장음표시 사용
181쪽
dat, quod per illas aut nullo modo, aut nonnisi dissi. eulter nummi Anniae Faustinae cum anno v. imperii Elagabali explicantur: hinc sequentibus capitibus videndum, num ratio, quam pro annis Elagabali numerandis in priori Distertatione proposuimus, qua certe & nummi illi non incommode explicantur, in re tot circumquaque dissicultatibus impςdita, admittire vera possit; rationumque momenta , quibus eam dem tum Cl. Uignotius , tum Illustriis. Praesul ex gitarunt, discutienda.
Hagabalus Ontoninum, ntonini Caraealgae filium. Imp., Aug., ct Ir.Pot.1e i crimis ante Senatus decrerum. Iunc conjicitur, illum tempus sui imperii numerare potu e a morte Antonini Caracallae. Idem a militibus et Ius Imp. tamquam filius Antonini Caracallae . ejusque imperii fluccessor. Macrini memoriam Messam reridit , eumque imperii raptorem traducit. Consulatum Macrini tibi minuisat, n-enque illius e Fastis eradis. ae suum substituit. E marmoribus quoque, in quibus . crinus Imp. O Aug. dicitur, idem nomen exFunctum.
ribus capitibus allata sunt, plane constet, Elagabalum, qui die xvi. Maji anni Ch.
2I8. acclamatus fuerat Imperator, mense Martio anni aeta. occisum fuisse: contra vero nummi exstent tum Latini, tum Graeci, ex quibus apparet, eum Tr. Pot. V., quintumque annum Im perii re vera numerasse: hinc coacti prorsus videmur, ut rationem aliquam , qua in concordiam haec redigantur, investigemus. Hanc autem rationem in pri ri
182쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. XV. I 63ri Dissert. cap. v. esse conjecimus, quod Elagabalus licet die tantum xvi. Maji anni 1ι8. Imperator a militibus salutatus fu iiset, sui imperii nihilominus initium a die viri. Aprilis anni ai 7., qua Antoninus Caracalla, cujus se filium nuncupabat, fatis concesserat, repetere potuerit. Sic enim die viri Aprilis anni a a I. Trib. Pot. V., ac quintum annum imperii iniisset, & post eum initum usque ad diem x. Martii anni 111., qua occisus fuit, Anniam Faustinam dimittere, duas alias uxores ducere, ac demum ad Aquiliam Severam sat commode redire, potuisset. Eam suspicionem mihi iniecerat locus Dionis lib. 79 pag. 9o7., ubi dia Sagabalo: In epistola. inquit, quam ad Senarum, Oscripto, quod ad Populum-ω Imperatorem, or Caesarem se. filiumque
Antonini, Severi nepo em, Pitim, Felicem. Augus- , ProcoWHem, Tribunitiae potestatis inferi t; haec vomina necdum Midecreta prior oecigam. In mentem siquidem venerat, quod quemadmodum iis nominibus f se inscribere, ausus fuerat, antequam a Senatu sibi eadem decreta filissent, quod Antonini Caracalle filius esse contenderet, ita fieri potuerit, ut suum ad imperium jus hac in ratione constitueret, proindeque ab ipsius Caracallae morte sibi idem imperium vindicare voluerit. Conjecturam hanc minime probat Cl. Uignotius Pag. I9., quia non aliter, inquit, ea in epistola, aut scripto poterat se Elagabalus nuncupare, quum illum tamquam Antonini Caracallae filium milites Imper torem elegissent. At hoc insum est, ajo ego, quod locum nostrae conjesturae praebet, nimirum veritimuleelse, ut, quemadmodum milites eum tamquam Antonini Caracallae filium Imperatorem elegerant, ita ipse imperii sui initium a morte ejusdem Antonini Caracallae deducere voluerit. Erant autem ex iis, ait
183쪽
