장음표시 사용
571쪽
timus. V Idi ego quendam Paulum Concordiae, quod oppidum Italiae est , senem , qui se beati CyprIani iam grandis aetatis notarium, Romae vid Isse diceret; referreque .sibi solitum, nunquam Cyprianum absque Tertullian I Iectione unam diem praeteriisse , ae sibi crebro dicere: Da Magistrum ; Tertullianum vIdeli.
eet signifieans . Hic usque ad mediam aetatem Presia hyter Ecclesiae permansit; invidia postea , & eoni mellis Clericorum Romanae Ecclesiae , ad Montani dogma deIapsus in multis libris novae Prophetiae me-- minit , specialiter autem adversum EccIesiam texula
volumina: de Pudicitia, de Persecutione, de ieiuni Is, de monogamia, de Ecstasi sex, de septimum, quem
adversum Apollonium composuit . Ferturque vIxisse usque ad decrepitam intem , & multa , quae non exstant, opuscula eondidisse. D Ηaee de eo Hieronymus . Plura qui velit , eius legat UItam editam a Jaeobo Panaetio, Archi Diacono Audomaropolitano, quae praefixa est Tertulliani operibus' vulgatis ab eo dem Panaetio cuni Argumentis , & AnnotationIbus , In edit. Roth magensi anni Issa. qua utor , vita habetur pag. 2 r. & seqq. mero n. I. Cyprianus Aser, InquIt s. Ηἴeronymus Ioc. citi pag. I I 9. primum gloriose Rhetoricam docuit: exinde suadente Presbytero Ceeit Io, a quo & cognomentum sortitus est , ChrIstianus factus, omnem substantiam suam pauperibus erogavit Iac post non multum temporis electus In Presbyterum, etIam Episcopus Carthaginensis constitutus est. Huius ingenii superfluum est indicem texere , quum sole eIariora sint eius opera. Passus est sub Valeria no , & Galieno Prineipibus, perseeutione octava, e dem die, quo Romae Cornelius, sed non eodem anno . M Stylus certe elegans , clarus , & fluidus Ia pilani operibus reperitur, cum econtra TertulIIanus non tam eloquens, & clarus esse videatur. Qilae genuina sint D. Cyprianῆ opera, vide apud BeIIa ῖ- num de So t. Ecclesiastias edit. Coloniens. Icis.
572쪽
A quo , is quomodo PsnItentIa publica OIIns imposita fuerit. VII. ominIeus Soto , PublIeus apud Salmant t- eenses Professior egregius , & Carolo v.
Imperatori olim a Consessionibus , in quartum Sententiarum distinct. I9. quaest. a. Articulo F. edit. Lo an. I SI s. p. 334. triplex distinguit poenitentiae genus. Una, inquit loc. cit. es publiea ει DIemnis, alia vero publica sine solemnItate, Ied aliaprivata, is
Iecreta ... a De prisata , ω Iecreta erant crebrἰ c non es pinnitentiales , quibus Sacerdotes erant alligatI ad injungendas paenitentias. Enim vero Pro quocuniue cri minali vitio , ut habetur C. Hoe lsum , y . q. a. im ponσbantur septem annι paenitentia , ql e erat una an- ,
