장음표시 사용
421쪽
via Sacr amenta. Resp. I. retorquendo. clemens, Ath magoras , Theophilus et Tatianiis nullibi me ininerunt Baptismi et Eucharistiae. Ergo illa recenseri nequeunt inter Sacramenta 3 Resp. II. O. A. N. c. Nulla confirmationis mentio ab eis facta legitur, vel quia plutos eorum libri iniuria temporum interierunt, vel quia
a scopo et instituis eorum alienum erat de confirmatione quidquam commemorare. Veteres enim qui Ap logias pro christianis scripsere, ut Iustinus, Athena goras etc. in eo toti erant, ut Gentilium calumnias asversus Religionem nostram propulsarent potius, quam iit singula nostrae fidei mysteria singillatim exponerent. Ig natii, Polycassi, Clementis paucae admodum supe sunt epistolae, ad solandos fideles ,-.Orumque concordiam fovendam exaratae. Profecto si confirmatio promulgatione Evangelii recentior est, qui fieri umquam potuit, ut Patres iam a secundo christi saeculo , Te tullianus , Cyprianus, Cornelius, Optatus, Pacianus, Cyrillus , Ambrosius, chrysostomiis , Innocentius, Hi
Tonymus , Augustinus, unanimi consensu, ac nemine eontradicente , confirmationis vim et efficaciam tam magnificis verbis depraedicarent, eamque pro Nero no
Vae Legis Sacramento haberent ΘCccLXXVIII. Objicitur III. Authoritas Patrum
et I heologorum. Patres et Theologi docent, confirmationem esse caeremoniam ab riclesia institutam. Ergo Confirmatio non est Sacramentum. P. A. I: S. Augustinus Lib. III. de Bapt. contra Donatistas, cap. XVI. ait: Manus autem impositio non sicut Baptismus repeti non potest. Quid est enim aliud nisi oratio super hominem 3 u. Tertullianus Lib. de Bapt. cap. VII. ait: Exinde egmsi de Laρ ro, per Uimur benedictu urin
422쪽
MIone, de pristina disciplina, qua uno oleo de camnu in Sacerdotium solebant. Ex quo Aaron a III se unctus est. Ergo Conficinatio iuxta Tertullianu in do pristina , id est , Mosaica disciplina descendit, atque ab Ecclesia in usum revocata est. Ergo non est verum novae Legis Sacramentum, sed ritus more Mosaicas, majorem virtutem non habens quam in Lego veteri III. Irenaeus Lib. 1. adv. Ηaeros. cap. XVIII. Confise maioriam unotionem Valenti iii an is et Gnosticis autho ribus tribuere videtur. IV. Alexander de Ales in Summa Theologica, Parte IV. Quaest. IX. membro I. et S. Bonaoentura in IV. Sentent . Dist. VII. Artio. I. Quaest. II. docent, Apostolos sine Sacramento dedisse Spiritum Sanctam: immo Alensis ait, hoc Sacramentum Saeculo IX. ab Ecelesia institutum suisse in Con-eilio Mildensi. R. N. A. Ad I. Probat. Resp. S. Augustinus loquitur tantum de manuum impositione r conciliatoria , quae olim haereticis ad Ecelesiam rexe tentibus at hibebatur, et quae mera erat caeremonia Ecclesiastiga, non autem Sacramentam. Alii contendunt Augustinum loqui de Sacramento poenitentiae. Ad II. C. Tertullianus non intendit unctionem nostram sic comparard Veteribus, qua si non major sit in nostra quam in veteri Lege fuerit virtus ; siquidem ait : Sie et in nobis carnaliter currit unctio , sed spiritualiter Proscit; sed id unum significat, Legis veteris unctiones . figuram fuisse unctionis in nova Lege laciendae. Ad ILLBesp. S. Irenaeus loco cit. haereticis non unctionis im eutionem , sed corruptionem exprobrat: nec eos nil ibi reprehendit, quod unctioncm olei et balsami erga Ne phylos adhiberent , fel quod sanetum mysterium POD uuioais vocibus, et protiua aquae cuia uleo ac inti
423쪽
AN CONFIRMATIO MT sAcRAM. N. L 7 4stisne , aut solius balsami, oleo rejecto , in otio a par verterent. Ad IV. c. A. N. c. Siugularis suit, ea liis improbabilis Alensis et Bonaventuras opinio neu ab E alesia, meo a caeteris Theologis adoptata, immo communi consenSu rejecta. Quod vero Alensis ait, hoo Sacramentum institutum fuisse in Concilio Meldensi, id intelligendum non est de ipso Sacramento qlio ad
substantiam spectato, Sed quantum ad formam verborum et materiam elementarum, hoc est , chrismationem. Quamquam etiam hac in re turpiter hallucinatus est Aleusis, cum ex Seriptis Patrum si canonibus conciliorum certum sit , Saeculo iam II. III. et IV. chrismationem in usu fuisse: neque aliud in Meldem si concilio decretum fuerit, quam tit mos antiqaus obse ivetur, ut soli Episcopi confirmationis Sacramem tum administreat. Caeteras Protestantium obj acti uncise Ias, nullius plane roboris ac momenti, afferre nou vacat, cum ex dictis Deile solvi queant. Vide Naui in Alexandri Dissertationem X. in Hist. Eocles. Sa culi II. Renatum Le Doumen Lib. m. da Re Saer auentaria . et .
