장음표시 사용
281쪽
nig quod tu aut clam. I.si quis sub conditione. de testa. tui. Sed ut cognoscamus quod spatium temporis singulis antistitibus, vel sodalitiis canones praescripserint, scies dum est, si de praesulatu aut coenobiarcha agatur, trium duntaxat mensium illud
tempus esse. c. ne pro defectu. de Hessi c. ob
untibus. 63. distin. c.postquam. o. distis. Sinde aliis praefecturis atque ministeriis ins
rioribus, sex mensium. can.nulla. c. dilectus. de concesprab. Quod tempus non qu, vacare coepit Ecclesia, computandum est,
sed ex quo antistes vel collegium Vacare eam scivit, nec impedimento aliquid ei fuit, quominus Ecclesiae vacanti consideret. c. quia diversitatem. de concespraesi. De tempore patronis ecclesiarum dato ad nominandum, sive, ut loquimur, praesentan- 'Om, quod quatuor aut sex menstum est, postea dicemus. Unum hic notandum est, quod Vulgo receptum video, ei qui nominatum a patrono instituendi jus habet,
id temporis spatium, de quo hic disseri
mus, tribuendum non esse, quod canon de temporis praefinitione editi, de eo qui nominatum instituit, minime intelliga tur. Non enim videtur rationi consent neum, ut post semestre tempus, quod patrono indulgetur ad nominandum, tantundem antistiti ad eum qui nominatus est instituendunt concedatur, ne ecclesiae
282쪽
nimis diu pastoribus ministrisque si iis c
itutae jaceant. Itaque utilius esis putant juris pontificii consulti, si
moderatum aliquod tempus a stiperiore antistite statuatur, intra quod institutio promotioque hujus nodi fieri debeat. Eademque causa ejus est, ad quem electionis confirmat pertinet, not. in c. nulla. de concespraeb Et haec quidem omnia de cessatione es negligentia eorum accipienda sint, qui jus promovendi vel beneficia conserendi habent. . Nam si promotus sit indignus, VeIaliter contra canones peccatum sit,&c. caduci jure ordinatio promotioque protianus & αμεσως ad siummum pontificem de-Volvitur : praeterquam in inferioribus ecclesiis , ut Bonifacius constituit, c. qua
ti Eniis quoddam acquirendi beneficia hodie usitatum est, cum eneficio,
283쪽
n, F . DuAREN. COMM. quod quis possidet, aliud adjicitur &iungitur. Nam etsi legibus canonibus que pontificiis solutus non fuerit, tamen, utrunque obtinere potest. Cujus conjunctionis causa est utilitas aliqua, Yφl necessitas Ecclesiae, ut exempli gratia: Si duae vicinae civitates, pagi ves compescissimi, in quibus multitudo popuIi non m diocriter decreverit, si fana dixuta sint, 'Mae reparari ac in pristinum statum resti tui facile nequeant: si duo pastoreS ex oblationibus commode non possint ali, M
unus pro tempore sumere videatur. c. Oremporis. c.postquam. 16. q. I. G2. de reli do. c. eam te. de erat. ct qualit. . Ac taleS magia
stratuum conjunctiones multae apud Juitianianum descriptae reperiuntur, quales beneficiorum, munerumque ecclesiasticorurn sunt, de quibus hic disserimus. Noves. 8. . zF. 26. 27.28. 2'. E Civitatum quoquo ac populorum, qui in unum coierunt, quaedam exempla reperiuntur in antiquis monumentis, veluti Albae atqRe Romae apud Livium. Extat de elegans descriptio Ovidiana lib.6. Fastor. in his versibus: Haec ubi narroit, Tarium fortem, ouirinum,
Unach cum populis regna coiEr lare communi socios genervi, recepta His nomen cundus Junius, inquit, habet ' γHaec autem conjunctio tribus modis fieri
posita dicitur. glossi in dict. c. O temporis. ct in
284쪽
