장음표시 사용
201쪽
gem sibi non arrogare, sed antistitibus li- .: beramomnino atque integram dimittere. Videant igitur antistites, ne ullos ordinent . ClericoS absolute & sine certa sunthione in . ecclesia, ut concilio Chalcedonensi praecipitur, cujus libro I. meminimus: vel ne
quenquam ordinent, qui ministerio E
clesiae dignus non sit, cui rex Cum praefi- cere Voluerit. Hoc si facere in animum induxerint, nec passim quoslibet canonibus ecclesiiasticis solvere, ut fieri hoc tem-
Dore selet, conismare ausim hoc jus Reg 1iorum a pionismatione illa, quae fundatoribus patronisque ecclesiarum recepto .ὶ iure competit, non mullium differre. -
que merito antistitibus, qui graviter eo nomine de regibus conqueruntur, objici potest vetus proverbium, Δια Nw
μωλμα Ex jam dictis perspicuum est, si
vetustissimorum canonum atque instituto-aeum ratio habeatur, principem ilia omnia Ecclesiae ministeria atque beneficia plurui mum juris & au ctoritatis habere: tantum abest, ut jus Regaliorum, quo nunc utitur in quibusdam tantum ecclesiis, nulla au- Otoritate aut ratione in imores perducti uri dici debeat. posteriora vero decreta Romanorum pontificum, item synodi eccle-
asticae, qua'tum regibus ac imperator,
202쪽
DE SACR.EcCLES.MINIST. LIB.III. Ι'r . Bus hac in re tribuant, vel etiam ex Grati ni rhapsodia satis notum est, ex qua HOS, quae sequuntsir, cerpsimus. 63. di et ' Adrianus pontifex Romanus cum uni-. ς' versa Synodo Romae congregata, Carolo. . MagnQjUS co'cessitRomanum pontificem
. creandi, praeterea statuit, 'it archiepiscopi ' ει episcopi per singulas provincias. ab eo
inVestituram acciperent, utque alitercon- ' - 1ecrari non possent. c. Adrianus. eadem 'A-
sinet. , Nec vero ista concestio, ut privile- Iium aliquod ex mera pontificis gratia & 'iberal itate profectum accipi debet, si Vera sunt,'uae ante diximus, sed tanquan hominis ultro bonam fidem agnoscentis. confessio. Leo pontifex Romanus cum toxo clero ac Romano populo Othoni. in Peratori idem ju Sconcessit. capite, iis nodo. eadem distinctione. Concilium Toletanu XII. aperte decrevit, episcoporum creationem regii juris esse. can. cum longe. eadem distinctione. Leo pontifex Rom laus qua dam epistola Lotharium & Ludovicum imperatores rogat, ut Reatinae Ecclesiae gubernationem cuidam diacono concedant. can. Reatina. Od. disinct. Apud Gregorium mentio est cujusdam mon sterii, quod in finibus erat Franciae, praeci-
, piturque ne abbas in eo abiquo Regalis prOViuolae constituatur. can. hinc est. 16.
203쪽
Ieviora his testimonia proferre: sed qria volum, illud Gratiani ita vulgo probarum est, ut pars juris pontificii hodie habeatur, libenter feci, ut auctoritatibus ex. eo sumptis uterer. Non sum autem ne
scius, quanta fuerit postea inter pontifices α imperatores quosdam de hujusmodi ii vestitutis contentia. Quod vel ex my- o rerum Gallicarum scriptore lucule rissimo cognosci potest. Sic enim scribit liso . Cum bellum facrum in Asia geritur, & ii muropa summus pontificatus cum imperio Caesaribusque decertabat, quod vetustae jam consuetudine Augusti scipionem socrum, annulumque pastoralem episcopis caeterisque patribus dabant , eamque cra- νιλ dignita tum v mram juraque regia appellabant, contendebantque illa Carolo, Magno a pontifice maximo Adriano cuimpatritiatu,& aLeone cum imperio data penes se esse. Idem eod. lib. de Henrico imperatore loquens: Paschali necesse fuit caput hostis sui corona exornare, ac j se grum
v mrarum fando illi permittere. Discessit Caesaris pontifex habita synodo decretum vi factam induxit. Eodem libro pessiurae ecclesiastica baculis sacri ac annuli dandi jrii 'cessit Augustus. Et legat Romanus in gratiam consertionemque piorum recepit: ecjus litui dandi ea ratione restituit, ut id privia legium foret, ac homini datum ad posterosi
204쪽
non valeret, nec emplo haberetur. Eo-
dem librio. Philippo primum 'ac deinde crasso regibus mirum est, quantum incre-
menti res sacrae ceperint. ImprimiS abro-
gatum est jus Caesaribus locupletissima si 'cerdotia, quibus Videretur, dandi, quae reS , multum virium illorum majestati stetraxit in animis popularium. Causa imperato- oxum victa, indignatio tamen manebat M iquerela. Fuit etiam de ea re controversia non mediocris inter Philippum Pulchrum Francorum regem, & Bonifacium Oct Vam: cujus meminit idem AEmylius lib. . 8. Post tantas igitur tamque diuti- nas concertationes, hoc jus, quod rum appellatur, in sacra beneficia sollim . retinuerunt reges nostri, & credibile est eos ita decidisse, ac veluti inansegisse cum Romanis pontificibus, cum totum obtine- re quod petebant, ipsis non liceret. Certe illud jus concilio Lugdunensi primum, cui Bonifacius octavus praefuit, c. generali. Delest in L deinde Basiliensi probatum atquo confirmatum est. g. iteiret quod dicto. de annat. in pragmatica. De hoc autem iure melius erit fortassis pauca quaedam obiter subjicere ad tarensem lusum neceL saria, quamvis ea disputatio ab hujus libri' argumento paulo alienior esse videatur.
