Tractatio de monialibus in qua referuntur omnes fere quaestiones de receptione, novitiatu, dote, renunciatione bonorum, professione, velo, consecratione, votis religiosis, clausura, obligationibus, prohibitionibus, poenis, privilegiis, acgubernatione

발행: 1755년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

eta DE RECEPTIONE MONIALIUM AD NOVI ΤΙΑΤUM

scriptam in regula, aut Constitutionibus propriis ordinis et & quidem eo modo ,

quo in tract. de novitiat. e . . per tot. ostendimus, & anno 8I6. In Concilio A- qui 'ranensi ean.23. statutum est his verbis i Religio Ecclesiastica docet, ut puellae, in Monasteriis erudiuntur, eum omni pietatis assectu, O vigilantissimae cur studio nutriantur et ne si lubritae aetatis annos, indisciplinatae visendo transegerint , aut vi ae , aut nullatenus corrigi postea possint; quapropter praeferantur eis in Sanctimonialibus tales magistrie, quae utique, O p o habilis sint vitae , O erga eas talem exhiabeant curam , ut nequaquam huc , atq e

illuc possint habere progressum, oe aut desidiae, aut lascisia vitio maculentur ; quin potius sacris imbuantur disciplinis,quatenus

his mancipata vagandi otio careant Oc.

Quae res s. Ex quibus bonis ali debeat Monialis novitia, num ex propriis , an ex bonis Monas erit. 44. Resp. Quod, quamvis melius esset illam ali ex bonis Monasterii, cum Montalis, etiam novitia, in multis Monasterio inserviat, & alias deceat vivere de altari eos, qui in serviunt altarii nihilominus multis in locis permittitur, quod Monasteria Monialium exigant ordinaria alimenta Novitiae manentis in probatione a consanguineis illius, ut satis aperte innui tur etiam in Concilio Tridentino .c. I 6. de regal. his verbis: Sed neque ante professionem , excepto Cimu , oe et situ novitii, Qel novitiae illius temporis, quo in probatione est , quocumque praetextu a paren tibus , vel propinquis, aut curatoribus ejus Monasterio aliquid ex bonis ejusdem tribuatur . Quin te ste Gavanto fi p. v. Monialium novitiarum alimenta num. a. Sacra

Congregatio Episcoporum 13. Septembris statuit, tempore novitiatus ut intra dotem depositani praebenda esse Moniali novitiae alimenta,idque forte ad sublevandam pauperum Monasteriorum indigentiam : ad quem finem etiam inductum est, ut Monasteriis Nonialium regulariter

solvatur dos competens , iuxta consiletudinem loci, aut statutum proprii ordinarii; unde, cum iuria dicenda inserius non solvatur dos durante anno probationis , loco fructuum illius solvuntur necessaria alimenta , sicut iam diximus.

aeres Io. A quo aetatis anno inchoari debeat annus probationis necessario pra-

mittendas professioni , casu , quo puella reeipiatur ad habitum reo ularem statim post

pubertatem , nempe post annum Ia.

63. Rup. Pol se inchoari statim post

receptionem , quamvis id non sit necessarium et cum professionis emissio necessario differri debeat usque ad annum I 6. completum, ex decreto cincit. Trid. fess. as. de Regul. cap. I f., ita Miranda tu Man.

to in I. qu. 22. art.3. , aliique communiter;& patet ex dictis a Sanchee lib. I. Moral.

aeres I L. An omnes , ae siuulae Moniales necessario debeant facere integrum annum novitiatus, antequam profiteantur. 66. Debere ex decreto Concilii Tridentini sup. e. Is . , ubi id expresse deciditur : exceptis tamen Monialibus c quas vocant Convertitas)de quibus notat Tam

bur. de jure Abbatiss. d. 7. q.6. n. ., eas posse profiteri statim , ae ingrediuntur

Monasterium , adeoque non teneri prae inmittere annum probationis: idque ex conis

cessione bullata , non revocata in Concilio Tridentino fessa s. de Regul. e. 18. , ut col ligitur ex verbis illis: Ab bis tamen exciapiuntur Mulieres , qua Poenitentes , aut Convertitae appellantur , in quibus Constitutiones earum ferventur ; S constat ex declaratione Sac. Congreg. Cardinalium,

qua id fuit decisum . Quamquam cum

Tamburin. non adducat concessionem illam bullatam; immo nee dicat, a quo fuerit facta; & alias praxis plurium Dioece- sum habeat, quod dictae Montalea sine

licentia Papae non profiteantur ante praemissum annum probationis ) parum fundata videatur talis exceptio , ideoque reiicienda a An autem valide profiteatur Novitia , quae per aliquot menses fuit in novi tia tu probata , ut Laica , & translata ad statum Montalium Choristarum, reliquum novitiatum in hoc statu peregit. Respondet Diana p.9. tr. 6. res Iasex

42쪽

ex num burino , Legana , Sanctorio , Por tello, O Bordono valide profiteri, & pro- hat, tum quia , ut Novitius valide profiteatur, sufficit illum per annum unum manere sub obedientia Praelati, nec est Opusillum experiri omnes asperitates Religionis in specie ; tum quia quod statuit clemens VIII. in deeret. de Novit. recepi. , educat. I. Tempore , ne recepti ad habitum Conversorum ad Clericalem statuni transeant, etiam durante tempore probationis i id fecit prohibendo factum , sed non irritandor nec abstulit Superiori facultatem transferendi ad altiorem statum , sed negavit subdito , ne propria aut horitate transire possit ad superiorem gradum, nisi

