장음표시 사용
101쪽
cap.7. num. s. monens causam iustam reiseusandi dona oblata posse in proposito ea-su reputari, ne Superiores putent Religiosum habere nimiam familiaritatem cum
externis, aut ut non maneat obligatus ad rem donatam remunerandam Sc. Quaeres 3 7. Moniales peceent contra
votum , si absque debita licentia accipiant pecuniam ab ipsi libere distribuendam cuicumque pauperi maluerint, nomine tamen ejus, qui dedit. Μs s. fleo. Videri non peccarer N probatur , quia votum Religiosae Paupertatis solum obligat Religiosum , ne inscio
Superiore aeceptet dominium , aut usum proprietarium alicus us rei t in nostro autem casu non acceptat dominium , autus m proprietarium pecuniae datae , c mea detineat. ac distribuat nomine dantis; ergo i ita Santhee δερ. eap.3o. n. . , aliique doctissimi uiri ab eo consulti , quos sequii r Diana Dpra refol. 29. una cum Fausto contra plures alios ab ipso Diana relatos, oppositum sustinentes , ex eo ,
quod Religiosus in isto ea su sibi usurpatius aliquod pretio aestimabile, nempe administrandi istam pecuniam, & quidem
independenter a Superiore ; quod tamen nos negamus , eum illa sola possessio, &administratio pecuniae independens a superiore sit proprietaria , quae exercetur nomine proprio . raeres 38. An Montiles delinquanteontra votum Paupertatis , si authoritate
propria recipiant in depositum pecunias
6. Fle'. Non delm quere ob rati nem qu. praeced. datam, quae item proce dit in praesenti casu, pecea re tamen aliun de , si absque eonsensu saltem tacito, ac praesumpto Praelati depositum grave accipiant , idq te ob contractum initum , ac obligationem propria aut horitate susceptam et quamvis aIlis Monasterium non teneatur de deposito eulpa Religiosi depostarii amissi, , aut deteriorato, tametsi suscepto ex licentia Superioris i siquidem
licentia solum faeit, ut Iicite Religiosus
recipiat depositum , non item, ut Prae. . latus , aut Conventus inde obligentur rquod procedit etiam in eventu, quo ipsemet Praelatus accipiat depositum sine Monasterii consensu; tunc enim Monasterium non tenetur in eo, eum in illud non con
Religiosum depositarium , cuius culpa
amittitur, aut deterioratur depositum,
teneri solvere , si aliquando sit solvendo ἔut si habeat peculium suae dispositioni relictum, ex quo sine gravi incommodo solvere possit. Quaeres 39. . ta Monialis recipiens alia quid ab alia Moniali ejusdem Conventus habente licentiam dandi, egeat nova lice tia ad recipiendum,s7. Respondet Sancbea lib. 7. mori
cap. s. num. 71. egere, nisi ex coniecturis
probabiliter colligatur oppositum: & probat . quia per votum Paupertatis impediuntur Religiosi non solum, ut non dent propria aut horitate , sed etiam ut nonaeeipiant sine debita licentia , sicque con eessio licentiae est ablatio talis impedimenti ; cum ergo ista impedimenta sint diversa , ct Superior possit de facto auferre unum , alio non ablato , celsi si inpliciter possἡt auferre utrumque consequenter auferens impedimentum ex parte dantis non censetur auferre etiam ex par
te accipientis, nisi se declaret. Oppo situm sustinet 'o. de Lugo L3. de jussit. n. I 6 . ex sententia R. admodum P. N.vitelle schi; nimirum, quod, licet stando in rigore Iuris , duplex licentia requiratur in casu proposito, de facto tamen ea videtur esse mens Superioris, ut data subdito licentia dandi, aut accipiendi, alii, eiusdem Praelati subditi, possint ab eo accipere aut ei dare , dummodo nihil in fraudem fiati qualis fraus interveniret , si quis , mediante eo , qui dictam licentiam haberet dandi, & aeeipiendi, vel
let dona sua transmittere ad alios,sic enim casus non censeretur comprehensus in ea generali intentione Superioris: idem sentit Diana a me consultus. Eeoa-
102쪽
E eontra putat, de Lugo Deo citat. rea tom.3. de relig. lib. 8. cap. II. n.7. Suis
Religiosum habentem a Praelato li- periorem scilicet uantem Religioso faculeentiam dandi, aut accipiendi, vigore il- tatem ad peregrinandumn non prohibentius regulariter posse absque alia facultate tem aliquid recipere,virtualiter censeri da- vendere, ae emere; probatque , quia li- re facultatem ad recipienda ea , quae alias centia dandi, & aecipiendi non requiritur prudenter, & cum decentia religiosa re- in Religioso, nisi,ut possit aequirere&trans. cipi possunt; facultas enim una intelligitur erre dominium , in quibus ille pendet a implicite contineri in alia r quae do Arina Voluntate Praelati: quod autem emptio, ae utique potest adaptari ad praesentem cavenditio addunt peculiare , non videtur sum, &, si applicetur, probabit intentum . necessarium petere novam licentiam; si inamquam alias Superiores Montalium enim ablatum est impedimentum abdicanis deberent coercere nimiam licentiam , quae di dominium pretii, S aequirendi domi- in aliquibus Monasteriis quoad hoc repeis
nium rei, iam votum paupertatis non Ob- ritur, iis omnino interdicendo expensas stabit, quo minus fiat contractus emptio- non necessarias, ac nimis excedentes, quae nis , ac venditionis; totum autem impeia utinam non Ordinentur ad luxum , ac fa-
