장음표시 사용
71쪽
quaedam tamen lectionis varietates ex probatisminis codd. reg. Paris. in tetatum receptae sunt. Alias lectionum varietates in notis addidit, in quibus quoquo loci quidam eX pathologia graeca manuscripta, sed non ab editore descripta, occurrunt. Timidus fuit Bos-quillon in textu corrigendo, et quidem, ne arrideret doctis minus editio, a vulgatis multum discrepans praef. Ρ. 38. Latinae. In notissima collectione, arficella sive artissella, saepius edita, fere primum, ex arabico, ut videtur, versus prodiit. - Aphorismi Io. Damasceni et Rasis cum prognosticis Hippocratis, Bonon. cura Platonis de Benedictis s. a. 4. Vot fio est ex Arabico. D HIPPOCRATIS prognostica c. comment. Claud. Galeni, interprete LAUR. LΛUREΝΤΙΑΝΟ Florentino.
de ratione victus in morbis acutis libri IV. Interprete GUIL. COPO , Bas l. in h. s. l. et a. Praefationem dedit Copus Lutetiae X. Calend. Apr. 1511. Repetita est haec editio, sed prognosticorum tantum. Bas. i 545. 8. Lugd. I 525.12. 1 552. Iu φ Additae sunt huic editioni annotationes in quosdam locos commentariorum super prognostica Hippocratis ex cod. Disto, quae in primis editionibus desiderantur. - Cum praef. FR. LENIT. Vicent. i 611: 16. - Cum npla orismis N IC. LEONICENO interprete prognostica prodierunt lat. Guil. Copo interpr. Paris. ex oss. Colinaei. 1524. 12.' Reliquas editt., vid. sub apii Orismis. Latine ap. H. Stephanum 151 v. Cum praef. JO. IAC. DE SABUS. Bonon. 1526. 4. Hippocratis et Galeni libri aliquot eX re Ognit. FRC. RABELΑΕ8ΙΙ. - Lugd. 155 2. Iu I54b. I a. 15 45. 8. - Apliorismos continet, progilosticon, intres libros divisum, et quidem GUIL. COPO interpr. libr. de diaeta acutor. ct do natura lium. Galerii art. med. et aptior. Hippocr. gPaece, ex codd. fide, dod a
72쪽
Prognosticon ex Copi interpret. legitur a pag. 99.
Hippocratis aphorism. secti. VII. Ν1C. LE031-cnso interprete. Acc. octava eX ANT. MUSAE BRAs-sΑvoLΙ commentariis, item prognosticorum libri III. Patav. 1638. I 2. Prognosticis, qui titulum peculi, rem habent, annus 1657. subscriptus est. - Venet. 1647. 12. Hippocratis aphorismi et prognostica, cum recognitione et notis AΝDR. PASTAE. Bergam. 1750. . 1762. 12. - Prognostica etiam prodierunt lat. Amst.
et ex aliis semioticis Hipp. libris. Germanicae. In Io. JAc. Bncc11sini Parnasiit medicus illustratus, Ein neues Thidr-, Krauter . Bergbuch, sumpi der Salernischen Ss1ul, v. den prδ' sagiis vitae et mortis. Vini 1665. f. Parte quor 'post solernitanae scholae praecepta, prognosticon l*gj tur, eX Gu. Copi versione latina in udrnaculam tropin
73쪽
rie in Ρaris. Lond. 1597. 8. Prodiit cum ejusdem Thewholo course of chirurgerie. Lond. 1597. 8. The prognostics and prorrhetics of Hippocrates, translated from the original Greeli, with large annotations critical and eXplanatory, to whicli is prefixed amori account of the life of Hippocrates, by JoHNMOFFΑΤ. Lond. 1788. 8' Vita est eae Sorano. Notae Foesii sunt.
