장음표시 사용
51쪽
Ex his, quae ante dicta sunt Eccle
siasticam potestatem ita datam Apostolis sta iste, ut ad unum Petrum reduceretur , et Petro datam ita , ut omnibus aliis esset communicabilis, satis patet. non potuisse Apostolos carere Episcopatu . nec Petrum s lum potuisse eos a cathedra excludere. sed diuisionem fuisse necessariam; quod etiam colligitur ex verbis Christi. cum dixit, Marci C. 16. Muter tu valueris sum munium. Innuitur enim conditio diuisonis seu sortitionis mundi inter ipsos ;non enim volebat dicere Christus, ut unusquisque in uniuersum mundum ire ,
et ita Apostolos deuenisse ad Episcopatus. sed pia diuisio statim facta non fuit. nam oportuit Apostolos aliquamdiu manere in
Iudaea. praecipiente et uenteDomino. ne in Liamgentium abirent, aut ne in rivitates Samaritanorum introirent ith. I O .Et adhuc
patet ex aetis Λἴω. e 13. ubi D. Paulus ita Iudaeos alloquitur e Vobis oponobat primum sequi verbum Dri, sed quoniam sessitis tria, et indignos vos iudicatis ae.
cyllae vitae. ecce eonuertimur ad gentes. Sed
Eeet ad gentes ire deberent Apostoli,
tamen incipere eos oportebat ab Hieros lyma. Luzae cap. vlt. Sicut Christus Ulemet dicebat, se oues domus Israel ante alias quaesitum venisse. Μatth. c. s. Et Eusebius resert. lib. s. hist. Eccles cap. II. Apostolis Dominum praecepisse, ne usque ad duodecim annos ab Hierosolymis discederent. quo referri
poteli illud Petri dicentis apud Clement. Alexandrinum lib 6. stromat. Si quisielit ex IsraeI duri poenitentia, et propteν
nomen meum eredere in Deum. remittentur iapereata pos duodecim annos. Diuus Uero
Chrysost. homil. as. in acta innuere videtur . post Apostolicum primum Apostolorum concilium factam fuisse illam diuisionem. Et homil. 7 a. in in Matth. ait Apostolos, ubi diu praediis cassent in Iudaea, quamuis caesos. stagellatosque, demum a Iudaeis propulsos, sese conuertisse ad gentes. Et Beda in retrast. in acta, refellit pisiidomonachum Mellia torrem lib. de obitu R Uirg. in quo dicit secundo post Domini ascensionem Apostolos toto orbe dispersis. Primus autem omnium Episcopatus suit Petri in Apostolos et uniuersam Ecclesiam, isque a solo Christo institutus, ut pluribus a nobis ante dictum est. Deinde sortitione iacta, Petrus, et alii Apostoli varias Ecclesias constituerunt, ut patet ex Nicephoro lib. a. c. I. hist. ne tantum Apostoli. sed etiam discipuli Christi suas regiones sortiti Mil. in eas missi ab Apostolis, ut notat Epiphanius
lib. r. ad uerius haereseS, haeresi I . art. 4.Sed quia Apostoli erant in ciuitate
Hierusalem, et in ea praedicare prius Christum debebant, autequam ad gentes proficiscerentur, idcirco in ciuitate Hierusalem primus Episcopatus particularis positus est. siue quia primus Petrus ibi praedicauit, ut ait Nicephorus lib. 3.
