Dissertationes Ioannis Dartis in vniuersitate Parisiensi quondam professoris regii de statu Ecclesiae tempore apostolorum et Dionysii Petauii Aurelianensis e s.i. de episcoporum dignitate et iurisdictione recusae dum postitiones ex vniuerso iure eccl

발행: 1766년

분량: 120페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

DR STATU ECCLESIAE

Date mihi hane potestatem, ete. Unde etiam episcopatus leu pontificatus dicitur a Dionysio Areopagitat Orito perseiente etiaraeditur. Eam Uero potestatem datam fuisse communiter in solidum omnibus Aposto. lis et indiuiduo cum iurisdictione vide. tur, ita ut esset tota in toto. et tota in quolibet, et posset tune quilibet eorum eΚ aequo peccata dimittere. Prae dicare , baptizare in Episcopatu Christi. tanquam minister eius . ct sub eo tantum Capite , Petro nondum substituto , et sie Apollati essent sibi inuicem coope. ratores , nullus tamen eorum haberet Ecclesiam propriam , aut iurisdictionem separatam . sed tanquam in re communi indiuidua in solidum omnes laborarent, et exercerent pote statem illam sibi datam initio ordinationis suae sub Christo capite solo, qui fuit primus status E elesiae; sine Episcopatu proprio, donec Episcopatum acquirerent martyrio, sicut Christus Ecelesiam sibi moria comparauerat: et donee sortitione orbis fierent distinctiones sedium episcopalium. Illud vero probatur ex D. Ambrosio in epist. ad Ephesios Cap. 4. his verbis r'so rei motibus locis Melisae sunt eo si

tutae et ossi Ea ordinata, aliter eo 'sitares est . quam coeperat, primara enim omees δε- eebant, et mora bullaabant, quibus eariae

dictas iel temporibus fuisset Oeeasior Pt ergo ressi rei plebs. et mastipitearetur, Omibus inter initia eoneus m es Gogelizare, et bap: Laare, et Seripturas tu Melesia explanare; at ibi autem omnia loea eo lexa es Melesia, conuenti Ia constituta sunt . et rectores, et cauera osseia in Etalesiis sunt ordinata, linullus de claro auderet, qui ordinatus minesset, praesumere o iam , quod stiret non sibi ereditum ies ronensem . Hue ergo eis;

isti nunc neque dia vi in papulo praedicant; neque Heriei vel laici baptiza t, neque noeunius die eredenter tinguntur . nis Q. gri. Et ex D. Hieronymo in ep. ad Titum cap. I. ubi dicit, Apostolos in commune antea initio rexisse Ecclesiam. A tequam , ait: diseretur in ρλpulis. ego sum Auli, ego Apollo, ego Cepne , comi uni presbyterorum ebullio Ecclesiae gubernabantur: quar fuit etiam sententia D. Chrysostomi homil. 55. in Μatth. Cap. 26. Cum , est, earum vestiersi orbis omnis

Apostolis in eorumve esse traditam , sed submna capite . Iub tuo pasore, nimirum Chi LIIo. Quare Epiphanius in anacephalae si dicite Apostolos fecisse inter se , μίαν

spiritualem subsistentiani , quatenus scilicet quilibet eorum in solidum et in

Commune potestatem suani in Ecclesia exercebant. Et Irenaeus libro aduers. haereses cap. t. de Apostolis ita loquitur et Omnes, ait, pariter et noli eorum habuerunt Gaugelium. Et D. August. trast. 7. cap. II. Davi et mim vatura sene Trinitas. Et D. Igitatius Vocat Episcopatum : Mmiserium ad tammune pertineπ-ter, την δοκ0, χο τὸν εἱς το κοιτον ατη-

Et D. Chrysost. lib. 6. de sacerdotio vocat ipsum r Di opum feentitem

pro univers3 terrarum orbe legiremt cmulum

patrem. Et homilia 6. ad Timoth. At qua eo sane reserenda sunt ea . quae habet Paulus ep. I. ad Corinthios Cap. I. de quibusdam dicentibus t ego stim Pauli, ego autem Apollo, ego vero Cephae, ego autem Christi , quos reprehendit cap. a. his Verbis r tam enim quis dicat, ego quidem simi Pauli, alius autem Apollo, nonne homines estis, quid igitur es A Lil

32쪽

TEMPORE APOSTOLORVΜ.

