장음표시 사용
91쪽
liue ficit, quod Sacra Congregat. 26. Jan. I 6o . , & Io. April. I si declaravit, facultatem disponendi de propriiseellis post mortem nulli Monialium con-eedendam , sed eas dum vacaUerint . arbitrio Superiorum aliis Monialibus in ON dine senioribus dii tribuendas i ita BarbassLI. jur.Ecclesiastic. cap. q.
Quaeres I 6. - Moniatis possit testari, si forte tempore professiouis aliqua bona sibi reservavit cum totestate tefandi de
illis et q. Resp. Non posse, neque ex permissione proprii Superioris, ita Sancheen. I9. , dicens, quod licet Religiosus ex Abbatis permissione revocabili possit sibi servare aliquam quantitatem ad suos usus, vel ut de ea tempore vitae disponat et at nequit, ut de ea testetur, quia disponere in vita potest ex Abbatia licentia. non item testari; quod est contra 'asonem-tbent. ingressi C. de Deros Eccl. , fustinentem, Monaehum sibi reservantem tempore professionis aliqua bona eum p testate testandi de illis, non posse id facere , nisi ex permissione Abbatis revoeabili . quandocumque velit. Ratio prae sentis responfionis est, quod testamentum' est Ius, ct facultas , qua Testator explicat suam voluntatem post obitum situm exequendam ; quod interdixit ius Ecclesiasticum , tanquam sapiens naturam dominii ;at non interdixit donationes modicas invita ex Superioris licentia ; id enim posse fieri, est valde necessarium convictui hu
Majus dubium est, An Monialis posset i stari ex licentia fui Superioris de rebus, a nee sunt Monasterii, nec ipsius Montalis , si accedat eo ensus illorum , quorum sunt propriae . a F. mp. in od, quamvis prima facie
in isto casu solum exerceri videatur munus procuratoris, aut executoris alienae
voluntatis , quod fieri potest a Religioso
ex lieentia Superioris ; revera tamen dicendum est , neque in hoc eventu MOnialem , aut quemcumque alium Religiosum posse testari et patet, tum quia exequi, Sprocurare innituntur personae alterius , eiusque nomine fiunt: at in praesentI rasa testamentum fieret proprio nomine, deesset proprium personae testantis , perinde, ae si saecularis proprium conficeret te stamentum disponens de aliqua re aliena ex consens, domini; tum quia alioqui Religiostis . consentiente Praelato , posset testari de rebus Monasterii ad opera pia . sicut posset Praelatiis illas impendere aut dare facultatem impendenti inter viros lita Havarr. Comm.a. de Regul, m s 7., cum eo SanebeE Dp. n. 6. , addens , quod lieet huiusmodi testamentum non viseret, tamen posset, consensum praestans, cogi adimplenda relicta in tali testamento , non quidem , ut debita ex ultima voluntate Monachi,quae fuit inessicax, sed ex quadam executione mandati concedentis praefatam facultatem testandi ei, qui aliis est ininea pax. Concedit praeterea Soebea n. 8.ex Paciano , posse aliquid relinqui Mona- eho eum facultate disponendi de eo inter consanguineor tempore mortis non per modum testamenti alicuius solemnis , sed per electionem personarum, ad quas pertinete debeat, quod ita relictum fuerit . raeres II. An Monialis possit reviocais re , aut saltem declarare testamentum a se factum ante Religiosam professionem . 26. Resp. Non posse reφocare, cum eadem potestas exigatur in di luendo actu, quae iii eo constituendo ; ideoque te stamentum solum possit revocari ab eo , qui potest illud conderet posse tamen illud declarare, si ob obscuritatem egeat interpretatione voluntatis illius ; eum declarans nihil de novo faciat, sed iam factum
aperiat: ita Sanchez Dpr. cap. 1 I. n. I S. , O i 6. aliique penes ipsum: qui addit n.aoia non valere potestatem revocandi testamentum a Religioso sibi reservatam ante pro lassionem. Quaeres An , O quomodo Montalis absque violatione voti Paupertatis possint facere amico , aut consanguineo in nem aliquam vulgo reca inattiram , aut aliud opus artificiosum , magno pretio aestimabile .a7. Resp. Posse, si id faciat de licenistia Superioris, de amicus, aut consangui
92쪽
neus, pro quibus Monialis elaboratura est, subministret materiam , & alia necessaria ad conficiendum tale opus t secus , si id ficiat absque licentia Superioris , aut opus artificiosum eonficiat expensis Monasterii; tune enim neque sine licentia Superioris potest illud opus fieri, neque cum licentia , si expensae illae snt adeo excedentes , ut Superioris potestas non ex te datur ad illarum permissionemr ita nimis bur. Dp. d.f. qu. 3. ex Bonaci n. , & Scortia , quos eum valero refert , & sequitur
Diana pari. I. tract.6. resoL6. patetque ex
eo, quod in priori eala non agitur de alienanda re, quae iam sit Monasterii , sed tantum de non acquirendo, & quidem de conseiisu Praelati, qui utique licite potest ab eo praestari, si Iusta interveniat causa ,
ut tradunt communiter Doctores apud Sanebee lib. 6. de Mur. d. Iq.;
in posteriori vero ea sit agitur de alienanda re , quae est Monasterii , utpote facta expensis illius ; adeoque non potest alienari sine licentia Praelati. Nec dissentit 'o. de Lugo d.3. de just. num. Iq9., inde
probans priorem partem hujus responsi
nis, quod Religiosus sine prae iudicio Paupertatis potest alteri inservire,eique gratis operam suam praestaret sic lue tu poteris uti opera Monialis ad faciendam recamaturam , quae consequenter non acquiretur
Noniali, s ed tibi, cui Monialis quasi operarius gratuitus laborat.
