장음표시 사용
431쪽
ea lam cst responsio. IaXta Flo Peotinum cadern est qu stantia hii jus Sacia tarenti nomen diate ut clivei sum. luia Confit uiatio nune appellatur quod Olim mutilis trispo,itio v ahatur, cum aliqua l. imen, quacitum ad efficacia in ,
acet, lentali divεrsitate; olim enim ab Apostolis Spiritus Saticius dabat cir etiam visibiliter , nunc vero nonnisi invisibilittir datur ab EPI,e apis. CCCLXXXV. Qui ete. An ad valore in confirmationis sufficiat ea impositio manus. qua Episcopus haptieati frontem sacro chrismate inungit: vel an etiam
requiratur ea manus impositio praevia, tempore et Dat ra ab unctione seiuncta, quando nempe Episcopiis extendens manus Versus confirmandos orationem fundit, qua
Spiritum Sanctum aflvoeat 3 Resp. Impositionem illam
manus Episcopalis , quae cum unctione conjungitur, sufficere; praeviam autem illam manuum extensionem ad valorem Sacramenti Confirmationis non requiri. Prob. assertio I. ratione. Unotio chrismatis facta in fronte, est vera manus impositio in sensu proprio. Ergo haeo sola sufficit et requiritur ad valorem Confirmationis. P. A. tum eX eo, quia unctio chri alis facta in fronte, est actio qua Episcopi manus fronti immediate admovetur, et in sensu magis proprio dicitur impositio manus, quam Praevia illa extensio manuum super confirmandos.
quando Episcopus Spiritum Sanctum invocat: tum etiam ex eo, quod ab antiquissimis Scriptoribus ita appellata est. Ven. Beda in Expositione Psalmi XXVI. ait: M a Unctio , quae per manu s impositionem ab Episcopis sit, et pulgo Confirmatio dieitur. Rabanus Maurus Lib. I. de institutione clericorum, cap. XXVIII. Discopus baptia usum per manus impositionem cum ipso chtismate cons. t. Amalarius Fortunatus Lib. I. de Osi. Loclea,
432쪽
43, APPENDIT AD CONTROvrasIAM I. cap. XXVII. Ut ab Episcopis solis inungantur per m
nus imρositionem , ab Ayostolis assumptum est. Similia habent Natramnus Corbumsis Lib. IV. contra Opposita Graecorum, cap. VII. Do Carnotensis in opusculo doconvenientia novi et vet. Testam. Ruρertus I itiens a Lib. V. de Osfic. div. cap. XVI. Hugo Victorinus Lib. II. de Sacram. Parte XV. cap. I. aliique complures. CCCLXXXVI. Prob. II. ex praxi Ecclesiae Graecae . Graeci a multis jam saeculis Sacramentum Confirmationis administrant absque piaevia illa extinsioncimanuum, qua Episcopus manus versus confirmandos extendens Spiritum Sanetum advocat; hujus enim notenue quidem vestigium deprehenditur in antiquissimis
Graecorum Euchologiis. Ergo praevia illa exteusio m nuum non est de essentia Confirmationis. P. C. Certum est , etiam sine illa praevia manuum extensione valide a Graecis administrari Sacramentum Confirmationis ;nullus enim Latinorum valorem Confirmationis a Gra cis sic colla te in dubium umquam vocavit e neque um
quam Ecelesia catholica in iis qui apud Graecos quam-tumvis Suhismaticos confirmati fuerunt, et postea relicto schismate veniunt ad Catholicam unitatem, Confirmationem iteravit, etiamsi postea promoveantur ad sacros Ordines. Ergo praevia illa manuum extensio non pertinet ad substantiam Confirinationis. .