li uid iero Paulus, misisti eius. esti unius caeteros eXeludit l. 32. de Proeυ- credidistis, et v limique fleat domitius dedit, ratoriuus. Mandatum enim habebaut ego plantavi, Apollo rigauit, se Detit ineremtata omnes Apostoli simul ad fidem praeui. rem dedit. Ex quo Ioco patet propter illam candam, et Ecclesiam constituendam incommunitatem fidelium ab Apostolis on- commune, donec essent d2terminatae uersorum accidisse, ut unus se esse Cm Ecclesiae , et uniisquisque in stia sedaphae diceret , alter Pauli colligitur illam potestatem exerceret; et scut in etiam Cepham et Paulum suisse tantum mundi creatione prius lucem creauit Deus, ministros Christi, ut ibi dicitur. Et quam solem, aut alia pydera. ita sitnili confirmatur ex diu. Ambr. in eandem ter Christus prius Episcopalem dignita-

P. I. ad Corinth. cap. 4. ad ea vorba tem atque potesta em instituit in Ap Dei enim sumus operis adiutores: Haesi stolis , qui erant lux miludi, quam eam

inquit. M Apostolorum personam pertinet, in Episcopatus certos distinxisset, et in vos ci Uat Dei esse adiutores, quia tisarii fusis sedibus tanquam sydera in coelo sici Griin. Colligitur 3. ius praeuen- collocasset . qui fuit status , Ut dixi. tionis habuisse locum inter Apostolos, primus Ecclesiae r nec mirum videri propter quod ius pracventionis fiebat . potest alicui. Apostolos ita Vsos tune Vt alii dicerent ego quidem sum Pauli. suisse sua potestate. et aliter postea, eum

ego autem Apollo, ego vero Cephae. essent suam peculiarem Ecclesiam sortiti. Sed et id apertius probatur ex e . D. Nam ut recte Greg. NatianZ. Orat. 28. R Paulo ep. ad Romanos, ubi se praeuen- publisa hoc aut illo modo se habente , si Ia- tum esse alietibi ipsemet satetur: Ita am lor etiam eodem modo assiei neeesse est. Is ite . ait, Euangelium ainruuetare, mi et hi autem tunc erat status Ecclesiae, ut nominatus es Cisseus. ne si per alleuam fmia unus esset Christus PGalilax suae Eceledam tam aedis rem, sed eviscriptum est, siae et caput . Omnesque Apustoli, etiam quibus cm es em relatum, de eo iidnunt, Petrus. essent ministri. Coadiutores, Cinet qui non audierunt, intelligent. quapro- operatores, coepiscopi Ecclesiae Christi. pter etiam impediebar frequenter. quo minus Atque ex his manifestum fit. Apost venirem ad vos. Fatetur enim ibi . D. Ios initio suisse equidem Epithopos, ve Paulus se non potuisse ibi praedicare ver- patet ex Got Dido. tractatu de ordinat . hum Dei, ubi alii praedicauerant: id m- sed siae Episcopatu proprio. in Epict que ep. I. ad Cor. c. a. dicit e contra- patu, vel Arcni episcopatu Christi: quod rio su alicubi praeuenisso alios in lan. sane confirmatur ex epistola D. Grego-damento fidei ponendo . aliosque post rii ad Bonitaeium : ubi dicit se ordina seipsum superaedificare r Seeundum gratiam se cum Episscopum sine throno , ae s Dei, quae data es mibi, it spiras arctia de , eumque mississe in Germaniam allectus fundamentam posui. alitur autem βι- acquirendum Episcopatum per conue peraediscat. Nec praeuentio illa caret sionem Germanorum , idque exemploratione iuris ciuilis ; iure enim ciuili Apostolorum . qui ita ordinati sunt a pluribus simul factis procuratoribus ad Christor Tum, ait, reuerendam fraternia actionem unam in solidum , praeuentio talem ad imitationem Apso rura, qui μ-

33쪽

DE STATU ECCLESIAE

mino iubente praecepti Dot euntes praedicare aegelium . in partitur Henreiurum ad illaminutionem Germaniae gemis , in vitaramertis sidolis. dirigere sat uisus, etc. Et ex epistola D. Chrysostomi r . ad Olympiadem t ubi dicit se dem modo creasse Episcopum Unium , virum admiran-dsm , et in Gothiam ad adquirendum

Episcopatum misisse. Et videtur D. Paulus in eo semper satu mansisse; ut, licet alii Apostoli distributis terrarum regionibu', proprias obtinerent cathedras. ipsa nullam specialiter retinuerit; instituti ne et similitudine otiam Christi. Ut existimat Petrus Damiani lib. 2. ep. 16. Et sane non aliunde manavit ille mos in Ecclesia creandi Episcopo s sine Episcopatu , nam plures tales consecrati stant, vi Barses et Eulogius teste Nicephoro