Prius vocetur, ut notavit Diana me citato ex Sanctorio, & Bordono , addens ex P rino, & me item citato, declarationem Sac. Congreg., quae in contrarium asse tur , vel non esse veram, vel non esse usu

receptam. Quaeres D. .an probationis annus ,

quem Moniales debent praemittere ante professionem , debeat esse continuus , immst oecompletus de momento in momentum . q7. Resp. Debere esse S continuum , S completum de momento in momentum;

ideoque computandum esse ab hora diei, in qua Monialis recipit habitum , usque ad eamdem horam ultimi diei eiusdem annit ita Miranda βρ. art. a. oe q. , Sua

reae tom. 3. de relig. l. s. c. I . n. I. O 3. , LUC. l. r. cap.6 I. n. 9. , aliique communi

ter ; & patet quoad primam quidem par

tem ex dictis in nostro traft. de novitiatuc. I. qu. 7. t quoad secundam vero partem ex dictis ibidem qu. ar. Addo hic ex eodem Suarea Dp. cap. Iq. num. I 3. decisum fuisse a Sae. Congreg. Cardinalium , no vitiam Monialem , durante probationis anno, curandae valetudinis causa a Monasterio egressam , & postea reversam , pro fessionem emittere potuisse, ac si numquam egressa fuisset: quod est dicere per huiusmodi egre tam non censeri annum probationis moraliter interruptum ς sicut innuit idem Suareae num. I . ex August. ADise . ,- Navarro .

An autem continuitas probationia

debeat esse usque ad professionem intrinsece ut sie dicam ) Qel sufficiat annum

esse integrum, esto proxime non sequa tur professio. 68. Resp. Sufficere , quod annus sit integer, non autem necessario requiri, ut post annum completum immediate sequatur professio i ideoque si contingat Novitiam, expleto anno probationis,nolle profiteri , sed egredi e Monasterio , sed postea redire iterum , prior annus probationis sussiciet ad valide profitendum , nisi forte conditio personae egredientis, aut religionis , aliaeque circumstantiae interim essent adeo immutatae, ut iudicio prudentis non censerentur sufficienter exploratae difficultatu religionis.Colligitur ex Sylv. v. Visitius n. I S. . Miranda Dp. art.ψ., O aliis r a quibus dissentit Suare e supra cap. I s. n. 8. dicens , hinc sequi posse nunc inchoari annum probationis anno aetatis decimoquarto , & finiri initio anni decimi quinti ,& postea redire ad saeculum usque ad complementum aetatis sexdecim annorum , tuncque regredi ad Monasterium, & absque alia probatione profiteri: quod statim per se absurdum apparet. Pr batur autem nostra responsio ; tum quia sic annus probationis vere est integer , ac continuus; nec ullum ius extat, quod petat illum continuari cum professione , aut quod vetet fieri professionem , si inter illam , Ac novitiatum tempus aliquod vitae saecularis intercedat; tum quia per limitationem a nobis appositam sub initium huius responsionis videtur stilicienter evitari absurdum allegatum a Suare Z,ut conis sideranti facile constabit ; tum quia in casu proposito Novitia vere experta est dis- ficultates religionis, ad quod institutus est

novitiatus

is Confirmatur responsio tradita ex ,, decreto Sac. Congregat. Concilii edito is die Ia. Februarii Is 98. Proposito enim ,, dubio in Sacra Congregati Oner An No- Vitia , quae post finitum annum proba- tionis exivit e Monasterio sine licenis tia ordinarii , possit postea reversa , is admitti ad professionem sine nova pr is batione: Sacra congregatio censuit posse, mi sp

43쪽

24 RECEPTIONE MONIALIUM AD NOVIUATUM

A nisi eonditis Religionis, aut persona sit

immutata , idque a Superioribus Mon

is sterii diligenter esse dioiciendum .

Quaeres I 3. An de essentia novitiatus

sit, ut puella monactanda illum faciat induta habitu regulari , O quidem diuincto ab habitu Monialiam professarum et necnon

intra Monasterium. q9. Resp. Q iod , quamvis de rigore iuris neutrum videri possit esse de essentia novitiatus, ut infra probabimus; communior tamen sententia cinquit Suaree supraeit. c. I 3. n. 30 de substantia novitiatus

esse, ut fiat in habitu proprio Religionis, ad quam quis probatur ; idque videtur supponi in cap. statuimus de reguI., ubi Papa statuit, ut habitus prolatarum sit aliquo modo distinctus ab habitu novitiorum , saltem in benedictione i & talis de facto est consuetudo omnium Religionum, quae debet servari. Et quidem , quod delatio habitus regularis non sit de substantia novitiatus , in rigore loquendo, csal-

tem ita, ut deferri debeat toto anno probationis constat eum ex dicendis quos. sequenti, tum quia nulli bi hoc praecipiturrium quia, quod aliqui dicunt delationem habitus religiosi esse unam ex potissimis

austeritatibus religionis,ad quas experiendas ordinatur novitiatus; non probat sufficienter novitiatum non posse inchoari absque dicto habitu, sicut advertit Suare Z, id inde sibi suadens, quod non est opus Novitium experiri per totum annum continuum singulas asperitates religionis . Quod vero habitus novitiorum non ne incessario debeat esse distinctus ab habitu prolatarum docet Suarea Dp. cap. Iq.

