장음표시 사용
451쪽
riente Pontificum. S. Innocentitis I. Epist. ad Docentium Eugubinum . Cap. III. scribit: De consignandis infantibiis manifestum est, non ab alio quam ab Discopo feri licere. Nam Prest Fieri licet sint Sacerdotes , Pontificatus tamen vicem non habent. Haec at/tem Ponti cibus solis deberi , tit uel eonsignent , pel Faracletum S 'i ritum tradunt , non solum consuetudo Ecclesiastica dumonstrat, pertim et illa lectio Actuum Apostolorum , quae asserit Petrum et Ioannem esse directos , qui iam baselizatis traderent Syiritum Sanctum. S. Gregorius M. Lib. IV. Epist. IX. alias Lib. In Epist. IX. ad Januarium Calaritanum : Presbteri barytizatos in antes signare sacro in frontibus chrismaterion Praestimant; sed Presbyteri baptizatos ungant in ectore, ut Discopi yostmodum ungere debeant in fronte. IV. Authoritate Conciliorum , Eliberitani Cau. xXXVIII. et LXXVlI. Bis intensis II. Capitulo VII. BIeldensis Can. XLIV. Verba ipsa adduximus Num. CCCLXX. Florentinum in Decreto pro Armenis ait :Secundum Sacramentum est Corarmatio. Ordi narius minister est Discopus. Tridentinum Sess. VII. Can. III. de Confirmatione statuit : Siquis dixerit , Sanctae Consi malionias ordinarium ministrum non esse solum Episcoseum , sed quem cis sim 'licem Sacesi dotem; anathema sit. Hatio a priori assignari alia nec potest nec debet quam voluntas Christi hoc Sacramentum i stituentis, cujus congruam causam assignant Theologi. I. ost, quia conveniens videtur , a primario ministro , id est, Episcopo couferri Confirmationem , quae festcomplementum et persectio baptismi. II. est , quia per Confirmationem homo militiae Christi adscribitur, sicut per baptismum Lindiae christi adjicitur. Atqui
452쪽
adscribere militiae pertinet ait Duces et Imperatoris extircitus. Ergo et sin ali scribere militiae christi pertinet ad Epi,eopos , qui in Ecclesia principataim
CDIV. Conclusio II. Simplex Sacerdos ex dispensatione Summi Pontificis potest esse extraordinarius Minister Sacramenti confirmationis. Conclusio haec quamvis non sit de fide, est tamen modo ita certa, ut de Hus ' eritate dubitari prudenter nequeat. Prob. I. Auctoritate conciliorum, quae in casu necessitatis Presbyteris facultatem dederunt Sacramentum hoo administrandi. Arausi eanum I. A. I. Can. I. nite mereticos in mortis discrimine positos , si catholiei esse des derant . si desit Episcoseus. a Presbyteris cum chrismate et benedictione consignari placui t. Epaonense A.
