장음표시 사용
351쪽
C. SULTO MIdoctus: praeterea comi tacitique natura, nec unquam
de mercedibus pactus, eoque plura ex liberalitate discentium consequutus. Docuit primum in Divi Iulii domo, pueri adhuc: deinde in sua privata. Docuit autem et Rhetoricam, ita ut quotidie prae
eepta eloquentiae traderet, declamaret vero non nisi nundinis. Secholam eius claros quoque viros frequentasse aiunt: in his Marcum Ciceronem, etiam quum praetura sungeretur. Scripsit multa, quamvis annum aetatis quinquagesimum non excesserit: etsi Atteius Philologus duo tantum volumina de Latino sermone reliquisse eum tradit: nam cetera scripta discipulorum eius esse , non ipsius: in quibus et suum alicubi reperiri nomen. 8. M. Pompilius Andronicus, natione Syrus, studio Epicureae sectae desidiosior in professione Grammaticae habebatur, minusque idoneus ad tuendam scholam. Itaque, quum se in Urbe non solum An
tonio Gniphoni, sed ceteris etiam deterioribus pos poni videret, Cumas transiit, ibique in otio vixit,
et multa composuit: verum adeo inops atque egens, ut coactus sit, praecipuum illud opusculum suum annalium Ennii elenchorum sedecim millibus nummum cuidam vendere: quos libros Orbilius suppressos redemisse se dixit, vulgandosque curasse Homine
s. Orbilius P illus Beneventanus, morte Parentum, una atque eadem die inimicorum dolo in
eius vid. eap. Io , ex quo loro patet, male confundi Acieiuni Philo Imtim elam Atteio Capiton a Fahrieici ad Dion. LVII. I . Nox stirum, nempe Riteii, malo Burm. cepit pro eius. annal. Ennii elene rum ) Vo h. Ennii non est in libris, sed iniri stimab editoribus , iit crisiu operis Eunii seripsisse dieatur Androniens. Duidem abesse malim, quum tinniales elenehi aeque dies p sint indues an natis, atque Plinius hoe voeabuluitiusurpavit initio historiae naturalia, vel erint inverit opus Androniel erisin
prammati eam aut hi torteam annalium Bovianorum Ennii aliorumque.
352쪽
teremtorum, destitutus, primo apparituram magistratibus secit: deinde in Macedonia corniculo, mOTequo meruit: functusque militia, studia repetiit, quae iam inde a puero non leviter attigerat: ac professus diu in patria, quinquagesimo demum anno Romam, Consule Cicerone, transiit; docuitque m iore fama , quam emolumento. Namque iam Per senex pauperem se, et habitare sub tegulis, quodainscripto satetur. Librum etiam, cui est titulus Perialogos, edidit, continentem querelas de iniuriis, quas
professores negligentia et ambitione parentum accia perent. Fuit autem naturae acerbae, non modo in antisophistas, quos omni sermone laceravit, sed
etiam in discipulos, ut Horatius significat, plagosum eum appellans, et Domitius Marsus scribens: Si quos Orbilius ferula scuticaque cecidis. Ac ne principum quidem virorum insectatione ah-stinuit : si quidem ignotus adhuc, quum iudicio laequenti testimonium diceret, interrogatus a Varrone,
repetiit ) Ita Methere non dubitaui
pro repedit. Antecedunt persecta et sequuntur.
Perialogos Non veram quidem puto
hane leetionem librorum, veriorem
tamen omnibus coniecturis: αιτιαλο
γος. Bipontivi dederunt retula γης. negligentia et iamb.) Ita se ipsi evm Volso, auctoribus libris. Vulg. ne gligenter ab amb. nihili est.
eius, inserrogari . Qtiou iari sciti ubeis p Bespotidit: in sole gibbos soleo trierime. Cons. Cath. 3. - Varro rem Murenam, de quo vid. Aug. is et 56 , Tiber. 8 , non errore librariorum vel scriptoris, sed dissensis hic nominari existimo. Quod desunt in antiqua editione Horrone et postea Murena , id emendatione seri potuit. Necessario etiim addere debuit seH- Plor nomen advocati, quod quum di versum in alio scriptore reperisset vir quidam eruditus, ut nostro sit lemis pore, delere maluit, quain mutare.