dimentum est per licentiam dandi, S acci- stum inanem .piendi sublatum ; sicque non requireretur Quaeres I. . cumniales delinquanteon alia licentia ad dictos eontractust Sie 'o. tra votum Paupertatis,si indigentes majori de Lugo monens tamen n. I 6o. se hic loqui summa pecunia, quam concederetur ab uno de Religioso habente facultatem dandi, tantum ex suis Superioribus, recipiunt ilis N accipiendi i qui enim solum haberet fa- lain modo de licentia Abbatissa , modo eum cultatem dandi, non posset vendere, cum facultate proprii Praelati. usque dum per- venditio contineat aequisitionem praetii, vexiant ad summam ab ipsis intentam . quae acquisitio non est datio, sed aceeptior 39. Resp. Non delinquere,cum sic a monet item licentiam dandi, re accipiendi ceptio non fiat sine licentia legitimi Supe- praefatam ex intentione Praelati non exten- ri Oris ; S Monialis modo di Ao eam podi ad emptionem , & venditionem talem , tens a pluribus Superioribus non posset di- quae esset negotiatio, ut haberet speciem ci iacere fraudem , sed utatur iure suo, iis negotiationis ; cum in his appareat specia- cumulative concurrentibus, quoad iaculis lis turpitudo,aut indecentia,quae non adest talem concedendi dictam licentiam : quae in simplici datione, & acceptione. ratio inde etiam confirmari potest, quod Addo violare votum Paupertatis M. Sanebea lib. 8. de Matrim. La 3. n. I. , aliis
ni alem , quae habens licentiam dandi rem citatis, probabile putat indigentem disealiquam, aut uni, dat aliam , aut alteri, pensari in pluribus impedimentis matri- eui dandi scit Abbati Tam non daturam fui L monii, posse petere, & obtinere dispensa- se facultatem,ita Bareus in spe lo cap. 6. , tionem super uno illorum , ct postea su-S patet, quia licentia data non extenditur per alio,idque,etsi in priori petitione con- ad hos alios rasus, sicque Monialis eense- sulto omittat proponere posterius imistur dare sine licentia . pedimentum et innuitque satis aperte, liga-Q res o. OG Moniales hoe ipso, quod tum voto castitatis,si velit ducere contanis deputantur ad oseium Monasterii exigens guineam , posse prius petere ab Episcopo multas , O graves expensas, ab ipsis facien- dispensationem voti si is possit dispendas, sine licentia ab amisis, O e faguineis sare postea dispensationem consangui- recipere possnt pecunias ad talem effectum. nitatis a Papa r quae faciunt ad nostrum 38. R p. Videri posse ex tacita, & casum, maxime cum concessio licentiae ad interpretativa voluntate Superiorissae de- accipiendum, iuxta quaest. 34. , sit veluti putantis ad tale ossicium i moveor ex ablatio impedimenti obstantis, ne Reli-
103쪽
Quaeres Aa . preeatum Deiani ksoniales violando votum religiosae Paupertatis. 6o. Committere peccatum mortale , si quantitas rei indebite usurpatae , alienatae sit gravisi talem autem gravita tem iuxta Miraηd. tom. I. Manual. qu. 28. art. II. determinandam esse in particulari pro temporum, locorum , Religiosorum, personarum, Rc aliarum circumstantiarum, hic , de nunc concurrentium varietate lsupponendo tamen in praesenti materia disserendum esse de Religiosis,ae de filiis, ita ut eo ri1m furta dicenda sint aequiparari furtis filiorum ; sicut notat Faguntia Dp.
cap. S. n. I. hinc inferens num.2. quantitatem sussicientem ad peccatum mortale esse summam quinque argentorum i Diaua refot. 36. ex Sancheg , S Io. de la Cru 2 p tant summam q. argentorum ad talem e GDetum sufficere di quod non admittunt neque Cenedo , neque Petruq de Ledesina apud ipsum Dianam, sustinentes Rcligiosum surripientem 8., aut s. regales ex bo nis communibus Conventus, aut Religiosi
Particularis non peccare mortaliter i neque udr'. infumm. tom. . cap. I I 8. n. a Tas s. putans Religiosum tune committere furtum mortale , quando. pervenit ad summam 2. aureorum i quod licet Dianadieat sibi non placere , ait tamen admittiaum a Soto , tum ab Aragono . Verum in materia paupertatis Religiosae, sicut a sinendum est a doctrinis nimis laxis, ne inducatur relaxatio regularis disciplinae ;sae , & eavendum a nimis rigidis, ne Religiosorum conscientiae illaqueentur, ut no
tum Paupertatis Religiosum , qui dat alteri ReIigioso non habenti licentiam accipiendi et probatque ex eo , quod sicut habens votum castitatis non peceat contra suum votum, quando eli causa, quod quis eum alia fornicetur,cum votum solum obliget voventem, ut ipse sit castus, non autem , ut alii sint ea stir sic meum votum
Paupertatis me selum obligat , ut ego sita
pauper, non autum, quod procurem, ut alii sint pauperes et unde fit, ut, licet in easu proposito contrahi possit malitia scanis dati,quatenus Religiosus cooperatur pe
eato alterius contra stium votum, non tamen peccet contra suum votum Pauperintatis aQtiaeres q3, sdias poenas incurrant M niales violantes votum Religiose Paupertatis.
