Theologiae scholasticae proemium in quo eiusdem theologiae natura fusissimè explicatur. Cui accessit accuratissimus de Gratiae auxiliis tractatus. Authore Geruasio Biionio, Cenomanensi

611쪽

De Gratia habituali.

rhs,in conmem Dei, nonvi peccator,sea tanquam iustus 'paret. Et 3 2E. ρσII hac dubites quom do nos Deus iust sicet xkm audis , reconc tiare uos fibi, non i utando Licta. Idem sentiunt Caluini diicipuli. V vita keras ad rationem octauam Campiani Martyris: nos, inquit, illius Neria su et , quando iustitiam, desidii oceultationem esse δε imui. Catechil mus Pas a tinus quaestione 36 christus m diator sua innocentia, ac per- festa sanctitate,mea pecca et i exit, na incoaspestum Delveniant , Et quaest 116. Remitte nobis dνbita nostra, id est , ommio peccina no stra , qua in nobis etiam nunc hac rent, propter Christi statunem ne imputes. Et David Paraeus in suis thesbia; de peccato : Peccata in nobis non tolluntur , sed D. iudicio Dei, id est, non imputantur. Idem etiam docuit Proclus haereticus apud Epiphanium , haeresi 6 . asserens peccatum in renatis

semper vivere, neque tolli per Ba otismum sed iopiri per fidem.

a. Haec Caluini proposito tres partes complectitur. Prima est, peccata in tu sti fi catione non tolli sed manere. Altera , manere quidem , sed tamen tegi & occultari. ne appereant. Tertia, non imputari ad poenam. Singulae seorsim discutiendae sunt. Ac primum, quod Caluinus ait, peccata vere manere in homine iustificat, & non tolli, aperte pugnat cum verbi S&sensu Scripturae, derogat meritis tu passioni Christi,

tollit vim&energiam Baptismi. Verba Scriptura: clara&aperta sint, cannis I. 29. Ecce Agnus Dei, ecce qui tollis p ccata mhndi. Actor. . 18. poenitemini S conuerrimini, ut deleantur peccata Myὶra. Hebr. s. 18s Christus semel oblatus est ad multorum exhaurienda peccata. Micheae. 7. I9. Prostriat in profundum maris omnia

peccatam a.Ex his testimoniis La cocludo. Id quod tollitus cretetm; exhauritur , & longissime proiicitur ab homine ; certe non manet in homine : sed in u1stifca: ione

612쪽

De Gratia habituali. M

itiscatione peccatum tollitur, deletur, exhauritur, de longissime proiicitur ab homine, ut testatui Script ra: ergo peccatum,teste Scriptura, non manet m h mine iustificato: errant ergo Caluiniliae,qui asserunt

manere.

. Habemus verba Scripturae. De sensu deamas, Solet Scriptura res spirituales , quia nobis occultae sunt,explicare per corporeas & iensibiles, ut masMλωstae evadant. Peccata inter res spirituales numerantur. Horum ergo naturam & foeditatem non vito, sed va riis modis ac metaphoris Scriptura nobis proponiti Ac primo,vocat maculas, sordes,inquinam eta,quibus homo maculatur , inquinatur, ac sordidus efficitur. Iosue 2 i. I p. que in praesentem ole macisia huius seel

ru in vobis permanet.Iere. 1.22. Machiata es in myui. state tua cora me. Apocal. 21 Ii. Dui insordibus est,sordessat adhuc, qui iustus cst bustificetur adhuc. latth.

II. II. Non quod intrat in os coinquinat homi e sed quod procedit de ore. Secundo, vocat vincula, lanes & compedes,quibus homo ligatur,constringitur & captiuus renetur. Psal. I s .7.Dirutati Domine vincula mea Pro uerb. s. 22. Iniquitates sua capiunt impium , ct funibus peccato/um suorum constringirur. Tertio, vocat vulnera, livore. de plagas, quibus homo sauciatur,vulneratur 3c aegie asticitur .lsa. 3 o. 26. In die, qua qBgaueris

Dominus vulnus populi sui , s percuspiram plaga eius

nauerit, Mich. i 9 Desperata es plaga eius. Quarto, Ocat mortem & interitum, quo vita spiritalis deperditur, I . Ioan. i. I 4. Translati humus de morte ad vitam. QIinto , vocat vomitum , qui nausiam Je fastidium parit. 2. Pet. 2. in . Contigit eis illud veri prouerbi', Canu reuersia ad 6um vomitum. 4. Hinc sumo tot argumenta contra Calui muri, quot sunt metaphorae. Primum est. Quando maculae , sordes & inquinamenta corporis eluuntur, absterguntur,

613쪽

s co De Gratia habituali.

