Syntaxes artis mirabilis, in libros septem digestae. Per quas de omni re proposita, multis, propè infinitis rationibus disputari, aut tractari, omniumque summaria cognitio, haberi potest. Authore Petro Gregorio Tholosano ... Nunc recens, de mandato S

발행: 1586년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 철학

251쪽

ARTO MIR A B. CAP. XV.

ἀπετερειτο, κο του ουπερ επρατει nis cu'i mxtasu n cames αι erret, Inclinans seipsum alium in aqua uidit. Ore aperto in hians, ut acciperet carnes quae videbantur illi.

Infra esse, priuatus est & his qiras habebat. Non haec igitur quae Ridentur imaginationibus nos de ipiunt xx hementibus : sed quando per alia uin obscurantur, S non esse uera nobis pqrsuade mus, discursu percurrente singula, & alia suadente & demolirante atque ex opinione uelςxistimatione concepta,sequitur cogitatio.omnibus autem ueluti ύπο λαύρα siue fundamentum ςst imaginatio, a qua transit omne animal ad existima. iovem sue ueram siue falsam,& altius solus homo ad coRitationem: homo enim unus inter animalia omnia uim

Vbtinet cogitandi, ut scribit Aristo t. nihil enim aliud est cogit tio, quam motus animorum, qui in uero disqui- endo maxime uersatur , ut scribit Cicero. Et quando ut rit Philo Iudaeus, mes est excitata in se ipsa, aut receptis a rebus, externis sormis aliquibus eximi js, tunc concipit& parturit cogit tiones, quas uolens parere , non po est, donec per linguam caetera quae instrumenta sua, uxor ea qxcipiens, obstetricis, more producat in lucem .Quare Pl to, cogitationem, & orationem idem elle censint, nisi quod cogitatio dicitur illa sine strepitu vocis interior collocutio, qua sese animus noster colloquitur. Id facile quisque coniiciet, si similem putet uocem lumini, quo , quae in abditis cordis&mentis, uelut in tenebris sunt,delitescentia deteguntur. Opinionem autem Plato tunc dicit,quando & per assirmationem & negationem, illa collocutio in anima fit silentio. Caeterum illud obserri ridum, in opinatione non esse contratia. Nam inquit idem Plato, min quid alium quempiam siue prudentem sine insanum ausurum ex illimas tecum loquendo, ex industria sibi persuadere bouem esse necessirio equit, uel duo inum esse, minime & si secum loqui opinati est memo duutraque diciti opinatur,attingitque animo, proferret unquam, opinareturq; alterum esse alterii. Sed certe, minus contratri inhaeret persuasio,cum ex sensibus cogitationes euolutae, opinionem genera utrilia enim ea semper per se fas, nostro cudine, ad mctem itur ab anima hominis, quae huius

lib. I. de hisῖα an

r. p. li.

te ero rar

252쪽

huius capax. Persuasio enim & cogitatio,ut scribit Hippocrates, memoria quςdam,co m memoratione est,qiis ex rebus, sensu comprehensis constat, componiturve;Nam SQ

sius imagine quadam clara & aperta ducitur,qui presectius prae patiesue cogitationi mentive quae subsunt nutiar, qu et suscipit tapeque ouale, quantum, quibusque euenia ,con siderati saepeque secum cogitans, mussitat& commemorae Qua quidem cogitationem, persuasione ue comprobare est tamen ex dubitatione principium faciat, delationemve ex patentibus eadem uia deducat. Na si cogitatio persitas ove, ex rebus aperte factis principiti sumat faciatue, deprehenditur & inuenitur in sensus, mentisve ui inesse,quet ab aliis singula suscipit. Quamobrem putandum est, naturam, multis uariisque rebus moueri,& cogentem suscipi, miscerive: mens autem,sensu sue, quemadmodum ante dicebam, ab ea hauriens, postea ad lucem&ueritatem deducit. Hactenus Hippocrates. Arbitror & ego,cogitati oeshominum quae in bonis ac eximi js rebus fiunt, item qua pro fine sibi ueritatem proponunt, similes esse ebit Ilitionibus & iactationibus uini recentis, quibus sex omni & quod alienum ell,ut etiam in maris fluctibus putrida Omne, foras pro ij ciuntur,& pura & immixta ab alienis

redduntur interna,ut quanto continuae magis cogitatio- In fragm. nes,tanto existimare debeamus animas fore ab errorib.

