장음표시 사용
641쪽
modum oraret, Dionysium fore malum quandoquidem o-m nes N i arcem Syracusis occuparunt, mali fuerint. Si quid antea si tum vel dictum ad imitationem producitur, exempli est n ad argumentum aliud, huius cst ordinis .Ergo ra-
vires perinde erunt,ac illa fuerint, quae antecedunt.
Post Gint quae quoquo modo illam sequunturi nec in- Post rerure rest pQ tomnino, an post te pus praesens: id quod veli quoq: ae sunt ante rem intelligi. Hic sunt posteri,sama, iudicia hominum ,exempla,quae quum ex aliis sumuntur, loci sunt exemplorum: quum ipsa ad alia applicatur δε argumentum praebent in tuturum. Huius sunt notae:
Non arripiendam i Sylla dictaturam, ne postem idem sibi putent licere. Et Pallas Telemacho apud Homerum, Sis strenuus ut bene de re posterorum qui piam loquatur. Et apud eundem Nestor dis luadet Agamemnoni & Achilli dissensione propter sermones, qui erunt deiplis in Grςcia. Et quot
genera antecedentium posuimus, totidem in consequentibus existimari conuenit. In argumentum sumitur alicuius Quod Psententia eam ad rem , qua de agitur pertinens .Haec autho- argumenritas& testimonium a Cicerone nuncupatur. Itaque non to sumi solum dicta compreheduntur hoc loco, led nutus, sed facta. tur. non tacta denique ea omnia, quis sententia declara turrivi te ratos esse inuiolatos gentium iure, quia nemo eis nocet. Et Seneca Troadibus Quis iste mos est,quado inserias homo est impensus homini: Quocirca S exempla authoritate etiam cententur, ut mox aperiam. Huius generis sunt symbola, & a poplithegmata, & re ponsa. In authoritatis vim, rationemque illa veniunt, Rumor popularis, fama autho re incerto , praeiudicia , quod antea ae simili causa,vel in eadem, aut rebus ad eandem pertinentibu S ante legitimum atque vitimum iudicium pronuntiatum est. Testes , tabulae, tormenta , qui communes loci a rhetoribus nominantur,
quod in utranque partem magnam verisimilitudinem habeant. Authoritas side aestimatur. Non omnis persona eius Authoridem est authoritatis. Nam eadem , sicut Euripides inquit, a tas quo- diuersis dicta, non idem valent. Fides paratur, si is, qui ouid modo ce- dicit credatur id scire tum non mentiri scire eos putamus sietur. qui valent vel natura. quemadmodum i aegeniosos homi neς,5 animo ac cogitatione celeres,acresque: Vel peritia , ut artifices expertos eos qui rei usum habent, atque experietii: Tum
642쪽
Tum diligentes, studiosos.Non creditur sallere, qui nescit
aut non vult: non vult fallere, cui hoc non est futui vtile, cui non est fallendi causa: nemo enim gratis est Malus. Vnde illa vehemens interrogatio, cur ego tallerem i, illud
qui optime cupit non decipiet: nescit sallere puer inens, vinoletus, quorum motus ceu naturales vidi me. Ergo aut horitas prima est Dei,& earum reruί i don dubitamus a Deo prosectas. Nam hunc & nolle omnia, Ic nolle quenquam in fraudem coniicere , omnes scimus. Neque enim est causa quamobrem id velit. Huius voluntas,ac sententia potissimu declarata est nobis ab unigenito eius filio, qui semper cst in eius sinu: hinc responsis, quae patres acceperunt, & ante Christum natum,& post ex quibus mystici libri sunt compositi. His accedunt somnia,& signa ea, quet pro certo habemus a Deo mitti: vaticinia hominum diuino numine instinctorum .Habebant gentiles sua prodigia, o -' stenta,auguria,exta, omina .Hinc videtur posse colligi eum non habere fidem Euangelio, quisquis non ex eius praece- tis vitam instituit. Secundo loco est consensus generistumant:in quo sunt naturales quaedam animorum insor mationes,atque inde existunt aequitas, & debita humanitatis ossicia omnium pectoribus inSenita. Ex genere humano praecipui,& grauissimi ad fidem ponderis sunt sta pientes, ac probissimi homines: velut philosophi, quique
