Magni Hippocratis Opera omnia (tomus I)

821쪽

διωρεει μῆνιγξ λεπτή. διου ουκ αεὶ κατα τὸ αὐτὸ τῆς κεφαλῆς αλγέει, au' ἐν μερει ἐκατερον, υτἐ δἐ υπασα. καὶ φλεβες τε εἰς

sana et a morbosis morbosa. Est praeterea magnum aliud Rrgumentum, ii uno morbum reliquis nihilo diviniorem esse quod natura pituit0sis oboriatur, biliosis Vero minime contingat. Quanquam si reliquis divinior esset, omnibus ex Requo morbum hunc contingere oporteret, neque bilio&rum et pituitosorum discrimen sacere. Sed enim ipsis hujus Ra ectionis cerebrum, velut etiam aliorum magnoriam mOTbo xDm in causa est. Quod quonam modo et quanam eX causa ς0ntingat aperto enarrabo. Cerebrum homini ut reliquis omnibus animantibus duplex est. Cujus medium tenuism'mbrana dividit. Idoo non semper eadem capitis pars d*let, sed sigillatim utraquo, interdum Vero totum. Quin 'tiam Venao multae et tenues ex universo corpore ad ipsumseruntur, duae voro crassael, una quidem ab jecore, altera 'Rivm a lieno. Et quae Ox jecore ducitur ad hunc se habet m0dVm. Una quidem venae pars ad deXteram, juxta ipsum x'nem et lumbum ad in tornam semoris partem deorsum ser- Vx et ad pedem pertingit vocaturque Vena caVa. Altera

822쪽

φλεβων. διατεταται δε καὶ cia ὁ τ0-οπὶW0ς φλεφ εἰς tu αριστερα καὶ κατω καὶ ανον, ωσπερ καὶ απὸ του πατος, λεπτοτερη δε κuὶ God ενεστερη. κατα ταυιας δε τας. φλεβας καὶ εσαγόμεθα το πουλυ του πνευματ0ς. αυrcu rissa 'γιέων εἰσὶν &ναπνοαὶ Totu σώματος τον ηερα εἰς σφας εὶκουσαι, καὶ ες τὸ σωμα τὸ λοιπον ὀχετευουσαι, καὶ κατα τα φλεβιu καὶ ἀταφυρουσι καὶ παλιν αφια σιν. ου γαρ Otυν τε τὸ πνε μα στῆναι, αλλα χωρεει circo καὶ κα rco. ἐν γαρ στἴ που καὶαποληφθxi, ακρατῶς γίνετο ἐκειν0 τὸ μερ0ς 0a0υ αν ον Vero per Venas dextras et pulmonem sursum tendit, et in cor et brachium dextrum discinditur. Reliqua autem par 'Per jugulum ad dextram corvicis partem sursum tendit in ipsam cutem, quo conspicua sat. Juxta aurem autem con ditur', ibique scinditur et crassissima, maxima et amplissura sua parte in cerebrum desinit, altera vero parte, quae Vengtenuis est, ad aurem dextram sertur, altera ad oculum dex trum, altera ad nasum. Atquo hoc modo venae ab jeCor' se habent. Α lieno autem vena otiam ad . sinistram desex sum et sursum contendit, non secust quam ab hepate, ι' Nuior tamen et imbecillior. Per tias vero venas plurim Vms Pisitum adducimus. Haec enim corporis nostri sunt spix vul', cum aerem ad se trahant of in rotiquum corpus dedV e sint, ac per Venulas res ingerent rursusque emitta ut

Sust enim fieri potest ut spiritus eoii sistat, sed eum laxi Vmnc deorsum serri ne collo est. Ubi ouim sistitur et interoisi tur, Pstra ea ad motionem impotens redditur. Cui i/qq

823쪽

κεφαλ ἐν καὶ ἐς τά ουατα καὶ ες τυν ἄλλον χρῶτα καὶ σια- est indicio, cum sedenti aut jacenti venulae ita comprimuri

tur ut spiritus a vena non irrumpat, statim torpor occupat: At reliquae venae hoc modo se habent. Hic autem morbus pituitosis contingit, biliosis voro minime. Ac originis ini lium sumit cum adhuc foetus in utero existit. PurgatuBenim et adolescit otiam cerebrum, velut aliae partes, priusquam in lucem edantur. Quae purgatio si recte et mode xRte processerit, nequo plus minusve quam oporteat deflu- Nerit, hoc modo maxime sanum caput laetus habet. Sin Vero a toto cerebro copiosior colli quatio facta fuerit, cum doleverit, morbis obnoxium et sonitus plenum caput habe-hit, neque solem neque frigus perferet. Sin vero Unius cujuS-dRm partis colli quatio lacta fuerit, nimirum oculi aut auris,

Rut una aliqua gracilis reddita suerit, sic ille male assicitur Prout sane ex colli quatione se habebit. Quod si purgation0n accesserit, sed in cerebro collecta fuerit, hoc modo pituitosum laetum osse necesse est. Ac quibus quidem in pueΓdi aetato ulcera in caput , in aures et roIiquum corpus