n. I . , & cum eo Castrus Palaus tra I. I 6. d. I. pari. a. s. q. num. . contra plures ab

ab ipso Ostropalao relatos; probantque ex eo , quod ista distinctio habitus non est

necessaria, ut Novitius experiatur hane asperit alcm, cum teste Sanctea Ly. morat. c.q.π.28. de ratione probationis sit solum,

ut degat sub iugo obedientiae non ut di- singuatur a saecularibus , cum aliis modis distingui possit: non denique, ut distinguatur a professis, cum in aliquibus ordini.

bus nulla sit novitiorum, A prolatarum

in habitu distinctio. Quoad ultimam par

tem probatur assertio et tum quia degens extra Conventum de Praelati licentia censetur esse in Monasterio i tum quia esto clausura sit praecipua asperitas Montalium, non ideo tamen ea necessario eli experienda c ut putat Rodriqu. tom. 3.q. I F.art. I Ossideo a nobis dissentiens r non enim opus est,ut novit ius experiatur in specie omnes

asperitates Religionis, ut iam dictum est rqua de re consulantur dicta qu. I a. in ipsa

respons. Addo ex Sanum l. s. Morat. cap. n. 28. Monialem cum debita licentia facientem novitiatum extra Monasterium,

valide illum facere i idque non obstante decreto Clementia VIII. de faciendo novitiatu solum in certis Conventibus designatis ; quippe quod solum loquitur de novitia tu virorum religiosorum. aeres et q. A quo tempore, formaliter ,'praeesse loquendo , incipiat annus

novitiatus.

o. Reis. Incipere ab eo puncto , in quo ex intentione Religionis, & ex consensu Novitii aliquis admittitur ad talem Religionem in statu nositiorum , & ut in ea probari incipiat; Suaree δερ. eap. 13.

num.6., probatque ex eo , quod hic intervenit quidam velut contractus inter Religionem, & novitium , per quem conveniunt in sumendo experimento de se invicem in ordine ad talem finem, tali modo , & pro tali rempore et ergo ex eo puncto, in quo perficitur talis contractus ex mutuo consensu, cra tempus designatum inchoatur, incipit annus probationis, &non aliter . Mirauda vero supr. quaest.22. art. 3., Barbos de inc. Episcop. allet. Io I. num. I ., & alii docent, probationis annum sive in viris , sive in taminis , modo incipere a die iuniptionis habitus , sive ab illo die , quo communem sequuntur ali rum Religioso rom vitam, & incipiunt experiri asperitates Religionis. Ubi noto, Suarium nullam mentionem facere deaesumptione habitus religiosi, forte inhaerendo illi doctrinae , quam tradit Abb. ,

O Gregor. Lopea num. 2. , nimirum non

esse de jubstantia novitiatus, seu probationis ,

44쪽

Ionis: ut fiat in habitu regulari, sed fieri eens, paveorum dierum interpolationem

posse etiam in habitu proprio, & quidem non impedire novitiatum,cum non sit mo- etiam post cineιt. Trident. Iest et F. cap. 1 F. ratis interruptio , nec impediat, quin nO- de statuens, in quacumque Religio- vitius experiatur Religionis asperitates Ne tam virorum, quam mulierum nullum Religio Novitium ammo subdit Rodrique ad professionem admitti debere, qui mino- to.3. art. 8. ex Iulii II. privilegiori tempore, quam per annum post susce- concesso Minoribus, posse eompleri no-ptum habitum in probatione steterit i si- vitiatum ex duplici parte interpolata, dia quidem per talia verba non videtur tolli ctumque privilegium non fuisse revoca quin , si in aliqua Religione extaret usus tum in Concilio Tridentino ; quod tamen recipiendi ad verum novitiatum in habitu tanquam probabile admittit Castr. Tal. saeculari proprio, id fieri possit, sicut de trais. I 6. d. I. p. 13. g. r. n. ., dum dicit op- facto sit in Societ. Iesu , in qua inchoatur positum quod sistinet S chea I . eap. . novitiatus in habitu proprio saeculari , num. 3s. esse verius , id est probabilius . nempe a tempore primae probationis, quae Immo puto Novitiam ex causa tranis per quindecim . aut viginti dies regulari- seuntem ab uno Conventu ad alium eiuster solet fieri in proprio habitu saeculari. dem ordinis, ibi professionem emissuram,

Quaeres xy. Qualiter eenseatur Monia- si transeat de licentia Praelati, non interia is novitia interrumpere annum Proba- rumpere novitiatum ; sicut nec interrum Monis . peret Novitius, qui a Superiore mittere is

I. Ite*. Censeri interrumpere, si tur ad prosequendum novitiatum in Conin dimisso habitu religionis exeat e Mona- ventu alio ab eo, in quo per aliquot men- sterio animo deserendi Religionem i ita ses f iit in probatione et est enim par ratio Tamburinus sis. d. q. 8. n. ., ex Vecchio, de Novitia, ac de Novitio, ut patet. Col-α aliis. addens , quod si postea Novitius ligitur ex doctrina data a Sanchea Ly.

