장음표시 사용
21쪽
XVI PROOEMIUM Eusebii historiam, a Rusine latine divulgatam et auctam , in eosdein qua aternionCS apte claro pulchre refunderet, transverso calamo novas antiquitiS litici as interiariSC2nS. Hoc autCni conti gisse medio vel iam declinante IX saeculo, ipsius Visigotica, Sive CX hac prolicenS hispanica Scriptura nos docet, cuius exempla Photographicu Paulus J wald et Gustavus de Loewe, viri praeclarissimi, orbi litterario edidere δ. Est ergo Palimpsestus noSter mani se Ste patria hispa nus; atque ibi reseriptus ubi, ut fert prohabilis ratio, iamdiu bini codices, ex quibus iste emo ruit, altissimas egerant radi CES. Verumtamen, nequis nos in re tam gravi definienda leviores putet, Subiectam nobis ob ocu los ae tibi, amice leator, describes mus paginam phototypiCC haustam ex Palimps sto Legionern remi SSo. Eam Nobis rostantibus res Cerant atque obtulerunt D. Sebastianus Urra et D Eli pius Diag Ximeneet, sodales Academici Legionenses, quorum opera Prompta ac diligenti est
Byblicus textus ad Ireremiam pertinet. Prima columna in zipit capite XXXV, Vers. 13: Haese dieit D S) exertatum, dgsrhi; vade et dic uiris iuda et abita oribus therusalem Μή altera capito XXXVI, vers. I 4 Volumen, eX quo legisti) audiente populo, Sume in nannia tua et vestri. Tulit ergo baructi, tilius Neriae, volumen in manu sua, et Vonit ad eos. Μ Textus iundique, ut iam conspicienti patet, Hieronymianus est systemate autem Orthographico et peculiariphonesi, pingue quid sonante ac perestrinum, textui Alari Ciano qua Si frater fratri comparatur. Superiecta tranAVcti sim pagina fragmonium continet Eusebianae historiae, ex libro III p, eapitibus XIII et ΙX desumptum. Hoc si transcribamus, solutis tamen litteraru in Compendi iri, lectori commodo soro remur. 6 Ante quartum) belli annum cum cisitate J in pace et abundantia perduraret, in die festo tabernaculorum Clamare cepit: UOX ab oriente, MOX Ab ocidente, UOX a quattuor uentis, uox Super i erusalem, uoX Super SponSOS et SponSAS, VOX SUper populum, et indesinenter die noctuque per omnes plateas circuiens hec clamabat; quo quidem primores ex populo uelut ital faustis, nouit indignatione commoti correptum hominem multis herberibus a Vetunt ille nequaquam pro se aliquid loquens, Sed ne eos quidem qUi Ses circumstiterant deprecRnS, easdem uoceR Pari obstinatione et clamore repetebat. Tum principes inreue enses, ut reserat, numinis disse motus in Viro, perducunt eum ad iudicem romanum, afui quem flagris ad ossa usque laniatus neque lacrimas inundi I. Sed eandem v opem miserabiliter et Quin coda uululatu emittens per Singula pene Verbera proferebat. addens etiam hoc ues, ues thero lini, S. Prosequitur et altad idem storiog rauus si maiore gestum miraculo dicens 7 oraculurn quoddam
Exempla scripturae visigothici se . A i. Obtitis expressa. Hei lothergae, i 883. Scriptura atque adumbratio tabularum XIII, XIV. XV, nostro Coclici apprime Cohaorent. mgnae, Putrologia aera ca. XX pag. 237 et 239. Parisiis, I857. Huic tamen oditioni graecae, caput IX CStquocl codici nostro VIII; nam Rufinus Eusebio multa pro arbitrio addidit. destruxit immutavit. Lege ciuitaS. - Lege A t. Graeca ori ρ λυ. Librarius, duas sorte lectiones indicans, ita scripsit: ut ui res. Sed ipse, aut alius, apprim doctus notavit ad marginem ut vi non esse admittendum, tametsi Qx lecitione ut vera νes erat Ininime sPCrnenda
Nempe Iosephus. Suppressionem litterarum hi aut i a te xl, sp, Dic., librat tum nostrum iam docuerant binit . . y Q η qu 'mileg ira P Retu eλ laltera th, quam floriograuus in o transmutat, librarium ipsum genere t Latonem Seu VόSIgothum porteIulere videtur. y Hic, apposito signo, rΘVOzatur leCtor Re notam marginalem, qriae Sic se trahet: Nota ala d Mesthus oracu 'lum prophetarum in christo daCtum et Prosernam, quanquam iuder Stolidi in messia tuenturo acthuci uertunt nPlandum, In UeSPa Biano putabat Hii pletum .,
22쪽
PROOEMIUΜXVII in sacris litteris repertum quod per idem tempus uirum designaret ex eorUm regione Pro S-surum, qui totiuS orbis potiretur imperio; cuius oraculi prosagium idem Storiograuus ueSPasianum deClarare Suspicatur. Sed vespasianus non aliis quam illis solis gentibus que romano uidebantur subdite dominatus Est. Unde iustius ad christum hec responsare feruntur, ad quem
dixerat pater Pete a me, et dabo tibi gentos e Misagem tuam et possessionem tuam terminos terre Ct Cui S PCr idem tCmpus per apostolos suos in omnem terram exictrat sonus, et in fines orbis terre hiprba illorurn.