humanum genus paterna quadam charitate complectuntur: tales interpretamur esse rectores patriae,legum latores& eos a quibus populi, atque ciuitates formantur ad virtutem,& recti culto diam. Nam hos quum prudentes esse, tum procul a fallendi cupiditate abesse ducimus, quod benevoli sint erga eos , quibus bene consultum esse cupiant. Amicis enim multum tribuimus, dumodo bene de eoru ingenio ac peritia sentiamus, a quibus nunquam falli nos suspicamur. Sic magnopere fidimus iis, quae parentes dixerunt, quae nutriccs , nutritit,consanguinei praeceptores. In eundem locum cadunt, quae magni & sapientes viri ii praeceperunt, quos charissimos habebant: ut Cato & Cicerosiliis :& in uniuersum posteris, quibus nemo fere male vult nisi sit vir pessimus:ut qui dixit, me mortuo ardeat terra: vel
qui aliquid ad utilitatem suam velit eis persuasum, ut qui capta
643쪽
captarunt diuinitatis opinionem. Postremo vinoletis & pueris, & avente captis multa credimus : facere fraudem nesciunt Antum obstat ut scire eos, que dicant suspicemur testanti imoc prouerbia, in vino incile verum , & puerum ac vere lateri .Quocirca populus plurimum tribuit dictis h. minum diuitum : quod eos lapientissimos elle censet, cui icia is loquo modo auxerunt: eam esse unicam lapientia mor ove. Suffragia quoque numerat , non ap- pcdit: quod plures censent id pro verissimo accipit: unde est morum,coni uetudinum osticiorum ciuilium diue priuatim seu publice custodia. prouerbiorum& diciorum, quae vulgo feruntur, fides existimat enim plures inimis posse decipi, qui in paucos:& minus esse cur tam multi uno contensu velint aliis imponere. Sed ex iis sententiis quae sunt receptae aliae prudentissime sunt animadueriae, aliae ab stultitia populari manarunt. Et apud alias nationes, atque adeo aliosti omines alia habentur pro sapientibus,&bonis rubi est exemplorum efficacia. Graeci barbaroum sensibus nihil tribunt Romani Graecorum exempla rident, ut Scipio apud Titum Liuium . Solos maiores suos graues homines, magno invenio, iudicio, virtute, probitate esse arbitrantur. Nos C cristianos non debent gentilium exempla ad aemulandum adducerem ecquorum uis Christianorum, lid eoru qui pure ac germane Christum exprimunt, potissimum, Christi ipsius qui ad hoc nos inuitat. Exemplum do vobis, ut quemadmodum ego facio,vos faciatis. Ideo Paulus ait, Imitatores mei estote, sicut&ego Christi. Si quid vero est inter gentiles probe, mite pie, sancte actum, tanto nos eΣceIlentriis praestare covenit, quanto excelsior est nostra conditio qui baptizati sumus, lustratique sanguine illius, quem Pater dedit instauratorem priscae persectionis , qua non
longe ab angelis discedimu - . . -
Eleuatur aut horitas primum, quod qui dicit, nesciat alia riuinori' que ignoret de quibus loquitur: vel natura,vt lunt mente ca quo pti, pueri, tardi homines vel imperitia , ut qui nullum hu- modo Geiulce rei habentulum, etsi artem teneant: hanc scilicet parum uatur proficere citra assuefactionem aut qui Balac quidem sunt nacti, non posse tamen absque arte bene centere: quod ars in uniuersum sit de omnibus, experimenta de singularibus.Co- tradicere sibi quempiam tortissimum est argumentum eum
644쪽
id nescire, quod affirmet:& detrahit aliis ipsius dictis fidem: tum ostentum esse aliquid eum asseruisse fals una ,gαὶ ue praeiudicium est posse decipi,& esse hominem, & nonia quam
asserere, quae non habeat comperta.Aut studium S li n-tia defuit,ut qui non animaduerter uni, qui leuiter
aliud agentes, homines vani, qui quicquid in buccam Sics olemus dicere,doctus, sed non in hoc. iudex rem sanctus M incorruptus , sed male edoctum a: quod in
praeiudiciis alter tur: ad quam defensionis rationem mea quidem sententia potuisset Cicero deducere praeiudicium censorum pro Cluentio, conseruata allorum grata a & maiestatis authoritate,ut diceret solere eos uti testimoniis inimicorum, quos ignorent esse tales : simul propter multitudinem rerum, quas uno eos eo dcmque tempore obire raecesse est, nou perinde omnia examinare, ac expendere,vi iudices decet facere, qui ad eam unam rem vacant: adde his in ciuitate,in qua tot sunt inimicitiae: ita ut culpa ab eis in rem &mores hominum derivetur. Nam uti ple defendit , cens ores deleuitate suggillat. In scriptoribus si quid culpatur, sic excusare