CCCLXXXVII. Prob. III. ex praxi plurimorum EPLscoporum in Latina Ecclesia , qui in magno populorum
concursa passi in ad unctionem chrismatis admittunt etiam eos qui aberant, quando Episcopus manus extendens invocavit Spiritum Sanctum. Quo casu irrita dicenda esset Confirmatio, siquidem praevia illa mim Inuum extensio necessaria foret necessitate S acramen
433쪽
DE MATERIA FORM ete. CONFIRM. ME. Vorum quamquam haec ita se habeant, non diffiteor ta men ob probabilitatem sententiae contrariae, quam mul ti in agni nominis Theologi , Natalis Alexander, Tournely, I uenio, Gotti, Lo Drouvea etc. defendunt, sollicite cavendum esse Episcopis , ne quis ungendus accedat, nisi praesens adsitarit, quando Episcopus eAtensis stiper eonfirmandos manibus Spiritum Sanctam invocat; quod facile caveri poterit, si confirmandi in distinctos ordines distribuantur, ita ut integer Confirmationis ritus circa eos qui sunt primi ordinis expleatur; tum vero iis recedentibus repetatur oratio eum manuum extensione et
reliquo ritu super eos qui sunt secundi ordinis , et si odeinceps. Ratio est, quia in Sacra mentis administrandis et percipiendis nihil plane eorum quae observat et mandat Ecclesia, omitti debet; maxime quando, nulla praelucente Ecclesiae desinitione, dubia est ac controversa inter Themlogos Sacramenti alicujus materia vel forma: nisi enim hoe pendente dubio totam id observes de quo dubitatur, Periculum est, ne irritum ac nullum sit Sacra
CCCLXXXVIII. Quaeres V. Quaenam sit lasema Sacramenti confirmationis 3 R. apud Graecos esse illa verba : Signaculum donationis Spiritus Sancti ; apud Iatinos vero: Consigno te flano Crucis, et confirmo te chrismate salutis, in nomine Patris et Filii et Diritus Sancti, amen. Quare oratio illa, quam fundit
Episcopus cum extensione manuum iversus Confirman
dos, antequam eorum Dontem inungat, pia est equi dem Ecclesiae caeremonia necessitate praecepti adhibenda ; at nullo modo pertinet ad formam Confirmationis. Proh. assertio Ι. Authoritate Conciliorum. Fiο-rentinum in Decreto pro Armenis ait: Secundum Sui
434쪽
cramentum est confirma , cuius materia est chrismi - Forma autem est: Signa te signo Crucis, et confrmo te chrismate salutis, in nomine Patris et
Filii et Spiritus Sancti. Et nullam aliam , praeter
istam, tradit formam huius Sacramenti. Reponunt alia qui , tradi hic tantum sormam integralem, non es- sentiale iii et adaequatam. At omnino id gratis et ah que fandameuto dicitur, nec sine injuria Florentini, quod perquam absone egisset tradendo Armenis sormam tantum integralem aut accidentalem, omissa essentiali. Prob. II. ex ordine hi Pontificali Romano, atque antiquissimi; Ritualibus libris, qui praxim Eeclesiae Saeculi VII s. et Posteriorum nobis ostendunt, hancque ipsam soriam nobis exhibent. Ergo haec sorma prioribus etiam saeculis adhibebatur, cum illam a nullo concilio aut Pontifice institutam legamus. Prob. III. Ratione. Forma Sacramenti consistit in verbis quae proseruntur a Ministro in applicatione materiae. Atqui' verba supradicta, Consigno te signo Crucis etc. proseruntur a Ministro confirmationis , dum fronten inungit chrismate, quod est materia illius Sacra me ii. Ergo verba illa sunt forma Confirmationis. CCCLXXX IX. Dices L Forma Confirmationis est deprecatoria, ut colligitur ex cap. VIII. Actuum. Or perunt Pro ipsis, ut acc*erent iritum Sanctum. A qui verba ista, Consigno te signo Crucis etc. non sunt deprecatoria , sed indicativa. Ergo non sunt sorma. II. Patres, praecipve S. cyprianas, S. Ambrosius , S. Hieronymus, dicunt oratione et invocationo dari Spiritum Sanctu ni in Confirmatione. Ergo soria confirmationis remnenda est in precibus praeviis quaciandit Episcopus manus extendens aute tinctionem. I