genere originem HUCen S, qui tantam nobis iDateriam rerum geStArum Cognitionem Pre-
Haec pagina teX tu Rufiniano duobusques scholiis marginalibus a liti rario sive eadem manu, quae codicem reScril Sit, adiecti S, mani Sto constat. Ac primo quid m, ut conspicienti Patet, Systema illud elucet orthographicum, cuius complexionem ex Palimpsesto legali fusius trademus 3. interea satis est meminisse quae idcirco animadvertit clarissimus Flor g ubi de codicibus Cordubae saeculo lX pur librarioA mogarabes exaratis auit A. Duo porro Scholi A, PARincte annexa, doctorem At Varum Cordubensem profecto decent, ni abicam hebraicam latinam linguas a Prime doctum, ingenio sapientia atque oninium adeo historiarum, quae tum serebantur Striclio Perillustrem. Is enim tana secundi quam primi scholii sententiam, ac Verba fortaSSeipsa, usurpavit contra Ele Agaru in iudaeum anno 84O S. Huiusmodi scholiis, hactenus in editis, por singulas pene paginas codex ClarCt, latini S ferme ubique, aliCUbi arabi Cis, straecis nusquam Eum igitur natum dicimus Cordubae medio Saecu lo IX. Nec diu ibi remansit, Legionem felici sorte migraturus Eum siquid na aut dono Aut Pretio ac Cpit β a Samuele moχarabe Dulci ius presbyter Tol tanus, legatione functuS Alson si III apud calipham Mula amme clom anno 883; eumque Aeetim anno Sequenti redUX, ASPOrta vit. Ex hac closcripta sorsitan est His o D. Euse I Rusini, qua Alsonsus IlI utebatur 7; et in qua munere tanti Pringi pis gloriatur Ecclesia cath dralis OVetensis. Malo lato codex Legion rnsis initio exesus, sub tinena vero mutiluS, inter eos facile colloca tiar, QUOS ePi Scopus Pelagias anno io 72 . , roficiendos accepit. Folium Is 3 ita clauditur H hydrie fieri solent in egipti partibus undique crebris minutas ' admodum soraminibus, cuia ἔψ, quibus turbida aqua desudans deseratior hac purior redditur s Haec Verba prostant in
libro ii Rufini, capite XXVI νη. At enim solium 384 incipit a capite XXIX V . quod quum
, Lege rara.' E resgiones huius commatis, in ora paginae, aliorum Acholion legitur: .HiC I Reppus dignissime vitana con-ἰaitdanS, Vir ex genstres designatu A, lstgesna e Ximie cd cens tabuit.
' Articulo U. ' Espasta Sagrada, torno XI, pag. 51-61. MAtyiti, I 792. . Scito quia nihil tibi ex Egessippi posui verbi S sed ex Iosippi nostri videlicet genere tu luetj doctoris. . Duae illudena Alvarus explanans, illico verba sutidit ab UusChio OX Ios pho rcitata, prout habentur in nostro codice utque a secundo Scholio degignatur. Primo etiam ACliolio sto idus arguitur Eleazarus, qui Messiam spectabat Venturuin anno 867.-luid pag. IS et 185. ' Diae XimeneZ Eotitin de tu Neal Academia de la Historia, tomo XX, Pag I3Ο, Matriti, 2802. 7 Hanrichristi uch ius Danietis vOn Dr. Rodois Beer, pag. 385. Vindobonae, Ili94. Espasta Sagrada, tomo XXXVI. append. XXVIII, pag. LlX.' Lego et mnusis. Lege patula. Lege defecatior asi. Minnia, Patrologia latina, tomo XXI, pag. 535. PariSitS, 2840. Ihid. pag. 537
23쪽
XVIII PROOEMIUM factum esse hi qui superfuerant ex paganis viderent, in recordationem rei magnC Sibimet an liquitus commendate venisse perhibentur signum hoc nostrum dominicae crucis inter illas quas dicunt hieraticas, id est sacerdotales litteras, habere egiptii dicuntur Velut unum ex cetoris litterarum, que apud illos sunt, elemes ratis , Cur autem textus interceptus dis Puruit, avulsio explicat ac disiectio qualem ionis Postremi. Sed multo peiora pnsSUS eSt quainrnio Coclicis primus. Primo Eius solio frustulum dumtaxat relinquitur miserandum; sequentia inde lolia, quasi scissos oblique digitos, masti e squalidos et flamma corruptos . in maiore in altitudinem gradatiuS se attollere conspicis. Ea tamen ex palimpsegiis sacroruin bibliorum traxisse origi nem, itemque exordium ab historiae dedicatione, sive epistola Rufini ad Chromatium, negabit taetrio. Quod si, ubi pervenit Corduba Legionem, codex membrorum integer erat, e Cur adhuc post medelam et curam sapienter adhibitam, aegre convaleScen A utroque pede
cathedrali LEgionensi. Ad rem Pelagius episcopus gΡost hec comparaVi ad honorem sancti Salvatoris et beate Marte librum naagni pretii, quena BDGraecam a nominant ..., et librum in ecclesia necessarium de prophetiis, epistolis et evangeliis qui comicus dicitur β..., et reparavi quoscumque indigni disruWfos et dissensos, quorum influctus est numerus. Ouanti autem faceret editam a Rufino historiam Pelagius, qui ses prosit rebatur doctrinis eccleriauacrs a rime syudi Ium, altero id innuente codice I novimus, quem scribi iussit anno Circiter IO69.
