장음표시 사용
81쪽
nibus virginibus dictam carunculam praecidere solitos, ne , ea excrescente , illis postea praeberetur occasio abutendi aliis foeminis . Immo addo, assertionem procedere etiam in casu, quo Monialis, 1 e ipsa, medio aliquo instrumento, aut digitis sibi claustrum integritatis violasset, cum sit eadem ratio , ut patet . Qtrae res I 3. meonserari possit Montalis , quae in somno passa est pollutionem . 87. Resp. Posse , sive pollutio fuerit
involuntaria , sive voluntaria , saltem in causa procurata,scilicet in vigiliarratio est, quod iuxta dicta qu. praecedenti, ad hoc , ut Moni klis licite possit consecrari, sufficit, illam retinere earnis suae integritatem; haec autem retinetur quandiu claustrum sterninae manet integrum I quod utique verificati ir in praesenti casu , ut suppono, etsi alias per talem pollutionem deperdatur virginitas modo superius explicato . Quaeres I an Monialis possit solemnia ter eonsecrari,s3 nondum receperit Sacramentum confirmationis. 88. Rup. Posse; cum nullum extetius, quo prohibeatur dari velum Consecrationis Moniali nondum confirmatae r sicut
notavit Tambum supra qu.3. n. a. , monens tamen Episcopos, regulariter debere curare , ut confirmcntur virgines, priusquam solemniter consecrentur; si enim omnis fidelis debet confirmari, ut plene Christi nus inveniatur, e.omnes de consecrat. d. s.;
a fortiori debent id facere, quae debent desponsari, & consecrari Sponso Christo. lae res I s. scialiterfiat consecratio Monialium. 89. Reis. Fieri eum quibusdam benedictionibus, ae caeremoniis, quae habentur in Pontificali Romano , di late proponuntur a Tambur. ubi Dp. qu.26. Per to
iniae res 16. An solemnis consecratio monialium possit reiterari. so. Resp. Non posse: ita Miranda q. 7. de Montal. art.7.r & probatur, tum quia Abbates semel benedicti, si postea eligantur ad aliam Abbatiam,non debent iterum
latis a Tamburino Dp. qu.8.; tum quia eon iuges , si semel acceperunt benedictionem nuptialem, non solent iterum benedici cap.3. de fecund. nupt.; ergo a simili nec debet iterari virginum consecratio . Quaeres 17. Ad quem spectet solemnis eonsecratio Monialium .s I. Resp. Iure communi spectare ad
solum Episcopum, eumque consecratum τita Suareet fur. n. I x., aliique relati a Tam4bur. qu. . n. I. & probatur tum ex e . dev tis zo. qu. I., quod solet ad hoc communiter allegarit tum quia in aliis decretis , in quibus fit mentio Ministri huius consecrationis, solus Episcopus nominatur: tum quia in Romano Pontificali idem s ppo nitur in titulo huius consecrationis r tura quia huiusmodi consecratio est spiritualis quaedam desponsio cum Christo, per quam representatur desponsatio ipsius Christi eum Ecclesia quoad illius incorriiptionem; ideoque decet solum Episcopum, cui cura Ecclesiae committitur, virgines desponsare velando , non sibi, sed Christo, quasi sponsi para nymphum. Unde fit, ut q, amvis ista consecratio per Papam committi possit simplici Praesbytero , non tamen censeatiir commissa per sola n iurisdictionem Episcopalem ; cum ea sit actus ordinis,& non tantum iurisdictionis, ac p Oinde neque Episcopo solum electo , & con
firmato competat, & multo mini. s Pr
vincialibus Religionum, aut aliis similibus Praelatis inferioribus, habentibus iurisdictionem Episcopalem , nisi speciali privilegio Pontificio id eis concessum sit. uomodo Tambur. n. 8 refert Genetalem ordinis tam Vallumbrosani, quam Camaldulensis solere a tempore immemorabili consecrare Moniales sibi subditas, id ipsum approbantibus Sede Apostolica, & Sac. Congreg. Rituum; cuius declarationem de hoc lictam sub die i. Julii 16or. adducit Tam-bur. his verbis r Moniales consecrare, si spectet ex privilegio ad Superiores regula res , debent fervari in earum consecrationa
omnes ea remoniae, quae in consecratione virginum ab Episcopo facienda praescribuntur. Quae res I 8. Qo tempore , est Leo Diadebeat consecr/itio M allium .s a
82쪽
9 . mo. iniod quidem Bectat ad
tempus, non debere fieri, nisi temporibus a iure statutis, ut habetur in e. devotis saepius citato, e. mirgines Io q. I., ubi prohibentur virgines consecrari, nisi in Epiphania Domini, aut in Albis Paschalibus c idest intra haebdomadam Paschae Resum rectionis, ut Glo T. exponit, licet alia litera habeat in Sabbato Paschae ) vel etiam in natalitiis Apostolorum ; quamquam in Concilio Lateranensi , prout habetur ine. I. de temp. Ordin. concessum sit, ut omnibus diebus Dominicis liceat consecrare Virgines, & hoc ipsum consuetudo existenderit etiam ad alias solemnes festivitates, ut notavit mrrecrem. in cit. e. dev