517. Can. XV l. Presbyteros, propter salutem animarum, quam in cunctis utamus , desρeriatis et decumbentihus haereticis . si c0ncertionem subitam petant, chriasmate petimus subuenire. Quod omnes conoersuri, si sani sunt,iab Discopo no perint ex 'etendum. Florentinum in Decreto pro Arniectis Po tquisha dixit , solum Episcopum ordinarium esse hujus Sacramenti ministrum , illico subjungit: Legimus tamen, alit uando per Apostolicae Sedis disρensationes ex rationaDili et urgente iadmodum causa, simplicem SacEι diat in chrismate per Discuum conjecto hoc administriasse Con-βrmationis Suo amentum. DV. Prob. I l. Ait thoritate Potiti ficum. Cum A. 593. S. Grcgorius M. Lib. IV. Epist. IX. PIes Dyteris Calaritonis in Sardinia prohibuisset, ne haptiautos infantes signare in fronte chrismate praesumeretit, Sed
uos ungerent ia pectore, ut Episcopi pollinis dura hi
453쪽
gerent in fronte: sequentique anno intellexisset, his sua prohibitione multos in Sardinia ossensos fuisse, Epist. XXvI. ita respondit : Et nos quidem secundum usum, peterem Ecclesiae nostrae fecimus ; sed si omnino hac de re aliqui contristantur, ubi Episcopi desunt, ut Presisteri etiam in frontibus baptizatos chrismate
tingere debeant concedibus. Sermonem hio autem essecta Sacramento confirmationis, Patet I. eX eo , quia
Epistola XXVI. coueessit S. Gregorias, quod Epist. IX. diserte prohibuerat, ne nimirum Ρresbyteri baptia atos insantes proes iuuant in fronte sigrare chrismate , id est, oonfirmare. II. Quia si de caeremonia tantum lis sal fiet, nullam S. Gregorius rationem habuisset, illam ima Matia tantum Episcopi Presbyteris permittendi; cumissi iure suo , tamquam ordinarii ministri Baptismi , omnes illius caeremouias peragant. Exemplum S. Gregorii M. plures alii Romani Pontifices sunt sedati . Lusecas Massingus in Annalibus Minorum refert, nonnullos Fratres Mitiores hoo privilegio fuisse donato a Nicolas IV. Joanne XXL Urbano V. Eugenio IV. Leone 2 atque Hadriano VI, cujus diploma in Coenobio Franciscanorum Hispali asservari idem ina lingus asserit: ex quo colligere licet, Hadrianum ad Petri cathodram eve-atum a sontentia recessisse , quam antea uadrianus Florentius Doctor Lovaniensis docuerat. Eamdem sacultatem Abbati Montis Casini concessit Sixtus V. Patri Custodi Terrae Sanctae Ord. Minorum clemens XI. Custodi et Guardiano Sancti Sepulcri Ord. Min. doe observantia, Praeneto Missionum AEgypti, item S. R. I. Principi et Abbati Campidunensi Boue dictus XIV.
Quis autem tam ferrae frontis et tam proiectae audaciis
sit, qui tot Pontifices solentia ae pietate conspicuos in
454쪽
4sa ARTICΠLUS III. CONTROVERS VIII. praxim institutioni divinae contrariam consensisSe as
CDVI. Prob. IID Authoritate et exemplo Ecclesiaε Graecae, in qua iam longe ante Photianum schisma,
simplices Saeerdotes infantes baptizatos statim sacroehrismate inungunt, ne sorte immatura morte praeropli sacri illius Musterii fiant exsortcs: idque ab eis lactitatum est consentientibus totius Orientis Episcopis, atqus aecedente etiam consensu Romani Pontificis. Atqui ce tam est in Ecclesia Graeca valide administrari Sacramentum Confirmationis. Ergo certum est, ex delegati , ne Romani Pontificis simplicem etiam Sacerdotem extraodidinarium esse posse Satramenti Confirmationis Ministrum. II ajor propositio constat tum ex Graccorum Euchologiis, tu in ex iis Scriptoribus, quibus Orientis mores explorati sunt. Minor probatur. Graecorum Confirmationem , etsi a simplici Sacerdote collatam Latini Patres in Concilio Fl orentino ratam habuere. Cum enim Gra ei inter undecim quaestiones sibi a Latinis post uni Nem propositas, ad hanc quoque iussi fuerint respondere : Quare Discopi non inungunt sacro chrismate, sed Sac 'rdotes , cum hoc Ponti cibus sit datum Z liuio quae tioni Mitylenensis Praesul Graecorum nomine satisfecit; Lgitur enim post undecim illos quaestiones: Haeca Latinis objecta IIitylenensis canonice omnia legiti- meque dissoloit, praeterquam duo, de quibus Papa Imperatoris signi cavit, cur scilicet matrimonia diriman
