장음표시 사용
31쪽
. a. Ne seu es Christiavit oecidere infideles , mortem Hiensentei. Ex gravi hegligentia colligendi sensuis, probabilem s. Migustini ex lib. t. de Libero albis.. cap. .lib. de Meddacio cap.rs. &ao. episti 4. Qinsit illicitii ocessio invasoris vitae propriae, vela ita se citiae, eat .l libidine seu pravo 'ectu huius vitae,&piidicitiae comoralis, prae salute spirituali nostra deis proximi: 'noen autem quod sit illicita ex vero astari diu iustitiae, de or e charitatis. .
bim assuevit iudice Sorsona ) non iam MN plicare quam involverer claram casus apud A . bstinum propositi Epist. 13 . definitionem a rea. rejicit ad latiumspectantem alio in . decv. HL dacio. queri librues Augustinus ipse vocat obscurum, anfractuosium , est omnino fibi molo, ni contra praecisam hinc Publicolae 4 terrogationem Epistol. in , illinc Augustin, tunc demum Episcopi, reseonsionem. Hie enim alienas omnes Praelatoris limitationes disi at , negam plane μι - esse occidere ima- .hram ι hac una dumtaxat exceptione quasi ' si ante
32쪽
CONTRA AumGR. AP Loci pars L. universitatem praecedentis negati
nis nisi forte sit miles, Mat publica sanctione te
neatur. Qud item spectat quod diu antiὸ scri- 'pserati quo pacto istas defetutim, qui istersici vis vel hostem invadentem. vel insidiatorem si- earium; ut ibid. habet ina emo. Nullius autem nisi Harsatoris notanda est graνis ne earia, quod nimis in proprio sensu abundans consulere neglexit celebriores in hae materiaTheolosos circa Augustini sententiam expressam breviter ab authore Apolog.' de illicita . occssione invaseris. Esse autem ad mentem B. Augustini, e durimi, id asseremi hus Theologis, quinque modo suffieient. 'I. Augustinus Triumphus, alias de Ancona, vir doci us admodiim & RUigiosus S. Augusti ni,qui floruit annoChristiano isor. libro de m
testate Ecclesiast. quaest. N. arta s. negat licet e meidere invasorem injusturis, pro tuenda pro pria vita, suamque sententiam maxime confir mat authoritate B. Augustini lib. I. de Libero
arbit. cap. s. & Epistola is , ad D cola, reji- eitque ut alienam a mente L Augustini explicationem Praefatoris de affectu inordinato hujus Ivitae r rejicit etiam Tostatus in eap. s. Matthaei quaest. Ios. etsi Augustinum ipse alio, qu m
H. Dominicus Solus e Dominicana familia, primis suae aetatis Theologis annumerandus ,
qui etiam Tridentino intersuit, deJustiti & Ju-Art. 8. fatetur Augustinim sensisse
33쪽
nimie, ne ongiorso , Luiseis Tu ri nus ejusdemi Societatis, qui eri so. 2 anni, quibus Philosophiam R Theologiam maximo plausu docuit, totos triginta in prima Com. . platensis Collegii C,thedra exegitii Hic igiturae Justis. Disp. Σ . dub. I. 'ita. 4sserit, Augit stinum sensisse , illicitam esse invasesu, injusti necem pro tuqnda propria Visa , ut testimo niorum Augustini: quas varii adferrent intei pretationes, ipse solide impugnet. Vide etiam Franciscum. Amicum celebratum in Italiae Ze.Gςresaniae Theologiae, Professo, , qukih de Augustini menteti censet Tom. s. de Iinit. disp. 36. Atque ita conclude inuimundam esse Praesitoris conis Adentiam,qui Theologiae Doctorta eiusniodi, negligentis gra toris accuseti . titis i id
34쪽
,, quod B Aug. more suo extendit hiς senium pro rituri ,, 'Sacrae communionis CorporisChristi, Mineorpi ,, rationem Corporis mystiei, id est, Ecclesiae, per Ba-:ν, ptismum. ut observatipleri in oppositam. falso citatus.
