장음표시 사용
191쪽
quam Chalcidem & Vulcaniam Philippusiolebat appellare, propter crebras officinas aeris Sc ferri. Euocati sunt aliunde quoque Theologi 8c adducti Vuittet erga Marti nus Luterus re Philippus Melanchthon
Graues causae perhibebantur fuissie, ut Theis ologi conuocarentur. Nam Sc de doctrinae capitibus accuratius sciatentias conferri, ecmanifestius consentiri tandem oportere exim stimabatur. Decerni etiam 5c statui debeo re, si res ad Synodi cognitionem deducercotur, Quae capita doctrinae Ecclesiasticae ita retinenda defendendat essent, ut asscrtio illorum omnibus rebus humanis, tranquilliolatii Reipub. oc fortunis ac vitae in terris praeponeretur. Itemq; si vcra ratione & via in Synodo procederetur , Quid ad insta uis randam in Ecclesia concordiam, oc pacis communis causa, Pontifici Romano Sc Ecclesiastice potentiae videretur esse concedenradum. Saepe autem boni oc quibus cordi erat religio, di amantes patriae, questi haud obis. scure fuerant: tantas illas res, non tam soliis cite diligentcr agi quam magnitudo ea. rum postularet.Sed ista tunc consilio optimota maxime laudabili suscepta, partim inter agendum adhaeserunt, partim admodum lentas habuerunt progrestiones.Neque enim
Pontifici de Synodo quicquam concedere, ne P
192쪽
neque de doctrina, exquisite disserere conasultum plurimis visisti. Et non parum imis peditae tractationes illae fuerunt, graui perioculosos morbo Luteri, de cuius vita cum pene desperaretur , improbantibus 8c adis uersantibus piamsi omnibus, iussit se illine avehi Luterus. Quod Clarissimus vir Geis orgius Stureiades Erphordia accersitus, ut ipse mihi postea narrauit, cum non omnino improbaret , se illi itineris comitem adiunis xit. Et nocte quae discessus diem est secuta, melius habere Luterus coepit. Ita pillo conis uentu neque accurate de doctrina disputa tum est, Et Legato Imperatoris responsium datum, quo talis Synodus, tali ratione inis
dicta recusabatur. Iussi autem Theologi sunt aliquid componere de Pontificis Ito, mani potestate. Quod a Philippo perscriptum fuit. Simul etiam recognosci placuit capita Augustanae Confessionis , & explo, rari de illis sententias omnium ec audiri :Num quis quid requireret, aut aliquid imo
probans dissentiret. Cum praeclara esset consensio de uniuersis, ita ille est conuentus solutus. Petitum tunc fuit a senatu urbis Augustae ut Philippus ad se accederet, scis hoc multis grauibus* de causis est denegatum. Dum autem bellis occupantur Reges, interea a consultationibus Synodicis nonnio
193쪽
i o VITA PHILI p pthil och fuit, Philippum vero calumniarumta obtrectationum io probitas non desineis hat exagitare. Qua etiam Principis contra eum indignationem pene commotam fuisse accepimus, instigantibus eum quibusdam icindoctis θc leuibus hominibus , quibus semis per patuerunt magis fores ta aures potenis tum quam grauibus oc bene institutis. Quod oc antiquitas animaduertit ita se habere, lae veteribus heroibus Iouc genitis libero Herculi, in numerum etiam superstitione sua relatis Deorum , adiunxit comitatum ridiculum, Silenorum & Satyrorum Dionysiacam turbam, oc Cercopum sodalitatem in Herculanam. Neque quicquam repraehei sioni in Philippo aut culpae eXpositum erat, quam fuga altercationum & rixarum, stuis diumq; oc cura tranquillitatis & quietis. Qtii nisi de necessariis non putaret contendenodum, Posse autem arbitraretur conniueri ad nonnulla, multa ferri debere. Cum interea non cestaret operam dare Sc annui, ut doctrina es t per sipicua, δέ ambigua explicaorentur , & confusa disponcrentur, & mirata hilia quaedam ad communem intelligentiam pro pricta te expositionis simplicis ac planae reuocarentur. Id quibus displicebat , ij mois do hoc modo illud, quod notarent arripere,
ec inuidiose deferre ad alios, ut saepe Philipis
194쪽
I7 pus, priusquam animaduertisset, odio oncis raretur, & interdum vocaretur in periculum
quoq3. Inter alia oc hoc crimen sustinendum is ei fuit, Quod literae ad ipsium ex Italia mitis terciatur ab iis quos cauta esse inimicos conis staret. Quod suspiciosum esse isti volebant Sc caussam afferre dubitandi de voluntate 8c fide Philippi. Miserat aut impaulo ante Iiis teras et Iacobus Sadoletus, cui post Pctrum Bembum tribuebatur sapientiae & eruditio, Dis laus praecipua. Haec epistola scripta eleganter forma sermonis latini exquisita, a Philippo ostendebatur omnibus, tantum aberat, Vt occulte aliquid ec astute ab ipso fieret. Atque cogitabat respondere diligenister re accurate, & eadem, Ut dicitur, mensiora aliquid illi vicissim cinetiri. Sed occupaotus negotiis oc curis oppressus infinitis face, re hoc intermisit. Atque haud scio an etiam
penitus omiserit. Vcrum criminationes illor accusatorum & futilitate ec manifesta prauitate, facile evanuerunt, adeo ut qui illas admiserant, eos mox puderet procliuitatis .