tur , et Patriarcha non eligatur. Mugis diserte eiusdem rei testimonium nobis praebet Gregorius Prot0syncellus, qui Florontino intorsuit tamquam Legatus Patriarchae Alexandrini. Is creatus postea Patriarcha Constantin
Polit auus scribens adversus Epist0lain Marci Ephesini ait:
455쪽
erum Latini etiam nostros consignabant. et chrismatos appellabant. Sed haec non fuisse ex aequo et bono facta, COn Stat ex eo, quod in nostra unione nihil habuerunt
quod nobis objicerent; sed cum essemus orthodoxi, habiti sumus ab orthodoxis orthodoxi. CDVII. Caeterum dictum fuit Ι. in conolusione, Simplex Sacerdos. Ne Iuli cnim id muneris demandari inferioribus clericis , v. g. Diaconis aut Sub liaconis. Soli enim Presb3teri ratiotio sui Ordiu is habent radia alem, inchoatam et incomit telain potestatem confirmandi , quamvis ligatam et impeditam, quae nauta ibi per Iegitimam dispensationem libera, completa et expedita di vadere potest. At vero Diaconi et Sub liaconi eam ne radicalem quidem et inchoatam habent. II. Ex dispensatione Summi Pontestis ; irrita enim atque om uino invalida foret Confirmatio a simpliei Latino Prosbytero colluta ex delHgalione Episcopi Latini , quia Sedes Apostolica in Latina Euclesia id juris sibi uni rosor-xavit. Posita autem reservatione Pontificia huiuscemodi facultatis Episcopus Latinus nec valide nec licite potest hane saeuitatem Sacramentum Confirmatio uis confercndi simillici Presbytero concedere. Nam quamviS COΠ-
firmare sit actus Ordinis Episcopalis, cujus firmitas et valor a Pontificis nutu non pendet; delegare tamenaimplici Presbytero ejiiscemodi actum potius ad juris i Milonem via in ad ordinem pertinet. Episcoporum vero Jurisdictio, sive sit immediate a Christo, sive a Romano Pontifice, ita semper huic subest , ut ejusdem authoritiate et imperio limitari, atque etiam justis gravibusque de causis Om uino auferri alicui possit. Igitur Confirmatio a simplici P es brtero administia a .di α- de vires sortiti nequit, quam a delegatione sise ex-
456쪽
pressa sive tacita Romani Pontifiei eidem simpliei
Presbytero facta. CD VIII. Ex his quae modo diximus, neeessario consequitur , Confirmationem a simplici Presbytero collatam , irritam atque omnino invalidam esse Top tandam iis in locis, in quibus certo noximus Graeeis, alteriusve Orientalis ritus Sacerdotibus talem facultatem ab Apostolica Sede fuisse ademptam. Prael. r Sacerdotes autem in Bulgaria et regno Cypri , quibus olim hane sucultatem abstulerunt S. Nicolaus I. et Innocentius IV, Sacerdotibus Italo-Graecis severe interdixerunt Cle- mons Vis s. et Benedictus XIV. ne baptizatos chrismate consignarent. Quod si quis Sacerdos, etiam Grae-eus, tu stalia ac vicinis Insulis , contra expressam Apin stolicae Sed is prohibitionem chrismate haptizatos inungeret, non illicite modo, verum etiam invalide Comfirmationem administraret. Vido Prosperum Lamberi
num, Seu Benedictum XIV. Lib. VII. de Sγn. Dioec, Cap. VII. VIII. IX.
CDIX. Objicitur L contra I. Concitis. Authoritas Scripturarum. Apostolus i. ad Timoth. cap. IV. seri-hit: Noli negligere gratiam quae in te est, quae da ta est tibi per ρrορhetiam , cum impositione manuum Presbterii. Ergo temporibus Apostolicis Presbyteri
imponebant manus, Seu administrabant Sacramentum
Confirmationis. II. Act. cap. IX. Ananias, quamvis non esset Episcopus, manus imposuit Saulo , et quidem , ut ipse l. c. ait: Ut Oideas , et implearis Diritu Sancto. Ergo. Resp. c. A. N. C. Apostolus i. c.
