장음표시 사용
361쪽
Fκ. DuAREM. COMM. ab ambitu 'debet esse sepositus, ut quaer tur cogendus, rogatus recedat, invitatuS
effugiat: sola illi su stragetur necessitas ese i, cusandi: profecto enim indignus oli 1acerdotio, nisi fuerit ordinatus invitus. Cum sane, si quis hanc sanctam & ven ' randam antistitis sedem pecuniae intemventu subsisse, aut si quis, ut alterum ordia' naret, vel eligeret, aliquid accepisse det
jest. accusatione proposita, a gradu face
gitur: 'instar publici criminis, & laesae ma-
dotii retrahatur: nec hoc sbium deinceps
honore privari, sed perpetuae quoque ii famiae damnari decernimuS, ut eoS quos
, utrolque similis poena comitetur. Quod autem de ordinatione dicitur, ad beneficiorum con-
tione ipsa seu promotione erat conjuncta,
promotus, aut beneficium assecutus fuerit, ab eo x pelli & summoveri debet, cum imrita sit ac nulla talis promotio. csAuctorum.
I. q.I. c. cum clerici. depact. Nec refert an
quis pecuniam, an aliquid pro pecunia pse oscatui : quia 'innes hujusmodi pacti nes jure pontificio improbantur: quibus intervenientibus, gratuita dici non potest
Collatio. c. quam pio. I. q.2. c.ult. depacit. Hic
autem ambitus vulgo Simoniacus dicitur a
362쪽
DE SACR. ECCLES. MINIST. LIB.VI. δῖ' Simone qiuodam apostolorum contempor. xaneo, qui mirificam illam divinamque vim ac potestatem Spiritus S. gratiam ii sundendi per manuum impositionem, quam habebant apostoli, ab ipsis emere M . mercari Voluit. A I. c. 8. Quisquis enim rem sacram spiritalemque precio sibi pa- rat, aut alia re quae precii vice fungatur, hunc Simoniacum quasi Simonis illius oemulum & imitatorem appellamus. Nec quicquam interest in ordinatori, an alii ' ' i' qui forte competitor noster sit, largiamur aut promittamus. Quod si quis litem habeat beneficii nomine, & adversario alia liti cedere nolenti pecuniam det vel pro- Uittat ob sumptus in litem factos vex tionis redimendae causa, haec decisio trans actioque non videtur ad Simoniacum ambitum pertinere: speciem tamen quandam ambitus habere dicitur: & ut sta dibus Via praecludatur, merito improbata est, nisi authoritate antistitis justa aliqua probabilique de causa fiat. c. cum pridem. de parit. c. constitutus. de transact. Cum igitur ambitus Vere non sit, sed commentitio j re pro ambitu habeatur, poena transige temnon teneri vulgo receptum est: quam- vis transactio irrita sit. not. in ric. constitutus. Sed quaeritur an librariis, qui tabulas ad fidem ordinationis faciendam conscri-
tanti recte aliquid detur. Et generaliter
363쪽
consistatum est a Gregorio, ne quid eo la mine accipiatur. c. I. de Simon. Quod plerique sic intelligendum censent, si hujus -
lux opera eorum renumeratione digna. Et sane Basiliet
est, quibus quantitas describitur, quae in nistris episcopi qrdinantis ab eo qui dia' natur danda est. bisvno Ir3. Sed etsi quis cκ substantia facultatibusque suis aliquid
maximopere commendatur. Verum ab hi tiinvitis nihil exigitur, modica illa qualiti- i i
364쪽
USit tum est apud nos, & Leonina con
stitutione e cujus sepe meminimuS,' confirmatum genus vectigalis, quod vulgus Annatani Vocat. Nam cum priumum recens lectus est, & a rege nominatus, aut episcopus aut coenobiarcha, Rom.
pontifex anni integri fructus ejus beneficii percipit, eosque sibi statim solvi ac repraesentari curat. Hoc Vectigal, quod annuum appellamuS, non quod annivers xium, sed quod unius anni sit, quidam a Bonifacio nono inventum, alii a Joanne ar. scribunt. Plat in. Saepe autem quaesitana est, an jure possit exigi. Et haec fere Theologorum est opinio, jurisque pontificii consultorum, Rom. pontificem lege simoniaci ambitus, ut caeteros episcopoS teneri, . si pro sacris ministeriis pecuniam accipiat.