et 8. Et haec responsio procedit, sive Nonialis, de qua agitur hic, degat in Monasterio, in quo vigeat praeceptum , aut consiletudo , ut Moniales operas stas, &lucra inde percepta conserant in bonum commune Conventus; cum sic Monasterio
indebite sibi rahatur lucrum ipsi competens modo dicto i sive degat in Monasterio concedente Monialibus, ut pro se Iaborent, & sibimetipsis lucrentur; sic enim adhuc Monialis in east proposito faciens amico recamaturam sine lieentia , subtrahit Menasterio operam suam, quae est pretio aestimabilis, & per pro sessionem una cum persona Monialis translata est inius Monasterii, ipsamque defraudat lucro
aliis debito illi recamaturae, quod utique
ad ipsium spectat Iuxta vulgarem regulam: βμidquid acquisit Monacbus, acquirit m
nasterio . Quaeres I9.-Mon alis pereet eoxtra votum Paupertatis , si res acqai as eum
legitima Superioris licentia postea occulte sive eidem Sup riori, sive alteri vcr.Prae lato Cunonicὸ visitanti Monacterium . 29. Resp. Peccare , si occultet, eo quod timeat illas, aut illarum aliquam sibi aula tri , si inveniantur a Praelato ; si quippe vult castra Superioris voluntatem res illas posIidere; & arguit animum proprietarium , quatenus sic res dictas occulutando impedit, ne auferantur , cum tameta aliis debeat esse parata eas a se abdicare . quandoc .mque Superior malueriti quam
animi praeparationem sine dubio habere non potest , dum illas modo dicto occulistat, ac celat. Secus si res praefatas occulistet , non quia credat fore, ut eae auferantur a Superiore , si ab eo reperiamur, sed
solum ne patiatur confusionem , ac verecundiam , Superiore eas reperiente , aut
etiam ab illo non reprehendatur; interim parata res illas tradere Superiori, si forte eas petat; nam sic non retinet quidquam, invito Superiore saltem quoad substantiam , & tum intendit evitare cons .sioin nem illam, seu reprehensionem , quam timet inde sbi eventuram i ita Sanchea 7. morat. cap. s. n. 6o. O 6I., plurimis aliis relatis, quos citat, & sequitur etiam Tam-burr. Dp r. qu.3. num.& patetque abunde ex dictis .
Addo ex Io. de Lugo sop. num. II 6. .
non peccare contra votum Paupertatis
Nonialem , quae habens rem aliquam delicentia proprii Praelati, illam occultat, ne videatur ab Abbatissa , sicque ipsa curet illam ei auferri per dictum Praelatum ; fleratio est, quod Abbatissa in tali ea sit se hisbet , sicut Monialis privata, quae non potest revocare facultatem Praelati; ac proi de sicut Monialis potest rem illam occultate Monialibus inferioribus , ne insistent apud Praelatum ut illam auferat ; sie &eam potest occultare Abbatissae ob dictum finem i si quidem Monialis rem illam habet indipendenter ab Abbatilla , & in ac E cep Diuitig sed by
93쪽
eeptione , & in retentione , dependenter tamen a Praelato : sicqite diei non potest eam detinere independenter a consensu Praelati. , dum illam ei non occultat, sed ipsum relinquit eum tota libertate ad auferendum: quod forte non eveniret subdit do. de Lugo) si Praelatus interior , aut Oiscialis ei sobordinatus Iussu Praelati superiorix visitaret cubiculum &c. quod be
χ aeres et O. qualiter Monialis ex voto Pavertatis teneatur esse parata relinquere ad nutum Praelati , aut Abba
r4sa ea , qua habet de 'orum licentia .
3 o. fleo. Teneri, & consequenter non posse resistere Superiori volenti ea ax ferre, si sint superflua . & alioqui sufficienter eius necessitatibus aliunde provideatur x ita Lessius libra. cap. n. yr. , O
d. 8. qu. 2. , aliique apud ipsim ; & eon stat ex dictis qu. praeced. . si advertero ex T ris. de Ili S. qu.2. eap. a. Religiosum non teneri se privare rebus alias sibi legitime concessis, si superior eas velit aurer re , ut sibi retineat i vel certe illi soli auferat, non aliis Religiosis ejusdem Monasterii . & quidem sine iusta eausa peculiariter tangente Religiosum , cui res illae austruntur ι quae do9rina , et si speculative videri possit in aliquo ea su probabilis,
eo quod Superior non censeat ut auferre , ut Superior et practice tamen raro contin-gςt eam posse sustineri, cum subditus potast dubitare ignotam sibi esse eansam, ob quam Praelatus illas res austri . & in dubio praesumendum sit pro Superiore . quod si quis quaerat, an Monialis tenea. tur a se abdicare res fuas, si ordinarius la-ιi attentet illas auferre .