6 I. ων. Incurrere eas, quas affere mus infra cap.8. qu. 36.r moneo hic ex castro Palao δερ. d. . para. 2 q. n. . dictas poenas ineutri ibium post i adicis sententiam.& a Religiosis retinentibus proprium;non item ab iis, quae sine debita facultate aliquid alienant, aut accipiunt, etsi alias deis
linquant contra votum Paupertatis. Quaeres AEq. quae licentia excuset a vi latione violi Paupertatis . 6a. Excusare licentiam, quae se voluntaria, ac iustar sive sit expressa, sive tacita, seu praesumpta, ac interpretativa, ut notant communiter Doctores r & ratio
est , quod , posita tali licentia , Religi
sus non operatur nomine proprio,sed ali no, nempe Superioris; ea autem non erit voluntaria, si sit ex metu, coactione , --lo , vel staude, cujusmodi esset etiam illa, quae extorqueretur tacitis iis , quibus declaratis , licentia solet denegari, vel falso expressis iis, vi quorum licentia eonis ceditur, alias deneganda, haec enim actum reddunt simpliciter in voluntarium . Praeterea licentia debet esse iusta , idest con-eessa sine injustitia ; sicque Religiosus suris ripiens aliena cum licentia Praelati vio aevotum Paupertaetis, non quia utitur alienis praecise , sed quia utitur sine licentia legitima: quod procedit etiam de Religi se ex lieentia Praelati expendente in usibus illieitis, cum talis licentia dari ab eo non possit, ae proinde sit nulla , utpote
data a non habente potestatem, ut notat Santhea lib. 7. mor. cap. s. u.3I., id tamen intelligendo iusta dicta in hoc cap.
Tacita autem dieitur illa licentia , quae virtute eontinetur in aliis expressa ,
104쪽
ct in ea su proposito s.; item si consuetudine inductum sit, Religiosum posse
aliqua recipere , retinere , aut expendere ; & Superior eonsuetii dinem non reum
Cet , cum facile possit: item , si Superiore conscio, nee prohibente , cum facile possit, aliquid recipiat, retineat, aut expe dat Religiosus; eum in tali dissimulatione
virtualiter contineatur quaedam approbativa voluntas , ut patet.
6 . Addo, exeusari Religiosum a vitio proprietatis , si det, aut recipiat de licentia Superioris solum praesumpta, praesumens scilicet ipsam daturum esse licentiam , si peteretur, sed Religiosus omittit
petere ex erubescentia , aliove respectu humanor cum ad vitandam proprietatem
sussciat Religiosum operari nixum voluntati Superioris saltem futurae , quo pacto ad vitandum furtum s sicit ea praesumptio de voluntate domini, ut constat ex L i ter omnes s. recte f. de furtis. Quamvis alias in tali receptione , ac bonorum dispositione fere semper venialiter peccetur, eo quod Superior eum commode adiri possit, aegre ferat modum illum accipiendi, aedisponendi de rebus clandestinum e ita
; & eum iis Castro Pal. par. 23. n. 8., o s. doeens ex Na V., Less, Mendora , Suarean Sanchea in praesenti materia su D ficere probabilem cognitionem praesumin ptae voluntatis Superioris, non autem re quiri certam ; eum sic operans moraliter certus si de voluntate Praelati, nec exp
natur morali perieulo operandi sine lie entia , tametsi physieo periculo exponatur, quod parum refert. 6s. Caeterum voluntas praesumptiva Superioris ex multis capitibus colligi potest ; & maxime si constet experientia ipsum solere libenter eoncedere aliis talem licentiam , nee notabiliter aegre ferre , ut non petaturi item si scias illum esse Superioris affectum in te, ut libenter tibi da-xet , si id ab eo peteres, aut nosse, te eo indigere, aut desiderare . 66. Rursus lieentia debita, sed negata non semper excusat Religiosum a vitio
proprietatis, sed solum quando superior negat ea , ad quae Religiosus habet ius a RGigione cuiusmodi sunt necessaria ad
victum , & vestitum iuxta receptum ino rem ordinis & insuper negat licentiam ea recipiendi ab externis; tunc enim licentia censetur concedi ipso iure a Religione, utpote iniuste negata a superiore. autem Abbatim pusit Monialibus subditis concedere licentiam aeeipiendi, re
tinendi , ae distribuendi, O in qua qua
67. Posse,eum ipsa vere habeat administrationem Conventus, eique Pro mittatur obedientia ; ut inter alios notavit Lom. Dpr. n. I S. ex Sanchea, assertionem bene limitans , nisi consuetudine , aut constitutione Religionis talis potestas restricta sit. antitas autem , si aliunde non laxetur sive statuto, sive consuetudine , definiri debet arbitrio prudentis, considerata oceasione, seu necessitate, facultate Conventus & aliis eircumstantiis , si-eut in simili advertit Suarea cap. IS. n. 13. amquam , quod spectat ad dandam licentiam accipiendi, Monialium Superio. ribus restringenda non videtur facultas , cum ex ipsa acceptione Monasterium ditescat, nec appareat ratio , cur dicta facultas restringi debeat, ut consideranti facile constabit .