435쪽
orbis illis Iacobi cap. V. Et orent super eum , umgen res eum oleo in nomine Domini, recte inserta
forinam cxticinae Unctionis reponendam esse in orati
ne stricte dicta. Ergo etiam ex verbis illis Aet. Cap. VIII. Oracerunt pro i 'sis ut acc erent Diritum Sanetum . recte insertur lorinam Confirmationis esso do- 'prticativam. IV. Raee forma, Consigno te signo Gucis etc. non adhibebatur prioribus Ecclesiae saeeulis ut patet ex silentio Scripturae et Patrum, qui primis sex saeculis seripserant. U. Episcopas frontem chrismate inungens. Saeculo VIII. his tantum verbiinritebatur, In nomine Putris et Filii et Spiritus Sancti , ut constat ex Alo uino et Amalario. Ergo. VI. Si verba illa, Consigno te signo Crucis etc. essene forma a Christo instituta, invalida esset forma Graecorum , Signaculum donationis Spiritus Sancti; immo in ipsa Ecclesia Latina Sacramentum host per ni ulta saecula invalide fuisqet administratum: magua enii in antiquissimis variarum Eccle iarum Ritualibus libria est focitiae dixersitas. Sic in Ordine Romano diuitur: Consi mo te in nomine Patris etc. In Tolosano:
gnat te Deus sigillo Adei suae tu consignatione Adei, in us mine Piatris etc. In Petaviano: Signum Christi in
vitiam iacternam, amen. Resp. ad I. N. min. Verba illa
quamlum vis sint iudi clitiva, dici nihilominus possunt
Oratio, quia sunt verba sacra prolata a Ministro ut in , tramento Christi, ne nomine christi, et totam vi
suam ex meritis Christi habent, Deumque efficacitermo ent ad confereti dum gratiam ; ideoque se habent per modum ortitioni A. Ad II. N. C. Ut enim prius dictu tu fuit, erba illa consigno te signo Crucis etc. a Ini tristro prolata, vim habent ex meritis Christi linis sit. VI. T
436쪽
petran si effectum Sacramentalem, adeoque iuxta Patris sunt oratio et invocatio Spiritus Sancti. Atque hae doeausa S. Cyrillus catech. II l. formam Eucharistias appellat invocationem: Quemadmodum panis Euchar stiae post Sancti Si iritus inuocationem non amplius est panis communis, sed est corρus Christi. Et S. A gustinus Lib. V. do Bapt. contra Donat. Cap. XX. dicit hominem per deprecationem baptizare, et Eucharistiam
eonficere perinde ac confirmare, quamvis formae illorum Sacramentorum sint indicativae. Quomodo exaudit Deus homicidam deprecantem , pel suPer aquam Baptismi, pel suster oleum , pel suρer Eucharistiam , pel super capita eorum quibus manus imponitur 3 Quae Omnia tamene et sunt et patent etiam per homicidas. Ait III. Resp. ici non tam colligi ex verbis S. Jacobi, quam ex Traditione et praxi Ecclesiae, quae semper
deprecativam formam in extrema unctione usurpavit,
in confirmatione vero indicativam. Ad IV. N. A. Forma haec adhibebatur Saeculo VIII., ut constat eκ Pontificali Romano. Ergo etiam prioribus saeculis usurpabatur, cum nullus Pontifex, nullaque Synodus assignari possit, a qu' primum suerit instituta. Nequa
obest hic silentium Patrum et antiquissimorum Scri- Nomin, oujus geminam rationem proferre possumus. Prima est, quia saepissime contingit, quae magis vulgata sunt, usuque communi trita, praetermitti, quod propter usum quotidianum et vivam traditionem ignorari nequeant. Altera est, lex et disciplina arcani.