6γοdam. desaecatiores & maiora scientes. Exemplo nobis sunt pue se menta ri 3c discentes: pueri namque non ita sagaces ac uiri, nos usi uri dum enim saeculentam illam uini reeentis colluuiem, rein consultum sanguinis motum depurarunt. Sic discentes, . minutis cogitationi b. semper cogitationes maiores motusque acriores addentes perfectiores evadunt. Et mens sensus te daesecati& puri, integri ue animi actus sententiam csse docent: nam si exerceantur,crescunt: sin minus marcessit, debilitatur, minuiturq; animus,ut scribit IIi p. 8 rcescere & deficere mentem inexercitatam, ex limilibus probari potest,nempe ex aqua, quae si non mouetur

contrahit situm iii utilisque est & scelida usibus humanas: contra,quae mouetur, alubris di utilis. & ignis flabello uel solithus in flammam lucidam excitatur: contra, si torpeat, sauillas contrahir,seseq; in illis penitus occulti t. Cu .n aurem cogitatio nihil aliud sit, quam mentis agitatio

253쪽

tario,ea necessario supra imaginationem, & existimationem homini excolenda,ei qui uere humanet uitae graduuuelit supra bruta at sequi notionum, nec in his quiete agere dchet,ut osteiadit etiam Lactantius pirmianus. Nam quanto diutius quis cogitauerit, eo persectius cognoscet. cum enim cuiusuis sit hominis errare, nullius tamen nisi insipientis perseuerare in eliore: quia posteriores cogitationes solent sapientiores esse,ut in ueteri axiomate suis. se scribit Cic. ouod & G qci usi irpan i, dum dicunt δευτε fore φροντιδες οπιφοτειM Et certe, cogitationib. crebris res

examinatiar inelius Et Levit. li. munda animalia reputatur,quibusq. licear edere, quς ruminant,& quq habet ungula fissam:per ruminatione, frequente cogitationis examinationem intelligendo: & per ungulam fissam, cogitationum examinatarum separationem, & electioncm a confusione, mala a bonis separantes, incerta & falsa a ceretis,&ueris. Caeterum nec ibi ultimum gradum figit homo sapiens, quia non omnes cogitationes quae in nobis sunt, tonae sunt,nec in potestate nostra cor nostrum, sed

in Dei poetestate qui dirigit illud: nos autem illum sequi

debemus,gratia oblatum ducem Optim v,aliquando quippe & fere semper, cogitationes nostrae repente natet, mel tem,animumque confundunt,alioque trahunt, quam tu proposueris, ad secularia reuocant, mundana inserunt, uoluptates ingerunt, illecebrosa intexunt, ipsoque tempore quo mentem elevare parat Pus,inserti inanibus cogitationibus,ad terrena plerunque deiicimur,ut scribit D. Augusinus,& D. Ambrosus. Porro a tribus cogitationes accipimus,ut scribit Thalassius Monachus, nempe,a memoria, sensibus,& habitudine . hinc malum, uel bonum cogitarionis,hinc illor animi prae stigiae, hinc multa malitia hominum est in terr a,3c cuncta cogitatio cordis intenta ad malum ommi tempore, ut dixit Delas, uel salem, ut idem dixit alibi, lensus&cogitatio humani cordis, in malum prona sunt ab adolescentia sua. Quocirca sapiens, qui bonus est,hauriet sibi gratiam a domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie aget: & sunt cogitationes sine intellectu . Sunt autem illae in triplici specie malae, quasque uitare expedit, scilicet cogitationes leues,otiosas, inutiles omni tetrali eδε uiolentae, & magis adhq-