68. inando ergo in materia pauper talis quaerimus,an Moniales de licentia Superioris possint facere hoc, aut illud, nomine superioris intelligimus tum pro priam ipsarum Superior istam , tum illarum Praelatum, sive saecularem,si sint immediate subiectae Sedi Apostolicae, aut ordinario loei; sive regularem , si sint exemptae; quod est bene notandum . aeres q3. maliter enebeja excuset a vitio proprietatis. G. 'sp. Excusare, si duo concumrant ἔ nimirum, quod res urgeat ,& quod superior absit, vel certe non ita praesto adiri possit i ita Leg. l. a. ecp.qI. n.79. L
epycheiam in eo consistere , q od subditus rationabiliter praesumit & judicat, Su
105쪽
86 DE vom PAUPERTATIS MONIALIO
Ieriorem hic, & nune concessurum talemicentiam; quo modo epycheia coineidit cum licentia praesumpta . o. Constat autem, quod sicut, quando tota ratio accipiendi, aut alienandi ex epychela fuit,non fuisse praesentem Praelatum , aut non potuisse commode adiri ol ν aliquod impedimentum , tenetur Religiosus rem totam aperire Superiori: sic e contra ad id non tenetur, si ratio accipiendi, aut alienandi fuit, quia Religiosus probabiliter eredidit Praelatum sibi facile concessurum licentiam, si peteret, iuxta dicta qu. praecedent. s. eaterum t idque, &si res extet apud se in consim pia i ita Fagundea Dpr. n.ar. ex Sanchez, Navarr. , Alendora , & Graphio . Quaeresq6. ualiter eonsuetudo exe fet a vitio proprietatis . 7 i. Re p. Quod licet multi DD. aDrant consuetudinem communem dandi, de
accipiendi aliquid in Religione absque licentia non excusare a vitio proprietatis , eo quod voti obligatio sit de iure naturali, contra quod non praevalet consuetudo; s tamen vidente,& non contradicente S periore , vigeat consuetudo dandi, & aecipiendi , aut expendendi in usus licitos non petita expressia licentia , valebit talis consuetudo ,'excusabit a vitio proprietatis ; eum sic interveniant licentia tacita, ct voluntas Superioris , explicata per eam consuetudinem receptam , sicque nil capiatur , reni tente Superiore , aut contra votumr ita aliis citatis Sanchee lib. 7. mo-νal. cap. I9. n. 7. quem sequitur Dp. n. a. , addens n. II. eandem consuet dinem , quae excusat ab acceptione , excusare etiam a retentione, ac expensione;
cum praecipuum signum proprietatis sit possidere, seu detinere aliquid absque legitima Superioris licentia. inare & Moniales, & viri Religiosi attendere debent, in quibus rebus, ct quousque in proprio
Nonasterio, ac ordine extet facultas generalis , de consuetudo circa danda, & a cipienda; id enim sussicit, ut excusentura vitio proprietatis , ac violatione voti imodo distractio bonorum non fiat ad usus inhonestos, ac illicitos e in quo casu utiisque non excusaret consuetudo, cum nee
excuset licentia expressia Superioris, si fot te daretur, utpote illegitima , & invalida,quantumvis daretur de consensu totius Monasterii, ut recte advertit Fagundeon. 3 3. idque iuxta dicta hie n. I 8. aeres qT. reeipiens a Monialibus is quantitate notabili absque licentia possis rem acceptam retinere , vel debeat res
a Fles . Per se loquendo, teneri reostituere rem sic acceptam , utpote datam ab uno, qui dare non poterat, & contra voluntatem nedum Monasterii, sub eo Ius dominio est res accepta. Sed praecipue eo rum , qui ius habent, atque legitimum in Nonasterii bona dominium . Hinc hac nostra etiam aetate BENEDICTUS XI V.Constitutiones innovans Clementis VIII. ali rumque Romanorum Pontificum , queis munerum largitationes iterato gravissimis poenis vetantur , in Constitutione quae in cipit Pastor Bonas Idibus Aprilis 17 q. vulgata s. 26. . se habet: Accipientes munera a Regularibus , exceptis rerum medicinalium , seu devotionis muneribus ultra v lorem decem scutorum monetae eontra praefieriptum a Praedecesseribus nostris cieme te VIII. ae urbano VIII. in suis constituti nibus I 3. Kal. 'ulii Iss ., ac I 6. Kal. embris I 64α respective editis, non absolvantur,nisi facta restitutione , .et si eam de
praefenti nequeant adimplere,eum obligatio. ne eamdem quamprimum poterunt faeiendi. Mero infra praedictum malorem ejusmodi munera acceperint, eos injuncta arbBrio
ipsius Confessarii eleemosina , qua in Bene δε cium Religionis, seu conventus una de j re facienda esset restitutio, si eaute fieri possit, erogetur, absolvere , seu absolvi manis
dare pis. Haec BENEDICTUS XIV., qui
insuper in sita Instructione directa Poeniis tentiariis Urbis pro anno Jubilaei I7yo. casus parte secunda enumerans, a quibus vi.
