Magni Hippocratis Opera omnia (tomus I)

831쪽

φυσι0ς καὶ πλυχμυsεῖ sau του φλ ματος, ω τε τυυς μεν xibus, autem natu hiems maxime est insensa. Cum enim ad multum ignem caput et cerebrum concalefecerit, deinde ex frigore rigore correpsus fueris, et ex frigore ad locum tepidum accesserit, et juxta ignem sederit, lioc idem etiam patitur. Atque hoc morbo, vo Iut ante est commemoratum, adlὶunc modum corvi pitu P. Multum autem periclitatur, ne idem per ver patiatur, si caput ad solem exponatur, per

aestatem veso minime, cum tunc Tepentinae mutationes non contingant. Cum vero vigesimum annum praeterierit, non

Rmplius preliendit hic morbus, aut certe paucos aut nul Ium, nisi lueritas fuerit familiaris. Venae enim sanguine resertae sunt, et cerebrum compactum est et rigidum, ita ut non defluat in venas. Quod si defluxerit, sanguinem copiosum et calidum minime superat. In quo Vero Una a puero increvit et adolevit, is per Ventorum mutationes id pati consuevit et plerumque lioc morbo corripi, praecipueque nustrali temporis conditione dissicilis ejus liberalio contingit. Cerebrum enim humidius quam pro natura existit et pituita

832쪽

φλεγματος καὶ τηκεται. τυ δε αποτηκομενον υδωρ γίνεται. καὶ πε9ιεχει τὸν ε; κεφαλ0ν εκτος καὶ περικλυ ι. καὶ διατ0υr0 πυκν0τευον ἐπίληπτοι γίνονται καὶ ὐαον. διo δὴ πουλυχ90νιος ἡ νουσος, υτι τυ επιρρε0ν λεπτον εστιν υπὸ πολυ- πὶ θέης. καὶ ευθυς κρατεεται amo του αἶματος καὶ διαθερ- μαἐrεται. oκ0G0ι δε ηδrὶ εἴαδες εἰσὶ τλῆ νο-60, 7rρπινωσκουσιν oκοταν μέλλωσι λλγψεσθαι καὶ Πυγουσι ἐκ των ανθρω- exundat, ita ut crebriores desiuxiones contingant, neque amplius seri possit ut pituita excornatur, Deque Ut cerebrum Te- siccetur, sed irriguum et humidum esse nocesse est. Id ipsum

autem praecipue eX ovibus hoc morbo correptis quis cog-NOScere queat, ac praesertim capris, quae frequentissime hoc morbo prehenduntur. Harum si caput secueris, cerebrum humidum et sudore redundans et male olens deprehendes,eX quo Cexte cognosces morbum, non deum corpus in se stare. Sic otiam in homino se res habet. Cum enim inveteraverit morbus, amplius curari non potest. Cerebrum enim a pi'tuita eroditur et colliquescit. Quod colliquatum est in aquam Vertitur, foris cerebrum ambit et circumcirca alluit. ideoque frequentius et sacilius hoc morbo corripiun tu P. Diuturnus Vero ob id morbus est, quoniam quod sis fluit prae copia tenuo est, et statim a sanguine superatur Mincalescit. Quibus vero morbus j a in in consuetudinem Ve nit, ii se correptum iri praesentiunt, et hominum con

833쪽

καὶ τὸ δολερον τε καὶ το νεφωδες εκκρίνει καὶ λαμπρ0τερον καὶ διαφανες π0ιεει. κατα δε τυν αυτὸν τροπον καὶ τἄλλα

παντα τα εκ τῆς θαλάσσης ἀρξάμενα καὶ των ἄλλων υδατων. spectum fugiunt, domumque, si prope sit, se conserunt, sin

minus, in solitudinem, quo quam paucissimi eos cadentes Videant, statimque se contegunt. Quod faciunt propter as sectionis verecundiam , non, ut plexique eXistimant, propter numinis metum. At vero pueri primum quidem propter insuetam novitatem, quocunque loco sors obtigerit, concidunt. Cum autem saepius prelhendantur, ubi praesenserint, Bd matres, aut alium quemvis maxime sibi notum propter assectionis timorem ac metum confugiunt. Neque enim, Quin pueri sint, vexocundiam adhuc sentiunt. In ventorum autem mutationibus lias ob causas morbo corripi censeo, ac praecipuo austrinis tempestatibus, deinde etiam borealibus, postea vero reliquis etiam flantibus Ventis, eX iisque qui sunt valentissimi et int6r se tum situ tum viribus maximo Rdvers. Aquilo si quidem aera cogit, turbulentum ac nu-hilosi ura lacernit, limpidum et lucidum reddit. Ad eundem Vero modiam rεliqui etiam omnes venti ex mari et aliis

