장음표시 사용
51쪽
DE PROFrisIONE RELIGIOSA MONIALIUM
De Relimosa Professione Monialium .
Cluti in hoe Capite de professione religiosa Monialium , non possumus non aliqua etiam tractare de solutione dotis, quae solet exhibes Monasteris ad alendam Monialem prosessuram, nec non de velo pro- sessionis, ac benedictione , seu coniseratione Monialium et quippe quae magnam habent connexionem cum ipsa professione ; hinc Caput dividemus in tres sectiones, in quarum prima agemus de ipsa pro fessione Monialium , suppositis tamen iis, quae in tract. de Prose ne diximus eap. I. per totum: in secunda differemus de solutione dotis i in tertia de Ve- Io professionis , ae de Benedictione, seu Consecratione Monialium ; sicque totum Caput absolvemus .
De Professione religiosa Monialium , S eircumstantiis ipsi annexis.
b. moluntas 2 'vitiae professurae explorauda ab Ordinario intra quindecim dies a monitione. Talis exploratio non est de valore pro
se aisi de ea facienda praemoneri potest Episcopus per aliquot dies ante, aut post tempus praescriptum: tuncque Episcopsta potest probibere ne fiat pros o , non item determ nare tempus illum faciendi. . quorum e sensus petatur ad profese Mnem Novitia . . Abbatigae consensus qualiter requi
Ea in hoe debet audire, O sequi e filium Conventus.7 Professo I 'vitia admittitur proprie ab Abbatissa, O a Praelato Mo nialium , idque de Abbatissa praecipue procedit quoad Moniales conis
r. amas amorum sexdecim requiritur ad valorem professonis .m Integer annus probationis in deesse
tia professoni , praeterquam si AMD periculo mortis. Io. Ex caussa disserri potest professo, asgnatur, uni sit praecedentia inter
II. Aliqualis literatura petituν ad pro f-sionem 7 Ovitia choro destinata . I a. scia expensa permitti po t ex oceamne professoniti indieatur quid sint
propinae vetita Monialibus. I3. Exeommunicatur cogentes V itiam profiteri . Iq. Item impedientes eam , ne profite
ID Monialis professa transit ad ordinem strictiorem a16. Nyn f cit licentia proprii Pra.
lati. 17. quid de hoe statuerit Saera congregatio . I 8. Fidendum, an obstent aliqua privilegia Oligionum a Is. Ad talem transitum necessaria est f euitas Sedis Apostolicae. 2α Moniales non sunt ejicienda propter i corrigibilitatem . a I. Neque transferenda ratione incorria gibilitatis de uno Monasterio ad aliud, inconsulta Sede Apostolica .at. Possunt Episcopi νeducere Moniales a Monasteriis extra moenia intra ipsa.
52쪽
Moniates prositeri. r. Resp. Uod cum iuxta communem
professio; alia expressa, dc alia tacitar & non sit maior ratio, cur haeduae 1 pecies pro sessionis admittantur inter viros regulares , 6c non inter Moniales; consequenter dicendum est Moniales posse his duobus modis profiteri; nimirum expresse , Ac tacite , sicut in terminis docet Tamburin. de jure Abbatis d.s. quaest. I. Quae res a. , O qualiter explorari debeat viauntas mitialis notitia antequam
emittat profi nem religiosam . a. Ibis. Debere explorari ab Ordinario ad cognoscendum , num strantanee , an coacta , de seducta se accingat ad profitendum; idque, ut sic consulatur libertisti Novitiae pro lausurae, de impediatur vis, quae in hoc posset ei inferri a parentibus, aut aliis et patet ex Concilio Trid. Iefas. cap. II. de Ruul. , ubi id expresse stat ititur,sicut vidimus eap. praeced. se I. I. qu.q. Unde, & idem Concilium praecipit loco citato, ut Praefecta Monasterii, in quo N vitia est professura per mensem ante diem professionis certiorem laetat Episcopum de tempore professionis, de hoc sub poena suspensionis ab officio duratura ad arbitrium ipsiusta et Episeopi; quamquam, si is
modo dicto certior factus intra dies a s. explorationem praefatam non perficiat, non debeat amplius se in hoc intromittere , cum sic decisum referant Armendar. Gallet. , O Campanil. relati a Barbosa deo'. Episcop. alleg. Ioo. n. 3. , qui moneri huiusmodi explorationem iaciendam esse
ab Episcopo , aut, ipso impedito, ab illius
Vicario generali non intra clausuram, sed extra fenestellam eancellorum , in coli cutorio. Dixi, aut, ipso impedito, a Vitario generali, ut indicarem, quod notat idem Barbosan.8. dictam voluntatis explorationem non posse fieri a Vicario genera-li,nisi in casu, quo Episcopus sit impediti , aut illum deleget ad tale munus: quod sine dubio potest facere Episcopus . cum id
possit facere per quemcumque alium idoneum , ut advertit Miranda qu.8. de Mo-οώ. artis a
Verum tamen est, quod si Episcopus omittat dictam explorationem ἔ non ideo professio emissa erit invalida, ut bene ad invertit , & probat Sanebee lib. s. morat.
