장음표시 사용
171쪽
DE INITIO IMPERtI ROMANORUM RE
483. Hoe in Canone Augusto tribuuntur anu vari Amgyptii 43. , postreinusque annus est a morte Alexandri 337., qvi desiit die xix. Augusti anni Ch. I4., qua te ipsa excessit Augustus, postquam a capta mense Augusto anni ante Ch. 3o. Alexandria , unde Aegyptii annos ipsius Au gusti numerarunt, totidem re Uera annis regnavisset. Tiberio tribuuntur anni item vagi Aegyptii et r. ac
172쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. XIV. t s 3
postremus ejus annus Confertur in annum a morte
Alexandri 339., qui deliit die xm. Augusti anni Ch. 36. Regnavit autem Tiberius post mortem Augulli
annos 22. menseS 6. dies I 3., ohiitque die xvi. Martii an . Ch. 37. Quare annis solidis vagis a a. superant diesrso. , qui quum Cajo dein adscribantur, fit, ut totidem diebus ejus initium antevertatur. . Cajo tribuuntur anni 4. , ac quartus annus illigatur anno a morte Alex. 363., qui deliit die X H. Augusti anni Ch. o. Regnavit Cajus a die xvi. Martii anni Ch. 37., qua obi it Tiberius, annos 3. menseS Io. dies 8., obiitque die xxiv. Januarii anni Ch. 4 i. Quare numeratis, seu suppletis in eo diebus 4so. , qui in Tiberio superabant, 1bpurant adhuc dies io ., quibus Claudio tributis, hujus pariter initium totidem diebus antevertitur.
Claudio tribuuntur anni l . , postremus annus co-Pulatur cum anno a morte Alex. 377., qui desiit die ax. Augulli anni Ch. s . Regnavit Claudius a die xxiv. Ian. anni Ch. 4 I. annoS I 3. menses 8. dies a G. , obiit vero die x m. Octobris anni Ch. s . Quare suppletis in primo hujus anno diebus Io ., qui superarunt in Cajo, superant nunc tantum dies 6s., quibus Neronis eariter initium antevertitur. Neroni tribuuntur anni i4., Postremus annus Conis fertur in annum a morte Alex. 39r. . qui desiit die v. Augusti anni Ch. 68. Regnavit Nero a die xi II. Octobris lanni Ch. s . annos i 3. menses 7. dies 28. ,
obiit die ix. Junii anni Ch. 68. Hic supplentur dies 6s., qui in Claudio superabant, ac praeterea adduntur dies s 7., ut habeatur solidus annus Aegyptius a morte Alexandri 39 I. Post Neronem omittuntur Galba, Otho, & Ui
173쪽
verint: illique ilatim subjicitur Uespatianus, qui non-nili Cal. Iul. anni Ch. 69., vivente adhuc Vitellio. imperium iniit. Hinc eidem Vespatiano adscribitur
totus annus a morte Alexandri 392. . licet aliquot tantummodo ejus dies occupaverit Vespasiano tribuuntur anni Io. Postre mus annus C Pulatur cum anno a morte Alex. or. , qui desiit dier II. Augusti anni Ch. 78 Regnavit Vespasianus a Cal. Jul. anni Ch. 69. annos 9. menses II., dies 24. , Obiit die xxiv. Junii anni Ch. 79., quare luperant dies 3 6., qui Tito adscribuntur. Tito tribuuntur anni 3. , postremus est annus a morte Alex. 4o ., qui deliit die ii. Augusti anni Ch. 8 r. Regnavit Titus annos a. menses a. & dies 2 ., Obiit die i3. Septembris anni Ch. 8i., quare superant tantum dies 4r., qui Domitiano adsignant Dr. Domitiano tribuuntur anni Is . , postremus est annus a morte Alex. 4l9., qui desiit die xxix. Juli i anni Ch. 97. Regnavit a die xi tr. Septembris anni Ch. 8 I. annos I s. dies f., occisus est die xvi II. Septembris anni Ch. 96., quare luperant dies s I. Nervae adsignandi. Nervae tribuitur annus I., qui est a morte Alex. 2 ., ac desiit die xxix. Julii anni Ch. o 7. Regnavit a die xviri. Septembris anni Ch. 96. annum I. menses Φ. dies 9., obiit die xxvi I. Januarii anni Ch. 98., quare superant dies i81., qui Trajano adscribendi. Trajano tribuuntur anni I9. , postremus est a morte Alex. 439., qui desiit die xxiv. Julii an . Ch. II 6. R gnavit a die xxvii. Januarii anni Ch. 98. annos I9. menses cl. dies is., obiit die x. Augusti anni Ch. II. Quare supra annos vagos I9., qui ei in Canone tribuuntur,regnavit dies a oo.,quibus si addantur dies 182., qui superarunt in Nerva , superant nunc dies 38 a. ,