tis qu.q.; unde in hoc consulenda, & se vanda est eonsuetudo . Quod autem spectat ad locum , in quo fieri debeat Montalium consecratio, Sacrx Congreg. Rituum 27. Julii I sa . decrevit, illam fieri posse in Ecclesia exteriori, referente Tambur. qu.F., qui tamen addit, in aliquibus locis ex iustis, ae rationabilibus causis, ex ret scripto eiusdem Sacrae Congregationis inducti: m fuisse , quod Monialis consecranda nequaquam egrediatur a Clausura, sedeon secretur in Ecclesia interiori a Praelato existente ad fenestellas. Quod autem diximus , conseerationem Montalium non posse fieri, nisi statutis temporibus, intelligendum est, seclusa necessitate , ac imis minente aliqua infirmitate mortali, quo ea su posset fieri consecratio quocumque
Quaeres r9. - eonseratio Monialiumronferat gratiam, remittatque peccata ve- aetialia , quomodo .s3. Resp. Conserre gratiam , & remittere peccata venialia , non quidem ex
opere operato enim eonsecratio esset sacramentum, quod est filsum sed
ex opere operantis . sicut evenit in quocumque bono opere operantis; ita Suar supra num. I ., monens, quod licet
concurrente ista consecratione una cum
solemni professione Monialis c quod potest fieri dicta consteratio vi professio innis, tamquam nobilissimi actus participet aliquam maiorem vim obtinendi gratiam, aut remissionem paenarum ; si tamen co secratio fiat separatim , eo quod detur virgini iam professae, non est tanta ratio, aut fundamentum alicuius extraordinarii essectus i cum in tali actu non insit tanta
excellentia perfectionis; & sola significatio non sussiciat, eum non sit sacra
in aeres et O. Aa Monialis possit privari usu veli Profesonis inpaenam alicujus delicti rem mi fallem ad te u . μ' Posse , patetque tum ex praxi Praelatorum , qui interdum imponunt Monialibus talem poenam; tum quia id nullo iure constat esse prohibitum , ideoque praesumi potest concessum . Dirum vero ipse Moniales pinat saltem pro eerto tempore se prisare usu veli Professionis, aut Consecrationis , sime ad sui humilitatem , sive ad alium essectum , etiam
minus necessarium .sy. Resp. Posse, dummodo interve niat licentia Superiorum , saltem tacita, ae interpretativa et & patet, tum quia nullum extat ius in contrarium , quod ego sciam ; tum quia id suadet praxis Montalium, quae interdum solent deponere velum Professionis ad repraesentandas varias
personas in scena , & quidem scientibus ,
83쪽
De Votii Paupertatis, Cusitatis, ta Obedientiae od quae tenentur niales si Professionis .
Uoniam Noniales vi professionis Religiosae , quam emittunt principaliter obligantur ad tria vota substantialia Religionis, nimirum Paupertatis, Castitatis , ac obedieratae par est , ut, explicatis in praecedenti Cap. iis, quae pertinent ad professionem Religiosam , agamus in praesenti Cap. de ipsismet Votis . Caput dividemus in tres Sectiones, in quarum I. agamus de Voto Paupertatis in a. de VO-to Castitatis; in 3. de Voto Obedientiae , sicque totum Caput expediemus.
tenentur Moniales . a. paupertas sit accommodatior statui Monialium . 2.-qvid oblipet Potum Paupertatis . 3. M tales possunt retinere annuos reddia. tus , sed non excedentes .
q. Quid de boe statuerit concilium Triden
3. Moniales de rigore juris debet servare
Von tamen consuetudine ex jinis eausis tolerata . T. Vita communis utilii a Religiosis, O suadetur Monialibus.
s. Et admisgi possunt ad eam amplactendam , si alias necessaria illis suppeditentur et interdum etiam rein lactantes.
s. 2.n possunt babere quidquam ad usum
irrevocabilem. Io. Non potest licite auferri, quod iis legitime concessum est. I. Et quidem nee a Successore concedentis r item reeipiunt ea lege , ut i lae Dia ea utantur Ied non debet id permitti.12. Acquirunt de novo cum liceutia S
I3. conventus, in cujus fg rem bona ν nunciantur , obligari potest ad certam presionem ipsis fomendam. is De licentia Praelati relinquitur Moniali legatum non auferibile . I s. mniales fuccedunt ab intestato . 16. Qualiter subsistat legatum relictuma Moniali pro fe , ae fua famula . II. Moniales probibentur habere superstua.