33. Resp. Teneri, si ea us Monasterium sit tm nediate subiectum ordinario . secus , si Monasterium sit exemptum et &ratio est, quod Religiosus vi voti Paupertatis tenetur solum esse paratus relinquere res suas ad voluntatem proprii Superioris , ut constat ex dictis; in priori autem casu respectu Monialis Ordinarius est Superior ; non item in posteriori t
Quaeres a I. An Monialis absque trans
gressione voti Pavertatis post parentibus,
aut aliis Ucio, ae invito Superiore, remittere ex causa portionem annuorum reddia
tuum, sibi debitam ex pacto justitia.
32. Non posse i & probatur; tum quia talis remissio est species alienistionis , omnis autem alienatio interdicta est Religiosis per votum Paupertatis: tum quia praesiti redditus sunt Monasterii, Iuxta illud i quid quid acquirit Monaehut , acquirit Monasterio i & remissio illa est quaedam donatior constat autem Religiosum non posse sine licentia donare de bonis Monasterii, quantumvis ipsius usui coneessis, ut eonstabit ex infra dieendis. inae doctrina procederet etiam iacasu quo Monialis remittetet alii Moniali
eiusdem Conventus summam aliquam pecuniae ei mutuatam ; & ratio est , quod , quamvis facta tali remissione dominium pecuniae remissae maneat apud Mon illerium , Monialis tamen sic remittens sibi usurpat usum illius inde pendentem a Superiore ς ideoque exercet actum dominii repugnantem voto Paupertatis , si remissionem illam faciat sine Superioris lice tia , sin minus expressa saltem tacita, seu rationabiliter praesumpta Puto tamen non esse improbabile. quod Monialis ex pretio convento sui corporis ustiram faeiens, post factum sine volatione Paupertatis, posset propria auctoritate remittere dictum pretium: cum
teste Diana p. a. tradi. I 6. resol.M. S. blatamen i probabile sit pretium sornicati nis non deberi foeminae , etsi promissum fuerire unde, si Moniali in praesenti ea su non debetur pretium fornicationis , poterit ipsa illud remittere, quasi declaratione, stante praefata probabilitater eum se pretium non aequisitum sit Monasterici hoc ipso , quod non est debitum .
Quaeres 22. An delinquant eontra .
tam Paupertatis Moniales si absque lue tia pecuniam sibi oblatam eurene dari alii
33. Resp. Delinquere, si expresse,
94쪽
aut tacite acceptent oblatam pecuniam , S postea curent eam dari illi tertio ; secus, si nullo modo illam acceptent, &ratio est, quod in priori casu , posita acceptatione Monialis vere dicitur donare mittendo donum per eum , qui dedit pecuniam , sicque censetur donare pecuniam Conventust quippe quae hoc ipso quod fuit acceptata a Moniali, transit in ius ipsius Conventu si in posteriori autem casu, cum nulla sit Monialis acceptatio, ni hil ipsa donat , sed solum intercedit ut alius donet; quae intercussio utique non
adversatur voto Paupertatis, quamvis esse possit contra regulam, aut obedientiam intercessionem prohibentes : ita Suareerom.3. de Relig. l.8. cap. II. n.' S. Sanchee
bum in comp. privit. in expos Bulla Clemen. VIII. de Largit. Mun. oppositum su
Quaeres 23. An Monialis habens facultatem expendendi summam aliquam notabilem in Uu aliquo licito determinato , i iam possit expendere in alio usu licito , O quidem inscio Superiore . 3 . Non posse absque expressa, aut saltem praesumpta Superioris licentia; ita Tambvr.Iup. d.'. qu.3. n. I s. ex Pe rin. Dpr. , di ante illos Sanchez num. 68. eum Mendosa ἔ patetque , quia hoc ipso quod licentia obtenta non extenditur, neque praesumptive ad illum usum , perinde est , ae si summa illa expenderetursne licentiai quod utique esset contra vois tum Paupertatis. Idque puto essae verum etsi dicta summa expendatur in usum longe meliorem dummodo non adsit licentia Superioris, saltem praesumptiva , ut dixi de hoe ob doctrinam , quam in re non dissimili tradit Sanebee librε. Moral. eap sso. n. homini scilicet non semper satisfieri solvendo rem meliorem ea, quae debetur , utpote respicienti suam pecuisliarem utilitatem , & interdam etiam voluntatem ἔ cum Deus semper malit, quod aperte est melius r ut patet in votor sicisque potest contingere Superiorem dantem licentiam distrahendi aliquam pecu
niam in usu licito , simpliciter nolle eam expendi in alio usu, licet longe meliori . 3 s. Ine licentia non aequirunt Moni 1 les rem pretio aestimabilein. 36. Qualis licentia ad hoc requiratur .
37. 2 an sunt proprietariae , si absque incentia recipiunt non sibi, sed ci
38. Libere recipiunt ab extraneis alias
39. Necessaria item sibi recipiunt ex bonis communibus ; si injuste negantur . o. comestibilia ex bonis convientus inter dum usurpant fine mortali , sicut ,
O atia, quae usu non consumκntur, sed non simper', item ex communi-bώs bonis furripiunt , ut c9mpe sent.