COMMEN TARII. Herophili librum, quem ad
Hippocratis prognosticum scripsit, citat CAELIUS AUREL. Hiroti. IV. c. 8. p. 556. ed. cit. - Excerpta ex G Ieni commentariis in prognost. prostant gr. in bibl. Laur. Med. p. 74. No. 51. MontDUO. I. p. 587. Galeni comm . III. in prognost Hippocr. eXstant graece scripti in bibl. reg. Ρaris. no. 2168. 2266. 225 . tum in bibl. D. Marci et in bibl. Medic. pliat. 74. cum aphor. Μonis. I. p. 385. et ap. Bandinum III. 94. Latine in bibl. Peg. Suec. Vatio. no. 596. Monis LP. 25. et No. 974. p. 34. in bibl. Cai. Gonviti. no. 954. in bibl. Peg. Paris. no. 686o. Commentum Galeni super prognostica Hippocratis et ejusdem aphorismos, translatum a GERABDo Cremon. exstat in bibl. cathedr. Metensi no. 229. Montf. II. p. 1386. Prodierunt Paris. 1526. f. 15 27. f. interpr. VAS-
prognosticon latina paraphrasis ad mentem Galeni. Ρ. BLONDELLI, Calexit Iuli odorensis. Lat. 1575. 4. CLAUD. GALENI in Hippocratis Coi prognosticum commentarius in III. libros divisus, intεrpr. Jo. GORRAEO. Lugd. 155 2.12.8- Ex versione LI. Blacvodei. Paris. I 625. . . Commentarios arabicos scripsit ΜΟΙΙΑDEA EDD1NIABDALBAIIII1. Est in bibl. Peg. PaV. no. 71O2.
Glo Hae super prognost. Cassiley p. 2o6. in bibl. Vstg. 71oa. Glossulae Gerardi Cremon. in
74쪽
bibl. r. Par.'no. 6859. Anonymi commentarius exstat in bibl. r. Ρar. no. 687 o. alius in bibl. Bern. alius in hibi. cathedr. Metens. ΜΟΝΤΕ. Marsilius de S t. Sopitia in Hipp. Prognostica exstat in bibl. r. Par. no. 4 66Ο. Monis. IL p. 456. Constantini glos Ius super Prognostie. Hippocr. etaphor. inter codd. bibl. acad. Lips. 110. 1145 , 5. 4. Κ. JT11ADDAEI Oxposit. in divin. libr. prognosticorum. Ven. 15 27. f ' cum Galeni comment. HE R. Λ CUELLAR. comment, in Hippocr. prognosticon. Coimbr. 15 45. I 582. . . BENED. VICTOIUin comm. in prognostica. Fl0r. 155 1. f Interpretatio est medici practici usui inserviens, laudata a B Os.1LLONO in not. ad III. feci. Praenot. P. 1 85. JO. BRAVo commentarii. Salamant. 1585. 8.HIER. CARDANI commentarii. Bas. 156 v. f. Et
in oper. to. VIII. p. 581. JO. MOLPOEI tabulae, quae libros III. de pr0gnosticis complectuntur. Paris. 1567. 4.PΤ. BLON DEL Iatina ecplirasis praenotionum. Ρaris. 1575. 4. An idem liber cum paulo antea laudat0' certe anno et forma uterque iisdem prodiit. K. ANDR. EGI INGER poetica parapl1rasis. Fros 1579. 8.FRC. VALLEsII In I praen. comment. III. Colon 1689. f. Catia Gunet. Paris. 1664. LANT. LOPI breves adnotationes in praenot. libbrum Madrit. 1596. 4.HIER. MERCURIALIA in Ρisan. . praeleci. si prδ p. XLIV. citatis, et in comm. in prognost. prou i 16O a. f.' - ROD. A FONSECA commoni. Pa δ' 3597. 4.' - JAC. LAVELLII commoni. in libr. i. Prognost. Hipp. Von. 16ou. 4 μ Cum Lavellii libro 'Pulsibus. ib. ood.' Cum eodem. Venet. 16o9. IAC. ANT. ΡIIRYG11 commentarii. Ticini. I 6O8. 8 ERH. HEIDANECCII in μονευτιχον VII. Hipp0ς
75쪽
sphor. sectionum, prognosticorum libri Hipp. synopsis
brevissima. Bas. 1685. 4. C R. VALLESII de Bourgdieu aphorismi prognostici in febribus aculis, commentariis illustrati. Rom.
gnosticon heroico carmine latino exprimens. Ad illustr. vir. Guid. Patinum. Lugd. 1661. 4.κ 1666. 4.
Scripta praenotionum loca quaedam illusirantia. MELCII. SEBITZ d. d. s. divino Hippocrat. Argent.1645. 4. Io. VORSΤ περι του θείου s. de divino in morbis, quod observare in prognosticis Hippocrates medicum jussit. Leid. 16 5 4. 4.CA. PII. GEssNER d. d. divino Hippocr. Golt.