18. Non possunt expendere in usibus illicitis peculium absolute concessum rquod alii negant. 19. De Praelati licentia faciunt moderatas eleemosynas, ac donationes.so. Absque licentia dant suam pitantiam; es alii id negant, melius . xi. Si mi officiales Conventus , non dant de ejus bonis eleemoOnas sine i
xa. Item non dispensant ejus bona pro ambitrio . et 3. Moniales in morte non disponunt de bonis proprio usui permissis.
et q. Non tes tur de bonis antea reservatis ad talem finem. as. Ree de bonis alicujus extranei, nisi eligendo pauperes. 26. Non revocant testamentum antea factum , illud tamen declarant. 27. Faciunt recamaturam amico , sed cum certis eonditionibus . 28. Ampliatur assertio . 29. 2 'n occultant Superiori bona alias concessa, ex timore, ne auferantur . 3Ο. Ad nutum Praelati abdicant bonao coacessa. 3I. Immo O ad nutum ordinarii, si non sint exemptae.
32. Non remittant pensionem annuam sibi debitam , quidem nee Moniali comi Diuitigod by Corale
84쪽
Conventus r at remittunt pretium
fornicationis concessa licet promissum 33. Qualiter eurare possint dari tertio pecuniam ipsis oblatam . Licentia expendendi ad unum usum liacitum , non semper extenditur ad
Quaeres T. Qua ratio Paupertatis censeri debeat magis expediri
I. licet aliquibus Reli- I stionibus v rorum sit ma
stis expediens Paupertas non solum privans dominio bonorum in particulari , sed etiam in eommiani, di ea de facto servetur in aliquibus ordinibus eum singulari aedificatione totius Ecclesiae , Monialibus tamen non videtur ex pedire talis modus Paupertatis, eo quod illarum honestas , & Clausura non possit eam interre , & pers. cte siervari , nisi a Monasterio habeant neeessaria ad vitae sustentationcm i Unde factum est , ut, cum Religione S. Clarae sub observantia talis Paupertatis instituta in principio, paulo post Innocentius IV. in ea dispensaverit , permittendo potius quam praecipiendo, ut non servare turr quin etiam postea Vrbanus IV. omnino servari voluit regulam absque tali paupertate. Pius vero V. suo motu proprio, qui incipit circa pastoralis est 8. in ordine & Gregor. XIII. in sua Constitui. 13. , in ordine, cuius initium est Deo fatris, omnibus modis providere studuerunt, ut Montalium Monasteria habeant unde sustententur, ita ut, si eleemosynis egeant, eae potius Praelaeorum providentia habeantur, quam ipsarum Montalium sollicitudine, ac postula. tione. Quare, cum hoc ipsum , experientia teste . sit dissicillimum , di quicumque alius modus mendicitatis Montalium statui si perieulosus; ideo concludit Sumreg tom. . de Relig. tradi.9. lib. I. cap. I 2. num. a. simpliciter consultius esse Non steriis Nonialium, quod habeant communes redditus, quam quod Paupertatem in
ter quos notat Suar. , quod , cum coηcit. Trid. fef. a . de regul. cap.3. Dium Fr tres Capuccinos, ae Observantiae excipita generali concessione possidendi bona stabilia fructifera in communi, quantum est ex vi dicti Concilii, Moniales Capuccinae possunt gaudere praefata concessione, α consequenter habere in communi hona sabiliai immo, si vellent renunciare dictae concessioni, non possent id facere absque approbatione Papae, cum post moderationem Urim Urbani V. non inveniatur modus ille Paupertatis a Sede Ap stoli ea approbatus pro forminis. quod tamen esset necessarium ad eum licite se vandum i qua de re consulantur, quae habet Tumbur. de Iure Abbatiss. D. 8. qκ.P. Quaeres 2. Ad quid obliget Votum Religiose Paupertatis.
giosus vi illius teneatur a se abdicare quo rumcumque bonorum pretio aestimabilium sive mobilium, sive immobilium proprietatem , id est liberam, ac inde pendentem de iis disponendi facultatem, seque in perpetuum reddat incapacem I ita ut omnis
dispositio , ac distratio bonorum dictois rum, facta sine praelati consensu, sit & illicita & invalida . Colligitur ex cap. ne diaeatis aliquid proprium I a. qu. I. e .mna. ebi e . super quandam , θ' cap. eum ad Monasterium de statu Monachii quae iura satis aperte indieat per votum Religiqin Paupertatis interdici Religiosis non solum dominium quarumcumque rerum pretio aestimabilium, sed etiam usum proprietarium illarum , ut bene advertit Suareetois. 3. de Relig. lib.8. cap. I . n. I. aeres iam Moniales, non obstante voto Taupertatis , retinere postlat annuos
redditus ex bonis parentum a gnatos , O
3. Resp. Posse , modo sint moderati; idque ex consuetudine inducta permittentibus Praelatis ipsarum Montalium; eo quod illarum Monasteria oon habeant se Di ficienis luit pec by GOos la
85쪽
66 DE VOTO PAUPERTATIS MONIALIUM
ficientes redditus, quibus neeessaria ad victum , ae vestitum tempore sanitatis, aut infirmitatis suppeditentur; & alias iis non suppetat tempus, ut suci labore manuum possint supplere talem defectum; eum hoc tamen , ut usus talium reddituum sit dependens a superiore, & serventur, quae hac de re disponuntur a concilio Trident. fes. 1 F. eap.2. de regut. ita afranda qu. s.