424쪽
AD co NTRO VERS IAM. I. VARIA QUAESITA DE MATERIA, FORMA , EFFECTU, SUBIECTO, ET NEcESSITATE CO FIRMATIONIS. cccLXXIX.
Quaeres I. Quaenam sit materia remota essentialis
Confirmationis Τ Resp. chrisma. Prob. assertio authoristate Patrum, Oragenes Hom. VIII. In Levatio. Tertus
Iiani Lib. le Bapt. cap. VII. S. Cypriani Epist. J XII. ad Jubaianum. Cyrilli catech. III. Mystagogie S. Augustini Lib. II. contra litteras Petiliani, cap. CIV. Theodoreti Comment. in cant. Et conciliorum, Laodiceni can. XLVIII. Hispalensis II. cap. VII. T letani IV. Can. LVII. Meldensis Can. XLIV. quorum loco exhibuimus paulo ante , nempe Num. CCCLXIX. et CCCLXX. In his mentio fit chrismatis tamquam
rei ad Confirmationem neeessariae , eique virtus tr huitur conserendi Spiritum Sanctum. Ergo chrisma est materia essentialis confirmationis; non proxima, ut per se patet: ergo remota. Assertioni nostrae aperis 1 vent Florentinum in Decreto pro tarmenis : Secundum Sacramentum est Confrmatio, cuius materia est chrisma confectum ex oleo, quod nitorem signi cant Conscientiae; et balsamo, quod odorem signiscat bonae famae, per Episcopum benedicto. Et Tridentinum Sess.
VII. can. II. de confirin. Siquis dixerit, injurios e33e
425쪽
DE MATERIA . P0RMΑ. εte. Comm. 4 DItu Sancto eos, qua sacro confirmationis ehrim ti uirtutem aliquam tribuunt; anathema sit. CCCLXXX. Dices. Arausicana I. Synodus A. 441. Can. II. ita statuit: Nullum Ministrorum, qui baptizandi recepit WIcium, sine chrismate usque debere progredi, quia inter nos placuit semel chrismari.
De eo autem, qui in baptismate quacunque necessitatefaciente nnii chrismatus fuerit, in Confrmasione Sacerdos commoneb tur. Nam inter quoslibet chrismatis.*sius non nisi una benedictio est : non ut praeiudicans quidquam, sed ut non necessaria habeatur repetita chriasmatio. Ergo unctio frontis juxta Patres Arausicanos non pertinet ad essentiam Sacramenti confirmationis . adeoque chrisma nequit esse illius Sacramenti materia remota. R. N. C . circa genuinam canonis illius I ctionem gravis priori saeculo exorta est lis Sirmondum inter et Petrum Aurelium, seu Abbatem Sancyranum. Sirmondus canonem illam legit, ut paulo ante exhi-huimus in objectione, laudatque Codices optimae notae ac venerandae antiquitatis , Lugdunensem , Rhemem Sem , Fossatensem , Titianum , Victorinum , editione mantiquam coloniensem , ae vetera Isidori exempIaria. Contra Petras Aurelius detracta particula non, sic Iegit Postremam Canouis partem: Ut non praejudicans quisquam , sed ut necessaria habeatur chrismatio repetita. Sirmondi codicibus opponit anti l uas conciliorum editiones, tres Merlinianas , duplicem Binianam , Surianam, crabbianam duplicem, quae omnes particulam negativam non reiiciunt, et Gratianum De Consecrae Dist. IV. Cap. Nullus. Iam vero si Aureli ana lectio Pro genuina habeatur, manifestum est Canonem illum Maiula inum assertioni nostrae nou coutradieere , sed
426쪽
quam maxime savere; tuno enim sensus canonis est, quod utraque ultrismatio , tam Baptismalis in vertice; quam Confirmatoria in fronte, sit necessaria , in diverso tamen genere necessitatis: Prima ut caeremonia Baptismi supplenda ex more et praecepto Ecclesiae, altera nε cessaria necessitate Sagramenti , ut ejus materia. Quod si vero Sirmondi Iectio praeplaceat, aio Arausicani illius Canonis huno sensum esse : Si aliquo