174쪽
αV ALEXANDRI AUG. CAP. XIV. xς s
hoc est unus annus integer, & dies a7. Hinc profecta labes in initio Hadriani statuendo: nam quum regnare hic non coeperit niti die X,aut II. Augusti anni Ch.IIp., qua obiit Trajanus, ejus nihilominus mitium confertur in Thoth anni a morte Alex. 4 o. . qui incidit in diem xxv. Julii an . Ch. II 6., adeoque antevertitur uno anno& diebus r7., sicuti antevertitur finis Trajani. Perperam itaque collocato in Canone fine Trajani, & initio Hadriani, perperam quoque in libris Mag. Cons r. annos ipsius Hadriani Ptolemaeus eo usus Canone computarit, necesse est. Ejus autem Ptolemaei lapsus haec caussa fuisse videtur, quod annos tantum lolidos Trajani, qui fuerunt I9.. notaverit , neglectis mensibus & diebus , quibus supra eos regnavit, nec de aliis diebus ι82., qui in Nerva superaverant, in ipso Trajano supplendis cogitaverit. Quem errorem sine dubio devitauet , si Trajano amnos aci. adscripsisset, tunc enim dies tantum a7. s perassent
Hadriano tribuuntur anni al. Postremus est annus a morte Alexandri 46o., qui desiit die xl x. Iulii anni Ch. t 3 7. Regnavit a die x. Augusti anni Ch. I i 7. . qua obiit Trajanus, annos 2 o. menses I r. . Obiit die x. Iulii an. Ch. i 38., quare superant dira 3ss. . quibus an levertitur initium Antonini Pii. Antonino tandem Pio tribuuntur anni a 3. Postremus est a morte Alex. 483. qui desiit die xui. Iulii an. Ch. I 6o. Regnavit post mortem Hadriani annos 22. menses 7. dies a6., obiit die via. Martii anni Ch. I 63. Quare ex diebus Is s. qui in Hadriano super verant, supplentur hic in Antonino i 18., ac superant adhuc dies ta . Si autem Trajano adsignati fuissent. ut supra diximus, annia o. , Hadriano 2I., & Antoniano 22. eadem annorum summa ab initio Augusti ad
175쪽
finem utque Antonini Pii constitisset, nimirum anni I 89., ac error, qui initio Hadriani statuendo admissus est, vitatus fuisset. His occasone dissicultatis, quae hi annis Hadri, ni a Ptolemaeo numeratis deprehenditur, explicatiS, probe jam clucere existimo, quam ob caussam idem Ptollimaeus in libris Mag. Constr. astronomicas obis servationes annis Trajani & Antonini eonsignans, limgum initia non a vero natali, sed a Thoth vago v
rum ipsum natalem proxime antecedente enumer
verit. Ubi enim ita iis annis notandis superius descripto Canone usus sit , nil mirum, quod eum in modum eadem initia computaverit. Quod autem de Ptolemaeo , idem plane dicendum . & de aliis Astronomis , si qui sunt, qui eadem ratione annos Impe-Tatorum putaverint, ac praesertim de Menelao Geometra, cujus sunt duae illae observationes primo anno Trajani faciae, quas refert, ut supra diximus, Ptolemaeus lib. 7. cap. 3. , nimirum hOS quoque eodem,