resipiscat, & iterum admittatur ad Reliis mor. eap.q. n. a 8., nimirum Novitium degionem, tunc inchoandus est novitiatus licentia Abbatis extra Conventum com ex integro, nihil ei suffragante residuo morantem per unum, aut duos menses novitiatus antea peracto ἔ quod an sit -- non interrumpere novitiatum , quae do rum, necne, constat ex dictis qu. Ia .r pro- ctrina a fortiori procedit in ea su nostro .hatur autem responsio ex eo, quod ea est Quem casum admitto etiam in eventu ,

propria interruptio status, qua cessit sta- quo Conventus, ad quem Novitia transit, tus assumptus t ex depositione autem ha- esset in alia Civitate ; idque ob rationem hitus religiosi animo relinquendi vitam add.rctam , quae hie etiam procediti non religiosam cessiat status probationis , cum item in eventu , quo Novitia transiret ad novitiatus eonsistat in assumptione habi- Monasterium alterius ordinis milit antistus animo experiendi vitam religiosam, sub eadem regu Ia; At hoc ob doctrinam

ut notat Suarea cap. 1 F. num. F., dicens traditam a Sanche Ibp. n. I 2., quae a forinnum. 6. Si quis dimissio Religionis habitu tiori procedit in praesenti casu. In casibus

egressius est , eo ipso interrumpi annum autem, in quibus diximus per transitum probationis, etiamsi paulo post intra diem Novitiae non interrumpi novitiatum, exi- poeniteat; siquidem eo ipso amittit statum, stimat Sanchren 29. requiri, ut illa tran- quem habebat, & eget nova admissione , seat in habitu ordinis , cum putet e Isse de ut iterum possit eo Novitius. substantia novitiatus . ut peragatur in ha- 2- Quamquam l.3. eons de bitu illius ordinis; quod eum alii apud regul. eonf3 a. alias Aa . , dicens triduana in ipsum Sanchea loco modo cit. negent, ne- interruptionem lassicere ad discontinuan- gabunt consequenter requiri in casibus dum annum novitiatus, tacite indicet mi- propositis , quod Novitia transeat in ha-norem interruptionem non siissicere;quod bitu ordiniat sed de hoe tu de Pinnon reprobat Leg. lib.a. cap. I. n. I p., dia vitulis.

45쪽

Quaeres I 6. An tempus probationis

possit protrabi disserendo professionem M

niali nisitiae, O qualiter . 3. Resp. Miranda qu.8. de Montal. art-3. Sacram Congregationem Concilii statuisse, quod elapso tempore novitiatus, Noniales statim admittantur ad professionem , si inveniantur habilest sin minus, e Nonasterio ejiciantur i additque si ha

biles sint, iis ab ordinario praefigendum

esse terminum quindecim,aut vis inti dierum ad deliberandum , num velim profiteri necnet & , si renuant profiteri, continuo remittendas esse ad parentes, aut consanguineos ; idque iuxta decretum concit. Trident. fessas. cap. I 6. de Regul. ,

intellige, nisi adsit iusta causa disserendi,

iuxta dicenda cap. seq. qu. T. Quaeres I7. An puellae pinni recipia Monialibus intra clausuram ad babitu in

Religionis suscipiendum absque licentia

q. Resp. Posse , dummodo id faciant de licentia proprii ordinarii, eiusque Vicarii generalis. Ratio responsionis est; tum quia non apparet, ex quo iure ad id requirenda sit licentia Papae, cum tamen talis obligatio induci non debeat ab iaque iure aliquo sufficienti tum quia iure communi potest Episcopus dare facultatem ingrediendi clausuram Montalium in casibus necessitatis r talis autem est casus , de quo in praesentia loquimur i tum quia Doctores agentes de receptione puellarum ad habitum Religionis, nunquam diiscunt ad id desiderari licentiam Papae , quod tamen non omisissent, si ea requi

reretur .

Difficultas est, an Monialis novitia , quae, dimisso habitu religioso , occulte re cessit a Nonasterio animo ad ipsum non amplius revertendi, possit iterum recipi in Monasterium sine licentia ipsius ordinarii, si ea, poenitentia ducta, velit redire,

di habitum re assumere.

I. Re p. non posse , nisi sorte petitio talis licentiae eaderet in notabile in i famiam praefatae Monialis, pro qua evitanda cedit ius positivum ; patetque, quia

per talem recessum a Monasterio Monialis desinit esse novitia , iuxta dicta qu. IS ,& perinde se habet, ae si numquam Dinset novitia r constat autem , quod si numquam fuisset novitia, non posset recipi intra clausuram sine licentia proprii ordinarii . Secus si Monialis novitia , dimisso habitu regulari egrederetur e Monasterio intentione regrediendi ad illud post aliquot dies; tunc enim cum non interrumpatur novitiatus, iuxta Suar. tom.3. de relig. t. F. cap. s. num. 6. , & consequenter adhuc sit novitia Monasterii, poterit suo iure in illud iterum recipi proportio naliter , ut posset recipi Monialis pro seseia, quae dimisso habitu religioso occulte egrederetur e Monasterio.& postea ad illud reverteretur. Dixi sine licentia ipsi. sordinarii, ut innuerent, quod si Monialis illa novitia in priori casu iteru n admittatur ad habitum religionis cum debito consensu Monasterii; ea tune utique posilit iterum recipi intra Conventum de licentia solius ordinarii; cum non sit maior ratio, quod vi talis licentiae potuerit recipi prima vice , & modo non possit. haeres I 8. uuaenam reddi debeant Moniali novitia ante professonem resilientia Religione.

