장음표시 사용
191쪽
FR. D VAREN. COMM. habere. cap. ult. de oscio vicar. Potest tamen specialiter ea facultas ei concedi ab episcopo, nec cuiquam alii qui vicarius generalis non sit. notat. iudici . cap. nitimo. ωρ. deliberatione. F. ultimo. de incis lega. in s. ωρ. statutum. deprabem eod. libro. Quo casu beneficia vacantia quibushunque personis idoneis recte confert, praeterquam ipsi episcopo, cujus vice fungitur. c. a. de consecr. in G. Cum enim una de eadem pertana esse intelligantur, inter dantem ac recipientem beneficium'nihil interesset, quod absurdum videtur. cap. ulti de instit. Verum si. vicarius, qui potestatem substituendi ab episcopo accepit,aliquem sibi lubstituerit, non prohibetur substitutus vicario beneficium conferre, cum ab episcopo magis quam a vicario substitutus intelligatur. leg. item eorum. Digem quod cujuscun. Quamvis autem beo elicia non conferat vicarius generalis, confirmare tamen electos & praesentatos a patronis instituere posse creditur. cap. ex frequenti R. de instit. cap. diis D. de proben. Tra chari solet,an Episcopus vicario suo certi tantum beneficii conferendi facultatem concedere pose sit. Quod dubitationem non habet, si de beneficio jam vacante loquamur. Sed si nondum yacet beneficium, vulgo traditum est, hanc facultatem nec vicario quidem concedi posse. ca. constituitu, de conc. praeben. ne fraus fiat Lateranensi concilio, quo benefi- .
192쪽
DE S A CR. ECCLES. MINIS T. LIB. III. I 87ciorum nondum vacantiam collatio tanquam inducens votum captandae mortis alienae prohibetur. cap. nulla. de coNA prab.
, in Onductor redituum obventionumque episcopalium, an possit beneficia conferre quaesitum est. Solent enim antistites nostri temporis novo more ac veteribus incognito, muneris sui vacatione impetrata, ecclesiarum sibi creditarum reditus omnes fruendos locare, in lib.8. dicemus. Et videtur non posse, cum id ne vicario quidem ipsi liceat, ut sup . diximus. tamen praestenta in habet, ut ex Alexandri rescripto colligitur, quod nonnulli interpretatione ita restringunt, ut de conductione ad non modicum tempus facta intelligatur. cap. ex litem. de
oei jus non habet conferendi beneficia, si bona Dei possessis siit, nihilominus conferre potest. Quod adeo verum est, ut ea collatio proprietarii ipsius collatione prior
193쪽
i88 FR. D VAREN. COMM. ehabeatur. cap. cum olim de Q. posus cap. quoreum de elent. cap. consultationibus, δε iuris patronat. Nam collatio beneficiorum, ut ante admonuimus, fructuum pars esti intelligitur: & constat bonae fidei possessorem fructus consumptos lucrari. g. si quis a non domino. Instit. de rerum divisione. cap. graui derastis. θοί. Proinde si malae fidei possessor contulerit beneficium, irrita est ea colla. tio. Et quorundam sententia est, hoc casu collationem a proprietario, qui non possidet, factam valere. Sed opinio contraria verior est, cum pxopria authoritate invasorem spoliare non debuerit. cap. in literis. darestit. θαι Pano m. in dicto cap. consultationi-
Sequestrum beneficia conferre posse: s ob
ter explicati duo loci, qui invicem pugnare videbantur,selia
tinoureconsultorum adversus aliorum
194쪽
DESAc R.ECCLES. MINIs T. LIB.III. IgyQVaestio est controversi Iuris, an sequester beneficia conserre possit. Sequestrum vocamus eum, apud quem res controversa deponitur, ut finita lite & controversia, restituatur victori. sequestera de veis. signis l. ei apud quem. t proprie. d. licet. δε- pos Et probabilior mihi videtur eorum opinio, qui existimant eum conferendi j habere. Innocent. in cap. examinata. de iussi Teliv. in capit. cum Berroi . de me iuris. non quod possideat: nam & possessor esse, Scnon esse potest. Qua de re magna est intecturis Doctores contentio, nςc fatis convenit, quando possidere dicendus sit. Ego autem ita sentio, si ea mente sequestratio fiat, ut ipsa possessio, de qua existit controversia, dimittatur, sequestrum possidere: alias custodiam rei tantum ei commissam' videri. Sed si incertum sit, qua mente id factum fuerit, possessionem in eum translatam minimel interpretabimur: id quod ex Juliani. verbis apertissime colligitur, L interesse. de acqui en. postes. Nec me movet quod Flo rentinus scribit. l. licet. depos. Rei depositae proprietas apud deponentem mans, sed ει ρομ