DE I EGE THEUDIANAOuidquid ex Breviario Alarici, hacten us cognito, Palimpsestus Legione SematUS retinet, quo tempore quove loco scriptus dici Possit ac debeat, per summa Capita in utramque Partem diSSerendo lustravimus. At voro, Ringularis, quam codex noster Breviario inseruit, a Thetidi Visigothorum rege Toleti lata et promulgata lex, ita ex inspθrato crebris, obscuris, discillimis imi lectitur quaestionibus, ut ea nobis et ses orsum Θt actaarates trat tunda demum CSSevideatur.
N H C autem cum siluissot turra in diobus nostris, Et dominus rex Ad son us in sed , paterna conValuiSSet et vidissem ego Polastius hunc locun1 rnihi a Dcto continenclatum, malitia hostium non Soliti Gontaminatum, Sed etiRm Corruptum, absidibus interruptis. aris et altari hus incompositis. parioti huq nudis et inundati ne PluV Aram zorruptas. sine domi ocs et officinis canonicis, Aine libris et ornamentis ecclosiasticis, sine forma diS c Pline regiuariS.... laborRvi facerct cle meo et adquirere cle aliis probatis personis hec omnia que Sequuntur. 'Textanrgutum Pelagii, Anno 1O73; ap. Eapasta Sagrada, lihi Supra. 2 Anno 988. Antio 995-
UIU nam mi finge, Seu Codi cim KRCrorum Bibliorum utriusque Testamentia Exemplar hoc icti PSum H intrRmur quod in monasterio Albeldensi scriptum est anno VI rogis Ordonii, Astrae vulgaris 02O. Μ g o3lluc Sibi Pretio comparavit Pelagius, reposuitque in thesauro Ecclesiae suae cathecrati , ubi paulo P bt docu
mentis historicis meliuR crevit et etiamnum Custoditur.
be r IIeStorie ecclesiaStice, que dicitur tripartita attributa: a tribus des Giectu compositum uno S ili 'eo'Oristo 'RDCto 2Piscopo. et duobus vicis Sogomesno est Soerate, incipiens a Constantino imperator' u Sque as IndoclOSmm mmorona per multa intervalla torianorum . . Ego Arias Iconi is nempe scriptor, vidi ii βVMΙilirum in FrariCia, quem nondum uiueram in Gallicit . , Ibid, pag. 8I.
24쪽
PROOEMIUM XIx Ac primo quidem, quare tot Breviarii codices, quos Haenei prae manibus habuit, hanc legem CXCludant, quaeritur. Respondemus quia nullus eorum repertus est in HiSPania; noster autem CrRSUS eSt Cordubaes, ibique ut credimus natus; quamvis illuc eumdem saeculo VIII illabi potuisse non distitemur, vel Ilispali vest Toleto deductum. Daca lex est suo die VIII kalendas DGembDias anno XV regni domini noui i eloriosissimi Asudi reris. Numerus XV, actione Chymica excitatu , indubitate colligitur. Quandonam Theudis regnare coepiti Neutiquam ante mortem Amalarici, prae lepessoris eius, quam hiStoriographi cuncti Statuunt accidisse anno 53i; quin de initio regni Theudis Consentiant, nam
insus X 3, Vasaeus ' et Garibay I; verumtAmen sequentem praeserunt, 532 Videlicet, arcti
Ferreras AU. Quamdiu Vero in solio perstiterit, auctoros qui tradunt pariter discordant. Alii computant annos XV et monsos V vel VI; alii annos XVII; quibus alii adiungunt V vel VImpnses Φy. Theudis autem obitum a Cidisses anno 348 concedunt omnes. Quare intra hunc annum et 545 evincimus eum eSse requirendum quo data lex fuit. Hunc autem, videlicet 546, tutissimo de lucemus ex actis conciliorum Ilerdensis et Valentini, quae celebrata sunt eodem
anno XV regis Theudis, aera hispana 584 sive anno Christi 346; Ilerdense quidem Vlu Idus Aragusti, Ualentinum autem II Nonas Decembris. Atqui, intermedia his cluahus dies est VIII Kalendas L eccmbris. Itaque lex promulgata fuit die a Novembris annos . Inde obiter con-
Textum legis integrum non assequimur; Principio enim, memtirana vehementer raSR ita eum pessum dedit ut verba tantum aliquot inspicienti prodat. Scopus legis, dubio procul is est quem prae oculi S paulo ante hahuerat Ilerdonse concilium supranominatum, etenim litigandi libidinem, pessimo iuramento obfirmatam, damnavit severe admodum, AC cenSOri A notu COErcuit 'a . Simili pacto, fortique sanctione et poena, Theudis lata lege perstrindiit iudicum et Curialium abuSUS in exactione litium ρκpynsari uia. Rectores provinciarum sic alloquitur ulrationabita er serpende itis, ve, trina extimatione dece tu, quoniam ASIum era, non ipso fronsear itrio, seae iusso ratio uaulis examine, normam sum' gm existimari. Si quis sane praeferea, guae surSunt dicta Suus pro expediendis tali us uerotiis fuerant rata su ruis fro sitasaccionis modum in niUla ratione Mans M af Tunc enim redemta non creditur fuisse iussi ia