Iib. II. hist. ecoles. c. 4. Extitere, ait,

Urses et Eulogius . i ambo pis longum monastet exercitii certum n Episopi sunt farii, non in tris aliqua, sed honoris gratia in monas rus Dis Episeopalem rinsecuti

sunt consereationem. Et Paulinus otiam ,

qui ep. ad Seuerum Sulpitium de semet.

ipso dicit, ibi sibi profuisse. ordinatum

esse, et nulli Ecclesiae alligatum, Verba Rinti Nam ea conditione in Bareisonos Eulala conferari ad iactus sim, ut iasDelesiae non alliger, in Deerdotium tantum Domini, non eι iam in Ioram Eeelsae dedi-eatus. Et ep. ad B. Augustinum . quae

est inter Augustinianas ass. ubi ita linquitur de B Ambrosio r Suo, ait, meelero vesticare voluit, it eis diuersi locis degam, ipsius pres' er re ear. Et Iegi. mus in Concilio Matisconensi a. Episcopos serim non habintra sibycripsisse. Ucrum id postea prohibitum est, et defini

tum a Concilio Chalcedonensi , ne Ordinationes serent. nisi specialiter assignaretur Ecclesia. Et in Leonis ep. 9 a. ad Rusticum Narbonens,m cap. I. dissitur di Quod tana habenda es ordinatio, quae nec loco fundata es . vec aut toritate munita. Et in constitutionibus Apostolicis lib. 8.Cap. I. dicitur, quod Episcopi et Pres. byteri aliquorum sunt sacerdotcs , et

laici aliquorum latet. Atque id factum est propior multos Pseudoapiscopos, Ut dicitur in eadem Leonis epistola. qui scdicebant ordinatos, cum non essent. nam

cum ordinatio fit in sede aliqua , non potest esse ignota ordinatio; ut colligitur dicta epistola I eonis.

Deinde, quia Episcopi ordinati sne s de, nullius Episcopi possint dici, ut dicitur eadem ep. 92. sunt enim Vagantes , nee sine alterius Episcopi venia possunt

vllam administrationem sacere; ut patet ex Concilio Viennensi c. I 3. sed non

tales fuerunt Apostoli, in Episcopatu Christi constituti cum iurisdictione, quod

colligitur ex illis verbis ordinationis strae, cum dixit Christusi sicut misit me pater . et ego mitto vos , in quibus iu- est etiam hoc mysterium, Ut quemadmodum Christus per mortem acquisivit hanc potestatem . ita et illi Eccle. sas suas martyrio si darent, quod pQ-stea ostendemus.

34쪽

TEMPORE APOSTOLORUM.

Rationes plures aperiuntur, propter quas Christus uoluit scissum stima lxo tempore esse in eo flatu.

ationes vero multae sunt. propter

quas Christus voluit Eceletim

suam aliquo tempore esse in eo statu , sitne ullo alio capite praeter ieipsum .ct par esset potestis ac munus Apost lorum inter se.

Rario prima est, quia iam Christus initio indi tincto coniunxerat Apostolos

eum distipulis in misit: terio . Matth. p. et Lucae Io. Item Apostolos coniunxerat in mysterio Eucharistiae. Ideo. que oportuit eos initio etiam simul ope. rari saluti populi inter primordia Ecclesiae . nec non aequum citam fuit , Ecclesiam post omnia Sacramenta in ea instituta fuisse aliquo tempore sub Chrbsto solo capite . Ut ita in eo Oinnes unum serent immediate , iuxta illud

Ioan. I T. Vt omnes et nam flat, sevi tu ater in me. et ego in te, et tias in nre irinum fine, ut credat mundus , quia tu me

mi Pli. Quia , ut ait Nicephorus Gn-

stan inopolitanus ad Leonem Papam :

fleus ude Iudaeus, nee Graecas , nee barbarus , nec aus, nee liber , sed omuer inciriso inum stimus , licet aliter Utatur illa ratione. Secunda ratio est, quia neeessarium stlit, ut statim atque Diaguis Christi eisii. stas esset pro redemptione hominum, quasi tempore plenariae indulgentiae, omnes

Apostoli possistit illum per Sacramenta applicare sidelibus, nec tam attende.