s gis, nil apud sequestrum deposita est. Nam tunc demum sequester possideo, m. Quibus
verbis significare videtur sequestrum semper possidere, quamvis depositarius non possideat. Haec enim verba non rectε meo judicio ab interpretibus vulgo accipiuntur, sed
195쪽
ryo FR. D VAREN. COMM. sed mihi videtur is sensus e isse, rei depositae
possessionem apud deponenxem manere, nisi ipsa possessio deposita est, id est nisi res animo dimittendae possessionis tradita est, ut Iulianus ait. dd. interesse. Nam deponere verbum , dimittere significat, unde imperium deponere, magistratum deponere, & similes locutiones. Et Ulpianus cap. q. dea
quiren. possess. deponere possessionem di-
xit eodem tensu: Animo, inquit: deponere tamutare possessionem n posse Celseus Marceia ou scribunt. Cui interpretationi mirum in modum congruunt & sequentia ejusdem Florentini vel ba: Nam tunc demumsequester possidet, id est, eo tantum casu possidet sequester, cum possessio apud ipsum dimissa depositaque est. Et subjicitur ratio. Id enim agitur ea depositione, ut neutrius interim posse sonis te in procedat. Dixerit aliquis: Nihil ergo opus erat sequestri mentionem facere, sed generaliter excipere sussiciebat,
nisi deposita est possesso , id est , dimissa.
Respondeo sequestri mentionem ideo factam esse a Florent. quod penes depositarium non soleat possessio dimitti, nisi si quester sit. Ut igitur ad prQpositam quaestionem revertamur, quamvis sequester fortassis non possideat, eum nihilominus beneficia conferre posse an itror. Nemo siquidem inficiari potest, quin administrationem habeat . non temporalium modo sed etiam
196쪽
D L SACM ECCLEs. MINI set. LIBIII. Us spiritalium. cient. de sep possiess Itaque fructuum collectio ad eum pertine in quiabus & beneficiorum collatio numerax . Adde quoa utilitas eXigit, ut primo quo que temporeicclesiis vacantibus provi- cieatur. c. ne pro defectu. de Hectis. Non o nat huic sententiae qubd fructus rei seque stratae debent restitui yictori, quos sequester consumere hic Videtur, clem. de fles
possitis. Nam id ccipiendum est de fructi
bus, qui conservari possunt: at collati iriem beneficiorum miserro , donec finem acceperit controVersia, favor Ecclesiae non permittit: nec ulla ost alia horum se ouum restituendorum ratio- Taceo quod ametsi viros bonos consere'dis beneficiis demereri fructus non exiguus merito ha
beatur, quo non temere quenquam -pria vari oportet. so. c. cum ollim. de major. 9Med. nimis tamen praefracte hoc ius deses dere haud scio, an sacerdotem deceat rsuspicionem certe. χαλεονεξ μ cujusdam, atque adeo turpis quaestus effugere vix
potest, qui tanti hoc jus facit, ut pro eo sibi
asserendo taliquam pro reditu quovis modoque pecuniario dimicandum p tet.' Ninilomagis obstat, quod sequestet nomine tantum alieno administrat, & creditori similis videtur, quem constat objuSὶ patronatus, quod cum univcrsitate ei oblia Mium Ost, praesentve ad boneficium obtin
197쪽
162 FR. DuA K E N. coΜΜ.inendum neminem posse. cap cum Bersio Due. dere)ud. Cessat enim hic ratio, cujus ante meminimus, cum patronius, idemque debitor interim praesentare queat. NUIulus autem litigatorum, quandiu res sique strata est, ςjus rei nomine quicquam e
episcopales Ecclesiae, quibus rectore pastoreque desti citis, si quae beneficia interim vacaverint, dum aliquis in demortui pontificis locum suffectus fuerit, rex noster jure suo, ssed certo quodam modo ea eoi fert, ac distribuit. Nam quae beneficia pontifex ipse vivus ac superstes conferret exceptis quae parochiales dicuntur, ecclesiis) eorum collatio interim mincipis est: idque jus Regalia vulgo appellatum sis Sullaria quaedam praecopia habet: de qui
