De polymathia tractatio. Integri operis de studiis veterum, apospasmation.Joan. A Wovver

발행: 1603년

분량: 323페이지

출처: archive.org

분류: 로마

171쪽

merum libremm diuisam, ad ordinem se numerum Graerarum Γω rarum. Eustathius in IliadUSα tradit, Aristarchum sir Zenodotum eonfusium antea Homeri optu digesisse in certos libros, eo i litoris 29tinxisse. Vnde non olum primus tam Odysseae, quam uia is liber et uocatur, secundus β ct sic deinceps: uerum etiam ipsism opus Μαμμι e nominatur. Et sane uerum cst, hanc per literas diuisionem recentiorem. Nam antiqui nunquam ea usi, uta.

patet ex Aristotele de Poetica Cap. XXIV. Distribuebant .

1ionis librorum Aristotelis, quam haud dubie curae Critic rum siue interpretu debet. Diog. Laertius lib. imum de Anima commemorat, hodie uero III de anima libri Aristotele auctore exstant. Eadem uarietas in reliquis.eiusdem libris,. ut alii iam obseruarunt. Sed in huiusmodi rursus ad auxilium Criticae prouocamus, quae traiecta suis sedibus uindicat, &ex sententiarum collatione cohaerentia conciliat, aliena , separat, & certis partibus distinguit, cuius exempla in Athenaeo obuia. Moysipia literas inuenisse testatur Eusebius usto Mox cais cα ελιμῆς lib. X. qu0d tamςn Philo ad Abrah .mum refert. Clemens Alexandrinus ex Eupolemo de re gibus Iudaeae,Moysen primum Grammaticam tradidisse Iucheis, a quibus Phoenices eam acceperunt, & ab iis tandem , Gradisi. Stromatum lib. I, EI c. τύ M. τ τῆ δουλωα

172쪽

D E P o L TMA THIA CAP. XIII. r si xXληνας θ φοιν&ω ' Primi apud Hebraeos Critici Masorithar./In Moesia Paphlagoniae Iudaeos quosdam eruditos, Tiberitas appellatos, legem sine ulla uersuum & uocum di itinctione conceptam, apicibus & punctis uocalibus eXornane distinxisse, periodos segregalle,& Biblia emendastes,cosque magistros Masoreth appellatos Iudaei Grammatici

ta Eusebii,quar uterque transscripsit. Primus Critices auctor apud Graecos Aristoteles. Dio Chrysostomus Orat. LIII. quae est de Homero: οἱ oti, τύο τώ λψοι- ἐξ ἄμοι. ἡ

173쪽

ris TRACTA TION. μαεις ὰ, κροῖκος appellatus,ut docet Suidas in mρφυυm. Et sane Longinum quom & Eunapius praeclaro elogio exo nat, magnum hoc nomen impleuisse libri eius testantur,qu rum indicem recenset idem Suidas. Quid uero caume sit, quod Critici nomen tulit, ex Eunapio coli igi potest, qui do

Apud Romanos quomodo caeperint Grammaticae studia , quibus incrementis aucta sint, docet Suetonius de illustribus Grammaticis. Praecipui autem apud Latinos Critici, M. Terentius Varro, L. AElius Stilociantra & alii. Sed& Criticorum,ut Philosophorum, sectas obseruo. Apud Suidarim:

Ἀμρχει Di. & Ptolemaeus eλθε ς dictus δάm amra τώ AN -- ω. Tertullianus Apologetico:Medui ab Erasi ato, Grammatici ab Aristarcho. Apud Varronem VII. de lingua Latina : Grammatici Aristarchei. & lib. IX. Grammatici ab Carisiam Ao. Athenaeus lib.V. Διοδωρ ο Ara Lib. XL 63- μ αργ ο Αυ φανει . Erotianus in Prooemio Lexici:

Grammatica dignitas ue utilitas. Atis iam, ut arbitror, constat, imperitos

tyranna quadam impotentia Grammaticen ad scholarum pistrina detrusime. Adeo ut literati κ. eruditi potiushabeant,cur mente angantur, quod Grammatici uocentur, quam Antigenidas tibicen, qui nihil aeques laborare aiebat, quam quod monumentarii ceraulae , tibicrnes

174쪽

DE POLT MATHIA CAP. XIX. Π Hurentur. Agnoscant interim & emendent errore suum. qui Grammaticen cauillati tanquam ieiunam,& angustis ac breuibus terminis circumscriptam, quae omnium artium , quarum scientiam amplexa est, maXime distula, de quavis quaestione restondere promittit, quicquid sciri potest inquirit,& omne scriptorum genus subiectum suum habet. Nam, ut