ci. ne sede vacan. Primus est cum duae E clesiae in unum veluti corpus confundum lux & coalescunt, adeo ut una Ecclesia, unum ministerium unumque beneficium,1 n duo vere dici possint. Et hanc coi fusionem Justinianus verbo Graecor duri. 28. alii Vulgb unionem, quasi verbum verbo reddentes, sed non satis Latine V cant. Itaque beneficium, quod hujuc modi accessione auctum & amplificatum est, non modo πιλημμον, ut noster Pomponius loquitur, sed etiam ta ον recte appellabitur. l. rerum mixtura. de usucap. Secundus modus est, cum ita connectuntur Ecclesiae, ut in unum quasi corpus minime conflentur, sed ut una superior sit ac principalis, altera inferior & accessoria. Quo casu in inseriore vicarius, qui sacrum ministerium obeat, constitui solet. c. extimo panda. g. qui vero. deprab. Tertius modus est, cum neutra subjicitur alteri, sed ambobus situm tuesum gradumque retinentiubus, idem minister praeficitur. GI. nesci c. Sic enim a Gregorio Cumanam Musit namque ecclesiam copulatas legimus, ut quamviS utraque maderet episcopalis,unuis tamen atque eundem episcopum haberet. ca, ct temporis.16. py. Sed quaeriutur, cuinam hoc jus conjungendi beneficia competat. Et certi Iuris est, Romanum xantummodo pontificem duos, episcopa-
285쪽
28o FR. DV AREM MOMM.tus conjungere posse, adeo ut ne legato quidem ejus id liceat. c. quod translationem, de vita legati. Aliarum vero ecclesiarum ενωας & colligatio episcopis cujusque civ tatis ac dioeceseos permittitur. Capsint unire. de exces praelato modo ut collegii ecclesiastici consensum adhibeant. cap. dudum. de reb. eccL non alim. in 6. Beneficium t men episcopio suo adjungere, Vel collegio consentiente, eos non posse constitutum est. clem.si una. de reb. eccle. non alim. Archia mandritae autem hanc conjungendi pol statem non habent, sed ipsis consentientiabus, episcopi cum opus est, id exequuntur. clem. in agro. g. adhac. destatu monachoo Verum animadvertendum est , ita demum hanc beneficiorum conjunctionem valere, efiicacemque esse, si ob manifestam EccI siae utilitatem necessitate e fiat, idque causa cognita, & iis omnibus vocatis quorum interest. c.I. nestae rata c. exposuisti. deprab. c. dudum. de reb. eccl. in Q Qua de re celebria Olti. atque Decii responsa in manibus sunt. Ol .cons.26I. Deci. cons27S. Est enim valde alienum a ratione, & canOnibus pontificiis eontrarium, ut absque gravi causa & necessitate d*abus ecclesiis praeficiatur unus, aut duobus in Ecclesia muneribus fungatur. c. cum non ignores. de praeli. ac multo magis ut duas ecclesias ad
unam redigendo, cultus divinus aliquod
286쪽
decrementum recipiat. Proinde quis- quis contendit kωσα acquisitum sibi esse be
neficium, rite ac sulenniter eam factam docere debet, sive a Romano episcopo, sive alio quocunque antistite facta proponatur. l. actor. C. de probatio. Our. 9 Deci. ubi sigra,
eccleyiarum tam perpetuis quam temporariis , qua Commendationes dicun-
Riscis temporibus cum Ecclesiae Vaca L ti pastor idoneus statim praefici non
poterat, interim ut ea evitarentur mala a
que incommoda, quae ut plurimum ανι - χ, parit, solebat Ecclesia vacans probo alicubi viro commendari, & committi,qui tanquam tutor quispiam aut procurator, bona fide actus sui rationem redderet. Hic enim pastor Ecclesiae non erat, & ad tem- pus solum constituebatur. ca. constitutin v. q.I. Itaque poterat & alterius Ecclesiae munistro haec curatio administratioque mal dari. Non enim contra canones ponti
287쪽
ab una ad aliam transferri, clari unius E clesiae pastor perpetuus, alterius vero cu- istos temporarius esset. C. clericum. c. quiplu- tres. 2I. q. I. c. obitum. c. Gatinensis. 61. dis. lsi dudum. a. de electionibus. Sed nec illa ii quisitio usquequaque adhibebatur, quam in promotione pastorum ministrorumve necessariam esse diximus. Proinde ei qui monachus non erat, sive refularis, ut vulgo loquuntur, monasterium poterat com- mendari, donec aliquis ex sodalibus har riarcha electus creatusque esset. Verum