retur ordo , quam gratiae necessitas, et seilinaretur in salute hominibus procuranda . sicut sestinanter manducandus erat agnum, ut dicitur a Gregor. Nazi-BDZ. Orat. 4 . Quomodo ipse Christius festinauit sanctita em asturre homini. et tyranuum stiperare . et Deum ipstani ad nos reducere . nobisque reconciliare et quo fit, ut siue propter illam neeessitatem salutis , siue ob plenitudinem redemptionis nostrae Ecclesiae ibitis tune requireret . ut non esset divisio, sed vitio potestatis Apostolorum. Nam ut re-ete D. Bernardus serm. a. in septuagesima : Cessabit diuisio , eam texerit plenitudo, et erit totius faustae riuitatis pamtisipatio tu id ipsam. Et aperte testatur Helychius lib. 7. in Leuit. tunc tem

ris non solum Apostolos. Ied etiam discipulos, indistincte in Ecclesia stram potestatem in redemptione animarum exiscrevisse, verba sunt : Non filis auem l euis Apsolis . hanc peragere redemptionem,sd et diseipulis eorxm. Tertia esst, quia Deus voluit Ecclesiam suam hoe temporis momento esse ad instar Ecclesiae coelesti'. seu primogenitorum, quae non habet, nec habebit. nisi Christum caput cenante lacerdotio hominum, et omnibus sacris reductis, in fine so-culorum ad eum solum, ut recte Gr

gor. Narianta orat. II. Ostendit, de-

selibens Ecclesiam primogenitorum, seu Ecclesiam coelestem.

35쪽

DE STATU ECCLEEIAE

Nam , ut ait Clem. Alexandrisus liri 6. stromati me qaoque tu Eccles hingressoner Episcoporum, Presbyteroram, Diaconorum sunt, is orbitror . imitationes gloriae a taleae, et illius Oeeonomicae di seu sionis. re. Et denique sicut Ecclesia incoepit sub Christo into capite; ita ct in coelo tandem non habebit nisi Christum caput. Quarta est . quia oportuit Christum prius plures Episcopos instituere. et ita uni ex iis astumere in principem aliorum, de quo diceretur , illud psalmia . Vuxis te Deus prae eonforti sty suis. Et sicut, cum Christus Apostolos eos Dcit, neminem principem Apostolorum declarauit, cum Sacerdotes orditiniit, neminem secit principem Sacerdotum , ita , cum secit Episcopos . potuit neminem facere principem Episcoporum, ma-Nime, cum principatus ille nihil habeat Commune cum potestate characteris. Quinta est . quia , ut ait D. Cliry sostomus hom. I . ad Corinth. I. In Aposesis mIIa erat invidia. sed unum D flabant, nerepe Eeelisae aedificationem, et minor erat, qui operabatur, onmi studio ei opem ferebant, confirmabant. Ideoque nullum fuit periculum inde ex illa communione ministerii inter eos. Sexta est, quia sicut ante Iegem Moysis licuit providentia propagandae successionis plures habere uxores , ct filios etiam ex ancilla suscipere sine concupiscentiae voluptate et ita Apostolis ' charitate seminandae veritatis licuit passim praedicare , ut dicitur in

Can. 73. a. q. 4.

Eeptima est, ideo datam fuisse in commune Ecclesiam, quia nondum facta erat divisio Ecclesiarum. Octava est . ut Spiritus Sancti dona statim ad plures cxtenderentur ; ideoque Apostoli dicuntur primates gratiae a Ge. I, o Popa I. Iis, ait, et fisue Amsoli. ipsi Ecclesiae priueipaliter et parentes , qui si Mordialiter Sahcti Spiritus dona Ium e. rvnt , quae Melesiis ministrarent spiritualia

ter incrementis , primitias Spiritus habentes . quo primates gratiae Dei. Ona, Vt D. Petrus postea summus constituendus , putaret non omnia faciem da esse in Ecclesia αρχοντι κως . sed do concilio caeterorum , quomodo diuus Chrysoston us ait Petrum . Vbi agebatur de circumcisione nihil αρχοττικως egisse . sed de concilio caeterorum. Et ideo Micliaet Constantinus, patriarcha, dicebat in constitutione synodali, quam refert Basilius in can. I s. synod. Cadithag. quaedam adhuc mansisse communia omnibus Episcopis non obstante diuisione EpiscOPOrum. Decima est, ut fieret manifestum Eeclesiae hierarchiam non futuram uno Episcopo contentam: nam, ut ait Z naras in Can. I 4. synod. Carthag. Vtile

est Delissae , hoc es . Melibus Episophi

eonsitui titilitate videlicet necessaria. Vndecima, quia prius oporuit esse gregem , quam Pastorem, et prius su

dilos , quam Praelatum, maxime, cum Christus semper pascat, et regat Eces sam, sitque aeternus. et magnus Pon-t sex Dei. Vt ait Clem. Alexandrin. asmonitione ad gentes.