consuevimus, exempli gratia potuit, non quod expenderit, an ita esset aut quod sic sentiret:dixit aliena fide:&contra rumorem quod est credula multitudo, nec cxami-Nat, quae confirmat. Loca,tempora,personae exacuunt diligentiam, & circunspectionem, aut remittunt ran quo Non tam authoritas consideratur dicentis, quam dicti. Dixit inter pocula,in cubiculo,uni amicorum, inter nugandum, discinctus ad focum contra vero in senatu, apud populum, lier' asceves, quum esset contui. Spectatur modus. ioco dixit ridens,dormitans,detorto nutu, moto capite, motis manibus, serio, iuratus quae omnia solent esse signa, quemadmodum quis sentiat. Neviigentiam Erucii inuasit Cicero ad ostendendum fallam 1llius accusationem in Roscium Amerinum. Praeter haec authoritati detrahitur pondus, si existimatur voluisse fallere. Ad id homines nunquam gratis inducuntur, nisi sint praua quaedam ingenia, quae iam usum mentiendi in naturam pene verterint, ut ubi nihil interest sic eos,aut contra affirmare, ad mendacium deflectant. Idcirco quem aliquoties in mendacio deprehendimus , huic fidem neutiquam habemus, etiam quum vera dicit: quod Armoteles sestiue,ct sapienter respondit,esse lucrum mendacium
645쪽
dacium. Sed sere utilitatem aliquam suam sectatur cui mentityr,hoc est,quod sibi putat conducere. Q ilo sit ut has distines os & separatis prudentia & probitate, plus habeat virium ad fidem probitas, quam scientia: peritos enim dcc sis iron sapientes nominamus,sed callidos,astutos, versutos,vafros,nec quisquarn se illis credit, nili sint amici: led si amici lii: boni viri esse existimantur. Neque enita iliae quaeritur qu quisque, sed qualis credatur. Nec frustra illud dicitur, vita maxime persuadet. inlaeritur a mentiente utilitas pecuniς. Hanc solam imperitum vulgus utilitatem nominatrideo magnopere fidem abrogat tenui ac pauperi homini arrogat diuiti quod huic putat sic latis, eoque non facile adduci ad mentiendum spe lucri:pauperem nihil non dicturum & iacturum exigui quαstus gratia , ouum contra maior sit sere habendi litis in his, qui plus hau erunt,& pauperes saepe prς lentibus & qualit, utcunq; acquiescant. Si quis diuitem aut potentem laudet, suspecta est laudatio, quod num o videtur tributa, non veritati. Captatur etiam honor, Multa S assentari,& mentiri coguntur, quos exagitat gloriae cupido, cuius possessio non minus est, quam diuitiarum molesta& laboriola. Praeterea in corpore est utilitas. Metietur quis,ut praesentibus doloribus eximatur,aut ne grauiores per erat,vel neci detur: quod in tormentis cotingit: pro quibus nescio quid pol sit dici , quum vel praesens dolor in imbecillis , vel sequentis poenae nactus in robustis veritatis vocem penitus intercludat unde natum est illud. Tormenta & qui Perserre,& qui non perferre poterit, mentietur. Voluptates item: Plurima cogunt mentiri puellae adamat e,lenae administris: quo in genere mentientium contin ntur parasiti. Ex his omnibus declaratur max L. xima authoritas dictorum Christi,& eorum qui illum sunt secuti,quod non solum commoda vel pecuniae, vel honorum , vel corporis nulla specitabant, sed cum ingenti omnium harum rerum incommodo veritati parebant coelitus patefactae de ostensae. lam affectus ad mentiendum impellunt, vel sui cuique,vel alicui, si inscruire illis stet tententia. Stant qui veritate parum te oblectar uros aliorum animos rentur, mendacia admiscent,ut Homerus,& fere Poetae. Alii gaudentFrandia, atrocia, tragica narrare, ut alios vel
terreant, vel deszaut sturore:& se iore admirabiles arbi
646쪽
trantur, si sua dicta admirabilia sint: itaq; his narrandis delectantur. Inutilitatum nostrarum numerum rccipiuntur,
uae commoda sunt, quibus bene volumus, quamn 3mmo-a, quibus male, amanti non credendum:amicus pro amico mentietur, ut mater pro filio, uxor pro marito, & in in quoque, quum est irata,vt inimicus contra inimicum : hinc amici contra amicum, & inimici pro inimicoiam uincibile
testimonium. Animo irato, inquit bae: hil oportet