bo. per se

rier. c. 8

254쪽

adhaerentes, quae ad necessuates naturae pertinent: quali

ex eodem assumptae limo quo& nos facti sinius, quae si paulo curiosius insederint, difficulter evelluntur, huiusmodi cogitatio nimia de cibo, potu, aestimento, & huiuimodi, quae certe oriri dum incipiunt, clamandum nobis Gen, 49 cum Iacobo ad Rubem:Rubem primogenitus meus non Psi i 36 creseas: ascendisti enim cubile patris tui. Nam & hae pximogeniti nomine dicuntur,eo quod in initio uitet nos retin nobis pullulat, ocum cael ra uitia ex processu tempori , ex malitia mundi huius ,uarii'. occasionibus contrali ntur. Aliae dehinc cogitationes sunt immundar,& stetidar, quas nec ad mittere quidem ulla ratione debemus, sed alon e praesentito foetore tota uirtute repellere, ut annotauri D. Bernardus. Et quia mala uitanda sunt, sic & cogitationes malae tanquam malorum radices,antequam althra dicent, in nobis circunciden ae, quod & innuit propheta Dauid , Beatus qui tenebit, & allidet paruulos seqs ad petram, hoc est, tui peruersas, & lubricas cogitationes allidet ad Christit ira, qui petra est,ut & intex pretatur D Ambrosius, diciturque uere, eas esse allidenda ad Christum, libr. 2.de quia ut scribit Eusebius Pamphili. per disciplinam Chri

pen. c. 2I sti, non solum a facinore turpi, uerum etiam a cogitatio libr.i. de nibus abstinere inhonestis, uentrem , & quae sub uentreor a .e' sunt domate, docemur. Cogitationibus itaque primo est iram .c. 3 prouidendum,ut bonae sint, malae statim antequam pepererint,extrudantur. Quare & Deus dominus noller Iesus Christus,suis pxxceptis, eam maxime partem curare iussit,& non tantum male facere, sed & male cogitare prohi-' buit Nam qui malum non cogitat,consequenter imo, α' multo magis,a mali illatione abstinet. Huc pertinent pretcepta illa, Non concupisces, Non deiiderabis uxorem proximi tui,&, Non odio habebis inimicum, &, Ex corde e Ser. deve xeunt cogitationes malae,& reliqua similia. Et ita D. Basi .va virgia lius Magnus vestales sacras admone C. Oportet, inquit, a 3 P: omnia uirginem cogitationes suas puras inuiolatasque I seruarc :auima quippe perdurante incorrupta, corpus quoque impolluium immaculatumque seruatur. porro si pessimis cogitationibus contaminetur anima, quantumlibet corpuS Incorruptum remanere uideatur, non tamen munda cius censetur tu tegritas, cum sordibus cogitationum in

255쪽

inquinata uidetur. Erat etiam in Thebaide in finibus Hermipolis degens Abbas Apollo nomine, sanctus et emita, qui quotidie docebat monachos suos, ornari uirtutib.& machinationes diaboli in cogitationibus in principio protinus propulsare,dicens,contrito capite serpetis, mortuum fore totum corpus. Et iussit, inquit dominus, ut observetis caput serpentis, id autem est, ne in principio admittamus malas, & turpes cogitationes prout refers Palladius Euagrii discipulus . Porro ut praecaueamus fa- in hi I. cilius cogitationes malas, causae illarum effectrices eui- Lausi. Mettandae sunt: Sicuti in bonis asciscendis, bonae sectandae sanctorusunt: bonorum autem cogitationum caula sunt uirtutes: paιrum uirtutum autem p rcepta,ut autem in effectum prodeat, hLcto. F2ω est propositum . Malarum contra cogitationum sunt uitia, uitiosarum inobedientia, inobedientiae, & ex sensibus deceptio,ut deceptiones mentis negligentia circa sui securitatem parit, sicuti notat Thalassius Monachus: non heeat

