장음표시 사용
41쪽
Dhuc inuentionis Elenchi generales Ipeciales sunt expositi: cquuntur Elenchi dispositionis: ac pri mum enuciationis ad cuius partes pertinent elenchi singulorum argumentOrum:cxiis enim conficitur nuncia AO.
Cum uero falsis enunciatio pro uera probatur fit hic elenchus sola negatione simplici refellendus. De Elancio nunciationis of rmatae es negatae C. p. LELenchus hic est cum assirmatio pro negatione aut contia sumitur. Huius exempla notiora sunt in omnibus linguis' artibus: quam ueritas aut patitur aut post uiat. De Elencho emunciationis generalis seciatis Cap. ILCommunis propositio generaliter aut specialiter in telligitur, licet signum generalis aut specialis intellectus nullum sit: Ut, omnes omnium artium regulae generaliter intelliguntur quamuis generalis significationis nota in his nulla sit. Dialectica cn uirtus bene disi ercndi de omni dialecticam tolligitur non de Platonis aut Aristote iis dialectica satiando autem commune nomen specialiter accipiendum sit, usus loquendi synecdoche tropus rhetolicus docebit: cum genus nempe prosipecie sumetur: Vt,sine dubio perdidimus homine magnificeci uicimus. Generali nomine Cicero Catilinam significauit Attamen
42쪽
quia commiliae nometa nec generali nec speciali nota ad dita, possit interdum ab alio cncraliter, ab alio specialiter accipi: diligenter cauendes miritne αδοριπια decipiat. De Elencho coimrnoti positae nunciatio
VI enchus in enuciatione coptilata Vix accidit, ad Uius. ueritatem part Immeritas, sufficit: at indisiuctae conexa nequaquam sussicit: quare lac tape Elenchus committit uidelicet quado in diuueta non sunt partes uere op positae Inconnexa non sit necessaria partium connexio. Ad disiunctae ita pinunctationis cautione illa in definiendis oppositis notata, huc sunt adserenda: ut oppositio sit Giusdem 5 unius, non nominis,sed rei secundum idem: ad idem: eodem modo: S eodem tempore. Socrates disserit:
Non est oppositio quia non es eiusdem. Ad coniim-enunciationis Elenchu uitanda perpendenda simi ea: quae stilat in argumentis consentaneis a Ramo proposita: Ut, illud comici Pamphile si id facis hodie postremumi ne uides. Hanc propositionem, cum no sit partium neceLsaria connexio,non ausim eram praedicare. De Paralogissios Logismis implicis.
FLenchus syllogismi paralogiis' sprie dictus si ex di
spolus Onis ignoratia: cum per syllogistrati falsa st deceptio ordinis igitur in generibus magna cautio' pro Uisio elle debuerit hinc enim paralogismi causi e sim in omnibus syllogismorum genetibus.
In syllogisinis simplicibusti communibus dus sinat fal
43쪽
laciae comm es. Oponet enim in omnibus categoricum quendam inesse terminum: S uniuersaliter inesse. Nam ex omnibus specialibus aut negatis nullus communis syllogismus in ullasgura simplici concluditur. IV V in equus est rationalis 2 culta homo erit equine P ullus igitur homo in rationalis. Est ασυαδιτον quia propositiones ambae negantur:&medium nusquam est categoricum . Idem est in reliquis FiguriS. liquod animales irrationale liquis homo in animal i quis igitur homo est irrationalis. Est ασυλλογισον . quia medium nusquam est catholicum. Idem p in reliquis, figuris accidit Alci hae omnium spe- cicru comunes Fallacis sunt: singularum propriae sunt ussequuntur.In contracto syllogismo Rami, nullus est syllogiinius assumtione negata Ut,
Omne anfanat entit liquod arimal non es homo: liquis igitur homo nonsentit.
In prima specie syllogismi explicati ex omnibus assr
matis aut propositione ipeciali concluditur ασυ λογιτως. si vo ratione utitur,melius est,quam quod ratione non utitur: hilautem mundo melius: Ratione igitur mundus utitur.
Sophismaec Elenchus est in syllogismo Ipter partes omnes affirmatas: asilinitio enim affirmata est octiale hac, mundus est optimUS.
44쪽
Σ RA MEA INSTITUTIOmo non amisi i habes
Cornua non amisisti Cornua igitur habes. In pio positione lituum estniam si sit uni uersalis salsa esst: si specialis act/αό ν ιτον facit. Valet cium hanc, Cornua habet, quisquis camon anaisit.
In secunda specie syllogismi explicati, nullus si syllogi sinus e propositione speciali uel assumtione negata. Aliquo animales equus
Omnis homo es ani se Homo igitur est equus. Fallacialite propontione speciali . In sequenti uero eraemplo ex asstinatione negata. Omnis homo si animan sim equus est homo Nullus igitur equus est animal.
