장음표시 사용
371쪽
CA PvT X III1. 337 inquam omnibus per via, quam eligendam duxerint, ad interitum currere. Quo si nos quoque cum plurimis ire Vellemus, quanta esset amentia per hanc arduam & arctam
virtutis viam iter facere, cum illa amoenam,
planam ,delectabilem, nobis quoque propositam eligere liceat 3 Quid,quod ordo noster is est,qui humano
generi ex omnibus minus oneris ac molestiat adfert 3 neque enim ab ullo homine reditus, na, ρrra redi-
neque decimas,neq. primitias exigimus sed 'h . . ex iis, quae superfluunt ac redundant,illa tantum accipimus, quae homines nobis sua spo- te concedunt. non enim iudicum tribunalia
lambimus,non lictores in cuiusquam praedia mittimus, ut ab eo aliquid per vim auseramus. imo vero quod nobis sua sponte quisq. concedit & donat, id siepe magno emimus. Quid enim eo carius quod precibus costat ξquod si inter nos nonnulli peccatores reperiuntur, nullus est ordo in quo huiusmodi homines desint. quos omnes si isti lapidibus cooperiodos putant, fortasse primi omnium ipsi huic supplicio iure destinarentur. Haec igitur si nostri illi falsi iudices seposita interim ira considerare dignarentur, non est dubium, quin furoris sui impetu fracto, se contra innocentes ab aduersariis incitatos esse, clare perspicerent. Sed haec hactenus. Y Alterum
372쪽
μ amicorum romund impertiaeus ea
Alterum autem,in quo contra innocentes istorum animos incitant aduersari j, in eo cernitur, quod maiores suos corumque religio
nem ac si dem isti iudices falsi ab illis impulsi,
ob posteri in tia 6c peccata condemnant. Ita enim apud illos aduersarij argumentari solent. Sum mus Pontifex, Episcopi, Sacerdo- - ,,,i. res, Monachi, Vitiosam Vitam ducunt: ma-romtur. iores igitur nostri imp ij, decorum fides falsa crat. Hanc conclusilonem adeo captiosam ita receperunt isti miseri, ut maioru nostrorum fidei veritatem ex posteritatis vitiis atque peccatis metiendam putent. atqui si illorum
filij & posteri vitam suam ad patrum & ma
iorum sitorum exempla componerenti nihil iis esset integrius, nihil sanctius. Quare grauis sane est istorum iniuria, quam maioribus faciunt; magna iniquitas,qua hic abutuntur. Nam cum aoc tempore complures Ecclesia sticos impuros atque improbos videant, omnes qui ante hos eiusdem ordinis & gradusii retici ex fuerunt, iis fui se similes arbitrantur. At si verum dicere auderem , prosccto dicerem
e maiorηm istos exanimorum suorum qualitate maioruvii uuiε a, suorum pletatem atqUC Virtutem antimare.
Et quoniam sibi male conscij sunt, nec magnopere laborant quid aut quo modo faciat,aum id Quod agunt eorum cupiditati libidinique respondeat, omnes qui ante se in E clesia
373쪽
C A p v T X I I i t. 339clesia suerunt, aut hodie Christianam fidem retinent,sui similes existimant. Haec igitur illorum impiae temeritatis est caussa, cur omnium antiquorum patrum quali de mendacio suspectorum testimonia reiiciant. Nam si ex his aliquem in testem producas, Vc Augu- au. li,is
stinum narrantem. c certa cuiusdam tribuni secuti. a.
domo, oblato in ca a quodam cius presbytero corporis Christi sacrificio, cacoda mones csse pulses: aut Cyprianum asseuerantem circa corporis Christi sacramentum multa vidi sse miracula : aut alios quosvis antiquos patres idem asserentes, isti no credent. Quare Z quoniam omnes Leculi nostri Pontifices,
Episcopi, Presbyteri, Monachi sunt improbi atque me lacco; consequens est illos quoque, ciuinctiisdem gradus de ordinis fuerim, illissimiles fuisse. nare dicant iiii sane quidquid
visum fuerit, nos tamen non credemus. Si ero ab iis quaeras, cur Ethnicorum, qui historias consciis serunt, testimonium pro Vercirecipiant, cur Liuio, Plutarcho, Polybio,ce
terit quo historiographis potius fidem habe- iant, quam nostris auctoribus qui illos virtute supzrarunt ; quod ros pondeant, aliud nihil habet, nisi hoc unu: Omnes Papillae,qui ho pauet
374쪽
3 o DEFENsIONIS FIDEI quae tempora nos reseruasti, ut fideles tuos Mamicos, sanctissimos illos viros ita conuiciis proscindi lacerarique videamus t Pontifex inquiunt in hodiernus est improbus, ergo Silu
ster, Xistus, Gregorius ἰ Magnus ille Leo,
Clemens, Linus, Pius, Telesphorus, Alexam der, impij & Antichristi mersit. Doctores h dierni sunt improbi , ergo Hieronymus, AU-gustinus, Ambrosius, his similes erant. Noncst his credendum, ergo ne illis quide. Franciscant nunc male vivunt, ergo Franciscus, Antonius, Bonaventura, quondam eodem modo. En istorum consequentiae, en argu- , mentationes, iustissimaeque caussae, Vel po- . tius dixerim , iniquissimae accusationes, cur omnium antiquorum patrum atque doctorum testimonia reiicienda esse videantur.