36. Resp. Debere restitui ea omnia . quae ipsa dedit Monasterio in ipso ingressu Religionis, do quidem una cum fructibus, si qui collecti sunt, excepto tamen victu , ac vestitu r idque ex decreto Con- est. Trid. fessas. de Regul. cap. I 6. , ubi id expresse statuitur; lia Zerola I. p. praxis

v. Moniales n. 3. , Porin. de R. S. I. qu. I. e . 29. , Tambur. Dpm d. 6. qu.q. num. F. aliique communiter , inter quos Barbos num. 39. notat ex declaratione Sac. Congreg. Moniali, & cuicumque alii Novitio recedenti a statu religioso non esse resti. tuendum habitum regularem , sed eius pretium.

46쪽

CAPUT II.

De Bonorum renunciatione a Monialibus facienda ante religiosam Professionem. st . via statuerit coηcilium nidem tinum de bonorum renuncia

tione .

38. obligationes , donationes, ac renunciatioaes contineantur sub boedecreto . v. Sab eo non eomprehenduntur puella degentes in educatione apud Montales , immo nee admissae ad 'ligionem , nondum tamen ingressae . eo. Idque maxime si non renuntient intuitu religionis .s I. Sub eo comprehenduntur etiam Ἐμμtia majores Io. annis . ea. Renunciatio facienda de licentia ordinarii , O quidem etiam , at sit valida as,. qualiter facienda intra bimestre proximum professis nil O praesertim si

Vovitia ante ultimum bimestre novitiatus incurrat morbum pericuislosum. σε. Dominium rei renuneiatae transfertur

Dium post professionem in renun-

elatarium .

ss. Res tamen renunciata tradi potest, ct debet renuntiatario statim. 66. Idque, etsi renunciatio fiat in favorem Monasterii. 67. Renuntiatio haereditatis Patris visenistis facta extraneo , ut habeat essectum , non petit consensum , ac cessionem Monasterii. 63. Fructus rei renunflata a die renuneiaistionis usque aed professionem sunt

renunciantis.

. Renunciatio legitime facta non potest revocari ante professionem . o. Limita, nisi Vomitia testetur de bonis

renuntiatis . TI. Renunciatio non eorruit per mortem renunciantis seeutam ante profesesionem , etsi alii id negent. Ta. corruit Cero , s ea facta , 7 vitia r redat a riligione, O iterum re

deat, aut transeat ad alium Oris dinem .

3. 2 'n firmatur per professionem in olidam. aeres I. Quid statuerit conciliam Trident. de hae renuntiatione .s7. Resp. D Raescripsisse formam seris L vandam in ea facienda, de

quidem ita , ut aliter facta, sit eo ipso irinrita , ut habetur expresse in concit. Trid. fessas. de Regul. c. I 6. . ubi dicitur i Vulla renuntiatis , aut obligatio antra facta . etiam eum juramento, vel in favorem eu-juscumque ea ae piae valeat, nisi eum licentia ipscopi, sive ejus Vicarii, fiat intra duos menses proximos ante professionem a ae non alias intelligatur essectum suum fortiri, ns secuta professione et aliter vero facta, etiamsi eum hujus favoris expressa renunciatione , etiam jurata , sit irrita , est nullius essectasi haec Concilium ἰ quae clarius conflabunt ex sequentibus . Quae res a. uuae renunciatio . obligatio cae donatio comprehendatur ob hoc decreto. 38. Resp. Comprehendi omnem illam , quae natura sua est irrevocabilis , cte difficilem reddit egressum e religione tseque sub eodem decreto non comprehenditur testamentum,donatio causa moristis , de donatio facta sub conditione , si perseveravero in Religione,non contractus Onerosus emptionis, venditionis, conduinctionis, aut locationis, in quibus tantumdem , quantum datur, recipitur ἔ eum ex talibus contractibus, moraliter loquendo, nihil deperdatur , sicque non impediatur liber egressus e religioner non contractus societatis , ac ludi, quibus contrahens se exponit lucro, de damno ex aequo , seque non minus minuitur patrimonium , nee difficilior efficitur egressus . E contra sub praefato decreto comprehenditur donaistio, utpote patrimonium minuens notabiliter , ac obligans donantem donatario; item fideiusso,etiam pretio accepto, cum obligatio inde proveniens semper terminetur ad assecurandam maiorem quantitatem , quam sit pretium acceptum , adeo

47쪽

28 DE BONORUM RENUNCIAΤIONE

paupertatis ; item & mutuum , iuxta aliquos c de quidem etsi non detur sine iussi. cienti cautione, vel sdeiussione) cum per

illud transferatur dominium , ae usus rei mutuatae in mutuatarium, absque potestate revocandi , quousque adveniat tempus solutionis; quamvis teste Rodriq. tom.2. fum m. cap. 7. num .ultimo graves Doctores ron audeant talem contractum condem Nare , alias existimantes ab eo esse absti- Tendum et qua de re Sancbee lib. 7. morat.

