Magni Hippocratis Opera omnia (tomus I)

81쪽

p. 15. adserit. Idem sere de iis sentit LUDOV. LEuosi Us vid. Iudic. Oper. magni Hippocr. f. 2 2.). Genuinis operibus accensent aptiorismos FOESIUS in not. ad aph.

rum nullus fit, et recentiorum etai stant valde pauci, qui germanas eorum Origines in dubium Vocaverint. Compendia esse aptiorismos eorum, quae ab Hippocrate ipso in aliis libris scripta sunt, jam GALANUS de crisb. I. c. 6. p. 149. to. VIII.) monuit, qui scri' pios e0s esse ab Hippocrate jam sene et plurimum observationis habente, et post libros ἐπιδ)γυιων, non Obscure innuit. Et continent sane propositiones de mo horum natura , signis, eXitu, periculo cet. generales, quas viX, nisi a medico, qui plurimos aegrotantes ipse viderit, profectas esse, credibile est. Eorumque morborum partem, eX quibus aphorismos, corollariorum

instar, deduxit, in libris 1mδQHων I. et III. ipse Hippocrates descripsit. Multos etiam ex libro de aere, aqu. et Ioc. deduXit, nec non e libro de diaeta acut xum, et e chirurgicis libris, ita, ut aptiorismΟS ex ut timis Hippocratis laboribus fuisse pateat. Eaque caussa

GERA D. V ossIUM lib. de philosophia p. 85. movit,

ut alium quendam bono judicio hos aptiorismos ex Hippocratis libris excerpsisse crederet. Eique . sententiae accedit Jo. CONB. D1ETEMCHIUS in praef. ad Iatreum Hippocr. p. II. ed. Giellens. 1655. 4. qui aptiorismorum conditorem et architectum Hippocratem quidem fuisso putat, non vero collectorem, quem discipulum Hippocratis fuisse autumat. In VII. sectiones aphorismi in omnibus libris editis dividuntur. octava ἀφορισμους παρεμβεβὶ ivgiso Continet, quos Galenus nullo commentario, quem in Peliis quos fusissimum dedit, illustravit, adeoque aut ignoravit, aut pro minus bonis atque pro spuriis habuit. In optimis quoque codd. mss. hi octavae sectionis aphorismi non

82쪽

leguntur; existunt tamen in quibusdam, et quidem in aliis plures, in aliis pauciores, omnes tumen ill0s XVIII.

.aphorismos interjectos Cl. Bosquillon in cod. mss. grae co bibl. reg. Paris. Do. 2254. quem inter optimos refert,

reperit. Vid. not. in aptior. Hipp. seci. VIII. p. i51. Et hinc apparet, errasse ipsum Anton. Musam Brassa volum, hos octavae sectionis aphorismos a se collectos primo esse dicentem Comm. in aphor. Hippocrip. O58. II 59. ed. Basl. 154 I. f. , atque appendicis loco Hippocratis aphorismorum VII. sectionibus additos, quod etiam, quod miror, diXit, Jo. opsopoeias, vir doctiss. in not. ad UlΙΙ. seci. aphor. p. 5 8O. quem de- indo plures secuti sunt. Prima sectio aphorismos 25,

altera 64, tertia 51, quarta 85, quinta 7a, setata 60,

septima 79 aphorismos continet, numero interjectorum I 8 existente, ita, ut in universum 42 2 aphorisini numerentur. Hanc divisionem a Galeno esse pr0fectam, quidam statuunt, eam que osse Galeni licet negari nequeat, dubitare tamen licet, quin Galenus illius primus auctor extiterit. Ipse enim, a se factorum improbus non raro laudator, hujus divisionis non meminit, imo antiquiores aphorismorum textus dum citat, eos ita memorat, ut longe antiquiore tempore in hos sectionsis distributos fuisse perspiciatur. Aliae tamen etiam antiquae divisiones aphorismorum eXtiterunt. Auctor commentariorum in aphorismos, qui ORIBASIQadscribuntur, SORANUM eos in tres partes, RUFUM inquatuor divisisse memorat. Alius etiam ordo aphorismo Tum in antiqua versione eorum est, quae aptiorismis ob Oribasio editis, proxime accedit, quamque nuper edi dit BO8QUILL ox in not. et omendat. in Hippocratiβaphorismos et praenotionum librum. Paris. 1784.32 'Sed in ipsi s aptiori sinis suspecti non pauci, qui dam manifeste repetuntur enim in ipso ophorismorum

