장음표시 사용
441쪽
DE MATERIA , FIRMA , ere. CONFIRIT. 4υ Confirmationcm conscrtur Spiritus Sanctus, quo nomino intelligitur plenitudo et abundantia gratiae. Dixi , crugmentum gratiae sancti cantis; Confirmatio enim Primam gratiam jam Praesupponit, atque a Christo instituta est ad augmentum et perfectionem primas gra-tiae. II. est, gratia propria Sacramenti Confirmationis id est, gratia roboris it virtutis, seu auri ilia supernaturalia gratiae, merito huius Sacramenti O mced nda mpore opportuno ad fidem intrepide ac sortiter pr H Pugnandam, et superandas quae adversus eam insurgunt , daemonis ac mundi lentationes. Hinc a Patrihus et conciliis vocatur gratia muniens, confortausis Toborans, gratia perlautionis, consummationis, Maarigmenti spiritualis, ad discrimen gratias Baptismatis. quae est spiritualis insantiae. Atque ideo S. Thomas, Parte III. Q-est. LXXII. Artio. V. scribit: Per -- cramentum Confrmationis datur homini potestas viritualis ad quasdam alias. actiones sacras, praeter illas ad quas datur ei potestas in baptismo. Nam in bu- ptismo accipit homo ρυtestiatem ad ea agenda quast ad pro 'riam ρ minent salutem , prout scilicet Secundum se ipsum pluit. Sed in Cons matione accipit homo Potestatem ad agendum ea quae stertinet ad ρugnam sρiritualem contra hostes indei , sicut ρatet ex exem 'lo Apostolorum, qui antequam ρleetitudinem D,
ritus Sancti acciperent, erant in coenaculo Perseperau-tes in oratione : Postmodum uero egressi non perebat
tur publice sdem fateri, etiam coram inimicis inde
Christianae. III. effectus est, charasiter spiritualis animae impressus , ut ostendimus Artic. I. Gontrov. IV.
ideoque Sacramentum hoc iterari nequit. Hinc perataracterem hanc confirmatus distinguitur ab alio si-
442쪽
44o LPPENDIT AD coNTROvERSIAM I. d li non eonfirmato, tamquam spiritualiter prove ius ad virilem aetatem ab eo qui paulo alite spiritualiter natus est, et adhue in insentia spirituali existit; signumque est ordinationis ad aliquid spcciale, nempe ad pugnam spiritualem contra hostes visibiles fidei, ad quam Propugnandam specialiter deputantur confirmati, simulque idonei sunt, dum per Confirmationem . ad perseetam aetatem spiritu aliter promoventur. Nam qui sunt spiritualiter parvuli, quamdiu tales sunt, ad id
muneris strenue et viriliter obeundum idonei esse non possunt, nisi operatio confirmationis a Deo extraordinarie suppleatur.
CCCXCIV. Quaeres IX. duid sentiendum sit de
confirmationis suscipiendae necessitate 3 Resp. iuxta ωmnes I heologos confirmationis Sacramentum negligendo graviter peccari posse I, ratione contemptus; siquis nimirum pro nihilo dueat hoc Sacramentum, eiusquae metum, aut si vile et pnerile existimet se illi subjicere. II. Ratione scandali, si ita se publice gerat, usspeciem contemptus ciliis praebeat. III. Ex desectu chruritatis ordinatae sibi ipsi debitae ; siquis nempe prinetice sibi persuadeat, sine hoc Sacramento non pomae se tentationes contra fidem superare . aut in mora It periculo se lare , ut tormentorum acerbitate Constantia frangatur. Caeterii in extra hos casus diversa est Theodi .1ogorum de Confirmationis necessitate sententia.
