장음표시 사용
141쪽
rum quae illis temporibus gestae fuerunt, non possum non vehemcntcr succensere quibus idam, qui ignari omnium quaedam tunc dic triatque etiam scripta Philippi Melanchthonis nunc contra ipsum colligunt atque prose. runt. Quo tamen nihil fere aliud consequuntur, qUam Vt inhumani vel potius impii odii sui nefariam accrbitalcm patefaciant. Vt in mari procellis ventorum commoto fluctus multiplicantur, sic inceptiones inusitatorum augescebant. Et de dogmatibus disputatio nes quorundam erant alicubi horridiores, &consilia animosa atque festinata actiones pPraecipites. Neque quod Medici praecipiunt, cauebatur , ne indigesta adhuc atque cruda agitarentur impcllendo. Quae animaduer.
1ens oc perpendens Philippus Melanchthon
non poterat non pietatis prudentis attentio. ne metuere, quorsiim illa euasura essent.I taoque si quid suscipi moueriss cognouisset tu hulente aut saltem audacter, Valde perturba'hatur, autoribusq; irasci & aduersari illis solebat. Non rem interdum improbanS, sed intempestiuam aut praeposteram ratio. nem repraehendens, corum praesertim qui alacritate quadam nimia delinquerent, & ex. ultando laborciatur, ec viam nondum tritam ingrediendo nonnusquam aberrarent. Cum
. ipse non modo veritatis sed simplicis huius
142쪽
θc purae essset amator, ec quicquid abhorrereta doctrinae directa 5c plana Vcluti via, reccoderetq; a proprietate disertae Sc perspicuartam expositionis quam explicationis, id in gnopere fugeret. Fontem autem doctrinae integrae δέ sincerae in Ecclcsia, unde ea hauriretur uniuersa, praeter facraS literas nullum aperiendum admittendunal cum oc sciret e cinprimis defenderet , Doctrinam nihilomianus quasi deduci, ut liquido flumine ec sine ambagibus manaret, per consentientem ano liquitatis piae ait religiosae explanationem tanquam alueum debere statuebat. Cum igitur intempestiuar vel etiam importunae nouitatis quasi eruptiones, quae notiorum quoque certaminum ec distractionum malois rum causae essent, neutiquam illi placerent, tum foederibus deuinctas coniunctiones ecarmorum communitatem implicari in nego. tium religionis ec specie mirificum, ec reipsa periculosum esse intelligens, curis grauissiae misee maxima solicitudine assiciebatur de talium consiliorum atque astionum euentu. Non autem temporibus, personis, occasionibus, ipsisque adeo negotiis atque rebus perspectis, distinetis, exploratis, omnia quae diocuntur confusa atque obscura esse necesse
est. Qualia sunt partim obtrectantia bonista maledica, partim scurrilia atq3 nugatoria,
143쪽
partim ctiam calumniosa Sc mendaci js rcfer. ra scripta quorundam, quae his temporibus euolant tanquam monedulae aut sturni ocmagno numero re stridore ingrato , , si quid adhuc reliquum cst boni, illud carpenis do perimunt, Zc omiacm spem fructuosorum tractatuum praecidunt. Qui nisi repriman. tur aut fugentur, quid futurum tandem esse existimandum sit, non libet dicere, itaq; hoc ipsum relinquo unichiiq; cogitandum, oc ad
PerteXendam narrationem redeo. Hoc etis
iam anno IllustrisisPrinceps Philippus Lanclgrafius Hassiae pio consilio re studio laudaishilip crfecit, ut Marpurgi conuenirent priomarii doctores Ecclesiarum Saxonicarum ScHclueticarum oc suarum. In quorum numeo ro Philippus quoq3 Melanchthon fuit. Et est in illo congressu de capitibus praecipuis do.