libro) spurii et post Hippocratem adjocti sunt. Π ς quo dissicultate jam ante sua tempora laborasso aphoriβ

mos Galenus refert. Sic o. g. IV . aph. 63. Pro iis

83쪽

HIPPOCRATIS. LXIII

specto habuit, quod ipse monet in commetitorio ad h. l. p. 17 S. to. IX. et IV. uphor. 53. citra ordinem interjectum esse putavit , p. 175 VI. aphor. 58. non integrum dedisse Artemidorum Capitonem atque Dioscoridem refert, sed textum usque ad Verba: μὴ θεραπευειν βελτιον comm. ud huΠo aph. p. 275. to. IX.)In septima vero sectione aphorismos complures repetitos legi ex prioribus sectionibus , praesertim eta qua ta, ipse Galenus monet in commentariis ad complures hujus sectionis aphorismos. Ita hac enim sectione aphorismos 46.49. 55.57. 6o. 61. 64. 65. 66. 67. 69. 7O. 7172. ΤJ. 7 6. et quidem.ut plurimum eX quarta sectione re

petios occurrere, Galenus in Commentariis ad hos aphorismos expresse notat. Idem etiam de quibusdam sauum aphorismis notat BoSQUILL ΟΝ l. c. octavae sectionis aphorismos Galenus ipse non enarrat, neque, quantum equidem scio, de illis quicquam memorat, nisi, quod nonnullos adjectos esse eosque spurios, partibus libri ultimis expressu dicat in comment. IV. in Hipp. de

diaet. aeui, pro Oem. p. 116. to. XI. et titulum ipsis interjeclorum dederit, eoque modo, et quoniam hanc secti nem CCmmentario non instruSit, quem postea Chariorius, et quidem graece ab eo scriptum t) supplevit, satis

probaverit, se genuinas eorum OrigineS non agnoscere. Aphorismorum vero octo sectioues, quae ad nos se Venere, ex hac recensione sunt, quae cum reliquis Guloni operibus ad nos pervenit. Neque hae sectiones sine Daedine, saltim quodam, sunt, quod probe notavit

GRIMMIUS libr. laud. to. II. p. 5o 7. 5Ο8. Alium textum ODibasium habuisse certum est; certum quoque est, teXtum antiquae versionis, quam BOS QUILLONUS edidit, a vulgato textu, qui Galeni est, admodum recedere. Alius quoque textus aphorismorum fuisse vide tur, quos RUFUs EPHEs1us edidit, qui vero. temporis injuria interierunt. Oribasii textus eo, quem Galerius edidit, melior non est, imo deterior, et temporibus, urniihi

84쪽

LXIV HISTORIA I. ITERARIA Oribasii, adeoque Juliani imperatoris, longe recentior, contrarium licet credat Bos UILLON praef. ad Hipp. oph. p. 9. , cuius argumenta infra enarrabimus. Aph6xismos eadem etiam serie, qUa Galenus eos emiserat, edidit cum commentariis suis PIIILOTHEUs s. polis, THEOPHILUS, praetermissa tamen tota octava apho rismorum interjectorum enarratione, atque aphorismis

sectionis VII., qui post aptior. LI. leguntur. s In bibl.

N aniana, teste catal. codd. graec. m88. apud N anios, inter codices medicos p. 457. cod. 246. est, qui ab initio exhibet commentarium in aphorismos Hippocratis, sed valde mutilum: atque editor, Videndum, ait, an auctor sit Theophilus 2 Atque in eodem codiceno. 5. 4. et 6. sunt quaedam Theophili opuscula medica. Cod. 248. continet alia quaedam opuscula Hippocratis.

Codicum Insy, editionum, sersonum in omnessere linguas, paraphrasium, commentatorum immensa vis est, ut adeo HALLERUS jure dixerit, non esse alium librum inter medicos, qui frequentius sit reculas,

numerosioresque nactus Commeulatores.