qu. a. Barbos de osse. f. alleg. I 3. n. s. Tambur. in sep. qu.6. O alii. Dixi sub initium responsonis, modo sint moderati, ut innuerem, absque concensone Sedis Apostolicae non posse Montales detinere annuos proventus excedentes statum, ac conditionem regularem: idque ex vi Concilii Trident. , quod cum vetet concedi Regularibus mobilia superflua, prohibet item ne eis concedatur peculium superfluum , sicque eorum Praelati nequeunt iis concedere redditus immoderatos . Etsi moderatio, quae in praesenti materia attenditur, admittere possit aliquam latitudinem Iuxta statum , gradum , aeconditionem Montalium, prout indicabimus infra cap. qu. IO. q. mando autem in contil. Tridentis. De. eit. dicitur i Nee deinceps liceat Superioribηs bona stabilia alicui Regulari eo redere, etiam ad usum fructum, usim, administrationem, vel commendam ; intendit Concilium ibi solum prohibere , ne Re putares habeant redditus, ut proprios, ac arre voeabiles per Praelatos, ac sine horum lieentia distrahendos, ut exponit Barisbosa; non autem quod Regulares nullo, modo habeant annuos redditus, sevi bene advertit, & probat Sarichez l. 7. mor.
Quaeres An Moniales vi voti tenea tur observare vitam eommunem in victu
Cestitu , O aliis spectantibus ad eorporis
fustentationem. I. De rigore Iuris teneri, nimirum ex Decreto Concit. Trident. supraeitato, quod sic habeti Hemini Regul rium tam virorum, quam mulierum inceat bona immobilia eHinumque qualitatis fuerint, etiam quovis modo ab eis ac quisita , tamquam propria, aut etiam n mine Conventas po ere, vel tenerei fed statim ea superiori tradantur , Conventu que incorporentur et Ubi notat Miranda
lom. I. more. qu. 28. art. 8., quod, cum
Concilium prohibeat Regularibus, ne di cta bona possideant, etiam nomine Co Ventus , & paulo post subdat, ea Superiori tradantur, conventutque incorporen tur ; ne dicatur sibi contradicere , eIus verba interpretari debent eo modo, quo nos straeced. illa explicavimus .
6. Dixi de rigore juris , quia damn
re non audeo consuetudinem toleratam a
Pontificibus, Ordinariis, ae Plaetatis Regularibus scientibus, & consentientibus ad evitanda maiora mala; idque etiam postquam CIemens VIII. dictum ius Concilii innovavit in decretis pro reformati ne Regularium,& confirmavit Urban.VIII. in Deereto de apostatis , O ejecti . . 7. Expediret quidem quam maxime , ut in Monasteriis Montalium servaretur vita communis in victu, vestitu, lectistet ni is , & aliis a Superiore distributis pro uniuscuiusque Monialis necessitate, sicque singularum Montalium peculium c quod vocant usum annuum communi massa annuorum reddituum Monasterii incorpo inraretur ; expediret, inquam , & multis ex capitibus ; I. quia se singulis Montalibus convenientius possiet provideri de necessariis, etiam iis, quae modo nullum habentes peculium ob inopiam consanguianeorum esurire coguntur, dum aliae pingui peculio donatae abundant juxta illud
I.Corint. II. Alius quidem esurit, alius autem ebrius est i a. quia hae ratione aufer retur occasio fovendi munusculis, aut laris gitionibus amicitias, etiam personarum saecularium, & lane interdum minus h nas , immo etiam valde perniciosas bono
ipsarum spiritualii 3. quia sic tollerentur innumerae distractiones , quibus distinentur in parandis, & conservandis rebus sibi neeessariis; siquidem ubi thesaurus nosterest, ibi & eor nostrum eriti q. quia hoc
86쪽
pacto vitam minus inquietam ducerent, Deo , & sibi vacantes, totam sui, ac rerum suarum curam ipsi committentes r . quia sic melius inter Noniales servarentur humilitas, & mutua charitas, cum alias earentes peculio despiciantur ab habentibus, quae proinde etiam intumescunt, ct tamquam ditiores ambiunt praeferri caeteris , re prae aliis honorarit 6. quia se accuratius vacarent exercitiis vitae spiritualis , frequentius assi mirent choro, &tanta anxietate non inhiarent lucris captandis , sicut adstringuntur inhiare, dum vident minus sufficienter provideri propriis necessitatibus ex bonis communibus Nonasterii. In quorum confirmationem faciunt, quae habentur in Constitutioni bus Augustinianorum cap.qo. his verbis rra particulari mita Fratrum Conventusco funditur, in Fratres rapere, O fur m coguntur, O ad eommunem utilitatem , in qua Brdinis status, est' fatus animarum pax , O tranquillitas corporum consi tit, redduntur tepidi, O ad murmurati nem , O detractionem . a quibus confusio Ordinis , O perditio animarum dependet,
funt omni bora parati, O prompti. Utinam ergo Moniales, aliique R ligiosi bene agnoscerent, quanta sit felicitas nihil habere. R omnia possidere i xta illud. postoli 2. Cor.6. Ubil habentes, omnia possidentes. Utinam intelligerent, quam bonum . & iueundum sit habitare in unum , vivere de communi mensa, indui ex eodem vestiario, omnem temporalium rerum sollieitudinem abiecisse , prout Christus ipse adhortatur r Matth.6. Nolite soliciti esse dicentes, quid mand eabimus, aut quid bibemus, aut quo ope νIemur λ seu enim Pater vester , quia bis omnibus indigetis et utinam a se omnino ablegarent meum, ac tuum, frigidum illud verbum, O quidquid est malorum in vitam nostram iuvehens, innumeraque I
rnens bella, sicut loquitur 'o. Isostom.