Duod ima est . quia Ecclesia suit initio parua . ita, Vt facile potuerit rinei ab uno solo Episcopo, nempe diuo

Petro.

36쪽

TEMPORE APOSTOLORUM. 2s

landitis soli Petro datam postea fuisse aliam potesatem , et flatum Ecclesiae

mutatum , et Apostolos sub Chrso, et Istro tune ministrasse.

Iam vero, quod attinet ad illam potestatem , quae data est stea soli

Petro nominatim, de ea multa sunt his dicenda, quae in lumina hoc Capite continebuntur . et sequentibus capitulis erunt nobis ostendenda. Dicimus

igitur diuum Petrum specialiter assum. tum fuisse a Christo. in consortium indiuiduae unitatis . eique nouam iuris dbetionis potestatem datam fuisse a Chri. sto his verbis e Pusce oves max . pascea os meos, in ipsos Apostolos, nec tamen Christum , cum dedit hane potestatem Petro . abrogasse potestatem aliorum Apostolorum . sed ei tantum in eo derogasn . vi mutato aliquatenus statu Ecclesiae . Apostoli . qui regebant Ecclesiam iussis lincte, indiuidue , et incommuni, sub Cluisto tantum capite, quasi eius ministri eam postea regerent, adhuc quidem etiam indistincte , et incommuni propter necessitatem Ecclesiae. sed sub Christo, et sub Petro simul eius

vicario et Ecclesiae rectore: ita ut Christus videatur tunc vltimam formam de.

disse Ecclesiae, dando ei Episcopum et hierarcham . quae antea nullum habebat praepositum praeter Christum, et ita Christus reduxerit Ecclesiam ad unum caput visibile, et secerit eam alio m do unam , quod ad eius persectionem videbatur necessarium , ut esset inter Apostolos , qui Christum repraesentaret. Verum illam potestatem Concessit Petro Christus, Eumque ita pastorem fecit Ecclesiae , ut voluerit praefecturam eius osse communicabilem duobus modis. suis quidem iuccetaribus in totum, aliis vero inferioribus in aliquo gradu inseriori. et ita alios Apostolos fieri etiam pasto. res alicuius Ecclesiae, sed interim exercere potestatem sibi a Christo iam da. tam indistincte, et communiter , Ut auiste , sub ipso tamen Petro , qui eam exerccbat sub sola Christo , necessitate Ecclesiae aedificandae id requirente. Homnes adhuc promiscue in ea laborarent, et aedificarent supra petram secundam, sicut aedificaverat supra Primam petram . nempe Christum ; unde factum est, ut Petrus fuerit primus Episcopus Ecclesiae persectae . atque distinctae . primusque hierarcha a Christo Domino constitutus , denique primus , qui Ecclesiam habuit in titulum p alii vero Apostoli imitatione formae Petri a Chri .sto constitutae, titulum acceperint in Ecclesia Petri. et velut Iumen de Iuta. ne , Ecclesiam de Ecclesia Petri seco rint , sne ulla tamen imperfectione, id

est, non tanquam eius vicarii, sed tan.

quam veri Episcopi. Post acquisitionem illius ab eis factam.