353쪽
C. SUETONII diversae partis advocato, quidnam ageret, es quo ariscio Meretur' Gibberosos se de sole in umhram transferre, respondit; quod Murena gibber erat. Vixit prope ad centesimum aetatis Bnnum, amissa
iam pridem memoria, ut versus Bibaculi docet. Orbilius ubinam est, Merarum obliuio 'Statua eius Beneventi ostenditur in Capitolio, ad sinistrum Iatus, marmorea, habitu sedentis ac palliati, appositis duobus scriniis. Reliquit filium O bilium, et ipsum Grammaticum professorem. io. Alleius Philologus libertinus, Athenis natus. Hunc Capito Α teius notus iurisconsultus, inter Grammaticos Rhetorem, inter Rhetores Grammaticum fuisse ait. De eodem Asinius Pollio in libro, quo Sallustii scripta reprehendit, ut nimia priscorum verhorum affectatione oblita , ita tradit: in eam
rem adiutorium ei fecit maxime quidam Alleius Pra texistus, nobilis Grammaticus Latinus, declamantium deinde adiutor atque praec tor, ad summam Philologus ab semel nominatus. Ipse ad Laelium Hermam scripsit, se in graecis literis magnum processum hahere , et in latinis nonnullum: audisse Antonium Gniphonem, eiusque Hermam: Postea iacuisse. Praec isse autem multis et claris ivoenibus: in quibus
Amio quoque et Pulcro Claudiis, frasribus, quorum etiam comes in prouincia fuerit. Philologi appellationem assumsisse videtur, quia, sicut Eratosthenes,
qui primus hoc cognomen sibi vindicavit, multiplici
variaque doctrina censebatur; quod Sane ex commentariis eius apparet, quamquam paucissimi exstent : de quorum tamen copia sic altera ad eundem Hermam epistola significat: Hylen nostram aliis memento commen re: quam omnis generis coegimus , uti scis, Diuitigod by Cooste
354쪽
DE ILLUSTR. GRAM M. Lin En 35ε octingentos in libros. Coluit postea familiarissime Caium Sallustium, et eo desuncto, Asinium Pollionem:
qaos historiam componere aggressos, alterum breviario rerum Omnium romanarum, eX quibus, quas
vellet, eligeret, instruxit; alterum praeceptis de Tatione scribendi. Quo magis intror, Asinium Pollionem credidisse, antiqua eum verba et figuras solitum esse colligere Sallustio : quum sibi sciat nil aliud suadere, quam ut noto civilique et proprio
sermone utatur, vitetque maxime obscuritatem Sal-
Iustii, et audaciam tu translationibus. xi. Valerius Cato, ut nonnulli tradiderunt, Bur- seni cuiusdam libertus, ex Gallia: ipse libello, cui est titulus Indignatio, ingenuum se natum ait, et pupillum relictum, eoque facilius licentia Sullani
temporis exutum patrimonio. Docuit multos et nobiles r visusque est peridoneus praeceptor maxime
ad poeticam tendentibus, ut quidem apparere vel his versiculis potest: Cato Grammaticus, Latina Siren, qui solus legit, ac facit Poetas. Scripsit praeter grammaticos libellos etiam poemata, ex quibus praecipue probantur Lydia et Diana, Lydiae Ticida meminit:
Lydia doctorum maxima cura liber. Dianae Cinna: Secula permaneat nostri Diana Catonis. Vixit ad extremam senectam, sed in summa Pauperie, et paene inopia, abditus modico gurgustio, postquam Tusculana villa creditoribus cesserat, ut auctor est Bibaculus:
355쪽
C. SUETONII Si quis forte mei domum Catonis, .mPictas minio assulas, et ii scoloris uidet hortulos Priapi, Miretur, quibuta ille disciplinis
Tantam sis svientiam assecutuS ,
Quem tres cauliculi, eι selibra farris, Racemi duo, legula sub una Ad summum Proρe nutriani senectam. Et idem rursus: Catonis modo, Galle, Tusculanum , Tota creditor urbe uenditabat. Mirati sumus , unicum magistrum, Summum grammaticum, Utimum Poetam , omnes soluere posse quaestiones , Vnum di ite eraedire nomen. n cor Zenodoli, en iecur Galetis.