Quinctiliani uerba ex lib.I; repetam, Grammaticae non esistis legisse poetaι. excutiendum omne friptorum genm,nonpropter hi orias meri, uerba, qua sequenter μου ab auctoribubsumunt. Tum nec citra musicen grammatice florea esse perfecta, cum ei de metris rhythmussicendumst. Nec si rationem Herum ignore poetas intelligat: qui mi alia mittam 2 toties ortu occasus Agnorum in declarandis temporibus utuntur. Nec ignara Philo phiae, cum propter plurimos in omnibus sin carminibuι locos, ex intima quaestionum naturaliumsubtiluate repetitos, tum uespropter Empedoclem in Graecis, Rarronem ac Lucretium in Latinis, qui pracepta sapientiae uersibus tradiderunt. Eloquentia quoque non mediocri ea opin, ut de unaqua- fue earum, quin demonstrauimus, rerum dicat propris, o copiose. Cum itaque Grammatice tam late pomoeria sua promoueri coacta,euenit ingeniorum lasciuia, ut superuacuo labore ad

tristes ineptias aniles nugas descenderit. Opus sollicitae fortassis diligentiae, extremae tamen anXietatis, aut inanis

iactantiar. hinc crimen Philologiae, quod occupata inutilibus & minus necestariis, optima ingenia, apta dignioribus studiis, difficillimis ineptiis obruat, & pene concidat. Equudem non accepimus superuacuam, sed intemperantia fecimus. Quasi uero haec sola,cum omnes aliae artes libidine ingeniorum corruptae sint,intemerata& impolluta nimio contactu remanere potuerit ue praesertim cum de rerum uarietas, & quam plurima sciendi cupido ad illam nos trahat, qua caeteroquin allecti Sirenas Mulis praeferre didicimus. penedixerim digni, qui ipsarum scopulis obruamur.' Quam mihi. V 3 osten-

175쪽

T R A c Y A et 1 3 7. y Gost clades artem, in qua relit is necessariis ad haec superu cua,uelut quasdam delicias, non defleximus, ques ut uitia Optimos mores, ita erecta &sincera studiorum non dicam occuparunt, sed penitus subegerunt. Dialectica,quae primo

.Ortu norma ueritatis, commune artium instrumentum,&

animae καθαμ, ,mox luxu ingeniorum tirolapsia ad Inaeptas cauillationes, teretismatum strophas, & inanem, ut Clemens Alexandrinus & alii apposite uocant πιθλειαν, id est, tinnulas nugas, siue ingratum & asperum stridorem. Ita enim Grammatici uocis ε αι, secuti interpretantur. Sophisticen quidem ultima haec aetas tanta auiditate recepi,

ut plerique uelut pestilenti quodam sydere contacti, hostes pacis & quietis,omni bona mente M ipsa philosophia eam potiorem duxerint. Qui inepta persuasione decepti,postiquam sibi uisi Sophismatum cassibus omnia inuoluere & i retire posse, tanquam si assecuti regiam disciplinam,rem admirandam & tantum non diuinam,subducto altius iuperesso tristes,constΠcta fronte & immissa barba sapientiaeprareepta

negleXerunt. Horum tyrannis tam late eXcedit,ut etia coriactantiam aeternae ueritatis labefactare&inuertere concntvi. Staium lacessunt omnipollantis Dei Calumnioses litibus. 'l Fidem minutis dissecant ambagibus. -

Hi qui L. lingua eis nequior, Soluunt luanis quaestionum uincula

i ra captio is deophantarumstrophis, i ne uersipelgi astutiae. Idcirco mundi stulta delegit Dem iri tantissant Sophistica.

Mere dixer quod D Basilius Epist. LXI. scribit: ma νολο-

176쪽

DE p o LT MAET HI A CAP. XIx. Πρeum Clemento Alexandrino ex dicto Apostoli recte appetilarim, ff.hodiςque deTheologia iure usurpare licet,quod Porphyiliis olim de Philosophiat: - λογο

olim in sacris damnatae sitit,ut costat ex Socratis Hist. Eccle stamib.I.& Nicephori Gregorae histor lib.X.Diccndi facultatas,qua olim uagos populos urbium conditores ad civilitate coegerunt,& esteratos mitigarunt,Reipubl. administrandae unicum instrumentum, unde Graecis bH μη λυψαν defini tur, cuius diuina ui repressa bella, sopitae seditiones. erepti poenis innocentes,ea prorsus debiljtata de fracta e rostris Sibasilicis in scholas declamatorum elunmata est,qui,ut auctor