enim per se concitantur cogitationes, sed ex re alia oc- de 3. decalionem sita mentes, uel ira alae,uel bonae creantur. Et ut charisaιτ

scribit D. Chri sol o mus. Quemadmodum mulieres ex congressione pariunt,& si sint sana qui dein corpora talia Psal.7. etiam sunt quae nascuntur, ut quae parentum natura imitantur: ita etiam in cogitationibus,ut si cum bonis uerseris, tales sint quoque tui foetus : sin autem cum malis, & non attendas, magnum quoque illinc damnum accipias. Remanet igitur cogitationes alio adminiculo egere, neque oportere hominem, qui uere uir est, illis fidere,sed ad alium gradum prouocare, aliumque iudicem inter illas constituere. Hunc autem nos constituimus rationem di- . iscernentem bona a malis octauo ordine, & colligantur eo modo cogitationes rationi immediate, sicut cogitationes se si sibus . Nam,inquit Epicurus,ut scribit Diogenes Laertuis, Scos i tati ones e sensibiis manant secundum in eius uilucidentiam,proportionem, similitudinem, di composi- ta,li. ι o. rionein, coopera lue etiam aliquid ratione ipsa. Et ita do de uitis.cebat idem Epicurus, omnem rationem quamuis ni rhi mium generaliter loquatur, a sensibus dictam esse, & si contineat amplius ratio , nempe discretionem. bonarum& malarum cogitationum, ut Plato optime dixerit, nos 4ebere nos ipsos committere rationi t quant medico,

256쪽

ille enim morbos,& disserasias corporis solet, uel auertzre, praeuidere,vel tollere: haec autem animi. Sic maximus Tyrius , loquens de alteratione multiformi huius uitae. At huic, in quit, praesidet ratio, quae praesentem rem semper exornet, haud secus quam medici ars , corpori natura minime stabili, quin imo sursum, ac deorsum euacuationibus,ac repletionibus uersato, studium praebet indigentiae, ac satietatis regendae. Rationis eximia uis est. Et,ut cum Cicerone loquar, homines cum multis alijs, tum hoc uno a belliis plurimum differunt, quod rationem habeant

natura menti datam, & acrem, & uigentem , celerrimeque multa simul agitantem,& ut ita dicam, sagacem, quae&causas rerum,& consecutiones uideat,& similitudines transferat,& disiuncta coniungat,& cum praesentibus Ω- tura copulet, omnemque comprehendat uitae statum. Et

uerbum λογος, quo rationem significant graeci, apud eo Ddem tria significat, primum cogitationis cinium, quod voce exprimitur, dehinc ipsam uocem, uel complexion et orationis, quae est ueluti cogitationum speculii a princi- Iio ad calcem,usque faciendi, uel non faciendi compreensem,non secus,quam uerbum ex sellabis,& literis co- positum,certum quid significare demonstratur, cum tamen nihil significent liter uel syllabae separatae,ut Plato docet. Postremo logos, dicitur quod quandam notam adsert, qua id,de quo agitur,ab aliis omnibus differat, & e-IAE 3 in ius adseratur recta opinio,ut scribit Plato, atque ea ratio Themes' eutri maior sit,ideo se,& per inferiores gradus diffundere 'ς ες potest.ut ex inferioribus deligat mens per rationem,uela scienti . ti permanus, quae deliSi conuenit, idque cum certa scientia, nec temere nec catu, nec natura,sed arte rationis,operans. Et hoc homini speciale,unum ratione uti, additque naturae eius, ut omnes scientias adipisci possit. Nam cς-tera animantia singula,a natura innata secum artificia deserunt: ut norut natura apes plasmare, fingereue alveolos thesauros uero quosdam,& labyrinthos formicae fabricari: nere autem, & texere arane : sed homo sicut corpore nido,ita & animam artibus actu destitutam, dum nascitur, habet. Proinde pro corpor rs nuditate, manus, pro animae iuertia, imperitiaque rationem accepit. Et sicut manus, quamquam nullam sit eorum, quae pari: culariasiint