6 I. M aliter peccent ofιrpando sibi ex Ioco communi aliquid ac proprium
usum. 42. Sine licentia non recipiunt ad usim rem , ejus dominio penes dantem relicto 463. Curant deponi pecunias apud tertium , ut iis postea utantur de consensu Superioris. H. Tetunt aliqua ab alio , animo tamen ea non acceptandi sine dicto con
senis . 6I. Accipiunt Interdum sine licentia Superioris immediati aliqua, animo non urendi iis sine licentia Praeliati mediati , in quidem brevit obtinenda. 66. Acripiunt sub conditione , si Superior det licentiam. 67. Teceant interdum , si misima paul tim accipientes indeblae deveniant ad quantitatem notabilem. η8. Si e licentia non distrabunt bona conventus , aut data ad usum proprium a
v. Licentia distrabendi data a priori Al batissa juvat, etsi praesens Abb
tiga illam nullo modo concederet Io. Idque etsi MontaIis babens talem l centiam statuisset ea non uti. II. Moniales nequeunt sibi invicem commodare, aut mutuare sibi concessa. Κ a 32. Item
95쪽
2. Item nequeant recipere ab extraneis
3. Non permutat eoueessa ad suum usumme licentia , fallem praesumpta . q. 2 'n peceant eontra 'Paupertatem , si absque ea a recusent oblata . F. Sine licentia recipiunt pecuniam dia
ribuendam pauperibus per ipsas
eligendis. 36. 2 'n peccant eontra Paupertatem reeipiendo in depositum alteram po
7. Licentia dandi extenditur ad aecipiendum ἔ immo edi ad vendendum; non tameae semper concessa ad dandam rem aliquam, aut uni, extenditur ad aliam rem dandam ove.
8. Deputata ad aliquod virium eo ipso ab amicis recipere possunt pecuniam
necessariam . s. in pluribus Superioribus petunt facultatem recipiendi, ut sie talligant majorem summam. . unde colligenda violatio Paupertatis O ejus gravitas .
6 I. Violantes votum Paupertatis non ia- eurrunt poenas a me sententiam . 62. Qua licentia excuset a violatione τοι iPaupertatis . 63. Licentia laeua , qua dicatur .
σε. Sineti ea , quae diritnr praesumpta . s. unde eolligatur licentia praesumpta . 66. Licentia debita , sed negara non semper excusat.
67. Abbatim dat licentiam aecipiendi, rotineiai , ae dis, ibuendi. 68. cujus superioνis sit dare Monialibus praefatam licentiam . D. Qualiter epiche, excuset a vitio proprietatis .
Io. si rem aliquam Meipiant, aut distrahant ex epicbeja , non semper id postea aperiunt Superiori. I. eat iter consuetudo excuset a visis p roprietatis. 72. Accepta a Monialibus indebite , per se loquendo . non possisnt retineri.
73. secus si a faeculari data sunt ad illam finem , ut scilicet Monialis eas i
fumat in asu illicito i sic non ris
tuit, qui refundit tantundem a M niali , a qua indebit e accepit. 74. Qualiter teneantur Moniales restitueres indebite distrahant bona conventus. s. Item sine licentia aeceptam interdum restitaunt danii, sed non semper. Quae res as. An, qualiter Moniales ex voto Paupertatis prohibeantur aequirere peeunias, edi alia pretio aestimabilia. 3 - , faetant x ex legitima licentia prinprii superioris modo inferius explicando de probatur, tum ex eap.cum ad Monasterum de statu Monaeλ; ubi id satis aperte insinuatur, ut advertit to.3. de ritis.
l. 8. cap. II. n. I., tum quia contractare bona
temporalia proprio nomine ,& auctoritate ad ea possidenda, ac retinenda de se ea actus dominii, ac proprietati si tum quia
vovens Paupertatem , sicut vovet non habere,sic & vovet noli accipere aliquo mOdo, cum accipere ordinatur ad habendum; ergo maxime vovit non accipere aliquomodo, ae tali modo, idest sine licentia. Od si quaeras , qualis licentia ad talem sectum requiratur.36. Resp. Requiri lieentiam expres.sam Superioris, si Monialis proeedere Velit optime, ae sincere cid quippe petit religiosa regula , & conveniens ac ordinatus modus procedend0S alias licentia commode peti possit; si vero commode petinequeat, sussicere licentiam praesumptam , seu interpretativam ; ut si Superior absit , vel sit occupatus, & urgeat necessitas, aut moralis commoditas accipiendi, tunc enim
si Monialis probabiliter credat Abbatissam daturam fuisse licentiam , si posset convinniri , sine culpa proprietatis aceipi potest
quamquam , ut rectius procedatur, Opor teat acceptionem fieri cum habitudine ad ordinatam retentionem, ae dispensati mem , cum intentione scilicet manifestandi rem Abbatissae, quando occurrerit commoditas, ut sic eam expresse ratam habeat acceptationem, vel irritet, si volueris, m xime cum eo modo sit necessaria expressa
liceatia ad retinendum , quo est ad reci-Diuitigod by Coosla
96쪽