Herodianus lih s. cap. 3. , nonnulli Roma profugi, Mae. De familiares, quibus illa formam pueri admirantibus, incertum, mentita, an verum professis, filium utique effie ait Autonini, quamvis asterius putaretur . . . Ea res audita ab Egis, ae sensim communicata reliquis commilitonibus , per universum denique exercitum vulgatas. Porro etiam acervos habere nummorum, MaesadiacebaIur , facilique omnes militibus elargitura, s modo Imperium suae soboli resilueretur. Pollicentibus amtem , se eam cum suis, fi noctu clanculum in easra --visset, patentibus portis excepturos, atque Antonini μlium Imperatorem declaraturos, nihil scilicet recusiaritanus Oc. Et cap. sequenti Ut autem eo pervenit Imlianus, ae jam moenibus succedebat, satim inelust milites puerum exercitui infesto de turribus, pinniseque semrare, vociferari Antonini filium: Dcculos quoque nummorum plenos, escam scilicet proditionis ostentantes. At illi, credito Antonini se Alium oec. Milites igitur, ut& sponte concedit V. Cl. , Elagabalum imperatorem, quod esset filius Antonini Caracallae, declararunt. Hae ergo Elagabali pro obtinendo, imo pro recuperando, imperio rationes: quibus, justae ne eaedem fuerint, an secus, felix certe etiam, faustusque exitus obtigit. Quidni igitur conjici hinc potest, eumdem Ela, gabalum a patris Caracallae interitu sui imperii exordium deduci voluisse pRem declarat lucuIentius Dio pag. 9o a. & seqv. , ubi postquam narravit, Iulianum ad castra, in quibus servabatur Hagabalus , oppugnanda venisse, subdit: Avitum illi, quem Garcum Aurelium Antoninum jam nominabant, supra munitionem serentes, or imagines quasdam Caracalli pueri velut huic ad imires Macrinianis
c- αι- RE VERA I ILIUM EIUS ET IMPERII
184쪽
SEIR ALEXANDRI AUG. p. m. tSUCCESSOREM ADSEREBAΝT, simul has voces emclamantes: Iuid agitis commilitones, cur ita bene de -- his meriti filium oppugnatis λ que adeo milites, qui ad rant cum Bliano, rerumque novarum percupidi erant, commoυerunt, ut praesectos sbi praeter Iulianum occiderint r O arma Pseudantonino tradiderint. Paullo post : simul ipse puer ad eos e munitione castrorum, alio verba subjiciente, concionem habuit: qua patrem laud bat , ct Macrinum tanquam .... Nisi reliqua Elagaba li concio injuria temporis interiisset, civius sorte ex ea, quae sibi adversus Macrinum jura adrogaret, per spicere potuissemus: quamquam satis eadem colligere liceat ex priori loco, in quo milites Elagabalum non
modo ontonini filium, sed & imperii Dccessorem adseruisse, leguntur. Atque hinc patet discrimen, quare licet' etiam Alexander Antonini Caracallae filium, quemadmodum postea subdit U. C., se inscripsisset, imovero & re ipsa esset, non sui tamen imperii initium ab ejusdem Caracallae morte desumserit. Nam praeterquam quod alius jam ex illa ipsa caussa
ante eum Imperator exstiterat, neque inde suum unquam ad imperium jus accertivit, uti fecerat Elaga-halus, sed ex eo, quod a Senatu primum Caesar, ac deinde Augustus, declaratus fuisset: quod testatur ipse- . mei Alexander apud Lampridium in ejus vita cap. 8. Ad eamdem conjectiaram suadendam addideram, talagabalum statim post mortem Macrini nihil non egi Lis, quo ejusdem Macrini memoriam invitam omnibus redderet, eumque tamquam imperii usurpatorem traduxisse. Quod probaveram ex Dione, Pag. 9O6., ubi Romam, inquit, literas misit, cum aliis de rebus, quas par erat adjungere , tum etiam Macrinum ob generis
ignobilitatem , or structas LAntonino insidias invisum reddens. Inter cetera scriptum hoc quoque legebatur:
185쪽
cui non fas erat ingredi curiam pos illam praeconis -- 'cem, qua praeter Senatores ahi arceri solent: is ausus ea trucidato per fraudem Imperatore, cujus ei custodia
commissa fuerat, IMPERIUM AD SE RAPERE . M
Frior Imperatar, quam Senator fieri. Hoc in Macri,nuin concitato odio plures etiam eum inter fectile, ex eodem Dione adnotaveram, qui ς Macrini partibus
steterant: locumque Lampridii in eius vita cap. 3. re- Citaveram, ex quo apparebat, ubi Romae in Senatu
ipsius Elagahali literae, in quibus Antoninum ,& Antonini filium se nuncupaverat, lectae fuerunt, gavi. sos cunctos fuisse, diritque Macrinum ejusque filium devovisse. ει eodem Lampridii testimonio patere di.
