장음표시 사용
341쪽
vligere, atque eum Apiseopo offerre, ut ab ipso deinceps instituatur a). Episcopus autem judicium patroni ecclesiastici in delectu, & praesenta tione dignioris omnino sequi debet, cum nullae sunt aliorum querelae; at vero inquirit in judicium Patroni, si quis de eo conqueratur 3 .
13 Cone. Trident. eit. Sess. Σφ cap. I 8. Lin Q ted obtinet, cum institatio ad Episcopum pertinet . Velum eum institutio, inquit Synodus Τridentinaloe. cit., ab alio, quam ob Episcopo, erit facienda , tune Episcopus solus ex dignis ellast digniorem , quem patronus ei prasentet, ad quem institutio speciat. 3 Benedictus XIV. in Constit. Reddita nobis 4rom. x pag. I s Bullarii sui. Quod si aliquis sit, qui de Patroni iudicio conqueratur, in illud Episcopus liquirere debet ; illique etiam appellationis beneficium conceditur . Quae appellatio datur in suspensivo, si Episcopi jqdicium a Patrono dissentiat, si cum eo consentiat, datur tantum in devolutivo, uti sancitum est in cit. Const. 4 Benedicti XIV.
g. U. His accedimi, quae a jure , & quae ab
hominibus Constituta observari necessario debent, ut ecclesiastica beneficia recte tribuantur . Iure Cautum est, ut qui beneficium consequuntur, Inullo canonico impedimento teneantur. Hinc a beneficiis repelluntur baptismo, aut tonsura carentes ; illegitimi, quibus tamen potest Episcopus veniam care malorum obtinendorum ordinum, & simplicium beneficiorum cr); haeretici, eisque faventes, de illorum ulli au secundum in linea paterna gravium , in materia a tantum ad primum, si parentes in haeresi decesserint ca ; conjugati, bigami,
excommunicati, Suspensi, interdieti, irregulares. i in Cap. I de Til. presbyt. in α ) Cap. 2, cs Is de Haret. in s.
342쪽
s VI. II. Ut habeant artatem ne essariam , quae pro simplicibus beneficiis est annorum I 4, pro dignitatibus, & beneficiis , cum quibus Conjuncta est Cura animarum, annorum 25, pro reliquis dignitatibus, quae nullam habent animarum Curam , annorum ua , pro Episcopatu annorum
g. VII. ΙΙΙ. Ut initiati sint ordine, quem dignitas , aut benefietum postulat. Ita Sacerdotium adjunctum habent Episcopatus, Abbatia, Praepositura, Parochia, ct dignitates, quae secum serunt Curam animarum, & quae Canonicorum Collegio praeficiuntur I). Generati in tamen, nisi secus Cau tum sit vel statuto, vel lege landationis, sanestum est, ut quilibet intra annum suscipiat ordinem , quem cum beneficio conjunctum esse opor
g. VIII. IV. Denique ut ea sint praediti doctrina, qua est opus, ut recte Obeant munus, quod in beneficio inest I), utque insigniti sint Iaurae Sacrae Theologiae, Jurisve Canonici, si eam Postulat beneficium, quod consequuntur. Nam ea decoratos esse oportet Uicarium generalem , & CPitularem, Archiuia conum , ct Ceteros, qui prima habent in cathedralibus, aut in collegiatis eccle iis
343쪽
, in Concit. Tridenta sera. 24 eap. Ia de Reform. Sed λrchidiacolos, & ceteros, qui primas obtinent iacathedralibus, aut in collegiatis ecclesiis dis altates , quique non curam animarum, neque aliquam jurisdictionem lubent, ea lege minime teneri, atque id plus semel a Sac. Co agreg filoae Concilii definitum ostendunt : Garcias De Bene f. pari. 7 cap. 7 num. 33, Pignatellus Consule.