easu emissa sit in Baptismo chrismatis unetio, ea de Te commonebitur Episcopus , cum ad Neophytos consignandos accedit. Qui si duplicem adhibere chrisma tionem voluerit: unam, qua vieein omissae in Baptismo caeremoniae impleat, ungendo baptizatum ante Co firmationem; alteram, quam in Confirmatioue cum impositione manuum, ex traditione Apostolica, ut partem essentialem adhibeat, nihil oberit mysterio, vel
non pi auudicabit quidquam, ut loquitur canon e sed
chrismationem illam re petitam non esse necesSariam
docet rinodus: Quoniam, inquit, chrismatis ipsius
inter quoslibet non nisi una benedictio est. Id est, una eadenique benedictione consecratum est chrisma q1io utuntur Episcopi et Presbyteri; odeoque licet unctio in Baptismate fuerit omissa, ex eo millum patitur spiritale detrimentum baptizatus , cum illa mera sit caeremonia, et chrismatio confirmationis , quae longe praestantior est, utpote pars essentialis Sacramenti, illum utilius suppleat, et magnifieentius. Verum illud Obsisvo , canonem hune Arausicanum, cum dubia sit illius Itictio et incerta, instruinentum esse in causa praesenti utrique parti iuntile. Na a quod est utrimque incertum, non potest iu leotiua oui acu adsertiouis. ulla rau. assanti
427쪽
DE MATERIA . FORMA, ete. CONFIRM. 4aPc CLXXXI. Quaeres II. An ali chrisma neeessa Tio necessitate Sacramenti requiratur oleum olivarum admistum balsamo cum Benedictione Episcopi 3 Resp. probabilius affirmativo, ita ut si unum horum desit, lavalida sit confirmatio. Prob. assertio I. Alith ritate Patrum , a quibus chrisma appellatur oleum,
unguentum consecratum , sanctificatum , henedictum.
Tertialianus Lib. do Bapt. Cap. IIII. Egressi de
acro, Perungimur benedicta tinctione. S. Cyrilliis I rosol. Catech. III. Mystagogica: Sanctum hoc unguem tum non amplius est unguentum nudum , neque Coi mune , Fostquam jam consecratum est: sed est Chrisma Christi , quod aduentu Diritus sancti energiam habet. S. Basilius Lib. de Spiritu Sancto, cap. X VII. Benescimus baptismatis aquam, unctionis Oleum. Quibus uero Scripturis edocti Z nonne a secreta et fia ente traditione. Ven. Beda Lib. II. Expositionis in Cantica Canticorum ait: In vineis Engaddi balsamum gignitur , quod in chrismatis confectione liquori olio
admisceri, ae Ponti cali benedictione solet consecrari, quatenus Meles omnes cum imρositione manus Sacerdotalis qua Spiritus Sanctus accipitur, hac tinctione signentur. II. Authoritate concilii Florentini in Decreto, pro Armenis, cujus verba paulo ante exhibuimus in respons. ad Quaesitum Primum. III. Ex antiquissimis Nitualibus et Euchologiis , ae Sacramentario S. Gregorii M. IV. Ex praxi Ecclesiae, quiae Sacramentum Confirmationis numquam administravie sine oleo et Balsamo ab Episcopo consecratis. Ergo cum haec mixtio et benedi utio nullibi legatur a Pontifice aliquo veso concilio praescripta, usum illius ab ipsis Apostolis socepisse diceada est Euclesia. Ergo ad chrisma Irin
428쪽
habilius praeter oleum iure divino requiruntur etiam Balsamiim et benedictio Episcopalis. CCLXXXII. Nequa ob tat Ι. Apostolorum et christianorum paupertas primis Ecclesiae temporibus , qui impares videntur sitisse faciendis tot sumptibus in emendo balsamo. II. Silentium Scriptorum primis V.