cap. num.8 . , & declaravit Saera Congregatio penes Barbosfupran.f., statuens contra vire ines, a quibus non solum habitus regularis est susceptus, sed etiam saeta professio , absque dicta exploratione, nihil per ordinarism debere su se itari,sed sinendum esse, eas in statu suo remanere . iamquam aliis possit Episcopus non solum censuris, ac poenis sibi bene visis prohibere Abbati sis, & Superioribus regularibus Μonialium, ne puella professionem emittat, nisi prius explorata ipsius voluntate quod fuisse decisum refert Barbos. l. i. de jure eeeles cap.M. n. Io. sed etiam punire contra facientes tum poenis a Conei lici Tridentino statutis , tum etiam Ecclesiasticis eensuris. & aliis iuris remediis , non obstantibus quibuscumque privilegiis r quod notat idem Barbos de ossis. Episeop. allet. Ioo. n.s. quod eum ipse non probet, non est facile admittendum ob dicenda eap.8. qu.3. immo reiicitur expresse a sanctorio in constit. naap. I I .stat. 7. q. I. docente,Episcopum non posse punire Praelatum regularem, ipso inconsulto, consentientem professioni emittendae,eum nullam in eum iurisdictionem Concilium ei tribuat quoad hoc , sed totam obligationem imponat Praesectae Monialium , ut constat ex dictis s. praecedenti, fle quidem merito, eum Praelatus in maloribus occupetur; ideoque non debet cogi ad faciendam illam certio rationem .
An antem Praefecta Monialium in hoe satisfaciat, si dictam faciat certiorationem ante mensem , aut pes . Respondet Sanctorius supra d. 3. satisfacere, & probat, tum quia , secluso
contemptu, plus,aut minus in hoc casu non infert gravem culpam et tum quia effectus praetensus a Concilio in hoc casu per an tiei pationem , aut postpositionem quindecim dierum lassicienter habetur, ut coninsideranti facile patebit. Addit Sanctorius δερ. d.7. Episcopum facta exploratione possie prohibere, ne
53쪽
DE PROFEMIONE RELIGIOSA MONIALIUM
Novitia. eusus voluntas L It explorata ,saciat profestionem , si reperiat illam esse
indeliberatam , & minus libere profiteri ;alioqui inutilis esset exploratio; & , si eontra inhibitionem Episcopi fiat professo , dicit Sanctoνius, illam deelarari de bere nullam, eum facta sit eontra volu tatem illius , qui eam potest impedire; &Conei lium intenderit delegare Episcopo legitimae Professionis eognitionem,ac impeditionem . 'Monet item sanctorias d. s. Episcopum, explorata voluntate Novitiae exemptae, ac completo novitia tu , non posse determinare tempus plostendi,aut e Monasterio exeundi; eum Cone ilium Episcopo solum tribuat saeuitatem exploraudi voluntatem, S reliquum spectet ad Praelatum regularem, eui subest Novitiai nee obstat quaedam Sacrae Congregationis declaratio,quae in contrarium cireumfertur; squidem ea loquitur de Monialibus Episcopo subiectis , non autem de exemptis . aaeres 3. De quorum eonfensu admitti
debeae Morialis novitia ad religiosam professionem a . Debere admitti de eonsensu maioris partis Capituli Monialium , apud quas Novitia emissura est professionem squod est dieere de eonsensu Monasterii is auidem Monasterium dicitur ficere,quod facie masor pars Montalium in eo degentium , & hoc est ita verum, ut eonsensus Abbatissae Monasterii in tali admissione non requiratur formaliter, prout est A batissa, sed ut est pars Capituli, eo scilicet modo, quo requiritur consensus euiuslibet alterius Monialis dicti Monasterii; sicque potest contingere. Novitiam
dmittendam esse ad pro regionem, omnino dissentiente , atque repugnante Abbatissa, etsi quatenus est caput Monasterii debeat consentire in professionem Noviistiae profitentis, uti dicemus infra quaest.27. Patet ex praxi communi Monialium tam exemptarum, quam non exemptarum, salistem in histe nostris reeionibus ;& suadetur ex eo, quod, eum in admissione M nialis novitiae ad professionem agatur denotabili cominodo i ac utilitate Moaia
rii, & interveniat veluti quidam eontractus utrinque obligatorius inter Novitiam profitentem, ac Monasterium, aequum est, ut, sicut ex parte Novitiae requiritur eonsensus, sic & requiratur ex parte Monasterii, iuxta regulam a s. ruris in 6., quod omnes tangit ab omnibus debet approbari. Qifae doctrina ostendit ad validam admisissonem professionis Novitiae desiderari etiam eonsensum Praelati Monialium; siveis sit ordinarius, loquendo de Monialibus immediate subiectis; sive superior reguis laris loquendo de exemptis; idque maxio me attenta coneessione Nicolai V. quoad hoc per Bullam factam Minoribus, & reis latam eapite praecedenti num. 2. Praeter giramquod receptio Novitiae ad professi nem, cum sit res gravissima, maxime tana gens bonum Monasterii, par est, ut non fiat absque consensu illius, cuius prudentiae commissa est administratio ipsius M nasterii ; unde dil puto praxim Montalium communem esse , ut sine proprii Praelati saeuitate nullam recipiant Novitiam ad professionem. s. od si DD. eommuniter dicunt, creationem Montalium c quae utique fieper emissionem professionis pertinere ad Abbatissam, & Conventum, id solum probat pertinere ad Abbatissam tanquam ad acceptantem, ut postea dicemus, non auistem ita, ut consensus illius determinate requiratur per suffragii ipsius praestationem. o pacto Tam r. Dp. qu. s. n. ., aliique ab eo relati dicunt, neque totum Conventum, repugnante Praefecta, neque Praefectam, repugnante maiori parte Monialium , posse reeipere Novitiam ad proinsessionem . QMod tamen non facit, quia totus Conventus possit admittere ad pr sessionem Novitiam, si Praelatus Monast eii dictam professionem admittat loco Prae. sectae r eum, iuxta dicta, eonsensus Praesectae sit neeessarius ad professionis admisissionem non ratione suffragii, quod serat
eum aliis Monialibus, sed ut iuridiee reis et piat professionem, quod in praesenti minsit supplet Praelatus . 6. Unde quis bene inseret quod notavit iancbeesupor. 6s. ex Rodriq.σ aliis Supe.