52쪽
I p. I. Putrus, ait . quidem Hierofohviis trisuo, deinde Galatiae et Bithyniae, nee nou Apae Iuperiori, Cappadociae, et Baliae eunctae verbum praedicauit; siue quia serestatim Iacobus primam sedem Episcop, lem Hierosolymis obtinuit a D. Petro, Iacobo alio. et Ioanne consecratus, ut refert Euseb. lib. a. histor. Eccles. cap. r. et Nicephota Callist. lib. a. hist. Eccles. cap. 3 8. Vbi dicit, cum ab ipso Seruatore Christo, vel , Ut quidam volunt, ab ipsis postea Apostolis Ecclesiam Hierosolymitanam prinium sibi commissam administrandam suscepisse. Postea vero Petrus et alii Apostoli transierunt ad gentes, ubi eodem tempore diuersas Ecclesias constituerunt. Vt late ostendit Nicephorus loco citato. Petrus quidem Antiochenam, Romanam et Alexandrinam Ecclesiam constutuit, ut patet ex can. 2. dist. 2 a. et primus dicitur sedisse cathedram Episcopatus in Antioohia r. annos ab Anastasio bibliothecario in vita S. Petri, et indo venissa Romam . et Chathedram sedisse per as.
dem Anastasio; et hoc est . quod voluit dicere Nicephorus lib. I . hist. Eceles. c. 39. Et quidem, ait, Petrus ex Antio-ebia Romam translatus es. Quod autem attinet ad sedem Alexandrinam, Ea fundata etiam dicitur a Petro, quatenus ei
misit Marcum discipulum suum, qui primus in Aegyptum et Alexandriam missus ab in dicitur. a Nicephoro lib. a. e. 15. Vnde illa sedes in concit. Chalced. act. s. dicta est sedes Euangelica propter Maris cum Euangelistam, vel etiam quatenus ipso Marcus nomine Petri ipsam Ecclesiam Alexandrinam consecrauit, ut habetur dicto can. a. di: . 2 a vel denique
quia ipsemet D. Pectus dicitur transisse Alexandrinam, etiam postquam sedere
coepisset Romae, ut refert idem Nice-Dor. lib. I 4. c. ap. Et ita cOufirmasso praedicatione sua, quod in ea praedicauerat D. Marcus, ut colligitur ex diu. Hieron. ep. ad Pammachium et Marcel. Ium . his verbis r Praedicationem eatledrae
praedicatione eonfirmet. Non desunt tamen,
qui existimant Petrum Ecclesiam Antiochenam primum instituisse, deinde Alexandrinam et tertio Romanam, ut Pe' trus Damiani lib. I. EP. 2 O. Andreas etiam . sorte a cepta prouincia missus est in Cappadociam, Galatiam, et Bithyniam, quibus peragratis, ad Scythiam quoque et Pontum Peruenit, ubi Eeclosias plures primum instituit. prum umquo Episcopum D. Stachiu praesa-cit, deinceps Thraciam, Macedoniam, Thessaliam et Achaiam peragrauit, Vt refert Nicephorus lib. a.cap. 39.ubi tandem tu crucem actus est a proconstite Aegeato. Philippus quoque et Bartholomaeus Syriam et Asiam superiorem sortiti sunt,
atque ibi fidei fundamentis iactis. Episco. pos praefecerunt; postea Hieropoli Phry.giae peruenerunt, ubi plailippus martyrio
defitiustus, et Bartholomaeus in Uranopoli Ciliciae, ex eod. Niceph. eod. capite. D. Thomas. qui et Didymus, Aethi pes et Indos sortitus est, ubi lanceis latus confossum est, ordinatis omnibus rebus ex Niceph. C. 4O. et sic de aliis.