' Cν visa generat de Espasia, I. Xi, CRP. 58- Sinopsis hist rica γωologica de Opasta, ano 53a.' ' Consor quae hae de te late disquisivimus apiae Boletin δε la Real Academia de la Historia, tomo XIV, p1gina 47 78, 691- 05.' Testantibus conciliis, pcitiis Thaurit annus consistebat diebus Sexta augusti et quarta Decembris 332. Ergo incoepit post qriuriam Decembris 53I; non tamen poSt diem Se tam Augusti, 53a, quia ipse tum cle ut- rebat. Sancto Isidoro possumus consequenter sidere, utpote qui rogni Theudiaui statuit initium anno imperii IUStiniani sexto. Hic autem annus incoepit prima die Aprilis 332. Quod si verum est, inter hanci dieni et soκ-
tam Augusti eiusdem anni, quaestio iam rEstricta, ProtendituL. .siui sacramento se obligaveνit ut litigans cum quolitis ad pacem nullomodo redeat, Pro PETiurio uno anno a Communion' corporis ot sanguinis Domini segregatus reatum Simila eleomosynis fletibus et quantis potuerit ieiuniis absolvat; ad caritatem autem, quae Operit multitudinem PECCatoriam, coleriter sestinet venire.a Can. Vii.
25쪽
XX PROOEMNIM quando uesiam minora sunt commoda quam petita facultas. Guod si mrea myaeum dicta causa istimasa non 'erit, saltim ad coaequationem retica eveniant factivalem statuentes ne quas ν reum sufer modum causas damna praesumans exfendere commoaum. Guod set iactum fuerit, rerum com nendum est satisfactione Uest arrono ritas utique profusura quibus introsa a fuerint maiora dissendia. Simili etiam comWHων es discreto ineYsfrmcamus, ud non 'Vo Sua commodami at voluntate. Sed ab eis quos propria ediectione compugeris suis rimu tantum sufer eum accipiaut caballorum . . Commoda quoque iuxta huius consuisa sfretem accessum. La est ut in mi tabus euinqua suo accerunt pro cabal o uno, solido uno. Ea vi feticis ratronc, res usu metrio ribus cauyis. duo Iantum, in maioribus vero quatuor cabitur Sustica an , ut si quis flures calaia os ulcra hunc numeWum duce e voluctris, absque usio ius fucforum Eamus suo tantum Vesu ast ornatu. Us ea 7 ero quae exsteris, decimum nunquam fro suo consequatur exitio. Hac condi ione ita ur. si commodacas exsterit pecunias, sus a scriptum commodi modum exactores a reddens foenetur recipient. quia eum qui commoda a res posseus, dimustrem est c9mmodasper mari. γ SC-quuntur Poenae, in quas transgrCsSores legis incurrerent. Iudices qui de ae USatoribus, amplius quam commodum praedictum recepissent, beneficium legitimum suum amitte rent et pro eo quod amplius obtulissent, ad satisfactionem praesumptoris mulctam Solverent. Iudi Ces qui favore aut alia causa redemptioni reorum proclivi, damna vel rapinas punire neglexerint aut retardaverint, mulctam quinque num librarum paterentur. Denique ut huius legis mulgarent notitiam praecepit Theudis rectoribus provinciarum, itemque cancellario restio ut eam adiun-
ret titulo XVI libri IU Codidis Theodosiani, remanesnti videlicet apud Alarici Breviarium,
quemadnaodum in exeniplari nostro Palimpsesto conspiCitur. 'norem legi S ac Rensum generatim Consideravimus: mine vero aliqua singulatim explicare
Initio legitur: Fumus Thesudis rei. l odem practnominet insignitus apparet Reccaredus in lapide insigni cathedralis Ecclesiae Toletanae
Plavio praenomine usus icli O Reccare clus fertur ut logitimum se dominationis Hispaniarum prosteretui ha edem, quam tenuerunt imperatores FZavit, Vespasianum puta, ConStantinum, Valentinianum. Haec ratio siquid valest, adlauc senim sub iudico historica lis est, aeqUR MAE, Mattingit Leovigildum qui regium sibi cultum et curiam nd instar Romanorum imPerntorum exegit. Nihil prohibet quin credamus allain oti rationem id evenisse. Praenomen FlaViust heudis sorsitan usurpavit ut gratiam sibi conciliaret a romanis catholicis quos regebat. Odi νUt ait SanCtus ISidorus, aeum esset hae κ Hos, facem tamen concessit Ece stago adeo ut sic