II. Cornelius Dicadus, Lucii Cornelii Sullae Di
ctatoris libertus, Calatorque in sacerdotio augurali, silioque eius Fausto gratissimus fuit: quare nunquam non utriusque se libertum edidit. Librum autem. quem Sulla novissimum de rebus suis imperfectum reliquerat, ipse supplevit. 13. Staberius Eros hero suo emtus de catasta, et propter literarum studium manumissus, docuit inter ceteros Brutum et Cassium. Sunt, qui tradant tanta eum honestate praeditum, ut temporibus Sul-
Culmiis D. hormios Pr. Corripiant: Custo. es Diaee hortali vel hor silo Pria mos , quo ne io an pereat aliqua pars leporis carminis. In pli tali saltem hortulos non erat haerendum . quum plurali promiscue uti oleaut poetae pro singulari, et in hoc vocabulo frequen ior aliam apud prosaicos pluralis sit usus. Vid. Heia inger. ad Cieer. osse. Ili, 4, a. Custo lis Priapi autem dieitur proaustori Priam , et in ipso hoc genitivo est loPω. sub iana 3 Conieeerunt suh ema. stibtidia, sub ipsa , quae vix praetulerim geuuino sub unia.
356쪽
DE ILLUSTR. GRAMΜ. LIBRn 353 Ianis proscriptorum liberos gratis, et sine mercede ulla , in disciplinam receperit. xέ. Curtius Nicia haesit Cueo Pompeio et Caio Μemmio: sed quum codicillos Memmii ad Pompeii uxorem de stupro pertulisset, proditus ab ea, Pom-Peium offendit, domoque ei interdictum est. Fuit et M. Ciceronis familiaris; in cuius epistola ad Do- Iabellam haec de eo legimus: omnino mihi luerae
mans stam evetendae a se, quam a me tibi. Nihil enim Romae geritur, quod te Putem scire Curare, nisi forte scire uis, me inter Niciam nostrum et Vissium iudicem esse. Profert alter, opinor, duobus persiculis evensum Moiae: alter Aristarchus hos οβε-
Ego tanquam criticus antiquus iudicaturus sum, utrum sint του ποι του, an μένοι. Item ad
Atticum: De Nicia quod scribis, si ita me haberem, ut eius humanitate fui Possem , in primis peliem ilium mecu , habere; sed mihi solaudo et resessus prouincia est: quod quia facile ferebat Sica,
eo magis illum desidero. Praeterea nosti Nicias nostri imbecia uatem, mollitiem , consuetudinem pictus. Cur ergo illi molestus esse velim , quum mihi ille iucundus esse non Possit 8 Voluntas tamen eius mihi grata est. Huius de Lucilio libros etiam satyra Comprobat.
15. Lenaeus, Pompeii Magni libertus, et paens omnium expeditionum comes, defuncto eo filiisque eius, schola se sustentavit: docuitque in Carinis, ad
in mitis epistolia ) ad Div. IX. Io.e elendae Apud Ciceri legitur:
omnino mihi magis L erae stim ea- aperiandae a te, quam a me tibi.
