장음표시 사용
181쪽
138 VITA 'lat L Ippi fortasse pericula significata es e credi posse
vidcatur. Nam quo tempore propter pestio Ientiae contagionem Vult tenberga plaerique.
scholastici tam Magistri quam discipuli uris
hem relinquere decreuerant, paucis ante hois
rum discessiim diebus flamma de coelo decidit ante pedes Philippi Melanctimonis Sc templi tectum visa est lambere. Cum quidem
alias etiam significationes notasse eum conastet, quibus ab earum rerum quae secutae taeis
runt, molestia curis 3 oc periculis quoq; praemonitum se fuisse intellexerit & recordando saepe commemorarit. At* istae sere de Gai, lico itinere curae molestiari tunc exhibitae Philippo fuere. Nihilo autem minus ambire visus est deinde Rex Galliae societatem Sa, Nonicorum, S cum ipsius quoque legatis de capitibus controuersis Ecclesiasticae docti nae est disputatum. Sed Britanici magis assiis dui fuerunt in hac parte & cum Philippo inprimis libere collocuti. Inter quos Nicolai Heli eruditio & humanitas ab ipso lati dabatur. Ab his etiam est vel commoditate verborum persuasum Philippo, vel preo cando expressum, ut Regi Britaniae quasi discatum epistola praeposita librum ex suis vis
niun peculiari compellatione mitteret. Reis dierunt mox anno Christi M. D. XXXVI.
Vultienbergam Magistri doctrinae publicaeci dise
182쪽
MELANCHTHONI s. Isore discipuli, quos discessisse metu pestilentiae diximus. Et Philippus hypochondriacis do.
loribus est conflictatus, quos usu herbae chaomaeleontis mitigauit, re scimus efficacitatem illius remedi3 eum praedicasse. Dum autem cum Britanicis legatis acriter de capitibus doctrinae Ecclesiasticae disputatur, & eo res deducitur ut de piarrisep conueniat, dei diuortio tantum dissensio reliqua est, id acci, dii de coniuge altera a Rege ducta, quod omnium animos Valde perturbauit, & legati circiter mensem Iunium Vulltcnberga dis cesserunt, ec solicitudine Britanici itineris Philippum liberarunt. Nam haec illis flagi, tantibus una cum aliis fuerat ei destinata Sunt tamen aliae tunc deliberationcs actiois nesque institutae atque susceptae Theologicoisrum colloquiorum, quorum euentus cum
solicitum habuisset inprimis Philippum, ipsius moderatione 5c diligentia effectum est, ut ille fatis esset felix. Ait ita quod diu conceptum animo iter habuerat tandem est ingressus, ut& in patriam & Tubingam ad nos Veniret. Vbi quemadmodum dictum est, habuimus eum aliquantisper gratissimum 5c iucundissimum hospitcna, &auto- 'rem consiliorum ordinandi res scholasticasta doctrinam publicam constituen in illa Academia. . Estque eum Illustrisis. Princeps . i in M 2 Vtrichus
183쪽
16o VITA PHILI p pr trichus clementissime complexus. De eius sententia accersendum curauit Iohanis nem Brentium e salinis Sueuicis, cuius amnua opcra Ecclesia oc schola salutari Sc bona via est. Habuit comitem eo itinere Clarissi,mum virum Philosophiae Sc inprimis Mediis cinae artis professione Iacobum Milichium, cuius ingenium rectum, sincerum iudicium, in consiliis prudentiana ac fidem, animum
firmum, voluntatem perpetuam atq; constantem in optimarum artium disciplinarum
studiis colendis, oc tuendis amicitijs, perspectam maximi faciebat, Vt par erat,Philippus Melanchthon,& Milichium diligebat inprimis. Hic Friburgum Briseoicum patriam habuit, natus loco perquam honesto. Cumq; consedis set Vultienbergae, quemadmodum ta alii externi complures, post multorum anaenorum actam ibi vitam summa cum laude Scpraecipua plurimorum utilitate, anno Chriαsti M. D. LIX. maximo omnium luctu mortuisus est, agens annum aetatis LIX. Haec excurissio, cuius re valetudo θc cupiditas videndi
amicos caussa fuisset, varios rumusculos commouit, vel a malevolentia inuidiae ecodri, vel temeraria leuitate vanitatis ortos
in Aliqui literis dissipauerant, ita discessisse Philip in Vultienberga, ut dissidentem a Luter 2 reliquis, neque reuersurum illUC.