cuit super terram. Dixeris ., pro qualicunque erimἰnώι vitἰο .... quale es pe6urium , homicidIum , adnἰνε-νIum , ω similἰa s quia non erat Uus tos annos impo nero pro quocunque peccato mortali: quandoquidem muLιἰ erant canones, In quibus nan imponebantur nis quadraginta dIes, . quandoque tres quadrages, .... ἱn-quibus canonibus enarrandis nulla es utillam , po quam non sunt in usu . I. De poenitentia publiea non solemni haee habet Socto et e Secundus, inquit a gradus paenitentIae . . erat sine flemvitate e nempe quando imponebantur peregrinationes e quae etiam cum baculo cubItali feri solebant , ct inelusones in Mona eria . Et i e pMItentἰα pol xant a Tνesbytero Imponi , ω ρο nitentes per infum re-eonc Iliari . Sed non poterat Θpon; nis pro delἰcto gravi , , Pu
573쪽
quod requἰνebatur ad paenitentiam foIemnsm . . . Nisso an sua sponte vellet , qui gravi se peccato onusum sentiebat, eandem paenitentiam publicam acceptare . Sed rune se erat Imponenda paenitentia publica, κε plepatum non proderetur . Nam poterat homo steregrinarι , ω si gellis publice caedi, aut pondeνa bHulare , IIcet non eoas aνet , utrum pro fuis peccatis, ari alienis , an vero eκ devotione faceret, scut modo etiam sunt . Post pauea interiecta sie coneludite Sed neque, inquIt, ἰ sae panI- sentIae publica modo sunt in Uu , ns sub aliquo modενamine . Solent enim nonnunquam ἰ ons paeaItentia ρκ-blIcae , dummodo psrsena non se prodat, ut in Caena D mini Iaminam ferream tam eris ba lex, ani publIee visa-xIm vapulet. 2. Sunt autem poenitentis, qua ring me imponendae sunt, ct eum prudentia. Peregrinationes inutem, quia secretiusseri possunt. consultius Imponuntur. Quae observari solita olim fuerint in poenitentIa-publiea, Soto recenset Ioe. cit. p. 36. eol. a. FGIA
eis multia Caeremoniis constabat. In erisis enim non poteras uiam imponere, nis θι opus , veι de ejus ma dato , ut inIbi denotatur , ω C. Statuimus de maledia Cis . Neque mero poterant postea poenitentes nis per Diso'm, aut ejus Vlcarsum reconciliarἰ, ut Can. Aurelius a s. q. s. habetur.
Idem statutum Iegimus In Synodo II. Carthagianensi Canone 3. qui sis habete ast Ut ebri allae fessio , Θ puellarum consuratio a Presbteris non fiant, vel recone IIare quenquam in publIca Missa Presb sero non liceat. Synodi III. Carthaginensis Canon trigesimus primus praeseribit , bJ Ut poenitentibus
secundum peccatorum disserentiani, Episcopi arbitrio poenitentiae tempora discemantur. DSEculo IX. Restitutam reipsa revocatamque Iu
574쪽
illorum plures historiae loquuntur . Hi marus Rein mensis ArehIepiseopus eo tempore vivens , Capitu Ia XII. evulgavit, in quorum primo Presbyteris Dicericesis suae iniungit , ut publicam poenitentiam imp mre non praesumant, sed si a quoquam publicum homicidium, arat adurterium , sue perseνium vel quo cunque criminale peccatum publice perpetratum su
piat . Post pauca sic HInemarus prosequitur: Hoc t
men , inquit, omnisadis ab omnibns ea Matur, ut nemo P Itens, oe cum demotIone petens , ultἰma paenitentia smel nitI- ωIatiso defraindetur , ea convenientia, ut se convaruerit , secundum Musoleas reguIas p e nitentiam
agat, ω reconciliationem, quantus Deus sbi concesseri sis ordine paenitentium expetu, ω expectet .