26쪽
PROOEMIUM XXI iam cae licis esse sis daret in unum ustiae Toletanam urbem comento; et quaecumquc ad rissiae disciscinam necessaria exstitissent, libeDe iacenterque disponerant. Quid ergo Z Num Togeona ur S eo iam tempores Caput Visigothici regni exstititi Id ne mirΘmur, hanc legem, quam nobis protulit Palimpsestus, Tole o rex ipse ait recognovimuS. Atque eam quidem, sigilli sui adiectione firmatam Rectoribus provinciarum direXit, prae cepitque ut PCr uni VCrSOS Populos ac locoriam iudices. edictis propositiS, mani seStarent. ΗΟ etiam pacto Alaricus Breviarium direxi L Rectoribus provinciarum, romanis sibi Subditis pro mulgandum; at Vero Theudis si vinciales atque universos populos complecti Videtur, adeoquel nem edictam Voluit per universos locorum iudices, visigothos nern Pe, qui, de omnibuS CRu-SiS, tRm romanorum quam Vi Sigothorum cognoscebant. Hanc ergo lQgem ut credamus sui As pariter adiectam Coclici misist Mico, quem olim Euri us ediderat, illud praetereH noS movet quod ipsa iuris administrationi providet ac satis facit, quae VisigothΟS magiS quam romaΠΟSassiciebRt. Lex Porro CompeSCit immoderatas iudicum et curiali lim exactiones; quae quid rin ea tem peState adeo gliscebant, ut apud omnes propemodum leges Barbarorum de earum repreSSion
liasSet; aut, PraemisSa quidem audiesntin, plus tamen quam sibi debrebatur extorserat Lex Ri-Ρualia η muletabat iudicem, qui litis explansas exigeret ante compositionis vel mus tae dehitae solutionem. Edictum Thoo lorici quadruplam de re male parta poACcthat ab iniquo iudice: Aiυθis rapinas in pro 'incialibus Q xerceret, si VC, etiamsi recto sententiam daret, damnum nihilose cius inurerat aut rei publieaci aut privatae personae, exquirendo aliquid ultra debitum a. Lege
sollicitata quam sub nomine muneris accepta proveniret. Hac igitur adeo peragrata moruni iudi ei alium tuo et Hispanias eo tempore infici mirabitur nemo. TarraconenSi S concilii, Anno 516, sub rege Theodorico celebrati canon X vetuit sacerdotibus et cleri Cis, ne mors Saecularium iudicum gude cur acci si es o in ensis pas ociniis munera. ΙPSe Theodoricus, pro Amalarico nepote Suo Hi quaniarum rex datis litteris ad Legatos quos huc mittebat Ampelium et Liberium, Securim radici arboris inceStae ponere, incRSSum tamen, ConatuS CSt 5; etenim, non polyptychis publicis, ut moris fuerat, sed arbitrio Compulsorum Staggerebantur provincialium subiacero fortunae. Mox vero Theudis QOS iudices, qui favore lentius aut redemptione procli vius damna provin talium et rapinam negligerent, quinques Ebr arum auri mulctavit fisci com pendiis profuturas. Posterior autem. quae Reccar do tribuitur, ausiqua lex β, poenam sanxit graviorem; nam Et honore privatum, et decsm aura libris mulctatum voluit Comitem, Vica rium aut villi ruin, qui indictiones, exactioneS, OPerHN Vel angariaS pro Suo eorum Commodo perciperent, aut simili populoriana damno annonam imponerent; itemque numerarios vest de
sensores, ab episcopis et populis eligendos, qui dum ordinabantur, beneficium iudici clarε velat, eo aliquid accipesre vel exigere malesuadi pergebant. Chindi vinius denique 7, ne plura
27쪽
exempla Persequamur, iussit magistratus, moram actori pro Patrocinio alterius vel amicitia innectentes eousque plecti ut huiusmodi actori pro eius fatigation e darent tantum quantum ipses ab adversario suo sescundum legale iudicium suerat accepturus; quod si praepostere iudex ob sui commodum sententiam serret, tum cuicumque iniuSte quidquam auferri praeciperet tan tumdesin eidem solvere tenebatur, aut subiacere serviturus, aut Saltem quinquaginta publie extensus agri ab Suscissere. Hunc sibi scopum Flavius Thou dis magnopere praefixit; poenam atatem si e temperavit ut propterea legis ipsius antiquitas clare demonstretur. Dirigitur a rege lex universis re toribus provinciarum per Hispaniam consistentibus et Galliam Narbonensem. Sumptus et expensas ad norm in iuris Di moderetur agit de judiciis, de exsequutoribus seu Comput Soribus, et de re