Quoiubaeretici quidam iis Belluminum m :stigem suu .imphinati sunt, id in Am tborem Apologiae , m scio. qua cavillandi pe-'
ritia, molitus ilest Praefator. Hic enim, perinde iut illi, orinctionem, relicta solutione pro assertione Authoris seu arripiunt; sive criminam. tur. Utrumque igitur expendamus,&objectio nem, & politam in Apologia solutionein. . .. . V. Primuiri et Objectionis vicem habet, quod raedium est, magni nominis Authores ita explicare , Augustinum variis locis, ut senserit..parvulis etiam baptizatis necessariam esse. ad salutem consequendam, Eucharistiae percepti
cuid in eo criminandum λ An quia dictum id variis locis asseri a B. Augustino p At citavit. Λuthor Apol. de 'adestin. Sanctor. sib. I. cap. II. 'Et maximὸ lib. I. de Peccator.meritis & remissi . B iij . cap. 2Parca--. Irin L M
pernatos msi Eueba iam percipiant, faruor esse nonposse: Ex nimia imperitia,
35쪽
cap. 2o. circa med, iad. ista. vota Ioannis ot Nisi mandu ventis carnem iuram Ac non habebuta ,ἀωn in νοbis. subiicit: qui hisa quarimus . . . An verὸ qη quam etiam bre dicere' adebit, quod ad Di Naisi hac sententia non pem. . tineat, po tisiae participarime corporis huj- ct Sanguinis in se habere vitam , qstis non ais i Qui non manducaverit , flcat de Baptimo, qui non renatus fuerit; sed ait, Si non manducaveritis, velut eos alloquςns, qui audire ct intelligere pote- 'ran , quod urique non valent parvus ' ' sed qui hoc. dicit, non attendit, quia xs omnes ista sententia. teneat, ut me Corpore er Sasguine Di hominis Hram habere non po r, frustra etiam laria major tristrat. Potest aenires ηοn valuntatem, Mnrba loquentis arundas, m solis videri rictaminibus 1 tam Dominus loquebatur. Possuntque adcli alia '
Ioca allegata ab iis Authoribus, qui id adseria, bunt Augustino. Αgmen ducet Cardinesu Hostus, Episcopus . , Varmiensis, in Concilio Tridentino Praeses iupientissimus. Is certe ex conmiemorato xo. capite 23. De .Peccator miseritis rem
assimat Augustinum amre de Sacramentalii Eucharistiae manducatione proprie dicta & , parvulis necessaria. In consectatione Prahgameno Frentii lib.3. de Authoritaresiacra Scriptura. Quod
item dogma tribuit Uinsost O , Cyrillo, Cypriano, & Hilario. Atque illud est , quod Corm a Lapiis . non inmerit4 huc adducta dicit : nteres iam
36쪽
as. QM1κπ1. Ita Co setiui. Id etiam tribuunt Augustino tres alii Au-'tbores citati in. Apologia, Primus est Io ver Mationatus Societatis JES V, qui vir Deus bone i cujus indefessam industriam in Theo logis omnibus Graecis & Latinit evolvendis ;Doctarum linguarum peritiam ; Scripturae, . . Sam20rumque Patrum scientiam; praesta tissim0m ingenium; eximiamque doctrinam,qum Gallia atque Europa universa suspiciat, . omnes pa*m Scriptores depraedicant; unus inficeri oris Praefator, nimis imperiti ccuset; quod in Caput A Joansis scribat, auustinum docuisse necessariam parvulis Euchari'
perceptionem ad salutem . . - ε
' Alter author eiusdem ης ANU'iso sentenatiae, & paris inaperitiae damnatus 3 praefatore, es, Dionysiqν Pet uius , quem ob omnigenam silentiarum eruditionem, di Ss. Patrum sere ad miraculum cognitionem ita suDxit Euro- 'pa, ut duo popeo;issimi Reges pro eo certaxint, Lud0νicus 4M. Philippus IV. hic pro
obtinendo Mi Hispaniae lucem, ille pro rex neruo ad perpetuandum Parisiensis Academiae
37쪽
' spoNerA cundia,& p aeelaris in controversia Jansenistic ' lactibrationibus per Gallias nominatus: is, in libro quem Gallice inscribit Irin defuit aer '- meis,&c. agnoscit ejus sententiae lugusti. num , de necessaria parvulis Eucharissiae percceptione
His aecedit Eximius ae IU R Joannes.. Mantelius prior Leodiensis Eremitar. S. Augustini, qui lib. 2. de Venerab. Eucharistia; cap. I7. ait: illam sententiam, de necessaria parvulis Eucharistiae sumptione, ita in Ecclesia. Africana, olim invaluisse, ut & B. Augustinuis: Curiani obstruantissimis iliam tenuerit. Paucisque interlectis sic concludit: nec memini meis ' se, qui id temporis Q iana, aut sagumηο hac' in re adversatifuerint Ita modestus ille ac doctus Augustinianae mentis interpres.
