Jo. Schilteri Institutiones juris canonici ad ecclesiae veteris et hodiernae statum accom[m]odatae

발행: 1688년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

r 6 F R. DuAREN. CoΜΜ. loqui, quo titulotenus & abstiue ussa a ministratione fungebantur. Nam Acmilitiae hujus imaginariae apud Ciceronem &Tranquil. mentio est. Videam igitur quae aetas legibus & canonibus de nita sit. Et imprimis episcopus prohibetur esigi, nisi qui XXX. annum excesse Tit. Ιaque conciIio primum Agathensi ,

deinde Later,nensi constitutum est. C. F scopus. 77. distin. c. Him in cunctis. de electio. quamvisJustin. tumuel. XXXV. annorum tempus itatuat, Noves. 123. Archimandrita sive abbas cujus aetatis esse debeat, nusquam certo jure definitum expressumque reperitur. Quare ad canonem de dignia talibus episcopali inferioribus generali reditum, cujus mox a nobis mentio fiet, hunc referemus. d. c. cum in cunctis. g. inferiora. Mulieri sane monialium curam T Tenti, quae abbatissa dicitur praestituti sunt anni XXX. c. ndemnitatibus. de Hetit. in 6. Sed eam constitutionem interpretatione ad Viros porrigere & extendere dissimilia ludo rationis non patitur: cum praese tim eomplo turpe esse dicant Jureconsulti foemineo vocabulo masculos contia neri. csita scriptum. deleg. r. in dignitatibus conferendis cujusinodi sunt decanatuS, archidiaconatus, &e. tempus XXV. annorum spectatur. Quod non sollim in archimandrita laeum habet, uti diximus, sed sic

252쪽

DESACR.ECCLΕs.ΜINrsT. LIB.IV. 20 sed in praefestis etiam illis monasticorum

Conventuum,qui priores conventu ales appen Iantur. c. ne in agro. g. caeterum. deflatu monac. In preis ero aetas 3 . annorum, aut saltem ' So. annorum requirebatur priscis canoniabuS. can presbyter. 78. distin. Quod etiam Justinianus constituit Novel. I23. can. nemo.

78. dist. Presbyterumque intelligebant Veteres, qui curationem animarum habebat, cuique certae alicujus Ecclesiae commitebatur gubernatio. Sed hodie brevius. oliquanto temporis spatium, nempe as. annorum definitum est, d. c. crem in cunctis. g. inferiora. Quo tempore diaconi, subdiaconi, acoluthi & caeteri inferiores ci rici ordinari debeant in re beneficiaria, quam hic tractamuS, parum refert. Nam caeremonialis est & imaginaria tantum haec ordinatio sitie ullo onere ac beneficio, quamvis olim promotio esset ad certum ministerium & cum beneficii collatione. Conjuncta. inium igitur ordi'ationes fiebant ad certum ministerium beneficiumque, non ut nunc absolute contra Chalcedonense concilium, alia aetas oxdia nationi seu ministerio, alia beneficii, quod illi ministerio conjunctum erat, collationi praescripta non erat. De praebendis canoniacorum nihil satis expressum offendimus injure pontificio, sed vulgo receptum est 1 . , annorum tempus, ut minimum requiri.

253쪽

et 8 PR. D VAREN. COMM. Panorm. iv c.seuper inordinata. deprab. Aliqui septem annos sufficere putant. cas est tempore. de rescr. in 6. ca. ex eo. de eleci. eod. libri.

quorum opinio in simplicibus levioribus . que beneficiis sine curatione animarum,&dignitate ulla, defendi potest, cum sit crisimile non alio consilio clericis inferioria bus haec assignata esse, quam ut ex eis ali, de ad ministerium Ecclesiae institui possint. not. in L ca.'per inordinata. d. cas eo tempore. Tempus ergo quo potest clericus ordia nisi, id est, septem annorum, hic inspiciatur. can. de his. 28. dist. c. insingulis. In disin. c. ultim. de tempor. Ordin. in 6. not. in. c. cui. deprab. in 6. clem. ultim. de aetat. se qualit.

Haec de legibus Ecclesiae annalibus breviter dicenda putavi: quibus illud praeterea adjiciendum est, solere pontifices Romanos pro potestate passim harum Iegum gratiam facere, ut tela quaedam aranearum, ut Anacharsis dicebat, esse videantur. Caeteris vero episcopis ita demum permittitur haec relaxatio, si animarum curationem beneficium non habeat. cap. I. de aetat.