f. IX. Sunt laeet dure tradita, quibus parere, ct quae sequi debent, qui beneficia conferunt. Sed& observandae, retinendaeque sunt leges a Fundatoribus constitutae de petate, meritis, & qualitatibus bene heiatorum, quamquam inde regula CaΠΟ- Num, non quidem tollatur omnino, sed vel paulo lenior, vel etiam severior evadet. Quare etiamsi vana sit lex, quae ecclesiastica beneficia Iaicis ab scribit, ea tamen retinenda est lex, per quam simplietes ctiam Capellaniae, ct Canonicatus beneficia fiunt sacerdotalia, aut per quam beneficia quaedam, quae jure essent sacerdotalia, vel diaconalia, minoribus clericis Conceduntur. f. X. Atque haec , quae de Fundatorum Iege dicimus, dicta etiam volumus de constitutionibus singularum ccclesiarum. Nam eas pari modo speei re, & servare decet in iis, quae praecipiunt de Caninnicorum , & Ceterorum beneficiatorum qualitatibus. f. XI. Illud postremo decet animadvertere, quod non tantum in conserendis beneficiis, sacris que magistratibus inspicere oportet gradum, aetatem, mores, doctrinam singulorum , sed etiam in ecalesiasticis ossiciis, quae jure delegato mandantur . Ita quo tamen nivilium valet mandatis voluntas , atque potestas; praeterea necesse est indolem,ntque naturam jurisdictionis, quae commissa suit, diligentur euendere.
344쪽
I. Quid irregularitas sit, ct unda Procedat λII , S III. Irregularitates ex eriis
mine procedentes. IV, ad vi. Irregularitas ex deinfectu , aut vitio corporis. VII, ad VIII. Irregularitates ex defectu animi.
IK. Irregulares Servi, ct indocti. X, & XI. Et qui alienum habenta lenitate animum XII. Et qui sana mente non suntiatque tufames. XIII, & XIV. Item nati extra nuptias.
XV, & XUl. Et bigam . XVII. Irregularitates quomodo,& cujus auctoritate tollantur
dos, sed iis intercluditur, qui Canonico impediis mento laborant, & quos irregulares vocamus. Quem recentior aetas Ecclesiae novo vocabulo irregula. rem dixit, eum Nicaeni Patres I) alienam a reis gula appellarunt. Est autem alienus a regula, Cui ecclesiastica regula impedimento est , quominus aut Clero adscribatur, aut evehatur ad ordinem superiorem, aut in suscepto ordine ministret. Ex
quibus facile educitur irregularitatis definitio. Non unum Semper pro varia Ecclesiae disciplina suit irregularitatis genus ca); sed hodie irregularitates omnes vel ex crimine, vel ex vitio aliquo, aut defectu procedunt.
g. ΙΙ. Criminis puros Ecclesiae ministros Apostolus , omnesque Graeci, & Latini Patres esse vinluerunt ci . Quare olim quisquis pro crimiue Pa- m. L. P
345쪽
blicam egerat paenitent Iam, cum non edireret iusta reprehensione, quae dedecet Sacrum minist rium, quo clericos fungi oportet, ab ordinibus repellebatur. Nunc laxata severitate antiquae disciplinae, ea dumtaxat crimina irregularitatem indu Cunt , quae infamiam asserunt, ob maculam , qua inde criminosus adspergitur, vel quae nominatim expressa sunt. Hujusmodi criminosi, qui nominatim a Iure desiguantur, sunt serio, ac scienter
baptismum iterantes, & qui palam baptismi iterationi ministerium impenderunt cu); simoniaci ca); ordinati per saltum 4 ; qui in ordine non susce pio ministrarunt 5b; qui ad suscipiendos ordines Non approbati, nec vorati obrepserunt 6 ; qui odidines susceperunt , aut eorum jam susceptorum exercuerunt munera, Cum majori excommunicatione, aliave Censura tenerentur ); qui voluntarium,
atque iujustum homicidium patrarunt 8).