CODICES. Graeci. Qui in bibliotheca r. Par. ad servantur, a BOSQUILL ΟΝΟ praef. Istud. p. a I enarrati, hi sunt: no. 2 14 o. seculo XII. scriptus atqu0 omnium in hac bibliotheca fere optimus. 2141., seculuXΙΙΙ. scriptus, cum glossis interlinearibus et variis lecti0

nibus. 2142. Cum multis lectionibus, nova manu additi 2143. 2144. 2I46. 2148. 2154. et hic quidem inlex optimos referendus. I Ii codices, notante Bosquillono, melioris notae omnes sunt ot ab hoc cl. viro ad aphori. mΟΓum textum emendandum adhibiti. Praetest ho vero adhuc in eadem bibliotheca adservantur cod. 184 1885. 2I45. 2149. 22 I9. 225Ο. 2256. 2257. 2259'226O. 2268. 2545. 314 o. A. ot B. cum scholiis ut

85쪽

D. Marci Uen. et in bibl. S. Anton. in bibl. Vindob.

Lambecio notante lib. VI. P. 85. 86. 89. 94. I 22. 129.144. Conf. de Nesset in Cat. codd. mss. graec. bibl. Vind. Pa. III. no. 19. 6 Ρ. Zo. no. 28. Ρ. 59. no. 48. p. 55. no. 49. p. 54. qui cum anonymi auctoris praefatione est. Γ In cod. 58 a. bibl. August. quondam, nunc Monacensis, et in hujus Πο. 7 I. Vid. Hardi. to. V. p. I91. Κ.J In bibl. Scortat. et bis quidem, notante Biis ingio I. c. to. V. in biblioth. Bodlei. c. prognostico no. I 252. Μonis. I. p. 653. in bibl. praesidis de Ales me, Mouis. II. p. 1528. in museo Jo. Ρh. Thomasini; in hibi. monast. Casinens. no. 97. Mont f. I. p. 22 a. et S. Joannis in viridario Patav. Moni f. I. p. 485. in bibl. Ussenbaclitana; in bibl. Laur. Med. plui. 74. Πο. 15. cum glossis inter- linearibus et commentariis. Monis. I. p. 385. Erant

quoque in libris Io. Rhodii, Patavini, aphorismi. Montf. I. p. 489. in bibl. Ρaul. Lips. Feller or. de hac bibl. p sin hibi. monast. S. Ilich. Ven. sub titulor

Aphorismata, cf. ΜΙΤΤΑRELLI bibl. codd. mss. mon. S. Mich. etc. Ven. 1779. f. p. 508. Fuit in bibl. Mee

mann. ΠΟ. 214. codex sec. XV. aphorismorum, qui utrum graeca contexta continuerit, an latinam tantum

versionem, ex indice haud patet. Adjunctus est Tlieophilus de urinis, Galeni epist. de pulsa sensibili, al. Κ.J Latini exstant in bibl. r. Paris. no. 6845. 6846. 6860. 6868. 686s. 687O. 6871. 6895. Το21. 7O27. 7oa9. 7 OZO. 7051. A. Το58. 7O99. 72 Oa. 7124. In bibl. reg. Suec. Vat. no. 597. Monti. I. p. ab. Inter Codd. mss. bibl. reg. Athenaei Taurin. Jos. Pasini no. 9o9.1O69. Occurrunt, membranaceus uterque, Prior sec. XIV.

posterior XIII. Κ.JΙn bibl. Lauri Med. plui. 7 3. no. VII. VIII. XXILMont f. I. p. 382. Aphorismorum et prognosticorum libr. IV. in bibl. Scortat. secundum Busching. Μag. to. V. P. 13 u. In bibl. Laudian. Cod. Brit. NO. IOIS. Iuba. 365. In Merion. no. 687. 688. 689. 72 a. Ιn Wigoria. Do. 768. In bibl. S. Trinit. D l. no. boa. In bibl. S.