ctrinae Ecclesiasticae tractatum, ac de plar. visci' quidem plane consensum, de nullo auorem tunc sane iracunde litigatum, aut in Conistrouersia alienatis odio animis discessum. Celebrauit nominatim compellando eos qui tunc conuenerunt elegante epigrammate Euricius Cordus postea inter alia edito Erant autem omnino ante oculos 5c inter manus multae 8c magnae difficultates illo icinupore, oc aerumnosa Rcspub. 8c Ecclesia anflicta. Nam ec bellorum undique furor inaflammas
144쪽
MELANCHTHONI s. r a rsaminabatur, S de Rcligione crescebant discordiar, Sc multa loca fame pellcntia
erant insesta. Quae de aliorum narrationiis hus poterunt ab iis, qui per aetatem non mea minerunt, cognosci. Cum autem Turciacus exercitus , qui ad oppugnationem usi urbis Austriacae Viennae processerat, Virtuis
te praesidii, cui praefectus esset Illustrissimusta fortissimus Princeps Philippus Ruperti F. Philippi nepos, Palatinus, de conatu respe potiendae urbis depulsus, in qua capienis
da omnes vires opeSP suas fuerat expertus:
Hic igitur cum finde vastata Pannonia dis cessisset, ut nihil amplius eo quidem temopore esset Germaniae ab illo periculi: Et iam antea tentatis omnibus Sc fortuna undi aduersante , Franciscus uex Gallorum quamuis duris conditionibus pacem cum Imperatore Carolo fecisset re inter hos potentissimos Christiani nominis Principes reis conciliata gratia videretur: Ita igitur tanadem primum in Italiam ad Pontificem Ro manum veniendum 8c inde in Germaniam
progrediendum Carolus statuit, si quo modo praesens quod operae precium csset cmceis, re , 5c laboranti Reipublicae conturbata PEcclesiae opem ferre posmet. In qua parte occonsilia ipsius reicta & vcras rationes fuisse multa vel plurima potius sunt argumento.
145쪽
Sed obstitit nimirum Caroli egregio proposito & eximiae voluntati, impediviti progressionem ad salutem oc dignitatem Reip.
in fatalis mutationis articulo, cum homio mim pertinacia re effrenata speculi licentia, tum tantae iampridem factae labes, & 1es usisque adeo vel conuulsae vel certe inclinatae, ut tanquam ruinosum aedificium sarciendo
tegendo i instaurari non possent, sed siue neglectas concidere illas, seu demoliendo taextruendo denuo restitui in pristinum locum oporteret. In quo quidem quanto morast diuturnior, tanto vel grauior 8c horribi, lior ruina, vel demolitio Sc reaedificatio I horiosior atque molastior est futura. Verum illa tum spe eoque animo in Germaniam venire voluisse Carolum Imp. cur dubitare aliquis velit, caussam non reperio. Indioctus igitur conuentus fuit qui ageretur Au-0ustae Vindelicorum anno Christi M. D. x XX.
Quo tandem Carolus accessit Idib. Iunij, cum illic ordines Imperii iamdudum piaesto essent, inliis primus Illustrisse. 8c opt. Prinis
ceps Iohannes Dux Saxonum 5c Septemvir, qui re ante Sc modo honoris causa nomina, tus, similitor ut deinceps nominetur, narra tionis series 8c res seret. In huius comitatu
inter Theologos fuit Philippus Melanchisthon. Acta res sic est, ut plerique suspica.
146쪽
MELANCHTHONI s. retarentur, promissa quaedam Pontifici Romais no ut fierent, operam dari. Itaq, vehemenister obiurgatis illis, qui tanquam desertores veteris religionis pene seditionis insimula, halitur, oc varia aggressione eorum animis tentatis, Quod inter hos etiam ipsos quaris clam adhuc controuersia essent, iussi sunt omisDes scriptis sententiam suam demonstrare Tum informata quaedam summa fuit doctriis noe uniuersiae quam profitebantur Sc seque hantur Ecclesiae Saxonicae Sc cum his coniscordantes. De qua pos: diligentissimam considerationem compositum est scriptum compraehendens capitibus aliquot cxposiatam oc explicatam doctrinam illam uniueris Lam, opera studio P dc cura atq; immenso lata hore Philippi Melanchthonis. Quo scripto contentionibus disputationum agitatae quaerastio nes variar, cum ordine disipositae tum asisertione simplice re aperta illustratae definiistaei sunt. Vt ab hoc tempore certa Sc expliis cata ratio doctrinae coelestis veritatis uno scripto exposita coeperit extare. Quia autem de hac consenticiatibus Principibus oc illo,rum consortibus suo nomine commemorari placuerat, quid verum es e persuasum haherent , Eu in quibus tuendis defendendis perseuerandum est statuerent, Confessionis titulo scriptum illud Carolo Imperatori fuit oblo
147쪽
oblatum. Maluerat hoc Philippus non Prin. cipum oc eis adiunctiorum nomine edi, sed docentium, qui Theologi vocantur. Nam& magis decere istos talia disserere, oc autooritatem illam potentiae quasi liberam reseris uari, utilius es. iudicabat. Sed obtineri id non potuit, quod aetionem illam splendidio,rciri fore subscriptis istis nominibus existiis maretur, Sc aliis quoque de causis, ut hoc sic