1759. 4.' et in G. G. Richteri opusc. med. Vol. I. P. 42. In locum praenot. φ. I. to. I. p. 448. ed. Linden. CHR. LANGE de facie Hippocratipa. Lips. 165 I. 4. Ien. edente Grunero I 784. 8.η et in SchIegel. thos. semiot. Patholog. Stendat. 1 86. 8.' Vol. 1. Ad praenotiones quoque pertinerit Jo. JAC. DESAuris in praesagiorum divini Hippocr. libros deque ordine libror. ejusd. Hippocr. Praef. Bouon. 15u6. 4.8
stat in edit. LINDEN. to. I. p. 48 7. ed. FROBEN. gr. p. 4 IJ. ed. MERCUR. seci. III. p. 445. ed. FOES. seel. II. p. 65. edit. CHART. to. VIIL p. 8O9. ed. MACR. tO. I. p. II 8. Vers. CORRΝΑR. p. 549. HALLER. art. med. pr. to. I. p. 195. PIERER. bibl. iatr. t. I. p. 52 o. Κ.J Ordinis gratia utrumque hunc librum hic enarro. Vtrumque
enim, quem Galenus etiam Gloss. Hipp. V. - βλυσuoq)majorem Praedictivum, et v. βδέωω secundum dixit, Rute HALLERUM , qui primus altorum praesagiorum
76쪽
librum operibus Hippocratis genuinis accensuit Αff. med. Princ. to. I. p. i 95.) , quemque secuti sunt Gnu NERUS Cens. libr. Hipp. p. 57. et GRIMMIU3 Hippocr. Werke B. I. p. 168. et annotati. ad h. l. Band II. P. 496. nemo eorum, qui Hippocratis libros dijudio carunt, genuinis accensuit. EROTLLNUS EXpos. voe. Hipp. p. 22. ed. Frang.) utrumque non Hippocratis esse expresse dicit. Possunt tamen et Verba ejus: προρρχὶτικον ά κῶ β ως ουκ εστιν Lπποκρατους, εν GH0ις δῶξομεν, ita quoque vitelligi, ut posteriorem duntaxat Hippocratis esse neget. Eosdem hos libros genuinos non esse, sed a quibusdam Draconi, Hipp0- cratis filio, a quibusdam Thessalo adscribi, Galenus, et non uno quidem Ioco Comm. in I. praedict. ΙΙ. teXt. 52. P. 7b6. to. VIII. et comm. in I. praedict. Ι. text. j4. P. 699. text. 15. p. 71 i. to. ΙΙΙ.. Chart. adserit. Et quidem hos libros conflatos esse putat, multis tamen falsis interspersis, ex prognostico, aphorismis et epi demiorum libris Comm. I. in III. Hipp. Epid. te t. 29p. 227. 228. t O. IX. Chart. . Hunc tamen librum s. P0'tius bos libros) praedictivum, quem προρήνητικον δΡ pellavit Hippocrates, CAELIUS AUREL. acui. morb. I. 12 p. 59. et libri III. acui. c. 15. p. 227. ceu vere Hippψ
Libros hos habet aut pro talibus, in quibus JVt germanis spuria intermissa sunt plurima, aut pro librii a posteris Hippocratis discipulisvo editis et tempore Pi 0 lemaeorum sub Hippocratis titulo vonditis, IIJ LR MERCURIALIS Cens. op. Hippocr. p. 27. ed. Qit 'quorum tamen auctores plurima vera ab aphorismihi Prognostico et epidem iis mutuaverint. LEMOSIUS iβjudicio suo de his libris plano Galenum I qui lux J04 opstr. magi . Hipp. c. IX. sol. 54. . Fotis ius primum dix* xumque librum ad Hippocratem rofert, illum, PQ HippQeratis majestatem verbis, sontentiis, stilo, bxς Vatate testetur, hunc, quod CELsus jam plurimaβ ς eo sententius latinas socerit praos. ad praedict. libr
77쪽
o per. secl. II. p. 45. 44.). Auctorem lamen utriusque libri eundem esse non posse, expresse dicit. Primum librum etsi Foesius cum Galeno otiam DYaeoni vel Thessalo adscribi posse, non tamen alienum ab Hippocrate esse putat; pro vere Hippocrateo habere multa vetarit. Μulta in eo obscura esse, minus firma omnia, dissimilis generis symptomata coacervata, librumque adeo ipsum compositum quidem esse a medico, Verum arte et scientia Hippocrate longe inseriore, jam Galenus notavit, qui tamen hunc librum peculiari commenturio instruxit Comm. 11. in Ιprorrhet. Hipp. tetat. 56. p. 724. to. VlΙΙ. et Comm. II. in eund. lib. teXt. 5 a. p. 7o6. to. VIII. Et quidem varia, quae in ipso libro leguntur, probant, eum aut
