장음표시 사용
281쪽
ART. MIRA B. CAP. XV. r somnisse cupimus,insinuantes ipsa sensibus intelligentiisve
ueluti annulis signantes exprimimus, quodque signatum sterit meminimus nos,& scimus quoad figura permanet;& cum aboletur uel inscribi nequit, obi tui scian ur, atque nescimus. In primis itaque ut bene organum, ut cera ad sigilli impressionem bene disponatur, oper pretium est; estque necessaria moderata siccitas,ut bene conseruentur impressa & recondita. Quamobrem quae moderatam siccitatem impediunt, ossicium etiam memoricisiue ad nimia trahant siccitatem, siue ad superfluentem humiditatem. Nee memoria his, inquit Aristoteles, qui multo agitantur
motu ex morbo aliquo, aut ex longa aetate, ut si motus M
signum in aqua fiat,quae prccipiti cursu deferatur. Item iafrigenti et late nulla,uel debilis, perinde ac in annoso aedificio, &obduriciem ob recipiendam affectionem ineptam, nulla imago effingi potest. Et ob eam rem qui adolescunt, quique ad summam senectutem peruenerunt,m
moria acri non sunt; alteri propter auctionem, alteri propter dimini tionem. Qui etia animi celeritate, & qui tardo ingenio sunt, fluxam aeque obtinent memoriam, illi enim magis hument quam res ferat, hi magis sicci sunt.
unde alteris imagines in anima no asseruantur,alteris nis
adhaerent. Similia fere explanat Plato, dii ait, quod mollis nimiu cera, celeres quide ad percipiendu efficit, sed eo Dde obliuiosos. Dura cotra, diu memores, sed ineptos tardosque ad percipiendu. Et qui densa, obscuram, lapideamq; , luteam,uel seculentam habent, obscura quoq; simulachra
coainent obscura quoq; , qui duram; profunditas . n. abest obscuram .praeterea qui molliorem . nam ex confusione facile evanescent. Vnde tales homines,ut etiam propter angustiam animae homines, ad opinionem fallam fiunt proni. Nam cum quid vident,aut audiunt,aut cogitant, quia singula singulis mox reddere nequeun t, tardi sunt, praeua in ricanturque,aliud pro alio cepe cogitando concipientes;&ij falsi mentietes, ignari uocantur. Haec Plato. Paucitas itaq; dormitionis officit memoriae, qm non purgatur caput sup abundati humiditate. Ossici ut & cibi uapores emittetes, legumina,caules,uina forte, nisi moderate sumatur. Na& ebri j ob fumos multu caput humectantes, immemo
es. Item nimia superueniens frigiditas, quae nimium den-
282쪽
ενο CO M. IN PROLOG. AR. MIR A B. CAP. XV.
sat& indurat prohibetque impressionem. Sunt & his similia quae uenari ex medicorum libris poterit,& eorum scriptis qui de memoria proprios ediderunt libellos.Ex parte, demum iptius memoriae, exigimus imprellionem fieri, ut in cera sigillum optime imprimi, in marmore profonde, insculpi oportet. Nam si bene insculpta sint simulachra , ea facile non commutantur,nec in electione, distinctione & cognitione impretarum decipitur an imus. Quamobrem potissima pars praestantis memori e , simulachra
rerum memoratarum,uel notas certas intra se imprimere.
Quod maxime consequimur frequenti resum apprehenarum meditatione,alioquin uel perit uel obscuratur, fitque contumax cum motui non consuescat: non secus ac aquae stagnantes, situm contrahunt: metalla, rubiginem & scoriam: ignis,cineres:incultus ager, inutiles heri as: lapis mascum Et ita Plutar. memoriam exercendam & consuescendam esse edocet in utramque partem, siue natura simus lib. δώ- memores, sue contra obliuiosi. Naturae si quidem abundaberis edu tiam ita corroborabimus:desectum uero supplebimus. S. can. quendumque hac in re consilium Hesiodi, dum ait:
Paruiuia si tentes superadieci se pusillis,
Idque frequens perassas,magum crimulatur aceruus.