Rhetoricae ad Herenn. ait, neparum multa sicisse molerenIur,augustissimam disciplinarii detruserunt ad redonsa in pestilemtiam data saeuiores tragicis nouercin,& similia argumenta fabulosa,atque ab usu fori abhorrentia 'mma moramineisu,bemis, initissura, muscam ct olia. Neque enim fatis erat ingeniosam esse gulam,nisi etia ollam commendaret,praecipuum luxuriae instrumentu. Mathematice quoq3 eunde initu fecit, quae proin pria dignitate enitens, nulli materiae mancipata, ut Socrates apud Platone disputat,ae tergit cognitione meditatur, tu men

tem ad rei ita philosophyradu praeparasi naultum a puritate sua.dosciuitues quidem ea Astronomiae parte, quae nimia mortalium chriositate, S 'populari insania ad limcredibilem edis ra prouecta, damno reIumpublica G, c ti a maiorum Institu is fucuros mi trili1ὶ auonem pro mittit ue que adeo ut ipsi us inundi, Si sal toris nonri the ma Genethliaci construXerint, ut certo iam constet D. Augustinum rς h nc artem magnum curiosis tormentum dixiste.

Quantum demutam ciurisprudenua in illa ut v sapientia caudi,qualu Ulpianus Lil. L . dc eXtraord. cosme. remsanctissimam

177쪽

ro TRACTAT IO N. simam appellaticum iuuenes in scholis rixentur, commissi dusputationibus ludicris, & instar spinarum paribus aculeis imuicem obuersis, quibus tam belle instruuntur, ut cum in s rum uenerint, putent se in alium, ut ille ait, orbem esse delatos 3 ne dicam iam olim multa adhaesisse, quae perfunctorio& dicis caussa excogitata Iurisconsultorum filii fatentur. Idem in medicina aliisque artibus obtinet, quas Me qοΠχύ-- occuparunt. Vt itaque Philosophi degenerarunt in Smphistas,quos Plato Theage sappellat. Dialectici in protervos & fastuosos intomti & implicati acuminis captatores, Oratores in scholasticos, Mathematici in hariolos & aeruscatores : ita Grammatici in

nugatoreS S ονομαπλλοις.unde notissimus ille Ausonii uersus:

Et Epigram. Graecor. lib. II. uarii in Grammaticos lusus, quibus poetae ipsorum praepostera studia, & nimiam in s peruacuis curam festiue derident Apud Photium Biblioth ca in excerptis ex Helladii Chrestomathia legimus indicenta inutilium & ineptissimarum quaestionum, in quibus Grammatici canos promittere soliti, quarum apud prudentiores tantum prccium,ut infelicitatem 1liam iudicent, si inauspic to tactu in huiusmodi inciderint, felicitatem, si ab adspectu statim obliviscantnti Finge ergo Grammaticos sectari ridicula, inepta, superuacua, idem tamen precium illis deberi, quod ambiguis cauillationibus, & id genus acuminis irriti

ludicris ponere solemus, nemo negabit. Certe eX his nugis nec ingeniis ad optima natis, nec bonis moribus damnum nasci existimo, quod dereliquis praestare non ausim. Adde honestiora alere oblectamenta, & infinitam quandam umluptatem,quatenus nobis omnibus plurima cognoscendi limnata est aviditas. Adeo ut nihil uideam obene innocenti,

178쪽

DE pOLT AT HIA' P. XIX. referasi quod nimis multa scire desideret, cum inter praecipuas Grammatici uirtutes recte Quinctilianus censeat,aliqua nesci--re. Sed in rebus infinitis & jucundis dissicilis temperantia . Nam si semel delectationem animus percepit, non facile reprimi aut coerceri potest. Ita quantum memoria repetere licet, omnis artas sertilis fuit Decundis in nugas ingeniis. In quo tamen Omnes alios superasse praecipuum semper certamen Graecis fuit. Diceres profecto summa quaeque ingenia amabili hoc furore infestari,ut in ludicra & superuacua proniora sint. Nam ut Graecos parentes omnium artium, ita amatores nugarum habemus. τουτου ue απιν εινω, inquit Dio

quomodo praeclara illorum ingenia impetrare a se potuerunt. ut uilissimis nugis totam fere aetatem crederent. Sola historia fabularis qua multis illorii utiles annos eripuit 3 Quot Bibliothecas,quot Pandectas occupauit Historias Indicas, α res gestas Alexandri complures prodiderunt 3 qui nefanda mendacia, & saepe absurdiora, quam quae delirantibus per somnum oboriri solent,admiscuerc,ut ex iis quae ex illorum libris Plinius proseri, & ex fragmentis Ctesiae & alioru apud Photium in Bibliotheca, apparet. Omnes illos ψδολλογους tradit Strabo, eorumque mendacia se resutasse scribit in Commentariis, quos cie rebus gestis Alexandri composue-Yat. Vt taceam aliarum gentium historias,λ --ο De Rsimiles nugas, quibus posteris probare conati sunt, quam imgeniose de incognitis & incompertis mentiri possent.Seneca Epistola XLIX. scribitinegare Ciceronemsi duplicetur sibi aetas habiturumst tempus, quo legat larico eodem modo Dialecticos. Diog

nes Laertius Iesert Chrysippii reliquisse uolumina CCCXL.