tot. in c.I. de Simon. Nam praeter canoneS,
quos supra citaVimus , qui pecuniam omnino eXigi vetant, hoc genus vectigalis a synodo Basil. damnatum est: & poena ambitus adversus eos qui hac via ad sacra ministeria Ecclesiae grassantur, atqtse adeo adversus ipsum pontificem statuta. Sesi. 2I. Nec satis perspicio ut se excusare possint hoc modo promoti a pontifice, quominuSin canonum poenam incurrant, & tanquam Vitio creati, ut vetereS loquebantur,
dignitatem honoremque ecclesi sticum amittant, si quis ad priscae 4nstitutionis y ε no
365쪽
30 .FR. D VAREM COMM. normam potius, quam receptae constret dinis, haec exigere velit. Nam quoquo se vertant pontificos, quibuscunque decretis, constitutionibus pactisque hanc exacti . nem tu*ntur, divinum oraculum semper eis opponemus. Gratis accepistis,gratis date. sospram tiri de annat. Quod cum ita sit, conventio inter regem nostrum, ponti cemque Leonem inita, turpis omnino ac
inhonesta quibus tam videtur, ideoque pro non scripta haberi ac rejici debere: ita
tamen ut caetera capita ejusitem conve ' tionis, quae a ratione honestateque non a horrent, nihilominus observentur. Non
me latet, a juris ciuissis authoribus pollicia rationes probari: quibus ob sacerdotium
pecuniam Reip. quis promittit. tit, depositia cito Sed alia causa est sacerdotiorum Christianae resigionis, ut ex jam dictis constat. Deinde ultro offertur Reip. ea pecunia, nec eam promittere, aut non promissam dare quispiam cogitur. Nec vero inficias eo ex fructibus beneficiorum partem allia
quam decerpi posse, si necessitas aliqua magnaque utilitas Ecclesiae id flagitet. Verum id coacto concilio fieri debet, ut appareat in Ecclesiae gratiam & ussem revera, non in privatum, paucorum hominis1
commodum eas facultates erogari & imp endi. Quod & in synodo Constant. d er elum est. Ses M. Sed objicimi aliqui
366쪽
DE SACRE LEUHINIs LIBIT. 3 quod Μodestinus .ait, Iegem Juliam de ambitu Romae cessare,qubd magistratuum creatio ad principis curam pertineat, non ad populi favorem. l. I. ad i. DL de amb. Idemque dicendum putant do pontifice Rona. cujus in eccIesia summus est princia patuS, ut ambitus argui non possit. Quibus ego breviter respondeoaegem Jes. ad Versus eos latam. esse, non qui Reip. palam aliquid dabant, quod nulla lege vetitum
erat, tiri depollic. sed qui populum viritim distribuendo pecuniam clandestinis largitioni corrumpegant. Proinde ea lex in iis magistratibus locum habere non pol xat, quos princepS, non populuS creare solebat. Verum ut gratis dentur haec spiria talia sacraque munera, nec eo nomine quicquam accipiatur, episcopis omnibus ac pontificibus & voce divina, & sacrorum conventuum canonibuS praeceptum est, quandoquidem eorum cupiditati & avaritiae aliter occurri non poterat. Ac ut
obiter de principe dicam, quod dissimae xi non potest, quamis nulla lex principem
tamen videtur magis a regia liberalitate, splandore & majestate alienum, quam ob minera publica a suta ditis pecuniam exigere: id quod Iustini ,nus noster in quadam constitutione gravi- .i ter & copiose demonstrat, ac dedignari so: λ ait imitari eos qui ante se imperio praefue-
367쪽
versabantur in munere tuo potestatemfibi ademerant. Sed memoratu. dignum est, quod idem ait, atque utinam Principes nostri hoc corruptissimo tempore saeptu S
Tecumas ex magistratibus colligere, oinui iniquia
tutis O injustitia principium e t O mis. Nov. 8
ut Τμ H. me qVoquo sulf Huic consent neum est quod Lampridius de Alexandro
Severo scribit, Honores juris gladii nus quam vendi passus est, dicens, Necesse est,
ut qui emit, Vendat: Ego non pδtiar me .catores potestatum: quos si patiar, damna xe non possum. Erubesco enim punire ilia Ium hominem, qui emit & vendit. At hodie, 6 turpem notam horum temporumlquotusquisque absque precio, eoque in-