184쪽
Alii quamuis rediret,coniunctionem sirmam non fore augurabantur, quod nimis philo. sophica esset doctrina Philippi de actionibus virtutis ec officiis. Haec ventilabantur ab imperitis bonarum artium, re quibusdam qui in sola vehementia oc abhorrente ab huis
inanitate ac moderatione genere tam docenodi quam vivendi spem existimationis aliis cuius collocabant. Sed Philippus Melanchistgon cursum tanquam nauigii directum te. nuit, ut studia optimarum disciplinarum ecartium excoleret quibuscunque modishraistionibus posset, VtP veritatis coelestis do ctrinam simplicem docendo traderet, oc eam spinosis superiorum temporum disputatio. nibus expurgatam, propria re pura oratione explicaret. Quod agentem ec huius generis pulcerrima oc praeclarissima opera elaboranorem, cum religiosae pietatis oc honestatis
amantes omnes, tum Luterus ipse, non modo diligere sed suspicere etiam ac colere. Neque sine eius consilio quicquam instituere quod momenti aliquid haberet ec ad cuncta
informanda, componenda, eXplicanda ope ra ipsius uti. Qua se non posse carere ingemnue fatebantur, Zc gratis animis agnosceo hant maxima merita ipsius, neque inhumamnissimo A pernicioso isto, qui paulo post frequentari coepit, more, in quo viribus ipsi
185쪽
L 1 VITA PHILIPyrdeficerentur, eo excellere alios aegre fere hant, neq; metuebant ne alterius splendor existimationem eorum deminueret.Quorum iudicio oc sua ante omnia conscientia conis tentus Philippus, usque adeo nihil curabat caeterorum maledicos sermones, ut penitus
contemneret, in quo θc constantis inae Per. seuerauit.Eo anno orbis solis Ac lunae obscuis ratus fuit, ec de scalis lapsus Philippus eam partem dorsi, quae nominatur os sacrunt, grauiter afflixit, oc aliquot diebus pertulit magnos cruciatus. Sed nihil postea sensit ex
eo casu incommodi aut mali. Hoc eodem Christi anno objt mortem D. Erasimus Rotero damus aetatis suae LXX. Basilcar, quo se Friburgo receperat. Hunc toto vitae suae tempore cQluit atque veneratus est Philippus Melanchthon, ncque de eo praedicari a me quicquam vel necesse est vel etiam decet, omnibus ubiq; locorum atque gentium noto ac celebri, oc cuius scriptorum monumenta passim extant habenturq; in manibus, cuius que totum curriculum in spacio doctrinae
liberalis Spiorum studiorum desudauit reelaborauit ad utilitatem publicam omnium, quibus doctrinae oc veritas oc eruditio cordi est. His temporibus Academiae Tubinis gensi nonnihil difficultatis allatum est cuius i
dam offcasione, cuiv. estat munus, Romani Possici,
186쪽
Pontificis autoritate faciendi collegiis profitentium facultatem optimarum artium ecdisciplinarum , potestatem, ut meritiS conis ferrent honores & decernerent titulos dignio latum scholasticarum. Hoc enim facere ille pertinaciter recusabat, ec oppido excesserat, neque patiebatur se mitigari, quamuis ad . eum praecipui ex Academia missi oc egissent negotium cum reuerentia personae ipsius deis
bita humanissime, re nihil proficientes testa. ii de Iure Academiae ita discessissent. Praeis tendebatur autem in negando mutatio sta, tus Ecclesiastici & scholastici, quem, nisi Romani Pontificis permissione & venia, approbare adiuuaret sibi nequaquam liceret. Habet nomen munus istud cancellarii, ta est Tubingae mandatum praeposito administrationi illo in oppido Ecclesiae, benignitate Pontificis Romani singulari. In consul. tationem igitur res venire oc non respondere idem cuiusti, placuit* tunc sententiam ac consilium Philippi Melanchthonis exquire re, Ad quem literae publicae datae fuerunt. Is cum aliorum quoque iudicia explorasset, suum plane & perspicue explicuit scripto ad Academiam, cum aliorum etiam literis misso. Cuius scripti summam si demonstras sem, neque ab instituta hoc narratione abhorrens visum iri, neque cognitionem infru
187쪽
i VITA PHILIΡ prctuosam habiturum esse duxi. Affirmatur autem illo tanquam minime dubium: Ecclesiam Dei habentem scholas oc conuentus seu collegia docentium oc discentium , posse ecdebere testimonia dare auditoribus. Tcsta. xi id consuetudincm litterarum publicarum, quas Formatas vocarent, ec aliquas Synodos decreuisse, ne sine his reciperentur vlli facerdotes. Deum autem ipsum velle frequentioribus Ecclesiis adiundias eme scholas literarum oc doctrinae, quae Ecclesie ncccssa. ria est, sicut fuerint olim scholae Alexandris, Antiochiae, Caesareae, unde mitterentur huc ec illuc doliores cum testimonijs. Quaprompter posse nunc quoque Ecclesiam habentem adiunctam piam scholam dare testimonia, hoc est renunciare Doeiores Theologiae. Haec, inquit, sententia de Theologis non