54쪽
superiorem Monasterii in admittenda N vitia ad professionem teneri non solum audire consilium sui Conventus,sed etiam illud sequi, ob doctrinam Bart. in LII.
I. plures num.7. de Ger. act. communiter
receptam; nimirum, quod, quando requirendum est consilium ab alio tamquam a
collega, & participe officii cui in praesenti
casu ) tune consilium non solum requirendum est, sed etiam sequendum; quod
Quaeres q. Ad quem De ter areeptare professonem Monialis nostis promentis . 7. Resp. Quod cum actus acceptandi professionem non sit proprie actus iurisdictionis, sed superioritatis pertinentis ad potestatem oeconomicam , seu dominati-Vam , qdae potest competere etiam tam iis nae; pro sessio Monialis novitiae poterit a ceptari a Superiorissa Monasterii, eum sit capax exercendi talem actum ; S alioqui talis actus ipsi ex Oiscio incumbat i quippe in quo agitur de notabili commodo , ac utilitate Monasterii, cui Nila praeest; &onus procurandi bonum Monasterii incumbit immediato Superiori illius una cum
m.Iori parte Monasterii. Unde professio Nonialis potest valide acceptari , tum ab ejus Abbuissa, tum ab eius Praelato, se ut
sonem Montalium in Monasteriis Episcopo subjectis hoc tempore solere fieri e ram ipso Episeopo, eiusve generali Vicario:sicut e eontra in Monasteriis exemptis
solet fieri eoram proprio Praelato regulari , sive delegato , & hoe forte , ut tanto certior sit valor professionis , quae emittitur: ltante quod Suaree loco sup. eis. , &alii censent, consensum Praelati proprii non solum requiri ad valorem professionis , quam emittit Novitia Monialis, sed etiam , ut professio fiat in manibus illius, S ab ipso aeceptetur , eum apud ipsum tantum sit propria Iuris ictio, ex e. statun
mus 2 o. qu. 2. . quasi vero acceptatio professionis sit actus jurisdictionis , cuius sit inea pax scemina quod tamen paulo ante
negavimus ) ; patet autem responsio tum ex dictis, tum etiam ex e. consuluit, qui
clerici, vel voventes, ubi deciditur, sce.
minam quamdam, quae dimita habitu regulari nupserat, valide nupsisse, eo quod professa non fuerat in manu alterius Episcopi, vel Abbatissae r quod est supponere Abbatissae potestatem extendi ad pro sensionem valide acceptandam , ut notavit Bonae ina . Quare cum Abbatissa Monasterii, te Praelatus illius, quoad accipian. dam professionem Monialis Novitiae, se habeant cumulative, adeoque inter illos dari ossit velut praeventior servanda est inoc consuetudo uniuscuiusque ordinis, Provinciae , ut loci, quae est varia.
Notat autem Clarilaus p. a. eontr.
cap. Is n. 3 q. dato , quod Abbatissa non posset admittere professionem Novitiae , posse adhuc acci ptare proscssionem Novi tiae conversae , cum ei non detur Velum , quod dare nequit Abbatissa , iuxta e. coο- futuit , qui cleritas, vel vovent. Sicque cessant rationes,quod Abbatissa non possit recipere Professionem i sic ille .iniae res s. Cujus aetatis debeat esse --nialis Nomitia,ad hoc ,ut validam faciat pr fessionem .
8. Debere esse annorum I Leompletorum e idque ex decreto concilii Tridentinisus as . .e regiyl. cap. IS. id ex presse fatuentis his verbis: In quacumque Religione tam virorum , quam mulierum pro lsio non fiat ante I 6. annum expletum
professio autem antea facta sit nulla, nullamque tu eat Obligationem ad alicujus regula , vel uti ionis, vel ordinis observationem , aut alios quoscumque essς-ctust cum alias Iure antiquo ad profitendum, in vi eo quidem sufficeret annus I completus, in stemina vero annus i t. item completus, ut constat ex ci ad xostram cisignificatum de Regul. clem. eos, eodemtit. , aliisque furibus , Quaeres 6. An sit de egentia Re Moprofusionis, ut ei pramittatur integer amnui probationis.