Maria h-- Magna Vero fraus & insignis,qua in falsis iudicibus suis circumueniendis atque fallen-2ώ ΔΗ- dis usi sint aduersari), cum illis persuadent,l Wit, ne alicui cx patribus & antiquis doctoribus, sed tantum sibi credant, hoc loco deprehenditur. Sciebant enim callidissimi viri, si cr divum essct antiquis, errores suos esse dete- Ctos,neque quemquam fore,qui iis deinceps fidem haberet. Ita quibus da ex illis aliquando probaui, sanctorum patrum Clementis, Anacleti, Dionysse Alexandri, Iustini, Irenaei,
Augustini, Ambros', Isidori, multorumque
375쪽
C A p v T X I I I I. 3 Ialiorum testimoniis ritum celebrandi missae
sacrificium ab A postolis fui sie praescriptum, de Eccletiae traditum: sed illi tot testibiis om-ra' tani exceptione maioribus credere noluerunt. Cum autem ex iis quaererem, cur tantis viris non crederent 8 quia homines erant,inquiui,&id sine scripturae auctoritate pro suo arbitrio instituerunt. Quibus ergo credendum cstZ Iis ni mirum,inquiet,qui neque Petrum, neque Apostolorum quemquam missae s crificium celebrasse cotendunt. A quo id a cepisti Z non a scriptura, neque ab ullo antia quorum patrum,qui aliquid tale non dicunt: sed ab istis tuis Sathanicis magistris, qui te in cum errorem induxerunt, ut iis solis credet
dum putares , si quid tamen prudentiae, si quid aequitatis esset in vobis, postquam & ab aduersariis audi liis, Misiam ante Gregorij
tepora non fuisse celebratam,& a nobis illius ritus & caerimonias inter Apostolorum instituta & decreta numerari, Certe Utrique parti dixissetis: Nos neque vobis neque vestris ad
uersariis credimus, sed quid illa antiqua Ro-πmana Ecclesia,& illi antiqui doctores histo- g. .
riaeque scriptores, qui iis saeculis, de quibuscire de Atint. controuersia est, floruerunt, ea de re memo- 'riae prodiderint,ipsi volumus cognoscere. Sed cur isti hoc facere nolint nescio, illud certe consta eos solis hqreticis magistris sitis,quid-
376쪽
quid ij dixerint, velle credere, tametsi & homines sunt, & multa eos peccare perspiciut. Hoc autem si, phismate, tuo aduersarid, lutat ipsi improbi sunt atque mendaces, tales Momnes maiores suos fuisse, & nos utroq. esse inferunt, in hunc errorem inducti sunt. Tanta huius noui Euangelij modestia, lata aequi
Quis igitur huius controuersiae sinis inu niri potest, cum isti iniqui iudices neque nobis, nequc cuiquam ex patribus suis, sed solis 1ἡ; qui hosti ha reticis ad Uersariis credant ' quorum unico eoru iμlim verbo ac simplici negationi cum plus fidei
'' . . . ia Vonibus & testimoniis habeatur, cui du- i. ii iiis bium esse potest,quin hic ab istis, qui omnia cxx μη - quae aduersari) dixerint,credunt, ius nostru nuis litur atque violatur 3 Maiores nostros sub talibus de tam iniquis iudicibus, qui illos depostoritatis suae vitiis estimatat l. condCnant, caussa cadere prosccto neccsse est. Quis auteis horum morem atque rationem satis mirari . queat ξ nam si omnium de conciliorum Mantiquorum patrum auctoritatem testimoniaque produxeris, haecomnia isti reiicient. Ex quibus si quaeras cur id faciant,nihil aliud audies, nisi quod omnes illi malae fidei crant: nec quid contra veritatem dicerent, modo hinc aliquid emolumenti accederet, labora-
377쪽
C A p vr XIIII. 3 3bant. Quod si postea interroges, Vnde hoc sciat, cum ab omnibus, qui eo tepore scripserunt historiam,illos fui ste singulari integrita te ac lanctitate praestantes, memoriae proditus itξ inibus igitur argumentis aut testibus ilia utili 'LIos improbos fuisse probatis Ita, inquient, a magistris doctoribusque nostris h reticis scitasti rufulum licet accepimus : praeterea hoc ita se habe t Us re,ex posteritatis illorum vita moribusque perspici potest. Quid agitis miseri ρ cur ma- iores vestros ita inique impieque damnatis Z
tabit iniquitatem sith Z Quare a tanta qua
iniquitate detistite : nam si maiorum nostrorum preceptis obtemperarCINUS,Omnia recte se haberent, nec in ullo ecclesiae statu aut O
dine vitia & peccata regnarent. Illud autem animum meum maxime offendit, quod de omnibus bonis δί doctis hominibus, qui ante illos fuerunt, ita male sentiunt: quam Opi nionem ut de viris bonis integrisque conci- perent, ab aduersariis semel persuas lunt. qui ctim hoc impietatis siue sun lamentum iecerunt,nemini nisi sibi solis esse crededu m:
quantam errorum molem super eo funda-a lenta ,
mento exstruere possitnt 3 Quid non facilem γ'
suis discipulis peti uadebui Z Et sane non du- unt.bium est, quin is mundum valde corruptum& malum offendeunt,cum tantae hominum
378쪽
3 4 DEFENSIONI s FIDEI multitudini omnes maiores suos improbos atque impios fui sse,iam facile persuaserunt,& in tantum apud illos contemptum adduxerunt. Vna siquidem ex praescipuis caussis, cur aliquis de aliis male sentit & iudicat, ea est, quod ipse malus est atq. improbus. Nam ut ait Sapiens) stultus in via sua ambulans, cthn ipse sit inii piens, omnes stultos existumat. Scitum est illud Senecae: Hochabet omnis affectus, ut in quod ipse insanit, in id putet etiam ceteros furere. Vnde auarus M perfidus qui alios vendendo aut emendo fallere consueuit, nemini fide habet, propterea quod omnes alios sibi similes esse arbitratur. Nam,ut ait Chrysostomus, unusquisque aliude se aestimare solet. Animus libidini deditus neminem castum putat. Castus autem disiculter credit impudicu esse talem. Superbus mullii humile. humilis nultu superbu putat. Vt enim bonus vir ac probus vix suspicatur quoqua improbu esse: ita improbus esse que-
qua probu vix sibi persuadet. Quod qua ve
rum sit,aduersatu euidenter ostendunt. quicum improbi tint Sc mali, seque tales esse noignorent, de sui constientia ceteros aestimat; nec quemquam ante ipsos probum dc innocentem fuisse existimant. Nam, ut apud Britannos nostrates tritum est vulgi sermone
prouerbium : Qui fugit ad furnum, is reli-
379쪽
C A p v T NI III. 3 squos omnes sequi existimat. Quod cum isti faciunt, quantum in iis refrixst charitas, plane demonstrant. Quae iuxta Apostoliten ς' tentiam non cogitat malum, id cst, non est suspiciosa. Probi liquidem & boni omnia incerta& dubia in meliorem partem interpretari solent, tantum abest, ut ij dei ullo homine absque manifesta caussa male sentiant &iudicent. Sed isti miseri aduersariorum dolis Honon re
ac fraudibus circumuenti, In tantum
tiae gradum processerunt, ut de nullo homi-Ueuiuinnum, qui aut umquam fuerunt aut hodiestini, recte sentire possint. Qua in re apparet singularis eorum & in maiores suos & in ceteros Christianos iniquitas, cum ob leves suspiciones, quas sola ipsorum malitia & improbitas peperit,innocentes & iultos temere
Est M aliud in quo propter aliena peccata
insontes iniuste damnant, cum ob unius aut alterius vitia totum ordinem, in quo pauci vitiosi deprehenduntur,improbum & nefa-AOmnis reli
rium esse iudicant; cum tamen ij qui pecca eta': runt, sit iustitiae & aequitati locus est, soli puniendi sint. Huiusmodi autem iudicio noster ordo magis, quam reliqui monachorum ordines,subiectus esse constieuit. Nam ii quis ex nostris hominibus in aliquod crimen QN
te lapsus est, illius culpa non ipsi soli, sed totiΥ 1 ordini
380쪽
DEppvs IONI s FIDEI ordini obiici consueuit, adeo ut ex Vnius Vitio huiusmodi conclusiones elici soleant. Ille Franciscanus hoc aut illud peccatum admisit, ergo totus ordo improbus ac nefarius est. Quidam Franciscanus animum meum o sendit, omnes igitur Franciscanos semper o-. dero. Sexcentas huiusmodi conclutiones faciunt, Vt Vna sententia sontes insontesque condCmnent; nec quis eos laeserit, quis non
laeuerit, considerant,sed Andabatarum morei jahi. . ' clausis Vt dicitur oculis in obuios quos hie impetum faciunt. Qua in re ordo noster c teris omnibus mi serior videtur. Nam si quis
nobilium ebriosus aut latro fuerit, nemo tamen reliquos omnes nobiles danat, aut odio prosequitur. si quis negotiator fraudulentus est unius culpa in ceteros non refertur. ii quis maritus adulterium admisit, illius crimen. roliquis maritis non adscribitur. de cetcris o dinibus iudicatur eodem modo. At vero in nostro ordine unius culpa cosertur in omnes, , S propter huius aut illius crimen totus ordo tamquam malus nefariusque damnatur. Si
quis ex nostris hominibus aliquem offendit, dc quodvis peccatum perpetrauit: id ita sere accipitur, quasi in illam ostensionem & peccatum totus ordo consenserit: nec sistum ab haereticis, verum etiam a plerisque catholicis hoc eodem modo impie iudicatur. Nec milii