Eius, apud quem est lare. V, ep. 5έέ,
Pro recessus pr-ineia est, eoni ieierecrastis pro Aelia est, quod , non credo, Cieeronem aequo animo obtrudi sibi pansum esse pro dicto aeuto. quo vitam Otiosam, pro ad uinistratione
Reipiiblieae temporum iniuria sihi impositam, salae ridet.
357쪽
lluris aedem, in qua regione Pompeiorum domus fuerat; ac tanto amore erga patroni memoriam exstitit, ut Sallustium historicum , quod eum oris
Arcti, animo inuerecundo, scripsisset, acerbissima satyra laceraverit, lastaurum et lurconem et ne-- senem, mymonem que appellans, et pita scrimisquo monstrosum; praeterea priscorum Catonisque Derborum ineruderissimum finem. Traditur autem puer adhuc Athenis subreptus , refugisse in patriam, Per ceptisque liberalibus disciplinis, pretium suum domino retulisse , verum ob ingenium et doctrinam
gratis manumiSSus.16. Q. Caecilius Dirota, Tusculi natus, libertus Attici, Equitis romani, ad quem sunt Cicero nix epistolae, quum filiam patroni, nuptam MarCo Agrippae, doceret, suspectus in ea, et ob hoc remotus, ad Cornelium Gallum se contulit: vixitque una familiarissime, quod ipsi Gallo inter gravissima crimina ab Augusto obiicitur. Post deinde damna tionem mortemque Galli, scholam aperuit; sed ita, ut paucis, et tantum adolescentibus praeciperet. Praetextato nemini, nisi si cuius parenti hoc om-cium negare non posset. Primus dicitur latine extempore disputasse, primusque Virgilium et alios Poetas novos praelegere coepisse , quod etiam Domitii blarsi versiculas indicat:
Dirota, tenellorum nutricula patum. I7. Verrius Flaccus, Iibertinus, docendi genere maxime inclaruit. Namque ad exercitanda discerilium ingenia aequales inter se committere solebat, . Proposita non solum materia, quam scriberent, sed
358쪽
DE ILLUSI ti, GRAMM. I ad n 355 et praemio, quod victor auferret. Id erat liber
aliquis antiquus, pulcer , aut rarior. Quare ab Augusto quoque nepotibus eius praeceptor electus, transiit in Palatium cum tota schola; verum , ut ne quem amplius posthac discipulum reciperet: docuitque in atrio Catilinae domus, quae pars Palatii tunc erat, et sestertia centena in annum accepit. Decessit aetatis exactae, sub Tiberio. Statuam habet Praeneste, in inferiore Fori parte, contra hemicyclium: in quo fastos, a se Ordinatos, et marmoreo parieti lucisos, publicarat. 38. L. Crassisius, genere Tarentinus, ordinis libertini, cognomine Pasicles, mox Pansam se trans nominavit. Hic initio circa scenam versatus est, dum mimographos adiuvat: deinde in pergula docuit , donec commentario Smyrnae edito adeo inclaruit , ut haec de eo scriberentur: Vni Crassitio se credere Smyrna Probauit: Desinite indocii coniugio hanc Petere. Soli crassitio se dixit nulere pelle:
Intima cui soli nota sua exstiterint.
Sed quum edoceret iam multos ac nobiles, in hi qIulium Antonium, Triumviri silium, ut Verrio quoque Flacco compararetur, dimissa repente schola, transiit ad D. Sextii philosophi sectam. 19. Scribonius hrodisius, Orbilii servus atque
in in o. Fori p. - inrisos Fogginius, qui illustravit sust A Praenestis
nos. ex tribus codd. vati . hane varietatem attulit: in stiperiore Fori arta tareia hemicyclitim marmori νε-rila invisos. Iloe prohat Wolfius. commariam io Amrena h. e. υπο-
μυἡμασι de veho Smyrua Ohusqne SmFrnaeorum . quoη patet ex tillimo versu poematii. In interpretati lis ducibus istis vractibulis errusse Clar. Banmparten in iudice ipse satellit, intelligendaque non de urbe Smyrna . sed de earmine Cinnae de Smyrnasi ue N 'ha,eriod eorum utariti Cras . sitius illustravit. E. T vn.