iudicata. Ac primo quidem ratio legis exponitur. REX enim cognover es provinciales atque universos populos, sibi subditos, non pariun et iudicum et CXSequutorum su Iibus Des exfensis divexa tos esse ac pene contrios, gui saerim talibus inciderant causarum negotiis ut foret nenio quisfonti sua non ferretur in praecem. Pavorem ergo ab iniustitia illatum esXspeetata clementia fregiae constitutio fugabit ne rorassor Aspendiorum male comgrehensos exagitet, et a quibus expetitur summus iuris ordo succumbas. Idcirco firma constitutiones resX censes ut in curtuis, quibus leges normam sumptuum, Seu di Spendia et commoda iudicibus provenientia, minime Prael: auctrant, stam Reetoi QS provinciarum Veridica Restimatione decernerent; et siqua fuissent maiora dispendia, illis utique prodessent quibus imposita fuerant. Simili et Ana ratione com pulsores vel exsequutores perstricti Sunt Ut commoda non eXigerent pro Sua voluntate, nec plus reciperent pro evectionibus suis, quam itineris sumptus; et hos non ante sed post evectionem peractam. Harum CX penSarum t3Natio, nequaquam ut Sumptus iudicum ah aestimatione Rectorum provinciarum circumSpecta pendebat; nam disertis Verbis a lesto statuitur. Sicubi, ut plerumque contingebat, exsequutori S via quinquaginta millia paSSuum non AuPctraret, unum solidum ille acceptabat pro uno cadatio; ea videlicet rAtione ut in minoribus causis duo tantum in maioribus vero quatuor cabalia sufficerent; at Si plures ducere volebat, id sibi ornatui s u Pecunia sua erogandum tribueret. Causae tamen eiusmodi memorantur, quae exigebant decimum de libra auri supra litigatam rem exsequutori pendendum tum vero eidem ad evectiones ius non erat, neque ad decimam de re commodata a commodante rep'tendam. Huiusmodi taxatio de sumptibus et expensis iudiciorum vix ac ne vix quidem exserit caput in aliis Barbarorum legibus. Theodoricus Edicto k iusserat ut lite cadens adversario SDo sumptri S non solveret, nisi iuxta magistratuum atat honoriam hominum imationem; Thendis autem ulterius multo progreditur. Bavara lex * stipendium iudicibus aSSignabat unum I cmissem, Seu tertialia solidi partem, Si res litigiosa non plus quam treN Solidos valeret; duos tremisses, Si tribus solidis reA aestimabatur; et nonam partem, cum novem aut plures Solidi disputarentur. Apud Visigothos hunc inodum iudicibus retribuendi, primo suisse statutum credimus, Ac paulo post in legem Bavaroram, probabiliter emanavi SSe. Verum, utut ea sint, pluris interest ut conseramus aliam Visigothicam legem J, quam tulit Flavius Chindasviritus λ) rex De com
28쪽
PROOEMIUM XXIIImoris atque aeamnis Iudacis vel sasonis. α Cogno timus ait, multos iudices eo quod Per cupiditatis DC aSionem SVPCroedientes legum ordinem, ex causis tertiam sibi praesumant tollere partem. Propterea ruinC Praesenti lege constituitur ut haee talis iudicum cupiditas auferatur et non amplius iudex Pro labore suo et iudieata causa ac legitime deliberata quam, Sicut Constitutum suctrat in lene priori, vicesimum solidum praesumat accipere. Similiter quoque quia cognoVimVS quod SaloneS, qui pro causis ali nis vadunt, maiores pro labore Suo mercedeSquam merentur aCCipiunt: propterea, simili decreto logis huius edicitur ut qui Pro causi S alienis Vadunt, decimum tantumdem solidum pro suo labore conquirant .s Fuit ergo lex frior, quae iudicibus vicesimum solidum pro lahore et iudicata causa Conced QTet.
Quaenam fuit Prior ista lexῖ Quonam cist rege condita Sane Athalaricus, Thctodorici in Italia su cessor, legis eiusdem ita meminit ut exinde suspicemur eam a Theodorico tam OS-trogothis quam Visigothis fuisse constitutam R. Huius, item prioris logis meminisse Theudimcxistimamus eo loci ubi de iudicibus agit; sed infeliciter post exordium textus qui ad nos servenit, magna eX parte obliteratus est ac perdisti ite patitur supplementum. Decimam vero librae auri partem, seu duos solidos tribui debere compulso ibus affirmavit Theudis, salonibus Cli indasvintuS; quare in idem munus homines, diversis vocabulis romano et vi Sigothico recidunt.