86쪽

LXVI HISTORIA LITERARIA

Petri Cantabr. Do. 1866. In aula Pembrοh. No. 2o55. In bibl. Νors oth. no. 5189. in bibl. coli. nov. ONOD. Do. O3 3. 1154. In bibl. Cai. Gonviti. Πο. 962. In bibl. Burscough. n. 767 i. in bibl. Ambros. Mediol. Μoni f. I. p. 516. In bibl. Coislin. S. German. n. IO 18. In bibl. Divio-Benigniana no. 224. 226. Moulf. II. P. II 85. In bibl. Patr. praedic. Carnotens. Μοnts. II. p. 1δ64. In bibl. Lugd. Bat. ex leg. Scaliger. in Catal. bibl. L. B. p. 595. In bibl. Ebner. Novimb. v. Acherin ann in Wittw6r's Ares1. f. d. Geschiclite d. Heilk. B. I. St. i. p. 49. 5Ο. Latine, ut Hallerus putat, in bibl. Bodl. no. 7755. Monis. I. p. 646. et iterum cum aliis medicis ibid. et p. 655. in bibl. Cai. Gonv. no. 948. In eccles. Dunel- mensi no. 556. Latine quoque haud dubie in bibl. G. Pelliserii. Μonis. p. 12oo. in bibl. S. Ebrulphi Uticens. NO. 13 I. MOnis. II. p. 1272. - Fragmenta latina in bibl. r. Paris. 71oo. In biblioth. Guel ferb. reperiri

codd. lat. versionis sub codd. Aug. Fol. 17, 2. it. 32, Id. item 47, tu. testatur EBERT. Porro adservatur ibidem cod. aphor. latin. juXta ordinem alphabeti inter codd. Aug. Fol. 58. 6. In bibl. acad. Lips. c. commento NO. Io 94. IO95. Io 96. I IOS. 1198. Libri I. no. 11o7. Κ.JArabice, vertente Honain, Cusiri no. 852. 785. Eodem Honaino, Ben Isaac, Syro, vertento, in bibl. Palat. Med. no. 255. ASSEMANN. in codd. mss. Oriental. bibl. Laur. et Palat. Med. p. 371. Lib. I. aptior. ob eodem Honaino versus eXstat ibid. p. 571. Mutilus alius codeae aphorismor. Arab. exstat in bibl. Palat. Medicea, no. 262. Allemann. p. 576. Arabico, cum comment. in bibl. Caesar. Vind. Lambeo. comm . lib. I. P. 295. ed. Κollar. no. 37. in bibl. Peg. Paris. Do. Io 40 Cons. HERBELoae bibi. OP. - Vertente Abdalralima

87쪽

sono Mosis Ebn Hallohin in bibl. Leid. Ex versione R. Josephi ben Salomon. Wolf bibl. hebr. p. 567.

EDITIONES. Graecae. Quarum artium ac liU-guarum cognitione medico opus sit. Praef. ante Hippocratis aptior. initium per ΙΑΝ. CORNARIUM liubita Rostochii. Aphorismi Hippocratis, graece. -- Hage-

Iπποκρατους αφορισρεων τμη ματα ζ . In sine : Ermπωδων παρα Σεβαστιανω τω Ihυφίω ἐν λυγδουν P δεδιαπο Hid θεογον uχς αφλβ. Est editio RABELAEsi I, lutinis aliquot Hipp. libris oddita, vid. supra sub Prognost. p. XLIX. et quidem, ipso editore monente, ad fidem vetusis fimi codicis graece expressa. Iterum impressa Lugd.

in fine Lovanti, ex oss. Rutg. Rescii. anu. 15 33. 8. Lugd. ap. Gryph. 1543. 8. CATAL. ASKEW. - Frst. 15 45. 12. HALL. Graecο- latinae. Hipp. oph. gr. et lat. Paris. 155 a. 1555. 16.1πποκρατους αφορισμων μ' eum reliquis, quorum in prognost. et prorrhet. mentionem fecimus. Pan. ap. Gu. Moret. 155 7.12.8 f Vid. supr. p. XLIX. Κ.JHIPPOCRΑΤIs CoI- jus jurandum, uphoris moriseci. VIII gr. lat. studio JO. OPSOPOEI. I xst. 1587. a.' Vid. supra in prognost. et prorrhet. libr. p. XLIX.

88쪽

STII. L. B. 1628. 32.8 Cum νομευ Hippocr. et absque anno in 16. LIND. - Ex interpret. Foesii et G. PI ΑΝΤΙΙ. L. B. 1653. II. - Ex interpret. Foesi, c. methoido, qua aphorismi in certum ordinem digesti exhibentur, a d O. ERΝ. SCHEFFLER. L. B. 16 35. 16. cum divisione aphorismor. secundum ordinem materiaΓum.