aut simili Canone, usos fuisse, in quo tempora ipsorum Imperatorum per annos solidos numerantur, eorumdemque initia a communi quopiam principio repetuntur. Sed quid haec, iterum, cum populari Alexandrinorum , annos Principum numerandi , aut in nummis notandi, ratione p- Neque refert, ut postea ait Praesul Cl. eadem pag. 3o. , ex stare nummos Galbae cum L. B. an II., Hadriani cum L. Κ B. avno xxv. , L. Veri Cum L. ΔΕΚΑ- TOT anno decimo, &Otaciliae Cum L. Z. anno v II. Philippi Aug., quos annos, si more Romanorum Com-Putentur, ii imperatorcs non attigillent. Nam haecei ipsemet dissicultas, quae ex illis nummis proficiscitur, quaeque ratione aliqua, quae solido, aut saltem veriti mili quopiam sundamento nitatur, est ex-
176쪽
pedienda. Eadem lane dissicultas reperitur etiam in aliquot Latinis,ac Graecis nummis, in quibus plures anni Tr. Pot. aliquorum Imperatorum notantur, quam illi revera regnaverint : cujusmodi sunt nummi Nervae apuffocconem,&GolZtium inscripti TR. P.IlI. & ΔΗ. m. Γ. necnon nummi Voluliani apud eumdem Occonem cum TR.Ρ. In I., neque tamen inferri hinc licet, ipsos annos Trib. Pot. a Cal.Jan. a Romanis fuisse numeratos, Non multum absimilem rationem , ad eosdem tum Aegyptiacos, tum LatinoS,ac Graecos nummos explicandos, cxcogitaverat Nicolaus To inardus: nimirum Imperatores annos suos numerasse ae die i v. Idus Decembris, quo Tribuni plebis suum inibant magistratum, ac tempus pariter, quod ante eum diem, imperio prae- futilent, pro anno computasse. Sed opinionum hanc probe a Pagio, atquea me in priori Diisertatione confutatam fuisse, fatetur Praesul Cl. pag. 34. Ut ergis Romani annos Imperatorum non a Cal. Jan. , aut alloquocumque die, sed a die imperii eorum natali certo numerabant, qui mos a Syro-Graecis. etiam , ut de Antiochenis, & Seleucensibus supra vidimus, serva.
batur, idem quoque praestitisse Aegyptios dicendum,
donec ratio aliqua, quae contrarium suadeat, in me dium producatur, quae tamen nondum nequa a Pagio, neque a Viro Illustrissimo. allata. Quinimo Pagius, quum perspexitier, quam levi,
inanique fundamento ex opinio superstructa esset , eamdem postea non uno in loco aperte abdicavit. Sic ad annum Ch. IO3. postquam num. U. & U .mo do laudatam Tot nardi conjecturam, recensullset, ac confutasset, num. vir. haec subjicit: Haec mea .le
hujusmodi nummis conjectura. Omnes nummi Latini, in quibus avni Tritanniae potestatis annos imperii exce- ηι , aut mendose descripti, aut a monetariis in iis cu-
177쪽
devius erratum, aut anni uvius άmperatoris aiseri adatributi, ut de Gallo ιω Volusiavo loquens ostendi. uxoad nummos Graecos, in quibus piures imperii anni leguu-tur , quam reapse Augusti regnarint, vel idem dicen. m ae de Latinis, in quibus anni Tribuitiae potestatis avnos imperii superavi , vel exi mandum annos illos non ad imperium, hed ad ali ad aliud nobis incognitum referri. Ut ut vero de hac etiam Pagii conjectura iit, de
qua a nobis actum in priori Diss. cap. v. Pag. 92. , γ.te patet, hoc loco eum pro nummis Graecis, quibus proculdubio accensendi Aegyptii, ne verbum quidem de ea, annos Imperatorum a neomenia Thoth comis putandia, quam ipsis Aegyptiis alio loco tribuerat, ratione habere. Ad annum deinde Ch. I 38. num. III. quum Hadrianum statuisset, a die X. Augustian. III. ad diem x. Julii anni I 38., qua is obiit, regnaviile annos XX. & menses x I. . nummos ejusdem Hadriani
recensens cum L. Κ B. anno TX M., quos antea ea, de
qua est quaestio, ratione explicaucrat, hos percussos fu ille docet post mortem Hadriani in urbibus longe ab Italia distitis, ad quas hujus mortis nuncius nondum perlatus erat. Ad annum etiam Ch. I 3 . num.