De Paralogismo connexionas Cap. VICOnnexis quibusdam syllogismis, quamuis non congruentibus ad constantiam speciem c do 'trinae, multum tamen utimur. Utile est igitur admonere, inconstantes eas coclusiones csse, quales sunt in utroq; modo. Primus igitur modus cst ασυMογιτος cum tollitur antecedens ut tollatur consequens. Terentius in Adelphis:
Placet tibi zrifum Mitio 'Mi. nons queam
Mutare nunc cum non queo,aequo animo fero.
Qtiam uis autem falsa non sint omnia huius generis exempla: sdem tamen uestigiis falsium effici conciudici potest quale negliguntur in Dialectica huius cneris exein pla. Proprium enim syllogismi est, certam dispositionem nunquan fallantem praescriberes ut antecedentibus positiS.
45쪽
DE INSIDIOSIS SIMULAT. 29positis consequentia necessario concedenda sint . Uitthim
autem hoc exemplo concluditur. Si arbor quin esset,et tueret: Sed arbor quin non se: 2 con igitur arbor visit. Propositio assumtioci verssunt: complexio aute salsa. Rarum est uitium connexi ex cossequentis assii natione: incidit tam cia aliquando. Ouid. . Metamorphoseos a
si remsi cura deum tum certa indicat ira IN precorserpens in longamporrigat aluum. Dixit se utierpens in longam tenditur Auum. Ratiocinatio igitur Ouidii sic habet: Seci, fatuerunt vindicare Cadmumflatserpens Sed fiserpens: Ergo Hypatuerunt vindicare. Fallax autem in ista conclusio:dicenim: Si arbor quin esse viveret: Sed fuit arbor: Ergo equies. Ueris partibus:complexio falsa efficitur. De Paralogismo disiunctionis. g. VILNIs partes omnes distinctionis affirmentur secundus modus distinctus fallax erit.
opoterunt,aut uum non poterit: Se in non poterit Ergo Vononpoterunt. ασυ λογις pist. Sic etiam in negantia copulationis est συλλογιτο. M tollatur ut retineas.
46쪽
Se non est equus: Ergo est leo.
τερον posterius prius persequantur, υσεῖουγίων sum mam methodi dogmati cs Oodidascalics fallaciam faciunt: qus cognitionem ei iudicium longioris disputatio nis impediat oc fallat In hac uersatur imprimis petitio quo stionis cum progrediatur ab obscurioribus explicatio. Uitium etiam Z-ερολόγιαρ r ximum est cum procedatura specialibus ad generalia nim enim necesse crit α δολεχίαο κ τρωτολογία incidere.Necesse enim est, autum Mersalia prius dicere aut idem saepius dicere. In eodem υς ρολογiας uitio est, partes non eodem ordine Persequi,quo proposueris obcst enim perspicuitati plurimum, cilius tam e caussia ordo θ dispositio laudatur: in duitium Cicero pro Deiotaro incidit. Reliqua pars ait,accusationis duplex fuit: una rege inspeculis semper fuisse,
cum a te animo esset alieno altera exercitum eum contra te magnum comparasse.De exercitu dicam breuiter ut cetera.Hic partem posteriorem priore loco exequitur.
Sic taci summatim, quae Ramus de generalibus Sospecialibus sophistaru insidiis c fallaciis habet,sunt collecta. DISCE-
47쪽
tionibus, ad quatuor catholicas de materiac forma artIum leges, coamnode referriposse,
nibus nec stria aut uti ta uisa sinit reliquis est ut fidem fuci omnes t. m Aristotelis quam Petri Ramisimulationes, me crimiane,posse, ad quatuor illas de materiae: forma artium leges,reduci. Facto itus initio ab Aristotele, probabilibus, meo iudicio si quid ego iudico rationibus is qui conabor,omnes in genere insidio assimulationes ab Aristotele e institutdsi obstruata contra leges bonis artibus praefinitas peccare. De hinc inibis sophistarum quinque ordine in manu scintis, contra quam legem speciatim e maxime quilibet eor iugnet expromum i is non aliunde sed ex ipso Aristotela adductis exemplis testatum faciam. Atque haec meae disceptationis pars prima erit. Altera pars itidem Rami ordine Ra- meos Elenchos ad nostres leges reducet: exempliss inibi repertis i ustrabit: si tandem conspicuum fater pertum nihil esse harum institutiona in alterutro no rorum philosophorum, quod quatuor legum imperio nos deditum: er mandara stet. Quae ut eb elicius C facilius lector benevolus sequatur, monitin eum velim,identidem ad praecedentem utriusq; autoris in titutionem
esse respiciendum indidem ,quae breuitatis caussabunt omissa, petenda.