xeram, Elagabalum a Senatu etiam Populoque Romano re vera uti Caracallae filium habitum, lulceptumque fuiste: atque ex his intuleram, quod, quum ob id nomen mirum sibi apud omnes amorem conciliasset, contra vero Macrino, utpote nefario Antonini Caraealtae intersectori, ac iniusto imperii usurpa. kri,universorum invidiam conflavisset: verisimile suo. que videri poterat, illum tempus imperii Macrini sibi tanquam ipsius Caracallae filio & successori adscribi
His opponit Vir Cl. pag. 23. . quod licet Elagabalus ad Senatum scribens , inter cetera , de quibus Macrinum incusaverat, illum, imperii raptorem dixisset, hinc tamen deduci nequeat, eam Elagabalimentem fuisse , ut sibi raptum a Macrino imperium crederet, quum potius sic illum ideo appellasse videatur, quod imperium cum vita Antonino Caracallae eripuisset. Sed esto, iis in literis non es mens fueri Elagabali: neque enim eam futile, uspiam ego assi mavi. Dixeram, quod, quum in invidiam Macrinum utpote Antonini Caracallae intersectorem , ac injustum
186쪽
stum imperii usurpatorem, aliisque de caussis, quae in citato loco Dionis memorantur. adduxisset, sibi vero amorem omnium, quod Antoninum se & Antonini filium diceret, primum comparallet. verisimile quoque videbatur, sibimet uti ejusdem Caracallae filio & successori, quemadmodum re vera eum milites, ut supra vidimus, declararunt, tempus Macrini vim dicare voluisse. Ad hoc namque, neque oportebat, quod postea V. C. subjicit, ut antequam Macrinus ima perium occupasset, ius aliquod ipse Elagabalus Car callae in imperio succedendi adeptus fuisset, ut nempe Caesar vel a Caracalla, vel a Senatu dictus esset sed satis erat jus , quod in eo milites tum agnove runt, approbaruntque, nimirum quod Antonini fultus esset, successorque imperii. Nec reseri, quod addit pag. a . , quod licet milites eum filium re vera ipsius Antonini esse & imperii successorem adfirma. verint, id tamen effficere non potuerit, ut qui dies Macrini imperio fluxerant, Ε agabali nomine signa. rentur iterum, & quae prima imperii Elagabali clies fuerat, anni secundi nota in nummis inscriberetur. Nam eadem difficultas est in Consulatu ordinario Macrini inito Cal. Ian. anni Ch. a18. , quem , licet jam
ante gestus esset, nec prorsus eum attigisset, sibi nihilominus Elagabalus adrogavit , atque anno inse.
quentiar 9., quo Consul primum dumtaxat, nisi sibi eum adrogasset, fuisset, Consulem ii. se inscripsi,&anno arci. Consulem III., & anno 221. Consulem iri
Hoc ipsum Elagabali factum , quod nimirum Consulatum Macrini sibi adscripserat, ex nostra conjectuara Pag. Iol. explicaveram. Dixeram siquidem, quod quum Macrinus eo anno Ch. 2 ιου. non alia de caussa Consulatum suscepillet, quam quia anno praecedenti
ad imperium fuerat evectus: hinc Elagabalus. quia
187쪽
eodem praecedenti anno imperium non ad Macrinum. sed ad sh, uti verum Antonini filium & successorem pertinuisse existimabat , ipsum .quoque Consulatum
anni ai 8. ad se omnino spectare, contender2 Poterat.
Fadium hoc Elagabali dumtaxat in Macrinum odio
tribuendum existimat V. C. pag. as. : additque, hoc, atque alia, quae praeter consuetudinem, usumque receptum egerat Elagabalus, recenseri a Dione; mini me vero ab eo memorari, quod tempus quoque imperii Macrini sibi is adrogare voluisset. Verum quod ad odium, quo Macrinum Elagabalus prosequutus est, quaeri rursus potest, cur usque adeo pro groilum illud sit, ut spreta fastorum fide & auctoritate, nomen ejus ex illis expungere , suumque loco illius substituere
ausus sit p Haec autem ex nostra conjectura recte explicari , iterum dicimus. Macrinus enim ideo fastos eo anno nomine suo insigniverat, quod anno praecedenti imperium suscepisset. Is quippe mos erat , ut qui ad imperium per annum evehebantur, Consulatu quinaue Cal. Jan. anni insequentis donarentur; quod conat, ut probe notum , ex Plinii Panegyr. cap. s7. , ubi laudatur moderatio Trajani, quod proximis post adeptum imperium Calendis Jan. Consul procedere noluisset. Ut ergo perperam , ac per summum nefas Macrinum anno praecedenti it 7. imperio potitum censebat Elagabalus, sic immerito Consulatum anno I 8. adeptum fui si e contendebat: atque hinc e fast is ejus nomen eradi jussit. Quoniam vero codem anno III. post Antonini Caracallae mortem ad se imperium spectasse putabat; propterea Consulatum quoque anni insequentis vindicare sibi poterat ; atque ita non lu m e fastis ejus anni nomen Macrini expunxit, sed& suummet Ioco illius substituit. Quod vero ad Dionem , quem hujus rei, V. C. ait, non meminisse:
188쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. XV. I 69
certum est, quod si meminisset, nullus deinceps huic quaestioni reliquus locus fuisset ; ut & innumerae aliae sublatae apud eruditos controversiae fuissent, si veteres Scriptores clare nobis, diserteque omnia tradi- dillent. Ex iis ergo quae non tradidere, licet, ut ali is in rebus, ita in hac, quae non tradidere, conjicere. Eadem ratione, qua nomen Macrini e fastis anni Ch. ai 8. ab Elagabalo erasum juxta nostram conjecturam fuisse, dixeram, explicaveram quoque, quare idem nomen e marmoribus anni Ch. 2IT. ,v. .97P. quo imperium ille occupaverat, deletum fuerit. Exstat enim apud Gruterum pag. CCC. haec ipsius Macrini Inlcriptio.
