideo magis con firmor , quoniam Plinius Mendesio colorem nigrum tribuere vide' tur . Vnde patere potest, Aegyptium album non fuisse veru Men' desium, aut Megaleum, sed ipso deficientes tum nomen obtinuisse;& iccirco ex Theophrasto Stacten ac unguentum Aegyptium simpliciter ita dictum, non parum inter se distare. Nunc Athenaeuvideamus, cuius verba in xv. Dipnos haec sunt, ex vetustissimo c0 dice Alexandri Farnesij Cardinalis maximi excepta . τοῖUA γ
112쪽
A uis manu op j lviii vet en strum Aeraptiorum dabis omis ..isium Θ Nunquid ait Didym- ) ttam vocatam dicit ob mr, his Maiis stimus in Aegyp μ' - - Graec portari λ Ex quibus ne inihi obscurum est, Didymum asserere de Aegyptio unguento sim Hiies et sic appell3xo, quod ab A baeo pro Stacte comprehensum sit. At potius interrog nti instar de illo ambigere videtur. Quam dubitationem omnino leuem putare debemus, quoniam Achaeus, euiuq verba is interprex ri studet, de Aegyptijs unguentis, non a tem de uno solo mentionem facit. Metopij vero nomen cum oleo amygdalino & alijs multis tributum reyeriatur , nihil inconuenit, quinetiam. unguento Aegyptio ., Vt scribit Galenus, fuerit traditatum . Propterea locum illum Hippocratis in libro de Locis in ho
mine , σα μετώπ*, tam in Graecis Omnibus codicibus, quam in Latinis, corruptum, restituendum axbitror.vel enim pro oleo amygdalino, vel pro unguento Aegyptio capiamus, m lius sane ad explicandam Hippocratis mentem consultum erit: nisi quoque placeat neutro in loco αετώπων legere,sed potius νέτω τον, quod huius vocis apud alios atque etiam alibi apud Hippocratem
habeatur menti O,alterius autem nullus alius meminerit. His addam
Plutarchum in libro de Iside & Osiride, ex Aristotelis sententia ducere, Unguentorum , florum , pratorum odoriferas respirationes non minus ad sanitatem, quam ad voluptatem conserre , cum c rebrum natura frigidum dc concretum sensim calore & leuitate respluant: Myrrham insuper apud Aegyptios Bal vocari,quod trasiatum Delirh purgationem maxime significat.
Morborum rara quaedam genera ex Hippocratera,
gatharchide . Plutarcho F Galeno. Locus Luppocratis renitutus, s aliter Plaonis indicatus. C A P. XX.
. Vod Galenus in a.&6.de Locis affectis negauit se vidisse, ut etiam in intestinis hominum Per inde ac in vesi s lapides gignantur, id minime mirandum putari debet: quando & nos &alii
tophaceas materias ex intestinis atq. alijs cor,
poris partibus non sine stupore extractas inspqximus t immo vetustissimus auctor Hippocr. . in s. Epidemioru famulae Dyseridis in matri- - , idem enatum resert. Quod neque admiratione ulla dignuxu
113쪽
videbitur, si quibus causis renes & vesica humores in lapideam c6. pagem vertunt, & augent, ijsdem alias quoque partes illud effeef.