HIPPOCRΑΤIs aphorismi ad fidem veti. montinentor cassigati, latino versi ab T. B. LE FLAUnE DE VILI si

Paul. Lips. adservatur quoquo exemplar, cuius soringin I a. chartae magnitudino formae 4. asilinilata Dix Douum auctoris. Κ.J Usus est inprimis codd. reg. Pδ

89쪽

ΠIPPOCRATIS.

I xix risin. praesertim liebraeis et arabicis, ad textum emendandum, quod non sine temeritate, et non consultis satis iis, qui ante eum aphorismos odiderant, fecit. Galeno inprimis insensus, cui objicit, eum aphorismos sedisse. Toxius vitiosistamus est ob plurimos typorum

Ιπποκρατο-ς αφοοισαάὶ καὶ προγνωστιοκον. Hippocratis aphorismi et praenotionum liber. Recens. notasque addidit Ed. FRC. ΜΑΗ. BosoU1LLON. To. I. et ΙΙ. Par. 1784.1 2.' Aphorismi secundum cod. ms. bibl. Deg. Paris. fidem emendati. Νotae adhuc plures emendati. et lectionis varietatem plurimam continent. De versione antiqua Ophoris in. , quae in notar. et emendationum libro deprehenditur, infra dicam. Iπποκρατους ἀφορισμοὶ. Hippocr. amor. Hippocratis et Ceth locis parallel. illustrati, stud. et cura dansorii ab Almeloveon, M. D. quibus accessit Lud. Ver-hooM. ind. locupletiss. loca parall. ex Boerhauv. CO-ment. , notulas addidit, edit. curav. ANNA CA. LORG. Par I786. 16. Lorryi opera laudatur. HARL. J De Riegeri edit. vid. inis. FRANZII editio anno I 7 77. Promissa non prodiit.JGraece, lat. et hebr. ex duobus mss. liebraicis edidit aphorismos MARO. ANT. CAIoaeIUS. Rom. 1647. 8. Miliones latinae. In Articella Venet. 1485. 4. 1485. 15Oα etc. Lugd. ISO5. 8. 1515. 8. 1519. 8. 15 27. 4. Editio mea antiquam Constantini puto), et Theod. Gagae, Halleri editio versiones Constantini, Nic. Leoniceni, Laur. Laurentiani et Theod. Gazae continet. Constantini versio ex arabico idiomate et .fΗΙΡPOCRA11s sententiae i. e. uphorismi ; commentati. Galeni in easd. LAUR. LAURENTIANO inter prete. Florent. Ant. Miscominus inprimi curavit 1494. P Hanc. editionem raram, quam Pangeri Annal. typo

90쪽

gnost. et alii . HIPPOCR. aphor. Nic. LEONICEN O interpr) seci VIII. quibus ex Ant. Μusue commentariis adjecta fecit,

C. methodo aphoris . et prognost. Hippocr. - EX in terpr. Jo. HEURNII. Rudolphipol. 1672. 32.' HIPPOCRATIS aphor. atque praesagia latine versa o. TeCognit. et not. ANDR. ΡASΤΑE, Beargomatis, editi se altera. Acc. huic ipsi odit. prolegomena, in quibus i 'aphorisinorum, praesagioriamque auctore, de utri,Tum que smptorum praestantia, deque sententiarum in ii, dem contentarum usu disseritur. Valentiae 86. HARL J Versionem latinam aphorismorum, quam c. ecim' menlariis Oribasii scriptam seculo XIII. adservat bibi Teg. Paris. ΠO. 1971. in Dot. et emendos t. tu Hippocr aphor. exhibuit Bos UILLON. Par. 1784. 12.8 ad pag 77 usque. ΓΕ a versio ex alio, quam quem nostrae edi tiones exhibent, textu confecta osse videtur'. Κ.J Versiones gallisae. Par IEA BREcun. Lion 158 I 16. RAST. Rouon 1646. 1α. BURM. c. Galerii colum a11 libr. I. - Ρar IEAN VIGIER. Lion 16o5. 16. RAβT 1666. II. BURM. Par LAZARE ME YssoNIER. Ly0 Τ