ret, Videretur melius. Propositae autem fuerant complures descriptiones, quaedam etiam admodum verbosae. Nam qui in causa
hac coniungebantur, ii iusserant suos quique Theologos aliquid conscribere. Quae legenoda cognoscendat erant Philippo. Qui non
ille quidem de eorum, quae afferebantur, VeGritate ambigebat, neque incerta multoq; misnus falsa defendi putabat: Sed quanquam e csacrarum literarum autoritate oc consensu religiose pietatis ab initio ea niti sciret, ne agendo tamen optima causa in tanta rerum Perturbatione hominum tam insolentia quam ferocia atq3 ctiam arrogantia, laedereo tur, neu qua in parte negligentia aut constidentia peccaretur, solicite oc anxie metueis
bat. Cumq; onus totum ipsi impositum csisset ξc ab eo sustineretur, cura laudatissima afficiebatur, ne quid committeretur, quo ec sua ad Dcum conscientia vulnerari, ec bona
148쪽
MELANCHTHONI s. Iasad homines violari existimatio, Sc Reipublicae pernicies incitari videretur. Ipse ego inter tales cogitationes non modo suspiranistem sed profundentem lacrimas conspexi, ocpietatis atque prudentiae cum iustissimas querelas, tum grauissimos sapientissimo'; sermones illius audiui. Haec quibusdam seis curioribus displiccbant, dc Martino Lutero indicata inflatius, quandam epistolam exis presserunt, qua increpari timiditatem Philippi, ut iactabant, ille non dubitaret. Eanas ad inuidiam ipsius circumtulerunt, cum maviqis laudationem illa quam vituperationem
Philippi contineat. Sed nescio quo pacto huius viri dicta & faeta omnia perpetuo, quasi signum quoddam, proposita fuerunt, ad quod dirigeret veluti sagittas calumniais
rum & obtre nationum Icuitatis improbitas. In arduis autem 5c non carentibus praesente discrimine negotiis circumspcetionem atque etiam timorem, qui culpat, Et nimirum imis probatur praeceptum Veteris poetae Graeci censentis: deliberationes saepe esse repete das, Iubentisi consultare bis ec ter perpenodentes ea, quae in mentem ipsis venerint, subole 'a memorabilis sententiae verissima ratione : Quod damnorum esse maximorum aurutores soleant praecipites, oc qui impetu quodam vehementiae efferantur. De quo nos
149쪽
quidem quasi dimicare disputando non vo,
lumus. Atque utinam scstinarione proteris uitatis nostra quoque aetate non confirmata
aliquoties es t praecepti illius contcnati aut refutati admonitio, vel non saltem deinceps accepto detrimento, quam praeclara haec resalutaris sit, intelligatur. Non grauabatur Philippus quoscunque accedere di de rebus illis tantis quid sentirent cognoscere. Non
etiam verebatur cum aduersariis colloqui Quae, cum fierent ab eo optimo animo ne que noCerent causae ac potius valde prodes,sent, non tamen cffugerunt criminationes eloiam amicorum, parum recte de his existimautium, vel ardore quodam cupiditatum suarum, Vel minus perspectae rei indiligente consideratione. Quinetiam si qua ad aliquos Philippus Melanchthon scripsisset liberius minust acerbe & accusatorie de hs negotiis,
quae tum disceptabantur, ea conquiri atque proferri ad inuidiam illius. Ac fuere ciriscumlatae literae ad Legatum Veiactum striis piae, quae in Senatu Veneths nec non Romae recitatae fuisse dicerentur. Sed omnia ista fortiter contemsit Philippus Melanchthon acquiescens in recta bonal conscientia, ecnequaquam inflectens consilia actionesi suisas ad aliorum sententiam ac voluntatem, sed
ad veritatem solam constantissime dirigens. num
150쪽
MELANCHTHONIS.' Vnum erat quod pene omnibus reclamanotibus ille non intermittebat suadere. non modo astipulatore sed etiam autore ipso Luisiero. Nimirum Episcopi si concederent Ii, hortatem re usum purae doctrinae coelestis veritatis, secundum expositionem confessioαnis editae, ne recusaretur atque denegaretur restitutio ordinariae potestatis seu adminiis
strationis suae quibusq; dioecesis. Quod qui.
dein quale esset, cum caeco, Ut dicitur, apparere deberet, tamen varie dc mirabiliter exis
agitatum fuit. Audiui ipse quosdam aliquando, quos oc morte sublatos, oc tali in men tione non putaui nominandos, sed eos auis diui cum me illi non prouidisssient, de hoc ipso capite potissimum accusantes Philippum 'inhumanissime, cum unus ex illis diceret: si esset ingente pecunia conductus a Romamnensi faetione, ut ipsorum statum tueretur, se non videre qua incliore alia ipsisq; utiliois re ratione caussam, quam ista, agere posset. Neque Philippum suae partis sed aduersariorum patronum habendum esse, Sc quidem praecipuum atque singularem. His sine verecundia proiiarebantur etiam re atrociorare magis contumeliosa quaedam , quorum magnopere postea poenituit puduit pleorosque. Philippus autem Melanchthon ic iocoram interdum hac de lenitate remissione