Et quia Apostoli multos sub se Epbscopos ordinabant . atque consi ituebant . inde factum est, ut Apostoli viderentur potius esse prima toes, vel Patriarchae . quam Episcopi simplices; ut
patet ex Rabano Ma uro lib.de instit. Ierie. cap. 5. et lib. de natura rerum; ordo
Episcoporum quadripartitus es, is Putriam
53쪽
ebas, Arehiepiseopos, Metropolitanos, anque Epistopor. Putriar a Graeca lingua interpretatis summus patrum, qui primum, id est, Amso orum retinet Aeam, ete. Et Propterea Balsamo in ep. S. Dionysiii Areo- Pagitae, ep. ad Demo philum notat, Patriarchas potius diei successores Apostolorum quam Episcopost Apsolorum, inquit , autem Deeessores eos, qui nee sunt Patriarctae , appellat. Et S. etiam ΜethOdius domino Pol. scribens, idem sentit,
his verbis Quod autem, ait, 'Mevi
Heu antistis es et Herarchae. Apostolorumque Decessores Putriarchae eos iure segregauerunt, si eundum diuitrum Dion iam . eanonum quoque
inseriptio manifest me deesarauit. Idemque Balsamo in cau. Amst. can. 3I. In additis est, nullas Episcopis, sed tantum Apsolis iisque Putriare is, sortito obtigisse regiones a divinis eamnibus, ure Metropolitano, nee AT ctiviserem nee Epistus data est regi sed quin ue Putriare is di tributae sitim regiones totius orbis terrarum, et ideo ab omnibus, qui sura in ipsis, nomina ad eos referantur. Et hoc cla
secundae synodi. Ex quo patet, Apout Ios subdiuisisse prouincias, quae eis sorte contigerant, in Episcopatus vel Archie. piscopatus. Et ita prout Ecclesiae erant ab Apostolis constitutae. aut ab eis a quisitae. mansserunt diu, et inde factum est, ut in Ecclesiarum iurisdictione, aut
priuilegiis, quid usus obtinuisset. conside.
raretur. quod patet ex conellio Niciaeno Call. 6. et refertur can. 6. distin. 66. Mos antiqvvs per. uret in Aegypto ΦA Lybia et Peutapoli, te Alexandrinas Episcopussorum omnium habeat potesatem. quando quiadem et Dyrapo Romam pariliter mos es: Et can. 7. Quoniam mos avtiquus obtinuit. et vittis traditis, ut Aeliae, id es, Hier solamormn Episcopo honor deferatur, habeat eo quenter hozorem, M ineme tmen Metropo-EDuae riuitatis propria dignitate. Ideoque, quod Patriarcham Constantinopolitanum Heracleensis Episcopus Confirmaret, usus seeit, ut ait Glycas. Et quod etiam Arachiepiscopi Bulgariae et Cypri Patriar. cham Antiochenum non agnoscerent, Veteri consuetudini tribuitur in concilio Ephesi no can. 8. Item quod Armeniaci Episcopus a Constantinopolitano Patriarcha non Ordinaretur, sed ab Archiepiam po Caesareo Cappadociae primae. etiam antiquae consuetudini tribuitur a Nicaeno . Postea concilla disposuerunt, ae cliuio Primi prouincias et dioeces , Ut patet ex Niceph. lib. II. c. I 3. et aliis multis in laetis. Porro tune etiam. Cum ordinabantur
Episcopi ab Apostoliri ordinabantur etiam parochi aliqui, eo modo, quo Dionystus Papa in dioecesi Romana instituit, te
Rationes redduntur huius tertii status Prima ratio huius diuisionis et separationis Episcopatuum haec suit, quia Christus ita dederat Ecclesiam soli Petro. Vt ad iustar Peius possent particulares Episco
, quo fuit facta Ecclesiurum partitio.
pi constitui, ut ostensum est supra ex Leone I. ep. 84. et ex multis aliis. Christus enim Instituens Petrum iam promiscuam agendi illam rationem ex parte sustulerat.
54쪽
TEMPORE APOSTOLORUM. 3seeunda est . quia ratione naturali su deme illa distinctione prouisum est , ne omnes sibi omnia vendicaroni. sed ensent in singulis prouinciis singuli, ut habet idem Leo I. cp. 84. quod conuenientissimum fuisse rationi naturali da. cet D. Balilius ep. 4o6. his verbis: Fuisse autem masto ducibilius inicieme Eecisae , ut in plures Episcopos sollieitudoluiee diuideretur , e rebus ipsis manifesum
esse cuiuis arbitror. Plerumque enim amcidit . ut ossicia indiuisa vel discordiam
secant, ut ait diuus Ambrosius lib. de Abraham c. 3. Frequenter , ait, indi
diam serant, diuide potius, vi maneat amiscitia. Vel saltem negliguntur, Ut Patet ex Liuio lib. 3o. Commaui ae domiam sim estio , plerique tantum ea curaut ,
ex in t et optant, quae Abi ipsis priuatim prosis, nihil sollieiti de eommuni bouo , id
vero mitium omnium fere . quae suta tu rebas publicis , malorum cause es et origo. Et tamen propter alias rationes initio profuit illa communitas . quia, ut ait Tertullianus exhorti ad cattitatem: Se per initia laxanthr. mer eontractantur, pr
pterea fluam quis insiluit , et eressere sinit , is tempore δεο eaedat fluam , erat v tas dispositis , quae in Evangelio nouo deis putatur, ii die et Iecuris ad radicem istas. Prosuit. inquam, illa Communitas, quia nulla erat inuidia inter Apostolos, et maxima charitas salutis hominibus Procurandae. Ratio igitur regina hominum hoc fecit, et legium e inimulauit.