Ac imprimis sciendum est, hoc jus non solum in distributione beneficiorum, sed ri s etiam
205쪽
etiam in perceptione fructuum consistere., am princeps, quamdiu vacat episcopalis sedes, praediorum omnium administfationem suscipit, ipsisque arbitrio suo utitur
ac fruitur: idque existimant nonnulli ex clientelarum, seu, ut nunc loquimur, serum lege ortum esse, quod a vero nonat horret. Nec sine multum refert, quo modo vacet Ecclesia episcopalis,an morte, an promotione ad aliud munus ecclesi
sticum, aliisve modis, de quibus libro 'octavo tractavimus. De eo, qui in cardiunalium Romanae Ecclesiae ordinem & cotilegium cooptatur, quaestio agitari solita est. Verum ex iis, quae scripsimus libro primo, satis apparet, Cardinalis Romani
ossicium hujusmodi esse, ut alterius civi-
tatis episcopo id exequi non liceat. - normitanus in cap. bona. de postulat praelat. Proinde is, qui ad eum dignitatis gradum provehitur, non immerito dicitur episcopalem honorem amittere. Atque ita saepe judicatum est in curia centumvirali, cujus propria ac peculiaris est de Regalibus cogni io. 136I.2o. Novembris. 138 . zo mensis Ilatii. 1363. zo. Januarii. Ut autem vacarei desinae episcopalis sedes, quesdam requia xuntur, quae Vulgari illa constitutione, cujus initium est, Dum Episcopus, diserte eo pressa sunt. Primum enim novum antia
206쪽
tem jurejurando in ipsius verba adactuni esse, & Iiteras regias juris jurandi hujus si
Iennis nomine apud praefecturam ratioctiniorum Noeptas perscriptatque esse iis
cesse est. Hoc amplius aliis literis opus est, quibus praefecti x tiociniorum, regio fundorum episcopalium dispensatori mandent, ut novum antistitem eisdem frui sinat. Nec ante desinit Rex jure suo uti uuam administrator ille, seu dispens
t hujusmodi literas acceperiς. Et quias Epenumero quaeri solet, in quo optic pales ecclesias hoc jus Regaliorum rex sibi vindicet, apponam hic catalogum, qui apud praesecturam ratiociniorum perscruptus teperitur, in hunc fere modum: In tota provincia Senonensi, excepta dioecesi Antistiodorensi, Regalia locum habent: in provincia Rhemensi, excepta dioecesi Cameracensi: In provincia Bituricensi, L imovicensi, Chath urcensi, Ruthenensi, Abibiensi, Μimatensi: In provincia Tur0- nensi, excepta ΜacIoviensi, Venetensi, M aliis Britanniae ecclesiis. In archiepiscopatu B degalensi solum, n6n etiam in . aliis ejusdem provinciae. De Pictavensi, quia dubitabatur,praecepit rex,ut inquire- eius, Scc. In tota Normania, Regalia locum habent. Superest, ut ex praeceptis
207쪽
perstringamus. Nam omnia persequi non est hujus loci neque instituti nosti Ac praecipua quidem eorum praeceptorum g vacantia beneficia pertinent, quae Reg Iiorum re rex distribuit, tantisper duris sedes episcopalis vacat. Quaeritur enim quandiu vacantia judicari debearit, ut rex ea conferre possit: & an ea, quae vacaro coeperunt ob mortem, aut delictum, aut aliam hujusmodi causam ante Regalio-
rum inceptorum tempus, collato alicui
beneficio, Vacare desinant. Et receptum est, quamvis Mneficium ante id tempuς collatum sit a Romatio pontifice, si tamen possessio nondum fuerit m tempore apprehensa, liberum sit regi benencium ut 1 -
Vacans, arbitrio suo conferre . Dupliciter i renim hic dicitur vacane beneficium.