Nulla siquidem hic dicendu repeti ex καF4λά πρῶτον uetat. Omnia uno loco coniungi Meihodi
48쪽
cus Cap. LVM adtrersario fallacias machinantur A sirimunt sopstistae oc insidiatores, quinq; potissima proposita ex Aristotelis obseruatione habent:
quorum etiam euitandorum ipse rationes a tis copiose persecutus est. Ego ad tanti philo sephi imitationem si magnis componere parua licebit minori cum molestia eos emigiendi 8c eludendi uiamon strabo prius tamen hoc iacto fundamento,omnes istos nes contra leges axiomatum necessariorum, quae etia sunthonarum artici leges,peccatae uitia censendos 5c haben dos Neminem existimo esse uel destinctorie in Aristoteleuersatum, qui non ex multis locis cognouerit omne axio ma necessarium debere esse in tam/τος, Γαθ' cum carriamuzPωοον, de omni, per se,uniuersaliter primum .id cum obturatis auribus sophistar tanquam Syrenarum cantri praetereant falsa, aliena,impropria reponenteS,quemcunq3 tandem suorcina finium in animo habeant contra aXiomatum
praeci ictas leges labuntur. In ijs autem quae sibi propositie GInt nihilicrum, homogcncum, proprie dictum astrui adserri non est hic locus confirmare singulatim enim de iis insequentibus erit disceptandum. Nunc satis erat monuisse sophistarum quinq; fines cum necessari axiomatis conchtionibus di legibus, ignare. Cap. III enchum primum sophistarum nem dmisit Aristoteles in Elenchos speciales circa dictionem: extra dictionem.
49쪽
chos diuido ratione effectorum, in Liciachos qui peccant aut contra Veritatem, aut iusticiam, aut prudentia: cu Ulla haruspecieru sit, quam in aliqua istaru egu trium aut fortassis in pliues una peccare,non sim demonstratu Ais. p. II LA VI enchus Homonymiae peccat contra lege 'πα Qv c. Responde itaque ad exemplum Aristotelicum:
oportet non accipi generaliter in propositione aut assium-tione: qua re adueiarius sucum fecit sic id accipies inde concludens ac si s arbus ciuillet positum. Non enim omne quod facere oportet bonum esti cum saepe mala facere oporteat. tiare propositio peccat in legem, et mes ρ. I Ut Homonymia propter unius uocabuli mi, guitatem,perlegem σπιαι γος reprehensionem subibat:sic amhiguitas uerborum coniunctiorum Morationis eandem poena sustinebit. aliis enim confirmare praeses me γρο πανωρ ec simplici ter dictum modo uis urit Lud ipsem videt' cum simpliciter A uniuersialiter acceptum, tam de colum na uisa accipi potest, quam de homine columnam uiden te Etenim Ludipsum non magis accusativi quam nominatiui casus expiscare licet. III 5 IV. Compositio Sc Diuisio cum propter ambiguitatem in loquendo Elenchos pariant codem remedio quo Amphiboliae Elenchus resoluuntur' Urantur. Compositionis exemplum est posse non scribentem scri here Qtiodsi 3Πασικυγρ aliqui acceperit omnino ct quo-tiis modo ucrum esse, longe ascopo aberrat Neutiquam enim cuna ueritate prius id consonum erit, ut qui non scri hat hoc tem poris uestigio, eodem tamen scribat qua con tiadictoriorum pugna suerit mitigata di in amicitiam im F mutata.
50쪽
mutata. tiare uide sis ite hocinetomimidictum existimes: sunt etaim diuersa hic teporis momenta perpendenda pOstea nihil erit quo offendouis. Diuisionis exemplum est: atlinquaginta uirum centum liquit diuus Achilles Id αναοὐρec sine omni discrimine locutionis uerum esse quicunt concessierit: necesse habet Una concedere, non magis Velitati co sentaneum esse, Achillem centumuiris liquisse quinquaginta,quam e quinquaginta liquisse centum.
Qtiod rerum natura reclamante proserri extra contrOUer
stam est Tutius itaque cnunciatur carmen hoc non esse Detet ono γὰρ oc quacunc loquendi Ormula prolatum, uerum: sed uirgula, post quinquaginta, posita, ut significet Achillam e centum uiris liqui me quinquaginta. . V. Accentus Elciachus Homonymis tam similis est, si lctiam eodem quo Homonymia remedio dissipetur.Si itaque in diiscretera accipias in Geplo ab Homero desumto
nuc haec nuc illa interpretatio conueniet uidebitur 'uic Homerum dixisse nullam partem piceae arboris corris piimbre: illi uero aliquam partem pice e arbori S compilii escere. Qtiod cum dolum faciat, non potest carmen HO- meri cum αι ἡρ intelligi sed specialiter, in Ua sentcntiauerum est nullam partem piceae arboris imbre computrescere legendum iit; quod negationem sigilificat,
VI. Elenchus Figurae dictionis refertur ad legem Γαί'Hjω . Nam cum res diuersae codem dicendi genere ac sorma propter similitudinem aliquam efferantur: licendi hcc forma, intina re homogenea, in altera heterogenea erit:
nec quod per similitudinem uerum est, confestim simpliciter ei tibica uerum crit.Absurde ita , dicitur, 'in re significat actionem, ii od aliquando simile aliquid aut idem significet: cuni aedificare.Hic nim homogenia iisdam est: illic