dubia, Neq; hic disputandum est, de priuileis
iis aut iure annulorum aureorum. Nam hi cum mittantur ad Euangelii praeconium, sciore debent sibi crucem oc aerumnas perpetienudas, non opes ec voluptates quaerendas csse. Et promotiones tales Theologicae fuerunt Patrum, Prophetarum Sc Apostolorum temporibus, & postea florentibus Ecclesiis Aleis
xandriae, Antiochiae, Caesareae, longe antequam Romani Imperatores aut Pontifices
aliquid san erunt de Academiis. De reliquis
188쪽
tribus ordinibus profitentium aliarum arti, uiri facultatcm , responsio ipsius liaec ferea complectebatur : scire se quae ciliant nunce opiniones usitatae, nec esse eum qui cupcret, mutari praesentes politias, nec cum ijs, qui, i istam politiae formam defenderent, rixari, velle. Consuetudinem est. annorum fortasset trecentorum, confirmari statum scholarum, publicarum autoritate pontificia & impc 1 ratoria, Θc ferri priuilegia. Faucre se mori, ij hus praesentibus honestis, sed arbitrari ne Parisiensem quidem Academiam initio Ponis c tificum Imperatorumq3 Rom. decretis funis,li datam esse, re quaeri posse hac in parte oc dea . Bononiensi 8c de Pisana. Atque se cisse ea in , s sententia ec ita statuere : Vnamquam
. t Rempub. 5c eum penes quem summa rerumi est, pos. constituere collegium docentium, oc discentium utilia ac bona. Immo hoci facere eos debere, quorum fortunae re opes, magnae sunt. Et hoc, inquit, collegium opo, timo iure potest dare testimonium auditoriis
hus. Neque sunt gradus dignitatis scholasti, i cae aliud, nisi ista testimonia: Quod si fortei disputetur de lege generali, cam iam ait Iain tam ess : Vt approbati a suis colleghs excero
ceant artes. Quemadmodum Impςratoris. Valentiniani pulcerrima lex tcstetur, codice
de Professioribus. 5ed ex Iurisconss. oc Meo
189쪽
166 VITA PHILIPΡIdicis fortasse hac communi collegii autorita. te contenti esse aliqui non volent. Neque ego cum his rixari, inquit, velim: in Philosophicis tamen caeteris studiis conscruari possent gradus decernendis titulis, si tamcn adessent Omnium artium professiores oc Magistri. Ri diculum enim fortasse sit, ibi creare Magistros artium libcralium, ubi ne tradantur quidem praecipuae arteS. Certe scholam At, licam constat dedisse testimonia diu quoque, antequam ab Impcratoribus sanciendo hoc consi arctur. His ingenue oc libere, more suo, addidit. Caussam quoque considerari
oportere, qua de caussa iam tales confirmaistiones denegentur. Non velle enim aliquos
Propagari veram atque puram Euangelii Christi Iesu doctrinam , quae necessaria sit Ecclesiae, oc ideo certis personis Sc congre. pationibus illos esse inimicos. Qui istam tarimen doctrinam amplexi sunt, Principes virioc ciuitates, facere dcbciat ossicium suum lcconstituere collegia honesta docentium disis Centiumq; bonas literas &artes. Posse auiscem collegia testimonia dare, iam ostensum
cst, Sc dari ipsa par est, vel ut cruditi oc dois
dii cmineant, vel ne imperiti per audaciam alijs imponant, oc ita cum adolescentia permperam instituendo corrumpatur, tum dori
190쪽
MELANCHTHONI s. 167' Rei p. quies oc tranquillitas turbetur. Cum Iulianus, inquit, edicto prohiberct admitti Christianorum liberos in scholas publicas, Christiani proprias scholas Zc peculiares di. scentium coetus habere instituerant. Nec cst dicendum, non licuisse tunc Christianis dare testimonia auditoribus suis. Immo crescenistibus tunc scholis oc studiis Christianorum plures homines doctrinam Euangeli j ad iniis serunt inustati iionestis studiis Sc disciplina Christianorum. Est* credibile libentius miosisse multos in scholas Christianorum liberos suos, ubi esse mores honestiores oc integrio.
rem vitam cernerent. Haec sere sunt, quae
Philippus Melanchthon a Tubingensibus
consultus tunc respondit. Sed res ista,qua.dam veluti Iuris via expedita fuit, ut Canis cellario, qui ad praestandum officium Sc funis gendum munere suo legitime requisitus, in defugiendo θc recusando perseueraret, alius autoritate ordinaria sufficeretur, ne diutius huius quasi principatus curatione Academia destitueretur. Annus Christi M. D. X x x v II. deliberationcs de Synodo renouauit oc attuolit curas maximas Philippo. Placucratenim Principibus conuenire ad audiendum Lega. tum Imperatoris Caroli, qui dicebatur hao here mandata de Synodo potissimum, in op