Christiani enim sollicite cavebant . ne Fidei nostrae mysteria vulgarent, si equae illa Gentilium ac Iudae rum irrisioni ac profanationi objicerentur. Hinc S Immoeruius I. Epist. ad Decentium, cap. III. de Sacra-
437쪽
mentorum sormis loquens scribit: Verba uero dicere non possum , Πe magis prodere videar, quam ad comsultationem res 'ondere. Et prosecto millas ac versariorum formam Baptismi, Ego te baptias etc. in dubium trahit, Alliam vis eam nullus Patrum ante S. Gregorium M. integram exhibuerit. Ad V. Resp. vel Al- cuini et Amalarii editiones mendosas esse, vel Alcaianum, ex quo dein errorem illum exscripsit Amalarius , usum fuisse codice mendoso ; citat enim ordinem Romanorum , in quo tamen clare hace verba exprimitu tur : Confirmo te in nomine Patris etc. Praeterea Iou-ge verisimilius est, librum illum de Divitiis Officiis
non esse Alcuini, sed farraginem quamdam ex diversis ipsius Alcuini, aliorumque Authorum posteriorum Scripti e collectam, ut ostendit Iatalis Alexander in Hist. Eacies. Saeeuli VIII. Cap. IlI. Art. VII. A l Vs. N. A. Forma Graecorum, eaque quae in variis Ecclesiis opud Latinos adhibebatur , substantia litor non di L. serunt ab ea quae in RituaIi Romano habetur : utro-hique enim exprimitur Confirmationis effectus et ca sa principalis, nempe Spiritus Sanctus. Tota igitur variotas illa est mere acci flentalis, substantiam ipsam non attingens. EX quo consequitur, Christum non determinasse confirmationis formam quoad verba ; sed tantum generatim instituisse, ut adhibeantur verba quae hujus Sacramenti essectum sufficienter exprime- Tent, eaque ab Ecclesia determinarentur. CCCXC. Quaeres Quodna in sit subiectum idoneum Confirmationis Τ Reqp. soli , omnesque baptizati . Piob. I. Pars assertionis, I. Exemplo Apostolo rum , qui non aliis hoc Sacramentam ad ninistrasse leguntur quam baptinatis. II. Authoritate Patram Q. T a
438쪽
Conciliorum, atque ex praxi Ecclosiae. III. Batione Theologica, eaque triplici. I. est. Confirmatio so hahet ad Baptismum, sicut augmentum ad generatione in temporalem. Atqui impossibile est crescere hominem, quin prius conceptes sit; prius est enim esse quam augeri. Ergo impossibile ut quis ante Baptismum valide confirmetur. II. Homo per Confirmationem fit plene persecteque Christianus. Porro priuκ est rem es quam esse Perseolam, quia ad perfectionem non subi to , sed quibusdam veluti gradibus pervenitur. Ergo Baptismus, per quem quis incipit esse Christianus, Necessario praecedere debet Confirmationem. III. Baptismus est ianun Sacramentorum , primusque in domum Disi introitus. Ergo. CCCXCI. Prob. etiam aliora para assertionis ex risu et praxi universalis Ecclesiae , quae antiquitas lina cum Baptismo Confirmationem et Eucharistiana parvulis etiam ministrahat. Hic usus per complura saecula permansit in Ecclesia Latina , ut colligitur ex antiquis Ritualibus, atque etiamnum viget in Graeca Ecclesia. Cacterum quamvis spectata instituti Ono Christi omuis aetas censeatur esse capax hujus Sacrament di:
Confirmatio tamen in Ecclesia Latina jam ab aliquot
dieculis dissertur usquo ad usum rationis, tum quia
Sacramentum hoc ad salutem Decessarium non est necessitate medii, adeoque insantes sine illo salvari possunt: tum quia illud suscipiendo eum astitiali devotione, cuius nemo aute usum ratio ais ea pax c St, majori cum utilitate suscipitur: tum deniqua quia sic certius vitatur Perieti Lim iterationiq; hujus e im Sa eramenti a se suscepti facile meminisse possetnt, qui illud post usum rationis suscipiunt. Septimus ital et