epist. Io opp. tom. 2 col. 69o ed. Paris. 17os, S. Petrus
Damian. in Gomorrhian. eap. 3 , Or seq. p g. 64 opp.rom. 3 ed. Paris. I 663. Atque olim quodlibet grave Crimen, etiam illud, quod eluerat poenstentia, irregularitatem inducebat. Origines contra Celsum lib. 3 cap. s Iopp. tom. I pag. 48I ed. Paris. 2733 tradit, lapsos, qui Iesipuissent, in communionem per poenitentiam recipi consuevisse, sed quia lapsi sunt, ab omni posthae dignitate , er praefectura in Ecclesia Dei arcentur . Hinc
illud Concilii Carthaginensis IV. Can. 68 apud La,
baeum tom. 2 col. IA 2 edit. Venet. ex paenitentibias squamvis sit bonus Clericus non ordinetur. Consentiunt S. Siricius Epist. I ad Himerium Tarraconen. num. I 8 apud Co istantium eoI. 636, Zosimus Decret. cap. 3apud Pithocum Cod. can. vet. Eccles. Roman. pag. 2IFDisitig Cooste
346쪽
ea. Parἱs. an. 1687, s. Augustinus epist. I 8s uum. ψς opp. to n. 2 col. 66o ed. Mauris. Venet. I 729, S. Isidotus Hispalens. de Eectis. Ossic. lib. 1 cap. s pag. y97 opp. ed. Paris. I 6ota Et Vem gravia crimina non tantum publica, & manifesta, sed etiam occulta, irregularitatem inducebant . Sed orta delaceps inter publica, & occulta crimina distinctione, quam probavit Gratianus post Cau.3 2 dist. so, omnibus firmum ratum eSse coeph, quod ex pa-blicis , non autem ex occultis criminibus irregularitas exoriatur. Hodie nonnisi crimina occulta, quae in iure expressa suat, & reliqua crimina publica, quae infamiam asterunt, irregularitatem secumserint, Synodus Tridentina Sess. Σ cap. 6 de Reform. ortas ex occultis criminibus irregularitates, & S pensiones ex occulto erimine provenientes , excepto homicidio voluntario. 1 n. 6s dist. so cap. ulti de Baptism. eap. a de A stat. 3) Can. 2 dist. 33 Sixtus V. Const. Sanctum I 4 rom. s par. I pag. 4o Bullar. ult. ed. p. un. de Cleric. per sali. promo . . s) Cap. I de cier. non ordinat. ministr. 6 p. I 23 de eo qui furtiv. ordin. ruses. p. 3 2 de Senten. excom. Minoris tamen e - communicationis violatorem irregularem non sicri, dccrevit Gregorius IX. in cap. ult. de . Cleric. excom. depos. in terd. minist. 8 p. I, Or Io de Homicissi volunt. vet. easnal.
f. III. Quod pertinet etiam ad eos , qui ani
matum mulieri partum abegerunt, sive id medicamentis, sive alio quovis modo effecerint I ; itemque ad eos, qui consilium, mandatum, opem alicui dederunt, ut hominem interficeret ca . Fortuitum vero homicidium, quod admissum est ab eo, qui rei licitae operam dabat 3 ; quemadmodum & homicidium, quod servato, ut inquiunt, moderamine inculpata tutela aliquis patrare coadius est, sui ipsius defendendi causa ), aut quod comMissum est ab amente, surioso, insante, iri
347쪽
i) Cap. 1 o de Hom eἰd. Sixtus V. in Constit. renat. I 34 par. s tom. I pag. 2s Bullarii edit. cit. eadem poena plecti voluit illos, qui mulieri partum adhuC anima carentem abegissent ; verum hac in re, Sixti constirutione abrogata, jus antiquum servari iussit Gregorius XIV. Constit. Sedes Apostolica Io tom. s par. X pag. 27 s Bullar. d. ed. Σ) Cap. 6 eod. , Cap. et de Clerici pugnan. , cam. 23 dist. I de Poenit. , can. go dist. ΤΟ.