absterguntur& emundantur per externam lollonem , tunc cerre non manent in corpore , sed evanesciunt. Neque corpus dicitur amplius macula- tum , sordidum , inquinatum, ted mundum , Pu-rum , immaculatum : ergo similiter seruata proportione, quando maculae, ordes S inquinamenta ani-inae,quae sunt peccata, per internam lotionem eluuntur,absterguntur & emundantur, quod fit in Iustificatione, certe non manent in anima, sed omnino disparent; neque anima dicitur maculata, sordida, & inquinata, sed pura , munda , immaculata. De hac lotione loquebatur David Psal. so. 2. perges me

Domine homo , s mundabor et lavabis me , s seuper

nivem dealbabor. Et Ezechiel. c. 36. 23. E findam super vos aquam mandam , ct mundabimini ab omni-bm inquinamentis vestris. Hac latione mundati erant, de quibus Apostolus I. Corinth. 6. I t. Hac quidem

fuissis , sed abluti estis , sed sanctisscati , sed iusti

eati esita. Ad hanc hortatur nos idem Apostolus a. Corinth. I. I. Mundemus nos ab omni inquinamento

earnis ct spiritus. s. At quando, & quomodo fia haec ablinio; Persistain allata similitudine. Solent in ciuitatibus, ad maculas & sordes corporis extergendas, esse balnea. Issem fit in Ecclesia Habet duo publica balnea. Bapiatismum & Poenitentiam. In priori, omnium pecca torum , tam originalis, quam acta alium : in poste riori , actualium tantum sordes eluuntur. In prioripiar atus est Saulus cui dixit Ananias Act. m. Ig. Exurge ct baptieare , ct ablue peceata tua. In post riori Dauid , Petrus ct Magdalena loti sunt, quando lachrymis sua peccata detestabantur, porro haec balnea, non aqua naturali, sed pretioso Christi sanguine plena ac reserta sunt, quo abluimur I. Ioan. 7. Sanguis Christi emundat nos ab omni peccato , Apoca. I.7. Laute

614쪽

De auxilio Gratue sue f

actu eausans & moraliter efficiens consensum,atqui formaliter costituitur actu causari Sc moraliter em ciens consensum,per suam moralem activitatem seu vim mouendi , quatenus est principium activum a quo reipsa procedit consensus in aliqua ditfersntia temporis;causa enim efficiens, siue phy sica siue moralis,constituitur actu causans per seipsam , seu per suam virtutem activam, quatenus est principium activum a quo reipsa egreditur actio seu quatenus per virtualem actionem influit in actione formalem aedistinctam , & hac mediante in terminum; V. g. ignis formaliter constituitur in ratione causae actu dis re Dpectu calefactionis & caloris, per virture caloris e se fectricem,quatenus est principium activum per virtualem actionem reipsa influens in calefactionem &

calorem.

s. Conclusio. Gratia efficax in actu secundo est in- fallibiliter efficax, prout subest diuinae praesentiae, qua praevidit eam si daretur,consensum liberum impetraturam esse,& haec infallibilitas eam constitutam seponit subsequitiit. Vtrumque patet ex dictis 3.Conclus. de infallibilitate efficaciae in actu primo.

INDEX

615쪽

De iistulorum 62M Pumctorum qua in hoe Theologia sibolassicae Prooemio,

continent i

Articulus. 2. An Theologia quoad modum Scholastisa. tractationis ad salutem necessaria sit. 9Artic. 3. An Theologia circa naturales veritates ad Deum θιGantes necessaria sis. I

De rati nEgenei ioa Theologiae. pristia a . . ' . De genere remoto.

ARTICULUS I.

An Thologia sis habitus a Uiaasseu iudicativus. I Artic. a. An Theologia sit habisus argumentatiuur. I 8 Artici s. AEn Theologia fidei virister probet. Is Quomodo

616쪽

INDEX

Artic. 4. Q amodo Neologia refutu argumenta μι

contraria.

Secunda Pars. Te genere Proximo.

ARTICVLVS I.

An Wheologia siu opimo, vel sides aequisita fArtic. 2. An Theologia sit sides diuina ' Σ3Artic. 3. An Theologia sitfiaemia 3 1 GParian. f. Praenotanda. ibidem Punct. i. An Theologia hominum viatorum sit scientia ' .. λ

Punct. 3. An Theologia Dei, Chri Hi , ct Peatorum scientia μ f 3IArtic. 4. An Theologia nostra sit Hiait mala Theologia Dei ct Beatorum 'Artic. s. An Theologia sit sipientia Artic. 6. Primum Theologiagenus assignatur. V AESTIO IV. De ratione specifica Theologia. ARTIC ULVS I. Ouodnam sit obiectum attributiouis Theologia. V AE S T I O V. De Theologiae attributis.

De υnitate Theologia. Art. a. Vtrum Theolobiasit practica, an Doculativa. 49 Rerisondetur quastioni. 32 Artic. 3. An Theologia certior sit quocunque habitu intellectuali mere naturali. 3 3

uidsentiendum sit. ' ue SArtic. A. An Thestigia dignitate practet eateris habiti- bus intellectωalibus. 6

Quia sutiendum sit. 6 sQv AESTIO VI

617쪽

INDEX

ARTICULUS I.