9. Resp. Esse , stando praecise in Iure
communi; patetque ex dictis eap. praeced. I. 2. q. I. seeus attento indulto Pii V. facto per bullam Monialibus S. Dominici, per quod conceditur iis , ut possint profiteri solemniter, etiam nondum expleto E a in te in
55쪽
36 DE PROFESSIONE RELIGIOSA MONIALIUM
integro anno novitiatus, si iudicio Medicorum aegrotent cum periculo' mortis, moraliter certo ; S lata expleverint annum
aetatis I 6. De hoc privilegio c quod non fuisse revocatum a Gregorio xl l l ., docet Rodriqu. Is . a ic LI6. participant non solitia Moniales , sed etiam viri religiosi aliorum ordinum,alias participantes de privilegiis ordinis S. I omini et i privilesium referemus , & paulo latius
explicabimus infra cap.9. qu. I I. Addo hic noli iolum annum probationis debere ella completum de momcnto in momentum c ut ostendi inus cap. praeced.
se l. a. qu. I 2. ) , sed etiam in anno bissextili illum duplicem diem debere computari pro uno; ita ut si Novitia inchoavit novitiatum avi Februarii, non possit amosequenti bissextili et q. Februarii priori pro steri , sed debeat expectare alterum 2
tiae protrabi possi tempus pro glanis,etiam post expletum aDum integrum probationis.
mUS cap. praeced. fect.2. qu. I S. nimirum si interveniat iusta causa id faciendi i ut si Novitia nondum recte di vinumofficium recitet , aut dotem non habeat paratam , aut non plene satisfecerit in probatione peracta, ita Αρdriq. tom. 3. q. II. art. IO.
aliique communiter , quos refert & seqiii tur Tam bur. Dp. qu. 7. n. a monens n. 8. suP-
poni a Doctoribus quorum aliquos allegat ) ad protrahendum annum probationis exigi consensiim Novitii; quippe qui
toto tempore probationis potest libere recedere a Religione , nec potest in ea in-Vtrus detineri; patet autem responsio, tum ex dictis in tract. de Novitiatu cap. I.q.2q. tum quia a iure antiquo non cst recedendum, nisi quatenus ab eo receditur per ius Novum expresse aliquid innovans per t. preees C. de appellat. at de Iure antiquo ante Concilium Tridentinum ex iusta causa
poterat differri professio Novitii ultra integrum annum probationis; & ipsum Conis cilium quoad hoc nihil innovavit c cum v crba illius, quae habentur Iebli et s. de Regul.
cap. I 6. sinito tempore novitiatus Superi res, Vovitios, quos babiles invenerint, ad profitendum admittaat, aut e Monasterio eos dejiciant, loquantur solum de Novi liis, qui elapso probationis anno inventu tur habiles, non vero de iis, qui tunc reputantur inhabiles ob aliquam causam amo. vibi leni, speratur tamen probabiliter, quod
brevi futuri sint habiles ) ergo sicut ante Concilium differri poterat professo Novitii modo dicto, poterit & differri in
praesentia , si iuri intervenerit causa . Notat autem Barbos. l. I.de tripl. jure Meses. c.q. . n. s. ex duc reici Sac.COngregationis praecedentiam inter Moniales desumi debere a die professionis, non autem a die susceptionis liabitus religiosi: si vero duae simul eodem initanti professionem ciuittant, eam puellam debere praecedere , quae prius ad habitum , data item paritate prosellionis, in Capitulo fuerat admissa. Quaeres 8. . , O qualiter literatura reisquiratur ad bor , u Novitia Monialis ad mittatar ad professionem religiosam tanis quam chorina . I i. Resp. Requiri, ut saltem sciat Itagere: sic unim fuit de ei sum a Sac.Congregatione Cardinalium in una Girgen. Iada nuarii I 6Ol. , ita Tum bursup .n. 3. ex Ba bos: qui tamen intelligendi sunt loqui de Moniali deputanda ad Chorum , non au tum de Conversa , ut patet.
Quaeres 9. Quae,o quales e eno possint permitti, ut siaut a Moniali 'ovitia ex occasione profβο uis ab ipsa emittendae.
nialium professo u. 23. posse permitti, ut faciant Sacristiae, aut Ii firmariae eleem sylias ex longa Monasterii consuetudine hac oceasione dari solitas ; non item proinpinas, quae alicubi solebant praestari S perioribus ; neque quod fiant in Montalium fore steriis convivia alias constet a
parari a consanguineia Novitiae professurae. Qia in
56쪽
Quin etiam addit Gavantus v. et s. ab eadem Sacra Congregatione decisum milla, expensas occasione professionis emittendae faciendas debere taxari ab Episcopo, ita ut, ablatis sumptibus 1ii perfluis, non conce dantur nisi ii , qui sunt necessarii, & conformes modestiae, ac parsimoniae religiose.