piendum ; ae proinde , si ea non praecessit acceptionem ob impedimentum , eo ablato,postea peti debeat saltem ob retentionem et intellige , si res accepta iam non sit usu consumpta; tunc enim cessiaret necesistas petendi dictam licentiam , per se loquendo , & ratione paupertatis , cum ad rem omnino praeteri tam , & quae in futurum non pendet, impertinens sit licentia, aut consensus Superioris , ut patet. iniae res a - Moniales libere possint accipere saltem ad eommunes Uus Monasterii, non autem ad proprium usum . 37. Suareet non posse, &, si accipiant , peccare non solum contra Obedientiam , sed etiam contra Paupertatem, utpote nomine proprio, ac propria auth ritate accipientes, si id faciant absque licentia , ut supponituri quamvis si res statim tradatur communitati, eaque intentione accipiatur , acceptio regulariter excusetur a culpa mortali, non tam ex parvi tate materiae , quam ex praesumpta voluntate Superiori sta,cui displicet quidem modus, non item ipsa acceptio quoad substantiam a quae coniectura videtur nioraliter sufficiens,quando aliquid in particulari non occurrit, quod vehementem consscturam faetat in contrarium , aut nisi ex consuetu. diue aliud constet i ubi autem moraliter eonstaret, aut valde probabiliter praesumeretur non esse voluntatem Superiori irae, ut aliquid accipiatur , etiam , ut tradatur Conventui, non apparet unde talis aeceptio excusari possit a mortali r ita Suareen.3 . a cuius sententia non immerito recedit Sanebee lib. 7. mor. eap. I s. u. Idi
cens , absolute religiosum , qui accipit sine licentia, non ut ῖbi appropriet, sed ut tradat Monasterio,non esse proprietarium; cum voto Paupertatis solum voverit nil sibi acquirere , aut appropriare sine Praelati licentia , & in praesenti ea su nil sibi a quirat , sed solum Monasterio, ut supponitur a
Quaeres 26. An Moniales sine mentia possist aeripere ab extraneis ea , de quibus alias ipsis providendum esset ex bonis M nasterii.
38. RE P. Posie c saltem quod spectae
ad peccatum mortale proprietatis modorem acceptam non retineant cum maiori proprietate,aut reservatione,quam similem tenerent, si a conventu illam accepi issent t& ratio est, quod in tali ea su perinde est
rem acceptam ad suum usum tenere, ac eam deputare usui communir cum communis usus talium rerum non aliter sit communitatis, nisi quatenus divisus est pergulas personi , ita ut apud nullum sit res
similis tanquam propria, quippe quae sem' per auferri potest a Superio rei praeterinquam quod Religiosi habent a Superiore licentiam tacitam , aut expressam , ut tali re in communi utantur ; c v. gr. veste , ac proinde , quod illam generalem facultatem applicent ad hane rem particularem proprio arbitrio,& sine Superioris voluntate , aut non est proprietas, cum semper servetur respectus ad aliquam voluntatem Superioris, S ad usum communem , aut certe est levis, ae in iussi iens ad peccatum mortale, ita Suarea Dpr. n. 28. monens , sectis dicendum in casu , quo sine licentia recipiatur res aliqua extraordinaria ad proprium usum peculiarem , ac extraordinarium , ut pretiosa imago &e. . Quaeres 17. An Moniales sine licentia ex bonis communibus Monastera i eapere possistsibi necessaria, si ea ipsis a Priorissa dene
3'. Reo. Posse,si ea iniuste denegenis
tur, clim sic facultas utendi bonis communibus Monasterii devolvatur ad Religiosum subditum; quippe, qui hoc ipso, quod
praesentem habet Superiorem abutentem sua potestate , eensetur esse quoad illud quasi sine Superiore ; non item si ea iuste denegentur, eo quod conventus egestate laboret, ideoque vere non possit consulere omnibus neeessitatibus Religios rum e sie enim cessat ratio allata , eum in tali casu licentia non sit debitat ita chea supr. n. sq. , alii que citatis . o. Addit Suaree fustr. η.qI quod , quamvis L surpatio comes libilium , ac poeulentorum facta ex bonis communibus Nonasterii ad proprium usum actualem , c ut ita dieam ) , & transitorium , regu Iariter non sit peccatum mortale , nisi damnifica
97쪽
8 DE VOTO PAUPERTATIS MONIALIUM
nifieitio Conventus esset nimia, ac in re extraordinaria, & pretiosiori siquidem Religiosi quoad usum talium rerum tra etantur , ut filii, & inter parentem , ac filium similis actio non reputatur gravis: si
tamen praefatae res in magna quantitate accipianturn occulte retentae paulatim consumantur, talis acceptio pollet esse gravis eulpa , etc ad id discernendum in particulari magna prudentia opus sit. De aliis a
tem rebus, quae statim usu non consumuntur, subdit Suarea, quod si non accipiantur, ut occulte, ct tanquam propriae possideantur , sed latum ad usum publicum , ac expositum arbitrio superioris, sicut retinentur aliae res; ordinarie in tali acceptione adest solum culpa venialis, nisi interveniant peculiares circumstantiae inducentes deformitatem graviorem; ut si id fiat frequenter, & quasi ex animo deliberato applicandi eo modo res Conventus , ad suum usum , vel, si alii inde priventur usu talis rei cum magno incommodo . Dixi si, b initium huius s. ad proprisum usum t ut indiearem , quod notat Saη-ebee lib.7. morat. cap. 2I. n.3I. ex Lessio lib. 2. de jU. cap. a. n. 8. nimirum furta
modica esculentorum a Religiosis facta de
bonis Conventus ad ea donanda alteri, aut vendenda , censeri moraliter continuari in unum furtum grave , quando pervenitur
ad quantitatem notabilem , S adfuit intentio ea continuandi usque ad quantitatem eiusmodit & ratio est, quod idem do-eet Lessus supra de similibus furtis famuis Iorum , & quoad ea nulla praesumitur intervenire voluntas Superiorum, resque
ipsae , quae surripiuntur modo dicto, non cedunt in usus Religiosorum,ad quos sunt
destinatae: Non dissientit Diana p. I. tract. 6.resoL3q. 3 S., alios pro se allegans .