non ut ait, Paul. lib. 7 D. de bonis damnatorum. Ratio mitur tiis ginisi lex Medem Deita es. Et Tertuli. lib. de poenit. Res Dei ratio , quia Deus nihil nou ratione prauidit , di putrit. ordiaauit,ribu non rasioue tracturi, litavio uast. Et lib. de corona milius: Si lex ratione eomsat , lex erit omne tam, quod ratione eoita
siterit , a quocunque productum fit. Tertia est, quia illa diuisio nullam
attulit sectionρm aut impersectionem Ecclesiae. ita. Ut manserit semper una et indiuidua, licet rasi a locorum et mainterialiter esset diuidiaδ', ut ostendimus
supra : nam Ecclesia est similis vesti in constitili, quae fuit omnium ante foratem, et singulorum post sortem . ideo, que illa diuisio est potius multiplicatio
Ecclesiae per partes . in cuius Unaqua que tota Ecclesia in solidum reperiretur. ut diximus supra, ex D. Cypriano ἔν et scut in diuinis numerus cum unitate rinperitur; ita Christus coniunxit plures Apostolos in Petro Uno , et Petrum unum diuisit in plures Apostolos , et Ecclesia . quae erat prius omnium Ap stolorum in commune per illud: Quoram remiseritis, ete. sacta est Petri in solidum
per illudi Pasce oves mear, et denuo o, noxia communi diuidundo, vel sam, Ilac ereis undae iudicio, sortitione proin
uinciarum; voluit enim Christus Eccle. fiam ad unum reduci , et de Uno deduci . et Ecclesiam de Ecclesia fieri sine
diminutione, et manere Unam semper
atque indiuiduam, ut dicimus. Iumende lumine. et corpus de corpore , in Eucharistia. Nam ut recte Nicephorusrad Lennsm Papam: Sieul in pristos undarubpsa , aliud ad aliud contingitur, nempe natura Diuina ad lumitam. nee tavio Dasius et alius Chrsas, ita Delsa, non es alia, licet si alius et alius Discopus. Quarta ratio est . quia diuisio illa facta est suadenta et suggerente Spiritu Sancto; Ecclesiae enim ordo et gubem natio citra contradictionem per Spiritum Sauctum Peragitur, teste D. Basiti de F a
55쪽
Spiritu Sancto, cap. 16. Et D. August. sunt in Scriptura , quae non impci at Delirserm. 186. supra citato. Ita, ut, quod turgam perearum iis . qui illa transgredium Iicitum erat Apostolis promiscue in pri- tur propter eam , quae interuenit. necessita mo statu, ut baptizare. Ordinare, Prae- tem. Inuno. Ut ait Oecumenius in a.