Put O autem propinas de quibus hie fuisse donativa a Moniali ingrediente darisblita Abbatissi si propino enim apud Cale- pinum signi sicat poculum praegusto,in deinde alteri trador popinae vero apud eundem sign ificant tum culinam , tum cibos delicatiores : sicque in prae allegato decreto
forte fuit posita dictio propino , loco dictionis popina,
aeres Io. Quam poenam incurrant,qui injuste cogunt Monialem Novitiam emi tere princ Sonem religiosam . I 3. Resp. Incurrere excommunicationem ipso jure latam in Cone. Trid. fessas. de regu t. c. I 8. , & a nobis fuse explicatam cap. praec. sed . I. qu. Io.; unde facile peti Possunt, quae ad 'praesentis responsionis probationem possunt conferre: sicque non est, cur ea hic iterum repetamus . Qiraeres II. quam poenam incurrat, qui
injuste impedit Monialem Iovitiam, ne i here emittat professionem religiosam. Iq. Resp. Incurrere ipso facto ex communicationem maiorem , item latam in concilio Tridentino loco citato , & a nobis latius declaratam eap. praeced.se I. I. g. I 8.: tibi plura diximus, quae multum possunt deservire in praesentia . Quaeres 12. An Monialis vinculo pro-finonis religiose ita adstringatur , ut non post recedere a Monasterio , in quo pro tetur , neque ad ingrediendam Religionem
as. Resp. Non adstringi,adeoque M niales professas in Ordine laxiori posse iure communi transire ad Ordinem perfectiorem , servatis tamen servandis; nimiis rum conditionibus a nobis recensitis intractatu de Profess. e.q.fect. 3. q. . f. t Od
si, ibique in qq. seqtienti b. explicatis: ita
tum ex dictis in cit. tract. de proscis , ubi Dp. qu. 7. s. de Moniali 6. t tum quia rationes,quae probant dictum transitum esse licitum viris religiosis , cum aliquali proportione procedunt etiam quoad Monta-niales , ut colligitur ex zo. qu. . cap I. s& bene animadvertit Rodr'. Dp. ex Cardinia, Abbat. , oe Natta generaliter dicens, ea , quae sunt disposita de viris religiosis proportionaliter censeri constituta, & de Monialibus . ,, Dixi eum aliqualiproportione rMo- niales enim sunt specialiter obligatae adis perseverandum in Monasterio , in quo is professionem emiserunt ratione clausu- ,, rae perpetuae, ad quam tenentur aliquae is ex voto , & omnes ex praecepto Eccle- siae, & quae tanto rigore servatur , ut is in hac ipsa materia, transitas scilicetis ab una Religione ad aliam, regulariteris numquam concedi consueverit a Sacrari Congregatione Monialibus facultas is transeundi, ut ex responsione Sacraeis Congregationis probat P, icolius lucubr.
Dissicultas est, de cuius licentia debeat fieri talis transitus, Abbatissae ne tantum , an proprii Praelati, & Ordinarii idque ratione clausurae , ad quam Monialis speciali obligatione tenetur), vel utriusque pI6. Respondet Bonacina Dp. di sic. I. . II. ad talem transitum exigi licentiam Praelati,cui Monialis transitura subest sive is sit Episcopus, sive Praelatus regularis) non autem lassicere licentiam A batissae . Probat, tum quia Abbati sa proprie non est Praelata Monasterii; tum quia in concessione talis licentiae iudicandum est , num Monialis transitura ducatur bono spiritu ad talem transitum ἔ quod iudicium videtur excedere capacitatem taminae; tiim quia iste transitus non potest fieri absque egressa clausurae, ad quam Monia. lis strictissime tenetur ; Abbati in autem non potest dare facultatem exeundi eclausurar sic Bonaei na citans pro se San-Geg , qui tamen expresse negat cise me D
57쪽
DE PROFESSI E RELIGIOSA MONIAMUM
cessarium , quod in praesenti casu Monialis obtineat a proprio Praelato licentiam transeundi, putana sussicere illam ab ipso peti, ea ductus ratione , quod Concilium Tridentinum,& alia iura prohibentia Monialibus egressum e clausura absque conis
sensu Superioris in scriptis, non loquuntur in hoc casu, sed solum ad tollendam Monialibus materiam vagandi. si Sed dicendum est,quod neque se sicit lieentia solum petita, ut vult Saninis chez , neque licentia petita , & obten-
ta, ut vult Bonacina. Tria igitur circa is hoc punctum nunc sunt certa . IT. Certum est I., quod decretum S cra: Congregat. de mandato Urbani VIII. in decretis a I. Septembris lisa'. editis demularibus apostat; s, ejectis c nimirum,
At de eatero nullus permittatur ad arctiorem religionem transire, nisi prius Superi ri legitime constiterit eam religionem par tam esse illum recipere,qui licentiam petit, tuncque Foularis recta se transferat ad asectioremi quod, ut rei a adimpleatur, idem Superior omni studio, ae diligentia lavi i-let. a lartiori habet locum in Moniai bus , ideoque debet omnino inviolabiliter
I 8. Certum est a., quod eum Iuxta dicta in tract. de pro g. eapH. qu.6. extent multa privilegia concedentia Religionibus, ne earum religiosi possint transire ad ordinem, etiam arctiorem, absque
licentia proprii Praelati petita , & obtenta ; immo nec sine facultate Sedis Apostolieae; & de dictis privilegiis participent