198쪽
DE SACR.ECCLEs. MINIs L Iz.III. I93bus variis in lucis hujus tractatus nostri i disseremus. cap. generali. GHM. in 6.ue g. ipragmat. tit. de annat. Nec dubitandum cst, quin hoc jus regi competat, saltem obtemporis vetustatem, quae hominum in moriam excedit. cap. I. de praescript. in Sed quia collatio beneficiorum res facra, spiritalisque esse dicitur, ideoque a laicis ii prophanisque hominibuS aliena, cap. δε- cernimus. dejud. sunt qui hanc consuetudia i nem eX errore magiS, quam ratione profe- Etam esse contendant. Archidiac. in cap. im perium. Io. diutin. Cujus opinionis refellendor gratia non dicam quod Marsilius Ρa' avinus ante annos ducentos ad Ludovi- , cum IR Imperatorem Romanorum scri- psit, nempe beneficiorum distributionen rem omnino prophanam temporalemque
judicandam esse, quae principibuS ac in gistratibus prophanis magis quam episeo-pis w-ςniat. Quae res krte quondam ex regibus nostris nonnulloS impulit, ut pro-z ceres ac milites prophanos monasteriis praeficerent eisque monasteriorum opes fruendas largirentur. De quibus ita scribit ,
in Emyllius libro 3. in Carrio Simplice. Summi
proce S prophani locupletissimorum cce γ' nobiorum opes beneficio regum accep perant, ac monachis tantum in sumptum suppeditabant, quantum necessarius usus
199쪽
citaretur. Per multra aetates is moS t
nuerat, jam episcoporum jura invadebant Simpleae coacto concilio divitias ponti cum sanctas esse constituit. Coenobiorum libertas sanciri nondum poterat, quod e rum facultatibus Robertus magister equiaxum ac Ugo fratreS militem alebant,ac jam cum factionis suae hominibus ad occupat
Coenobiorum opes prophanis proceribus attributas in Francia, inendimus : Robo
tuS Francus reX eum morem seruix Hva- ricus rex paternae sanctitatis ea in re fuit
aemulus. Quamvis igitur beneficia ecclesiastica Marsilius non minus prophana esse censuerit, quam quaevis alia praedia, & r
ges Franciae prophanis hominibus ea ero
gare non dubitaverint, tamen nec ratione,
nec exemplis hujusmodi jus Regaliorum tueri velim. Illiud dicam quod libro I.
jam ait igi, & c vis mediocriter docto h mini facile me probaturum spero, in hiS8
Regalibus nihil esse, quod a Christi apostolorumque doctrina,& veterumEcclesiae
patrum canonibus & institutis magis di screpet, quam in pontificia beneficiorum
collatione. Nam si ad priscoxum institu-
torum normam omnia exigere velimus,
nullum in in Gallia bene cium, nullum
200쪽
fi DE SACR.ECCLES.MINIsT. LIB.ΠI. Ny Ecclesiae ministerium, quod absque regis consense cuiquaiyi deferri possit. Constat enim secundum veteres canoneS,in eligendis Ecclesiae ministris, non solum cleri, sed iam populi consensum maxime requiri: idque ab apostolis etiam ipsis observarum fuisse postea docebimus libro s. Cum igi- tur princeps non modo unus e populo, sed totius populi Ἀρυφαί ος sit, in quem omne jus quod populus habet, aut potest habere, transfusium est, satis liquet veteri bus canonibus lioc jus et ablatum non esse. Ad empta siquidem populo ob tumultus forte ac seditiones eligendi facultate, magna ratio suadet, ut in principes populi ac magistratus, magis quam in sacerdotes translata ea potestas intelligatur. Dix xit aliquis, principem jus omne quod clerus olim habebat hic sibi vindicare, adeo ut nullum clero, antistitibusque suffra- β gium rςlinquat. Quod utique perquam absi1rdum esse videtur. Nam etsi nominnationem illam, qua principes velut ecclesiarum ac monasteriorum patroni, utut tur, de qua suo loco dicemus, tolerabillam esse fateantur plerique, quod clero suum jus hic salvum maneat: nulla tamen ratione fieri clunt, ut plenum jus ministeriae beneficiaque ecclesiastica deserendi principes habeant Verum admonuimus lib. 1. ordinationem, consecrationem ac proba