dicate. iam non promiscue licitum sit ad Corinthios: Ipse lex pictumque Aui itfiu
Episcopis can. S. 2I. q. I. ex concilio eo lenitur abolitionem. o νομπον εαυτου Trid. sess. 23. C. 25. quod mirum nemi- καταγγη v περιεχει. et iplem et Chrini potest videri. Nam, ut ait Clem. Ale- stus dando Apostolis potestatem ligandi xandr. lib. i. paedagogi, C. 8. In pae- et soluendi , ostendit eam restringi poedagogia Chrisi magna es Iapientia, et va- tuisse . quando ipse restrinxit, aut suis
Ha es eius admisi rati mis ratio ad tutem. spendit ad temipus , praecipietis eis , ut Et lib. s. c. 4. Verbum Dei se accommo- nondum inter gentes eam Exercerent, das, et reddu eonforme temporibus, persori , sed in Iudaea tantum, quod signum Etiam loris. Imo , ut ait D. Bernardus ep. est . iurisdietionern seu potestatem illamar 6. ad papam Eugenium: Ordinatissi- distinctam fuisse a charactere , et obno-musi aliquando es minus, interdum aliquid xiam limitationi, cui obnoxia non est ordisate feri. Quomodo sane ordinatissi- potestas characteris. Et D. Chrystino-mum diei potest illud , tune ordinem mus obseruauit quoque lib. a. de Sacer. non seruasse Apostolos aliquo tempore dotior Quod D. Paulus, ne eoneessa quia in conuertendis gentibur ad fidem. Et dein a Christo potesate et tenda fit estque . sane Christus in Ecclesiae suae constitu- aliquando iudicauit, ut, ne quis eortim, quitione videtur eo modo su gessisse, quo Mem suam Cisso obfrixissent, seniore-
in mundi multiplicatione r nam . sicut tur. Et plasti int illa omnia confirmari dixit initio mundi r Crescite es multiplica- exemplo. Nam, scue libertor es faealtas mini. et repleta terram. Posteaque illud elux, quod cuique faςere libet, ns.s quid praeceptum reduxit ad usum legitimum; vi aut iure prohibetur. Institi de iure ut recte notat D. Athanas. ad Ammam personarum; similiter dici potest. quod Monachum, et Tertuli. ex hori. ad ca- potestas ordinis est facultas soluetidi .stit. ubi dixit: Quod per aliam vocem ab atque ligandi, nisi vi aut iure prohibe lesie, erestite illud et matriplicamini. Ita mur , quae exceptio locum lubet iuinitio quidem nascentis Ecclesiae . dixit exerritio omnium potestatum. Christus i Praedieate Gangelium omni πυ- Quinta , quia illa diuisio fuit non tanis rurae, quasi illud crescite et multipli- tum utilis, sed etiam necessaria , ut re. camini, postea vero dixit: Ne trans cte ZOnaras in canones synodi Cartha-grederentur terminos alienos. Ita. Vt Con- ginensis r Vtile eum es , ait, Messae concludere possimus et dicere cum D. hoc est. Melibus , Episeopor constitui, titi. Athanasio loco citato ad Ammam Mona. litate iiderieri neesuria, αν τὸ τοῦ chum 4 Quod idem, quodemque id si, tu ολ λαγκωα. Et D. Bam. ep. 4o6.
aliquo quidem et tu tempore non licet, in supra citata. Et D. Paulus dicebat re. aliquo autem opportune permittitur , ae eο r. ad Corinth. II. Divi mes inu
eeditur. Nam, Ut recte Iustinus martyr frauliam debere esse in Gessa quaestione, et respousione a r. mira
56쪽
sexta est, quia fi totus orbis fuisset s ub Ecclesias esset unum corpus constatum
vno pastore. non omnes potuissent agnoscere, Vel etiam audire eius vocem; nec ipse omnes oves agnoscere , quod tamen est necessarium. ut Christus ipse. met dicebat de fa . quia ratione utebatur Paschalis Papa ep. ad Henricum I.
Angliae regem εἰ Quomodo vel agnos , vel ouer pascere psy-M, quor neque nouimus, Me vidimus, quor neque audiuimus, nee ab
ipsis audimur. Septima est . quia . cum Apostoli et omnes Clerici in ordinatione ma in ham reditatem domini assumantur, vel adse- quantur haereditatem in ipso, ideo ducti Clerici απο του κώρου - - - id est a
sorte , ut annotauit Innocentius 3. C.