37쪽

ac DE STATU ECCLESIAE

Probantur Rillatim singula, quae dicta sunt de potesate Petri capite

superiori. Dixi, Christum singulari modo iniim- litanos et Episcopos Constantinopolita-sisse Petrum iu vicarium, ut re- nae sedi subiectos, D. Greg. lib. q. ep.cte div. Leo ep. ad Episcopos Galliae 3 a. ad Mauritium imperatorem, D. Ch prouineiae Uiennensis. Hutis maueris . sostom. lib. a. de sacerdotio in principio, ait , Sacramentum ita Dominus ad omnium Eucherius Lugdunensis sermon. in vigil. Apostolorum os tum pertinere voluit, G in Petri, Euseb. Emissenus in se . nat. beati fimo Petro Apsuorum si mo princi- Ioan. Euang. ubi etiam obseruat prius paliter colloearet , is ab ipso quas quodam Christum dixisse: Pasce a ios, tum, Pa capite dona sua et a in eorpus omne dis see oues . quod non solum pastorem , funderet; mi exfortem se m erit intellige- sed pastorum pastorem constitueret, prius rei esse diuini, qui aufur esset a Petri solis ait. agnos; deinde oves e misit. quia nouditate discedere r taue enim in eonfortium im solum pastorem . sed pastorum pasorem eum diuiduae itiitis assumtum, id quod ipse eonstruit. Pasiit igitur Petrus agnos, erat . voluit nominare, dicendo: Tu es A. pastit et oves . pasciι filios, pastit et ma- πώς. tres; regis et subditos et praelatos: omnium Dixi, Christum dedisse Petro nouam igitur pasor es . quia praeter agnos et ouexpotestatem iurisdictionis . nam Petrus in Gelsa nihil es. iam acceperat cum aliis Apostolis pote- Idemque habet Eucherius Ioco cita- statem ligandi, atque soluendi ; iam to inquiens: Dominus Petro, ait, pasce oves vero dicitur ei r Pasce oves meas, quod meas, prius agnos et deinde Oaes eommisit et . non fuerat dictum antea; et sane patet, suta non solum pastorem . sta pasorem Hso- debuisse Christum transferre gregem su- rum consiluit; paseis igitur Petro agnos,um . et oves suas facto aliquo aut Ver- paseis et oues, pascit et Ilior, pascis et ma- bis in Apostolos, ut patet ex regula iu- tres etc. Quare Arnobius in psalm. I 38. ris. Et cum oues sint Christi, non notat, nullum Apostolorum factum pasto fuerunt datae aliis Apostolis nisi soli Pe- rem ut Petrum , quia uulli dictum est ruo, glii enim Apostoli coadiutores tau- Puse oues meas, ita ut Petrus habuetum fueruut et ministri Christi. non Vb rit commune pastoris nomen cum Chricarii eius, eo scilicet modo, quo Pe- sto, non alii, sicut etiam Maxim. Τ trus. rin. Episcopus homil. in natiuit. Apost Dixi, potestatem illam fuisse datam Pe, lorum Petri et Pauli notat, Petrum tro, his verbis: Pusere oves meat, pasee solum habuisse commune cum Christo

agnos meos. Et ita Patres Ecclesiae exi- nomen petrae. silmanti Nicolaus I. ep. ad Metropo.

38쪽

TEMPORE APOSTOLORUM.

testatem illam datam esse Petro hiis ver. his: Tu er Rirus. eir Tibi dabo elaues,

ut Anactetus ep. 3. C. 3- Alexander P. ep. I. Iulius I. ep. a. Pius I. ep. I.

1 n. Pa riarcha Constantinopolitan . ep. ad Hornusdam Papam et Greg. VII lib. 8. ep. a . ad Episcopum Meteinem.

Item ipse diu. August. sem. s. de sello sancti Petri et Pauli his verbis: Dignus errae, qui aedisseandis in domo Dei populis lapis esset ad fandamentum . Iumna ad su

sentaevium, elavis ad regnum. E S. Maris Ceil. e P. I. Ipse, ait, es eorpus totius M. elisae, eat est domi rus: Tu es Petrus. etc. Itemque D. Hilarius c. 6. in Μatth. 5.

Et Beda homilia in die SS. Petri et Pauli , et Stephanus III. ep. ad Carolum et

Carolomanum. Et Adrianus I. ep. 3.

et Nicolatis I. ep. 6. et alii multir sed hoc illi dicunt . quia promiserat Christus principatum sub illis verbis. Et M. possibile es mentiri Deum . αδυνατον

εμα Θα τοι Θεον, ut ait D. Chly- soli. lib. I. de prouidentis. Sunt et alii, qui putant datam his verbis rrogaui pro te . it non disciat fi es tua, et

Urina fratres tuos. Vt Felix I. ep. ad Benjgnum, Agatho p. ad Constantinum in o. nodo act. 4. Nicolaus I. Ep. ad Michaelem, Innocentius III. ep. ad Episcop. Arelatens. Innocentius II. ad Epi-icopum Senonensem , Leo I. sem . 3. da assumti ma , Bernardus ep. O. Lucius I. ep. ad Episcopos Hispaniae et Gallia et D. August. ep. ao4. quaest. Veteris et noui testamenti 75. his verbis i Pro Riro. ait. rogabat, ra pro Iacobo,

et pro Latrue non rogabat, vi caeteros t

ream , mamfestum enim es in Retro cinnes contiveri, rogans enim pro Petro, pro γ-

us rogasse di scitur. Et propter illam orationem Christi seu illa verba colli.

gunt omnes, Ecclesiam Romanam non pol se errare ,et esse immaculatam, ut loquitur D. Hieron. contra Rumum , et constat ex Μarco Papa ep. ad Athana sium , et concilio generali 5. act. 8.