Oration. de S.Philogono; utinam saepius exeogitarent , quantum sit bonum, esse om-hino liberum a molestia comparandi ne cessaria ad vitae praesentis sustentationem, seque totum committere divinae providentiae.
Di cultas est, an Moniales a stringi possint ad amplectendam vitam commune a casu quo Praelati velint de novo illam i
asserente eum S. Antonino , ac Sylvestro, quod sicut Praelatus Regularium non est in bono statu , si in quantum potest absque gravi scandalo, non nititur Religiosos incommuni vivere, ac superfluos usus vitare; sic nec sunt in bono statu subditi rosstentes , non quod nequeant sussicienter vivere ; sed quod velint abundare, & liberius disponeret hoc enim adversatur voto Paupertatis Quae assertio confima ri potest ex doctrina , quam tradunt plures DD. apud eumdem Sochea Dpr. l.6.
cap. a. num. 26. nullam scilicet consuetudinem valere contra regulam , prout in-
eludit tria vota Lbstantialia Religionis; ideoque , si ea reismetur per legitimam potestatem, teneri eam servare etiam Religiosos antea prolassos: quae utique pro cedunt in praesenti ea su de Monialibus ιsicque cogi poterunt amplecti vitam communem, si aliis communibus bonis suppeditetur decens sustentatio . Unde quis bene inferat, quod si main Ior pars Montalium alicuius Conventus ut tro se onerat ad amplectandam vitam communem alias valde relaxatam, reliquae M niales etiam invitae a proprio Praelato ad hoe idem possunt adstringi,si ex bonis communibus Conventus nece cria sustentatio Nonialibus vere possit suppeditari. Colligitur clare ex Sanchea lib. 7. mor. cap. 22. n. IS. dicente cum Navarra,vdriq. O Lessio Se contra Paupertatis votum , si Religiosus superiori, volenti concespum sibi peculium revocare, resistat,aut paratus non sit a se ad eius nutum abdicare i cum tunest proprietaε , quando , renuente Superiore, Religiosus vult aliquid retinerer etsi subdat, bene hoe limitandum, modo aliunde Religioso satis provideatur: iis enim superiore iubente , non tenetur dimitte re , nisi constet alia ratione ex communi penu et prospectum fore i ita Sanebea ad dens , quod si a Superiore legitimo alia I a certa
87쪽
68 DE VOTO PAUPERTATIS MONIALIUM
eerta ratio instituatur, per quam iuxta formam vitae communis necessitatibus Religiosorum satis consulitur, non esset eis integrum huic reformationi resistere, etsi priorem vivendi formam in ingressu in Wenissenti probat n. I . ex eo, quod si Superior ex abrupto praeciperet hanc reformationem , antequam institueret ossicia , &instrumenta vitae communi necessiaria, nouopportune praeciperet, di possiet Reugiosus appellare , adiecta causa excessus modi debiti reformationis. iniae omnia prα- sentem probant illationem , si addidero , quod sicut Praelatus Montalium posset modo supradicto cogere omnes Moniales , praesertim praefati Conventus ad amplectendam vitam communem , quantur vis repugnantes c ut probat Sanchea citin. I . a tartiori, concurrente maiori parte iularum in vitam communem, poterit ad id adstringere reliquas Moniales, quae in hoc sunt renitentes; cum aequum sit , ut minor pars maiori se accommodet, maxime in re adeo julta , ac rationabili .
Quaeres 1.-Moniales de licereia D rum Superiorum posve retinere aliquid ad
s. posse , & quidem neque de licentia ipsium et Papae , nisi is intendat, Monialem per talem concessionem a se luere a voto Paupertatis i ita Faneberlib. 7. mor. cap. 27. n. χ8. ex Siis. γ Va-varr.; R eli., in aliis, patetque cx eo , quod talis usus esset proprietarius,& consequenter Omnino contrarius voto Paupertatis , in quo stilus Papa potest dispensire ; & certe quod talis usus esset proprietarius constat ex ipsa natura voti Paupertatis Religiosae,quae iure communi redis stit voventem inhabilom ad acquirendum cuiuscumque rei dominium,illudque transis ferendum in alium; ut bene notavit Sa
ebea I. s. urori cap. F. n.'., dc tradunt communiter D D. .