iri. laudat duos nummos Hadriani, in quorum alio expressus est Advevtus typus &mulier cum galea Elephantina, quam Alemnaciam esIe est,cum L. I E. anno xv. , in alio vero ipsa Alexandria Hadrianum in quadri ga advenientem salutat cum eadem nota L. I E. . atque hos annos more Romanorum exprelle numerat. Sic quoque ad annum Ch. I 38. num. a v. probaturus
Maximinum quartum annum i mperii attigisse,affert ex Thesau. Mauroc. Patini nummum Graecum ipsius Maximini , necnon Maximi eius filii cum L. Δ. anno iv.; quo argumento alibi etiam saepe utitur. Jamvero si Aegyptii eadem ratione ac Romani
178쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. X V. Is 9
annos imperatorum computabant, quum sitiat nummi
Aegyptiaci Anniae Faustinae, & Aquiliae Severae anno v. imperii Elagabali in ligniti, revocari amplius in dubium non potest, quin Elagabalus quintum annum imperii re vera inierit, ac post eum initum Anniam Faustinam repudiaverit, duo alia matrimonia contraxerit, ac demum ad Aquiliam Severam redierit: quae sane nullo modo explicari queunt per conjecturam ab Illustrist. Praesule in Addendis propositam, de qua capite praecedenti, licet per eamdem explicari utcumque possint nummi ipsius Elagabali Trib. Pot. V. inscripti. Si enim nummi in honorem ipsius Anniae Faustinae cusi sunt ab Aegyptiis, cusi proculdubio
fuere antequam ab Tagabalci repudiata fui siet, aut saltem antequam fama ejus repudii iis in locis vulgata esset. Incredibile namque, atque absonum prorsus videtur, ut repudiatis ipsis Imperatorum uxoribus nummi a quopiam percuterentur: quod prosecto neque ipse Illnstrist. Praesul ammat, tametsi eas contendat, . tam post repudium, quam post virorum excelsiam titulum, atque insignia Augustarum retinuisio, nisi vel maritus, vel successor eosdem illis honores ademisset.
Siquidem etsi admitti quoquo modo possit, illas post
repudium titulum ejusmodi atque ornamenta retinuisse, non inde tamen essicitur nummorum quoque honorem iisdem indultum fuiste: quamquam, ut verum fatear, nec de ipso titulo , ac insignibus tam facile concedi posse crediderim; quum haec Cl. Praesulis
regula nonnisii duobus exemplis nitatur, quorum alterum aperte falsum , alterum vero plane incertum.