3 p. 13 14 Is 23 de Homicid. At vero irregularis est, qui praeter voluntatem hominem interfecit , non adhibita diligentia, quam adhibere oportet: Cap. γ 8 Ix de Homicia. , quique surtuitum homicidium admisit , cum rem vetitam, sive illicitam gereret eap. I9 eod. Qui autem rem medicam, aut Chirurgicam e ercuerunt, eum recte periti artis essent, omnemque in curandis aegrotis curam, ac diligentiam adhibuerunt, si paulo a curatius expendimus canonicam iurisprudentiam, irregul res non sunt, licet aegrotus aliquis decesserit . P sici , vel Chirurgi, si periti sint in arte, π nihil omiserunt de eontigentibus, habuerint super hoc sanam conscien tium, poterunt promoveri, si eausa eorum aliquid in homine eontigerit, inquit S. Petrus Coelestinus in Opuse. 7 pari. Φse r. I e p. 3 tom. 2s Biblioth. N. ed. Lugdun. p. 822. Nihilotamen minus cum hi ordinibus initiantur, quoniameerto non seiunt, ut ait Benedictus XIV. de Synod. diace Iib. I 3 cap. I o num. 4 , semper usos fuisse omnilius ab arte prascriptis regulis ad expellendum morbum, quianotum interemit, sibi tutius consulere cupientes , rescriptum , vel breve dispensationis ab irregularitate adeautelam satagum obtinere . Et licet olim clerici non prohiberentur medicam artem exercere, nunc tamen id ipsis vetitum est : Concilium Lateranense 22 Can. 9eol. I 99 tom. I 2 Concil. eollec . Labbai cap. 3 , O' Iovi Ne cleric. vel monach. 3 ideoque Apostolica venia , sive indulto opus habent, ut artem illam exercere possint. Quae venia conceditur certis adjeetis legibus, quas nu- .merat Benedictus XIV. de Synod. dioeces. lib. I 3 es. Io
decretalium, ut colligi potest ex eap. 24 de Homicia. sed Clemens V. in Clem. unici eod. tit. irrcnularem non
Olim nihil intererat, num quis dolo malo, an
ii tutelam hominem interfecisset Can. 8 dist. sovetus disciplina viguisse videtur usuue ad tempora
348쪽
. . 34 rinse respondit eum, quἰ mortem aliter vitare non valens suum occidit, vel mutilavit invasorem. s) Clem. un. de Homicid. volunt. vel casual.
g. IV. Desectus , sive vitium vel est corporis , vel animi. Ultio corporis irregulares sunt, qui non habent aetatem, quam pro singulis ordinibus Sacri Canones constituunt, & quam superio
g. V. Sed potissimum ad hunc locum pertunent irregularitates eorum, qui insigni aliqua de- sermitate notantur; ct qui propter corporis impedimentum ordinis ministerium cXercere non Pos sunt. ob deformitatem ordinibus prohibentur, qui ita deformes sunt, ut risum, aut stomachum moveant , uti sunt illi, quibus abscissae sunt nares,
aut mulus erutus I), qui lepra laborant ta), qui ridicule pusilli, atque ita cIaudi sunt, ut sine subero incedere nequeant 3); non tamen illi, quorum leve vitium est, uti si quis maculam habeat
in oculo, aut ungulam digiti amiserit .
13 Can. ult. dist. ss. α) Cap. 4 de Cleric. agrol. 3 n. I dist. 49. p. 2 , r Corpor. vitiat. IrregularItalla, quae ex corporis deformitate procedit, vestigia sunt in veterltestamento Levit. XXI. ad 29, ubi excluditur ab altaris ministerio , si quis eaeus fuerit, si elaudus, si parvo, vel grandi, vel torto naso, si fracti pede, si manu, 33 gibbus, si lippus, si albuginem habens in oculo, si jugem scabiem , si impetiginem in corpore, vel herniosus. Verum caeremonialia haec veteris legis praecepta desierunt. Antiqui Ecclesiae canones potius vitia mentis, atque anim. quam corporis notari voluerunt, & huc spectat Canon. 77,
349쪽
& 8 Apostolorum apud Cotelerium M. Apostolic. e. x pag. 474, Er 47s ed. AmsMiadami Ira , & facit etiam id , quod, Sozomenus lib. 6 Histor, cap. 3o pag. a σῖedit. Valesii Cantabrig. I 72o narrat de Anachoreta Atmmonio, qui licet absciεsa esset auricula, tamen EpisC patu dignus est habitus, & Palladius in Histor. Lausiacis cap. I 2 apud ROS-weydum t. N. p. 9 7 Antuesia I 6 I s- Episcopum memorat, qui prostebatur, se paratum ordi
nare virum bona vita etiam naso amputato. Vitio Cor
poris ab Oidinibus cxcludebantur, qui eorum munera obir non poterant , Vci qui sibi Sponte, ac sine causa partem aliquam corporis absciderant . Sed saeculo V. jam disciplina vigebat, per quam corpore vitiati ab ordinibus repellebantur , uti patet ex Can. 3 dist. ys.