in Thrae

257쪽

ART. MIR A BI L. CAP. XV. 24ς

sint organa , Quia tamen omnia recte manus potest recipere, est organum ante omnia organa: ita & ratio nulla

quidem ex artibus est particularibus.omnes autem in seipsam recipere nata est, ob id ars ante artes fuit,ut philoso- D. LIM.phatur Galenus. Et Plutarchus ait τι δε ἄνευ λογισιαοῦμοις dens

que ratione fidum,inartificiosum est,& peruersum Maai c. 3 O musque Tyrius. Sed age, inquit,opus habeas aliquo, qui ser. i. te manu quodammodo in uniuersam hanc notitiam dc-ὀucat, ipsam sequere rationem .hancq ἔ, idem Tyrius ali- ser. I 8.bi rationem,artem dicit,& simile obsequium animet ab illa ferri, ac parturientibus ab obstetricibus: ut enim haec eruditas adhibent manus,suscipi uiri foetum,dolores mu l-cent, maturum partum in lucem educuntipuerperet discutiunt periculum: similiter ratio pregnantem animum doloribusve plenum, obstetricatur. In quibus plurimi , uel obstetricis imperitia, uel dolorum uehen entia,uel etiam ignauia seminis, abortum emimini, pauci admodum rarique animi absolute pariunt. Ex quibus si suscipitur proles, ea nimirum legitima liues aque es, θ' pat;cm apertissi-

meta statur . Proinde animi conceptio dicitur mens,dolores sensus, partus reminiscentia,animosque OmneSintellige natura concipere, sensu sustinere dolores, par creratione. Cumque ad hanc usque discursus peruenit, iam incipit anima apud se ipsam spatiari. hqc enim illi propria est ex Dei dono concessa:unde sin mis uiribus eniti debemus,ut nos totos ipsius censui et subdanus, & libere eam in nos imperare permittamus. Statim enim illa nos ad altiora subducet, uehiculo a mente diuina illustrato;& ueluti quodam curru igneo Elia, in coelestia,& superiora nos transferet . sic& Seneca, si uis, inquit, tibi omnia v. 3. e L subiicere,subiice te rationi, inultos reges, si ratio te rexe - ep. 37rit,ab illa disces, quid & quemadmodum aggredi debeas. Sicque affatus Socrates Critonem, Ego non modo nunc sed temper talis esse percupio, qui nulli quidem meorum magis pare dum esse,quam rationi existimem, quae consultanti mihi optima uideatur, ut annotauit Theodori tus, li. i. deerari plato, ego , inquit, nunc tantum hoc magnus sum ratione dumtaxat , quod me ipsum praesto rationi meae obe- graeca af