credere. Dicta quum in controuersiam vocantur, iam authoritati eius quem dixisse non ignoramus, non est locus. Sed saepe authoritate salua, negamus hoc eum sensisse, quod aduersarius ait: aut confirmamus sensisse, quod ipsi volumus, de quo prius est dictum: tum hoc non pertinere ad nostram rem, aut pertinere. Locus & tempus mutant vim dicti vel facti: vere dixit, recte secit, sed illo loco & tempore, hoc vero vel post illa, non ita est, non expedit: notae sunt hae quaestiones. Nec vero existimo quenquam admonendum n Cicero reserat Aristotelem dicere mundum esse aeternum, authoritatem huius sententiae Aristotelis esse, Ciceronis vero Aristotelem hoc dicere. Rei appellationem in hunc locum reieci, quod magna ex parte authoritatis sit: vi consilium publicum non debere ex iuuenibus constare, sed senibus, quod senatus nuncupetur. Quaeritur a quibus senatus nominetur λ a Romanis:de eorum authoritate agitur: A Lacedaemoniis: quanta iis fides debeatur ξOmnia etiam etyma, quas Cicero notationes vocavit, & ad verbii veriloquia, tanquam testimonia sunt eorum, qui ea utuntur lingua: vocabula enim alia in aliis lin- uis habent etyma. Ita Cicero melius dicit & commodius a Latinis conuiuium dici, quam quemadmodum a Graecis συμπουον, id est computationem: vel σύνδειπνον, id est concamationem. Et in Paradoxis requirere se ait maioru suo- .rum prudentiam, qui haec fluxa & contemptibilia sortunae munera bona appellarant. In hunc ordinem venit omnis appellatio siue nominis, siue praenominis, siue cognominis, siue tituli,& quod Graece Wπίθετον dicitur,inscriptionis,lem niatis. Aristoteles libro de Mundo ex nomine ipso τῆ κe sdocet nihil eo esse pulchrius, aut ordinatius.Na κεκeσμῆBata dicuntur caetera, quae fiunt pulchre, atque ordine. Non iniuria appellatum Draconem, qui tale virus efflarit legum. Non
647쪽
Non decere eum affectibus perturbari, & concuti, quit vG-cetur serenissimus: Eum qui beatissimus, non debere belli miserii. implicari: Non foeda & nefaria facinora designare. qui sit sanctissimus. Demosthenes in Midiam , eum qui et smothetam laeserit , ciuitatem laesisse contendit: quod
Fεσμοσεν κr non alicuius hominis nomen sit, sed ciuitatis
ipsius. ab una lingua in aliam. Cicero Philippi. Lysidicus is bo Graeco:& Plautus,nolo des mihi damnum in Epidamno. Sumitur argumentum ex aequivocor
ut ni propius huic picturae asscderis, nam est leo, vel sco pius,& amphibologia,ut: Quis neget Aeneae magni de stirpe Neronem Sustulit hic matrem,sustulit ille patrem. Quod est sophistis aptum & dicacibus. Transfertur ad tro lium, & in eo manemus , in quo inest saepenumero sestiuus udus. Noli in aestate incendi: nomo frigidus ne huc accedas in bruma. Qui potest Maurus esse pectoris candidi Z Q uomodo haec percurres aeger pedibus Z Domus opulenta & nefica, multos enim alit,de reserta muribus . in nominibus quae destinato & consulto imponuntur, examinatur quantum mometi habet illorum authoritas, qui indiderunt: prudentem hominem esse Marcum Portium,qudd Cato cognominetur: quaeritur vero, a quibus ξ quantu illis tribuendum ex iis quae de authoritate diximus repetenda hcc sunt: in quo saepenumero est multitudo a philosophis reprςhensa, quum in alio omni genere scientiae atque intelligentiae,tum potissimum in iis, quae ad mores virtutesque dicuntur pertinere. In quibus vero appellationibus non est consilium, sed recelsa consuetudo nominandi velut casus quidam , ludereicet: argumenta colligere non licet, nisi diluta admodum:& hactenus, ut ex eventu ostendamus consilii potius fuisse nuncupationem, quam casus. Primus ille Iunius qui dictus est Brutus, primus qui Bestia, qui Asina, & similia, reliquerunt has cognominationes posteris suis : in illis primis causa cur sic dicerentur fuit aliqua, in posterioribus nulla praeter morem fami liae, quo Romae cognomines sunt filii parentibus, non item Athenis.& in Asia. Haec est immensi illa, atque adeo infinita argumentorum sylva, quae variam&latissimam rerum naturam includit, non solum ad dicen
dum utilis, sed ad usum vitae, & sentiendum, & vivendum.