autem Monialis,qua eogitur exemcere aliquod oscium conventus , requirens magnas expensas, non obstante , quod Superiorife Dam exposuerit impotentiam quoad hoc , post ex bonit communibus Monasterii eo ensare expensis factas, aut faciendas in exercitio praefati vicii.
i. Resp. Posse, si ex proprio peculio vere non potest sustinere illas expensas: sic enim locum habet compensatio ra tionabilis r eum impossibilium non sit Obligatio et f. de rer. jur. l. imposilailium , &necessitas non habet lege .n : l. un. f. de off. conis, Multaque necessitatis causa Permittantur, quae alias non permitteruntur.
c. si quis propter de furt. secus , si Monia. lis aliunde possit aeque bene sibi consulere
quoad dictas expensas c v. gr. ex proprio peculio ) ; nam tune de talibus bonis cen setur sic ais positum a Superiorissa: δἰ ali qui per coactionem ad dicta bona ex pe denda non fuit violata iiiltitia , aut fidelitas, ut eise possit lacus licitae coni pensa
tioni et quod non procuderet, si Monialis
iis bonis egeret ad suos usus necessario , quibus aliter nequit consulere . Caeterum , quod ait Arorius tom. I.
lib. II. cap. I 2. qu.3. non peccare contra Via
tum Paupertatis Religiosum, qui ex communi bibliotheca . a. t communi loco aliquid usurpat ad suum usim temporalem Ipeccare vero, si usirpet ad usum perpetuum et negat Sanchee Dp. cap. I s. n. 7. , cum in utroque eventu absque Superioris lieentia usurpetur usus rei pretio aestimabilis;& sol m adsit in hoc differentia,qiiod
facilius praesumitur licentia ad us m temporalem, S tunc interveniat materiae par vitas excusans a mortali. non item a vi ni ali ..ina aeres et 8. An Moniales sine licentIapinat recipere aliqua ad proprium usum a relicto dominio penes dantem .ssa. Resp. Non posse r cum per talem
receptionem acquiratur usus rei acceptae ,
qui est pretio aestina abilis , Meoque prohibitus acqυ iri a religioso sine debita licentia , ut constat ex dictis qu. a. , Ec inde sua. detur , quod parum referret Religiosum non habere rem propriam quoaa dominium , si posset pro suo arbitrio de communibus bonis disponeret ita Sanebee Iupra Π.69. , addens secus dicendum, si Religiosus ex lieentia Superioris usum rei accipiat, relicto dominio apud dantem: isque, etsi Rcligiosus consulto hoc faciat , ne res accepta sibi auferatur a Praelato , aliique Religioso detur , vel applicetur communitati: si enim vere dominium maneat
98쪽
neat omnino penes dantem, Religiosus nihil sibi usurpat tanquam proprium, sed solum usum , huncque ex licentia Superioris ; quod sine dubio nullam importat speciem proprietatis contra Re ligiosam Pa
3. Quin etiam addit sanchea n. O. t& bene, non facere contra votum Paupertatis Religiosum, qui sine licentia Praelati ab aliquo petit, ut pecunias deponat apud aliquem , non habens voluntatem aequi rendi ullum Ius in illas, & totum illud relinquens apud dantem eum libera facultate illas repetendi, solumque intendens habere Opportune pecunias, ex quibus, eum indiguerit, de licentia Superioris accipiat necessaria , non aliter accepturus; de hoe licet deponens pecunias intendat transferre dominium in Religiosum i cum talis translatio fieri nequeat sine acceptatione Religiofi, quae in praesenti casu non adest. ciuia doctrina procedit item in eventu,quo Religiosus dictas peeunias servaret apud
se in depositum eodem prorsus modo, qu erant apud amicum: si quidem illas non habet aliter,quam si e Mihi apud externum depositarium, v alioqui non pugnat cum v to Paupertatis esse depositarium rei alienataqq. Sic non facit contra votum Paupertatis Religiosus , oui aliquid petit ab alio, sed eum intentione illud non aecipiendi absque lieentia , hae ratione in te
dens explorare voluntatem dantis e frustra licentiam postulet; vel quia facilius eam obtinebit c quamvis id esse possit contra regulam )r & ratio est, quod tunc vere nihil aceipitur sine licentiat ita Sanebeae
n. R.,limitans tamen assertionem, nisi probabiliter credatur late , ut Praelatus simpliciter negaret facultatem rem illam accipiendi, si nosset illam antea petitam fuisse, & solum eoneedit, eo quod putet eam sponte oblatam i tunc quippe ea licentia esset involuntaria, utpote dolo extorta , εἰ consequenter invalida.