I 6. de praebendis non fuit a ratione alionum illos eam haereditatem consequi, ad instar eorum . quibus aliquid testamento relictum est: certum enim est, verbi gratia, coli gatarios coniunctos conis cursu partes sacere, et interim dum non
Concurrunt. non facerer nam sinii liter
cum conjuncti essent a Christo Apostoli in primo statu Ecclesiae , concursu et sortitione Ecclesiarum facta in tertio st tu quodammodo partes secerunt, et di.
stinxerunt rem communem, in qua partem quisque antea habebat, ut non
amplius habeat. nisi illam quam sortitus
est, excepto Petrinoctaua est, ut ostenderetur miraculum Ecclesiae , quod supra retulimus 3 diximus enim Ecclesiam esse unam et eandem in pluribus, quemadmodum Cor. pus Christi est unum et idem in multis, ut supra probauimus.
Nona est, vi s Ecclesia per diuersas
ex pluribus membris, Ut colligitur ex D. Basillo ep. 7o. Dominus nostὸν γ Mus orsus, quoniam omnem tae sum Deis
ura ibiar Corpus nomina risustinuit. et v -- quemque nostrum alterius Membrum Gelarauit, dedit quoque nobis . it erga omnes iuxta membrorum e sensum amise simus assecti,
at ne etiamsi habitationistis Amus alter ab altero quam longi e dissiti, ae dirempti, ratione tamen eoniunctiovis huius propivat A sin irem, quoniam stisur pedibus eaput M. potes disere , non esis mihi necessarii, pla-ue neque vos amicitiam nobis remineiare Iusv-lsis. Et ep. 69. ubi ostendit necessariam huius corporis structuram. Decima, quia cum Ecclesia creuerit. et lato stiam fidem porrexerit, ea noupotuit ab uno pastore regi in particularienam cum regimen Ecclesiae , et Omne
aliud regimen sit facti, non tantum iuris . et quod tacti est ubique terrarum, praestare non pollit unus aliquis homo. ac proinde nec Petrus potuisset. ne Papa hodie potuit solus facto retore Ecclesiam; neceta suit constitui singulares Episcopos . et hoc est . quod voluit dicere Innocentius cap. 3. de postulatione , cum agnoscit te non posse in I ungaria constituere Episi opum sine conicientia peccati, stilicet propter distantiam Ioeorum , quae facit, ut hinmines non agnoscat, ita ut Papa non videatur posse sine peccati periculo pram tendere directionem particularem Cuiu renque Ecclesiae, vel nullis in ea positis Episcopis, vel prohibendo, ne quid agant sine eius licentia. vel ignotos omnino homines in ea cotistituendo.
57쪽
Conclusio operis et admonitio ad Iectorem. Peruenisse me nunc existimq; ad finem . qui mihi initio huius librisuerat propositus , ollendi enim, quamnam esset vera disserentia inter Petrum et alios Apostolos , et quis verus status Ecesesiae tempore illorum. In quo licet a communi et vuIgari opinione doctorum recesserim , recessisse magna cum ratione probaui; nam cum scriptores in ea dissicultate quaesii issem exploratiores , virosque praeter alios doctos, inueni eos nihil nisi involucra sensuum . Vocumque turbas Dndere. Ego vero illa omnia tam plene , Ordinate , Perspicue , familiariter et authentice perintractaui, ut nec aliquid omiserim. nec implicarim , nec suspenderim , sed erudierim plane atque singula demonstra rim e nec mirum, si aliquando homines
diu in aliquo errore versentur; erratum namquo Commune vix agnoscitur . et vix corrigitur . si quae Enim apparens et eminens opinio se offerat. licet essities eius non si pura , nec vera, me
Perlucida; ea tamen prompte sumitur et sero dimittitur; dissicultas enim scientia. rum non solum inducit imperitos in errorem , sed, quod prius est , disertami plerumque reddit eorum ignorantiam. Erant vero et aliae quaestiones huic