648쪽
Puto me locum nullum praeterisse, species non sum omnes persecutus, sed neque poteram. Sufficit genera consigna sie: citius periculum sit, ne eade diuersis locis videatur rapetita, ut argumetum idem ex variis locis credatur depromi posse. Equidem non adeo confudi locos , ut fortassis illis vim irosset, qui harum rerum cognitione distinctionemq, non1atis accuratam dc exactam perceperunt a rige praestat desumi ex multis locis idem argumen . t te, quam ex
nullo, aut aegre ex aliquo. Non interest, quibus nominibus instrumenta nominentur, modo sint apta usui: 3c conam odisssimum est artifici multa esse instrumenta, quorum vno
quoque si libeat, idem opusabsolvat. Est qui parum de trealiquibus utitur instrumentis: huic si ad idem perficiendum
C pus, aliis instrumentis succurratur, ingens proculdubio adseretur utilitas. Ita quaeri ac elici adem argumentum C Va-xiis argumentorii sedibus posse, fuerit ad in eniendum longe coducibilius, quam lingula singulias intum claudi: quippe quod quaerenti hac via non occurret, alia praesto erit Deinde nec in serramentis contemplatur quis, quina sint expolita , aut elegantia, sed quam ad utendum idonea. Homo Verdm ut exempla omnium magis sint in promptu , du- per loca camus hominem per locos argumentorum : tum quia va- argumen rium animal ,&materia uberrima ad dicendii , tum quia detorum . illo cognitio maxime necessaria est, nempe quotidianae tractationis. In substantia hominis est animal,& rationabile, unde cossatur eius distinitio hinc humanus,&humnae coniugata:Tum partes essentim, materia sumpta de medio communis cum materia eorum omnium, quae fiunt, Sc corrum-Puntur: animus autem generosissima res omnium, quae sub l . caelo Iunt: partes item molis externae caput, os, pectus,brachia, dorsum,crura, pedes:& internae, lingua .guttur, pulmones,cor, nerui,venae,caro, sanguis, os, spiritus:tum cutis, pili, barba naeuus, verruca. Inhaerentia sunt in corpore color, forma, figura, filum corporis, maculaaliqua,cicatrix, rectu, curuum,proportio membro iam celsum caput,brachia expansa, manus diducta cor ad sinistram, Incessus, vox, vireS, robur,imbecillitas, firmitudo, infirmitas, sanitas, morbus: in animo affectus : in mente acumen, hebetudo, memoria, obliuiositas, eruditio, tot artes, dc experimenta, prudentia, .s ituri is,calliditas,vafricies,atque usus rerum,uirtutes,& Vi-
649쪽
tia. Actionum sunt quae dixit iecit, voluit, tentauit, innuit, pertulit passus est. Causae eius sunt efficientes quidem Deus,& paret tes,& quodammodo solum natale: finis naturalis, quem Deus ei destinauit, aeterna felicitas. lple sibi ignorantia & obedientia affectuum multos alios praestituit vanos,
ct noxios sibi, opes,honores, nomen ,voluptates: Esricia eius sunt magna & admirabilia, cultura agrorum ciuitates leges, ita . sol disciplinae, atq; artes, quaru aliae corpore, aliae ingenio exercentur,prrtim utroq;. Instrumentis utitur ingenio,memoria, artibus, sermone, manibus, pedibus,& quae extrinsecus fbi parat,vi sunt penae,calami,atramentum, penicillus, pecunia, culter, hasta,& alia quo ire iniri numerus non potest. ipse idem homo est finis caeteroru animantium,& omni u quae sub luna sunt condita. yst in tempore, in livenae, mense Ianuario, pridie Calend. Februa. Principe Carolo Quinto, sereno, salubri tempore, in libertate, in re publica, Brugis, in cubiculo,in armario,vestitus, armatus splendide, sordide. Ad hominem reseruntur Deus, princeps & rector eius, pater, mater, tutor, Patruus, magis ratus, Rex, patria,leges,dominus, maritus, filius, pupillus, filius fratris, filius sororis, priuatus, subditus, seruus, uxor, amicus, inimicus, sodalis, socius, commilito,vicinus,ciuis. Tum diuitiaeaossessiones honores .fama, gloria,fauor, gratia,nobilitas:& his cotraria paupertas,ignominia. obscuritas, inuidia, odium,ignobilitas. Conferuntur inter se pater, filius, seruus,dominus. Deniq; ea quae superiora, inferiora,