Quaeres 29. - Moniales sine licentia aeeipere podiat aliquam rem animo non utendi illa sine licentia Praelati mediati , a quo brevi spe νant illam obtinere, non audentes interim illam petere a Pralato
immediato , aut ab Abbatissa .
praefatae rei dominium apud dantem relin. quant una eum adminil ratione, tali re
non usurae , nisi post obtentam legitimam facultatem , eamque interim detinentes quasi in deposito a patetque ex dictis qu. praeedenti, ubi etiam indicavimus talem modum accipiendi possie esse eontra reguis Iam , quae forte ipsum vetet et non item, si rem illam sine sicentia tacita, aut ex pressa recipiant, retenturae ad breve tempus : tunc enim acceptio non fiet sine eulpa veniali contra Paupertatem Religiosam , cum ei aliquo modo adversetur, etsi leviter, quo pacto S. Ponaventur. inspec. discipi. ad Vovit. p. I. cap. . ait , talem
receptionem non esse tutam , ut notavit Sancbee num. I. , ita Diana pari. I. tra. s.
sint aliquid Iub eonditione, si Superior eo cesserit licentiam . 66. Reo. Posse , si adsit animus rem
aeceptam restituendi east , quo negetur licentia,& nullum sit periculum eam tunc reddendi i colligitur ex Sanchee n. 69. ,& patet, quia conditio nihil ponit in ense , & acceptio ista non est absoluta , sed conditionalis: quae rat o ostendit posse Re ligiosum item aliquid alienare sub dicta conditione , ut in terminis docet Sanebea Deo est. , S post illum Io. de Lugo d. 3. de justit. n. 16r,
Quaeres 3I.-Moniatis peccent mortaliter contra Paupertatem, si absque liaeentia . batissa minima recipiant, aut ex pendant , aut usurpent ex bonis Conventus, aut aliunde, O tandem perveniant ad notabilem quantitatem.
q7. Resp. Peccare, si minima illa sint
pecuniae r Se hoe , licet numquam habuerint animum plus , quam illud minimum recipiendi ; secus, si sint commestibilia iidque, etsi intendant continuare dicta fuseta minimar & ratio est, q od in priori casu Superior est rationabiliter invitus; non item in posteriori, ut facile constabit considerantii ita Diana supris resoL3y. , aliis citatis, inter quos bene notat Soebea
99쪽
8o DE VOTO PAUPERTATIS MONIALIUM
Dp. cap. 2 I. u.33. multo maiorem quanti talem horum comestibilium peti, ut eorum usurpatio sit mortalis, quam in aliis rebus, eamque arbitrio viri prudentis esse taxandam, attenta rerum ipsarum qualitate , & aliis circumstantiis; sicque addit Sanchea n. 3 s. in casu quo Religiosus minima esculenta accipiat ab externis, m IOrem quantitatem exigi, ut acceptio fiat mortalis; siquidem hoe cedit in bonum Conventus , quatenus ille Religiosus tanto minus ex bonis illius insumet.
Quaeres 3 a. Moniales percent eonintra votum Paupertar s, si ex bonis cinis ventus , aut etiam ad proprium usum coniseessis sine debita licentia alienent, donando, aut aliter ea distrabendo . 68. Resp. Peccare, eum se usurpentrem independenter a voluntate Superioris , & consequenter de ea disponant, ut domini t eum revera habeant solum facti usum , de usuarius nec ipsem rei usum , ne dum dominium possit alii concedere ;ita DD. communiter apud Sancbee supra
Dissicultas modo est; An Monialis, quae ab Abbatissa obtinuit licentiam rem
aliquam alienandi, ea amota ab ossicio, adhuc possit illam alienare vigore proata licentiae , si certo eredat modernam Abbatissam non concessuram talem licentiam, si
nosset. 49. Resp. Possie; δέ probatur , quia concessio dictae licentiae est gratia facta et
gratia autem facta non spirat per mortem concedentis, nec per eius amotionem ab
officio : ex alia parte ea dispositio habitualis modernae Abbatissae eam de facto
non revocet, cum intus retentum nihil opereturi ideoque etiam modo durat, ac durabit iisque dum actu revocetur a moderna Abbatis , aut ab alio Superiore competente . Quae ratio ostendit idem dicendum ella in casti, quo Monialis similem licentiam habuisset a praesenti Abbatissa , & nolsci illam omnino velle dictam licentiam re Wocare , sive quia omnes aliis similes licentias de facto revocavit, sive quia ea id significavit Moniali amicae, sive quia euidam ex Monialibus Discretis praecepit, ut praefatam revocationem Montalitieentiam habenti iuridice intimet, qca: tamen non dum illam intimavit et qua nutu enim dicta revocatio non intimati r iuridice , durat licentia; ut in simili docet
Dicer, quid si mnialis, obtenta illa
licentia, jam mAtaeterat consilium , O Rutuerat rem illam ampliks non alienare Ipotest ne nihilominus eam libere ali nare λ o. Rup. Possu i di indu suadclur, quod se ut teste Sanchea lib. 8. de Matris d. 32. n.6. duo consanguinei post obtentam dispensationum sitici contrahcndi, si alter, aut uterque aliis ni ptiis cop lentur, vidui postea effccti,vi prioris ci spem sationis , possit ni iungi intcr l. matriae nio i eum semel ablatum si impcdimentum, nec Obstet tacita illa renunciatio pertransitum ad alias nuptias inducta, quippe quae non fuit acceptata a concedente t sic in nostro casu per concessionem licentiae sublatum est impediment Lm obstans, ne Monialis rem illam alienare possit; nec potest diei revixisse ob renunciationem illam lieentiae tacite factam in ea mutatio ne consilii , eum talis renunciatio vere non fuerit acceptata a concedente, ut suppono i quare par ratio procedit in utruisque casu.