Sumpta parum proderὶ quae mox emittitur 6.am , Lai quibus est pagiis ruminat hac eadem. Et Seneca, memoriam nihil amittere,praeter ea quae cupe non respicit,tradit. IIuius iuuandae causa sunt inuentarri. de be- liter v & scripturar,ut di cnni Iurisconsulti. Multarum etiainsciis. imaginum umbratiles dispositiones.de quibus,etsi obscu-ι. com - re, tractat Cicero,arcana cuius & aliorum quae ad nos per-hitur de uenerunt, reuelare adhuc tempus non est. Sed hic figatur pigno. anchora primae nauigationis & gratias Deo immortali in In Rheto uisibili votaque precum exolu mus, qui nos sua immensaracis. bonitate, etsi tantis acceptis benefici js ingratos, incolames atque inter scopulos saluos ad finem perduxit. Ipsi, itaque qui in trinitate perfecta uiuit in aeterna seculorum infinita secul omnis honor & gloria. Amen.
283쪽
alter paginam, ultimus librum, a litera Syntaxes
nota. In commentarjs autem, prior nu
merM caput, reliqui paginam, b ιero i a Commentari
Cidentianouem.ea IEstimatio est iudicium insetius. pit. i. pagi. 66. lib. 2.3.I.as .a Agendi & patiendi media. s.7s. Accidens quid, 4. as. .a Altiora ne quaesieris, quo modo Accidens distinguit uniuersali- intelligatur. 1.I39.bter. 14.2I. 2. a Angeli praeceptores Patriarcha-Accidens qu tuor modis dici- rum,& cuius nominis. I .vN. tur, ibid. ait.b Accidentia uersibus duobus ex- Angeli qui apparuerunt docςnpressa. 3.6f., .a tes. ix. a II.& seq.b Accidentis axioma. s.8. I.a Angelorum diuisio. i.9ἶ 7.a Accidentis axiomata. 14.2i.a Angelorum bonorum ossicia. Accidens quomodo in alio est. 2.94.7. s 7. i.a . Angelorum malorum uel d moΛccidentium diuisio. s.7. I.a num synonyma. 3.93.7-a Actio quid,&de ea. 4. 7 o. s.a Angelorum hierarchia uel ordo Actionis & pastionis axiom ta. secundum Hebraeos &Chri- . 3 73.s .a stianos. I.pa.93.9 .lib.7.a Actionum diuisio. e. . o.&seq. Angelorum bonorum synoni- lib. s.a ma. I.93.7.ahctum uel potentiam omnia re- Angelorum loquendi modus. spiciunt. 4.i3 o. b I 2.2Ia.& seq.b
Admonitio eorum qui magicis Anima quomodo sana & morbisbi consiliare putant ut fami- da. s. 1 F., i liares,malos stiritus. ia. ii . Anima recipit semina doctrincia seq.b uelut ager. s. Iss.b
284쪽
INDEX.anima & siae eorpore & cu cor- ars nostra scientiatum contineepore operatur. I 2.192,i93.b encyclopediam. animalia singula quandam ha- ars nostra quorum polliceatur
animus noster simile tetrachor. tra tempus semestre e seiuntdo. 1 32.b docti. . 7. 71 Danimus purus & a viiijs impollu artem esse ad omnia cogno1cen' i fael ius dis et t. s.1 sh da, aliquibus impossibile quaret
D. Antonius heremita propheta artificia quaedam, singula antina clarus. s. I 8.b lia,excepto homine a natura ac appetitus quid. 6. 8.4.a cipiunx' . . appetitus axiomata. 6.s s .a artis nostrae & eius necessitatis ra,ppetitus rationalis,uoluntas di 'Πςβ' . sistha Itur. 6.18.4.a artibus singulis proprium ludie
quaestione a quo. 18.2 . za dcinnemores. arbitrium liberum in qua parte artis nostrae scopus. 2. v S. eo ibi. 1 F. v M.&In libero arbitrio consideranda aues uoces&idionia linguarum Yquatuor tempora. Is. 237h imitantes. . . arboris boni& mali prohibitio axioma existentiae. Diii. quomodo intelligε4a. s. uo. b axiomata materiae ex at
& mali electio- ars nostra ab arte dicedi differt
Bonitatem uel eius contrariareis
285쪽
serentia. I.pa.4O&42.lib.4.a Bonitas quid I. εο Bonitatis axiomata I. 42. q. aBonorum diuisio I. O. .a Bonorum graduS tres I. I. .a Bonus coniectator bonus vates est I 2.M6.b
phantasiam apologus. I s. 223.b Causa omnium Deus s.34,3.a
Causae, principia sunt s.3q. 3 a Causarum diuiso. s. 34.quid efficiens formalis finalis , impropries 34.&3s pag-3. Causas omnium scire esse Dei solius. I. II 3.b Causarum diuisio alia a modis operandi. s.3s & 36 3.a Circunstantiae responsuro quae cosi deradae accidetales. 3. i.a Cogitatio mentis agitatIO , I s. 22s.b Cogitatio solius hominis. Is . 223.b Cogitatio ebullitioni vini nouismilis. I s. 22 . bCogitatio,est iudicium superius.