paria diximus: homini nihil est contrarium: contradici io est homo, non est homo. Dissitum est quicquid non est homo, equus,lupus, color,magnitudo, liber. Pro argumentis adducantur maiores , exempla priorum, historiae, fabulae,
prouerbia. Si quid praedictum de illo,aut praemonstratum, quid dixit, aut 1ignificauit quis: nomen, cognomen ,appellatio. Ex his apparet non solum ad arguendum valere hanc copiam, sed ad dicendum de quacunque re velis : ut non absurde videatur Rodolphus Agricola existimare Gorgiam, Hippiam, Protagoram , Prodichum , & alios Graecos so-ἱhistas qui in couentu bominum paratos se esse profiteantur ad dicendum , de quacunque re quis vellet audire, ex his sontibus ubertatem illam , & redundantiam eorum, quae dicturi essent, haurire, ut nunquam dicendi
650쪽
materia deficerentur. Duod restant consideranda, quo modo in aliis loci depra tendantur,hinc nobis quemadmodum iis utendum. Prius quidem,ut nos utamur, sicut magist autho res sunt usi: Tum ut cognita ratione argumenti, quod aduersarius attulerit intelligamus, quantas habeat vires, sitq-cilius infirmari, ac dissolui,si sit opus. Est vero locos argumentorum ex aliis operosius eruere, qua miti piis inuenire. Nam non habet quotidianus usus i illum connectendae argumentationis ductum,in quo promptum est cognoscere, quid petat, quid velit efficere,& quo modo. Ad
hanc autem obliquitatem & infuscationem communis sermonis oratores,& Omne scriptorum genus addunt alias tenebras orationis, partim ne ars appareat,& manifestae sant
insidiae,partim quod maius robur accedit probationi : sicut punctim serire,vel ex transuerso grauius interdum est,& lethalius. Ita ad inuolucra, quς res sua sponte ac natura habet, alia ipsi superiecerunt artis,&ingenii sui, ergo interda uno
verbo cluditur tota argumentatio : ut consulatum petebat scurra. Nonnunquam totidem sunt argumenta, quot verba.
Cicero in Anton. Tu istis faucibus, ista gladiatoria totius corporis firmitate: quod in amplificationem cadit. Iam multis verbis unica est argumentatio: videlicet quum unum Verbum, in quo vis inest aliqua,varie tractatur, atque explicatur: An non erat relistendum insidiatori Scilicet praebenduerat iugulum ei, qui vitam petebat Θ patiendum, quod latro cupiebat Θ Est quum pro tota argumentatione una pars attingitur:Non occidet, nam quae mater occidit filium Z deest
enim,&haec est mater. Inuertunt saepe argumentationis ordinem:vt Quintilianus libro tertio: Partes suadendi quida utauerunt honestum,utile, necessarium: ego non inuenio mic tertiae locum: quantalibet enim vis ingruat, aliquid forrasse pati necesse erit, nihil facere. De saciendo autem deliberatur : quae sic reducitur, omnis deliberatio est de faciendo, nulla ergo deliberatio de necessitate:& p ulo post, Itaq, mihi ne consilium quidem videtur,ubi necessitas est : non ma-Pis quam ubi constat quid fieri non posse. Omnis enim deliberatio de dubiis est: hcc sic,omnis deliberatio de dubiis, nulla necessitas de dubiis, ergo nulla deliberatio de necessitate: hic assumptionem ubique posuit propositionis loco. NOnnunquam transiliunt relictis mediis. Brutos ego impellerem