istius. Epistolae Iacobi Sadoleti, cuius menotio facta est, putaui hoc Ioco exemplum inserendum. Quod & verbis eleganter Zc senotentiis praeclare esse illa scripta mihi vidcrcis tur. Atque isto studui quasi emblemate nostram narrationem rcddi spectatiorem, cum
195쪽
I et VITA PHILIPaliis aliorum scriptis, quibus plenior 5c o
natior fieri haec potuisset, certo consilio uais riandam cam csse non duxerim. Epistolae autem isti inscriptae nominatim Philippo Melanch. ascripta erant hec: Amantissimus tui Iacobus Sadoletus Cardinalis Carpentoaractensis. CARpentora fit cum essem, quo
in loco statutum habere me credens domiciolium perpetuum vitae fortunarumq; mearum omnium, repente tamen inde decedere, re
Romam rcdire iussis Pontificis Maximi sum coactus: Sed cum ibi cssem, accidebat mihi serme quotidie , ut aliquid nanciscerer descriptis tuis, quae ego Sc propter excellens ingenium tuum , oc propter elegantiam stili atq; orationis libentissime legere soleo ham. Id cum saepius facerem magnal in leugendo delectatione assicerer, sensi paulatim mihi incendi animum ad quandam beneuoolentiam nominis tui, Vsque eo quidem, Ut miro quodam studio tecum ineundae amiciotiae tenerer. Etsi enim nonnulla erat inter . nos opinionum distensio, ea tamen animois
rum dissidium apud ingenue eruditos miniα me faciebat. Iamque crat mihi deliberatum scribere ad te, primasq; aperire amicitiae sores, cum subito ut dicere coeperam, ad urinbem accersitus, & per causam appropinquantis concilii, earumi rerum tractandarum re
196쪽
M LANC HTHONIS. I 3 consultandarum, quas mox in consilio agi oporteret, emea Ecclesia, ubi decennio manis seram, euocatus, Pontificis huius optimi ocprudentissimi iudicio tacito, inscius at imo prudens in amplissimum ordinem S. R. E. Cardinalium cooptatus sum. Haec res esse. cit, ut meae Voluntati in dandis ad te literis obsequerer tardius. Non enim dici potest, ut ex illa pristina, pacata atque felice vita, in hanc tumultuosam ec plenam strepitus tra. dueius sum, quae solicitudines, quam multae ec graues curae, eaedemq3 permolestae me exisceperint. Quod quidem mihi necesse fuit accidere. Hanc enim ego vitam dc prius iudicio fugeram 8c alteram illam item iudiiscio fueram persecutus. Quarum nunc utraq3 cum mihi contra animi sententiam ceciderit, nec laetari possum habere me quod noluis. sem, Zc necessario doleo amisisse quod dili. gebam. Sed quoniam Deo parendum est de nobis sic statuenti, dabimus nos operam, quantum per eius auxilium opemque licebit, ut honorem hunc recte integret administre. mus. Quod autem nostrae institutae est striaptionis, non est pastus meus, mi Philippe, in te animus diutius hoc a me officium dinferri, quin ut primum e turba oc molestijs
animus emergere coeperat, literas ad te darem, ec pignus meae propensae in te volunta-
197쪽
i VITA PHILIPPitis N inuitamentum in me tuae. Si id quod
ego in te amando meae existimationi de tuis eximiis virtutibus tribuo, tu humanitati tuae, ut me pari beneuolentia complectaris . es dandum duxeris. Quod quidem te rogo uti facias, neque me sitientem familiaritatis tum
deseras. Non enim ego is sum, qui ut quissa nobis opinione dissentit, statim eum odio habeam. Arrogantis est hoc oc elati animi,
non mansueti& comis, quas me potius ad partes natura mea vocat. Sed faveo ingeis
niis, virtutes hominum colo, studia liter rum diligo. In quibus tu ut doctrinae 5ί inisgenii, sic amoris mei non mediocres partes' possides, Nec dubito quin tu eadem mente ec voluntate sis praeditus. Isto enim animo, qui tam liberaliter artibus ingenuis expoliotus sit, nihil agreste neque asperum inesse pomtest. Quo etiam maiorem mihi spem virtus tua facit, meas hoc apud te ponderis literas habituras, ut qui locorum spaciis disiuncti
sumus, animiS tamen ec beneuolentia cono iungamur. Quod ego maxime aveo expeo
tot, tibii prorsus persuasum cupio, in ni mero eorum, qui te diligunt 8c florentem - cupiunt, quorum magna est profecto, pro tui nominis celebritate, multitudo, me principem locum appetere, nihilq3 vehementius