posse consideremus. Negauit quoque ibidem Galenus se anima. Ita in cruribus humanis apud Arabas genita, Dracunculos appella ta, conspexisse: quae tamen Avicenna 3. . t. a. cap a I. a se visa in nuit : etsi, quod essent animalia, palam assirmare minus videatur. Haec eadem fuisse semper existimavi, quae Plutarchus aetate Gale no non multum superior in 8. Sympot 9. hunc in modum descrip
αὐα -εινοις μονον M' ο ὐον ς ετεριι τομα. id est Maris rubri into Iae, ut retulit Agatharchides, assectionibus nouis se nunquam auditis ientati int. Nam dracunculi quidam parui, crura se brachia erinus, eruperunt e qui stangebantur, fiatim emergebant, atque musculis instanemo vidit unquamneque serius alys,nisthis solis, contigisses vialis multa. An is morbus ab aere,an a regione, an a victu nasceretur
fortasse dubitandum esset. Sed me certum faciunt, victum potius si mili morbo occasionem dedisse,quae in s. της ἐρυθρος θαM uidem Agatharchides & Diodorus Siculus lib. 3. cap. 3 . scripta rei quit ; nimirum quosdam populos, Ut alias quoque retulli,ob freque . tem locustarum esum non modo breuiori caeteris vita esse, verum etiam saeuissimo quddam pediculorum alatorum genere, nec admodum dracunculis praedictis dissimili morbo consumptos interire. Vnde vehementer mirari soleo, quomodo Parthi ac Iudaei potve rint ut Levitici a. n*rratur locustis victitare: nisi Dei immortalis beneficio id perinde factum est in ipsis, ac in Ioanne Baptista obseruatum legitus apud Matthaeum:alioquin,Vt Galenus 3 .deLOc- assect.necnon Suidas tradunt, Seleucidas aues in Asia locustis vesceates,statim ipsas excernere,& proinde nil sere nutriri,sic par erat homines eos unico cibo haud quinuam diu superesse posse. Historiam ab Agatharchide relatam, quoniam medicos adiuturam ac delecta turam spero, eam Latino sermone expositam hic subiungam Ap dictis non multum disserunt locustarum e res I gens quidem Mi νυ π*s breuioris, aspecZumacilens, ac Iupra modum nigra . Subae M'erium vereum, quando apud imos hrici er zeph ri spirant, X se quodam incognito in abilis magnarum Deustaram multitudo um c m
114쪽
vita abie eorum corpori - ' v --md si morumgenera inna unitin
da puto: --τρ ν-. is enim sunt circa corpus, loqui potest. Quod autem dixit ibi Hippocr. m dicum carnosum & optimi coloris esse debere,quoniam male dispositi alijs minus auxiliari posse putatur, diuersum est ab eo,quod in a. de Rep.scriptum est apud Platonem, scilicet medicos fieri excellentissimos, si a pueritia artemdiscere auspicati, cum plurimis aegris versati sint, ipsiq. omnes morbos experti, natura quoque valet dinarijsint.
θsquisemel in die cibos capiunt , . o L
i Aiorem antiquorum partem semel tantum in die cibis saturari solitani, multi varijs rationubus atq. auctoritatibus comprobarunt . Non defuisse tamen,&praesertim seniores, qui valetudinis gratia bis terve manducaret, & Aristoteles & Galenus deante hos Hipp.lib.a.deri χacut.memoriae prodiderunt. Vti melius sibi disti ipsi considerent, huic loco non conuenit, ut ρhb, Πηx . . sellam dicam,ab auctoribus varia in ijs,qui semel ma thodi ' dixiδ notata Aristoteles in Physicis quaest. quemas xςteri Aeollonius in Mirab.historijs,scribit,τοὐς μονοσιτο- ρὴτ γ τα ἔθη ενιν μαῖμον, η τρυς δις τροφως χσι ς; βρ ἀ G κ . euiis
115쪽
qui iis diesemel tantum cibis vesiuntur, amarulentiori us esse moribu diuum eos qui bis. quoniam aucta in ipsis Vtraque bilis, animii magnopere perturbat, eos . iracundOS & melancholicos facit. V
de auctor ille in fine primi libri de Diaeta, iis qui calido tempest
mento sunt, mandat, ut post sumptos cibos actiones obeant, quo Biam sic calor cibi temperatus eos stabilioreS, ac agendis rebus ap etiores facit. Plinius quoq. lib. 2 8. cap. 3. eX sententia Hippocratis tradit, non prandentium exta celerius senescere. Ante hunc dixerat Celsus, assuetis bis in die comedere, si semel solum cibis implean tur, aluum adstringi. Ambos vero ex secundo de Diaeta Hippocra tis libro accepisse ai bitror,ubi haec leguntur: μονοσιτιη ἰσχνήνει, M
pi credam: quemadmodum inutile omnibus puto, si cibis quotidie repleri quod Plato in Syracusanis notavist bis velint. Certe alimentum in plures vices dispertitum, facilius concoqui nemo negat. At si modus qualitatis ac mensiurae non habeatur, quanto copiosius quis alitur, tanto deteriora pericula eum subire constat. Atq. de his locutum puto Hippocratem, quando in libro de Aere aquis tilocis, αεες- edaces appellauit, quasi illi ab ipso ut intemperati damnentur,qui tam in prandio quam in coena escis impleri volui ;Neque enim Cornesij Celsi sententiam probare queo,Vbi,modo cocoquas, nullum in cibis discrimen haberi necessarium ducit: quod ante Lucretius dixerat, hisce carminibus: MNec refert quicquam, quo victu corpus alatum, Dum modo quod capias concoctum diderepossis Anubin, o stomachi humecrumseruare tenorem.