834쪽

ἐόντος καὶ ξυνεστηκυιος, υλλα τῶ χρονον διαλυει. to δ' tibiὸ τουτο καὶ τὴν γῆν εργα ται καὶ τλον θαλασσαν καὶ τοιήποταμους καὶ τας κρηνας καὶ τα φρεατα καὶ Ooα φυε- ται καὶ εν Οἶσιν υ ρὐν ενεστιν. εστι δε ἐν παντὶ, ἐν με τω πλευν, ἐν δε et ii ελασσ0ν. απαντα δε ταυτα αἰοθανεται του πνευματ0ς T0υτου. καὶ εκ τε λαuπεων δνοφερωδεα γίνεται, εκ τε ψυχ0ῶν θερμα, καὶ εκ ὶρων νοτώδεα 0κόοα τε ἐν οἰκημασι κεραροα κατα r/ῆς ἐστι μετα οἰνου ἡ αλλου τιτόρ Urs0υ, παντα ταυτα αἰοθανεται του νότου καὶ διαλλύσσειν τὴν μ09φrὶν εἰς ετερ0ν εἰδ0ς. z0ν δε ηλιον καὶ την σελλὶτην καὶ τα αστρα π0υλυ αμβλυν πότερα καθίστησι τρὶς φυσι0ς. 34 ob υτε Ουν καὶ τ0υτων Ουτω ιιπαλων ἐ0ντων καὶ ἰσχυρο aquis venientes. Ex omnibus enim alquo ox ipsis homini bus Ilumiditatem et caliginem expurgant, ideoque Vent0rum saluberrimus est aquilo. Huic autem contraria austeres cit. Primum siquidem concretum acra liquare et disefundere incipit, ex quo etiam non confestim vehemens est,

sed primo leviter spirat, cum aerem prius densum et eo actum statim superare non possit, quem tamen temporis spatio disIolvit. Idem etiam ipsum per terram essicit, per D stre=per flumina, per sontes et puteos, et ea quae ex terra naε cuntur, ac in quibus humidum inest. Id autem quavis in re, modo plus, modo minus inest. Haec vero omnia istiu Venti Vini sentiunt, et ex lucidis caliginosa, ex frigidis οβ Iida, exsiccis humida redduntur. Quae quo in domibus V. se sic tilia in terra sita sunt. vino aut alio quovis liquore Plen R=est omnia austrum sentiunt, formam quo aliam in speci*m transmutant. Solem autem ot lunam et sidera long'

quam sint nutura heb6tiora sucit. Cum igitur in haec ιδ

835쪽

ψαλον καὶ τας φλψμς χαλuρωτερας εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοι rit484J ξυνίστασθαι τὸ υγιηροτατον του ἐγκεφάλου, το δὲ νοσερωτατον καὶ υrρ0τατον Dκρινεσθαι καὶ περικλυ ν ἔξωθεν, καὶ ουτω τους καταρρυους ἐπιγινεσθαι ἐν τῆσι μεταβολῆσι

των πνευματων τουτων, ουτως η νουσος αυτ η γίνεται καὶ

θειοτερη χὶ ως αἱ ἄλλαι, εἰδέναι δὲ χρhi ανθρώπους, οτι ἐξ

ουδενος risu, αἷ ηδοναι γένονται καὶ αἶ ευφροσυναι καὶ γέ- λοπες καὶ παιδιαὶ ἡ ἐντευθεν, καὶ λυπαι καὶ ἀνίαι καὶ δυσφροσυναι καὶ κλαυθμοι. καὶ τ0υτρο φρονευμεν μαλιστα καὶ νοευμεν καὶ βλεπομεν καὶ ἀκουομεν καὶ γινώσκομεν τά τε οἰσχμα καὶ τα καλα καὶ τὰ κακα καὶ ἀγαθὰ καὶ ἡδέα και Gηδέα, τὰ μεν νομω διακρινοντες, τὰ δὲ τω συμφεροντι αμσθανομενοι. τιν δὲ τας ηδονάς καὶ τὰς ci διας τοῖσι καιροῖσι magna et valida tantum possit, corpusque sensu assiciat et