f. VI. Ob impedimentum corporis irregulares habentur surdi, muti, Caeci utroque oculo, vel fianistro solum, que in oculum canonis appellamus ;vel qui cum leni ita laesum habent, ut, nonnisi indeCore Conversa facie, missae canonem legere POS sint, paralitici, Comitiali morbo laborantes, Carentes aliquo membro, puta manu, aut pede cae , quin etiam digito ad frangendam Hostiam necessa
rio , pollice nimirum, atque indice a , qui pedibus stare, α Consistere non possunt 3 , quibus volentibus virilia sunt secta. G, nisi ad suasu me dicorum , aut in cunalibus saeium sit s)
a1 n. 6 de Corpora vitiat. ordinan. α; Cap. 2 eod. 3 n. set dist. I de Conseer. . ibique Glossa
Labbaei eol. 33 ed. Venet. 1 p. 3, er ς eod. Sunt etiam irregularitatis ex pertes qui vel a natura, ut Dorothaeus apud Eusebium Eccles. Histor. lib. 7 cap. 32 pag. 366 ed. Valesii Cautabrig. I 72o, Melitho& alii . vel a violentia, quat olim fuerunt Germanus, & Ignatius, eunuchi facti Sunt
350쪽
Ιvo Carnotensis Ep. 23I on. par. 2 p. 98 ed. Paris. I 6 Iloquitur de Monacho Cluniacensi, qui propter languorem eunuchus factus fuit, neque irregularis evasit; multa ha-jusmodi exempla refert Theophilus Reynaud. opp. De Eunuchismo . Quare Nicaenus Can. I. ad eos pertinet, qui se ipsos absciderunt, ut Origines, S Leontius, quo imitati sunt Valesii, seu Ualesiani haeretici apud Epiphanium Adυers. hares. I b. 2 hares. 38 tom. I opp. pes. Φ99ed. Petavit Paris. 162 2.
f. VII. Vitium , aut desectus animi irregulares essicit illos, qui baptismum non acceperunt; ct horum quidem ordinatio irrita est, quia Cum Ecclesiae januam ingressi non fuerint, apti non sunt ad suscipiendos ordines, ct capessenda ossicia, quae sunt Ecclesiae filiorum propria ob . Qui carent sacramento confirmationis ordinibus initiari non debent ca); verum si initiati fuerint, ordinatio rata firma est. Huc quoque referuntur ne in phili, hoe est nuper baptizati, qui a majoribus ordinibus repelluntur, quoniam eos cita ordinatio in superbiam raperet 3b; item in aegritudine baptigati, nisi postquam convaluerint, suis operibus
OStendant, se non metu mortis. sed studio pieta
tis, & religionis baptismum suscepisse c.
i Cap. I, er 3 de Presbi. non baptie. Σ) Conc. Trideat. Sess. 23 cap. 4 de Reform. 3 u. I dist. 48, & Concilium Nicaenum Gn. 2 col. 3 3 um. 2 collect. Labbati. Quantum vero temporis Sit necessarium, ut neophilus pro suscipiendis ordinibus satis probatus habeatur, inter Iuris caenonici interpretes non bene exploratum est. Alii annum unum satis Sese arbitrantur, quia miles in Iure Civili, exacto militiae anno, veteranus dicitur, alii biennium postulant, quoniam GregoIius M. lib. I o ep. 2 p. t. 2 col. Ios 6 ed. Paris. I ros eos, qui Christi fidcm amplexi fuerant, ordinari vetuit, priusquam biennium in conversione compleant; alii decennium requirunt, quod hoc in Iure longum tempus eoi;