compositum esse ab Hippocrate, verum plurimum eXercitationis in observationum arte nondum habente,
aut ab alio medico. Ipse Bdeo Grimmius Hippocr. Worke ΙΙ. B. p. 568. putat, hunc librum ad hos pertinuisse, quibus in Aesculapii Coi templo asservatis
Hippocrates usus fuerat. Etenim generaliter in plerisque aut in omnibus aegrotantibus Vera praesagia, quae iii aliis libris Hippocrates proposuit, quorumque initia, ut supra jam diximus Q in ipsis Ι et III. ἐπιδ, 1μων libris dedit, in hoc libro non leguntur, sed particulariter vera, et in quibusdam tantum aegris evenientia. Quod ipse auctor sensisse videtur, qui nomina aegrorum, in quibus, quae scripsit, evenisso vidit, Thrasynoutis, Archecratis, Dysodis, Hermippi, Didymarchi Coi, Aspasii filii, Thrasynontis consobrinae,
D Orcadis, quae nomina non conveniunt libro semio tico, in aliorum usum scripto, sed potius Unos ινλ uaτ , quo se ipsum auctor monere Voluit, quod et Galenus notavit Comm. I. in I. prorrhet. teXt. 8. p. 706. to. VIII., adposuit, et noti raro eX particulariter veris phaenomenis
concludens generalia proposuit. Eaque saepissime, quod Hippocrates, si unquam, rarissime solebat, dubitantur et per quaestiones proposuit, ita, ut facile legenti,
78쪽
ε lLVIII HISTORIA LITER AMAhunc librum pateat, eum e T adversariis, in quibu, morborum observationes atque mutationes forsan ilipso Hippocrate) conjectae erant, a medico, qui plurimos morbos non observaverat, esse compositum.
Prorrheticorum librum ΙΙ. genuinis adscribere magis licet, etsi antiquorum, quorum auctoritas in his
rebus summa est , Celso, qui, tamen librum ipsum non
memoravit, sed loca tantum non pauca ex eo latina
fecit, et Caelio Aureliano exceptis, testimonia de germana ejus origine desunt, ipseque auctor in hoc libro etiam de praedictionibus ab aliis acceptis f. 1 o. p. 495. to. I. Lind.) dicit, quod Hippocrates vix fecisset. Sed stillisionismum et puram Hippocratis dictionem, uotante quo que J0. Opsopoeo in praef. ad Hippocr. jusjur. aptior.
Prognost. etc. Fri t. I 587. 12. p. 28. Tedolet, ordo, quo liber conscriptus est, bonus est, ita, ut primum praes giorum verorum formandorum ratio tradatur, deinde utilia praesagia secundum morborum Ordines ena rentur. Plurima, quae in ipso libro enarrantur, Vera,
praeclara atque Hippocrate non indigna sunt, qusto etiam Corn. Celsus magna ex parte latina facta suo libro de re medica inseruit, usu tamen etiam, quaedam fessa esse, comprobante, ita, ni hic secundus liber inter eos referri debeat, qui Hippocratem quidem n0udedeceant, quos vero ab eo ipso esse conscriptos saltim non extra omnem dubitationem positum sit. CODICES. In codd. mss. conjunctos osse libr0s praedicfionum cum libro prognosticorum, quoties plurTali numero praenotiones dicuntur, Hallerus bibl. med
PV. to. I. p. o 8. autumat. Indeque codices non pauci, quos prognostici titulo enarravimus, forsam et το πρ0ρ- ρλὶτικον continent. -- Sub praenotionum hoc titul Qexstant codd. mss. in bibl. r. Paris. no. 214 o. qui prae dictionum lib. IV. inseribitur, ut 41. 2142. 2I4J II 44.2 253.2254.2269. 2545. cum glossis, Io JO. 226.
et tu bibl. Medic. plui. 25. p. l45. 14 a. Liber III. ζx IV. Prognosticorum reporitur in biblioth. Seorial. tes ψ
79쪽
Bustaing Mago g. to. V. Libri III. prognostic. post
riores in bibl. S. Marci. ADabice Castri uo. 852. bibl. xeg. to. ΙΙ. P. 29 O.
