장음표시 사용
401쪽
CAPvT XV. 'viris ecclesiae Romanae leges a carnibus abstinendum esci dicens, ut caro quae contra spiriatum militat castigetur, S in spiritus seruit tem redjgatur , saepius ipse ieiuno, δί intra anni circulum,non solum at iquot diebus, v rtam Atiam perpetuis metiatibus ab esu carnia abstineo,an aduersatij,qui non inodo non ieiunaiit, sed etiam nullo die neque quadragesimae neque vigiliarum neque veneris ieiunandum, aut a carnibus abstinendum esse pronunciant,alioriana esto iudicium. Ano sturum est , viri nostrum ventris Caussa concionentur Θ Nonne illos potius, qui,Vt Vcntre carnibus distenderent,tantum tragoedi rum in orbem inuexerunt, ventris caussa omnia faccre perspicuum est:Ego vero contra ventrem sane declamo, cum Apostolo dices: Bonum est non comedere carnes, & non bibere vinum. Esca ventri,& Venter escis: Deus
aute de hunc, de has destruet. Item cu propheta : Couertimini ad Deum in toto corde vestro,in ieiunio & fletu &planctu. Vide igitur amice lector, quam nudum dc apertum sit hoc mendacium, & quam ab omni specie
Nec minus euidens est illud alterum,ctim me quaestus N auaritiae caussa concionari dicunt. O quam turpe cst illis tale aliquid dicere. Vter mim nostrum quaestus ac auaritiae caussa
402쪽
368 DEFENSIONIS FIDEI caussa concionatur ξ Egone qui neque sacras nec profanas aedes expilo , sed hoc illicitum csse pronuncians, piorum eleemosynis δί b nignitate s istentor, an is qui omnia sacra & profana compilat, idque licitum csse definit f Ego vero, si quaestus 3c cupiditatis caussa concionari vellem, in aduersariorum castra transirem , qui sitis siue concionatoribus, siue ministris, tam ampla stipendia prς-bent, ut iis ostiatim mendicare opus non sit. Quod quam laboriosum ac molestum sit, irmes sani capitis homines facile mecum intelligcitit. Quod si eorum ministris,quemad-ci ix avaritii: modUm nobis,faciendum esset; breui mini--- - strum habcrent nullum ac tum demum istos ventris & auaritiae caussa hactenus esse con
dionaros perspicuum esset. Id si experiri velint, quod ut faciant rogo, quae dico ita se ha-
Ego vero huic ordini, ut in paupertate villa m, sponte nomen dedi. quod si in laculo manere voluissem, non desui sci commodi ris vitae facultas Verum tamen, ut SI Dei ob sequio, ita animae meae saluti operam darem, calcato abdicatoque mundo,in locum atque ordinem humano iudicio miserabilem mcas pote veni; nec est aliud quidquam,quod me inter istos persecutionum aduersum nos turbines ac procellas in hac egestate mis riaque
403쪽
riaque detineat , nisi illud quod mihi ab des ordio proposui. Quod si alia esset me . men,
& voluntas, nunc cum eX regis lic et inuiti& necessitate coacti) edicto Omiri bus suo arabitrio vivere liceat , nec a magistratu metus vllus impendeat Midinem Punc celeriter desererem, & litorum secutus exemplum,nia hil libertati licentiaeque praeserrem. Sed si hoc facerem , essem profecto desertor & , transfuga, & ad interitum sempitemum cocitatissime tenderem ,habens damnationem, ut ait Apostolus Paullus, quod primam fide, τ qua me Deo consecraui ac sponte deuoui, irritam facerem. Illud est vinculum, quo adhuc teneor, non ut isti somniant, venter aut quaestus. nam si ob cupiditatem licentiam l. vivendi meo stomacho concionarer, iam pridem in aduersiariorum castra trasissem. Quid fenim secundum carnem) illorum nefariis legibus ac secta potest esse iucundius ρ 'quid in suauius Θ quid mollius Z Cum igitur laomo sim, nec humani quidquam a me alienum putem, sed,quema imodum ccteri, naturaliter appctam voluptates; Opta in sane excarnis appetitu,& quidem maximo pecuniae si quam haberem) dispendio atque iacturam immillorum opiniones esse veras: si tamen Deusjunc u
nobiscum pacisci vellet. Quid enim carniat A:
optabilius atque dulcius ea secta quae homi-rama nibus
404쪽
CAPUT XV. 37icolore ac specie mendacium suum vestiant. Q cia Frater Christophorus,inquiunt,nouit Veritam elum mestiletem facere pro nobis , sed ob cupiditatem &quaestum,ides , ut in perpetua mendicitate ' 'permaneat, Verum non Vult dicere. quod tale est, ac si ita dicerςnt; ut semper ostiatim , mendicare liceat, ille se satanae dedit. Nam
qui contra Veritatem, quam nouit, sciens . volcns concionatur, is se satanae consecrat.