Prenotanda. ' prArtic. 1. Viginti locos Theologicos recte numerari. 72Artic. 3. Septem solum esse locos propriὸ Theologicos. 3Artic. 4. Locos proprie Theologicos recte ad duos reuocari. γε

Artic. s. An redie dicatur Iolam siripturam sacram esse locum proprie Theologicum. ibid. Attic. 6. Trimembris diuisio locorum Theologicorum. 76 Appendix de primis Theologia principiis. 7 Artic. 7. De Ecclesia, Patrum, or Doctorum Scholasι-

corum authoritate. 7 8

De multiplici scriptura sensis. SoARTICVLVS I. Diuisio in sensum literalem ct spiritalem. ibid. Artic. a. Diuisio literatis se sus in proprium ct impro

Attic. 3. Diuisio sensi ispiritalis in tropologicum,aluoricum s anagogicum. 3 2Artic. . De sensis accommodatitio. Uuidsit sensus accommodatitim 8. . 8 3Artic. s. An quilibet sicriptura locus sensem literalem eun=que infallibilem habeat 2 8 ς Artic.6. An idem scriptura textus literalem sensum mutatiplicem habeat Z 8 Artic. τ. Vtrum ex scriptura sense m ctico ct accommodatitio Ocax argumentum petiyssit 8 89 A ttic. 8. Alia dissiones pense scri8tura. 9 INotandum. Uid

si conci μ Tbeologica sit locus proprie Theol gicus ' ibid. 'in V A, S T I O IX. suam certa esse debeat pramissa naturaliter nota, is ex

ea Di iii se by Cooste

618쪽

INDEX.

ea propositione reuelata adiuncta Conclus Theologicaiae ci possit. ARTICVLVS I.

Notanda. II 2

TRACTAT Vs

de auxilio Gratiae.

DISPV TATIO PRIMA. id, re quotuplex gratia ' II Qv AESTIO PRIMA.Ouid sit Gratia ' kbid. ARTICVLVS I.

4rtic. 3. Quid gratia Christi seu per Chrifrum. Ia in V AESTIO II. Uuotuplosit gratia ' ias ARTICVLVS I.

De Gratia creante st saluante. ibid. Artic. a. De gratia seupematurali quoadsubstantiam , ct

quoad modum. I 27 Attic.3. De Gratia creata st increata. . ibid. Pars prima. rum ritur gratia increara ' ibid.' Secunda Fars. '

619쪽

INDEX.

Angratia increatast aterna in νatio gratia. I 29 Artac. . Degratia interna, ct externa. I 1

Pars prima. Ωuid Gratia interna ct externa 3 ibid. Pars secunda. Obi ctiones. FArtic.3. De gratia gratis data,ctgratMm faciente. I 3 6 Pars prima. Notio meu bror m huim diusionis. ibid. Pars secunda.

Pats tertia.

An per gratiamgratumfacientem sola gratia formaliιersendi scans intelligendaser ' i 3

Pars quarta. In quo conueniam, ex disserant gratia gratumfacien3.ctes gratia data. I AGAi tic. 6. De gratia h bituali ct actuali. I sPars prima. An Patrer per gratiam jan tisicantem non modo actua- lem sed s habitualem inιellexerint λ r 6 Pars secunda. Habitualis GratiaΡbdium. et 8 Pars tertia. Subdiuisio actualis gratia in auxilium ct actum. ΙΑ'Pars quarta. Describitur auxilium actuate. I Pars quinta. De v-iis gratia auxiliantis appetiationibuι. II

De variis humana natura salibus. 336Prano anda. ibid.

QVAESTIO PRIMA.

D flatu natura.

620쪽

ArtiC. 2. -n re se conditus sit homo in statu p.

natur. λ 339 ArtiC.3. An possit homo in pura natarasaia creari quoad dona supernaturalis oriunis 3 1 6i ArriC. 4. Corostaria. χε Artic. s. An posset bomo in pura natura sata conditus

mortem corporu euadere r78

De statu natura integra. t 69

Gutasii natura imgra flatu. 3 ibid. Artic. a. An primi nostriparentes inflatu natura integra conditi fuerint ITIArtic. 3 . pura natura status ab statu natura inigras λ parabilis fit 3 et a Mistis dubitationum Artic.4. Anfit .qua via ad bene operandum inflatu pur. natura ct integra λ 178

An diniquatur a statu natura integra ibid. Artic. a. In quo posita sit ea perfectio quam satus innocentia adflatum natura interra Aperaddidit. I 8 IArtic.3. An satus innocenti upponat tum natura integrat . ias Artic . An Θο- perflatum ιηMrentia ροuntior fiat ad bene operandum , quam per flatum natur. integra ibid. Artic. s. An status istegritatis ct innocentia με gratia di i 8s