9 qqalit. in 6. De hujuscemodi gratia,

quod scribit alicubi Budaeus noster, contunere me non potui, quin hic adscriberem: Translatilium inquit, esse jamdiu coepit, interpretatione juris Mercurialis eos, qui nondum tutelae suorum bonorum facti sunt, imo vero qui necdum in suam tui hla

254쪽

S DE SACR.ECCLES. MINIsT. LIB.V. 2 'ili hi lana venerunt, ad annos venisse fingi tui in is lae animarum annalium legum solutione. l E. De iis qui ob multitudinem beneficiorum ibo ita,

sali, si

canonibus prohibitam, beneficiorum mi nime capaces esse dicuntur, lib. 8. differe

LIBER QUINT VS

IBUS MODIS ACQUIRANTUR BENEFICIA, ET ECCLESIAE MINISTgΙ ORDINENTUR.

ria honoresve ecclesiasticos aut irrepere aut irrumperep int, eriti sunt vari' canones, quibin racio munerum hujusmodi distribuendorum contianetur : quam hoc libro accurate ac di sium exequemur se explicabimus. Nam m res hominum variis alat ibin ac seculis subinde mutati essecerVnt, iis ex uno genere honores ecclesiasticos deferendi tandem multa exorirentur, Eleritio υidelicet Postulatio, Translatio, Co unctio, Fidu

255쪽

cia, Mandatum apostolicum, Resservatio

sit forma s ratio

eligendi ministros e

clesia , tam vetus o

be*eficia intersit, vultu

collativa electiva

dicuntur.

E ratione & forma ordinandi minustros Ecclesiar,nullum in sacra script i xa praeceptum eXtare arbitror, sed ritus ab apostolis observatus, quorum exemplum vice cujusdam praecepti nobis essu debet, ex aliquot scriptorum sacrorum locis cognosci potest, quae nos hic adscripsimus. Ac primum omnium Lucas scribit, actorica. I. apostolos hortante Petro in Iocum Iudae proditoris Mathiam suffecisse, sed convocatis prius omnibus discipulis,quo-vum communi consensu id factum est.

Cum enim duo ipsis sacro munere digni

256쪽

viderentur, Josephus & Μathi ' quos in

conspectu omnium statuerant, tandem

titione, in eorum coetum militaS cooptatus est. In hac igitur creatione quamvis intervenerit sors, tamen electio aliqua judiciumque antecessit. Idem in creandis diaconis sorte usos fuisse apostolos nequaquam ait, sed una cum discipulis, comm ni consensu elegisse septem, quibuS coram tota multitudine post precationem manus imposuerunt. Actor. c. 6. . Idem in cooptatione Barnabae & Sauli, qua' facta est Antiochiae,post preces & jejunium adhibitam

fuisse manuum impositionem refert, Adtor. ca 13. Idem presbyteroS per singulas civitates a Paulo & Barnaba constitutos fuisse ait, facta precatione cum jejunio. Actor. ci . Ex quo loco sitim qui colligant, suffragio populi creatos fuisse, quod verbum

Graecum θηρο,-ῖε, quo usus est Lucas,

non simpliciter creare significat, sed suffragio & consensu populi tantum, quae manuum elevatione significetur. Sed haec sententia apud me dubia adhuc est, cimi id verbum ad alia transferri plerumque so- Ieat. Ex authoribus aliis qui sacri non habentur, Clemens apud Eusebium scrutat, eccles hi stor. lib. 2. ca. I. Jacobum se trem Domini a Petro, Ioanne & Jacobo apostolis creatum fuisse episcopum, sed is x nul-

257쪽

nullius certi ritus meminit. c. porro. 66. H- ' sin. Testatur & Eusebius lib.3. ejusdem historia, c. H. Vita functo Jacobo, omneS πο- stolos ac discipulos Domini, qui tunc superstites erant, ex variis locis in unum conVenine, & communicato consilio Symeonem episcopum elegisse. Nec aliud praeterea adjicit. De epistola Clementis, qua se Petri successorem in Ecclesia Romana delectum ab eodem fuisse asserit, po- stea videbimus. Ρost apostolorum tempora editi sunt varii canones de episcoporum & aliorum Ecclesiae ministrorum o . dinatione. Nam canones qui dicuntur apostolorum, a Clemente, ut fertur, coim lscripti statuunt, ut episcopus a duobuS aut tribus episcopis, presbyter, diaconus, M caeteri clerici ab uno episcopo ordinentur. Nam eo tempore coeperat in singulis civitatibus unus episcopus, qui presbyteris omnibus praeesset, constitui, ejusque erat ordinatio & manuum impositio,non preMbyteroriun. Creatis archiepiscopis &Μetropolitanis constitutum est, ut episcopus ab omnibus sitae provinciae episcopis, H commode congregari possint, ordinetur: in eoque negotio primas partes obtineat Aletropolitanus, ejusque praecipua sit authoritas. Sic enim Synoda Nicaenae Graecum canonem interpretor, qui de confirmatione apud nos usitata non loquitur.