proximae, de Episcopis et Presbyteris Ecclesiae, an quomodo illi successerint Apostoli et isti discipulis. et an vi ordinmtionis suae possiuit cum effectu quemlibet in
qualibet Ecclesia non requisita proprii Sacerdotis sententia absol vere; sed quod nune agebam , prius stabiliendum fuit, quod si videro, vobis Placere hoc fragmen tura maioris cuiusdam operis, caetera urgebo. Dixi fragmentum , nam gene raliter verum est, nos artium habere et scientiarum potius fragmenta quae. dam, usibus vitae nostrae inspersa. quam arte totas, quod ignis Promethei hinc inde dispersus olim velut in aenigmate repraesentabat. Sicut enim fauillae illius ignis passim dispersae sunt; ita et
artium particulae quaedam tu minuta stu-stra i diuisae, a Deo hominibus sunt tributae ; Vnde videmus saepissima ina,
gistrum, non discipulum esse prioris posteriorem diem , et veritatem temporis filiam . non Continuo . sed identidem , ae identidem e puteo Rio emergere r duxi maioris operis . nam mihi proposui aliquando decretum Gratiani et decreis tales Gregorii noni. multa in iis vel supplendo, vel explicando , vel emendando in artem redigere, quod quantum sit opus. et quam utile ac compendiosum ad nostram doctrinam celeriter addiscendam , nemo est , qui cogi tam non statim intelligat, egoque perterrem reserens. an nisi me Ecclesiae amor, aut quorundam suminorum Virorum et Episcoporum fauor aut Dei gloria ad id emolendum excitaret . a tam to conatu sacile desisterem; sed his tibbus adminiculis adiutns. vi iam plurima in iis dilucidaui , et diiudicaui ,
spero, quod caetera Deo iuuante perficiam , quapropter Uos etiam atque etiam rogo, Vt faueatis . et quemadmodum sternutantibus Omnes bene prorantur . ita etiam vos idem honesta agredient, hus faciatis; rogo insuper , Ut me hane et Omnes lucubrationes meas, sine ulla coutumacia Ecclesiae iussimittere credatis.
58쪽
60쪽
Superiore anno cunn priorem ad Timolleum Pauli epistolam auditorisebus enarrarem meis, ac de Epycopis, et presbyteris, Mycio, quid commentarer , cuius inde pertractandae quae is occasio effle solet, allista est in hune urbem Lugduni edita Batavorum Dissertatio de foenore Trapezitico comprehense libris trillis. Have cum iu manus sum. Allem , reperiebam μῶκθον illic εργου ese το παρεργον : ac plurima interspersa rerum Ecclesiasticarum, et diluuarum capita, quae passim alieno tum loco , tum instituto , operis illius Auctor inferserat. Inter haec vero mihi in oculos incurrit de eodem illo , quod meditabar, argumento satis longa disputatio ,. qua id probare sit agit, nullum ab origine prima, vetustisque, et Apostolicis Ecelesae temporibus, aedeinceps diu fιιisse disrimen Episcopos inter, et Presbteros. Ata dunt et alia eiusdemodi complura, quae partim ad minuendam, et la-H Dctundam amplis i illius ordinis dignitatem, auctoritatemque spectant; pursim aduerjus alia comparantur Catholicae religionis , ac tia dei dogmatia. Non enim tecte , ac diuisulanter Scriptor bste gratari, et catholico nomini bellum instituit jacere , Ied palam et aperte δε Romanae communionis luimicum profesus , multa et injhmmum Pontifcem , et in ordines ceteros impie iactat, ac nefarie. Huius adeoc ut quoctim mihi Αycepta dimicatio est, uecimen aliquod hie extet Iverba sunt ista in prae alione operis : Hoc restabat scilicci indviteontra Theologum, nesio, quem ex eodem genere typutans I ut etiam fermentum hic Papisticum mihi obiiceretur ab illo , qui scire po. tuit , ac debuit, me longissitne abesse ab illa μμη. Et alibi pag. M . At Romani Pontifices , ubi contemta , ac spreta paupertate et humilitate Apostolica , non solum supra collegas suos ambitio- Dj j roe by Cooste