hoe est: Imperator opesius Severus t Macrinus e gu- gustus cooptatus Oe. Scilicet dixeram, quod non exodio dumtaxat eo ex marmore id nomen Elagabais Ius eradi jussisset, sed ideo fortassis maxime, quod in illo Macrinus Imperator Ouginus cooptatus diceretur . ' Hoc etiam ex odio tantummodo in Macrinum fecisse Elagabalum docet V. C., nam si Macrinum perperam in eo marmore imperatorem Au sustum cooptatum dici, contendisset, titulum etiam 3psum imperatoris , qui superest , totumque illud elogium omnino perdi , aut luto tegi mandavit-set. Fateor prosecto , id quoque eum jubere potuisse.
189쪽
Id ipsum jubere poterat, etiamsi seculet, ut ipse V.C.
sentit, ex solo in Macrinum odio, quum eo usque, ex ipsius pariter sententia . processistet . ut spreta. quemadmodum diximus . fallorum fide & auctorit te, nomen ejus ex illis eradere, tuumque loco illius substituere, veritus non fuerit. Non jussit tamen et aeper me ideo non jussit, sed nomen tantum Opelii Macrini expungi, curavit, quod satis id esset, ut ostenderet, ejusmodi Imperatoris & Augusti titulos perperam ei illo in marmore tributos fui ite . Ceterum ipsi Viro Cl. adsentimur, inscriptionem hanc ab ali.
quo Collegio positam fuisse, ipsumque Macrinum in
Collegium illud, aut ordinem fuisse cooptatum. Imo si divinare licet, positam eamdem crediderim, quum a Senatu post occupatum imperium inter Patricios adlectus fuit. Cujus sane adlectionis diserte meminit Capitolinus in ejus vita cap. 7. Lectis uisur. inquit,
is Senatu literis contra opinionem omnium, O morieme istonini gratanter accepit, O Opilium t Macrinum libertatem publicam euraturis speros . primum in Patrisios adlegit novum hominem, qui paullo ante procurator privatae rei fuisset. Atque hinc ansam sumsit Vagabalus, ipsum Macrinum in epistola, quam ad Senatum scripsit, ut supra ex Dione notavimus, ob generis ignobilitatem, carpendi, eumdemque tamquam contra jus & fas imperio potitum traducendi. Cetera, quae nostro systemati probe congruere dixeram ,
quaeque Viri Cl. censuram pariter subiere, sequenti
190쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. XVI. rett
Nummus et tiaeus Corneliae Pauliae cum L. D, in quo Imperator eques Parisi toris habitu, a miluu-tio vere laudatus. Hanc duxit Hagahalus non musto post suum ad Urbem adventum. Graeci Larinorum nu-- morum tuos aemulari Iolui. Tvi Augustorum in nummis uxocum repraesenωιi. Nummi Corneliae Pausiae L. T. L. Δ. notari, necnon nummi nniae Faustinaeo Aquiliae Severae cum L. E. per vistram eo jecturam recte explicati. Dis O Herodianus per eamdem couinjecturam conciliati. Nummi Hagabali inscripti TR. P. COS. II. um pugnat cum dicta conjectura.
P Rioris Dissertationis pag. to . observatum nobis fuit, recitari a Ua illantio in numinis Grae cis nummum Iuliae Corneliae Paullae prioris uxoris Elagabali notatum L. P. anno I t., in quo Imperator eques Paci auris habitu. Eadem occasine ec*pum alterius nummi ejusdem Augustae protulimus , quem una cum aliquot aliis ex percelebri suomuseo nobis Venetiis per literas transmiserat D. Jo. Dom. Theu lus: in quo visitur Imperator eques nudus , capite laureara. dextra globum, Mi pyra scipionem; atque hunc, quum eamdem notam L. P., ipsumque Im- Peratorem pariter equitem praeferret, priori similem. tametsi non in omnibus similis esset, minus quidem. ut verum fatear, exacte voraveram. Porro quum in nummis Latinis, in quibus Imperator eques habitu Paelicatoris effertur, plerumque adponi soleat epigraphel ADVENTUS AUGUSTI. ac sint re ipsa apud eumdem Vtillantiunt nummi ipsius Elagabali eodem typo, eademque epigraphe insigniti: hinc nummaui illum Y a Cor-