CCCXCV. Prima est Scoti, Riehardi, Waldensis, et recentiorum , praecipue Gallorum , qui putant Comfrmatione necessariam esse, non quidem necessitate
medii, quia etiam sine illa per solam haptisma justificalio, adeoque aeterna salus obtineri potest; sed n
Gessitais praeeepti divini. Probant id I. Quia omnes
443쪽
ad pleniti id ille ira et perfectionem , iuxta Patres, re quiritur Confirmatio. II. illi ut Sacramentum ex Praecepto divino est suscipiendum , quod Christus instituit tamquam medium ait superanda mundi pericula et tentatioties. Atqui talo me litim est Confirmatio. Eroo. III. lQui oblata occasione negligit , aut certe qai proponit
hoc Sacramentum namquam reuipere, virtualiter cen
satur illud contemnere; iit enim ait Concilium Senonense A. 1528. Parisiis celebrat:im contra Liuitem nos, Praeside Antonio a Prato S. R. E. Cardinale et Arelii piscopo Scuonensi : Consi miationem omnes Chi istiani ,rum uiri quam mulieres usum rationis habentes, Obli-giantur suscis' re , iaut ἀult cm non contemnere. Contemni
autem dicitur . quando Discostus est PraesenS , Paru tus diate , et persona hoc sciens negligit. Vucum De quid dis,iii illem , verba illa minime inveniuntur in Actis Concilii Senone ii, is , qu ne Hurduiuus exhibet Collecti nis suae Tomo l . a Colain. CCCXCVI. Altera sententia est Durandi, Marsilii, Card. Tubrecremata , et Gabrielis Biel asserentium , Confirsiuitioneni Fid selibus jure divino tunc tam
tum necesSariam esSe, quando instat occasio aut neuessitas publice profiten ii fidem coram Tyranno , et qua Idido Iirius coiniit Ode Suscipi potest hou Sacramentum. in eo enim casu maxima videtur esse hujus Saera me ii necessitas, et tutio volniataria illius omissio contemptum indiuat, atque irrationabilem quamdum prodigalitatem bonorum spiritualium , propriae et ordinatae charitali valde reptiguan leni. Ucru in haeo sententia Pa eos hodie patro vos hahet. Cum ei sim Confirmatio non solum aiivili iam conserat , ad fidem intropi se proiitu
444쪽
dam et propugnandam coram Tyrannis , Seth et ram ac vivendun, secundum fidem; sequeretur Confirmation uiri iure divino necessariam esse, non tantum ob exter-xium illud et peeuliare periculum , verum etiam ac prae-aipue ob internam illam et continuam hominis infir .anitatem , Pugnam que S Piritus cum carne.
CCCXCVI l. Tertia sententia est Aiensis , S. riapenturiae , Paludani, S. Antonini , Sylveiari Prier tis etc. qui putant confirmationem omnibus necessariam esse , non quidem iure divino , sed mere Ecclesiastico. Probant 'id ex variis Canonibus Conciliorum. Sic Eli- Leritanum initio Saeculi IV. can. LXXVII. ait: S quis Diaconus regenς plebem, sine hiscορο ues Pre- ,ἀytero aliquos ba 'tizauerit, Discopus eos per bone-- dictionem perscere debesit. Laodicentim A. 372. Can. XLVlII. Ορortet eos qui baptizantur, Post lapaCrum. chrisma Einesiae accistere, et regni Christi participes
inueniri. Canones Poenitentiales ad V. Decalogi praeceptum subjiciunt poenitentiae trium annorum parentes. illos, quorum nugΗgetitiai filius sine Sacramento Confirmationis decusserit. Mediolanense IV. . sub S. Carolo Bose
meo ait: Siquis neglexerit Confirmationem, Canonicis subjuceat discipliaris.. CCCXCVIII. Quarta sententia , eaque valde comm nis, est S. Thomae, Dominici Soto, Ledesmae,' Hadriatii, Angeli do Clauasio , VictUriae, Auoarri , Stiarii,
Vulentiae etc.., qui putant, praescindendo a contem Plutet scandal O etc.. Confirmationem Deo jure divi uo , Deo jure Ecclesiastico necessariam esse, ideo lae eam I)er se omitti posse sine gravi saltem peccato: addunt multi eam omitti posse sine levi etiam peccato ex vi obie-
sti et intri ruau obligationis i quia talis actus
445쪽
epitim , materia eius esset satis gravis: et ideo per so loquendo, obligatio aut esse debet sub mortali, vel omnino nulla. Saepe tamen haec omissio poterit Per ae oldens esse peccatum veni Me, aut etiam mortale , quo rὐκ fine ev modo voluntatis judicandum erit. Authores hi probant assertionem suam I. ex praxi Ecclesiae, quae adultis hoc Sacramentum in articu Io mortis ad- ministrare non consuevit. Atqui si, Confirmatio jure divino praecepta esset, ic retur eam adminiStrare , ut patet in Baptismo , Eucharistia , Poenitentia respectu lapsorum. II. ita argumentantur : Praeceptum; obligans sub mortali non ost adstruendii in sine mani ibsta et gravi ratione .. Atqui talis ratio non datat pro necessitate Confirmationis. Ergo. P. min. Nam Ι..