in liorum ventorum permutationibus transmutet, ab austris quidem cerebrum dissolvi et humescere venasque magis ela Σari necesse est, ab aquilonibus autem quod in Cerebro ma-Xime sanum est cogi, quod vero maxime morbosum est et humidum se corni, et foris circumcirca alluere, eaque Tatione defluxiones in horum ventorum mutationibus contingere. Sic morbus hic oritur et pullulat tum ab his quae Rdsunt tum ab his quae decedunt, nihiloque ejus curatio Rut cognitio roliquis est dissicilior , neque magis quam caeteri divinus est. Ac nosso homines convenit, non aliunde nubis voluptates, laetitias, risus et jocos, quam hinc contingere, itemque dolores, molestias, tristitias et ejulatus. ηRQque parte praecipue sapimus et intelligimus et Videmus ut audimus et turpia et honesta cognoscimuS malaque et h0RR, itemque quae jucunda sunt et injucunda partim qui dem consuetudine discernimus, partim vero utilitate perci Pimus. Hac etiam parte voluptates et molestias temporibus LMPPOCRATEs ToM. L Q q

836쪽

parte et insanimus et deliramus terroresque et metus par tim quidem noctu, partim etiam interdiu nos circumstant, insomniaque et errores intempestivi et curae non COΠVenientes indeque rerum praesentium ignoratio, desuetudo et imperilia nobis provenit. Atque liaec omnia eX cerebr0 nobis contingunt, cum minime sanum, sed natura cali' dius extitexit aut frigidius, aut humidius, aut siccius, aut aliam qΠandam praeter naturam et consuetudinem assectio nem senserit. Ac instinia quidoni nobis ab lium iditate contin gint. Cum enim natura humidius fuerit, agitari necesse est, atque ubi movetur assectio, neque visionem, neque auditionem conquiescere, sed aliud intopdum cet oro et audire necess' est, linguamque eadem quae singulis momentis videt et RV dit essari. Quoquo tompore cerobrum conquiescit, eo eti*mlὶ Omo sapit. Ac ccrebri corruptio ox pituita et bile Oxi ιμμUtrumque autem hoc modo dignoseos. Qui ex pituita qRh dem insaniunt, quieti sunt, ne quo vocis orantur neque tumui

837쪽

βος παρεστηκε μεχρις οπήλθ' πάλιν ἐπὶ τας φλεβας καὶ το

1ομενου του ἐγκεφuλου καὶ ξυνισταμενου παρά το εθος. του- Ψο δε λυ φλεγματος πάσχει. υπ αὐτου de του παθεος καὶ ἐπιληθεται. εκ νυκτων δε βορ καὶ κεκραγεν, 0κοταν ἐξαπι- Φης ὁ ἐγκεφαλος διαθερμαίνηται. τουτο δε παί485Jσχουσι οἷ χολωδεες. οἱ φλεγματωδεες δε ου δια 42 θερμαίνονται, επὴν δε το αἷμα ἐπελθ' πουλυ ἐπὶ τον ἐγκεφαλον καὶ ἐπιζων. ἔρχεται δε κατα τὰς φλεβας πολυ τὰς πρ0ειρηαενας. oκοταντυγχαν ' o ἄνθρωπος οoεων ἐνυπνιον φ ερον καὶ ἐν τινον ιν εν, ωσπερ ουν καὶ εἰ ἐγρηγ0ρει, τυτε μαλλον το προ μωπον φλογια. καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ερευθονται , 0κ0ταν φοβηται tuantur, qu vero ex bile, clamosi et maligni et minime quieti, semper aliquid intempestivum faciunt. Ex his igitur causis

continuo insaniunt. Quod si terrores et metus adsunt, ea cerebri transmutations contingit, quod sit, dum bile cerebrum incalescit, ubi per venus sanguinem deserentes in Ce .rebrum ex corporo impetu delata fuerit. Metus autem cir-Lumstat, donoo rursus in venas et corpus redierit; deinde sedatur. In tempestivo autom tristatur et angitur, dum ce-x'brum perfrigoseit sit practor consuetudinem cogitur. Idv'ro et ex pituita contingit, ex eaque assectione obliviosus 'VRdit. At ubi corobrum derepente percalesCit, nocte 'i'mat et vociforatur, idquo biliosis contingit, minime Voro pituitosis, cum hi non porcalefiant, postquam copiosus sangui. cerebrum invaserit, in eoque ebullierit. Is autem muru R. subit per venas praedictas. Cum sorte coritingit ut quish0rrendum insomnium videat et in metu sit, non secus ''xte ac si vigilaret, tunc magis facies exardeScit cum T h0xe, et oculi rubescunt, cum timuerit, mensque aliquod