Quale autem est de homine alicuius iudicij illud dicere ρ Si mihi deliberatum esset me
satanae dare, planiorem ac iucundiorem profecto viam eligerem, per quam ad talem dominum peruenirem. molestum enim esset tali domino in tanta custate miseriaque scr-uire. siquidem post eius obsequium non nisi egestas & cruciatus manent: sed pro Christi amore certantibus,aerumnas S tribulatio nes sustinctibus, praeparata est requies & corona , quam sibi redditurum Dominum iustum iudicem dicebat diuus Paullus. Aliam L. Timoth. igitur viam eligerem, nimirum ea per quam aduersarij iter faciunt. quae mihi cx carnis appetitu tam iucuda,suauis,amoena Videtur, ut ipse Epicurus si reuiuiscat, amoeniorem excogitare non possit. Et sane, nisi hanc intc- ritus csse scirem, per eam istos seqtierer. Quid cnim mihi posset euenire iucundius, quam ut acta vitae fabula voluptatis licenti quea a plenissima,
405쪽
372 DEFENsIONIS FIDEI plenissima,securus atq. alacer in cςlum,tamquam aliquis Ioannes Baptista, sine ulla m .ra aut dissicultate reciperer ρ Quid me stultius cogitari posset quid miserius 8 si tam GIn Cenum iter relinquerem Z Itaque me illud iucundissimum iter nisi iis de caussis, quas modo exposui, relicturum fuisse nullus existimet. Igitur stt hunc locum aliquando concludam & finiam, dicam aliquid, quo nihil
arbitror verius. nisi certo scirem, absque salutis alternae vitaeque dispendio fidem amat ribus nostris traditam me deserere non posse, iam pridem in aduersariorum castra transis . sem. Neque Blum me illis partibus adiunxissem,Verum etiam plurimis fuissem auctor ut se in eadem castra conferrent, & sub illis r. hisis es signis militarent; Lutherumque aut Caluti
num aut Melanchthonem aut Oecolampa- ιι, licet mire dium, aut quemvis alium alioru : qui omnes s sp tametsi diuersa itinera tenere videantur, t
ti tali δε- men ad eundem libertatis icopum mem-
que perueniunt: ducem intrepide seque-Σ-- ῆ iarentur. De quibus illud dicam, quod Lacta-hii--' rius Firmianus de philosophis. Quos equudem sinquit fi putarem satis idoneos ad bene vivendum duces esse, S ip:e sequerer, alios, ut sequerentur, hortarer. sed cum inter se magna concertatione dissideant, secumque ipsi plerumque discordent; apparet
406쪽
C A p v T XV. 373 eorum iter nequaquam esse directum. siquidem sibi quique ut est libitum proprias vias
impresserunt, confusionemque magna quaerentibus veritatem reliquerunt. Nos vero, qui ab illa, quae errare non potest sid est) a salicta matre Eccletia Romana Ab Deli veritatis firmamento & columna ipsam veriora' m M
talem accepimus, omnes, qui illius cogno- non r
scendae studio tenentur, ad librorum nostr rum s in quibus ab iis quae ex illa didicimus, ne latum quidem unguem discedemus) le- . lctionem inuitamus. Neque enim nobis hic aliud propositum est, quam vi dc fide, quiana ab illa traditam accepimus, Christi verbo mni ex parte quadrare,& aduersariorum,qui Ecclesiam prope mille annis in errore atque idololatria , propterea quod Christum in at gustissimo Eucharistiae sacramento adorauit,
Versatam esse contendunt, criminationem falsam esse inonstrem Us. Antequam igitur rem diar, & quam conformis verbo Dei sit fides nostra, quam de huius augustissimi sacramenti maiestate retinemus, Exponam; Ope pretium me facturum putaui,si Apologia,quae hoc primo libro contin tur, ad corum quae sequuntur lectionem lectoris animum p pararem. qui neque retia
quos nostros libro. intelligere, neque de iis a s incor propositam amr
407쪽
37 DEFENSIONIS FIDI Iincorruptum sincerumque iudicium,nisi ai te compluribus animi morbis ac molestiis, quibus illum venenatae aduersariorum doctrinae pestis assiixerat,icuaretur, ferre posset. Cui cum aduersarij contra nos plurima falso persuaserint,vi illius animum a nobis abalie natum retardarent atque impedirent, quominus de caussae nostrae aequitate mostroque iure cognosceret, necessarium fuit in hoc priamo libro pluribus verbis agere, quam initio constitueranius: ut & omnia, quibus isti auditores nostros a nobis auocare conantur, id
para νο- que perficere, ne nobis deinceps fidem adhi-: ορο ς' bendam putent, refellerem. S aduersariorum dolos atque fraudes, quibus ad idiotas rudesque capiendos abuti solent , tam- . quam in speculo cunctis spectandas pro ponerem , dc ipsum errorum omnium sontem ostenderem , caussamque monstrarem , cur isti miseri in tantam impietatis voraginem inciderint, ut sacrosanctae fidei sitae luce temero deserta ac prodita, in caliginosis illis ignorantiae tenebris oberrare mallent. Nec est ulla profecto apertior tanti mali caussa, quemadmodum superitis ostendimus nisi ignoratio sui, cum arrogantiae & s perbiae , quam quis de ingenij sui atque doctrinae fiducia concipit, inani tumore coluimeta. dieque vero exipectandum est, ut huius
408쪽
CAPUT XV. . 37s tempestatis quam errorum violenti turbines excitarunt, finem aliquem atque exitu Nante videamus,quam adie homines redeanr,sseque cognoscant,& in pristinae humilitatis
tatissimo portu acquiescentes,cum, in quem ξ
a Deo vocati sunt, gradum teneant; nec de si, quae non didicerunt, audeant iudicare.