Primo, cum nemini ante tempus RGgaliorum ita collatum est, ut jus aliquod
adhuc ei quaesitum sit. . Secund6, cum is cui forte collatum est,
non possidet: tametsi jure communi posseia fionis ratio haberi non soleat . Sive igitur utroque modo beneficium, sive altero tan ' ί tum vacet, collatio regis est jure singulari; idque Philippina constitutione nomina
Sed & quorundam opinio est, di ante lite, quae possessionis nomine mota est sine, fraude, adbuc Vacare beneficium, donea
208쪽
D SACR.ECCLES.MINIST. LIB.III. zo; vindiciae alterutri ad judicatae fuerint, quamvis forte quis corpore iocumbat possessioni. Secundum quam opinionem judicatum est anno 1387. die i8. Ianuarij. Idemq; ducendum putant aliqui, etsi quis per proc ratorem tantum possessionem beneficii adeptus fuerit. Quiaconstitutio Philippina v.ram requirit possessionem,nec ullam j xissctionem admittit. Sed haec sententia scrupulo non caret, ut alias demonstraturi sumus. Adde quod si quis in canonicorum col- Iegium lectus & cooptatus sit, recepti' Scin possessionem inductio, quae ab eodem collegio peti sole adeo necessaria est, ut de ea re collegium appellasse, & omnem dili gentiam adhibuisse non siissiciat,ut judicatum est anno Isso. die Vero x . Novemb., Aliud jus singulare in Regalibus reps aeritur, quiae pendente Iite possessio, quam. flatum' Vocant, intexim regia liberalitate subnixo adjudicari, nec adversarius rcin . contro,ersiam sequestraxi postulans audiri ' consuevit. Quinimo si triennii continuit possessionem alleget, ne hac quidem praei scriptione regis beneficiarius immovebi
. tur, cui sola triginta annorum exceptio iobstare poterit, ut Ludovici XII. constitiuutione sancitum est. Sed Vereor ne can
cellos, quos mihi ipse circvndedi, jam nia
209쪽
FR. DuAREN. Comium egredi videar. Itaque fineme hic facio, reliqua paulo commodius suis qua que locis explicaturuS.
Qvisius pOSSINT BEt FICI A CONFERRI.
ARGUNIENTUM. uens locus in de personis, quibus beneficiapessent distribui, quo niarus ea in tota hac di utatione tractatis dignior. Non enim Isocrati assentimur,
Pi ad Nicocle resians ait v Non me facerdotium, ita se regnum cujusvas h mi s esse, cum in his beneficiis conferemd ,morum, eruditionis, statis, talium,
conjugis, aliarum rerum hujusmodi maxime sit habenda ratio, neparum id
ad Muores ecclesiasticos yromovean-
tur, in qui ι figi Latim in hoc libra
digerere, es a moribus promovendorum exordiri in ituimus.
210쪽
IN eum qui ordinandus est, & ad sacrum
riunisterium promovenduS silc inquiret dum esse canones praecipiunt, ut morum M vitae ante actae potissimum habeatur ratio. cau. cum in cunctis. de elections. c. si quis
viduam. o distin qui iv aliquo. i. distiἡ.. a. priscis. s. dist. Nam sicut constitutio imperatoria magistros & prosessores a sum primum Vult eXcellere moribus, deinde facundia, s magistros. C. deprofessiorin. ι ct medicis. ita a sacerdote, morum gra vitatem & honestatem praecipue efflagitamus. Scitum eteniim illud est: Quales in risu GL princi pes sunt, tales ct reb- quas Dore esse cives Quod & ad Ecclesiae praefectos atque ministroS pertinere . dubium minime est. . Quomodo enim
potest, inquit Divus ille Hieronymus, 'praeses Ecclesiae auferre malum de niedi' ejus, qui in delictum simiIe corruit φ Aut qua libertate peccantem corripere potest, cum tacitus ipse sibi respondeat, eadem soadmisisse quae corripit cap. uiri et . di Dum Verum & aliam rationem affert Iustinianus noster novella 1i3. Si hi, in-huit, quorum munR. Ost oraxo pro populo,