457쪽
DE ΜINISTRO comRMATIONIS. Ν 4 5 non loquitur de Sacramento Coufirmationis , sed de Ord, natione Episcopali. quae fit per plures Episcopus . ideoque presbyterii nomine nou intelligit Sacerdotes sedum di ordinis , sed conventum Episcoporum. Ad II. Res p. Impositio illa manuum facta ab Anaitia, antequam ha ptizaretur Sauluq non fuit confirmatoria , sed curatoria , ut nempe visus illi restitueretur. Verba autem illa , Et implearis Diritu Sancto Q non referenda sunt ad illam manuum impositionum , sed vel ad fidem Sauli , vel ad Baptismum , quo paulo post ablutus fuit. Caeterum an Ananias fuerit laicus, vel simplex Saco
dos , aut omnino Episcopus , incertum est.
CDX. Objicitur II. Authoritas S. Hieronymi. S. Doctor Epist. LXXXV. ad Evagrium scribit: Quid facit excepta ordinatione Episcopus, quod non faciat Fresister Τ II. in Dialogo adversus Luciferianos ait :Quod si hoc loco quaeris, quare in Ecclesia baptizatus, nisi per manus Discosti non accipiat Spiritum.
Sanctum, quem nos asserimus in sero baptismate tri-hui : disce, hanc obseruationem ex ea authoritate descendere , quod Post ascensum Dornini Spiritus Sanctus ad Apostolos descendit , et multis in locis idem factitatum reperimus, ad honorem potius Sacerdotii quam ad legis necessitatem. Ergo S. Hieronymus se sit , Episcopos non vi ordinis, sed ex dispositione Eeclesiae esse ministros ordinarios Confirmationis. R. ad I. S. Hieronymus Presbytfros cum Episcopis confert non quantum ad alia munia , sed quantum ad confectionem corporis Christi, et quae ad illam pertinent; aitque Presbyteros hau in re ab Episcopis in eo tantum disserro, quod hi per Sacram ordinationem potestatem
a ficiendi corpus chrMιi aliis possint communicare,
458쪽
quam Presbyteri aliis communicare nequeunt. ad II. N. C. S. Doctor per ea verba nihil uliud intendit, qua in munus ordinarium confirmandi ad solos Episcopos pertinere , non ex natura rei , quasi vero Spiritus Sanctus aliter accipi non pos sit quam per manus Episo pi; sed propter voluntatem et institutionem Christi. qui summum Sacerdotium specialiter honorare voluit uereas Ei,iscopis auribuendo praerogativas, quas non attribuit Presbyteris.c DXI. Objicitur III. Authoritas Conciliorum.
Toletanum I. A. 4oo. Can. XX. ait: Statutum est, Dicdiconum non chrismare , .ed Preibyterum , absente obscvo; praesente vero, si ab ipso fuerit praeceptum. II. concilium Regense A. G9. Can. V. Visum est. omni Presbtero per familius, Per agros, Per Pripiatas domos , pro desiderio fidelium , Iacultatem benedictionis verire, quod non nullas jam Provincias habere
succurrit. In Ecclesia quoque, in qua ordinatus fuerit , consecrandi pirginem , sicut confirmandi Neophytum , jus habebit. III. Barcinonense II. A. 5O Cau. II. ait: Simiai etiam statutum conditisne est, ut cum chrisma Presbyteris . Loeces an is Pro P vhytis
confirmandis datur , nihil Pro liquoris pretio acc*ia tur; ne gratia Dei Pretio benedictionis a ecta. st.