r. . n. I s. 2 O. 3I. 33., Castro Pal. tr. I 6. d. I. pari. I7., Sua rex to.3. de Rel. l. . c.9. n. I 6., c. I 6. n. II., aliique apud ipsos,

quibus adde Barbosde isop. alleg. 66. inderes 3. comprehendantur sub hoc decreto puellae, quae reeipiuntur in Monasteriis Montalium educationis , O filius institutionis gratia , aut admissae funt ad Religionem , sed nondum receptae ad babitum religionis, ac probationis p s. Resp. Neutras comprehendi, non puellas receptas in educationem , cum hae non sint Novitiae , nee de iis agat Concilium, ut constat ex tenore illius. & ad ver tit Sancheae supr. num. s. ex AZori O : non puellas admissas ad religionem , sed nondum receptas ad habitum,ac probationem rcum dictio quoque, quae habetur in decreto sit copulativa , ac proinde sequentem dispositionem coniungat cum praecedentibus i. tutores quoque J. de pactis: ideoqtie denotet ibi sermonem esse de renunciationibus Novitiorum, de quibus solis textus praecedens loquutus fuerat, non autem de iis,quae fiunt ante ingressum Religionis; idque etsi fiant intuitu ipsius Religionis tyraeterquam quod non ideo vana, ac illu-ibria redditur dispositio praefati decreti, ex eo , quod ante ingressum possit Novit ius renunciare sua bona , prout sibi placuerit ἔ quia talis renunciatio est rara, &propterea a Concilio relicta dispositioni juris com ni unis,intendente annullationem renunciationis, & donationis post habitum susceptum factae , utpote frequentius

contingentis: ita Gara. p. II. de benesic. c. s. n. II. , Barbos. Dpr. n. 17. , Rodriae. to. 3.. q. I 6. art. I., Savchee n. ., Castr. Pal. U. .,

aliique contra Molinam tract. a. d. I p., S.

v. religio n. . . Lesus i. a. cap. I. u. 39. e qΟ., Meor. to. I. lib. 3. cap.9. qu. a. , de alios plures apud Sanche et n. 3., existimantes contineri eiusmodi renunciationem sub

praedicto decreto Concilii, idque multis

rationibus probantes .

6o. Dixi, idque etsi fiant intuitu ipsius Religionis, ut indiearem, quod si quis non habens animum ingrediendi Religionem

bonis renunciet, aut aliam quamcumque donationem iaciat; de tali donatione, aut renuneiatione sine dubio non loquitur Concilium, cum nullus respectus Religionis tune temporis habeatur et ita Sancheae n. a. , addens,esse sibi omnino certum,quod si renuncians habeat animum ingrediendi Religionem, si tamen non renunci et intui tu Religionis, talis renunciatio non comprehenditur sub decreto Concilii, quippe quod noluit auferre libertatem faetendi renunciationes , quae fiunt inde pendenter ab ingressu Religionis, utpote non obstantes libertati egressus tempore no pitiatus , eui voluit Concilium consulere in eo dein

An autem decreto illo comprehendantur solum Novitii I 6.ann. , vel etiam omis

nes talem aetatem excedentes .

6 i. Resp. Comprehendi etiam Novitios maiores l6. annis , & probatur , tum quia ratio eadem militat ad irritandam reis nunciationem factam post 16. annos, ac antear cum in omni renunciatione timeri possit fraus, ae metus parentum , & aliorum, quae Concilium intendit evitare: tum quia verba illa , quae habentur in allegato decreto : nulla quoque renuntiatio, solum coniungunt praesentem dispositionem cum praecedenti, ut loquatur de his , de quibus loquitur praecedens dispositio, nempe de Novitiis, ac Regularibus , non autem ita, ut statuat omnes qualitates petitas ad

pro sessionem debere extare tempore renunciationis ; alioqui renunciatio deberet fieri post annum I 6. completum, & finito anno novitiatus di quod sine dubio est comtra dispositionem allegati decretit ita ali qui penes Sanehez n.7., Castro Pal. n. F. ,

aliique ab ipsis relati contra μnota. due arbitri lib. . casu q36. n. l.

48쪽

CAPUT II.

Quaeres De eujus licentia fieri debeat renuntiatio bonorum ad boe, ut sit firma , O valida . , 6 a. Re p. Debere fieri de licentia Episcopi , seu eius Viearii: idque , etsi Monialis renuncians alias sit exempta i nomine vero Episcopi venire etiam Episcopum electum , S confirmatum , licet nondum consecratum: item Abbates, aliosque Praelatos exemptos, iurisdictionem quasi Episcopalem habentes in sua Dioecesii item Vicarium generalem non foraneum Episcopi, immo & Capituli, sede vacante: non item Archiepiscopum respectu susaganeorum,nisi in casu appellationis: ita Bambos alleg.99. a n. 3. , Castro Pal.sup. n. I ., aliique bene addentes , dictam licentiam non necessario quidem concedendam esse in scriptis , debere tamen praecedere, nec

suffcere , quod sit petita , sed debere esse

obtentam , cum requiratur ad valorem actus. Addit Barbos. n.9., facultatem concedendi talem licentiam posse delegari alteri , cum ratione officii competat , idemque sit ordinaria , .& consequenter delegabilis ; licentia tamen ipsa , ait Barbosan. Io. sufficere , quod sit tacita ex rati habitione de praeienti. Quaere S 3. Q tempore fieri debeat talis renunciatio.