824쪽

αλίσκεσθαι υas ταυτης της νομου. ην δε επὶ τὴν καρδίην ποιησημι ὁ κατορρους τὴν πορειην, παλμὸς επιλαμβανει καὶ ασθματα καὶ τα στο θεα διαφθειρεται, ενι0ι δε καὶ κυ

φλεγματος το ἐπιμυἐν καὶ διαθερμανθεν διαχυθη ἐς τας

erumpunt, si salivosi mucosiquo extiterint, ii procedente quidem aetate facillime degent. Tunc enim pituita, quam in utero repurgari oportuexat, emittitur et purgatur, qHi que sic purgati suerint, fere hoc morbo comitiali min me corripiuntux. Qui vero puri fuerint, ut neque ulcu ullum habuerint, neque mucus aut saliva ulla prodierit, neque in utero repurgati fuerint, periculum est ne ii h00 morbo corripiantur. Quod si defluxio ad cor viam asse' clarit, coxdis palpitatio et anhelationes prehendunt, po ciuS Corrumpitur, quidam etiam incurvantur. Ubi enim pi tuita ad pulmonem et cor devonorit, refrigescit sangui3 Vst 'naeque Per Vim refrigeratae ad pulmonem et cor resiliunt, corque palpitat, indeque necessario anhelatio et spiratio, qVδ' erecta cerVice trahitur, incidit. Noquo enim spiritum s0β

ei pere potest, donec quod influxit a pituita superatum ηι calefactum per venas dissulam suerit. Deindo palpit*xio ' anhelatio cessat, idque prout ojus copia sti habuexit. di

825쪽

πυκνοτερυι εωσιν ob κατυῆρου, πυκνότερα ἐπίληπτ0ς γίνεται,

πρῶτον μεν ἐς τυν εγκεφαλ0ν ερχεται, εaειτα se ἐς τ/Uν κοιρο enim magna copia defluxerit, tardius, si pauciore, citius. Et squidem crebrioros defluxiones fuerint, frequentior morbi insultus sit, sin minus, rarior. Atque hoc modo assiciantur, Quin pulmonem et cor denuxio petierit. Quod si ad ventrem sexatur, alvi profluvia corripiunt. Sin vero his quidem Viis excludatur , sed ad commona oratas venas desuXionem se Perit, tum voce deficitur tum lasso catu P, spumaque ore emuit, et dentes inter so cohaerent, manus contrahuntur, et oculipstrvertuntur ac nihil intelligunt, nonnullis etiam stercus pstr inferiora domittitur. Atque haec quidem interdum sinistra, interdum doxtra, quandoque etiam utraque Parte Con' tingunt. Quanam auto in ratione in singulis assiciatur ena xRb Q. Vox quid om desidit, ubi pituita derepente in Venasi Rhiens, spiratio no intercepta aerem excluserit, neque ia''rebrum, neque in venas cavas, neque in Ventriculos re 'eperit. Cum Onim spiritum oro et naribus homo accipiat,

yximum quidem eertibrum petit, deinde magna eX parte in

826쪽

ventriculum fertur, pars quidem ad pulmonem, pars etiam ad venas, indeque per venas ad reliquas partes dispergitur. Quique ad ventriculum fertur refrigerat, nihilque aliud con fert, quod etiam ad pulmonem delatus praestat. Aer Veroqui ad venas pervenit, cerebrum subiens ad ventricul0s accedit, sicque intelligentiam et motionem membris praebet. Quare ubi pituita a venis aerem incluserit, eumque mi nime admiserint, voce desectum et minimo intelligentem ho

minem eniciunt. Manus autem ad motionem impoten tes redduntur et contrahuntur, sanguine conquiescente, no que ut consuevit dissula. Oculi pervortuntur cum Venδ' aere eScluduntur et contorquentur. Spuma autem eX PVl

mone per os prodit. Cum enim spiritus in ipsum minim' subit, Velut moriens spumescit et obullit. Stercus vero Phrmittitur, dum violenter sus eatur. Quod sit cum b*pδη et Ventriculus ad septum transvorsum irrumpit et os Ventxyβος luditur. Irrumpit vero cum spiritus non quantu. Ω Π

827쪽

bat in os ingreditur. Pedibus autem calcitrat, cum aer in membris interclusus soras prae pituita emergere non Valet, et cum sanguine sursum ac deorsam impetu delatus con- Vulsionem et dolorom infert, ideoque calcitrat. Atque haec quidem omnia patitur, cum pituita frigida in sanguinem calidum doctuciis cum sistit et refrigerat. Et si quidem nuxio copiosa et crassa saerit, statim necat. Sanguinem enim frigore superat et congelat. Sin Vero paucior eXtiterit, in praesentia quidem sup orat et respirationem intercipit; deinde temporis spatio cum per venas dispersa et copioso sanguini ac calido permixta suerit, si hoc modo superetur, Venae aerem suscipiunt aegrique ad intelligentiam redeunt. Qui aetate parvula hoc morbo coxripiuntuT, plerumque in tereunt, si copiosa ot humida fluxio contingat. Venae namque cum tenues existant, pituitam crassam et copiosam re Vipere nequeunt, sed res rigoratur et condensatur sanguis, hocque modo pereunt. Quod si pauca fuerit et in utrasque, ut alterius partis deguxionem secerit, superstites evadunt,