Nimirum audacior ex omnibus Praefator iste, non Hosti purpuram, non infulas, non Praesdis in Concilio Tridentin' Majestatem, non eruis ditionem ejus eminentem; aliorumque Theo' logorum minime vulgarium veritus, ni ia i m. peritis iis omnibus tribuit , in eum sensum Augustini me telia accepisse. ' in
Modeitius sane sot peritiore controversistam decuit) P. Franciscus Davenportus, in 'stem te Fidei quod opus approbarunt R. P. Petrus Muchant ordinis Minor. Commissarius gener 'is , postque alios multos, , ipsemet R. R
Hauxelir) cap o. etsi doceat Augustiuum negasse, hecessariam parvulis Eucharistiae
38쪽
CONTRA MTHM. APOLOG. Pars L aspereeptionem, nulla tamen censura norat eos 'qui contrariam opinionem. adscribunt. Augustino; imo suggerit qua ratione explicare pos sint S. Μgustini duplicem sententiam, Age vero qua ipsi cumque volet contumelia Magnos illos Theologos Praefator assiciat, non in eadem eli navi Author Apqlogiae: imo vero de hoc alterum est quod solutionisi in- extrem. star habet) affirmatὸ dixit: Se non magnopere pugnat rom, ut Hasemota errorem dUnarum in Segar. Dufentino , tanto adstribu D.ctori. Qua igitur, risiocinandi peritia, ejus illum sententiae complicem facit, a qua se recedere protestatus est paut ejusdem impetitiae Reos indiscriminatim omnes facit, sive istum negantem, sive alios contra affirmantes quidpiam de quadam A gustini opinione λ - .
Iam vero si Author Apologiae non potuit ex hoc capite argui imperitiae s quippe qui ne
gavit, Augustinum circa Communionem parvulorum, quidquam sive figmenti sive erroris opinatum esse in falsiimest quod Praefa r s. r. posuit. B Augustins quatuor g viores errores fuisse ab Austore Apolog. imputagos.
39쪽
uitur Praefatori, 'e ., Asteram terra partem hiate nostra oppositam, nutri ' . - Amtipodisus habitatam esse. Non est error Domi-tis nae, sed crudentissima Bini . coniectura-quibus.
Praefator. impugnat: sed neque ille Minitum i
le sibi arrogatum, cum nemo ullam Augustino litem intenderet; pessimὸ desensum, quippi qui hanc S. Doctoris sententiam, in I. I. g - .rioris erraru nomine designarit; neque tamen hie s etsi pugnantia eum in finem locutus abs rseris nota vipψcue potuit: nis se ridendum propinavis, aduribens errori prurdentiae laudem. Qui
40쪽
CONTRA AOHOR. II Pocos. Pars 1. 27 iramen contra distinctionem Praefatoris Duo dicere indria vellet silva tamen desita maximo DOGψri reverentia in haec duo velut pro Blemm poneret r. vj. . An Augustinus negans Antipod sta secerit errorhm proprie dictum. a. An potius prudentissimam conjecturan L Et primum quidem caput concludi hoc Syllogisino posset: Quisquis se existimat scire quod nestit, ille errat. Sed qui asserit non esse uua ratione credendu quod existant Antipodes, ille se existiinat stire quod nestit. Igitur errat. Major ut vocant) est .ipsius B. Augustini,
de citaturi Decreti I. parr. dist. 38. Cap. XI. Non-co equens ut continuo erret quisquis aliquid
is, sed qui ais se existimat sire quod nesiit.
. - vcro quippe σprobat falsum: quod est erro- ,ris proprium. Ita August. Declarari posset Secofi ari eη S. Thoma in inde Malo q.et A. Error est avrobatie falserum pr' veris: unde avro barefalsa pro veris, addis actum quendamsuperi norantia. Potest esse ignorantia fine hoc, quod aliquisi de ignotissentem inferat: θ tunc ignorans 4st, ct non erros. Sed quando jam falsam sententiam ferris is qua tuscit, tuncproprie dicitur errare. Minor patet: quia ita se existimat stire non esse Antipodes, ut neque ipse dubitet, neque alios ulla ratione dubitare, velit; cum oppositum censeat esse falsum; i quod patebit cum me em B. Aug. circa Antipodas declarabimus . & tamen quod ita stire se credit, nestit pro. secto , non Ian*um per simplicem negationem stientiae