Si quidem athletae pessimis cibis &Παγκπαγὶ illa, ab Aristotele in Politicis & Clemente Alexandrino decantata,vientes sortasse Ob exercitationes & coctiones minus offendebantur: sed Galenus, qdi illud probe nouit,in z. de Alimetit.facult.haec scripsit: δ, τοῦτο
consulo , se ilia coctinaciliasint. Latet enim in mense prauus h 'ν 'stses coaceruatus , qui cum veI paruam ad putredinem concipis dammi nactas occasionem , febres mali moris in urit. Hoc tamζη
obsentandum, quod & Galeni di nostra tempestate coemig
116쪽
ebnifieat, δηκτον suς pr/odium vetustissimisthmporibus designat
. ut Ero janus & Galenus meminerunt quase si e , iso di, siue post quod laborare oportet.
edulium siue intritum fuisse Lydium,ex sanguine atque aromatibus eo pacto, quo in pluribus Italiae locis conficiuntur,commixtum kα Suidas, & Philocrates Samius , Erotianus atque Gai. memoriae mandarunt; cuius item mentionem secit Plutarchus ε. Sympos . prob. t. ubi dum haec stribit, ώς ωκα ςα in δοτως η υρυκα - . demonstrat ea omnia escarum genera ex varijS rebus apparata fuisse. Ad Caryces vero imitationem, aliud non illi dissimile condimentum post moribus saeculis componi solitum puto, quod a multis, S praese tim a Gal. 4.de San.tueB. ρυκειοι vocatum est; cuiusqueappar tum maximam artem requisiuisse, ex hisce ipsius Galeni verbis per spicuuinfit: Ἀλτηδει ν δ τοῖς ουτω ωκε μενοις Ar,e τὸ in τρι-- m,
mirari scribi cur suidas ibia significare M oωψων scripserit. Apri autem, quos etiam a coquis exquisiuisirn e appar risDnsueuisse,in praecitatis verbis meminit Gai, ut a veteribus inc9M uiuiis aestimarentur, Iuvenalis hoc versu testatur, quanta es gula, quaesibi totos
sinit apros, animal promer conuiuia natum, i , v
ς Μ rtialem proseram, qui vix unquam coenas aut nobiles escasNςm' Ri, quin inter ipsas spro nobiliorem prope locum i radat iηψςm sicut hodie orijs iuribus ac delicatis liquoribus condiunt cosm ux eius siluestrem odorem occultent,ita quoq; maioreS nostr. 'n minus gulae studiosos factitasse intelliget, quicunque Apicij il- 'piladaedali varias apri condituras examinauerit. Apri lumbus' 'ibu alijs partibus eius praeponebatur . hunc Plautus & Cato p 'gnum Vocauere, cuius tenera durities commendata ipsi etiam 2δφη ' men dediti propter quod etiam Horatiu4 longa Ouae tot β LRllosa nuncupauit, tamam compacta illa teneritudo in OxRRHLMerior.Lec. G iij bus
117쪽
ω hodie in Italiae nonnullis regionibus, ac Venetorum praeserunti suum domesticorum lumbos inter suauia aestimari scimus . 'Anid sit . De Farrefactitio Aetly locus emaculatus: s quid Far hordei. De Hordeo quasdam, ex Aristotele, s Apollonio. CAP. XXIII.
Vtcunq; apud Absyrtum lectitarunt, ιυμ λυσιν
Graecorum mixtionem quanda ex. farinis see-
nugraeci,seminis lini,& hordei, aequali pondere confarctis extitisse iure dubitant,quom
Caelius Aurelianus Acutorum 2.c.2Α &37.im terdum simplicis pollinis cataplasma, interdit pollines aqua solutos a Graecis vocari tradat. Sed omnem dubitandi occasionem hinedio tollit Galenus, qui in Expos . vociantiq.eo nominea Peter hus appellari tam tenuiores quam crassores & non torrefactas hor.