Cogitationes malet in triplici spe
Cogitationes in exortu earum malae cohibendae. I s. 227l Cogitationes posteriores prudentiores. is. 22 si
Cognitionis diuinae subdiuilio.
sui cogniti omnium rerum est cognitio. I. III b
Cognitio quid. q. so. q. Cognitio diuina aut humana .
Cognitio diuina & naturalis, noegent probatione sicut aliae.
Hqmini expedit sui habere cognitionem. I. III.,
Cognitionis perficiendet gradus.
Cognitionis duae species. I. I. I.λCognitionem vel contrarium Iciferentia. q. I.lib. .a Cognitionis diuisio. s. O. .a Cognitionis sensualis regulae. 14.228. bCognitionis axiomata. s. s 2. .a Compositiones imperfectae ele
Conclusiones I 8. quibus resolutiuὸ modum sciendi assequimur. s. 24. a Conclusiones quibus metaphysicain scientiam diiun illuc, a toto, scilicet in partes incidendo, assequimur. s s & seq. . a Conclusiones, quibus scietia donatura compositu P,progrediε- do a parte in partem, tua ta executione naturae progredimur. s. q.& s.q.a
Coclusiones quae pertin Et ad modii ord madi resolutive doctrina quamlibet, ad cuiusuis libri quaesitive subiectum discernen
286쪽
G ntia faciem mutat io. o. bconscientia paedagogus animi. IO. seq.beonscientia iudex noster in eo ruptibilis. Io. I 3.b Tortor perpetuus sceleris conscientia. Io It 6.b conscientiae tranquillitas testimonium optimum. ΙΟ. I 86.b De contradictione & sub contrario. 3.3O.3.a contrarietatem uel oppositione reserenti ac 3.3 Τ-3.a Deco trario siue oppos 3. o. 3. a
hauriat. D. 86. bdaemoncs Dei opera imitantur ut decipiant. I 2.2I . bd mones quomodo frigidos red
daemonii quorunda, qui sibi Dei
dei distinctio ab idolis. 3. 33. 6. ad ei imago in homine quae. F. rq I
monuin recurrendum.I2.2i mdei nomina quaedam. 2. 82.5 .a
deus reuelabat ut plerumque per somnia. l2.2I1.&scq bdei nomina alia quadrilitera,c5- possita, metaphorica. 2. 8ῖ.6.a dei notitio cognitionis fundamentum. 1.148.b dei ope omnia egent. s. is3.b Axiomata de Deo. 7. 91.6. a Animae&Dei in aliquibus similitudo. IS. II dei auxilium ante omnia inuocadum dicturo. 3.3&4. I .ade Deo quomodo tractadu in. I. II s.b deus vita. S. I 2.b differentia tria facit. I 2. 2G. 2.a differentiarum & concordanti rum diuisio. 2.27. 3.adi Ferentiarum & concordantiarum alij fontes. 1.2s. 3.adistinctio alia det monum,ex operibus eorum. 6.98. 7. a differentiatum distinctio. I 2. I9.