VIII. Ex dictis liquet, poenItentiam solemnem ab Episcopo fuisse impositam, di relaxatam I superest , ut paucis describamus , quomodo seu quibus rItibus ea poenitentia iniuncta suerit. b Cum itaque Epia scopali iudicio aliquis publieam poenItentiam aeris
bat , conspersus cinere caput , ct cilicio coopertussistebat sese ante Eeclesiae PraesuIem spectante Claro populoque universo astante, quod communiter fiebat in capite ieiunii , seu , ut nos vocamus, Se cIn rum . Ciliciὲ autem nomine Iugubris , & sordidata vestis intelligitur . CiIicio aecedebat conspersio cin rum, quibus capiti poenitentium Impositis, M iisdem verbis extra Ecclesiam eiiciebantur , quibus Adam e Paradiso, vIdel. In sudore vultus mi Ure. Hos poenitentiae genus omnino abolevia ab usu ;de eo tamen hoc soIum vestigium relictum est ἔα Ecclesia , quod in capIte ieiunii cinere capita
575쪽
4mnero VIII. I. Soto dicit , In CanonIbus po nItentIalibus enarrandis nullam nunc esse utIlitatem , eoquod amplius In usu non sint: aliter tamen sensivsanctissimus S. R. E. Card. Carolus Borromaeus, in sua Infructione , seu Monitis ad consessarἰos , quam Instructionem additis ad eaIcem canonibus poeniteritialibus , necnon Sancti Ibus Conci I. Trident. deSaeramento Poenitentiae Eminentissimus Card Inalis D minteus Passionei novissivis typis Tugii Anno I ac imprimi curavit, dum eo tempore Nuntiἰ Apostolici ad . Helvetios munere fungeretur . In citata ergo Instructione S. Carolus Consessarios ita alloquitur et a Consessarius canones poenitentiales ad unguem sciat oportet: nam quamvis illi possint, ae debeant Reundum prudentis, & morati Consessarii arbitrium mitigari , prout poenitentis contritio , personarum quialtas, diversaque conditio, aliaeque eircumstantiae ostendent, utilissimum tamen est semper Ipsos eanones prae oculis habere, adque ess tanquam ad amus. sim respicere, quantum conveniens erIt e & quidem Consessarius , etsi pro naodo antiquo eanonum pG nitentἰam non habet sequi, tamen poenitenti nonnursequam articulos in iis explicatos tractabit, ut sie ad maiorem dolarem adducatur, poenitentiamque IGIu eulam, quam ipsi dedit , alacrius exequatur e & Interim haec quoque perspicietur utilitas, quae profici- seitur ex benignitate, quam hodie sancta Mater Ecclesia cum poenitentibus observat, quando discIplinae Eeelesiasti eae rigorem eis tantopere moderatur. B Huc usque verba Sapientissimi Cardinalis, eui n omnIbus subseribo, & addo , utinam Parochi saepIus In con elone , vel Caleehesi eosdem Canones expIanarent, &
576쪽
Ταnventia Publk.ey 3 distincte traderenti Nam Consessariis plerumque tala otium non suppetit ob multitudinem poenitentiun Numero e sdem. a. In Coena Domini publiee Ia-DInam ferream humerIs baiulare , aut vicatim eaedi apud nos non est Iti usur forsan est moris Hispanicii nam solo, qui haec scribit, Hispanus fuit , P tria SegobIensis. Numero eodem a 3. Etsi omnino asserendum sit , tempore Hincmari poenitentiam publicam viguisse ,
tamen quoad omnes veteres Caeremonias non vide tur fuisse observatam; cum enim antiquItus in capite iejuesi paenitentia dictata fuerIt , Hincmarus ad hoc non attendit , sed decImo quinto die crῖ nIs canonici reum ad se adduc I praecepit , cui tunc satini poenItentiam indixit.
Da gradibus PoenItentM. IX. Elebres quatuor poenitentium stationes pri- mum grassante Novatiana haeresi , quam saeculo III. emersita supra dῖximus , institutas fuisse , constat ex silentio praecedentium Scriptorum , apud quos nullum de iis vestigium reperitur . Earum v ro meminit S. GregorIus Neo-Caesareae In Ponto Episcopus , cognomento Taumaturgus , audItor Origenis , & qui interfuit Concilio AntIocheno contra Paulum Samosatenum, a. Anno a 64. celebrato ἔis In Epistola Canoniea describit quatuor poenitentium gradus, metum nempe , Audientiam, Substrationem, & Consi entiam . De singulis sequentibus qua tuor Paragraphis pauca dicturi sumur.