dei farinas Mibit addens, λω, quasi crudam fari ha proprie diei, abusive autem omne aliud farinarum genus ita nucupari Et quoniam farinarum mentionem seci hic locus me admoner, ut errorem quorundam recentiorum detegam, qui apud antiquos Far etiam refultiliam extitisse,duabus rationibus probare credunt.qu arum prima est,q, Archigenes apud Aetium lib.9.'ea: s. manifeste monstras,
Froriam flexsummam, madefacto,skcato,& in partes crasine diffracto, parasse. Altera est, Palladius farris hordei mentionem stciens,clare innuit, far illud faAitium fuisse. Ego vero, qui nec PlinissArchigeni fere coaetaneum,nec quemquam alium quod recordes far aliud praeter natiuum adoreum vocatu nominasse vidi, facile poto eos in magno errore versatost esse: Et quod primo de Archigespin mediu afferunt,sciat velim,ea omnia ex margine, ab aliquo insci' librario e5textui fuisse perpera interposita. Nam praeterquamst ης Ino mediocris iudicij inueniretur,qui verba illa in Latinis codicibu posita nec inter se,nec cu praecedentibus subsequetibusve;cobaπς re no aduerteret;accedit quoq; codicis manuscripti vetustissimi,qplapud me reperitur,te stimoniu, in quo tota illa pars sine sarris saeru' ' metione hunc in modu legitur: ara'οὶ dia σκcάΘωm
118쪽
θ' άωονσον χυ- ωνη νων ω μου κλωH ,σαυιςδαι δὲ γ - rie jα ζιελια κομα idest,Pμbes ἔς tur ex chondro vel halica appa=eis 48. ii Misassem Milo ορορ ρορ --:condiantur vero mitis sistis,oleso a ethst, vel psitius stoc loco recenti gallinae aut anseris his eiane. Uae vero ex stryga eodem modo parantur,magis ex contro εὐι exmigio adhuc magi pis quae uni exfarre magis ad ingunt. I ses istum paro ait Archigene I hoc coorum modo Aqua pluuia tuamcterilem macerae deis e diage ter exprimens, aquae inistis far eius rim τρων sus' 'si Macerin ens, manIbus diligenter tero με. percolatum ipsum ecum coquo, ethi ramis agitans. Consimi auid regeriter instar glutini obrorum.O ae verba uti inter se mirifice coso. nant,sic Latinis Germani interpretis comparata,non modo ea cor
rupta esse,verum etiam quiequid plus in ipsis legitur,superuacanea fore monstrant. Cum enim aliquis recentior in margine dictionis Far adnotasset Farris illius apparatum : sorte vel interpres ipse. vel librarius alter . id totum textui interierendum existimauit ; vn de pust dum alia exemplaria transcriptae, simili errore innumera inseeerunt. Mult etenim errores in antiquos libros simili ratione irrepsisse,apud omnes eruditos constat. De Palladio autem quod di Lux ita sentio:far hordei apud ipsum idem esse, quod apud Columellam, quo omnia illa accepit. Columellam potro farris nomine fa piisi me prΩ crassiore farina uti stire possunt,qui octaui eius libri eara' di i I. attente legerunt quo pacto Varro etiam us saepiusinueRRV praesertim quando pro turdorum cibis offas modo ex φηψης, modo ex subtiliore farre componi mandat. nam & farinam a M , quo tercentum annis veteres Romani victitarunt,dictam iuis in statuS est ex Verrio Plinius lib. 18 post quem & Iuuenali simit 9ς bulo,pro pane ex farina usus inuenitur Satyra I . : x
μψδm hi , in Historijs mirabilibus Apollonij notatuminueniri H '.'98ς m in Physicis quaestionibus docuisse, eos qui hordeo larμμψ incumbunt,pallidioribus eorporibus esse, quam quutriusio;
119쪽
Prob.kct. probi. 24. id paullo diuersius legatu . eos scilicet,qui cibos ex hordeo factitant, decoloratiores,& destiliationibus magis obnoxios esse. eos vero, qui ex tritico,meliorem hibitum reserre . quod sicut triticum hordeo facilius coquitur pariter eam effluxus ab illo in corpus illabentes melium conficiamur,&prrupterea necrin crudos humoreS conuertantur, nec sanguibem cor rumpant, quemadmodum vaporeS ab hordeo effluentes essicere verisimile est.