63. Quod cum Concilium petat illam fieri intra duos menses proximos proscisioni, clare indicat, eam posse fieri quolibet die illius ultimi bimestri si quamquam, si professio ultra annum novitiatus ex causa differatur, non sit opus renun .ciationem fieri intra bimestre proximum Professioni, quo fieri poterat, ita Sa cbea Dp. n. 8 I. O82., Castro Talao supr. n.9. , Barbos. n. II., aliique, inter quos . Caserus Palaus credit in east,quo Novitius ex dispensatione Papae profiteretur ante 16. annum expletum, & ante finitum novitiatus annum,posse illum renunciare intra bimestre ante professionem: non quod dispensatio aetatis, de novitiatus extendatur ad renunciationem ; sed quod data ea dispensatione sine ulla alia potest Novitius renunciare intra bimestre proximum

professioai, siquidem concilium petit so-

Ium, ut renunciatio fiat intra bimestre proximum professioni, sive prosessio post annum aifferatur , sive ex privilegio anteponatur et id tamen negat Sanebea , ct Barbos, & quidem probabilius: addit San-ebea n.8 I. dictum bimestre debere computari de momento in momentum; quod negant Zecebius, edi Zerola ab eo relati. An autem vitia incidens in morbum periculosum immediate post primum ouadrimestre probationis post renunciare bonis de licentia ordinarii. Resp. Videri posse, si ex Pii V. conis

cessione , referenda hic eap.9. qu. II. est emissura professionem; idque ob modo dictar secus,si non est emissura professionem nam tunc urget decretum Concilii, prohibens , ne renune latio fiat ante bimestre proximum professioni,idest ante decimum mensem probationis expletum; dc alias non apparet, quo titulo Novitia eximi debeata praefato decretor verum tamen est, NO- vitiam in isto casu posse libere disponere de suis bonis per viam testamenti,aut do nationis causa mortis, ut constat ex dictis

Quaeres 6. Ex quo tempore dominium

rei renunciat e transferatur in remmci tarium

6q. Re p. Non transferri, nisi secuta professione valida i nam Concilium ex presse dicit, ut renunciatio non intelligatur effectum suum sortiri, nisi secuta professione , quod non verificaretur, si antecedenter ad professionem dominium rei

renunciatae transiret in renunciatarium , licet revocabiliter , ita Sanebee num. 61., castro Pal. Mum. I 3. Quae res T. Aufacta renunciatione, b na tradi debeant renunciatario ante professionem , O is ea flatim capere possit. 63. Debere tradi, iuxta Castr.

Pal. n. I F., possieque renunciatarium ea

capere ante professionem , idque, etsi reis nunciatio fieret in favorem Conventus et ratio est, quod jure antiquo id fieri poterat quolibet tempore novitiatus, eo quod valida esset renunciatio. Concilium autem non immutavit, sed approbavit valorem

reauacutioius iactae intra bimestre proximum

49쪽

DE BONORUM RENUNCI WIONE

mum pro sessioni, & de licentia Episcopi; ergo ex vi illius tradi debent, de possunthona renunciatario r id tamen neot Sania ea quod Concilium prohibeat, irritet , & annuli et omnes donationes exhonis Novitii iactas ante professionem,ne

se impediatur liber egressus illius e Religione csicut videtur impediri, concessa hae doctrina Castri Palat) eum alias ipse

met Soebee concedat num. II., renun

ciantem bonis in Soe. Iesu favore illius , posse ea statim tradere , ut advertit idem Castrus Palaus dicens , ipsum debuisse digere idem et am in praesenti ea su ; cum ratio , quam Sancheg affert pro Societatec quod scilicet Concilium Novitiis Societatis liberam permittendo bonorum renunciationem traditionem hanc , quae est quid minus, permittit; militet etiam in nostro casu, ut consideranti lacile constabit . 66. Dixi, idque etsi renunciatio fieret in favorem Conventus, ut innuerum, quod quando Concilium in citato decreto prohibet donationes ex bonis Novitii, iactas ante bimestre proximum professioni , non loquitur de iis , quae fiunt de lieentia oris dinarii intra dictum bimestre , S consequenter nec prohibet illarum traditionem, ut recte notavit Cactrus Palaus n. I S., monens n. I 6., quod, etsi detur,nasci eandem

difficultatem ex tali traditione bonorum,ac ex renunciatione iacta absque licentia Oidinarii; non ideo sequitur, dictam traditionem fuisse prohibitam in Concilio ;sed potuisse, ac debuisse prohiberi; quamquam negari possit in nostro casu eandem nasci difficultatem , sicut de iacto negat corus Palaus ubi supra .s Ud si quaeras , sin , ad hoc ut re nuntiatio baereditatis paternae a Nyvitio facta , patre adhuc vivente , in favorem alicujus extranei, a Monaserio distincti, habeat essectum, prater solemnitatem in concilio praescriptam,requiratur consensus M

nasterii, ejusque eum. 6 . mp. Videri probabiliter non reis quiri i & ratio est . quod Novitius in praesenti casu renuncians haereditatem , se iis pium privat iure succedendi, illudque tranDsert in renunciatarium , qui proinde ex hoc iure aequisito succedit, ideoque non eget cessione , aut consensu Monasterii reum ipsum Monasterium ius laeeedendi non habeat, nisi quatenus repraesentat Religio sum habentem dictum iusi unde sicut Relia giosus, etsi esset sui iuris, nullum ius haberet succedendi, utpote per renunciati nem a se abdicatum: nee ullum jus habebit Nonasterium , sicque superflua esset eius