COMMEN TARIOS multos, et quidem non valde
bonos, in libr. prori helicorum eXstitisse, quorum aucto xes librum ut plurimum ipsum noncintellexerint, G LENUs memorat in Comm. I. in Hippocr. I. Prorritet. text. 1 5. p, 710. to. VIII. Hos vero non citat. ZEUXIDis, qui omnes libros Hippocratis interpretatus est, tantum in prorrheli coi'um libros commentarios, et Rus 1 EPHESII in eosdem libros enarrationes citus in comm. II. iv l. Morrhet. teXt 58. p. 74o. to. VIII. Ipso GALENUs primum prorrheticorum librum timpli nn in commentariis explicuit, cum Galeni operibus, et seo iam editis, quas editiones mOX enarrabo. Exstat cod. latinus GALENI commentarii in praedici. in bibl. regin. SueC.i Vatic. no. 947. - Μoni fauo. I. p. 34.
EDITIOΝES. Earum historia iisdem premitur difficultatibus, quibus codicum, et bibliographi frequentissimo errarunt in his libris enarrandis. Pe multae enim, quod eX supua citatis patet, prognostici odiistiones pro stant titulo: Prognosticorum libri III. docti quo viri, qui has editiones non viderunt, facile in errorem
inducti sunt, quo crederent, librum I. significare prognosticon, librum vero II. et III. prori helicorum libros Ι. et II. Sed prognostici sectiones, in quasla Galeno divisum osti, totidtim libros diXerunt editores indeque errorum seopuli nati sunt, quos HALLERUS bibl. med. pruci. Vol. I. p. 54-59. non satis accurate vitavit; fere omnia enim, quae p. 58. et 59. de prorrheticorum editionibus protulit, falsa sunt. Quum plurimas editiones coram haberem, diligenter indicabo , quid in singulis
Graece et latine Prorrhet. Prodierunt Paris. ap. Movelium 1557. 12. cum aptior. Prognost. cael. Titu
80쪽
Graece ot latine cura Io. Opsopoei. Exst. 1587. 1am cum prognost. Vid. l. c. p. XLIX. Graece et Iat. in Magn. Hippocrat. Coi opuscul. aphorist. Bas. 1748. 8. Vid. sub Prognostico. p. L.
Latine ex versione Lauri Laurentiam C. Commemta P. Galeni. Par. 152Ο. 8. 15 45. 8. - Interprete Calvo 15 27. 12. HALLER.
Gallide, si Haltero credendum: Les II livres despresages d 'Hippocrate etc. a Lyon 155 2. H1ER. PERLIΝl praelectiones urbana o super variis prorahet. Hippocr. locis. LIanov. 161 3. 4. φLANGGUTH pr0gr. ad l0c. Hippocri praedici. II. 27. Vit. 1766. 4. XXI. υνο ρισμοι. Aphorismi. Exstant in ed. Lm-
princ. to. I. p. 46O. Ρ1ERER. bibl. iati'. to. l. p. 575. Κ.JHos ab omni fere antiquitate summe laudatos, quibus ἐν ολirri δοναuiς εστι φιεγαλκὶ Galen. comm. IV. in Hippocr. de morb. actit. tetat. 17. p. I 27. to. XI.) qui' que, Suida LeX. V. 'Lπποκρατνης, to. II. p. a 45. teste, ἀνθου Iriννην υπερβαtνουσι συνεσιν, pro genuinis et dis Hippocrate ipso profectis habuere antiqui, Eno ΤΙΑΝΓs Gloss. Hippocr. p. 22. ed. Frang.), GALEΝUs, et qui ad nos pervenerunt antiqui in eos commentatores, OBIBASIUS , si commentarii, qui ejus nomen gerunt, ab eo scripti sunt Comm. in aptior. Hippocr. Jo. GUIN TERII industria, Bas. 1535. p. q.), PHi Lo TlsBVβ Comment. in optior. Hippocr. LUD. COALDo interpr Spir. 1581. 8.), PALLADIUS comment. in libr. Hipp de scactur. in Oper. ed. Fous. Sect. VI. p. 147. . CR' teros HippocPatis libros omnos germanitato superor' uphorismos, HIER. MERCURIALIA Cens. Oper. Hipp0ος'