gore Bullae Iubilaei poenitentes a laudatis
Poenitentiariis absolvi minime valeant ἔnonnullos in particulari recenset, genera tim vero eos omnes amplecti decernit,qui in nuperrima emanata Conistitutione Pastor bonus comprehenduntur, a quibus a solven-
106쪽
solvendis Ma Iorem ipsum Poenitentiarium iacultate destitui declarat; omnesque subinde Poenitentiarios eadem in sua Instructione s. 26. v. 39. ad praefatam amandat Constitutionem i per se ergo omnino qui recipit a Regularibus munera,grave commmittit peccatum , & tenetur restituere. amquam Castri Pal. tra I. I 6. d. 3. p. 23. n. . ex Rebello dicat, per accidens frequenter indebite recipientem a Religioso excusari a restitutione , eo quod , facta alienatione, praesumi potest Religionem consentire, ne sibi restituatur taliter res accepta r quod ea facere potest , ne alias honor illius, ac sii Religios periclitetur. Unde Fagundea Dp. c. 6. n. 36. haec habet: Ex uno tamen principio forte poterimus excusare illos , qui rem bona fide a Religioso acceperuut, oejam apud illos non extat , sed consumpta est i ex eo scilicet, quod bona fide acceperint, O melior sit conditio possidentis; quare boe animadvertant Co
fssarii, ne conmentiis hominum injiciant sei upolos a nam si poenitentes bona fide posmdent, oe bona fide acceperunt, dissimulari poterit, maxime si res jam non extet , O
hoc juxta aliquos, mihi tamen omnino contrarium videtur . Sic ille .
73. Addit Sanchez fup. n. I s. quod si saecularis daret aliquid Monaeho non sibi
retinendum, nec ad libitum consumendum, sed dandum sceminae , eum qua ipse Monachus fornicaretur,si is de facto illud tr dat foeminae ; haee non tenetur restituere , eum illud censeatur accepisse non a Monacho , sed ab illo saeculari, Monaeho in
ea datione se habente solum , ut execut re t nee appareat ullus titulus, ex quo
illud diei debeat acquisitum Monasterio . Addo ego , quod si recipiens a Moniali indebite dante , tantundem rei refundat , quantum accipit c & quidem in re utili ) videtur liberari ab onere restituendi: quippe qui etsi non habeat expressam intentionem compensandi damnum sua causa illatum Monasterio , habet tamen virtualem, quae suffcit; eum lex absolute praecipiat actum , non autem, quod fiat tali intentione , & alias teste Sancheae m. Io .supr. , possit talis restitutio fie-
ri Religioso danti, nisi timeatur illum vane , S contra Praelati voluntatem iterum consumpturum esse, in quo casu facienda esset Monasterio i nobiscum sentit Diana p. s. tract. 13. resol.- v. At negativam . aeres q8. An, σ quomodo Moniales
distrahentes bona sive sibi eonesis ad usum,
sive communia conventus teneantur resti
7 fleo. Teneri, sin minus restit tione proprie dicta, quae non fit, nisi ex propriis bonis)saltem restitutione improprie dicta, nempe abdicando a se usum proprii peculii, si quod habent, & eo mi innus egent pro rebus necessariis r & ratio est , quod Monialis in casu proposito non
exeusatur a restitutione, nisi ex impotentia ; impotentia autem non excusat, nisi eo modo , quo est et unde , cum in hoc missu non adsit impotentia absolii ta , c stante quod Monialis potest modo dicto restituere eam absolute non excusabit ab onere restituendi, sed solum in eo , quod non teneatur restituere ex bonis simpliciter propriis . Colligitur ex P. Navarro lib. 3.
alii; quorum aliqui addunt, Religiosum obligatum restituere Monasterio , si non habeat peculium , ex quo restituat modo supradicto, teneri vel magis laborare, vel sibi ex concessis aliqua minus necessaria subtrahere , vel aliunde ab amicis, aut consanguineis procurare bona , ex quibus debitam faeiat restitutionemi sed haec duriri ora sunt, ideoque magis consulenda , quam praecipiendar unde Alphons de Leo
ait, Religiosum , si non habeat redditus , in casu proposito non teneri ad quidquam, nisi quia inducat eum , cui dedit, ut reinstituat ; quae sunt bene notanda , quia facient ad praxi mr praeterquam quod fetata v. Monachus n. 7. , Armilla ibi n. Ia. ,
Tubiena ibi n. II. , O Div. v. Religio 8. qu.3. negant Religiosum absque lieentia Superioris aliquid dantem, aut dispensantem teneri ad restitutionem di eum restituistio fieri debeat ex proprio,& Religiosua nihil proprii habeat.