Lex Chindasvinti in duas partos dispescitur antiquiorem alteram; alteram, quae Sic incipit: tamen novater a fisci sudum huic Dii Anectimus ut si talis causa occurreris unde composilio, exsolvet mamme fossis, func ab , Eo rasio 'Daesc is a commodi exstenda ess sidicis vel salonis , Utraque pars in Fomum Iurictim a Chincla vinio compilatum Cesrte immissa est; quare nihil prohibet hane legem utrinque ah eo rege denominam; at si introrsum dispicitur, non dubita mus quin prima eius pars ad ipsam Theudis actiatem referri possit. Antigua noviser emendam a Lindembrogio nuncupatur; a codice autem Legion iasi describitur ut antiqua quam tulit Flavius. Atqui hoc praenomine Theudis usus est. Nobis aut m ancipiti flexu haerentibus Prima pars Ree acedo, Spcunda Chindas 'into adiudicanda esse creditur. Re ea redi leκ corruptelas iudicum ita plectit 4 Si quacumqucr fraude quisquam super hunc DUmCrum plus auferre tentaverit omnia quae legitime debuerat accipere perdat; illud vero quod iniuste contra huius legis ordinem super vicesimum solidum tulerit. duplum illi exsolvat cui hoc auferri Praeceperat .s Salonum ita Ouod si aliqui S Super hunc constitutum numerum USurpare praesumpserit: et mercedes quas legitime debuit acci Pere perdat et quidquid super decimum solidum fraude quacumques perceperit duplatum illi cui abstulit reddat . . Iudicibus demum ac salonibus unde proveniret, hinc ViceSima, hinc decima, SiCclemnitur Quam datam
Commodi summam ex lege, tam iudex quam Salo de rCStitutae rei comPOSitione conquirat. ΘΙ acto autem generatim praecepit Theudi S. Nam, ad iudices qHod attinet, ita decernit: e Sta tuCntos nequis vestrum Super modum causa' damna PraeSUmant extendere commodum. Quod Si factum suerit, rerum componendum est satiSfactione VCStrarum, illis utique profutura quibus
ε Tarditas vestra ara ad gloriosae memoriae domnum AVIM HOStrum morito VOS DCit esse suspectos, quos etiam secundis praeceptionibus credidit admonendOS, ut relicto tandem ProVinclairum graVamine, uis eius de beret: s iustitiam las itiare Et ideo praesenti au toritate Ce Semus ut Si quὶd Super tributarium solidum per quar. tam indictionem tanno set fi) a provincialibUS exegiSi S SIDe Riiqua eὶS ImmInut One reddiutis, quia supra vεterem CenSum nulla indictionis praedictae eoA VolumuS d'mΠR Sentire CriSS UdOTIIS, Uaν. l. IX, ep. Ia.
29쪽
XXIV PROOEMIUM imposita suerint maiora dispendia x Aci salones autem quod refert sic Ue QR vero quae ex o
1rerit decimum, numquam pro suo conSequatur exitio.
Quatuor itaque, sibi, ut nobis quidem videtur, successere leges, Commodorum iudicialium regulatrices syrior quam Theodorico; altera quam 1 heudi; antiqua quam Reccaredo; nowlter emendasa, quam Chiridasvinto deserimus. Regialae generali de vicesima iudicibus, decima compulsoribus a censenda, Theudis exceptiones apposuit duas; nemPe quilin do pecunia Commodata aut de possessore malae fidest iudicatum suisset. At vero Chindasvintus alias exceptiones acerrima et aequa iuris disti DCti Ono cuimulavit; eas ab hoc principio derivans ut si quis eius culpa vel delicto talis exstiterit unde legale commodum iudici vest saloni minime exsolvi possit, tunc ab illo ratio praescripta Commodi exigenda est. Duram praeterea POCnRm, naul tam et sagesila, infixit saloni callido, qui ea quae is em OV inare decernis, implere nWDiem ipsos autem Salones, magis adeo quam Theudis voluit subvectionibus honoratos δ. Verii tamen ne credamus salones iudicibus anteferri, quin his vicesima, illis depima praestabatur; legon ' antiquam recolat, ubi rex ait: si nostra recordatur clementia quod dum iudi Ces ordinamus, nostra largitate eis compendia ministramus. s Quapropter in sormula comitivae sacrarum largitionum legimus: et parum est qDod provines cum iudicses tuae subiaceant die nitati. 'Datam a se legestri Flavius Theudis eodem die 24 Noves labris 5ψ6) Toleto γecognovit seu confirmavit ac promulgavit. Simili Pacto eXPlicit apud Forum iudicum alia quam V amba reYin uri, e Toleto edidit S. Ea enim iam tum erat dignitas ci Uitatis Toletanae, cui non solum esse metropolim ECClesiasticam proVinciae Carthaginiensis quod sanctus Hildesonsus diserte testa tur), verum etiam civile Caput, immo totius rΘgni Visigothici existimemus. Thetidis enim, undique Victor, ac suae ditionis fines ultra oceanum protendens, ubi de recuperata Septa lata reatus extollitur, pulueratur redrax et occumbit in palatio. ut credimus. Toletano usi postmodum Athanagildus decessit s. Hanc eius legem, sive constitutionem, Theudis apponi iussit libro quarto Theodosiaui Corporis sub titulo XUI; quem titulum primaevus Codex Theodosianus dispari numero, videlicet XVIII sed esad Em rubrica exhibet: De fruesibus et si is expensis, duas constitutiones tantiam
comprehendens Prior a Ualentiniano 't Valente subscripta, invasorem rerum litigiosarum atque spoliatorem damnat ad earum restitutionem, Cogitque in duplum ipsarum fructus Sol Vere, necnon et litis eXPensas. Altera, quam HonoriuA et Theodosius edidere, Prohibet litis ex pensas repetere, POSt iudiciu in definitum sententia vel transactione, si adυΘrsarnis in iudicio praesens hac de re non fuerit impetitus. Propterea nihil de taxatione vel exactione sumptuum litium per inquisitiones, condictiones et sententiarum ex Q titiones eae inde cautum est. Quod ergo Codex Alaricianus Theodosiano contentus, praetermisit, id ipsum hac sua lege Theudis faciendum, Chindas intus autem Foro iudicum Perficiendum curavit.