moniacum interitum ementibus vendentibusque associet. IV. Hispalense li. A. 6 I9 capitulo VII. Quaedam tamen auctorstate peteris Legis, quaedam nocellis et Ecelesinsticis regulis sibi prohibita no perint: sicut Fresbyterorum et Diaconorum, ac I Virginum consecratio; SAcut constitutio altaris, benedictio uel unctio: siquidem neoiicere eis Ecclesiam , set altarium consecrare , nec Per impositionem manus si libur ιaptizatis, rei conversis ex
459쪽
haeresἱ Paracletum Spiritum tradere, nec chrisma comscere, nec chrismate baptiziatoriam frontem signare. Ergo Ei,iscopi jure tantiu Ecclesiastico sunt Ministri ordinarii Confirmationis. Resp. ad I: vel de unctione verticali in Baptismo , non autem de Confirmatoria unetione ibi sermonem es e; vel si posterius id contendas, id unum Se Illitur , TOl tanos Patres hane veniam secisse ProsbFleris , ut possent tamquam ministri extraordinarii , obsente vel jubente Episcopo, Sacramentum confirma tionis conferre. Iis autem temporibus , quibus Romani Pontifices hanc delegationem sibi nondum reservarant , licitum crat Episcopis et Conciliis hutic facultatem Presbyteris tribuere justa et rationabili de causa. Ad II. Bes P. Fac tituitem consecrandi Virgines et confirmandi Πέοph tos soli Armentario Ebredunensi Episcolis , va- Iide quidem sed illicite. ordinato sc ceruut Regenses Patres, quem Elii Seopatu Suo motam uni praefecerunt Parochiae. Matii stum id est ex verbis citati Canonis;
illi eo enim subiungitur: Et-per omnia, ut sit indui ingentiae testimonium, semper se inferiorem Episcopo. suρeriorem Presbytero agat. Ad tu. Resp. Barcinonei sem illum Cationem ab aliquibus intelligi vel de tinctione verticali in baptismo, vel de unctione caeremonialeae reconciliatoria. Neque desunt qui p itant factam fuisse Presbyteris Bicultatem, ut ipsum Sacramentum Confirmati otiis, tamquam illius Ministri extraordinarii, conferre νγ Ieant; nut denique ferinonem ibi esse de chrismate, quo meophyti inungantur; non a Presbyteris, sed ab Episcopo Dioecesim suam lustrante. Ad IV. N. C. Hispalense Nouel Ias regulas vocat, quia illae in novo Testamento a Christo Praescriptae sunt; Ecclesiasticas vero, quia institutioni au Praecepto divino etiam Ecclosiae Lex et Praeceptum aecessit
460쪽
nempe innocentii I. in Epist. ad necentium, et anteriorinti Conciliorum. Profecto si per regulas nouellas intellige
ventur novae seu recens inductae, Sequeretur, ordinationes Presbyterorum et Diaconorum novo dumtaxat
iure solis Episcopis fuisse reservatas , quod a veritate alienissimum esse ostendimus Tomo III. Articulo IV. Controversia v.
cDXII. OUIcitur Ratio. Qui potest maius.
Potest etiam quod est minus. Atqui Presbyteri possunt Eucharistia in conficere, quod ea maius quid confirmatione. Ergo. 11. Si soli Episeopi administrare possunt Confirmationem , valor Sacramenti penderet a dignitate Ministri , ut olim contendebant Donatistae. III. Presbyter; non minus sucoedunt Apostolis quam Episcopi. Ergo si Episcopis licet frontem baptizatorum inungere . licebit id etἰam presbyteri. P. c. apostoli hoc Sacramentum administrarunt tamquam presbyteri. Ergo. R. D. M. Potest etiam quod est minus in eadem specie. O.M. In diversa spe ete, N. M. In his quae ex sola pendent voluntate Christi infirmum est id axioma , nisi admittere velis Dia tonum posse confirmare, immotaleum etiam posse hoo Sacramentum admἰnistrare , quia Potest baptizare. Ad
II. D. M. Valor Sacramenti peaderet a dignitate ministri. Ecclesiastica, siste a eerto gradu Ecclesiastico, C. M. valor saetamenti penderet a dignitate ministri morali, id est, a fida et probitate , ut olim contendebant Donatistao. N. M. Ad III. N. A. Fideles diverso modo succedunt Apostolis. Nimirum christiani omnes succedunt Apostolis tamquam primis Christianis: Saeerdotes omnes succed tint Apostolis ut primἰs Sacerdotibus; Episcopi vero ut Summis Sacerdotibus et Pastoribus