genti, ad ullum magistratum in Republica nostra provehitur Nam etsi principes
eam nundinationem minime probare 4oliant, in iis quidem certe magistratibus, qui juri dicendo praeficiuntur . nemo i λ amen est, qui nesciat ea munera suffragato- xeS aulicos, velut in auctione licitatione-
quς publica grandius pretium numerantibus addicere solitos esse. Itaque vix ululas hodie reperitur ςommendatione Virti
tis & doctrinae ullo honore auctus in Re
368쪽
DE SACR.ECCLES. MINIST. LIB.VI. s, & cui idem vere dici non possit, quod Crium Caesarem Syllae quondam objecisse ferunt. Clim enim Sylla indignabundus Caesari, siua se in illum potestate usurum esse diceret, ridens Caesar: Recte, inquit tuum putaS esse magistratum, quem tuis pociniiS comparasti. v IV. '
BEneficia cum vaeant, integra & sine uI-la diminutione debent conferri. Quam si partem redituum antistes beneficuimo conserendo retineat, in legem ambitus h. committit. tit. ut eccle. bene f. siue dimi. Sed hi nec duobus idem beneficium conferre, audi, inter duos ide', beneficium dividere potest, nisi ex justa aliqua causa rite legitime, que talis divisio fiat. cap.majoribus. c. Pacan rici cap. cum causim. pr s. Receptum ta- d. men est, ut quainris uni tantum detur beneficium, nihilominus et onus imponatur
in catam portionem ex benencii reditibus
369쪽
s r R. D v A R E N. C o M M. alteri singulis annis pendenti. Quod genus pensitationiS annuum neutro genere
appellari posse arbitror: idque exemplo
veterum quos ita locutos esse crebro antia adverti. leg. scio. ori le scut gumum. lag. Titia. g. qui Marco. de ann. lega. l. ex a
nuo. t. si ipulata. de donat. inter vir. Est igitur hoc annuum delibatio quaedam beneficii, qua ex eo quod universum benefici xii foret, pars quaedam alicui consertur. Sic enim id nobis utcunque describere ac delineare visum est , exemplo Florentini Jureconsulti in legati definitione. Di lego tum. de lega. a. Sunt autem hujusinodi ai nuorum tria genera. . Quaedam enim ob ilha πη tritates m vus penduntur: ut cum in ecclesia aliqua constituitur a monachis vicarius, qui ecclesiamac populum regat:
quam idoneam erogare coguntur. cap. monachis. cap. extirpanda. de praeben. ccp. I. de praeben. in Item cum praeter ecclesiae r
ctorem sive pastorem clericus quispiam ad Ecclesiae ministerium necessarius institutitur: cui etiam portio redituum beneficii debet a rectore ipso suppeditari. cap. cor querenta. de cier. non resiae . Ac tametsi ben
1icii, ut ita dicam, hi domini non sint, sed
hanc portionem velut usitfructuarii, & a dominis quodammodo accipiant, tamen
hoc stipendium a vero justoque beneficio
370쪽
DE SACR.ECCLES.MINIST LIB.VI. 3 7 p non differt, cum ob sacrum spiritatuque '. in , ι ministerium detur. Alia sunt annua, quae t ob manus aliquod profanrem, ac, ut loquiia in mur temporale, praeberi solent, ut puta, ad α vocatis ecclesiae, & iis qui sonitus tinninico que campanae curam gerunt.. Et haec a nua profana omnino sunt, quae ob pros num ossicium profanisque hominibus tri
i eccles non alienan. Alia sunt quae absque ullo onere ac ministerio conceduntur, M m proVeniunt: de quibus hic potissimum tractaturi sumus. Acin primis sciendum est, certis ex causis haec olnera servitutesqye beneficiis imponi posse, non selum a pontifice Romano, sed etiam ab aliis antistitibus, qui inseriores dicuntur. Itaque si in fraudem aut absque
nihil actam essς o . deprab. cap. audivimus. de corus deteg. Sed ut voluntas Romani pontificis pro justa legi-
satimaque causa habetur in re beneficiaria. ciem.I. ut lit. pend. Prima igitur causa est, cum quis beneficium ejurat, ac dimittit ingratiam alterius, hoc consilio, ut pars aliuqua fructuum, unde se tueatur, ei salvam neat.bi Nam etsi hujusmodi conditio a Simoniaco ambitu prope videatur abesse: mor. in cap. exparte. cos. del z. tamen quia i