C. Svetonii Tranquilli Opera ex recensione Guill. Baumgarten Crusii. Tomus primus tertius

발행: 1824년

분량: 474페이지

출처: archive.org

분류: 로마

341쪽

C. SUETONII 21. Conditionem Principum miserrimam aiebat, S de Coniurasione comperta non crederetur, nisi OC-cisci. Quoties otium esset, alea se oblectabat, etiam

Profestis diebus, matutinisque horis: ac lavabat de die,

Prandebatque ad satietatem; ut non temere super CO m, Praeter Matianum malum, et modicam in am-Pulla Potiunculam sumeret. Convivabatur frequenter Ru turge, sed paene raptim : certe non ultra solis O -ςRβum , nec ut postea comissaretur. Nam ad horam

Umni nihil aliud, quam solus secreto deambulabat. aa. Libidinis nimiae, assiduitatem concubitus, velut exere itationis genus, clino iam vocabat. Eratque tam , quasi concubinas ipse develleret, nataretque inter FungRt SSimas meretrices. Fratris filiam adhuc virginem , oblatam in matrimonium sibi, quum devinctus Domiti e nuptiis pertinacissime recusasset, non multo Post alii collocatam, corrupit ultro, et quidem vivo etiam tum Titor mox patre ac viro orbatam, ardentisSime

γιστα διχαάetina συμβη, γε ovium. Repetiit Domitioni dictum Hadrianus . anetore Vtileat. Call. in vita Avidit Cassii c. 2. rem dTebus, mar. horis ) tempore, Negotiis alias dato. Matianum maliam ) C. Natius,

Atignati ami s. invenerat nemora

eripserat etiam de aris coquinaria

Colum. XII, 4έ . Ab eo conditore

nomen aeeepit m iam Matianum.

ει μου κατη χάγη μευ τῶ Λι uitta ἐχρητο δ' Ουὀiv ηττου τη Ιου ια. vid. Reimae. ad h. l. erroris arguentem Philostratum, qui VII. q. post necem Sahiui, diseram esse Iollam a Domitiano , nuptiasque ab Ephesiis celebratas, tradit.

342쪽

Iamque dilexit, uh etiam causa mortis exstiterit,

coactae conceptum a Se abigere.

a3. Occisum eum populus indifferenter, miles gravissime tulit, . statimque Disum appellare conatus est paratus et ulcisci, nisi duces defuissent: quod quidem Paulo post secit, expostulatis ad poenam pertinacissime

caedis auctoribus. Contra Senatus adeo laetatus est, ut, repleta certatim Curia, non temperaret, quin mortuum contumeliosissimo atque acerbissimo acci mationum genere laceraret: scalas etiam inferri, clipeosque et imagines eius coram detralii, et ibidem solo amigi iuberet; novissime, eradendos ubique titulos, abolendamque omnem memoriam decerneret. Ante

Merum etiam occidisset ' nam Diutia

abortu periit. tibi nullo modo od mi tenda emendatio I einsiti nam hirio M abortu periit. Naxima enim vis est in verbo Diauri. Ne gravida quidem Gaa dehebat vidua. Vid. etiam Gange. ad h. i. Celerum non disissentit Iuvenal. II, 32 : Otitim eodabor iris fetiniam siti uam Solis

Meret . ee patruo simitis estiniaret offas. Noe Morti enim sunt medicamenta, quae effecerunt abortum.

nitim Mero. demtis mitia genitalabias egia Da eona eris, iugula re, Pedemi magnis sumtibus caveris.

ruri . sit abal alidare solo sverbis sim letis. ιnstare Ierro, samire Metiribus . tir si singulos testis sanguis dolorqua a tieratur. Nemo tam tem perans ga ιi seriae me laetitiae . quin instar vitionis rideretur, cernere Iaceros artus, erraneara membra . p.-arismo Irtices horren s a imminea abs ιias , Eae lasqua lammis; ut exitio terrore et minis in usum hominum ae Destimates ignibus mutarentvir. X

343쪽

C. SUETONII DOMITI Arius

Paucos , quam Occideretur, menses, cornix in Capit lio elocuta est, εσrαι παντα καλῶς. Nec demit, qui ostentum sic interpretaretur: Nuper Ta eio quae sedis culmine cornix, Est bene, non potuit ricere: dixit, erit. Ipsum etiam Domitianum serunt somniasse, gibbam sibi, pone cervicem, auream enatam, Pro Certoque habuisse, beatiorem post se laetioremque portendi Ileipublicae statum. Sicut sane brevi evenit, abstinentia et moderatione insequentium Principum.

atini.

Urnis Victor Epit. XIII, io, de

risea denti,Moerint. In quilias -- ci iam Gornix . e fastigio Capitolii Allieis sermonibus es inae καλως εστα

344쪽

C. SUETONII TRANQUILLI

ILLUSTRIBUS GRAMMATICIS

DE CLARIS RII ET ORIBVS

LIBRI.