verba Debent, Oportet, quas leguntur in Canonibus; Constitiorum , uti alias saepe, itae etiam hic intelligi possunt non do debito stricte tali quod importat
praeceptum, sed de debito convenientiae, maximamque
hujus Saeramenti utilitatem indicant, qua negligente illud semetipsos privant. II. omnlis Christiani evadunt per Baptismum perfecti quoad substantiam, ea n
mirum Persectione quae regenerationem et pei laeta justificationem involvit; quamvis per solum baptismum. Non habeant perfectionem illam accide utalem quae o dinatur ad robur et augmentum gratiae. III. Christus; confirmationem instituit tamquam me. liuiti, non ad simpliciter, sed ad sucilius superandas ntatioties comtra fidem : neque desunt alia media suffieientia ad hunc finem conSequendam , ut v. g. oratio, vii tutum Chiis sti una ruin exercitium etc. IV. Qui Confirmationem non
puscipit, non ideirco oeo,eadua est eam couteinuare;
446쪽
'contem plus enim quid aliud importat praeler voluntariam omissionem, ut pnici in eo qui voluntario omittit susceptionem Orfituis, Iἰ eligiotiis, aut 3Iatrimonii , quin ea Sacramenta , aut statum res igio su in dicetitu eonteninere. Vide Stiarium in III. Pa item S. Thomao Disput. XXXV li I. Artic. xl l Sectione. I. CCC, IX. Quaeres X. An Uuctio verticis i a. Baiitismo ii surpari solita supplere pos, it sacrat lenti ncoli firmationi, , et plenitudinem gratiae consurris east Iiete operato 3 Resp. Negative. Prob. assertio I. Si um et io illa eumdem haberet cum Confirmatione essectum Confirmatio esset superflua. Atqui hoc repugnat Trad, ii oui et praxi Ecclesiae , quae unctis etiam a Pres hy- toto in vertice Confirmationem administrat. II. Sace dos tali ni odo per unctionem illam verticalem traderot Spiritum Sanctum , id est, plenitudinem gratiae rOhorantis. Atqui id repugnat Patribus et Conciliis. III. Unctio verticalis est caeremonia. non a Christo, sed ab Ecclesia instituta. Ergo non habet intriu,ecam ir-tulcm producendi grulium, qtuim nemo ritui externo in lire potest, praeter Deum. CD. Dices I. In Ponti se ali Damasi dicitur de S. Sylvestro Papa: Dic et hoc consiliuit, ut baptizalcitra liniat Presbyter chrismate leςatum de iaqua froPt croccasionem transitus mortis. E O S. SIlvester un- salionem verticalem in Baptismo adhiberi voluit, ut supplitetur unctio confirmato ita. P. C. Utriusque un- 'ationis eadem est materia et consecratio. Ergo. II. R ibantis Maurus Lib. I. de Institutione clericorum , Cap.
XXVlll. loquens de hoc ipso S lvestri decreto ait : Ac deride Atofecto paἰet , quia quicunqiae non est Christi, Harii sui purtices scri ncquit: ideoque ne Saa-
447쪽
rium est . ut statim succurri: tiir ba citrato cum chri-srnatis inactione , ut S mcti : artici alit Imm accipiens, alὶenus a Christo non ιxistat. E gO Nubantis mclom vim tribuit unctioni verticulis et confirmDutinxiae io fronte. III. Hiigo Victoriniis I.ib. II. ite Sa- eram. Parte VII. Cap. III. ait: Propter eos qui articulo mori s praeueniuntur. instituta est illa, qua Sacerdos baptizati m statim in uerti e linit , sacri chrism tis unctis . ne forte per obsentiam Litiscopi, et di δε- Cultatem eam consequerbii, sine manus imρositione baptizatum ab hac uita migrare contingeret. IV. S. Th DaQs III. Parte, Quaest. LXX I. Aitic. III. at IV. ait: Dicendum , quod eorum quae aguntur post baptismum sirca baptizatum , aliquid est quod non solum sigm sicat, sed efficit: puta, unctio quae sit in pertice, quae Operatiar conservatisrom gratiae Iaselismatis. Αἰ quid autem est quod nihil efficit , sed. solum signi Acat . . cui qtiod datur ei uestis candida ad signi candam n νςitatem pilae. Ergo iuxta S. J homam Nnctio baptismatis in verti e non dissori a Confimi citolia tu fronte, quia utraqtie Operariar. Ees p. cisi I. Praeterquam quod Liber ille Ponti figalis noti a DanaasO , sed ab alio sequioris aevi conscii plus fuerit , O. Λ. N. C. Ad probat. N. C. Quamvis ea leui sit materia et COI secratio , diversa tamen est forma , diversus minister effectus, et modus inungendi. Buptismalis unctio fit in vertice , per simplicem Sacerdotem, et significatacintain, non vero ProduuIt, saltem ex opere operato et tamquam Verum Saura meatum a Baptismo distinctum, unctiodem interiorem gratiae. At vero Confirmatoria unctio sit in si onte, per solum Episcopum tamqnum lania istru* 9rdiu i Gia i ut u0u solum sigili sic. t,