Noniales per viam communicationis , dicendum est , quod licet eae transire possint ad Religionem arctiorem, licentia petita a Superiore, & obtenta, stando in Iure communi; secus est, attentis istis privilegiis L quidem ea sint in usu apud ipsas Montator quod proinde in contingentia ficti esset
I9' se Certum est 3. quod facultas , is qua olim de iure communi pollebantis Episcopi, vel Monasteriorum Superi
,, res transferendi Moniales de uno adis aliud Monasterium strictioris observan-
., tiae , vel ad alicuius Monasterii fundari tionem, seu Monialium instructionem & relarmationem , vel in aliis casibus ais iure , seu Coneilio Tridentino permis is sis, nunc est iisdem sublata, ct fieri nonis potest, nisi speciali licentia Sedis Apo- is stolieae. Constat r. ex Bulla S. Pii V., ,, quae incipit Decori, edita calendis Fe- is bruarii I 37o. , in qua statuitur nullais occasioneinui praetexta ij citum esse Mo-- nialibus egredi de Nonasterio, a Ll luis centiam illis concedere ad exeundum, is praeterquam in casu magni incendii, vel infirmitatis leprae, aut Epidemiae. Co stat a. ex decreto Pauli V. publicato ais Sacra Congregatione Episcoporum, &is Regul. zz. Decembris I 6IT. ,& intima- is to omnibus Procuratoribus generalia
si bus ordinum , per qbod decretum M
,, niales non possunt ouacumque occasi is ne transferri de Monasterio ad Mona
si sterium sine speciali licentia Sedis Apo- ,, stolicae , toties quoties obtinenda , ut
o stat 3., quia se pluries declaravit Sacra is Congregatio Episcopor. videlicet in liis te is scriptis Nuncio Hispaniarum 8.
M v uvembris I sq. , in quibus ncimineis Epidemiae que meumque morbum popu is larem contagiosum intelligendum esseri respondit, ut refert Monacellua par.2. D tit. I . adnot. ad formul. I s. n. I . N in ri aliis litteris eidem Nuncio missis reseris tur Decretum eiula 'm Sac. Congrega- tionis I . Januarii I 6 I S, quod refertis Monaeell. par. a. n. 3. in adnotat, ad foris mul. l. n. I 6, quod sic habet: SSmus,, D. V. ejus in Histaniarum vgnis Nunis eio literas dari mandavit, ut omnes Armis chiepiscos, aliosve ordinarios inferiores , ,, tam secutares , quam regulares Mon is st eria in eisdem Regnis habentes certi ret, ut absque Sedis . Osolicae author is tate Monialibus e Monasterii saeptis egre is diendi licentias nullatenus concedant , is minusque easdem de iuro ad aliud - is ste rium c tribus easibus In Bulla fan. me. ,, Pii V. nominatim expresss, exceptis
58쪽
M tr*sferant. Referunt demum alia eiusiis dein Saerae Congregationis decretari idem statuentia apud Meoc eo citi a
aeres 13. - Monialis professa possis
iei e Monasterio propter incorrigibilitatem est' quidem inconsulta Sede Apostoliea tam is 'es'. Non possie, tum quia ta-M lis eiectio esset res nova , ae inusitata, is ideoque afferret scandalum non vulgare, ,, gravemque ansam Monialibus inquie-is iis, de vitam claustralem aversantibusia praeberet se fingendi incorrigibiles, utis Monasterium desererent, sicque ex de
is licto reportarent commodum , ut ad ,, vertit Sochez lib.6. Moral. ea .f. n.6.;
is tum quia, ut idem dicit, praxis hue,, usque non recipit, Μonialem expelli., tamquam incorrigibilem , nec ullum inis,, venit ipse Doctorem id dicentem, n ,, que ex aliqua historia constat, aliquam ,, eiectam esse; tum demum, quia ista ., eiectio reprobatur, & prori tur in is pluribus declarationibus, S deeretis S is erae Congregat. relatis a Niralis sup.
,, est. m , in quibus ad eonsulendum bo- ,, no communi, statuitur, ut Montalea li- ,, eet sint incorrigibiles omnino, nee il- is larum emendatio speretur, non propte- ,, rea eiiciantur; sed in Monasterii ea re se ribus includantur, & severe coerceanis is tur, ne aliis sint offendi eulo .is viaeres I a Monialis post pro se sonem transferri possis ab uno ad aliud
, Monasterium , ut ibi melius corrigatur ,
a I. is I p. Non posse , ineonsulta Sede Apostolieat Sic enim infertur ela- ,, re ex supra allegata Bulla Pii U., de is decreto Pauli V., & aliis declarationiis bus Sacrae Congregationis ibi adductis, is & aliis , quas allegat Pheolius loco δε-
is pro citato n.7., quibus adde deelarati ,, nem Saerae Congregationis relatam ari Barbosa in collect. Bullar. v.Monialium is translatio, sub his verbist mnialem
se nullam sibi subjectam ex uno Monasteri rio ad aliud transmittere possunt loc
. rum ordiηarii, vel Saperiores regulati res, etiam ex causa seditionis, vel ia-
,, eorrigibilitatis, aut eriminis perpetrati. si Neque dicas eum Tambur. de jure . - balsis d.2I. qu.3. n. I. Urbanum IV. , ut ,, Videre est apud Mirandam, approbasseis huiusmodi translationem Montalis petri speciale statutum , illudque non fuisseis revocatum per Concit. Trid. , nec per ,, Bullam s. Pii Wr nam omnino falsumis est, praedictum statutum non fuisse re M Vocatum , ut ex pluribus deelarationiis bus Sacrae Congregationis fuse probat ,, Fagnan. in C. Recolentes deflata Monaisis eborum n M.