TERENTII, HORATII, LUCANI, PLINII, IUVENALIS, PERSII

346쪽

C. SUETONII TRANQUILLI

ILLUSTRIBUS GRAMMATICIS

LIBER,. Grammatica Romae ne in usu quidem olim nedum in honore ullo erat: rudi scilicet ac bellicosa etiam tum civitate, necdum magno opere liberalibus disciplinis vacante. Initium quoque eius me diocre exstitit: siquidem antiquissimi doctorum, qui iidem et poetae et oratores semigraeci erant Livium et Ennium dicor quos ulraque lingua domi sorisque docuisse, adnotum est nihil amplius quam graeca interpretabantur: ac si quid latine ipsi composui sent praelegebant. Nam, quod nonnulli tradunt, duos libros de literis syllahisque, item de metris, ab eodem Ennio editos, iure arguit Lucius Cotta, non poetae, sed posterioris Ennii esse : cuius etiam de augurandi disciplina volumina seruntur. I. Primus igitur, quantum opinamur, studium grammaticae in Urbem intulit Crates Mallotes, Aristarchi aequalis, qui missus ad Senatum ab Attalo Tege, inter secundum ac tertium bellum Punicum, sub ipsam Ennii mortem, quum regione Palatii , prolapsus in cloacae foramen, crus fregisset, per

adnoliam est) Gronov. eorrexit adnotarum est, probanti hus Oudend. et Wolfio

347쪽

omne legationis simul et valetudinis tempus, plurimas ακροασξις Subinde fecit, assidueque disseruit, actiostris exemplo fuit ad imitandum. Hactenus tamen imitati, ut carmina parum adhuc divulgata, vel desunctorum amicorum, vel si quorum aliorum probasserit, diligentius retractarent, ac legendo Commentandoque etiam ceteris nota sacerent: ut C. Octauius Lampadio Naevii Punicum bellum, quod uno volumine et continenti scriptura expositum, divisit in septem libros: ut postea Q. Vargunteius annales Ennii, quos certis diebus in magna freque lia pronunciabat: ut Laelius Archelaus, Vectius, Quintus Philocomus Lucilii satyras, familiaris sui ;quas legisse se apud Archelaum Pompeius Lenaeus, apud Philocomuin Valerius Cato , praedicant. Instru-Xerunt auxeruntque ab Omni parte Grammaticam ;Lucius Aelius Lanuvinus , gener Quinti Aelii, Seroius Clodiας, uterque Eques romanus, multique ac varii et in doctrina et in Republica usus. 3. L. Aelius cognomine duplici suit: nam et Praeconinus, quod Pater eius Praeconium secerat , vocabatur, et Milo , quod orationes nobilissimo cuique scribere solebat: tantus Optimatum fautor, ut Quintum Metellum Numidicum in exsilium comitatus sit. Seroius, quum librum soceri nondum edi-lum fraude intercepisset, et ob hoc repudiatus, pudore ac taedio secessisset ab urbe, in podagrae morbum incidit: cuius impatiens veneno sibi perunxit pedes, et enecuit ita , ut parte ea corporis quasi praemortua vixerit. Post hoc magis ac magis et gratia

Veraitis. μ. Philo mus Proha - . sermo. Idem mox suadet: L. Aelius hilis timendatio Gronoviit meliusque Lanuinntis , generque Aelii, μι M. Phil omtis. De duobus tantiam. Αr- Clodius. chelao et Plittoeomo, proxime est

348쪽

et cura artis increvit, ut ne clarissimi quidem viri abstinuerint, quo minus et ipsi aliquid de ea scriberent , utque temporibus quibusdam super viginti celebres scholae fuisse in Urbe tradantur; pretia Grammaticorum tanta, mercedesque tam magnae, ut constet, Lutatiam Duhnidem, quem Lamiaeus Melissus per cavillationem nominis Πανὸς ἀγάπηρμα dicit, ducentis millibus nummam Quinto Catulo emtum , ac brevi manumissum : Lucium Anuleium ab Eficio Calvino , Equite romano praedivite , quadringenis annuis conductum , multos edocuisse. Nam in provincias quoque Grammatica penetraverat, a nonnulli de notissimis doctoribus peregre docuerunt, maxime in Gallia Togata : inter quos Octavius Teucer, et Siscennius Iacchus et Omius chares: hic quidem ad ultimam aetatem, et quum iam non gressu modo deficeretur, sed et visu. 4. Appellatio Grammaticorum graeca consuetudine invaluit; sed initio Literati vocabantur. Cornelius quoque Nepos in libello, quo distinguit literatum ab erudito , literatos quidem uulgo ameliari ait eos, qui aliquid diligenter et acule scienterque Possint aut diacere aut scribere: celerum prUrie sic amellandos poetarum interPretes, qui a Graecis γοτμμχ tra Is nominentur. Eosdem Literatores vocitatos Messala