At discutias est,an superior post pro Itbsts auferre Moniali id , quod ei concessit
promittens , si non revocaturum .io. Resp. Non posse licite auferre , quamvis ablatio foret valida ; & ratio est,
qiod, cum Praelatus obligetur Religioso
subdito naturaliter ex sua promissione et iupraesenti casa tenetur servare promissionem factam Moniali, & , si non servet ,
rem concessam auferendo sine Iasta causa , peccat tanquam fidei datae reus , poterit que Monialis reclamare coram alio Supe riore , allegando revocationem injuste iactam,ita Navarra. 3.eo . de ReIul.consa o
saliter verum, quod ait Surdus de alimentitit. R. privit m nu. F. Superiorem scilice vregularem posse pro libito auferre Monain
cho, quod semel illi permisit; id enim dieit Sanebea Miu n esse verum,quando nulla intercessit promissio non revocandi ,sed mera licentiae concessio; aut certe quando aliunde consuleretur necessitati Religiosi iuxta moderationem statui religioso debitum . II. Ex hoe ego puto esse verum,etiam. respectu Praelati successoris , istum Uidelicet non posse absque iusta cet, si revocarerem concessam a suo Praedecet re ; & ratio est quod Praelatus s .ccessior tenetur sta re contractibus Praedecessistis , & quidem illo eodem genere obligationis, quo ten tur Praedecess ,r : unde , cum in praesenti casu Praedecersor teneatur stare proni illo
ni solum ex fidelitate . sic & suceessor solum ex fidelitate tenebitur ἔ S sicut Prae- Meetar valide potuisset revocare, quamvis illieite, se & successor valide revocabit , sed illicite i valide inquam , eo quod
religiosus non habeat, neque velle , neque nolle, seque ei nullum ius competat ἀNotat autem Thia..ias a Iesu part.3. de statu Monach. eap. 6. vG. et quod licet in rigore non sit contra Paupertatis votumaecipere ab extraneis librum, aut aliam supellcctilem, ea conditione , ut nullus alius ex religiosis Monasterii iis utatur; hic tamen abiIsus non debet permitti in Religi nibus reirmatis , δέ consiquente is que inter Moniales , utpote maxime praeiudicialis vitae communi δε maximam praebens ansam peccati. Eaeres 6. An Moniales , flante voto
solemni Paupertatis religiose , quod emisetMnt, poemi de n*Fo acquirere bona te-
88쪽
poralia tam licite, quam valide; O quo
si aequirant de Superioris licentia saltem tacita ae interpretativa quamquam non acquirant sibi, sed Mona iterio juxta illudi Quidquid aeqxirit Monachus, acquir t Mo- streio ) secus si sine licentiar tune enim acquirunt illicite , sed valide i est communis Doctorum , S patet ex iis , quae habet
Suaree to. 3. de reis. l. 8. c. I I. .
iniae res 7. Monialis P, ymitia in re- nanciatione bonorum fieri solita ante Religio m professionem , relinquens bona es
nasterio possit illud obliuare ad sibi folτendam certam pensionem annuam .i3. Re p. Posse, & quidem ita, ut
Nonasterium teneatur ex justitia ei solve re dictam pensionem et ita P rin. de S. q. a. Cap. a. S. I. ex Lede a de statu relae. in eo minum capri. d. Iq. & cum 1 Ilis Tum-bur. f pra qu. 8. patetque tum quia Monialis praefata in cta ren inciandi eli domina suorum bonorum , adeoque poteth de iis libere disponere , ea reliquendo , cui maluerit , sive absolute , sive cum Onore alis quo annexor conitat autem , quod haeres
tenetur ex id stitia implere cinera sibi iuncta i tum quia , si Monialis in casu proposito obligksset Monasterium ad pensionem illam sel vendam alicui extraneo , Mona sterium utique ex ii illitia tenebitur sblveis re. Ergo & ex sustitia tenebitur solvere ipsi met Montali: eum in utroque casu parratio procedat . Verum tamen est , quod Monialis dicta pensione non poteli inde inpendenter a consensu superioris uti, se ut dictum est, & bene notavit Porin. ubi
supra meres 8. . ea Movialis, attento volo Paupertatis,p issit acceptare legatara ea comiation/ 'si reliλι', ut easu , qas Superior Monialis renuat illam fresi dicto legato, hoe ipso tegatum trauferatur ad alium , edi amittatur a Movasterio , idqave in poenam . I - η ' ΡOsse,dummodo id ficiat de
lieentia Superioris r ita Molina to. I. d. Isto. Tumburis. svrclu.s. Sancbee supra cap. II. n. I 6. , aliique contra alios relatos a San-ebee , sustinentes tale legatum per-
tinere ad Monasterium , reiecta ista cos ditione tanquam turpi& patet, quia talis conditio admitti potest tanquam licita, utpote adiuncta actui licito,qualis est quod superior consentiat, Monialem frui comis moditate legati, relicto eius domi mio p nes Monasterium, sieque non apparet, cur dicta conditio deheat reiici tanquam turpis. Immo Sauehea n. a i. existimat probabilius esse, praesitum legatum non amitti in casu quo Superior Moniali auferat fructus per
ceprcis, non autem contradicat ei respectu fructu lim deinceps acquirendorum i cum
enim hae conditiones sint odiosae , utpote tendentes ad perfectam Religiosae Paupe tatis diminutionem,ae restringendam Praelatorum facultatem in res possessas a Religiosis subditis , non debent ampliari, sed restringi; sicque conditio illa apposita debet iiitelligi de fructibus in posterum percipiendis , non item de iam perceptis. Excipe , nisi forte Superior in fraudem v luntatis testatoris velit perluit tere Moni li acquisitionem, ut semper,& statim ac res acquisita est, eam illi auferat: tune quippe
per indirectum contra veniret voluntati t ita toris, sicque amitteretur legatum, secussi semel, aut iterum id fiet i . , Quaeres p. An mnialis, non obstante
voto flemni Paupertatis , post succedere ab intestato in aliqvam haereditatem , aut eam reeipere aliquod legatum ipsi ex testamento relictum, in quo modo .