aeres M. An Moriales sine licentia psimi sibi invicem mutuare , aut comm dare res propriis concessas usibus. I. Rup. Non posse. quamvis aliis
saepe excusentur a mortali ,b parvitatem materiae r quatenus inqui: Laiman. lucl. tract. D cap. 7. num. ) etsi liber v. gr. v leat Io. ducatis, quem sibi, ut proprium vendicare mortale esset, usus tamen libri non perpetuus, sed temporalis qui conceditur per contractiam commodati non aestimatur tanti, ut sit materia peccati mortalis: praeterquam quod in rebus par vis , & crebro occurrentibus praesumi potest adesse tacitam Superioris licentiam ,
saltem ad breve tempus, ut notat Sanchezlib. T. Mor. cap. I s. n.6 . , addens non f re mortale Religioso sic commodare res
ad proprium usum destinatas, si ille sit 1
100쪽
eurus de earum restitutione, ae conservatione , ita citati Doctores , a quibus non dissentit suaree to.3. de selig. l. 8. cap. II. r. , O Diana supr. res. 37. , dicens ex
vicein dare tunicam , ea ligas, calceos, re etiam cucullam ad usum i dummodo dans provisus suffetenter remaneat, & omnino voto Paupertatis servato . Probatur autem assertio quoad primam partem ex eo, quod Religiosua rerum ipsius usibus concessarum est merus usuarius, ideoque non potest propria authoritate concedere alis teri usum illarum, & multo minus dominium et quorum hoc transfertur in alium per mutuum. & ille per commodatum rquae ratio a Britori probat, Religiosum sine debita licentia non posse modo explicato mutuare, aut commodare perso
nis extraneis res ipsi concessas, & multo minus bona communia Monasterii, cum quoad dictas personas de eiusmodi bona praesumi rationabiliter possit Superior magis invitus, ut consideranti facile eoninstabit . Quaeres 34. Aa Moniatis sine lieentia
possint recipere mutuum , ac commodatum etiam a personis extraneis.
transferatur dominium rei mutuatae in mutuatarium , S per commodatum usus rei commoetatae in commodatarium t &alioqui per votum Paupertatis sit prohibita aequisitio cujuscumque dominii, aut usus rei pretio aestimabilis, facta inde pendenter a voluntate Superioris , ut constat
ex supradictis; hinc sequitur, Moniales sine legitima licentia non posse recipere
mutuum , aut commodatum , maxime ab
externis r quamvis facilius excusari ponsnt a culpa mortali, quoad commodatum
cum quoad illud Deilius praesumi possit
acita licentia Superioris, quam quoad mutuum ) , & in ipso mutuo ad peccandum mortaliter requiratur maior quantitas , quam si haec dono aceiperetur; cum revera iuxta moralem aestimationem minus sit id , quod accipitur, ut recte advertit Suarea Dpr. cap. II. num. - ex quo
eolligitur magnδ ex parte praesens responsio .
Quaeres 33. Moniales sine licentia
possint permutare res propriis usibus eonis cessas etiam eum externis.
Rodriqueet relati a Sanebee num. 63. sustineant partem assirmativam, si ex tali permutatione magna iactam non proveniae Conventui; id probantes, tum quod adsit interpretativa licentia Superioris, tum quod talis commutatio non est proprie distractio , aut consumptio , cum aequalia recipiantur pro commutatis; quia tamen actus commutandi est actus dominii , qui recte potest exerceri solum ab habente dominium , aut legitimam rei administrationem : propterea si res, quae commutatur sit magni pretii, commutatio videtur esse mortalis, ita Sanchee loco citato, cum eo Laym. , ubi supr. , addens Religiosum sic commutantem saepe excusari a mortali, eo quod saepe praesumi possit Superiorem non esse invitum , ut quae Religioso concessa sunt ad suum usum c v. gr. breviarium, aut vestem cum aliis commutet , quae sibi magis accommodata viis dentur , praesertim si permutatio fiat eum domesticis, immo etiam cum externis , si quae recipiuntur, sint similia , aut aequalia r praeterquam quod interdum , etsi S
perior sit invitus quoad modum , quia talia fiunt absque eius licentia, non est tamen invitus quoad rem ipsim ; sicque commutatio non est mortalis, licet repugnet Pauperi tis perlactioni , & aliquando praebeat ansam gravius delinquendi
contra votum , qua de re Diana pari. I. tra I. 6. resol. 38., citans alios. aeres 3 6. Aa Molliatis peccent eon.
tra votum Paupertatis, si absque licentia Abbatissa recusent res sibi donatas, quidem sine ea a . q. R p. Non peccare et cum Re Iigiosus ex voto Paupertatis non teneatur acquirere, sed solum alienare peccare tamen contra charitatem , cum sine iustaeausa impediant bonum Conventus , cui res illa donata ipsis acceptantibus fuisset acquisitat non secus ac peccat in Proximi charitatem, qui rogat volentem legare