. A X quae

179쪽

rD TRACTATIO N. quae ad Dialecticam pertinebant,& in Euclide, Eubulider Milesium innumera similis argumenti conscripsisse, in quia

bus abibat a natura artis, quam inutilibus quaestiunculis imuoluebat. Haec quidem tolerabilia essent, nisi saepe ad infamia argumenta prolaberentur. Hominum fidem,quot gulae magistros, quam ingentia uolumina των οψαρτυ2κων, hoc est, ut Seneca interpretatur,scientiae popinae,narrat Suidas in Tι- ρολος, in ο φαρ αἶκοι & Athenarus lib.XII.Inter quos eminet Alexis,qui c. Poemate probare nobis ausus, ἀχνίαν μαγὰγκου liberalem. Credo sane,quia liberaliter luxuriabatur. Et quod mireris Zenonis illud Stoicum supercilium eo sese demittere potuit,ut conscriberet nχνου ἐρωLaia,cita triciis de usu trullarum in sindendo uino. Sane & Philosophi sub specie quadam grauitatis lepide nepotantur, tania suauis est pruritus huius scabiei. Exstabant Persaei Philosophi dialogi conuiuales, concinnati ex Stilponis & Zenonis

commentariis, in quibus quaeritur,qua rationein conuiuia somnus arcetur, quando formose in conuiuium adducendi e iis qua ob-

seniis asiciuntur e basiis, & id genus. Diogenes Laertius la dat Aristippi--λω - eumque reliquisse scribit XXV. dialogos, inter chaos duo maximeridiculi, Πρὸς Λαα

census Paxami An ιπιο α' in quo, ut Suidas auctor, agebat χαρὶ ἀικρων α ματων, & Phocionis Peripatetici κερας Αριάλ- in quo de meretricum historia, ut indicant quae ex illo producit Scholiastes Aristophanis. Praeclarum item opus Gorgiae-μμων, Antiphanis de scortis A theniensibus, cuius mentio apud Athenarum.& Harpocrat. in N ν.dc eiusdem argumenti Apollodori ex quo producit Athenarus lib. XIII. φθωροαλίαν Atheniensibus citctam, ρας ἐήςω ora θ' uia prositura ad ianuam pessiculos ea-

180쪽

DE POL TMATHIA CAP. XIX. piebat. Dignum profecto scitum, quod monumentis conditum posteritati narraretqr, cuius intererat ne obliuione periret. Huiusmodi nugarum ingentem messem metere licet apud Athenarum,Photium, aliosque ueteres Criticos, quos huc transscribere tanti non existimo. Earum maxima pars

quod interciderit, maiorum iudicio debemus, quorum studium fuit liberare posteros molesto & superuacuo librorum pondere, omnis bonae mentis praepedimento. Sed utinam illi recti iudicii normam nunquam deseruissent; ita multorum praeclarissimorum monumentis frueremur, quae nunc

intercepta non sine gemitu desideramus. Ea, si iactura inutilium scriptorum, quorum hodie uberrima seges, recuperare liceret,praeclare nobiscum ageretur. Quamquam sor lasse satius erat antiquorum ineptiis frui,quam recipere quorundam male feriatorum,& superfluo ac ignobili octo ebri rum hominum monstro se commenta,nugas & amanias meras,quibus furiosorum amores,raptarum dubios casus, & id genus somnia aegrotorii narrant. Eaq; induta turgidae cuius-da & enormis loquacitatis uelo prostituunt; quo uerborum lenocinio capti imperitiores,a rerum seriarum intentionibus ad haec ludicra auocentur,quibus tam alte immersi, ut sui penitus obliviscantur, & nullam iam temporis iacturam aestiment. Nam quae proprietas est ingenii humani,cum aliorum ancipites casus,&iratae sortunae perpetuae uicissitudines nam rantur,animus uelut diductus in partes,huius aerumnis flectu

tur & ingemiscit illius felicitate offendit & exasperatur. Iam distractus specto timore,incenditur incredibili quadam cupiditate rem totam cognoscendi ; nec expleri sese patitur,quin exitum tragoediae perspexerit. Ita raptus humana curiositate, & desiderio sciendi,etiam inuitus cohaerentium rerum s

riem sequitur, & finem eventuum dubia exspectatione sus pensus indagat 3 lectionique intentus non uindicat se sibi,

X et imo

SEARCH

MENU NAVIGATION