Locus Aristotelis de Melle correctus er expositin. od mel conseruor mortua malia quae
VIgarim quorundam iam diu suit opinio, meIlis prouentum m ime praemonstrari,quando frequentiores arcus caelestes apparent . quod
probant nonnulli hisce verbis Aristotelis in lib
τασκ-η . Sed ego hac sententia semper suspectam habui: propterea quod Aristoteles eodem in loco ita scribens, αμ' αδε μεν μος μέλι ἐργάζοντα unλο ἐκ ομβώαι se γονον, idclar affirmat,quod etiam communi sere omnium experimento constat, nimiru in iummis siccitatibus malo rem meIlis super herbas, quas depascuntur apeS, copiam abundam Iccirco, quin in Aristotelis codicibus impressis error aliquis lateat, nemini dubitandum puto: eo magis, quod in vetustissimo Scipionis Carteromachi codice, quem mihi opera eruditissimi Fulvij Vrsini videre contigit, in hunc modum scriptum inueni: e μαλι τής ο ας. ν-τολῆς, ουν υτασκέψη o Quam lecti nem ut Vehementer probem,in primis publica sere experientia adqmonet: deinde Plini; scriptoris inter Latinos grauissimi auctoritas νqui cum omnia ab Aristotele acceperitatensisse videtur lib. I I. c. I 4 optimum mel Sirio exoriente produci, apparente vero arcu cael sti,si imber non sequatur,medicamenta oculis & nonulla fieri . Quid torro Astrorum exortus Aristoteli significarent, scio alios diuertissentire: mihi Vero probatur magis, ut Canem & Procyonem int 'pretemur: quandoquidem Theophrastus 1. de Caussis plantarum cap.6. & alibi Canem sto ἄπον per excellentiam ut plerique ali Vincasse inuenitur. Cum enim ut Hipparchus ac Hyginus declarm i
120쪽
.. Canis plures stellas contineat , quarum una Sirius vel Cani Aueupatur: Aristotelem id signiticasse arbitror, quod mel tunc, ime ab aere cadit, quando astra , videlicet Procyon, Canis, &-hse sim Sirius, qui Cani3 stella est, eXOriuntur: eo namque tem is ardere terram, S siccitates maioreS instare, unde roris mellei hitas nascatur,nemo nescit, Illud vero admiratione dignum est,
liba Eudoxus Cnidiu apud Apollonium refert, in Aphrica quadam oetem esse,quae supra SitaeS & Carthaginem incolat, Gy2am teres vocata, hancque eXersςat arte, Vt flores istis in locis colligacineidue ea copia di quJlix te eX ijs co9ficiat, ut apum aequet mellia fietum . Multas autem atque omni τX.parte homini utilissimas vires . uatur, obtinuit mel; slad illa reliquarum praestantissima putanda, duod vitia coerceat, nec serpere ea patiatur. Qua ex caussa etiam animum sicut Columella lib. ia. tradit corpus hominis per an nos plurimos innOSium conseruat . Nam Plinius reseri, principatu Claudij se vidisse Hippocentaurum in Thessalia natu, ex Aegypto ad Imperatorem in melle altatum, Ante Plinium vero Xenopho
in s. Graecarum rerum, morem quandoque sepeliendi mortuos in melle,ut conseruarentur,extitisse tradit: quod in a. Lucretium imtellexisse puto, clim scripsit: Aut in melle stumsu cari, atque rigere Frigore, cum in summo gelidi cubat aequore fixi.
Varro in Sciomachia. in Herclides Ponticus pluae sapit qui praee
pu G cstmb rerent,quam Democritis,qui ut in melleseruarent, quem si
lis secutus esst, pre eam si centum denari' calicem mus emere pos fimur. Aemilius etiam Probus, siue Cornelius Nepos, in Agesilai vix refert , ipsum inter Cyrenas & Aegyptum ex morbo decessis-istiibique amicos, quo Spartam facilius perferre possent,inopia me, ii sera circumfudisse, atque domum ita incorruptum retulisse. Vthῆς ratione valeant medici in usu mellis esse audaciores, ubi prae-iςxum corruptionibus occurrere , atque putredinem compescere ης tarium est. Alioqui si cum siccitate contendatu detrimentum pQ iu quam commodum mellis usui succedere, merito innuit Ga-Φς0ηβ, dum biliosis, utpote siccis, magno studio eum cauendum