828쪽

λεα εἰκ0ς εἶναι, τῶν φλεβων κακωθεισῶν. oκόσοισι δ' αντελε-σι τε κqὶ πανυ ὀλίγον παραρρυὴ καὶ ἐς τα δεξια, αση- μως περιγίνονται. κίνδυνος δε ξυντραφiναι, καὶ Θυναυθῆναι,

nota ex morbo impressa relicta. Aut enim os contrahitur, aut Oculus, aut cervix, aut manus, quaculaque parte Ve'nula pituita repleta superata et extenuata fuerit. Ilanc igi'tur venulam debiliorem esse, istumque corporis partem lae'sam viribus deficere necesse est. At vero id longius tem' pus plerumque juvat. Neque enim si semel notam ex mOT-bo impressam liabuerit, amplius morbo corripitur. Eam ob Causam venae Teliquae necessario male assiciuntur, simulquo

quadam ex parte graciles essiciuntur, ita ut aerem quidem suscipi aut et pituitae defluxio non amplius similiter assiuat. Venis tamen male assectis mombra simili modo debilia esse Par est. Quibus autem grandiori aetate et valde etiam pau ea pituita, et in dextram partem assi uxerit, ii citra notam ex morbo relictam supersunt, periculum tamen est ne mox bus familiaris reddatur ot simul increscat, nisi accomm data curatio adhibeatur. Pueris igitur ista aut liis px0Xim' Contingunt, grandiores vero natu cum su pervenerit, neqUe in texsicit, neque contorquet. Nam et venae amplam habζux

829쪽

ες δε τα δεξια μαλλον καταρρεει ες τα αριστερα, ὁτι αἶφλεβες εἰσὶ κοιλοτεραι καὶ πλείονες ξ ἐν τοῖσιν Ωριστεροισιν. απυ ταρ T0υ ηπατυς τείνουσι καὶ απυ του σπιυγος. 482J επι- cavitatem et sanguine calido resertae sunt, ideoque neque superare pituita potest, neque sanguinem refrigeratum Cogere, sed ipsa superatur et celeriter sanguini permiscetur,

hQeque modo venae aerem suscipiunt, et intelligentia permanet, et propter virium robur signa prius commemorata minus prehendunt. Valde senes autem cum supervenerit

hic morbus, ideo intorficit aut parte aliqua resoIutos reddit, quod Venae jam vacuae redditae paucum sanguinem tenuem et aquosum continent. Siquidem igitur copiosa fluxio sue xit et hiems instet, interficit. Su cando enim spirationem intercipit et sanguinem congelat, si in utramque partem desuXio contingat, sin vero in alteram partem tantum, PaΓte quadam sideratum reddit. Neque enim sanguis tenuis cum sit, frigidus et paucus, pituitam superare potest, sed superatu3 ipse congotatur, ut proinde partes illae in quibus co xuptus sanguis fuerit, ad motionem impotentes evadant. In partem autem dextram magis quam in sinistram defluxiost, quia venae ampliores sunt et plures quam in sinistris, ς in de jecore ot liene tendant. Pueris autem minime

830쪽

καὶ ὁ ἐγκεφαῖος ξυνεστρὶ καὶ τὸ αἶρια εστρὶ καὶ Ουτως υπεκρίθη καὶ επικατερρυη τ0 φλενα. τοῖσι μεν παιδίοισιν α

ται αἶ πρ0φασιες τῆς ἐπιλ)ψιος εἰσὶ τρὶν an ν, τοῖσι δε defluxio sit et eliquatur, quibus sane sive ex sole, sive

ex igne caput concaluerit, sive etiam derepente cerebrum inhorruerit, tum etiam pituita excernetur. Colli 'quescit si quidem calore et cerebri dissusione, frigore auriem et concretione excernitur, sicque defluxio sit. Et haeo quidem quibusdam causa est, quibusdam etiam cum post aquilonares Ventos auster mutationem fecerit, concretum

ac debile cerebrum derepente solvitur et laxatur, itant pituita exundet, sicque dolluxionem saciat. insuper etiam defluit, si obscurus aliquis metus contingat, si V0ολ ferante quidem aliquo terreatur, aut etiam cum plorat, si spiritum quidem cito recipere nequeat, qualia frequen ter pueris contingunt. Ex quibus sane totum corpus in horrescit, Vox aegrum d tisicit os spiritum non attrahit, s*4 spiritus conquiescit et corobrum concrescit sanguisque si stitur, sicque pituita excernitur sit stesiuit. Ac pueris qμὲ dem hae per initia comitialis morbi causae sunt. Grandi'