439쪽
annus a pilii Latinos nunc expectatur; Praevaniri tamen potest haec aetas justis de causis , si nimirum Parvulus vel credatur postea aut omnino non,
aut non nisi difficilliine habituras occasionum his SMcramentum suscipiendi; aut si lethali morbo oppressus sit morti proximus, ne careat perfectione majoriquo. Ornatu gratiae quam secum consignatio assuri, cuique, splendidior in eoelis gloria respondet. CCCXCII. Quaeres VII. Quaenam confirmationi praemittendae sint dispositiones 3 Resp. ad valorem com firmationis ex parte suscipientis requiritur I., ut eo firmandus Euclesiam jam ingressus fuerit per Bapti,smum. II., voluntas recipiendi Sacramentum, salieni
interpretativa, quia Ecclesia iudicat vel praesumit, iuillis si delibu , qui tunc vel ob amentiam vel gravis
simum morbum rationis compotes non sunt, dari intentionem saltem habitualem. Ad licentiam quaedam requiruntur dispositiones ex parte animae, quaedam ex parte corporis. Ex parte animae requiritur status gratiae; confirmatio enim non est instituta ad dandam primam gratiam, sed ad eam augendam. Non ergo damda ost iis Confirmatio, qui per peccatum gratiam Baptis ini amisere, nisi eam reparaverint per Poenitentute Sauramentiam, nut contritionem perfectam. Quamvis vero non existat uliquod Praeceptum sive divinum' sive Ecclesiasticum , quo adultus peccator teneatur cO srnuationi pretiemittere consessiouem Sacramentalem; in praxi tamen curandum est, ut quicumque sibi mortalis IHecati conseius est, prius confiteatur quam com firmationem accipiat, quia satis inceria et difficilis est
persecta contritio in plerisque hominibus. Ad uberiorem stupi iim ex hoe Sacramento percipiendum requi
440쪽
ririir I. prompta et devola animi assectio erga singulare illud donum; quod haud dubie fiet, si confir-Han 'us explicitam habeat cognitionem tum Mysteriorum s dei, tum Evangelicae rεgulae, secundum quam mores Christiani efformandi sunt, ac praesertim e Tum omnium quae pertinent ad Baptismum et Confirmationem , in qua νenovatur initum olim in Baptismo foedus cum Deo. II. Perseverantia per aliquod die, in oratione et meditatione praesertim hujus Mysterii τhoc enim diligentiae et pietatis exercitium ipsemet D minus praescripsit Apostolis donum Spiritus Sancti r eepturis Lucae Cap. XXIV. Vos autem sedete in Ci-ςitate, quoadusque induamini uirtute ex esto. Et AI,
stoli I exqrcuerunt. Act. Cap. I. Ut omnes erant Pedis celantes Manimiter in orat=one cum miιlieribus, et Maria Matre Iesit. Ex paris corporis requiritur I. ut mares tam ii qui confrmandi sunt, quam quieon firinan iis Putririi dantur, veste simplici, et ad m de, tram composita accedant e s eminae vero sine fuco et pigmento , non immoderato capitis corporisque ornatu doc rate. II. Duodecim priori hus Ecclesiae saeculis non nisi ieiunis dabatur Confirmatio , postea vero etiam non pii nn Iq datam fui se testatur S. Thoinas Pa te I H. Qtiaest. LXXII. Art. XIl. ad II. Laudabilis
lamen est ea consuetudo, et quantum fieri potest, o servanda, ut si Confirmatio matutino te poro administretur . et a tot unis Episcopis detur, et a jejunis mdelibus percipiatur. CCCXCIII. Qtiireres VIII. Quinam sit essectus
confirmationis 3 Resp. triplex. I. est , augmeDtum gratiae sanctificantiq; est enim verum Sacramentam novae Lusis a Christu institutum, et testo Scriptara, Per.