Corvinus in quadam epistola ostendit, non esse sibi, dicens , rem cum Furio Bibaculo , nec cum Sigida quidem, aut literatore Calone: significat enim haud dubie Valerium Catonem , poetam simul grammaticumque notissimum. Sunt, qui literati in a lite

retia) Bene eodd. nonnulli ad- Eoad Lil. ooritatos) Vulg. liaeedunt Mero. verba nu Praecedentia reseruntur . Παγος αγαπιμα Ita edidi eum distinctione ante Messala posita. Biponti Reliqui omnes ἀγημα. An omissoque verbo ostendit. Correxe sorte αγασμα p rant iam Oudend. et Wolsus.

349쪽

ratore distinguant, ut Graeci Grammaticum a Grammatista ; et illum quidem absolute, hunc mediocriter doctum existiment: quorum opinionem Orbilius etiam exemplis confirmat. Nam, uuae

maiores, ait, quum famiari alicuius Denalis produce retur , non temere quem literarum in titudo, seae sileratorem inscribi solitum esse: quasi non Perfuncrum liceris, sed imbulum. Veteres Grammatici et Rhetoricam doce hatit: ac multorum de utraque arte commentarii seruntur. Secundum quam consuetudinem posteriores quoque existimo , quamquam iam discretis professionibus, nihilominus vel retinuisse, vel instituisse et ipsos quaedam genera institutionum ad eloquentiam praeparandam , ut problemata, para Phrases , allocutiones ethologias, atque alia hoe genus; ne scilicet sicci omnino atque aridi pueri Rhetoribus traderentur: quae quidem omitti iam video , desidia quorundam et insantia ; non enim sa-stidio putem. Μe quidem adolescentulo, repeto, quendam , Principem nomine , alternis diebus declamare, alternis disputare, nonnullis vero mane disserere , post meridiem, remoto pulpito, declamare solitum. Audiebam etiam memoria patrum, quOS-dam e Grammatici statim ludo transisse in Forum, atque in numerum praestantissimorum patronorum

receptos. Clari professores, et de quibus prodi possit aliquid dumtaxat a nobis, sere hi suerunti 5. Saevius Nicanor primus ad famam dignationemque docendo pervenit: seCitque praeter commentarios, quorum tamen pars maxima intercepta

dieitur , satyram quoque; in qua libertinum se, ac duplici cognomine esse, per hoc indicat:

350쪽

DE ILLUSTR. GRAM M. LIBER

Samius Nicanor Marci libertus negalia, Merius Postumius idem; α Marcus docebit. sunt qui tradant, ob infamiam quandam eum in Sardiniam secessisse, ibique diem obiisse. 6. Aurelius omissis , Epicurei cuiusdam libertus , Philosophiam primo, deinde Rhetoricam, novissime Grammaticam docuit. Dimissa autem schola, Butilium Rufum damnatum in Asiam sequutus . ibidem

Smyrnae simulque consenuit; composuitque variae eruditionis aliquot volumina , ex quibus novem unius Corporis: qui, quia scriptores ac poetas sub clientpla Μusarum iudicaret, non absurde et scripsisse et secisse se ait ex numero Divarum et appellatione. Huius co

gnomen in plerisque indicibus et titulis per unam literam scriptum animadverto e verum ipse id per duas effert in parastichide libelli, qui inscribit ue

'. M. Antonius Gnψho, ingenuus, in Gallia natus,

sed expositus; a nutritore suo manumissus, insti

tutusque Alexandriae quidem, ut aliqui tradunt, in contubernio Dionysii Scyto brachionis quod equidem non temere crediderim, quum temporum ratio vix congruat); fuisse dicitur ingenii magni, memoriae singularis, nec minus graece, quam latine

Samius Postumius 3 vi metro eoti auterent, emendarunt Cusauh. Positi- mettia ι Gron. Postumianus . Oudendo . Fcat lentia uel Postumuleius. Omnes igitur idem neutrum habuerunt. Ego idem maseulinum ense Pulo, ideoqua mutavi interpunctionem. hcie sensu r Saaritia Nicanor . qui irim Sa intia Fos timius, quo ipso, dupliei eomomine se esse, indicat. Ita .Itima syllaba voeia Postumi produeitor estiram in tertio pe

potuerunt.

Vanae stitit emendationes vel salsae quos quia et quae quia. Melitis lanaeis oratio fuit, deleta qui . ut verha

ierit per tinam L literam. Sed geminari etiam potuit litera ρ in nomina Opilii. Vid. Tutaeh. Λus. IIII. a.

SEARCH

MENU NAVIGATION