448쪽
Etiam ex opere operato producit gratiam roborantem. Ad H. N. C. Discrimen inter utramque unctionem ipse Eabanus assignat Lib. cit. Cap. XXX. scribens : Si
gnatur baptizatus per Sacerdotem chrismate in capitis summitate : per Pontificem sero in fronte, ut priori tinctione signi cetur Spiritu Suncti deseen,io ad habitationem Deo conseruandam; in secunda pero eiusdem Spiritus Sancti septiformis gratia penire declaretur. Ergo juxta Rabanum unctio verticulis non produ-git, Saltem ex opere operato, sed tantum significat gratiam εanctificantem, et dona Spiritus Sancti. Ad III. Resp. Η-gonem nihil aliud velle , quam quod unotio vorticalis ab Ecclesia instituta suerit, non ut hoo ritu imminueretur, sed potius ut insinuaretur Confirmetitionis necessitas, cujus imitationem aliquam adumbrari jussit E elesia, ne videlicet aliquo ejus vestigio careant, qui propter Episcoporum absentiam, et mortis imminenti angustias hoo Sacramento donari nequeunt. Ad IV. N. C. duxta S. Thomam unetio verticalis operatur tantum per modum. impetrationis, et eX οyere Op-
449쪽
I. Duplex Saeramenti Confirmationis minister clistin ..gneu lus est, ordinarius et extraordinarius. Ordinarius est, qui vi sui ordinis habet persectam et completam potestatem hoc Sacramentum valide conserendi ; viqite hunc dicimus esse Episcopum. Minister extraordinarius est, qui vi sui ordinis habet potestatem incompletam et inchoatam conserendi Sacramentum istud , quae perfici et compleri debet per dispensationem ut valide Exerceatur: atque Mno dicimus esse simplicem Presbyterum. DII. Waldenses et Nichie us quamvis Sacramentum Confirmationis admiseri ut, contendebant tamen ministros illius ordinarios esse Presbrteros, nee sine in viria hoc officio spoliatus fuisse ab Episcopis. Vido dicta Num. CCCLXVII .. Protestantes Confirmationem ipsam e num oro Sacramentorum auferunt; et quamvis ipsorum quoque opinione Sacra ineutri in foret , negant tamen ad solos Episcopos ejus ministerium pertinere. Ita Lutherus in Lib. de captivit. Babrion. Eemnitius in Parte II. Examinis. Calvinus Lib. IV. Instituti cap. 'AIN. Paragr. M Fundamentum erroris isti id est, Episcopum a Sacerdote nihil disseree Pioad poteitatem. Sis frame visuim
450쪽
443 ARTICULUS III. CONU OVERSIA II. DIII. Conclusio I. Solus Episeopus est Ministerordinarius Sacramenti Confismationis. Probatur Conclusio haee dogmatica I. Authoritate Scripturarum. Act. Cap. VIlI. Petrus et Ioannes Apo toti ab Ecclesia Jerosolymitana missi fuero ad confirmandos . Samaritias, quos Philippus Liaconus baptigaverat. Acti C.ip. XIX. Pauluς Apo totas confirmasse dicitur eos, qui Paulo ante Eptae si baptigati suerant baptismo Christi. Ergo ordinari una munus bapti Zandi pertinebat ad Apostolos, eoriam lite SuccosqOres Episcopos. II. ADthoritate Patrum. S. C3pri tinus Epist. LXXIII. ad Jubaianum ait et Quindri tinc citioque astud Iros geritur , ut qui in Ecclesia baset Izantur, Praepositis Ecclesiae offerantur . et per
nostram Orationem ac manuum imi'ositionem Dii it tinet Sanctum consequantiar , et signaculo Dom nico consummenlιι r. S. Hieronymus in Dial. υdv. Luciferianos : Aetnescis Ecclesiarum hunc esse morem, ut baptizatis postea ntimus inryonian Iut 3 - Nori quidem ab-Muo hanc esse ricles urtim constietudinem , ut ad eos
qui longe in misi oritas urbibus per Presbyteros et Diaconus bal/tizati s mi , Disco us ad inςocationem Sancti Diritus manum init ostIurus excurrat. S. Augustinus Lib. XV. de Triuit. Cap. XXVI. Neque enim
aliquis Discit illorum ejus Christi dedit iritum
SQ rictum. Oriabant quippe ut peniret in eos quibus manus imponebant, non hui eum dabant. Quem morem in suis Pria positis elium nunc serpat Ecclesia. Ven. B
da Coniment. in Cap. VI ll. Act. Apost. Notandum, qu0d Philippus, qui Samariae e Pangelizabat, unus de sese tem fuerit: si enim Apostolas esset, 'iρse Utique mani tri imPonere Potuisset. ut acciperent Diritum Sarmctum ; hoc enim solis Pontscibus debetur. Ill. Auth0