cIesiam , eaque statio primus erat poenitentiae gradus. Lum
577쪽
Fletus, inquit, est evira portam oratorii , ubἰ peceat stem flantem oportet ridetis Ingredἰenter orare, ut se preeentur. Hi ergo pomitentes lugubri habitu Induti, cilieri ae eInere sorditati in hoc uno Intenti erant . ut FIdellum ingredientium , & egredIensum vota captarent, eorumque preees apud Ecclesiam pro sep stularent. Tertullianus de PoenItentἔa e. s. ali, hos,
qui pecearunt, b plerumque ieiuniis preees ale re , ingemiscere, lacrymael, & mugire dies, noctenque ad Dominum, Presbyteris advoIvi, & earis DEI ad genicularἱ , omnibus fratrἴbus legationes deprecationis suae iniungere . is Ηoa loco videtur feeisse mentionem primi poenitentium gradus. χidquid sit, eius aperte meminIt D. Hieronymus Epist. 84. ad Oceanum , in qua Fabiolam nobilem sceminam Ia dat, quod post lapsum ad Christum conversa , san ctissimam , vereque Christ anam egerit vitam . De poenitentia Fabiolae sie habet. e Aperuit eunctis vulnus suum , & deeolorem in corpore cieatrieem flens Roma conspexIt . Dissuta habuit Iatera , n dum caput, elasum os . Non est Ingressa EeeIesiam DomIni , sed extra eastra eum Maria sorore Moysis separata consedit , ut quam Saeerdos eiecerat , ipse revocaret . Descendit de solio dellelarum suarum , aecepit moIam , feeit tarinam, &. dis ealceatis pedibus transivit fluenta Iaerymarum. Sedit super carbones Ignis . Hi eἱ suere In adiutorium. Faelem , per
quam secundo viro plaeuerat , verberabat , oderas gemmas, IInteamIna videre non poterat , ornamenta
fugiebat. is satis IIquet , FabioIam e numero poenI- tentIum suisse: non enim Ingressa est Ecclesiam . flevit, ornamenta fugiebat, gemmas , & IInteamina
578쪽
PsnItentiae Publicae. S svidere non poterat. Id quod illi faciebant, qui priamum poenitentiae gradum implere conabantur. g. II. Seeundus Poenitentia gradus, Audἰtio. XI. ca AudἰtIo, ait Canon Iaudatus S. Gregorii , es Intra portam in portlan .... MbI oportet eum squἐ peccavit, sare usque ad catechumenos, γ illlac σνedi . Audiens enim seripturas , oe doctrinam ejuIatur, o precatἰone Indignus eenseatvν. Hoc igitur unum poeni. tentibus in statione audientium positis licitum erat ε/ conciones scilicet sacras , Iectionem Scripturae , Psalmorumque cantus audire . Consistebant autem poenItentes eo in loco , quo ca. Catechumeni , qui una
eum poenitentibus monente Diacono apud offertorium exire .enebanIur.
Tertias Paenitentiis gradus, SubstratIo. LII. Subseratἰο statio erat, in qua poenitentes su strati , & genuflexi, variis poenitentiIs , maceration hus carnis exereebantur, ac castigabantur. Transactoe audientIae tempore, quod Episcopi arbitrici pro conditione , dc qualitate poenItentis contrahi , aut pr Iongari poterat , ad hanc stationem poenitentes transi. ant, quae severissima omnlum fuit, unde, & ab Iure poenitentIa apud Veteres voeabatur . Stabant autem illi Intra templi ambitum , a portis Ecclesiae usque ad ambonem , hoe est , Iocum ἱllum , ex quo Epistola, & Evangelium legebantur. Erat ambo I cus superIor , quem modo dieImus. Tu itum , sed ambabus ex partibus ἔnstructus gradibus , prout hodie Romae conspicitur ri templo S. Laurentii extra muros , & quibusdam aliis. Hoe
579쪽
Hoe etiam In Ioco poenitentibus ab EpIseopo , &Clericis manus imponebantur; post quem poenitentiae ritum peractum catechumenis abeuntibus , substrati quoque e templo ante oblationem egredIebantur.