differentiarum de concordantiarum syntagma. 2. 29. 3.ade dilectione Dei & proximi. 6.
diuidendi modi. I s. c. I 6. 22.2.a diuina ob nostram infirmitatem non possumus perfecte comprehendete sine fide. I. O .b diuina non esse curiose indagan
de diuinis quatenus disputamus
287쪽
ilistinctio retum alia a materia& Gradus rerum superior, Deus. L
doctrinae dicendi partes treS. q. 12
eunomius sophista c. b uerborum filium urbe pulses a. I a s .ber alio quot modis quid fiat. I .
exemplaria rerum diuersa. I9.2s
pF4ςlas constientiae testis. Io.
I 8 a. bde fine. 7. 38.3.a Fines uarij. ibid. Synopsis eorum quae finem continenti ibid. Tormae diuisio. I. 7. I. a
qui obiecti in habet. Iq. 22Σ.b Gradus primus artis nostre animam sine sordibus esse. 3. I. I.b Gradus secundus artis confusorudispositio& coordinatis. 3.I28. bGradus naturae & persectionis. I. 8 I c. a
HAbi ius axiomata. 9. 77. s. a Habitus,quid &vnde. 9. 77Hcrarchia uel ordo Angelorum secundum Hebraeos& Christianos. I93.&seq.7.a Hominem odit & eius imaginet Parda lus. xo8. bHominis duae substantiae,corporis S animae. s. I 3 .b Ho minis praestantia. s.l4I ta Dei imago,& eius compositio. a Iga .ad I 4.b Hominis & mundi similitudo.
Homo ad agendum & intelligedum natus. F. I IBHomo creationis ultimum opus
Homo in medio scalae rerum. Is
288쪽
imaginatio de rebus creatis. I s. 22 a. bimaginatio tamecum sensu participat. Is . 222.b imaginatio & de rebus sine sensu mente comprehensis. Is . .&seq.b
imaginatio necessaria animalib. potissimum perfectis. I s. 22o bimaginatio uel phantasia unde
imaginatio quomodo differat ab intellectu & opinione. IS. 213.b imaginatio sensus non est. I s. 223 .b de ineantationibug. 7.99. 7.a individuum quid. 11.2.a
individuum quot linodis accipia
Cautio contra dimoniaca insomnia. I 2.2O3 . binsomnia immittit a Deo reuelatione & a diabolo. I 2.2οῖ .b insomnia uera,& falsa. m. χοῖ.b insomniorum ratio quare suspecta. I 2.2e8.b insomniorum reprobatio a iure diuino. I 2. IO9.b instinctus. s. s I. .a
insufflatio Dei in animam uiuetόm hominis quae. S.Iqq.b in intellectu determinatio ratio
magiae definitio & distinctio. 7.
malum odibile & bonum desiderabile natura. s. I O.b manus organum organorum. IS. 228. bmateria duplex, prima & secun
materia substantialis & accidenta lis &c. s.7.1.a materia prima & scissa l. s. 7. I.a media agedi & pati edi. s.72. s. a media discendi. 12. I92. I93m medii axiomata. 6.37. 3.a Synopsis eorum quae medium reserunt. 6. 73.3 .b membrorum numerus in nomine. s. 1 3λ
de memoria. s. 248 &seq.b memoria non inest omnibusanimalibus.