838쪽

φρονη Πν αυτω ὁ αχὶρ παρεχεται. οἱ δε ὀφθαλμοὶ καὶ ib ob ατα καὶ si rLDσσα καὶ αἱ χειρες καὶ ob ποδες οἷα αν ὁ

malum perpetrare cogitat, sicque ei etiam per somnum con tingit. Ac ubi experrectus suerit ot ad se redierit, sanguisque rursus in venas commemoratas dispersus suerit, cessat In haec ipsa plurimam vim hominis cerebrum habere e bstimo. Hoc enim si sanum esse contigerit, nobis quae ab aer' sunt indicat. Prudentiam vero ei aor subministrat. Oculi autem, aures, lingua, manus et pedes, ea quae cerebrum cognoscit administrant. Quantum enim aere communisstriti tantum universo corpori prudentias,accedit. Intelligenti stautem CeTebrum internuncius est. Cum enim quis ad se

spiritum attraxerit, primo in cerebrum desertur, itaque in xeliquum corpus aer dispergitur, in cerebro suum relinquen)Vigorem et quicquid habuit prudontiac et mentis. Quod si primum ad corpus deveniret, posteaque ad cerebrum, x' licto in carnibus et vonis indicio, in cerebrum calidus δῆ buD et minime sincerus, sed carnium et sanguinis hum0x

P exmixta. subiret, proindeque neque amplius exacto Pμημ'

839쪽

esset. Quocirca cerebrum intelligentiae indicem et nuncium esse censeo. At septum transversum, φρενες Graecis dictum, temere ac fortuito sor titum nomen videtur, et eX instituto, non re vera, neque a natura. Neque sane Video quamnam vim ad prudentiam et intelligentiam septum trans-Versum habeat, praetorquam si quis ex insperato nimiogstudio aut tristitia assectus fuerit, salit et anxietatem praei'nuitate exhibet, ot quod in corpore Vehementer distenditur, neque ventriculum habet in quem bonum vel in alum illapsum suscipiat, sod ab eorum utroque proptex nativam imbecillitatem perturbatur. Siquidem nihilo pejus quam ς etera quae in corpore insunt sentit, sed frustra hoc. nomen et causavi habet, non secus au quae cordi annexae sunt aures appellatae, cum nihil ad auditionem conserant. Quidam autem nos corde sapere dicunt, quodque ipsum tristitiam et curam sentit. . Verum non ita se res habet, sed Lontrahitur quidem velut septum transVersum, atque etiam magis easdem ob causas. Ex toto enim corpore ad ipsum venae

840쪽

runci καὶ θανατωδέστατα καὶ δυσκριτοπατα τοῖσι απειροισα

αυτη δε η τουσος η Ieρχὶ καὶε0μενη ἐκ των αὐτων προφωσίων γίνεται αή ων καὶ αἱ λοιπαὶ απο τόον προσι0ντων καὶἀπιοντιον, οἷον ψυἴι0ς, hλί0υ i πνευματων μεταβαλλομένων lτε καὶ μvδέποτε ατρε ζόντων. ταυτα δ' εστι θεῖα, αστε μηδεν διακρινοντα το νουσημα δ'ειότερον τό0ν λοιπων του- tendunt illicque clauduntur, ut sentiat cum quis dolore aut molesto aliquo sensu contrahitur. Cum enim molestiam sen- ut corpus, inhorrescere et distendi chcesse est, idemque com tingere si quis summo gaudio assiciatur. Quam ob rem cor Praeoipue et septum transversum sentiunt, neutrum tamen pxudentiae jus habet, sed horum omnium cerebrum auctor est. Quemadmodum igitur ex omnibus quae in corpore in sunt cerebrum primum intelligentiam ad aerem percipit, ita si quae vehementior mutatio per anni tempora in Rex'

contingat, ipsum etiam in aere sibi dissentit. Hanc enim ob causam primum sentit coxebrum, quia in ipsum, ut cen seo, graVissimi, maximi praecipuequo lothales morbi inci dunt, quique apud inexpertos dissicillimum habent judicium. Uid Vexo morbus qui sacer appellatur ex iisdem causiε ς quibus otiam reliqui originem trahit, ex his nempe qVδ'

accedunt et decedunt, velut frigoro, solo, ventis et muttionibus nunquam conquiescentibus. Atquo haec diViημsunt, ut nihil opus sit existi muro hunc morbum reliqui. di