13. ' ρ. Posse , si ordo illius sit ea-
pax haereditatis, aut legati, ea tamen lege, ac conditione, ut haereditas, & legatum acquirantur Monasterio iuxta regulam generalem desumptam ex l. placet Τ. de aequirend. haere . t qmmquid acquirit -- nacbus , acquirit Monasteνio. ita Sanchez
penes ipsum, & patet ex l. m. 9' boc etiam. e. de Episcopo , O cieri . .
n. . legatum annuum relictu ni Moniali pro se , & pro una famula, deberi Mona sterio quoad partem Monialis, non item quoad partem famulae; siquidem Monasterium non permittat fanilitas , quamquam,
si adsit usus concedendi singulis quinque
89쪽
Nonialibus unam famulam; tunc ex eo legato deberetur pro famula pars stipendii respondens huic Montali:cum Sancbee sen
non esse improbabile deberi Monasterio aliquid ex praefato legato pro famulis toti Nonasterio inservientibus, necessariis ad onera Monialium sublevanda: at hoc non admittit Sanebee, eo quod legans in ea suproposito non intendat providere simulis Monasterii communibus, sed praecise huius Monialis in particulari.
pertatis probibeantur retinere bona Iuper- sua , etiam de licentia proprii Superioris . 17. Rup. inod cum iuxta dicta qu. a. peculium concessum Moniali regulariter debeat esse moderatum Coneil. Tridentis. fess.zy. cap. a.de Regul. interdicente mobilia superflua concedi Regularibus, nedum peς ullum rei stabilis superfluum ; eonsequenter dicendum est, Moniales de licentia proprii superioris non posse retinere superflua bona, ilicet ipsis minime necensaria , habita ratione Religionis, Monast rii status, muneris, nobilitatis, gradus, &aliarum similium circumstantiarum hic , de
nunc non concurrentium in dictis Montalibus a scut bene adnotavit Sanebee supra
dos , quibus exeusari possint Religios retinentes superflua, & monens, quod si dicti Religiosi sint in bona fide, nee de hoc
rogent Confessarium , nec speretur fore , ut admonitio prosit, potest Confessarius tacere, ac ipsos absolvere, dummodo dicta bona non expendant sine licentia, aut
in malos usus. Quaeres II. An Monialis habens ex legitima Superioris liceutia peculium expendendum in quo vis ususnimplicare illud possit etiam in usibus inutilibus, immo, imcitis, ac malis.
I 8. Resp. Non posse , & si taliter expendat , teneri ad restitutionemr colligitur ex Sanchea supr. cap. I9. n. 8 I. Clavi R gia LII. c. I a. n. I 6. aliisque relatis a Porino de R. S.qu. a. cap. a. f. 7., & patet, quia Superior regularis est administrator bonorum Rel: gionis, nou autem dominus, sicque ea non potest distribuere, nisi in usus honestos, & conformes Religioni. Oppositum tamqn admittit Io. de Lugo L3. de just. n. I qa.; non esse improba bile nimirum , quod quando Praelatus dat subdito plenam, & liberam facultatem ex inpendendi aliquid pro suo arbitrio , non censetur limitasse suam intentionem solum ad usus honestos, ac pios, sed potius abstulisse, quantum erat ex parte sua, totum impedimentum, ut usus ille non esset comtra votum Paupertatis, ob defectum licentiae ; ideoque recipientem ab illo non teneri quidquam restituere , citat pro se Bannem , Lopes , Rebellum , Salas , Sayrum , & Dianam I probatque, quia in aliis
matertia licentia generaliter concessa non intelligitur limitari ad solos usus aliunde non turpes , nec illicitos sed in iis etiam tollit malitiam, quam posset habere ex defectu talis licentiae , remanente in iis turpitudine ex alio titulo i idem ergo dice dum est in casu nostro. inraereS I 2. .an Moniales ex bonis 'sacrum Uui permissis possint facere eleemoθ-nas , O donationes , O quas .rs. Reo. Posse ; dummodo sint m deratae, & fiant ex licentia superioris salintem tacita, quae maxime potest eolligi ex usu irniustui usque Monasterii ι siquidem ,
quod passim fit a Religiosis subditis etiam
timoratis, scientibus, & consentientibus Praelati sicensetur fieri de ipsorum lieentia saltem tacita, seu interpretativa, si pos sint commode impedire; ita Tambur. fur.