s longe utilissima,& ad consulendum ec- clesiis vacantibus inventa & excogitata, tandem in ipsarum perniciem pestemque mirabiliter conversa est. Nam quibus per lcanones non licet praefici ecclesiis aut m nasterius, moribus comparatum est, ut eis dem Ecclesiae, vel monasteria in perpe- tugna, &quandiu vivunt commendem' tur. Atque ita concipitur formula hujus commendationis in diplomatibus pontia ficiis, ut libera non 'um dissensatio rerum, sed
288쪽
DE SACR. ECCLES. MINIsT. LIB.V. 283 perspectumque sit, qui hac arte corrupi tam maximam tueri & adumbrare conantur, qui verbis decoris obvolvunt vitium,& ut Aristophanes ait, ἐνομοι 1 etin mφουρον Itaque etsi vetus nomen ata 'huc remanserit, ct commendatio dicatur hoc beneficii acquirendi genus, quod Latine& proprie fiduciam appellari posse credide- irim: tamen res sic immutata ac deleta est, ut priscar illius fiduciae, de qua jam dixtimus, Vix imago quaedam umbrave supersit. Unde vulao dicitur, titulum hunc fiduciarium hodie a legitimo titulo nihil
differre: not. in c. nemo. de elere in Q & M clarium administratorem perinde ac j stum serumque gubernatorem Ecclesiae fructus sibi acquirere, quanquam si ad veritatis amussim, & Veteram institutorum normam haec eXigere Velimus, neuter minbus ecclesiae aliter quam ut commendatis uti debet. Idque Leo pontifex ait, & nos sit pra annotavimus. Gme exceptione.U2. q.2. Nec adversatur huic sententiae, quod Commendare apud Juris authores nihil aliud est quam deponere:ac idcirco custos & procur rur tantum videtur dici debere, qui hac ratione promovetur. Lcossiendare. de reo.AD. l. Lucius. depos. c. I. de depos quoniam, ut duximus, plenior illa conceptio diplomatis pontificii, & mores ubique recepti faciunt, ut non simplex custos, depositarius pro-
289쪽
28 FR. D VAREN. CoΜM. curatorVς,sed dominus quodammodo h beatur. Nam & procuratores rem suam
appellantur a Jureeonsultis, qui nihil mia
nus quam procuratores sunt, & suum, non alienum negotium gerunt. l. qui si pendia. C. de procur. Et certum est hujus modi procuratoribus fiduciarios istos dic pensatores, aut ut Verius dicam, fucatos dissipatores,de quibus loquimur,perquam similes esse, cum ipsis non ecclesiae gratia,
sed sua potius sui recte quidam clunt) a
ministratio concedatur. alcia. in l. pactum curatoris. C. de pact. Atque hinc fit, ut fita duciae hujusmodi perpetuae nunquam re-Vocentur, quamvis depositum mand tumue simplex revocari possit. I. I. deposuero. depos. Illud postremo annotam dum est, quod Rom. poni. episcopia monasteriaque in perpetuum commondandi potestatem sibi unus vindicat, eodemque jure utuntur caeteri episcopi in fana minusteriaque paraeciae suae, exceptis curationibus animarum, quas ad semestre solum tempus commendare possunt. c. nemo. de Hessi in L noti in cis constiterit. de ac satis.
290쪽
mandata de praviadendo appellat,
IN ter genera distribuendorum Ecclesiae beneficiorum quae hodie usitata sunt, tu, unum longe celeberrimum est, de quo jam dicturi sumus, per diplomata scilicet pontificia, quae Vulgo mandata de providendo ct gratiae expectativae appellantur. EX aula suquidem pontificis Romani proficiscui tur diplomata, quibus mandat ac praecipit beneficia quibuslibet conferri in diem
mortis eorum sacerdotum ac ministrorum, qui ipsis fruuntur. Convenit tamen inter omnes quotquot sunt juris pontificii enarratores, hanc beneficiorum distribi endorum rationem apud veteres in usu non fuisse. Cujus rei argumentum asserunt sane quam probabile, quod ne in volumine quidem decretorum, quod Gratianus edidit, ullum exemplum ulla venientio horum diplomatum reperiretur. Avaritia etenim aulae pontificiar, post alia quot saecula, hoc noVum pecuniae aucta. pium adinvenit, quot nunquam veteribus in mentem venerat. Ac tametsi sp tan