장음표시 사용
171쪽
qtae gloriam esse eam, cuius memoria monumentiS consecretur literarum
cxceptis i ta felicibus illis, & miseris, qui
has non gustarunt, cunctis mortalibus facile est intell*ctu. Ecquis animo est tarn demisse , tam timido, atque humi li,ut a Caesare, Alexadro, Scipione, An- nibale,totque alijs res gestas legens,eo rumque in Omni genere sitim mana amplitudinem considerans, & dignitatem non vehementissame, ardentissimeque cupiat, se ipsorum esse similem, huicq; caducae duorum dierum vitae illustrent illam, quasique perennem non anteponat,qua possit conssequi,Vt, cum morte inter homines vivere desierit , inuita morte inter homines Vivat multo, uante clariori Verum,qui dulcedinem non sentit literarum, is nec, quam ab obliuione, & silentio vindicatam tam diu hae conservarunt, intelligere potest gloriae magnitu linem,quin imo,ctim longioris non recordetur temporis,hominis unius,duorumve dia D taxat eam metitur aetate, proptereau in breui cir
172쪽
tanti,quanti putaret alteram quasi aeternam, nisi tam infelix esset, ut hanc non Cognosceret, cumque incognitam minoris aestimet, quam debeat, merito etiam ipotest credi, ut eam adipiscatur, minus, quam ille, qui cognitam habeat,faceret,in discrimina vitae ipsum,periculaque se esse obiecturum. Neque nunc vellem aduersarium aliquem, Vt dicta mea refelleret,res proserre,quarii literae fuerint essicientes, his, quas aio, rebus contrarias, obij cereque mihi, atque exprobrare,quod Itali nostri illis eruditi inde a quodam tempore ad hanc nostram Usque memoriam exiguae in bello dederint documenta virtutis , id, quod,si verum fateri volumus, est sane nimium Verum, quanquam iure posset dici, culpam quorundam paucoru cum magno malo sempiternam infamiam intulici cunctis,ueramque vastitatis Italicae, inque animis nostris si non pro sus extinctae, ac mortuae, d bilitatae sabiem,& prostratae virtutis ex illi s pendore causam. Se nullo magis nos pude, ret, hanc Pa' re, quis Gallos, te p
173쪽
LIB. DE AVLICO. Mascire literas, quare satius est, ut silentio praetereat, quod sine acerbissimo non possum recordari sensu doloris , relinquensque rem iniucundam, ad quam me inuit9 accessit,ad aulicum nostrum reuertat ur oratio. Volo itaqu c hunc plus,quam mediocriter, studia coluisse literarum, saltem politioris humanitatis, & non modo linguae Latinae, sed c-tiam Graecae habere noticiam propter multas illas res,& varias, quae diuinitus hac scriptae reperiuntur. Multum temporis mihi triuerit in lectione poetaru, non parum in Oratorum euolutione,& historicorum,assuefecerit se scribere orationem tum solutam, tum astricta numeris in primisque in lingua hac nostra vernacula, talis enim exercitatio super magnam Voluptatem, quam inde capiet, semper aliquid ei suppeditabit opusculorum,quibus ad foeminas,quae plerunque i ncredibiliter his,mirificeque delectantivi abi muniat aditum, Ut colloqui cum illis possit, suauiterque traη ducere tempus. QDdsi, Nia Vel occim 'umgr ore pre 'ς fuerit one-
174쪽
εμ B. CASTILIONII re, vel studia attigerit leuius,tam per cha non erunt,atque absoluta, quae elucubrarit,ut multa digna sint laude, stip- lprimat haec caute, ne irridendi sui ciuiu icasserat ansam, tantumque legenda ea, quem sidum habeat, det amico, neqUetamen sit laudem ipsa mereantur no nagnam,fructum etiam inde putet se nublum penituS percepturum, cXercendo cnim 1e ipse existimare de exercitationibus discet,& operibus aliorum,reuera enim raro fit,vi,qui ipsi sciibere non assueuerit quantacunque etiam praedit ess sit doctrina,is laborem, atque indus iam,qua scripserunt alij, perfecte possit cognoscere, gustareq; dulcedinem,&intelligere excellentiam styli, reconditaque illa, atque abdita sensa assequi in schiptoribus antiquis, quibu) sype bi laliud,atque id, quod dicunt, alludendo linueniuntur designare. Tum copiam quoque ipsi cadem illa exercitatio gig- inet dicendis praestabitque Qt, quemadmodum Aristippus tyranno illi respondit, unicuiqi 'loqui audeat expers cu-
175쪽
LIB. DE AULICO.vola penitus in eius insidere memoria, ut nimiru in hac re, & in omni alia semper cautus siti,timidusque potius,quam audax,nec falso habeat persuasum, sci- .re se, quod nesciat, quonia natura cundi oppido nimium extra modum prodimus auiditate laudis, multoque libentius, multo maiori cum Voluptate Verborum de nobis aliquid praedicantium audimus quasi mussicam, quam sit lenuis alium suguissimum cantum, aut so- num, proptereaque stipe illis tanquani Sirenu vocibus illecti merguntur,quorum tam fallaci harmonia no bene obstructae perinant aures. Ac fuit antiquis temporibus inter homines sapientes , qui periculum hoc cognosces compositis libris verum amicum docuerit ab assentatore internoscere. Sed quid ille his profecitξs1 multi sunt,uel potius innumerabiles ij,qui apcrte sentientes, aliquem se adulari,in id facietem amo rem habet in Verum diccntem habet diu, imb .aepenumerb, quali nimium ' Parcum putent esse adulatorem, nimi-iue res ra istum in t 'ilitis sibi