saeculis, qui admixtionis olei cum balsamo non me- m i nerunt : aut denique III. Ianoeentius III, qui Extra. de Sacramenti non iterandis, Cap. Fastoralis, consultus uUum confirmationis Sacramentum in eo debeat iterari, qui non chrismate, sed OIeo per errorem fuit delinitus . respondit, nihil esse iterandum, sed caute
sus plendum id quod incaute fuerat omissum. Nam ad
I. Resp. di que tanta halsami copia requirebatur ad fideles inungendos, neque tam arcta erat primorum Christianorum res, ut illi Praelatis Ecclesiae necessarios ad emendum halsamum sumptus suppeditare non potuerint Ad II Respia mentionem admixtionis haIsmini cum oleo a Patribus implicite fieri, quando materiam Confirmationis vocant unguentum et chrisma. Quod si etiam daretur primis quinque sae lis nu Iam illius a Patribuς mentionem fieri, neutiquam I gitime inferri potest, novam ita Ecclesia ritum Saec Io VI. introductam fuisse cum enim Saeculo VI, aut prioribus nullum inveniamus Pontificem aut Conui- Iium , a quo instituta fuerit haeci chrismatis compositio, merito locum habere debet nota illa Augustini regula: Quod uniuersa tenet Ecclesia cic. Ad til. Re p. Confirmationem in casu Proposito nullam et irritam habitam fuisse ab Innocentio III; per illam enim ve ha, caute supplendum esse quod incaute fuerat Omissum, intelligit ipsa Sacramentum suppleudam esse
429쪽
DE MATERIA , FORMA , ela. C AFIRV. 4etreum scilicet qui prius oleo tantum unetv v suit, iterum ungendo chrismate eam praescripta verborum sommula , privatim tamen ad vitandum Spandalum ; nequo
enim, ut glossa ait ad citatum caput, diuisur iterari quod prius factam non fuit. CCCLXXX lII. Quaeres III. Quaenam sit materia proxima essentialis Confirmationis 3 Resp. est lapplicatio Chrismatis, se a impositio manus Episcopalis in ipsa
tinctione. Et quidem aliquam Episcopalis manus imp sitionem essontialiter requiri ad valorem Confirmati vis, Prob. I. ex Scripturis Actuum cap. VIII. dicitur de Apostolis, qui Sacramentum Confirmationis Samaritis a ministrarunt: Tunc imponebant manus super illos, et accipiebant hiritum Sanctum. Et cap. XIX. Cum imposuisset illis manus Paulus, oenit Spiritus Sanctus. II. Autho-xitate Patrum. Tertullianus Lib. de Resurrectione casenis, Cap. VIII. ait: Caro manus impositione adumbratur, ut et anima Diritu illuminetur. S. CNrianus Epist LXXIII. ad Iubajanum : Quod nunc quoque astud nos geritur quod observarunt Apostolia ut qui in E Hesia baptizantur, Praepositis Ecclesiae Uyerantur, et per
nostram orationem ac manus impositionem Spiritum Samctum consequantur, et signaculo Dominico consummentur.
S. Hieronymus in Dial. adversus Luciferianos: An nescis Ecclesiarum hunc esse morem, ut baytietatis postea manus imponantur, et ita inuocetur Spiritus Sanctus J S. Augustinus Tract. VI in I. Epist. S. JOan. Numquid modo quibus imponitur manus ut accipiant hiritum Sanctum, hoc expectatur, ut linguis loquantur3 Theodoretas CO1nment
in Cap. VI. Epist. ad Hebr. Qui crediderunt accedunt ad divinum baptismum, et per manum Sacerdotalem Spiritus grotiam accipiunt. S. Gregor. M. Hom. X. ia Evanό. Per
430쪽
manuum nostramim impositionem Diritum Sanctum perincipiunt. S. I si torus Hispalansis Lib. II. de Otac. Eccles Cap. XXVI Post baptismum per D: sca os datur hiaritus Sanctiis cum manuum impositione: hoc in Actiabus Apostol ,rum fecisse meminimus A lostolos. CCCLXXXIV. Neque dicas I. a mullis Patribus
Sacramentum confirmationis 'τ solam unctionem chri matis deqignari. II. Innocentius lII. Cap. Cum penisset, Extra, De Saera Unctione: Per frontis chrismat one ramanus imροsitio designatur, quae alio nomine dicitur Confrmatio. Ergo impositioni manus suffecta est unctio chrismatis. Ergo nune imIUsitio manus nou est deessentia Confirmationis. III. Florentinum in Decreto pro 'Armenis ait: Loco autem illius munus imρositionis
qua Spiritum Sanctum dabant Apostoli 3 clathir in E
Hesia Corarmatio. Nam ad I. Resp. confirmationis Sacramentum a multis Patribus designari etiam per soIam manus impositionem, quin tamen unctio propterea excIi di possit ac debeat. Ergo a pari. Caeterum quod post xioris afui Patres et Scriptores Eculesiastidi Sacramentum istud frequentius designent Per unctionem qaam Per m Mus impositionem, ratio est tum quia unctio expressius significat effectum hujus Sacramenti, tum quia unetio non peragitur sine aliqua manus impositione. Ad 11. C. A. N.
C. Innocentius II i. nou aqserit Apostolos confirmasse absque chrismate manum imponendo, EpiscCpo , vero nunc mutato ritu constrinare unge u .lo frontem chrismate absque manus impositi ove; sud tantum vult chri matii ne in frontis , quae nunc eo minaniter dicitar Cotifirmatio , esse illud ipsum Sacramentum, quod olim impositio manus vocabatur, et quo Apostoli visibiliter dabant