Pario dum unusquisque id solum quod sibi videbitur credet nihil aliud in orbe Christiano, nisi opinionu Varietas atque consultoreperietur, & tam multi in dies singulos nasce-utili--ἀtut errores , ut inter diuersarum licet esum μ' monstra atque portenta Veritas a qua rensi-
bia; inueniri non posse videatur. Illud quo l.
maximum & natura omnibus insitum destiderium,quo aduersariorum siue fidem siue opinionem omnes Veram esse Vellent, propterea quod corporis nostri volupt:rtibus, ad quas propensi sumus, magnopere quadrat de conuenit errori disseminando no parum profuit , qui plerisque tam iucundus& gratus est, ut cotra eum nihil iam au dire dignentur. Nos vero pro nostra mediocritate, quibus modis veritas opprimatur, non indiligenter exposuimus, aduersariorum dolos fraudesq. magna ex parte deteximus, iudicum ab iis delectorum imprudentiam ituli itiam i mo- strauimus, quantumque illi in condemnan
dia maioribus nostiis, eorum qua fide quam
409쪽
3 76 DEFENsIONIS FIDEI inos quoque retinemus & sequimur reiicieni a. da, iniquitatis admiserunt, ostendimus. Re--.. tu, vistat Vt a lectoribus, si qua eos salutis cura tan
m. minum multitudinem inductos vident,ut Si nouum sCquerentur errorem,S antiquς sidciveritatem impie nefarieque damnarent , so- fugiant caueant, nec de tam magnat casestique caussa temere audeant iudicare.
Quod profecto facient, si omnes recte iud- candi lcges quas in hoc libro exposuimus, s quantur. Id nisi erit factum, fieri non potest
quin alteri partium inseratur liniuria. Caucat igitur ne in huius caussa ex qua eorum satis pendet, iudicio ab itinere veritatis aberreat. videant etiam atque etiam , ne sanctissimos illos atque iustissimos patres erroris impiet tisque condemnent,haereticos autem Cosum aduersarios sua sententia absoluant. Nam,Vt diuina scriptura pronunciat, qui iustificatriou ib. , ,. impium, dc qui condemnat iustum, uterque abominabilis est apud Deum. Non ergo leue peccatum est, tot tantosque viros, qui ante haereticorum saeculi nostri tristem aduentum in Dei Ecclesia gloriosissime floruerunt,erroris idololatriaeque damnare. Haereticorum aurem,qui omnia erroribus,rapinis,caedibusque foedarunt, impiam factionem absolu
Io. Si quis igitur idoneus est, qui de huius
410쪽
C A v v T X v. 37 caussae dignitate cognoscat, is temeritatem, qua nihil a sapientis grauitate disiunctius, inprimis vitet ac fugiat; nec de eo quod nonduintelligit, sententiam ferat. A quo humania
talis iure peto,ne maiores suos ante condemnet, quam Viginti, aut frigintainianos in sacrarum litterarum lectione studioque consumpserit. Aliis autem, qui ad iudicandum inepti sunt, nihil expeditius, nihil salubrius,
nihil certius esse video,quam ut iudicandi temeritate deposita, totius Romanae Ecclesiariudicio sententiaque cotenti, in hac quasi in tutissimo portu acquiescant;cui credentes, si, quod fieri nullo modo potest,a veritate a be
rarent, non solum apua homines, Verum etiam apud Deum, qui ecclesiam audire Ciq. Luc. ro. obtemperare nos praecipit,excusationem haberent. Hoc est maximum tutissimumque Eeelisi
compendium, quo ad veritatis adytum sine : a
periculo perueniri potest. Qui hoc nostrum ij triuia 'consilium sequi nolunt, sed antequam credant, intelligere cupiunt; insequentibus ii additum. bris elaborabimus,ut iis fidei veritatem,quatum ad augustissimum Eucharistiae facrame- tum attinet, ita diligenter exacteque monstremus,neminem Vt futurum putemus, cui noster labor non satisfaciat; nisi forte is, qui nostra attente legere, omnesque rationes Mtestimonia 'quae ad fidei confirmationem ad-a I feremus,