Et sane huius potestatis datae Petro multa signa et argumenta processerunt, aut subsecuta sunt . ut quod Chri lius pro se et Petro voluit solui didrachma, non pro aliis, teste D. Augult. in qu. noui testimenti qu. 75. Saluator, ait, cum pro se et Petra dari iubet didraelma, pro omnibus exsolvisse videtur . quia fuesu solutione erant omnes Musae magisteris . se et pos Saluatorem omes in Petro conistiverentvr , ipsi enim consiluis eaput esse eorum . it eset pastor gregis dominici, μαι orsus Dominas eum fundamentum suae Ecelsae appellauerat , tu ex Petrus, etc. Et teste etiam D. Hier. GIP. in Μatth. C. t 8, in haec verba i Quis putas maiores rv νegno eo Aram quia viiderunt. ait pro Petro et domino idem tributam redditum, arbitrati suris Teorum omnibas esse praelatum. Et Chrysost. homil. 5 p. in Μatth. ait: M unum delatas honor es, tune maxime doluerunt , quosvam non ex hae re D. lum. Ita ex aliis aeuitis instammati fuerunt, tinu quia dixit : Dabo tibi e vires regni

coctorum, tum surae Beatus es Simon et tum

etiam bis: Da ex illis pro me et te. Item

deinde . quod solus iussus est mittere hamum I iurisdictio enim Petri hamo signatur, can. est aliud a 4. q. I. Gi aliud, inquit . pye di genus , quo tenere sumuPtrum piscari siminus iubet dyblierest mitte hamam, et eum Asem , qui primas asem det, tiale. Et can. plurimus ris. 8a. Et ιδεο , ait, solus Petrus pileatis Me geu

39쪽

DE STATU ECCLESIAE

re, ipse erim habet potestatem ligandi atque fluendi prae aliir. Tertio, quod Petrus primus Apostolorum semper loquntus fit

in c. etu Apostolorum . aut primus r

spouderit Christo eos interroganti. Vt Marci cap. Io. Lucae 8. quod obser. uauit D. Chrysost. homil. at . in a sta. n. . ait, Misae Petrum circumcursare , et primum irruemri, quando xligendur Apo-soltu; bis primu quando loquendian Laereis,

non esse ebrios Apostolor , quando eurandus elaudus , quanda eonesonandum , hic praealtis es; quando agendum eontra Principes, quando contra Ananiam , quando ab umbra

sanatiores fiebant, bis erat. Et idcirco Petrus dictus eli totius Apostolici coetusos, a Theophylacto in cap. a I. Ioa nis; et a D. Chrymllomo homil. 58. In S. Μatthaeum. Quarto , quod Pintrus primus nominetur Apostolorum

Muth. I . V. a. Et tamen is non fuerit

primus vocatione, sed Andreas ; unde colligitur eisse primum dignitate, trecte D.

Ambrost in a. ad Corinth. cap. a. Prior. ait , secutus es Andreas Saluatorem, quam Petrus . et tamen primatum non aerepit Amdreas, Ied Petras. Quae Omnia eleganister complexus est Innocentius III. lib. I. mysteriorum missae cap. 8. Omnibus ,

ait, Apostolis Chri r unum praepesitum ,

Udelicet Areum , cui totius Gelasiae principatum . et aute passonem , et post passionem e raris siti ante passionem, eum dixit: Tu es Petras e luet euim omnibus Apsuis remmuuiter dixerit: Quorum remisieritis peceata , remisuntur eis . principaliter Petro eoneessit, eam dixit : Quodcunque ligaueris etc. Grea passio m autem, eum pluraliter dixisset missibus: Sinera Nee Diauas expetiuit vos, vi eribraret seia tritisam, ρ-

gulariter tameu pro Petro Iabinaxis: Ego rogaui pro te , is non desistat fides tua ,

satissis subitinxit: Et tu ahquando eonue Ius eo ma fratres tuos ι ad Petrum autemtauquam ad magistrum pertinet . eaeteros

confirmare, ete. As passionem, eum tertio quaesisset a Petrai Simon Iona diligis me plas bis . et ilia tertio respondisset dominor Tusci , quia ost te. tertioque praecepit: δε-sce oves meas, satisque sibi xit: Sequere me. Petrus enim se tus es Orsum non solum in genere mura ii, sed etiam in ordi. ne magi m. Quapropter sancti Patres semper vo. Cauerunt Petrum caput et principem Apostolorum. D. Dionys. de divin. n

mini b. e. 3. Vocat. Ivpremum de s et amtiquit um stratocoram eolumen, Ammum et

vertisalem Apostolum. Et D. Chrysost. homil. 5 8. in S. Matth. 5. Os et priu-eipem Apostolorum, veniem totius Confisorii, pasorem ae evia Melesiae. Et Eu- b. lib. a. hist. c. I . probati mostmium Apostolorum, ae maximum mei magnificentia primorum prineipem. Et Cyril.