cupere, quam dari mihi locum probandi tibi reip-
198쪽
MELANCHTHONIS. I shi reipsa & declarandi amoris erga te mei. In quo tu si ansam mihi aliquam occasiois nemue meae explendae huiusce cupidita iis Priebueris, magno me abs te beneficio af eis ctum arbitrabor. Omnia quidem quae tibi grata esse sensero, tanto studio ac diligentia exequar, ut nec fide quisquam exequi maestore nec beneuolentia possit. Sicut &mea natura ossic' inprimis colens, & susceptus iam erga te amor, ct perpetuum meum erga doctos viros studium postulat. Vale mi Doctissime Melanchthon, ic nos tui amanatissimos dilige. Romae XV. Calend. Iulii, N. D. V X V V M. Vixit Sadoletus annis totis I xx. Post hanc mistam epistolam X. Fuerat autem is, qui una cum Petro Bcmbo primus considerauerat attentius re accuratius usuris parat non modo elegantis speciosae, sed disertae atque dilucidae re illustris orationis rationem 5c compositionem. Quae non solum cuiusque linguae propriis & significanti, hiis verbis apta, sed sententiis quoq; non
vulgaribus neque leuibus concinna esse deis Bet, simul ut prudenter cogitata, qUae eAposnuntur, simul ut eorum qui audiunt aut leogunt, intelligentiae, & ad penetrandum in animos ipsorum operam datam, esse appareo at. Ad quae cum singulorum verborum clectio, tum iunctorum compraehensio rcquirio N α tur to
199쪽
i 6 VITA PHILippitur talis, ut & conceptorum animo quanmembra cloquendo distinguantur, di totum veluti corpus illorum conueniente ambitu exprimatur. Atque hoc studio multorum passim animi ad imitationem ec similes conaistus excitati inuitatil, Sc bonarum literarum atq3 artium excercitationes frequciatari maiugna assiduitate ceptae sunt. Cumq; θc Philippo Melanchthone idem probarctur, θύ esisse praeclara res ista percolenda* modis omisnibus videretur, essetq; ipse minime duro aut rustico agrestique ingenio, ab cruditis ec dois istis re humanitate praeditis beneuolentia dc fauore eum es compraehensum, non cst mirandum, cum momenti plurimum ad amiciistias coniugandas afferre nemo fere ignoret voluntatum studiorumq; similitudinciri. Sed a suspicionum prauitate tuta esse, calumniavirum* morsus Vitare integritas atq; innocenotia nunquam potuit.. Vt tunc acciderit Phiae
lippo Melanchthoni quod antea alus, quos arrodere non dubitauit odii inuidi et maleis uolentia ait improbitas , Sc posthac quoque bonis oc quietis placidisti hominibus idem periculum eademq; est fortuna subeunda. De quo satis vel nimio etiam plus, quam arguomcntum postularet, non alieno tamen, Ut
opinor, loco neque intempestiue cum dispuistatum sit, redeamus ad rem. Inter illa igituc quae
200쪽
quae commcmorauimus 8c de istis literis, cum alij rumores dissipati fuerunt, tum fama sparsa non bene cum suis Philippo conueni. re, Principesq3 quidam pcrtrahere cum in suisas Academias studiose conati sunt. Scd ipse a proposito publicae utilitati consulendi ocseruiendi aliorum non suis commodis sese nihil omnium dcducere pastiis cst. Conspectus cst & hoc anno cometes in plaga aquiolonari, de quo eruditas epistolas Philippus ad amicos, quos sciebat studio philosophico dcle stari, misit. Eodem anno in Britaniam quidam Saxonici profecti fuerunt, Qui de capitibus doctrinae Ecclcsiasticae cxponerent doctis Britaniae sententiam suam ec alias ctis iam fortasse res agerent. Cumq; disputatio. Des essent initio commodae , postea digressis Saxonicis, contraria decreta proposita sunt, cum tamen duceret Rex dcsponsam sibi sororem Ducis Clitiensis, quam paulo post reis
pudiauit. Ferebatur autem rursuim expeti
aduentus Philippi a Britanis, re significais
hant quidam, nulla alia re ad moderationem
N aequit tem flecti posse animum Regis, nisis legatio mitteretur, quae non mediocrem
haberet splendorem, oc Philippus una adueuniret. Sed ista in Vnum aut alterum annum excurrerunt, Quibus commota negotia diis uersa tam sacra quam prophana exagitarunt