107쪽
maeres Ast. An Monialis rem acceis piam De licentia superioris debeat trade. νe Monasterio, vel eerte reddere ei, qui dedit. s. Debere tradere Monasterio, si donatio ex parte dantis laeta fuit cum absoluta voluntate donandi. Ita in termianis Suaree supra eap. II. n.3 F., probatque ex eo, quod , cum donatio haec cedat in bonum religionis , quantumcumque ea contradicat acceptioni, postquam tamen facta est , semper censetur illam acceptare , quatenus potest sibi prodesse , & non obesse r sicque res donata censetur acquiri ipsi religioni, iuxta regulam communem
Jutis: I idquid aequiris vligiosus, aequirit religioni t e. Statuimus I 8. qu. I.; prae
terquam quod dici potest, donationem esse ipso iure validam , & acceptatam tquaelibet autem res tradi debet suo domi isno , ut patet. Secus dicendum esset, si dans non habeat voluntatem absolutam donandi, sed solum sub conditione ex pressa , aut tacita, quod res data cedat in proprium usum , ac dominium Monialis, cui datur, & ab ea possideatur independenter a Superiore et tune enim Monialis debet rem acceptam restituere danti;quimpe qui illius dominium numquam a se ab indieavit, idque ex defectu siissicientis voluntatis , conditione illa apposita , impediente translationem dominii ) , & alias quaelibet res debetur suo domino .
s. A D quam ciuitatem teneantur mino. niales 77. Ad quid obligentur ex voto Religiosa custitatis.
8. Ejus viislatio sub qua poena ipsis v
s. Violator Monialis quibus poenis ple
8o. Violatio Monialis est mixti fori . SI. Iure Ecclesiastico quomodo probibentur
8a. ualis sit violatio Monialis quoad malitiam a quibus in casibus tantingat violatis vo ti castitatis t ea non ineludit mali tias , quas violans ignorat, aut noua ertit quam tamen taliter igno ratam eonfiteatur, bene eo essesti violatio item soli annexa peccato luxuria potest seorsim aperiri in confessione, si inculpate sit ontis
D . culpa habita eum muliere dorismiente est istum, Bestiatitas viero,
si eum mortua . /8 . custodia Clausura summe eonfert ad observantiam castitatis Montalium t idque ex variis eapitibus, qua re-eensentur.
8s. Qualiter proeurata in Melesia. 86. Fuga conversationis saecularium auliscissitati. 87. Moniales debent abstinere ab ornamenistis superstuis.
88. Debent amovere occasiones pece di, etiam minimas.chraerea I. Ad quam castitatem teneratur Moniales vi hajus voti.
citer considerari possit; nimirum, vel, ut importat perpetuam a stinentiam ab omnibus voluptatibus carnis tam licitis , quam illicitis, S dicitur Virginalis; vel ut respicit Viduas, alias que De minas non virgines, & dicitur simis pliciter Castitas r votum castitatis, quod faciunt Moniales,obligat illas ad virginitatem quidem , si tunc sint virgines; ad eastitatem vero simpliciter dictam , si
tune non sint virgines t ita in terminis Tambur. de jure Abbatiss. d. Io. qu. I. num.3., & patet, quia votum Castitatis importat abstinentiam cujuscumque delectationis venereae, sive licitae, siue illiciistae, ut iam dictum est; ergo & i mportat obligationem conservandi virginitatem, si vovens illam habeat, eum ea non possit deperdi .nisi.per delectationem aliquam v neream , quae ei omnino est prohibita vitalis votir ex alia parte votum Castitatis, quod facit scemina non virgo , nequit obligare ad virginitatem servandam , cum virgi-
108쪽
virginitas semel amissa non possit recuperari, iuxta communem DD. sententiam eum S. Thoma a. a. arti3. ad 3. ,
alias obligaret ad impossibile, cum xamen impossibi sium non sit obligatio . Quaeres a. quid obligentur malaistis mi voti Castitatis .
77. mp. Obligari ad perpetuo ab
stillendum ab Omni actu venereo tam interno , quam externo, castitati contrario . re consequeliter a morosa, & voluntaria delectatione de actu turpi; esto illa sit absque desiderio, immo cum proposito
non committendi talem actum exteriorem; ita Suarez tom.3. de relig. lib.9. cap.a& patet ex ipsa natura virtutis castitatia simpliciter dictae , ut constabit eam bene consideranti.
aeres 3. Sub qua poena probibeantur
Moniales violare votum Castitatis .
78. R p. Prohiberi sub poena , quod
si se violari permittant, perpetuo carceri mancipentur ; idque ex cap. impudicas a T. qu. I. N qta idem merito , cum teste Al xandr. ab Alex. lib. . dier. gen. cap. a. . Virgines Vellat ea, quae antiquitus diis falsis virginitatem vovebant, ex iure scripto. in casu , quo permitterent se violari virgis caederentur , & postea vivae in temram defoderentur in poenam tanti steteris commissi . 79. Notat autem Tamitur. Iupra d. II. qu. a. abutentem Moniali contra castitatem , iure quidem pontificio in Dro contentioso puniri paena depositionis ab ordine . & amissionis beneficiorum, si sit Clericus , debereque includi perpetuo in
Monasterio ad agendam poenitentiam ; si vero sit laicus , debere excommunicari, c. si qua Monachar. 27. qu. I.; iure autem ei. vili puniri poena mortis, Aulbent. de So. Diss . Episco. s. penult. bonaque eius,si vis, aut raptus in tali sacrilegio interveniet, debere applicari Monasterio, in quo degebat Monialis modo dicto violata; idque iuxta l. raptores β. bona autem, e. de Episc., O' Clerie., quod notavit Farin. delic. carn. qu. I 66. g. sacrilegium n. Io., dc cum eo Tamόur. n.6., addens qu. 3 n. g., Moniales
in proposito casu mitius puniri, quam ma-
res sacrilegii complices,eo quod ipsis tanista culpa non insit, sicut maribus et qui eas inclusas attentarunt. illarumque pudicitiam sollicitarunt: praeterquam quod Moniales , ohm hon raro invitae includantur Monasteriis, & addicantur statui Religioso eontra dispositionem Sacrorum Canoniam , in sol O externo , sin minus in to a tum , saltem ex parte videntur posse excusari . si ex fragilitate interdum delin
Caeteriim sacrilegi: m commissum eum Moniali est mixti for1, adeoque aeque principaliter de illo eontra laicum cognoscere potest iudex Lecudaeis, atque Ecclesiasticus, ita ut inter eos sit locus praeventioni, Juxta e. proposuisti de foro eo. . e. faelicis de poenis in 6., O e. eum sit generale de iudic. , ita Farinae. in praxi erimis.. quaest.8.