Prius exemplum est uxoris Severi Alexandri , quam in Italica epistola dixerat. virum rogalle , ut tibi , quamvis regiis aedibus pulsae , Augustae nomen relinqueretur, quod non ausa, inquit, fuisset petere ,
179쪽
nili dimisiis conjugibus concessum de more fuisset. Verum factum hoc prioris Diisert. pag. 7 o. falsumcisa, ut ajebam, ostendi: id, quod vel ipse Praesul Cl. nunc pag. i 83. Miserte pro sua ingenuitate fassus est. Alterum verum exemplum est Corneliae Paullae prioris Elagabali uxoris, de qua haec Herodianus lib. s. cap. 6. Duxit praeterea uxorem , illuμ4Dnam Romanam femivam, quam etiam e gustam appellavit: cumque ea ramen paullo post divortium fecit, ademti que honoribus privatam colere vitam jussis . Ex his enim tum in iratica epistola , tum nunc fusius pag. 186- infert, quod quum IIistoricus Conceptis verbis scribat, Elagabalum divortium cum Cornelia Paulla fecisse, atque ci honores eripuilla, non eo ipso post divortium
Caesarum conjuges eosdem honores amitterent. Hoc autem exemplum est , quod incertum supra vocavi triam ut ut verba illa Herodiani explicationem hanc suscipere possint, attamen aeque recte dici potest , iisdem tum divortium, tum ea, quae ipsum d Ortium de mQre comitabantur, indicare scriptorem volutile. Quem sane sensum neque respuit ipse textus Gram
mi is, privatam esse jubeus, atque bonores arimens. Neque vero ex eo, quod idem Herodianus, de aliis duabus Elagabali uxoribus, Aquilia nimirum Severa, &Annia Faustina postea loquens, minime scribat, iis. quoque honores ademtos fuisse, colligere licet, hos ipsis .post divortium re vera fuisse relictos. Nam praeterquam quod dici potest, eum satis, quae cum divortio
conjungebantur, supra, quum de priori uxore loquutuS fuerat, expressisse : certi stimum quoque est,non Omnia semper i Iistoricos recensere; quod patet in his ipsis duabus Elagabali uxoribus , de quibus minime narrat
180쪽
SEU ALEXANDRI AUG. CAP. XIV. . I 6 rrat Herodianus, quod Augustae a viro appellatae fuistiant, quamvis eo titulo in lignitas easdem fuisse, nummi illarum, ut observat quoque Ill. Praesul, testentur: imo nec de tertia uxore tradit, quod repudiata fuerit, ac post illam duo alia matrimonia inierit Elagalus, ac demum ad Aquiliam Severam redierit, quod ceteroqui discimus ex Dione . Aliam regulam, a Cl. Praesule pro uxoribus marito superstitibus tradi tam, non moramur: quum nunc probe constet, Epo- cham Damascenorum , quae in celebri nummo An. niae Faustitiae D. Theupoli inscripta ferebatur,& ad quam tuendam eadem regula potissimum cxcogitata,
in ipso nummo re vera inscriptam non esse, ac numiniarum praeterea P. Chamillardi, qui in caussae subsidium adscitus fuerat , adulterinum jam esse ostende
Ut autem hi nummi Aegyptiaci Anniae Faustinae explicari nullo modo queunt per conjecturam a Cl. Praesule in Addendis propositam, sic nonnisi aegre admodum explicari pollunt per aliam ejusdem conjecturam, de qua supra cap. xu. Si enim juxta illud sylt
ma Cal. dumtaxat Jan. anni Ch. 222. quintum annum 'imperii inchoavit Elagabalus, ac die postea decima Martii ejusdem anni occisus est, breve nimium id Patium videtur, ut intra illud, quemadmodum in nne ejusdem capitis xi i. notavimus, Anniam iptam Faustinam dimittere, duo alia matrimonia inire, ac tandem ad Aquiliam Severam redire Elagabalus potuerit . Eadem dissicultas reperitur quoque in Cl. Vigno-lii sententia, in qua Elagabalus die xvi. Maji ejusdem anni 222. , quintum annum imperii auspicatus, die demum xi. Julii occubuit. Quare, quum praeter in Commoda , quibus singulas earum opinionum Obnoxias este demonstravimus, hoc etiam non leve acce-x dat,