359쪽
C. SVET MI discipulus, mox a Scribonia, Libonis filia, quae prior Augusti uxor fuerat, redemtus et manumissus, docuit, quo Verrius, tempore, cuius etiam libris de OrthograPhia rescripsit, non sine insectatione
ao. c. Iulius Hyginus, Augusti libertus, natione Ilispanus etsi nonnulli Alexandrinum putant, et a
Caesare puerum Romam advectum, Alexandria capta , studiose et audiit et imitatus est Cornelium Alexandrum, Grammaticum Graecum: quem propter antiquitatis notitiam Polyhistorem multi, quidam Historiam vocabant. Praefuit Palatinae bibliotheeaei nec eo Secius plurimos docuit: suitque familiarissimus Ovidio poetae et Caio Licinio consulari, historico; qui eum admodum pauperem decessisse tradit, et liberalitate sua, quoad vixerit, sustentatum. Huius libertus suit Iulius Modestus, in studiis atque doctrina vestigia patroni Sequutus. ar. C. Melissus, Spoleti natus. ingenuus, sed ob discordiam parentum expositus, cura et industria educatoris sui altiora studia percepit, ac Maece nati pro Grammatico muneri datus est. Cui quum se gratum et acceptum in modum amici videret ,
quamquam asserente matre, permansit tamen in statu servitutis, praesentemque conditionem verae
origini anteposuit. Quare Cilo manumissus, Augusto etiam insinuatus est; quo delegante, curarii ordinandarum bibliothecarum in Octaviae portica suscepit. Atque ut ipse tradit, sexagesimum aetatis annum agens, libellos Inγtiarum, qui nunc Iocorum inseri hiautur, componere instituit: absolvitque centum et quinquaginta , quibus et alios diversi operis
360쪽
postea addidit. Fecit et novum genus Togatarum ,
inscripsitque Trabeatas. 22. M. Pomponius Marcellas, sermonis Latini exactor molestissimus, in ad focatione quadam uam interdum et causas agebat soloecismum ab adve Sario factum usque adeo arguere perseveravit, quoad Cassius Severus , interpellatis iudicibus, dilationem petiit: ut iustator suus altam Grammaticum adhiberet quando non Putat is, cum aduersario de iure sibi sed de soloecismo controoersiam iuturam. I 1ic idem, quum ex oratione Tiberium reprehendisset amrmante Atteio Capitone, ei esse illud Latinum, et, si non esset, futurum certe iam inde: Mentitur , inquit, Capito. Tu enim, Caesar, ciuitalem dare Potes hominibus, Derba non potes. Pugilem olim
fuisse, Asinius Gallus hoc in eum epigrammate ostendit: qui caput ad laeuam didicit, glossemata nobis Praec*is: os nullum, uel potius Augilis fa3. Remius Palaemon, Vicentinus, mulierIs Verna, primo, ut serunt, textrinum, deinde herilem silium dum comitatur in scholas, literas didicit: Postea manumissus, docuit Romae: ac principem Iocum inter Grammaticos tenuit, quamquam itisam is omnibus vitiis, palamque et Tiberio, et mox Claudio, praedicantibus, nemini minus institutionem
Togatari m) se. sabularum. πα- λωε ab Multi hiis, et in hietu elium gestabantur vid. Dom. t έ; Lips. ad Tae. Anu. III. a. quod sacere potest ad indagandam nominis novi sahula
Qissi eisp. nil laeseam . Misi ) Peae-eeptum fuisse videt e gladiatorium emul ad Iae m. quod ni a ignoramus. unde verbum diuitat, etii opponitur priaecipit. Wolfius tamen praeserturi ii uel rei ita . Os titillum idem iti-terpretatur indisertum. quod unice