22. is Dices. Per supraeitat, Bullamis Pii V. non est sublata Episcopo saeuitas is illi tributa in Tridentino Iega F. cap. . is de Ruul. , redueendi scilicet Μoniales
M a Monasteriis extra Urbes ad Monast ria intra moenia, adeoque non erit peris eandem Bullam sublata Episcopo faculis tas transferendi Moniales ab uno M is nasterio ad aliud strictioris observanis tiae. Cone. Ant. cum Funano δε- is pra allegato n. a. , & nego sequelam . a 3. si Disparitas desumitur primo ex is eo, quia reductio Monialium ad Mo-
,, nasteria intra moenia proprie loquendo, is non est translatio, ut asserit laudatus D Fagnanua; unde Concilium eum nonis utatur verbo transferantur, sed verbori reducantur, per Extrava g. S. Pii V.,
is in qua est sublata Episcopis facultas
is transferendi Moniales de uno Monasteis rio ad aliud , non intelligitur sublata
facultas reducendi intra moenia Mona- is steria sita extra Urbes. Desumitur a. exis speetali ratione, quam habuit Papa nonis eorrigendi sua Bulla deeretum Conei A lii. Reductio enim intra moenia est nemis cessaria ob publicum bonum Monasterii, is ne scilieet Sanctimoniales incustoditaeis remaneant, & expositae praedae, & aliis is periculis, quae provenire possunt a ma-- lis hominibus; ideoque a Concilio nonis solum est permissa, sed etiam praecepta, is si fieri possit. Transitus vero alicuius is Monialis ad strictiorem regulam, est so- tum permissi S, accedente legitima laeulis tatu , N n lli Moniali praeceptus , nisi is qu ndo pi optur demerita ad illum ad
59쪽
DE PROFESSIONE RELIGIOSA MONIALIU 1
is stringatur . Non debuit ergo Papa minis vocare utramque facultatem, & ex eo, si quod non revocaverit primam , nonis sequitur, quod non revocaverit secun- dam .as D ex metu non semper
L tenet aas. Ex metu remarentiali interdum irrita tur profusio. 26. Professo Dya ex errore, aut ignoram tia , aut dolo, non tenet femper. 27. Item non tenet semper facta ex ira , vel alia animi perturbatione . 28. Non tenet professio facto sine intentione obligandi. 29. Tenet Cero facta a reticente aliquod impedimentum , quo detecto , non fuisset admissa Monialis Novitia . 3 o. Tenet facta ab aegrotante toto tempore probationis. I I. Item, quae recipitur ab admittente ex metu gravi.
3 a. 7 'n tenet professio hermaphrod tἰ facta inter Moniales, si postea erumpat in virum , etsi antea esset valiada , fitque non transit ad religionem virorum: si Religiosus professus dubitans de maliditate μι baptism νebaptizatur , debet profiteri it rum , aut ratificare professionem jam factam. δ33. Tenet professio Novitiae ab Ordinaris
in exploratione voluntatis reperta
indignae, ideoque prohibita admitti , sed non semper . q. Tenet item professio admissa contra expressam proprii Praelati prohibiationem , sed non in omni easu . 3 S. Moniates non possunt eui recipere Vo-
vitiam ad professionem , si sint i vitae rationabiliter; secus, si imrationabiliter .