n. I 31., Gulier in pras 'L3 qu. I. n. II. , aliique DD. fere communiter tesse 2 ιη hurin. Dp. qu. . n. I. contra Baldum , dc Navarrum apud eundem Tambu . n. a. sustinentes cognitionem dicti delicti principaliter , ct privative pertinere ad Eccleissam , etiam contra laicos .
Quaeres Α' - , qualiter , em quo jure Moniales vi voti solemnis Castitatis probi-beantur contrahere matrimonium.
8o. Reis. Prohiberi ita ut iure soluta Ecclesiastico invalide contrahanti ut pluis rimis citatis ostendit Savebee L7. de matrid.16. n. a. , & quidem ita ut non solum ilia licite , sed etiam invalide contrahant, si forte attentent contraherer est de fide,cum
sit definita in pluribus Conciliis , & praesertim in Trident.fessa de matrim. cav.f. communisque D D. & quidem , cum Religiosi , relicto statu imperfectiori, trans eant ad perfectiorem, magna deliberatione praemissa , & annua probatione , ac publice populo inspectante se Deo per v
ta consecraverint, aequum erat, ut Ecclesia saltem provideret eos non posse postea valide matrimonium contrahere , ne alias daretur ansa descendendi ad statum imperfectiorem,& ex priori fide violata scandala multa , & gravia identidem pullularent.
109쪽
ter contrahunt matrimonium eum Montalibus, & Moniales ipsas contrahentes in- eurrere excommunicationem latam in
de Consang., O innit. additque ex eodem Toleto lib. 7. cap. II., eum, qui Nonialem recipit in uxorem , in poenam tanti sacrilegii prohiberi contrahere cum quacumque alia et idque ex 26 qu. r. eam si
Qtrae res s. violatio τοti castitatis respectu Moηialis , ut se importet plures malitias in confessisne necessario expri
8a. Resp. Non importare, nisi malitiam sacrilegii, ideoque Glossam c dum
ait) In cap. Virginibu 3 27. qu. I. , eum qui copulam habet carnalem ci. ni Moniali , illaqueari tribus criminibus; nempe Sacrileg o quod nos etiam admittimus
adulterio spirituali c quatenus violat Sponsim Christi . S incestu eum Monialis sit Sponsa Dei , qui est Pater no
ser , & consequenter consanguinea nostra , cum omnes saeus filii Dei) sano modo intelligendam e nimirum violatio nem Monialis praeter malitiam sacrilegii. quae necessario exprimi debet in consensione, involvere alias duas rationes, quae aliquo modo aggravant delictum , dicique possunt veluti circumstantiae aggravantes ἔ hinc tamen non sequitur eas imis portare diversa crimina simpliciter dicta , S consequenter necessario exprimenda in confessione t cum probabile sit circumstantias aggravantes intra eandem speciem non esis necessario distinete eonfitendas , ut suo loco tradunt Doctores. Et certe , quod violatio Monialis importet malitiam Sacrilegii, constat, quia Μ nialia vi Religiosae Pro lassionis est persona Deo sacra , qui autem peccat con tra personam sacram , committit sacrilegium , ut colligitur c. impudicas, e. Vir
rinibus, O e. si qua Monaebarum 27.