289쪽
malibus. I s. 2SO. bmemoria quare ultima inter gradus cognitionis. I s. 2s .&se.bquq requiruntur ad probam memoriam. I . 26 I.& seq. bmes intelleimis dicitur. is. 239. bde mente plura. Is. 238.b mentis & rei in multis similitudo. Is. 24o.b Mors duplex hominis. s. is 2. bmors auim peccatnm. s. I 2.b
naturalis hominum & animaliucognitio. 9. 122. I 23.b natura rerum di animaliu a Deos Ι39bteronis conscientia terriculame
Bomina domini nostri Iesu Christi. 2. 83.6.a nomina Spiritus sancti. 1. 83 6. anomina substantiam rei referentia. s. 9.b nominis diductio. 2.28.3- avominum appellativorum impositio ex rerum cognitione. 2-q9.bile pricepto nosse seipsum. II. I87.&seq. brationes cur non eadem omnib. notitia. 6.is 7. bnudum se cognouit Ada & Eua,
quare. .so.b numerationes Rabinorum ad scientiam. Is. 243.b
aceidens est. q. s. I. ROrat. habendae partes 4. I 2.2. a. Orationum genera tria.A. 1.2.a
Oratoris materia & perfectio bene non multum dicere. I 23.b organa sensuum. 2.2. .a
Op nio quid. . I . 223.b Opinionem non scientiam esse in omnib. qui dixerinti I. D8.b
De passione. s. 72. s. passionis.acceptiones. s.72,s a patiendi,agendi media .s.72. sapeccatum sonatui ignorantiam peperit. l. II 2.b peccatum uisionem Dei & scientia ademit Adamo. . Is 3 1sq.b personae interrogantes quomo do considerata dae responsuro.3 . 3. I .a persuasio quid. Is .eto 6.& 2o8.b perturbatio delinquentium unde causam habeat. Io. I 8s.b Dephantasia. 2.2. I .aphantasiae uis. Is .2-.8.seq.b De positione,& eius acceptione. 7. 7 .apositionis axiomata. 7.7s. .
positionis distinctio. 7.74. .apositorum distinctio. 7. .apotentia quid. 3.46. .apotentia naturalis & aequisititia siue habitudo erudiendoru consideranda. Iss.b potentia praecedit actu. 4. 13 D. bpotentiae diuisio. 3. 46.4.a potentiae ratomata. 3. 47.q.
290쪽
potentia , quomodo quis sciat. 4. 3O.b potetiae rationalis quid. 4.r 2.b potentiam referentia. 3. 46.&47 4 apra:cauenda in disputatione. 3.
de praeceptis diuinis.ε. 88. & se.
de praeceptis alijs quam decalo-
quet in pridicamento nullo sint.
ret dictiones pet obseruation emanimalium. I. is s .b nihil sine principio. 4.33. 3, a principii axiomata. 4.3 3. 3, principium quid. q. 32.3; principium referentia. q. 34. 3.api incipiorum distinctio. 4.3 2.&3 3. 3. a Propheta uidens dictus. s. I 8.b Prophetari non facit beatos. s. I 68.b
propheti δοῦ uaticinij distinctio.
I 2. I 6 .s de propositionum quantitate, qualuate, iero &falso. 3.3I. 3.a proprium quid. 18.2Ο.2.a proprium quatuor .modis dici
de quaestione propter quid. al.
OV estio quid. s. I3.2.a quaestio quid,petit finitio.
qucstio finita & infinita. l3.2.a quaestio an sit reliquas praecedit.
rumque est. s. 3. 2 inquistionis de quo responsio. II.
de quςstione quare. 22.26. 2.aquistioni an sit quomodo satis.
qu stionum diuersitas unde. s.
Qualitas quid .io. 77. saduplex quando. 3.76. in axiomata de quando & rempore. 8. 6. in Quado,dicit in tepore. 8. 6. AEDe luantitate. 2. 67.s quantitatis axiomata. 2. 8. inquantitatis distinctio. 2.67. inde quistione de quo,uel ex quo. 17 23. rade qone quotuplex. I9.22.
RRAtio est consultatio. ra. Ira
ratio differre hominem facit a brutis. I s. 228. Nratio maior minori prςportitur. is 23 I.bratio bonum a malo distinguit.
l. 227. bcum ratione omnia fieri debent. IS. 2 o. Tationem reddere, proprium bominis. 21. 26 rationes omnium adferri aliquiabus posse, aliquibus non uid tur. I. Is . brationis duplex uis. I s. 232m rationis ossicia. I . 22'.bratiocinationem non admittunt