Praelatus Montalium in aliquo easu per se recipit profesonem Novitiae , contradicentibus ipsis , O A hatissa . 37. Praelatus, est Abbatissa evi Interdum pus t recipere professionem P οι
tia capitulariter admissa a Moni libus: σ e eontra Moniales eu -- queunt recipere ad professionem 2 ρ- vitiam eo nitam ladisnam . 3 8. Moniales reelamare possunt contra mialitatem professonis. Quaeres II. An. quando teneat
26. tenere, si fiat ex metam eadente in constantem virum i qui scilicet sit de malo iudieio υ iri prudentis gravi, & qui respectu tamine
sit rationabilis, idest fundatus in vero, ac probabili periculo: idque non iure naturae, ut bene probat Suareae tom.3ale relig.l. 6. cap.q. n. 8. , sed iure Canonico; prout habet communis sensus Ecclesiae ; quo talis professo iudicatur invalida qui consensus teste Suarea n.f. magni faciendus est in hae materia) S colligitur ex concilio Tridentino fessas. cap. I S. de reg., ubi cum dicatur : Quicunque regularis praetendat se per vim, O metum ingressum esse Religionem edic. clare supponitur ex hoc capite in. validam reddi professionem ἔ sHue profitenti conceditur ius reclamandi, servatis tamen servandis . Notant autem aliqui , quod, sicut, si quis non amplius moveatur ex metu gravi . quam alius ex levit non videtur vi talis metus irritari professio et sic , si quis non minus moveatur interius ex obiecto levi, quam vir constans ex grais vi , professio in foro conscientiae erit irrita , etsi in foro exteriori aliter iudi
turi at hoc non admittit Suarea n. I 3. , di cens,ejusmodi doctrinam tunc demum fortasse habituram aliquam probabilitatem , si verum esset metum natura sua irritare professionem ; quod tamen non admittit ipse Suarea , ut constat ex dictis .a . Addo, metum reverentialem c qui includie non solum imperium paternum, cui ex reverentia non contradicitur, sed etiam eoactionem aliquam, perquam puella non audet contradicere voluntati Patris irrhare professionem , si praecedant minae, sive formaIes, sive etiam solum vi tuales cui sie loquar quatenus scilicet puella babet causam. & indicia, ob quae
60쪽
rava aliquod malum fibi timeat a patre ,
c ei contradieat a quale malum eget, si ei .uferretur spes nuptiarum , sive simplici-τer, sue proprio stitui eonformium ; si Rerpetuo detinenda eget domi,ita ut numquam possiet egredi; si ei denegaretur de .ens sustentatio, & debita dos; si crebri ribus verberibus asseeretur: si ei prohiberetur omnis eonversatio; si cogeretur obsere servitia abiectiora contra decentiam suae conditionis. 8c alia id genus, ut notavit etiam Larm. I.ε. num.6., dicenu, quod . licet metus reverentialis obpreces, aut imperium Praelati, aut con-ιanguineorum plerumque sit insufficiens ad irritandam professionem, secus habet,s concurrant alia, quae dissicile repelii posisnt puta precum , aut imperii sepius repetiti importunitas; frequentes blanditiae, quibus resisti nequeat, gravis Offensio ,
aut diu duratura indignatio, v. gr. consan guineorum, a quibus vita, aut fortuna puellae dependet &c. aeres 16. An, o quando teneat professo facta a Moniali ex errore, ignorantia , aut dolo. Resp. Non tenere, si error, igno rantia , ac dolus versentur circa substantialia Religionis c ut si Novitia profiteatur Putans se non obligari in perpetuum , VesPer professionem non privari dominio re rum , vel regulam sui ordinis non esse adeo asperam, & quidem asperitate vires eius moraliter excedente ); non item si versentur ei rea accidentalia, euIusmodi sunt alia omnia . quae vel sunt extrinseca, ut sunt motiva, seu causae Religionis; ves , si sunt intrinseca, eradum illum non atti gum, ut sunt aliae observantiae Religionis. Ratio est, quod ignorantia, & error causant in voluntarium, vel saltem non voluntarium, quia hoc ipso, quod obiectum nonust cognitum , non est volitum i ignoranis eia autem facit, ut obiectum non sit c gnitum , S consequenter facit, ut Operans non consentiat, nee velit illud i pro-ehssio autem non potest esse valida, absque eonsensu voluntatis, loquendo de substantialibus Religionis, quod non procedit , versante ignorantia circa accidentia. euri
sc non exeludatur consens iis subfi1ntialis; ita Suaree Dp. eap. s. v. . F. oe 6. addens n.f. hae in re parum resexre , sive error . aut ignorantia proeedant e et iniuriosa de ceptione, sive ex quavis ali a Causa natu rati . aut extrinsecat eum in c. li casu im pedimentum oriatur ex defectu consensus, qui impediri aeque potest ex ignorantia o ut errore , ac ex iniuriosa deseptione τquae ratio probat item,parum reser re, quos ignorantia sit probabilis, vel quod incerincedat aliqua ne,igentia , modo ignora nutia non sit afferiata .
aeres II. An, O quando teneat proafessis facta a Moniati ex ira , aliave animi
7. Reyp. Non tenere, si ira, aut alia passio sit tanta, ut rationis iudicium Obtenebret . ae impediat deliberationem re quisitam ad peccandum, quae non censet unadere, nisi profitens praemeditetur passionem illam ad profitendum impellentem& finem , quo ducitur; idque conferendo illud , de quo deliberat, eum eius oppositor ad quod tamen non exigitur mora te poris, eum momento fieri possit; nec quod deliberatio tempore praecedat, sed solo ordine naturae r colligitur ex Sanebeae
l. . mor. cap. I. n. Σ. 3. patetque, eum
sit contractus humanus, de cujus valore est libertas, ut tradunt Doctores commu
rae res Ig. An teneat profis A facta a Moniati sine intentione se obligandi. et 8. Rest. Non tenere,& probatur,tina quia omnis obligatio , quae non provenit ex lege , oritur ex privata voluntate h minis ; ergo ubi deest voluntas se obligandi , defieit obligatio i Tum quia obligatio promissionis consurgit ex lege privata , quam promittens sibi imponit;nulla autem lex obligat, nisi legislator intendat Obligare. Colligitur ex Sanebee I. I. de mair. d. s. n.q., & plurium DD. , qui tamen
tenentur concedere,sic profitentem in foro externo posse cogi ad servandam proofessionem , etsi non teneatur in conscientia, S seclusis scandalo ; ut recte advertit