Gama , & alii, monentes, quod cum Orposita sententia, quae est plurium, ac gravium DD. , sit probabilis, ad vitandas lites,convenientissimum est,ut Monasterium faciat dictam cessionem: quippe eam face re potest sine praescripta solemnitate Iuris in alienatione rei ecclesiasticae eum sit haereditatis non delatae , seu deserendae . aeres 8. Ad quem spectent fructus rei frugiferae renunciata, ex ea collecti tempore intermedio a die renunciationis , usque ad professionem . 68. Reis. Spectare ad ipsum renun

c antem, adeoque renunciatarium non lu

crari , nisi solos fructus a tempore profunsionis perceptos i ita Sanebee supra cap. . n. 63.; S probat, quia tunc solum impletur conditio apposita renunciationi quam n.61. ostendit de mente Concilii esse sunpensivam, non autem resollitivam, sicque

nihil ponere in esse & tunc solum incipit

esse dominus rei renunciatae; conllat autem rem quamlibet fructificare suo Domino. Quaeres P. An renunciatio haesemel facta legitimeo ossis revocaνi a vitio pers verante in Religione,antequam profiteatur. 69. Resp. Videri certum eam non ponse modo dicto revocari; & probatur, tum

quia, si libere revocari posset, ut quid ad

obligationem adeo levem, ae infirmam re quirerentur tam graves circumstantiae, sicut licentia ordinarii, & certi temporis determinatici, cum quolibet tempore No vitiatus, absque licentia Episcopi fieri pose sit renunciatio, donatio, ae obligatio revocabilis tum quia conditio apposita re nunciationi ex intentione Concilii suspendit quidem effectum donationis, non item

50쪽

eIus Valorem, ae firmitatem conditionalem ob ius donatario acquisitum : ita Sanchea Dpm cum eo castro Pal. n. II. 7o. Concedit tam en Sanchea Dp.η. 3 8.hitiusmodi renunciationem pota revocaria Novitio , testando, ut habeat eventum revocatio, casu , quo Novitius moriatur ante professionem: Cum enim in eo evenis tu cesset valor prioris renunciationis, perinde est, ac si non fuisset facta; quare Novitius de iis bonis asiter potest disponere in eventu mortis, secutae ante pro issessionem. Immo addit Sanchea, talem dispositionem non indigere solemnitate praeisicripta in citato decreto Concilii Tridentini, cum sit ultima voluntas, & Novitius non possit se obligare irrevocabiliter; ita ut,

non lecuta professione per mortem, aut alio

modo, non possit variare; siquidem Concilium statuit, nullam obligationem Novitii vim habere , nisi secuta professione.

Quaeres Io. An corruat renunciatio, si contingat Novitium renunciantem mori an in

te professionem.

7 I. IUD. Non corruere, sed manere omnino firmam i & ratio est, quod quamvis in decreto Concilii Trident. relato dicatur, renunciationem factam a Novitio

non alias intelligi sortiri suum effectum , nisi secuta professione; cum tamen finis Concilii sit consulere libertati egressus Novitiorum, conditio, nisi secuta professione, idem videtur importare, ac si dieeret , nisi perseverante Novitio in Religione: ex eo enim, quod post mortem Novitii non sint reddenda bona illius haeredibus , non imis peditur libertas egressus; unde, cum ille

permanserit in Religione , praefata renunciatio sortiri videtur suum effectum I maxime cum tacens, moriendo ipsam renunciationem confirmare conseatur r ita Sano

Dp. p. I 6. n.a. , qui tamen putat contra

riam opinionem esse satis probabilem .

Quaeres II. An renunciatis eorruat ea-

su, quo Nomitius, ea facta, recedat a Religione , O postea ductus paenitentia redeat. Pa. Resp. Corruere, & quidem etsi

recedat finito anno novitiatus ; nec reviviscere , Novitio ad religionem redeunter

cura talis renunciatio irrita reddatur per

illum egressum ; & nullo iure eautum sit

illam con valescere per reditum ad Religionem;quare, sicut inchoari debet novitiatus, se inchoandum est tempus renunciationis, S solo bimestri ante professionem , finito anno probationis faciendam, fieri debet: ita Sanchea n.q8. addens, quod , si Novitius finito anno novitiatus egrediatur, indiget quidem nova renunciatione, cum prior illa, etsi legitimo tempora facta , corruat per egressum e Religione; eam tamen poterit facere statim , & non tenetur facere intra praefatum bimestret idque, sive di feratur professio, sive non; quod non con cedit Castrus Palaus supra p. IT. n.9. dicens in tali casu & repetendum esse novitiatum quod negat Sancheg & renunciationem faciendam esse intra bime sue proximum professioni, ac si numquam renunciatio facta fuisset. Puto autem hanc responsionem a fortiori procedere in casu, quo Novitius post factam bonorum renunciationem transeat ad alium ordinem, animo ibi persevera di , idque ob rationem allatam in praecedenti responsione, quae utique procedit in praesenti casu , ut facile constabit consideranti; ubi autem habet locum ratio legis,

ibi habet locum S eius dispositio, l. illud F ad LMquit. , t. si postulaverit s. a. 1s adleg. 'ul. de adult. , Lquidam numularior fde edendo. Quaeres II. An renunciatio firmetur per

professionem invalidam . 73. vis. Non firmari; eum Concilium debeat intelligi non de praesumptione pro sessionis, sed de vera professione; qualis utique non est professo invalidat ita

dentes dictam renunciationem firmari hoc ipso, quod ratificatur professio , dummodo renunciatio fuerit valida ab initio, id est facta Iuxta formam praescriptam in Concilio Tridentino, nimirum ex licentia ordinarii , ae in ea aetate , & eo tempore novitiatus elapso, ut Novitius profiteri ponsit intra bimestre; alioqui renunciatio esset nulla sicut & esset nulla , si fieret absque ordinarii licentia ) nee firmaretur ex ra

tificatione professionis , sed opus esset illam iterum facere . C,

SEARCH

MENU NAVIGATION