258쪽

eis,

G ins di st. Nam praesentibus tam cisti , . Μetropolitano, quam caeteris episc'pis,

p sebat episcopi electio, quativis hodie post

iis electionem adiri soleatit: cujus rei testis ira ςst Cyprianus lib. J. epist. . Caeteri vero h. ministri, praesente episcopo, qui eos ordinabat, eligebantur. Ac suffragia non tantiim cleri, sed etiam populi erunt in hujus modi electionibus. c. episcopus. 2 . di stin. 963. 67. distin. Quod verisimile est & apo-i stolorum temporibus observatum fuiste, licet non satis exploratum id sit. Unde Leo Pontifex, Nulla, inquit, ratio sinit ut inter episcopos habeantur, qui nec a clericis sunt electi,nec a plebibus sunt expetiti, nec a comprovincialibus episcopis cum Μetropolitani judicio consecrati. c. nulla. 6r. distin. Idem, vota civium, testimonia

populorum, honoratorum arbitrium, et cito clericorum in ordinationibus sacerdo- tum, &c. constituatur, &c. c. vota. 63. di n. Ipsi etiam PrincipeS, cum opus erat, authoritatem suam interponebant. Nec sane sequum erat eos deterioris conditioni quam caeteros cives haberi. Ac simialis propemodum fuit ratio creandorum sacerdotum apud Veteres Romanos ante Christianismum, ut testatur Cicero' in z. oratio. de lege agra. contra Rullum, his Verbis: Ne hoc quidem vidit,majores nostros tam

fuisse. populares, ut quod per populum

creari

l . M

259쪽

F A. DUA RE N. CΟ Μ. creari fas non erat propter religionem sacrorum, in eo tamen propter amplitudianem sacerdotii noluerunt populo stippliacari. Atque hoc idem de caeteris sacerdotiis Cn. Domitius tribunus plebis vir cla

rissimus tulit, quod populis per religio

nem sacerdotia mandare non poterat, ut minor pars populi vocarettar: ab ea parte qui esset factus, is a collegio cooptaretur. Recte tamen constitutum fuit in concilio Laodiceno, c. I3. ut multitudini & plebi non permittatur electio. c. non est. 63. distin. quae, ut ait Origines, saepe clamoribus aut gratia, aut pretio eXcitata moveri solet, tabi ergo. 8. q. 1 Quanquam enim populo invito non dabatur epis copuS, tamen im moderatam ejus cupiditatem clerus non

cogebatur sequi, quasi ex populi arbitrio

penderet electio, sed eos docere ac a monere debebant, & gravitate prudenti que sua ab incoepto revolare. c. docendus. 62. dsin. Electio igitur tam a clero, quam populo celebrabatur, episcopo uno praesente vel pluribus episcopis, ut jam dixiamus, inquirebaturque in mores, doctria nam, aetatem, natallas, & caetera, de quia

bus integro libro disseruimus supra. Ac si nulla nota aspersus reperiebatur,propter quam rejici deberet, statim ab episcopo

Vel episcopis manus ei imponebantur.

260쪽

si DE SACR. ECCLES. ΜINIST. LIB.Rclinative poterata concit. Nisa. cap.9. Et pi

es rique authoreS sunt, palam proponi selita, fuine nomina ordinandorum, facta omniabus potestate quicquid vellent eis objicia cndi. Lamprid. inlatex. Haec fuit vetus --ma ordinandorum Ecclesiae ministrorum. Nec fuit ullum discrimen inter episcopos

: P uno, illi a pluribus epi*opis ordinaban-

tur. Verum haec forma eluendi nonselum immutata, sed etiam in Morundam miniastrorum ordinatione Ombo sublata est, adeo ut plerique citra electimem in Ecclesia constituantur, jure quo Tunc utimur, pontificio. Hinc beneficia quaedam et ritione dicimur acquirere : Mi collatione

quadam & concessione, quae nullam electionem requirat. Nam majora quaedam amplioraque ministeria ac beneficia, cujus. modi episcopia sunt, selenni electione stes runtur. Caetera ab episcopis, & interdum a collegiis praetermisso illo selenni electionis ritu, tribui & consent selent. Fit auteni episcoporum electio a collegio canonicorum cathed lis Ecclesiae, eo ritu& ordine, quem Innocentius in quadam synodo praescripsit. c. qui apropteri de elect. Caeteri vero cinerici praeter canonicos senfragia non ferunt, ac multo minus Iaici,

qui pristis temporibus interesis electioni, ic vast eligem consueverant. c. Muso

SEARCH

MENU NAVIGATION