176쪽
B. CASTILIONI Iconiis, adiutores ei in laudatione sui existunt, & socij, deque seipsit gloriaturres,quas audire eundem impudentissimum pud et adulatorem 3 Verum hos Caecos in errore relinquamus su O,laci
musq; , Ut aulicus noster iudicij sit tam recti,nc persuaderi sibi sinat, quod atrusit,id esse album, neue quicquam sibi sumat,quod non certo sciat, se sumere si-hi merito in xime illis in rebus, quaru Caesar Gongaga, si memoria tenetis, inludo meminit suo,quibusque nos siepe tanquam instrumentis quibusdam usi sumus ad inducendos, ut desipere inciperent,multos. Imo,ne errore idem capiatur, etsi laudes sibi concessas minime vanas esse sentit, & falsas, non tamevel aperte agnoscat has, Vel tacite approbet, sed verecunde potius, pudenterque eas repudiet,& sibi neget esse debitas semper prae se serens, & reipsa statimens,praecipuam scientiam, quam profiteatur,esse armorum,reliqu ι animi bo
na cuncta armorum Oxnamentum ma
xime inter milites,ut ne faciat, quem in lum is ovi apud li atos
177쪽
LIB. DE AVLICO. τ olunt esse milites, apud milites liter ti. Ad hunc modum rationib.illis,quas diximus, fugiet affectationem, quodq;
faciet, licet erit non magnil m, appare bit esse multo maximum. Ibi tum Benabus,ego,inquit, Comes nescio, qua ra-' tione tu nostrum statuere velis aulicu, literas,quae in eo sint,& tot res laudabiles alias ornamentum esse armorum,&, non haec potius, quaeque in ipso requiris,caetera ornamentum, decuSque literarum, quae per se solae nullarum indigentes rerum externarum arma Vincunt dignitate, quantum animus co
pus , cum horum usus huic, illarum illi sit sane proprius. Imb, inquit ComeS, ad arma Vtenda utriusque coniunctim est & corporis, & animi necessarisiunetio. Sed nollem ego apud te Benibe iudicem hanc causam dicere,quoniam nimi im suspicarer in alteram te pariennfore propensium,ac, cum multum, dit que haecia olina sit ab hominibus sapientissimis lisceptata cotrouersia, ronouari eampei fori sane est necesset,statu oride per
178쪽
133 B. CASTILIONI Idita in laudis maioris quasi possessione
missa esse arma,Voloque, quoniam fingere hunc possum meo arbitratu, ideinpiade iudiciu est caulici nostri. quo siquidem tu dissentis Bombe, hancque
controuersiam putas instauranda,expectato sane disputationem, sed, in qua tam sit licitum patrono armoru armiS quam defensori literaru literis de causa decernere. nam si utrique horum id facere erit fas,illi certe hic vict' dabit manus. Ah, inquit Bembus, ante damnabas Gallos, quod literas parvi duceret, dicebasque, quantum quasi lumen eae praeserrent hominibus ad cernendam gloriae magnitudinem, quamque aeteronitatem his, & immor litatem don rent, & nunc mutata sententia videris tecum ipse pugnare. Alexandrum es oblitus,cum ad Achillis tumulum ast ret,o sortunate,dixisse, adolescens, qui
tuae virtutis Homerum praeconem inueneris Qubd si Alexandi r Achilliti uidit non quidem res gest .s,sed, quo celebrari eas, & illu λ voluit fortuna, Homeri r 1, pira
179쪽
LIB. DE AULICO. Us hilius literas,quam illius facta,ipsum stimasse. Quam sententiam ergo eXpectas , ut literis des palmam, super hanc ipsam ab uno latam de ducibus maximis, quOS Vnquam terrarum habuit orbis: Ego,inquit Comes,damno Gallos, quod obstare, atque ossicere literas putent professioni armorum, qu sique Omnes fortitudinis neruos hae clidant, eundem negent & doctum esse possie,
militem, cum ego contra stat tuam, cui, xt literatiis sit,magis conueniat, quam militi,esse omnino neminem,VOloqile idcirco,aulicum nostrum & armorum.&literarum scientiam habere conluct-.cte, Vt,q luod Virorumque congruentis , simum est naturae, mutuo se haec adiuuent, nec, quod id velim, de sententia
mea mihi videor discedere propterea, sed sui dixi) disserere mihi nunc non libet,Vtra corum laudem mereantur maiorem. Illud satis habeo dicere, liter, tos fere sic aper non nisi viros magnos sibi iumere audandos, & facta gloriosa, tua prop Vnde recta P ficii untur . Gar un
180쪽
mo B. CASTILIONI Itumque existunt multo nobilissimu scri-hendi, ipsorumque scriptorum magnuornamentum, tum quada ex parte cabcar etiam illud,quo,qui haec inchoarui, ad absoluenda ea concitantur .Qriae sorte ita nec tererentur manibus,nec haberentur eximia, nisi subiccta ijs materia ipse eximia cffet, sed inanis existerent,
inutilisque cumulus , atq; aceruuS Verborum. Et,si Alexander Achilli inuidit Homeri praeconia, non per id conficitur,quod pluris literas aestimauerit,qua arma,quibus si tanto inscriorem se esse intellexisset laudato,quanto diuinitate scribendi putabat inferiores laudatore
futuros omnes, qui facta essent sua m daturiliteris,multo magis certe,se praeclare facere, quam alium de se praeclare scribere,concupivisset. Credo itaq; eo, quod Achillis maerere se ostenderit felicitate, tacite illum laudauisse seipsum,
Optasseque, Vt haberet, quo carere ashuc se putabat, summum,r buSque omnibus excellentiis naum i criptorem, non virtutem ' aippe quam tum s quaque anteirc