Quartus PanitentIa gradus, Consistentiae. XIlI. Confisentἰa es, ait supra laudatus GregorIus Ioc. cit. ut cum fidelibus confisant poenitentes neque eum Careehumenis egrediantur . Quia Igitur In quartaliae statione poenitentes cum ali Is fideIIbus Div nis , ct sacris mysteriis adstabant , ideo gradus ille dicebatur Con sentia. Etsi autem toti sacrificio poeniten tes hi interessent , licitum tamen Ipsis non erat sacrificanda 3. offerre , nec de oblatione , scit. de Eucharistia, ex oblatis muneribus consecrata , partI-cipare ; ipsorum quoque nomina ad altare non reci
Loeus ipsis assignatus erat ab amborne usque ad sanctuarium I particἰpes fiebant precum , sed non, uti mox dicebam, communionis sacrae . olim dum humilitas , & poenitentiae amor magis quam nunc , Christianis eordi fuit, multi non raro IIbere ae sponte in ea statione vel sabantur . Cum denique iniunctam poenitentiam implessent, diuque inter ambonemae Presbyterium constitissent , ad sacra mysteria ac
N O T AE. Numero IX. a Paulus Samosatenus , natione Syrus , Episcopus Ansoehenus , asseruit haeretIce e Cetristum non semper fuisse , nec ante Mariam vi ginem extitisse, ae proinde non DEUM, sed purum Plerumque hominem esse. Ab eo nomen sortiti sunt
580쪽
et adhaerentes , dictique Pauliansae , seu Pauuari. quos relicta Haeresi ad EceIesiam revertentes iterum baptiEarἱ debere sanxit Concilium Nicaenum primum , eo quod in nomine TriuitatIs minime baptizarena . Qua vero baptismi forma usi fuerint, memoriae pro ditum non est . Contra Paulum coactum est Cone IIum AntIochenum anno as . Sed Postquam In Isto Concilio palam pollIcitus fuisset, se mutaturum sententIam , deeeptis per simulatiouem Firmiliano Caesareae In Cappadocia Episcopo, Concilii Praeside, alitiaque Episcopis, Paulus Samosatenus Indemnis evasit . Uerum datam fidem violans , altero in Concilio , Antiochiae eelebrato anno as s. seu s ut alii , a Io.
depositus est. Numero XI. I. st Catechumenorum olim tres erana cIasies. Prima eorum erat , qui ad audiendum vera
hum DEI admittebantur in eam Ecelesiae partem stquam hodie namim appellamus , & In qua certum est, olim habitas fuisse eonciones . Quare idem locus , in quo Catechumeni consistebant, Κἀγ' ἄκουε e- τών, id est , Auditorum dictus est, ipsique Caleehumeni Audientes.
Expleto Catechumenatus, seu Aodlentiae tempore, quo durante In fide orthodoxa Imbuebantur , dicti sunt Competentra iique secundam Classem consti tuebant . Competens, inquit Isidorus , vocatur , qui possἐnserus Ionem fide competit gratiam Cbripi c idest , quἔad baptismi gratiam admitti postulat a Inde a petenis
do eo etens vocatur . HI Competentes omni cona
tu se praeparabant ad gratiam regenerationIs digne percipiendam a Beelesia e contra omnem adhibebat diligentiam, ne Indigni admitterentur , instituto ea- propter super mores competentium severo examIne . quod appellabant Scrutinium . Septem vero ex Ordine Romano Scrutinia habebantur a tertia hebdomada quadragesimae usque ad Sabbatum sanctum, de
si quis indignus inventus fuisset, reiectus est ad Clan
Nisi prioribus scrutiniis competentes Inventἰ fu Ωsent indigni, illis symbolum tradebatur in die Palma. Bh rum