Hierosol. Catech. a. di ipsorum ex instia tutione Orsi primum, et regni eoelorum elavigeram. Et Cyril. Alexandrin. lib. 2. in Ioannem c. 94. principem, eaputque eaeterorum. Et iterum Chrymst. homil. 55. in Μatth. pasorem et evat uniueo que terrarum orbi a Cisso praefectum . et

praepositum. Et Origen. In C. L. I anuis.

Et Epiphanius haereti si . darem diseipia

rum. Et D Hieron. l. t. contra Iovinianum, caput omnium Apossorium ereatum a Domino. Et D. Aug. in Psal. 1 8. matu a domino donatum. Et synod. Chalcedon. act. 3. petram et erepidinem ει-

40쪽

TEMPORE APOSTOLORUM.

29 de conmmm. muta l. mundi primipem et mei petram. Et S. Petrus Alexand. sende poenit. et D. Basit in proemio remis Iarum latius disputatarum, et Cassian. l. 3. C. II. de Incarnat. Domini, pristipem Amsolorum. Et optatus Μileuitanus lib. 2. Contra Donat. et D. Hieron. in psalm.1 3. caput Messae. Dixi. Christum dando hane nouam ρο- testatem Petro, non sustulim , aut abrogasse quidem ullo modo potestatem Apostolorum, sed ei quodammodo derogasse potestati, et mutasse statum Ecclesiae, constituendo in ea Petrum stipra alios Episcopos; ut patet ex optato Μil uitano lib. a. Petrus praeferri ominibi

Amsesis meruit, et regni eoelorum claues caeteris eommunieandar filus aerepit. Et ex Theophylaeto in Cap. a. IOan. Tr didit Atro praefecturam fidelium omnium. Et Euthymio cap. vlt. Ioan. Petrus ae .

evis praementiam supra disipulos. Et

Leone magno serm. a. de assumtione sua ad Pontifici De toto naveso istis Atras eligitur , qui et universarum gentium et emtioni et omnibus Amsolis, euinisque E clesiae partibus praeponatur . vi quamuis in populo Dei μι multi Saeerdotes , multique pastores, omnes tamen proprie regat Petrus, quos principaliter regis et Orsus. Haec autem praesectura, seu praesiis dentia mutim statum dedit Ecclesiae; et cum specialis et posterior illa generali potestata aliorum Apostolorum fuerit, non est dubium , quin potestati aliorum Apostolorum derogauerit. cum posteriora prioribus , et species generi in omnibus derogare existimetur l. 8o. D. de reo lis iuris. Specialis autem dicitur a D. Leone. ep. 8 p. ad Episcop. Viennen.

sest tam prae eaeteris fisendi et ligandi potesas tradita fit . paseen aro turam

cuium eura spe talius mundata es. Et personale ius a Tertulliano lib. de pudicitia : Qualis es euenens atque eommutans manifestam Domini intensionem per aliter hoe Petro eonferentem: super te, inquit, aedifieabo Ecclesiam meam. Dixi. Christum ita reduxisse Ecclesiam ad unum caput, eamque 1edisse alio modo unam ἰ quod probatur ex D Hieronymo dial. aduersi Lucifer. C. 4. Acis e . ait Dius a summi Merarius dignitate pendet . cui s non exsera quaedam et ab hominibvleminens donata potestas , toι in Melasis emiuntur schismata , quot Saeerdotes. Et ex D. Cyprian. l. de unitate Ecclesiae rB quamuis , ait , Amsolis omnibus pos

resinrectionem suam parem potesatem tribuat, et Levi: Sicut mist me pater. etc. tamen, is initatem mianifestaret . unam eathedram constitast. et initatis eiusdem originem ab

una Leipientem sua auctoritate dispossit,ete. Et ex optato I. a. Omnium Apo-Ahrum eaput Petrus Romae fiat, is in illa

viva eathedra unitas ab omnibus fruaretur ,

quis ae defenderet. Idemque probatur EX D. Th. l. 4. contra gentes cap. 76. Et Certe alio modo facta est Ecclesia Una , quandoquidem antea Omnes erant aequa les. et nullus , qui repraesentaret Christum caput eorum . Ut postea Petrus constitutus caput repraesentauit, testen August. in quaest veteris Et noui testamenti q. 75. Sisis, ait, is Salis uatore erant omnes ea e magisterii. iis es pos Saluatorem in Petro inues e mille tuν r ipsum enim constituis Ap ιι eor , tensor esset gregis dominiet. Et teste Cyrillo Alexandr. apud D. Thomam libro contra Graecos : Sieat Christas accepit a

SEARCH

MENU NAVIGATION