Concedo tamen , quod si Monialis violans Castitatem cum Sacerdote in vincibiliter tenoret . aut non advertat per votum Castitatis a se , & a compliceo missum, duplicem induci ratione in sacrilegii actui luxuriae a se eommissis non
tenetur talem circumstantiam eonfiteri ,
quam ali Is confiteri deberet , teste Leg. l.q. se just. cap.3. n. 8 ., cum , data bypothesi , violatio Castitatis per accidens annexam non habeat duplicem illam rationem fieri legi ii & hoe ob doctrinam
illum scilicet, qui carnaliter cognoscit sceminam , quam noscit non esse suam, ignorat tamen in vincibiliter esse ipsius consanguineam ceum vere sit consanguinea) esse reum fornicationis, non item incestus r cum malitia incestus non possit ei imputari ad culpam , utpote incognita , adeoque in voluntaria . Quae doctrina bene notanda est a Confessariis, tamquam lavorabilis rudioribus poenitentibus I cum enim ii ex ruditate ingenii , aut defecta scientiae , vel etiam advertentiae in peccatis luxuriae , plerumque apprehendant solum rationem generalem peccati contra Castitatem , nullo modo advertendo malitiam adulterii, incestus , sacri Iegii dic. non tenentur postea confiteri has tales malitias et si post factum illas advertant , sed susscit eos confiteri se peccasse contra Cassitatem , seu peccato Luguriae . Accedit , qυod si Monialis forniem tur eum viro Conjugato in vincibiliter non advertens se ex parte complicis com mittere adulterium ; Ze tamen dicat ineonsessione se committere adulterium quod vere non eommisit, dato, quod in actu peccandi non adverterit hanc talem malitia: si postea doctior ficta e
gnoscat copulam a se habitam cum viro coniugato non habuisse m Ilitiam adulterii formalis , sed solum materialis, ideoque non culpabilis, non tenetur in alia consessione manifestare t eum susteienter confessa sit suum peccatum , nempe sim plicem Brnicationem , loquendo de malitia consurgente ex parte complicis) hoc
ipso , quod consessa est se adulterium commisisse; quod eontinet in se totam malitiam fornicationis simplicis, superaddendo illi aliam malitiam oppositam iustitiae, per quam constituitur in esse adulterii; sicque non est opus illam confitcri
110쪽
sileri se commisisse fornicationem ς cum confitens adulterium implicite consessa sit S fornicationem. Adde ex ard. de Leto d. I 6. de Poenit. num. 6sso. , aliis ab ipso relatis num. 6qy. , quod si adstrictus voto Castitatis fornicetur, S in confessione dicat se fornicatum fuisse . omissa inculpate circumstantia votii susicit illum postea confiteri se violasse votum in re gravit S ratio est , quod violatio voti secundum se habet suam malitiam ultimo comis pletam , & in specie atoma inde pendenter a malitia opposita Cassitati; ideoque malitia violationis voti sufficienter potest explicari, non explicata malitia , quae adversatur Castitati . Quaeres 6. In auibus casibus Moniales
83. Resp. Violare, si quem ex aetiabus sequentibus exerceanti re quidem I. s deliberate capiant delectatione iit in OrOsam de rebus venereis et si propria in pia Ilitionem procurent , aut de ea aliunde secuta turpiter delectentii r εἶ si munusculis . Iiteris , aut nunciis turpes foueant amicitias , si e cum aliis Monialibus, sive cum per 1onis laicis et si ex malo fine obscaenos habeant sermones, aut ex aliis audiant , librosve turpes , I amatorios leganti si retineant obscaenas imagines, vel etiam proprii amasii imaginem et si aspiciant objecta impudica , & valde provocantia ad libidinem , vel se in spieiendas exhibeant iis, a quibus sciunt se turpiter amari i si lasciva canant, aut etiam indifferentia animo excitandi audientes ad turpem sui amorem e si a somno excitatae delectentur de innantis obscaenis noctu habitis i s turpes habeant conversationes, sive eum aliis Monialibus , sive cum saecularibus i si carnaliter delectentur osculis, amplexibus, & aliis tactibus oh scrinis; si indebite se ornent ad malum finem rsi voluntωrie se detineant in occasione proxima violandi votum Castitatis ; in his , inquam , Omnibus casibus violatur votum Cassitatis a Monialibus, Unum hie obiter moneo, amiciss-
deri minus sufficienter impugnasse , quod
dico traβ.q cap.3. num.TO. copulam sci licet habitam cum foemina dormiente, iaeam ante somnum non consentiente habere malitiam Raptus formalis r impugnat enim, tum quia in hoc eam non vi. detur intervenire iniuria , ac violentia . quae stipponatur ad raptum; cum absit fraus, S ea ipsa iniuria, quae sit sceminae.
ei non sit nota , utpote concubitum non suntienti ratione somni , quo est consopita : tum quia Alioquifcqileretur eum. qui haberet talem copulam , incurrere paenas a Sacris Canonibus latas contra Raptores, attenta doctrina Leg. lib. cap.3. num. 66. extendentis paenas Rapi rum ad illos, qui non traducunt tam inam de uno loco ad alium ad illam violandam . Neutra autem harum rationum videtur probare intentum et non prior,
cum injuria si iuris alieni violatio, quae adest in praesenti casu hoc ipso, quod
quis abutitur corpore mulieris sine eIus consensur nec tollitur ex eo, quod scemina non sentiat concubitum, ut patet: praeterqυam quod hic non deest vis, seu violentia; cum vis dicatur rei reaioris impetus, qui repelli non potest, l. I., γ' quodsi, metusve cau. A quod in nostro casu verificatur, ut consideranti facile constabit i non posterior ratio probat intemtum , cum copula, de qua hic, habeat formalem malitiam raptus solum per participationem , non autem in toto suo rigore, quod tamen requititur ad incurrendas paenas a quippe quae non debent
ampliari , sed restringi. Addo item minus sufficienter improbari ab eodem P. Diana fur. resol. 2. , quod dico eq.3. n. 7O. , copulam videlicet habitam eum muliere mortua iniscludere malitiam bestialitatis: ex eo enim impugnat hanc assertionem , quod bestialitas sit concubitus eum re animata non eiusdem speciei, ac est homo; & copula habita cum muliere mortua non sit conis cubitus cum re animata , ut patet, idque iuxta communem sensum D D. modo diacto definientium bestialitatem t' quasi --