' . Iidem Nero BRIones quuna pro CauRis alienis vadunt, si minor Causa est et pρrsona, duos caballos tantumati eo Cuius causa est a CCapiat fatigandos. Si vctro maior persona merit et Causa. non amplius quam seX CabRl
los et Pro itinere et pro dignitate des hos neci ptiro. His iudieum, lib. X1Ι tit. I. l. a. l, i 6: Da .et cous mota tix a dia decimo Glandarum Duuariarum feliciteν, quarto anno ναῶ -stri, Id Huic ali ius e empli causa, legem et i, tit. I, lihri IX quam tulit Egica: Duta et con-
30쪽
DE SEQΓ1ORE PALIMPSESTI SCRIPTURA
Saepenumero Palimpsestus errat omissione, additione, mutatione Verborum ac litterarum. Error CS Primi Leneri S, quos relegendo animadverterat, expressit librarius appositis litteris h. s. hic Sunt , aut etiam, quamvis raro h. d. hic desunt , reiecturus ad marginem quae supplenda sorent. Ouae autem ei repetitione QKciderant non emendaVit. Plurimi tamen errores, qUibUS grammatiea laeditur, fodicis aetati quae eos serebat, non vero scriptoris incuriae tribui debent. Nam Ot coaevi codices et inscriptiones pariles, quas apud Galliam vi Sigothicairi Hispaniamque clarissimi viri, Edmundus Le Biant λ et AemiliuA Htibner *, congesAere, Satis id superque nOS doCCnt. Soloecismos ram declinatione et coniugatione, qualia qui syntaxi ossiciant, Palimpsestus in temeri t aliunde receptos, sive eX codice antiquiore quem prae oculis librarius habebat sive di tantis aut vivae Vocis Ocaelato. Aliquot vero negligentia scriptoris peperit. Hi porro def. tus grammaticales ne ol,li Vione premantur obstabit textus originalis, quem tabulis expressum Coram typographico recte emondato Proponimus. ouem deniquQ probavit Haenei ita compa rabunus Ut ex eo supplementa prodeant litteris i lclinatis; lectiones nutΘm discordantes quae immutant Sensum, notis esserantur, aut siquando expediet, brevi discussione illustrentur. At vero quoniam systema Codi cuna orthographicurn certis limitibus t napus eorum et patriam
definiendo indidat, quaerendum illud atque investigandum in Palimpsesto duXimus. Descriptor Sibi non ubique cohaeret, neutiquam tamen impedit quominus Ad quaedam Capita Sy Stema generatim roduci PORSit I. PraefiXA ad, cou, tu, Stib, inlogra manent adficitis, adlegationes, adparatus, atriolet; con-moda, conprobare; inlibalis, inperfectum; subpressa. Hoc modo scribendi gaudent codex Monascensis, sub sinem saeculi septimi vel initio sae culi octavi exaratus er cod X Parisi sensis 44O6 S. Ultimam taman Consonam mittunt ab ot sub
II. V ocalis e qua prima syllaba vocabuli conflatur sciu constituitur, mutatur in ae aedictum aeuter ensibus, Astiam. Longius haec mutatio progreditur in Codice Monascensi, aemolumenta, praetium, paenitus; in codices Parisiensi 44O3 sauae, noventuS, aedictum, asmolrimcntumῖ in C dice Parisiensi El4O6 caelebretur, aeniolumeutuin, interstraetatio; in codice Ainbrosiano C. 2O s, in codice Parisiensi Suppi lat. 213 6 quo scribitiar libertatas, praeces, abSquas, etc.
II criptioris talia rennes de la Gaule aliti euris au GID siecti, rhuriles et annotees Dar Eilmona LE Elant. Pari-S S, 28 56. U lyisc istrones Hrestatuas ctristianae edidit Aemilius Hubner. Eerolini, 1871. V Otae l Ste in Gallia scriptus creditur; nam litteris minusculis claret, quibus Galli exeunte saeculo IX Rut
ntum Conti Ret, Saeculo X QXeunte Contractam. De varietate et inconstantia Scriptu- P una notati te QSt, nam saepe, idem verbum ter quaterque diversa notatione PUThibetur.