dientem. Obseruauit & illud summo ingenio Impe, fecit

258쪽

ratos Anton. Pius,ut omnium qu e gessit in senato, & per edicta rationem reddiderit,ut author eli tutius Capitolia lin eius vi nus . Atque Deus omnium conditor, nihil non ratione σα prouidit, disposuir,& ordinatui, nihil non ratione tradestro. 2ibr. ri intelligique uoluit,ut seribit Temili uis, di uerae fili depgn. rationis sicientiae sunt Sc uirtutes, ut scribit Philo itidaeus . Ab. de gi- Et ideo si scientiae non post ni rationem, & matteari de S lib. Io monstrare, statim mihi sunt suspectar, tanto amplius con- H. suetudines uulgares,& sine ratione. Pars namque est illa irrationalis muliebris in anima,uirilis autem ratio. Nam, eto. i. si. de ut admonet Philo iudaeus, uidetur satis mam seste doce zemulem rescriptura, quod consuetudines magis mulieribuς quam 3ia. uiris curaestat,&per uerba Rachelis mirantis sola sensibilia. Sic enim patrem sinam alloquitur: Ne molesse feras domine, non possit in tibi assurgere, quia iuxta consuetudinem mulierum mihi est. Ergo mulierum est sequi vul. gares eonsuetudines. Certum est enim consuetudinem pertinere ad infirmiores effarminatioresve animas: quandoquidem uitilis,lobustae, ueraeque masculae rationis officium est, naturam ducem sequi. Nemo est etiam qui ignoret iurisconsultos Romanorum, & aliarum gentium no-mothetas,alias leges neque iubere,neq; recipere, quam a in I. cum tioni coniunctas,uel quae fulciti ea possint. Et ita paulus , ναιο. l. 8. rationem naturalem uocat, legem quandam, & secunda debo. da. eam,& legitimam liberis in bonis parentum etram damna. b. 8. natorum lege ciuili concedendam: quodque ratio natuit. 2D. ratis inter otnnes gentes constituit, ius genti lim dicitur; Sq-dve quasi quo iure omnes gentes utantur apud Iustinianuit , νο,de iv. & Caium, ut ratio illa separat ius gentium a iure nainranat. g..es ii, quod naturale ius sine ratione observetur, ideo cometu. lib.i. mune sit brutis, quae rationis expertia sunt; hoc autem inst. H.c gentium,proprium humanae si naturae, quae ratione utivi. i. t. tur Vlpiano teste,ut ratio legem commendet.Et D. Hi m l. . g. ronymus . Nec putemus in uerbis scripturarum esse euans,de ivst. gelium, sed in sensu, non in si perficie, sed in medulla, o iv. non in sermonum foliis, sed in radice rationis . Qua in

parte nullus est, qui nostram artem magnam non admiretur,uel potius Deum eius principem, cum ea tot rationes,ut uix quis earum multitudinem, non minus quam talis in dios serat,doceamur ut etiam per se uerba his adhuc

259쪽

ART. MIR AR. CAP. X V. 247clariori face illum mentur. Et ideo Hebraei pr cipue Rabini,vocant rationem z par tagnam, id eis,gultrum,saporern, uelut rerum condimentum. Et forsan apud Latinos ratio dicta, quasi aliquid ratum,& firmum exhibes:Vt non immerito Cicero dicat, rationem esse causam quae demon- I. ad Rostratu erum esse id quod intendimus breui subiectione. veri.

Porro cum hic praestantissima incipiat gloria hominis, nepe in optima ratione praebenda, cauendum, ne sub specie rationis, quadam a ratione aliena serpanti dum minor interdum rationis essectus u iliori,Sc maiori pi ponitur, uelut clarius loquar, minor ratio maiori anteponatur, in eo namque peccatur,& plerumque immed icabiliter. Nam ut in Phaeni scribit Euripides,& Theodori tus, ο δ' αδμος λόγος νοσῶν c/ .s ἀυτμ, φαρμ ακων δειται Hasui', id est , iniqua ratio ex I de eu arilientibus iat OIDIS In ipsa, phalmacis eget bGnis. Ratio ete- GHe. enim, ut scribit Marii l. Ficinus cum inter intellectum& Mo.

opinionem media sit,quoties ad inferiora se dei jcit, opi- in es . nionis refertur erroribus,& diuina coetitare desistit. Cum Theaeteri. uero ad mentem sui ducem csiuertitur,diuinorum cognitionem haurit, quam proprio nomine in mente sapientiam, in ratione reminiscentiam Pl to Dominat. Et Cice-la,cum ad Oleuir, pers ctam sapientiam dici ait :& hac nihil in Deo, nihil in homine melius, eamque cum Deo hominem,si recta si societatem habere. Accedi D Cyrillus archiepiscopus,& patriarcha Alexand. Humana mens, in Tomo. E. quit, si quieta fuerit & secum habitans, atque phantas js I .dialog.stiuolis,& abominabilibus abscedere solita,acute& per pi de sancti.