la, Cenedo , & Valero putat hanc responsionem maxime habere locum in casu, quo Monialis , seu alius Religiosus parcius vi vendo sibi non pauca subtrahant, alias ipsorum usibus concessa a Praelatis, animo ea elargiendi sive pauperibus, sive amicis, aut consanguineis r & ratio est, quod sic nullum damnum infertur Monasterio, cum potius id cedat in praeiudicium ipsiusmet religiosi elargientis , sibi subtrahentis ea, quae alias licite, ac decenter posset usu
a autem Monialis sine licentia Supserioris
90쪽
tantiam absque violatione voti Paupertatis. ao. Rei pondet Diana supra resol. 28.
aliis posse ; S probat, quia in rebus , quae
unico actu consumuntur, non potest secer ni usus a dominio; sieque eui confertur unum , consequenter confertur & aliud ;ut colligitur ex Extravet. 7o. a. ad comditorem f. quod autem de verbor. signis. Contrarium sustinent alii eum Salonio a a.
o. r. qu.6 I. ira t. de dominio qu. I. art. 2.eon l. I. coroll. 3. , asserentes nullum Religiosum posse ex iis, quae ipsi conceduntur ad suos usus, aliquid erogare absque parti culari licentia proprii Superioris , idque etsi parcissi re vivat ad talem effectum put scilicet sibi subtrahat ea , quae aliis d nare intenditi cuius rei illam asserunt rationem , quod Religiosus non potest esse
dommus alicuius rei; immo nec usu fruinctuarius', sed solum usuarius e usuarius tamen stilum habet usum. rei pro se, nec .po testeum 'cedere alteri, cum hoc sit proprium domini , & usu fructuarii. Et hanc sententiam posteriorem puto in praxi se quendam esse , nisi in proprio Monasterio
extet consuetudo in contrarium , eaque a
Superioribus scientibus, & volentibus t Ierata , sicque probabiliter praesumi possit adesse tacita ipsorum licentia ἔ in quo e su constat,opinionem Dianae eme probabilem , & tutam in conscientia, quem proinde existimo non dissentire a nobis; cum in fine resolutionis citatae dicat: Limit tur , nisi Fralatus ex ea a rationabili ad vitandum excessum , O abusum Religiosorum , vel propter paupertatem Monasterii et ea tales largitiones, praeceptum, vel ce furas In eontrarium impossunt. Quaeres 1 I. An mniales, quae fune cellerariae , seu on ea Monasterii, pusint ex bonis eommunibus Monasterii facere aliquas eleemosynas pauperibus, aut etiam aliqua elargiri amicis, ae benefactoribus ipsius Monasterii sine licentia Superiorum .as. Resp. Non posse nisi iuxta ipsorum commissionem, aut saltem iuxta ta- etiam illorum licentiam hic,& nunc pro
babiliter praesumptam et ita in terminis
ramburi δερ. n. I 6. ex S. nom. 2.2. qu.32. art. 8. , aliisque Doctoribus, addens u. 34Secus dicendum de Superioribus Monaste' riorum , qui cum habeant legitimam administrationem bonorum sui Monasterii , S conveniens administratio non solum permittat, sed exigat dictas e largitiones; utique & possunt & debent facere tales esargitiones, moderatas tamen iuxta vi res lacultatum Monasterii . a Quaeres Iq. An Moniales, quarum sit. terest distributio bonorum Monasterii exoscio, possint ex illis largius distribuere amicis Monialibus, quam aliis , animo iis gratificans, in quidem propria aucto
22. Iles . Non posse, & patet ex su
si hic advertero dictas Moniales Monasterii officiales non posse ex bonis Monasterii sibimetipsis aliquid amplius assumere , eam possint dare aliis , aut certe probabiliter sibi persuadere possint libenter permitti a Superiore; & ratio est, quod praelatae Moniales sunt merae administratrices bonorum Monasteriit administrator autem non debet administrare bona commissa , nisi iuxta rationabilem voluntatem
Domini qui in easu nostro eli Superior Monasterii, & ipsum Monasterium. Quaeres I F. Au, O quomodo pinnimniales in morte di ponere de propriis bonis , ea relinquendo ἶuie , aut illi. a 3. inod, eum Religiosus non habeat nisi merum usum illorum bonorum , quae ipsius usibus permittuntur , &usus finiatur in usuario: consequenter non
potest Monialis disponere de bonis ipsi
concessis ante 'mortem ; nisi forte rogando Superiorem, ut velit ratam habere dispositionem illam, eamque postea exequirin quo casu superior teneretur naturaliis ter , & in foro conscientiae servare pro. missionem, ut recte notavit Sancbea li. 7.
morat. cap. 8. u. I 8. excipiens tamen ea-
sum , in quo promisso distribuendi esset ei rea alterum Religiosum sibi etiam subdi- . in m et sie ut enim tune Superiorem datam posset illi auferre, ita & posset non dare; quod est bene notandum . Huc