tire peripictet,citraque errorem rerum cognitionem per- ιμ-n-eipiet,quod si perturbationibus crassior facta fuerit, nun. quam diurnam pulchrit dinem cotu enitur, & in his quae magis terrena sunt residebit, similis passerculis complutis madefactione a subvolado prohibit. s. omnesque fere Platonici dicunt,animum nostrum,quas quod da terracho G

dum, intellectu,ratione,phantasa,ac sensibus constare. in ....

tellectum diuinum, in quo nihil est nis smplex ac purum

ac uniforme, imaginationem & sensus, mortat s partes esse, proinde mutationibus, uaricta tibusque refertas. M diam rationem, propriam hirina nae naturae, quam habere arbitrium anceps dicunt inclinandi & ad mortalia, di ad diuina. Vnde si ratio, cluti in irra nemus, quin ca Α tur

260쪽

tur mese, cum diurna parte se temperauerit, admirabiles moria concentiis,simplices uidelice sigraues, decoros creabit: sin se consociauerit cum mortalibus,uarios, molles,

indecoros pariet. hac in sede nos Chri Iliane ponimus arti. s. gihi bitrium liberum, nam & ut scribit Arist.in ratione ponui .e.I O duas partes, το ἐπι ρ νικιν,κ vi τὸ ιγ Mν'im sciendia. & uim ratiocinandi,και το βλευεθοω, κω λογι εDota ταυ τον. i. dc idem consultare & ratiocinari: este demum in comitatione electioni locum, quodque si electio sit studiosa, appetitum I ectum esse, & rationem ueram. Et illam rationem id dictare, appetitum autem persequi, & hinc mentem & ueritatem sequi activam i quod poli consultationem fit. nam anteactionem, sicut in utramque parte, tib αερι consultatio arguebat negotium declinare posse in utram ἐφυσέος que par em vergere demon stratur. Aῖς δελευρτια πτεανδρι - - των μὴν ἐνδεχομένων εχειν, iacmo, enim , Inquit, που dena Consulit de rebus quae aliter te habere nequeunt rs c, dctu. homi. Nemesius, ostendit reipsa non posse actiones aliquas,alijs, quam hominis uoluntati adscribi, sicuti turpes uel iniquas actiones, quae nec necessitati tribuntur, eo quod quae illius n ecessitatis sunt,semper eodem modo se habet: nec fato , quia eius actiones sunt necessariae, non contingentes: minus Deo, quia nihil turpe, & iniuite agit, nec

naturae', quia eius Opera sunt animalia: stirpes et neque sertuna , quia eius rarae sunt, praeter expectationem hominum actione :neque causui, quia castis eli euelatus in- animatorum aut bestiarum, ut per consequens principia

suorum operum homo addit ετι εἰ μηδεολις ων ἀρχη Παζεως αυθρωπος εμελει το αλευεθαι deindς unullius actionis homo principium est,hiultra possidet uim consultandi. Sed & Episcetus dicebat, no ltra e sse, & in nobis, opinionem, con alum,appetitum, declinationem, Mno stra opera,eaque, ut omnia quae in nobis sunt esse nata. ra libera, ut scribit Arius & Cebes hominem in bivio po I . situm describit, uirtus & viiij; in eiusque potestate quam rito Cy' uel t uiam ingredi: Haecque cadem sentit Pythagor. pςς ρης' literam bicornem: hoc&suadet uoluntatis liber in tus. ex motu autem animae & uoluntatis,actiones Vtriusq;, Mςς i eorporis & animae: unde & necessario concludamus oporhμμ' tet & ipsas actio ues liberas. Fassus & Lucretius. Vnde

SEARCH

MENU NAVIGATION